Same thing all over again... Ik ga tegenwoordig 2 tot 3 keer per week naar de cinema. Dat is gegroeid dankzij het volgende verhaaltje:
4-5 jaar geleden was ik totaal geen film-fan. Dan kwamen de eerste filmpjes op divx, ik herinner dat the matrix een van de eerste filmpjes was dat ik vond online, en het toeval wou dat ik dit juist begon te downloaden toen ik naar de cinema vertrok om hem te gaan zien (ik ging misch 2 tot 3 keer per jaar naar de cinema toen).
Ik kom thuis - genoten van een goede film en zie dat de download gedaan was - aha - nu kon ik de goeie momenten eens herbekijken... Barslechte kwaliteit weliswaar, maar de interesse was gewekt. Filmpjes downloaden ging vlot, simpel - en vele vrienden begonnen dit ook te doen waardoor er een soort ruilhandeltje ontstond.
Op een bepaald moment zat ik met zo'n massa's films dat ik moest gaan filteren, goede, minder goede en slechtere films. Ik begon kritischer te worden, en me meer te interesseren in films. Dan ben ik begonnen met regelmatig naar de cinema te gaan, in het begin 1 keer om de 2 weken, en dat is op dit ogenblik opgelopen tot de vernoemde 2 tot 3 keer per week, tegenwoordig zijn er niet veel recente films die ik niet gezien heb en is het telkens moeilijk een filmpje te kiezen in de cinema.
Ergens in die hele periode ben ik van "arme" student een werkend mens geworden die goed zijn brood verdient. Ik heb nog steeds massa's films op divx (meer dan 1200) - maar de echt goede begin ik op DVD te kopen. Ik heb ondertussen een mooie collectie van zo'n 80 dvd's - en ze blijft groeien. Het divx kopieren doe ik nog steeds voor films die ik "minder" vind - en die ik toch nooit zou kopen op dvd - of films die ik wel is wil zien - maar de moeite niet vind om in de cinema te gaan zien.
Wat moet ik hier nu uit afleiden? Dat de filmindustrie schade heeft opgelopen doordat ik wat filmpjes heb gekopierd? Ik zou net het tegenovergestelde beweren, als ik nooit in contact was gekomen met DivX had ik nooit film-freak geworden - en had ik me meer gericht op andere bezigheden. Ik weet alleen dat ik nooit zoveel naar de cinema was beginnen gaan, en nooit dvd's had beginnen verzamelen. Ik weet dat ik niet de enige ben die zo geevolueerd is - er zijn er nog een paar in mijn vriendenkring. Lang niet allemaal evolueren zo - dat weet ik ook wel - maar ik denk dat die ook nooit een potentiele "regelmatige klant" zouden worden. Wat heeft men verloren? Dat een paar mensen nu een filmpje hebben gezien dat ze anders nooit hadden gezien. Is dat stelen?
Een paar maand geleden dan speelden ze hier in de Metropolis in Antwerpen ook zo'n spotje. Dat voelde heel agressief en aanvallend aan. Ik ben er van overtuigd dat de meerderheid van de mensen die daar zat totaal geen boodschap had aan dat spotje, en je kan je mischien wel inbeelden hoe ik daarover dacht. Stel hypocriete zakken... Waarom doe ik eigenlijk nog moeite om tot hier te komen? Omdat jullie met mijn geld zo'n belachelijk spotje kunnen maken? Het is net alsof een film maken tegenwoordig zo'n verlieslatend iets is. Mochten het nu de kleine filmbedrijfjes zijn die alternatieve films maakten die reklameerden - ok, maar toch niet de grote hollywood massaproductiefirma's? Een filmpje kost hun 20/30 miljoen dollar, en ze halen er ocharme 50 tot 200 miljoen uit enkel door cinema vertoningen, en dan spreken we nog niet eens over dvd/video verkoop. Arme filmmaatschappijen die moeten smeken om een droge boterham...