Google verliest beroep, moet 76 miljoen euro aan Belgisch reclamebedrijf betalen

Een Belgische ondernemingsrechtbank heeft de dwangsom van 76 miljoen euro die Google moet betalen aan een Belgisch advertentiebedrijf gegrond verklaard. Google was in beroep gegaan tegen de boete, die het bedrijf kreeg omdat het reclamecampagnes blokkeerde.

De zaak draait om het Waalse onlinereclamebedrijf Proxistore, dat wilde adverteren via Googles advertentienetwerk. Google blokkeerde dagenlang enkele campagnes van Proxistore. Het Waalse bedrijf stapte daarop naar de rechter, waarbij onder meer een dwangsom van 76 miljoen euro werd geëist: een miljoen euro per uur dat de campagnes geblokkeerd werden. Een Belgische rechtbank gaf Proxistore in maart gelijk en vonniste dat Google de dwangsom moest betalen. De rechtbank zei daarbij dat Google 'unilateraal en zonder reden' de campagnes blokkeerde.

Het Amerikaanse bedrijf stapte daarna naar de ondernemingsrechtbank van Nijvel, die volgens onder meer VRT NWS het eerdere vonnis in stand houdt. Google verklaarde dat Proxistore herhaaldelijk facturen niet op tijd betaald zou hebben, wat Proxistore ontkent. De ondernemingsrechtbank oordeelt dat het verzet van Google ongegrond is.

Google zegt 'teleurgesteld' te zijn dat de rechtbank 'geen rekening heeft gehouden met de aanhoudende betalingachterstanden van Proxistore en met de buitensporige reactie op dit commerciële geschil'. Het bedrijf gaat nogmaals in beroep tegen het vonnis. Proxistore zegt de 76 miljoen euro nog niet te hebben ontvangen en gaat daarom stappen zetten om het geld te verkrijgen.

Door Hayte Hugo

Redacteur

11-06-2025 • 17:11

82

Submitter: Admiral Freebee

Reacties (82)

Sorteer op:

Weergave:

€1.000.000/uur?

Dat slaat toch nergens op?
Een bedrijfje met 8,2FT's. Dat is amper groter dan een lokale bakkerij...
https://www.companyweb.be/nl/0534497219/proxistore
Stond ergens in het vorige artikel in de comments beter uitgelegd. Het is niet dat het bedrijf dit bedrag gevraagd heeft. Echter is er een dwangsom opgelegd en Google heeft die meermaals genegeerd. Dan loopt die op in verhouding tot de omzet van het gestraft bedrijf.

Daardoor is het bedrag nu zo hoog.
Ik heb de comments gelezen maar ik kon niet zo snel vinden waarom de dwangsom 1 miljoen per uur zou moeten zijn, noch waar dit op gebaseerd is. Ik denk dat daarom zoveel vragen zijn.
(of ik kon het niet vinden)
In deze comment (gorgi_19 in 'Google moet 76 miljoen euro betalen aan Belgisch advertentiebedrijf' ) heb ik een verwijzing gemaakt naar de achtergrond.

Kort gezegd, de reden:
Een situatie die het Belgische bedrijf in een zeer lastige positie bracht: zeven dagen lang niet in staat zijn om de campagnes voor haar klanten te verzorgen (waaronder namen als Cora, Burger King, E.Leclerc, Decathlon, Toyota…), wat haar reputatie en zaken in het geding bracht. Daarom vroegen de advocaten van Proxistore vrijdag om een boete van een miljoen euro per uur dat het Authorized Buyer-account offline was... Deze situatie "bracht Proxistore bijna tot faillissement, terwijl we aan alle contractvoorwaarden voldeden", oordeelde Bruno Van Boucq, de directeur van Proxistore die ongeveer vijftien mensen in dienst heeft.
Wat er ook bij optelt, Google zou een belang kunnen hebben als het bedrijf omvalt:
Beide bedrijven zijn al 7 jaar in een intense juridische strijd verwikkeld en verschillende rechtszaken lopen over beschuldigingen van patentinbreuk, waarbij het Belgische bedrijf het patent bezit. Dit bedrijf heeft in eerste aanleg gelijk gekregen tegen Google, dat in beroep is gegaan.
niet in staat zijn om de campagnes voor haar klanten te verzorgen (waaronder namen als Cora, Burger King, E.Leclerc, Decathlon, Toyota…)
Dat is wel een indrukwekkende portfolio voor een bedrijfje van 8 FTE. Dat soort grootzakelijke klanten haal je niet gauw binnen als klein bedrijf.

