Een zeer opmerkelijke vinding, een kunstmatige hippocampus, wordt onthuld en getest in California, zo meldt New Scientist. De hippocampus is een deel van de hersenen dat als functie heeft om de binnengekomen informatie te coderen voor opslag in het lange termijngeheugen. Mensen die letsel vertonen aan de hippocampus worden gekenmerkt door het onvemogen nieuwe herinneringen op te slaan. In tegenstelling tot de bekende hersenimplantaten die elektrische stimuli naar de hersenen voeren om bijvoorbeeld epileptie tegen te gaan werkt deze vinding met het principe dat er effectief een deel van de hersenen vervangen zal worden door chips.
Het zal in het eerste stadium gaan om het vervangen van de hippocampus door elektronica. Dit ligt volgens de onderzoekers binnen de mogelijkheden gezien de hippocampus een relatief "domme" en mooi geordende structuur heeft. Daarnaast is dit deel van de hersenen bij het gros van de dieren gelijksoortig wat een verdere ontwikkeling van een kunstmatig onderdeel van muis via aap naar mens mogelijk maakt. Praktisch denken de onderzoekers aan het implanteren van twee zogenaamde roosterchips die elk aansluiten op een uiteinde van de hersenen om het verwijderde deel in te vullen en te koppelen aan de structuren die impulsen verschaffen en opnemen. Uitwendig of onder de schedel zou een circuit aangebracht worden welke is aangesloten op de twee ingebrachte implantaten. Er is niemand die exact weet hoe de hippocampus de signalen codeert voor de hersenen, maar het zou volgens de onderzoekers zeker mogelijk zijn om met de uitwendige chip deze functie te simuleren door eenvoudigweg een kopie te gaan maken van wat de hippocampus doet.
Na de ethische vragen over het kunsthart, komen nu de kunsthersenen aan bod. Deze zaak is nog discutabeler omdat de hersenen een belangrijk deel uitmaken van iemands identiteit, persoonlijkheid en gevoelens. Desondanks zijn de onderzoekers zeer ambitieus ingesteld en denken elke hersenfunctie in de toekomst te kunnen vervangen door deze technologie.