Ik werk voor een groot bedrijf en de kleintjes staan niet eens op onze radar. Ik krijg alleen wel eens pings op linkedin van ZZP'ers die hun diensten aanbieden (die gaan ook meteen de banlijst in, net als de sales mensen van grote bedrijven trouwens want ik heb een hekel aan ongevraagde salesbenaderingen, staat ook duidelijk op mijn profiel)

[Reactie gewijzigd door Llopigat op 12 juni 2025 12:05]

Een dwangsom is geen boete of schadevergoeding, maar een drukmiddel om een partij te dwingen te doen wat de rechter heeft opgelegd. Volgens artikel 1385bis van het Belgisch Gerechtelijk Wetboek moet het bedrag hoog genoeg zijn om de overtreder in beweging te krijgen. Google is groot, dus daar kunnen grote bedragen bij horen. De grootte van de overtreder speelt dus wél een rol: als je kapitaalkrachtig bent, moet de dwangsom navenant zijn om nog indruk te maken. Het gaat hier dus niet om hoe klein Proxistore is, maar om wat nodig is om Google ertoe te brengen de blokkade op te heffen. In dat licht is een miljoen euro per uur niet per definitie buiten proportie.

edit : In België kan een dwangsom alleen verbeurd worden als de hoofdverplichting duidelijk is en er geen sprake is van een redelijke juridische betwisting. In dit geval oordeelde de rechter dat Google 'unilateraal en zonder reden' handelde, waardoor het geschil niet in een grijs gebied viel. De dwangsom is daarmee afdwingbaar.

[Reactie gewijzigd door jdh009 op 11 juni 2025 19:10]

Wat ik een beetje dubieus vindt is dat uitspraak

"In dit geval oordeelde de rechter dat Google 'unilateraal en zonder reden' handelde, waardoor het geschil niet in een grijs gebied viel.

Een betalings achterstand is een reden, en voor zover ik kan zien heeft de rechtbank geen uitspraak gedaan over het wel of niet bestaan van de betaling achterstand.
Het lijkt mij niet heel moeilijk om dit punt te bewijzen.
Ik vraag me serieus af wie welke partij "negeert".

Unilateraal heeft toch echt een gedefinieerd betekenis.
Wat ik een beetje dubieus vindt is dat uitspraak

"In dit geval oordeelde de rechter dat Google 'unilateraal en zonder reden' handelde, waardoor het geschil niet in een grijs gebied viel.

Een betalings achterstand is een reden, en voor zover ik kan zien heeft de rechtbank geen uitspraak gedaan over het wel of niet bestaan van de betaling achterstand.
Je noemt het oordeel dubieus omdat je denkt dat er wél een reden was, namelijk betalingsachterstand, en dat de rechter die reden niet heeft bekeken. Maar dat klopt niet. De rechter kende het argument, maar vond het geen geldige reden om campagnes te blokkeren. Zelfs als er echt een achterstand was, gaf dat Google volgens de rechter dus geen recht om Proxistore af te sluiten. Daarmee is het punt afgewezen en als irrelevant verklaard. De rechter heeft het verweer dus niet genegeerd, maar beoordeeld en verworpen omdat het geen geldige contractuele of wettelijke grond opleverde, en dus geen recht gaf tot eenzijdige opschorting van dienstverlening.
Het lijkt mij niet heel moeilijk om dit punt te bewijzen.
Het punt is niet of er een betalingsachterstand te bewijzen is, maar of die achterstand Google het recht gaf om lopende campagnes te blokkeren. Deze rechter/rechtbank oordeelde dus van niet. Daarmee is het bewijs irrelevant voor de kern van de zaak waar het hier om gaat.
Ik vraag me serieus af wie welke partij 'negeert'.
Volgens het Belgische systeem werkt dit ongeveer als volgt:
  1. De rechter verbood Google om campagnes te blokkeren
  2. Aan dat verbod werd een dwangsom gekoppeld, die als drukmiddel groot genoeg moet zijn om effect te hebben op degene tot wie hij gericht is
  3. Google koos ervoor om het bevel te negeren, of in ieder geval niet te handelen, ondanks dat het vonnis bekend was
  4. Door het verbod te blijven overtreden, verbeurde het bedrijf automatisch het volledige bedrag
  5. De blokkade duurde 76 uur, wat resulteerde in 76 miljoen euro aan verbeurde dwangsommen
  6. Omdat Google niet betaalde, werd beslag gelegd op hun rekening in Dublin
Proxistore kreeg in rechte bevestigd dat Google hun campagnes niet mocht blokkeren. Toen Google dat bevel negeerde, waarop een dwangsom stond, werd die verbeurd ten gunste van hen. Niet omdat ze schade moest aantonen, maar omdat Google een opgelegd verbod schond waarmee de rechter Proxistore rechtsbescherming had toegekend.

Die bescherming werd dus niet alleen genegeerd, maar ook actief ondermijnd. Google negeerde het vonnis, bleef de verboden handeling voortzetten, verbeurde de volledige dwangsom en weigerde vervolgens ook nog te betalen. Als iemand hier structureel iets negeert, dan zijn zij het.
Unilateraal heeft toch echt een gedefinieerd betekenis.
Ja, maar blijkbaar niet wat jij denkt. In juridische context verwijst unilateraal niet naar het ontbreken van motieven, maar naar eenzijdig handelen zonder rechtsgrond of zonder instemming van de wederpartij. Dat Google een reden aanvoerde en handelde, maakt het volgens het vonnis nog niet rechtmatig.
Het punt is niet of er een betalingsachterstand te bewijzen is, maar of die achterstand Google het recht gaf om lopende campagnes te blokkeren
Ik vind het ook wel een beetje vreemd dat je diensten moet blijven verlenen aan een klant die niet betaalt. Maar de vraag is hoe lang die achterstand was natuurlijk. Hadden ze 1 rekening gemist of 10? Je kan natuurlijk sowieso geen nieuwe campagnes meer accepteren, maar ik heb geen idee hoe lang zo'n campagne duurt. Als dat een jaar is bijvoorbeeld, lijkt het me ook wel nodig om dat tussentijds te kunnen beeindigen.

Maar wellicht had google het niet in hun algemene voorwaarden opgenomen dat ze dat mogen doen.

[Reactie gewijzigd door Llopigat op 12 juni 2025 12:16]

Dat ze niet betaald hebben, wordt ook nog betwist ook door het bedrijf:
Er volgen nu drie nieuwe klachten tegen Google, onder meer wegens laster omdat de zoekgigant publiekelijk heeft verklaard dat Proxistore zijn facturen niet heeft betaald.
Maar wellicht had google het niet in hun algemene voorwaarden opgenomen dat ze dat mogen doen.
Wat er trouwens wél in de voorwaarden staat, moet gewoon aan de wet voldoen. En daar wordt vaak overheen gekeken. Ik durf te beweren dat de meeste grote bedrijven zaken in hun voorwaarden hebben staan die in een aantal landen - waar ze wel diensten leveren - helemaal niet aan de wet voldoen.
Ja alleen het gaat hier om B2B voorwaarden, daar is de wetgever een stuk minder streng in dan B2C.

Maar ik denk ook dat er vaak wel wat aan schort. Ze krijgen ook niet voor niets steeds miljardenboetes.
Ook als de rechter vindt dat het punt van Google irrelevant is, dan nog is er een reden opgegeven.
Als men aangeeft "Unilateraal" dan doe je net alsof Google helemaal niet reageerde.
De rechter spreekt zichzelf tegen.
De rechter verbood het pas nadat hun klant na twee keer enkele uren hinder te hebben gehad pas naar de rechter ging. Er was geen eerder verbod vanuit de rechter. Er was onduidelijkheid en onenigheid.

Daarbij is niet zomaar te stellen dat een bedrijf geen fouten kan of mag maken. Wel dat er niet zomaar opzet in het spel is. Anders valt net zo goed te stellen dat het klagende bedrijf zich opzettelijk zwaar tot volledig afhankelijk maakt van een van hun grootste concurrenten, terwijl me er vanuit kan gaan dat die een keer enkele uren niet kan leveren. Terwijl de wet dan een enorme 'genoegdoening' geeft. Er kan zelfs gesteld worden dat het voor een startup een verdienmodel is om zich zwaar afhankelijk te maken, pas na meerdere 'waardevolle' uren naar de rechter te stappen. En aangezien dat geen doel van de wetgever zal zijn kan het ook niet omgekeerd maar opgevat worden dat als een dienstverlener iets fout doet zonder de rechter te kunnen overtuigen het dus maar opzettelijk is en in verhouding staat tot de keuzes van het vermeende slachtoffer.
Sorry, maar wat je stelt mist niet alleen juridische onderbouwing, het bevat ook meerdere denkfouten, feitelijke verdraaiingen en ongefundeerde aannames. “Onduidelijkheid en onenigheid” doet in deze context niet ter zake. Het is juist aan de rechter om door dat soort subjectieve tegenstellingen heen te snijden en een juridische beoordeling te geven. De rest van je betoog houdt die rechtspraak naar mijn inziens doelbewust buiten beeld, terwijl die in deze zaak allesbepalend is. Ik ga hieronder deels in herhaling vallen, maar hopelijk wordt het voor anderen dan nog iets duidelijker....
De rechter verbood het pas nadat hun klant na twee keer enkele uren hinder te hebben gehad pas naar de rechter ging. Er was geen eerder verbod vanuit de rechter. Er was onduidelijkheid en onenigheid.
Een rechter legt pas een verbod op nadat een zaak is aangebracht. Zonder vordering, geen uitspraak. Proxistore stapte vrijwel direct na de blokkade naar de rechter via een kort geding en kreeg daarin gelijk. De opmerking dat er “geen eerder verbod” was is semantisch misleidend: uiteraard is er geen verbod vóórdat de zaak wordt voorgelegd. Die formulering fungeert als een rookgordijn dat een normale rechtsgang presenteert als iets opmerkelijks. Daarbij, de rechter stelde vast dat Google onrechtmatig handelde en verbood verdere blokkade.

Dat bevel werd vervolgens officieel betekend aan Google via een gerechtsdeurwaarder. Pas vanaf dat moment begon de dwangsom te lopen. Google bleef het bevel vervolgens 76 uur negeren. Hoewel je nergens expliciet beweert dat de dwangsom gebaseerd is op de initiële hinder, suggereert de combinatie van “enkele uren hinder” en “een enorme genoegdoening” een juridische onevenredigheid die er eenvoudigweg niet is. De dwangsom werd niet opgelegd als schadevergoeding, het is geen boete en zeker geen ‘genoegdoening’, maar een juridisch pressiemiddel gekoppeld aan een bindend rechterlijk verbod dat Google willens en wetens negeerde. De sanctie volgde dus niet uit schade of intentie, maar uit de overtreding van dat bevel.

Kortom: de sanctie werd niet opgelegd door Proxistore, maar door de rechter, als juridisch pressiemiddel. Juist om te voorkomen dat machtige partijen rechterlijke uitspraken kunnen negeren zonder consequentie. Niet omdat Proxistore schade hoefde aan te tonen, maar omdat Google een opgelegd verbod schond waarmee de rechter haar rechtsbescherming had toegekend. Google was formeel op de hoogte van dat verbod en van de eraan gekoppelde dwangsom. Die vervolgens negeren is geen kwestie van ‘onenigheid’, maar van structurele rechtsweigering.
Daarbij is niet zomaar te stellen dat een bedrijf geen fouten kan of mag maken. Wel dat er niet zomaar opzet in het spel is.
Niemand stelt dat fouten per definitie opzet betekenen. De suggestie dat hier iemand ‘zomaar opzet’ veronderstelt, is een klassieke stroman. Niemand stelde dat, maar door deze ontkenning op te werpen, lijk jij te suggereren dat er een buitensporige beschuldiging in de lucht hing die eerst ontzenuwd moest worden. Maar deze zaak draaide niet om een vergissing. De rechter heeft expliciet vastgesteld dat Google handelde zonder geldige reden. Dat maakt de actie niet alleen onrechtmatig, maar ook niet verdedigbaar op grond van contractueel of wettelijk recht. Zelfs al zou er sprake zijn van een betalingsgeschil, dan nog bestaat daarvoor een afzonderlijke rechtsgang. Wat níet mag, is eenzijdig de dienstverlening opschorten terwijl de wederpartij aan lopende verplichtingen hangt. Zelfs al zou sprake zijn van een vergissing, dan nog is die juridisch irrelevant zodra een rechterlijk bevel is gegeven. Het gaat vanaf dat moment niet meer om intentie, maar om naleving. De wet voorziet in opschortingsrechten, maar uitsluitend onder voorwaarden en via proportionele middelen. Een clandestiene blokkade van campagnes zonder voorafgaande melding of procedure valt daar ZEKER niet onder, zo werkt het dus niet (altijd, of iig niet in deze casus).
Anders valt net zo goed te stellen dat het klagende bedrijf zich opzettelijk zwaar tot volledig afhankelijk maakt van een van hun grootste concurrenten, terwijl me er vanuit kan gaan dat die een keer enkele uren niet kan leveren.
Dit is pure speculatie, en een klassieke omdraaiing van oorzaak en gevolg.... Je suggereert hier dat de benadeelde partij verantwoordelijk is voor haar eigen schade omdat ze gebruik maakt van een marktleider. Dat is een vorm van victim blaming. Het negeert ook de simpele realiteit dat een klein bedrijf dat afhankelijk is van een platform als Google géén alternatief heeft. Toegang tot dergelijke platformen is in feite toegang tot 'mission critical' infrastructuur. In markten met één dominante aanbieder is uitsluiting functioneel vergelijkbaar met economische uitschakeling. Juist daarom rust op de dominante partij een extra zorgplicht. Niemand verplicht Google om diensten aan te bieden, maar als ze dat wel doen onder commerciële voorwaarden, dan kunnen ze niet willekeurig selectief klanten uitsluiten. Proxistore was gewoon Authorized Buyer en had toegang tot het systeem. Als Google die toegang wil beperken, dan moet dat gebaseerd zijn op duidelijke contractvoorwaarden of juridische gronden. Niet op willekeur... wat hier blijkbaar is gebeurd.
Terwijl de wet dan een enorme 'genoegdoening' geeft. Er kan zelfs gesteld worden dat het voor een startup een verdienmodel is om zich zwaar afhankelijk te maken, pas na meerdere 'waardevolle' uren naar de rechter te stappen.
Dit is niet alleen een bewijsloze insinuatie, maar ook juridisch gebouwd op drijfzand. Proxistore kreeg geen schadevergoeding, geen boete en al helemaal geen ‘genoegdoening’, maar er kwam een rechterlijk verbod tegen Google, gekoppeld aan een dwangsom. Die dwangsom liep pas op doordat Google weigerde een wettig bevel uit te voeren. Als je daar een verdienmodel van wilt maken, of beter gezegd een verliesmodel, dan moet je Google zélf zijn: zij waren degene die ervoor kozen het bevel te negeren en zo de dwangsom te laten oplopen. Deze redenering draait de situatie om: Google schond actief een rechterlijk verbod, maar wordt in jouw betoog gepositioneerd als slachtoffer van de gevolgen van haar eigen rechtsweigering.

Die hele uitweiding over startups die hier hun verdienmodel van zouden maken is speculatief geneuzel. Alsof je even een ‘dwangsommenstrategie’ opzet zoals je een patentrol uit de kast trekt. Er is geen enkel feit, geen jurisprudentie en geen systeemlogica die dat ondersteunt. De suggestie dat een startup juridisch voordeel zou plannen via een soort ‘dwangsommenstrategie’ is complotdenken verpakt als analyse. Niet alleen zijn de risico’s disproportioneel voor kleine partijen, het idee veronderstelt een mate van procescontrole en juridische voorspelbaarheid die zelfs multinationals niet hebben. Het recht sanctioneert geen bedrijven omdat ze rechtsbescherming inroepen, het sanctioneert partijen die rechterlijke bevelen negeren. Punt.
En aangezien dat geen doel van de wetgever zal zijn kan het ook niet omgekeerd maar opgevat worden dat als een dienstverlener iets fout doet zonder de rechter te kunnen overtuigen het dus maar opzettelijk is en in verhouding staat tot de keuzes van het vermeende slachtoffer.
Je draait oorzaak en gevolg om. Deze redenering faalt omdat zij een valse wederkerigheid introduceert. Dat de wetgever misbruik wil voorkomen, betekent niet dat er geen handhaving mag plaatsvinden bij schending van duidelijke rechterlijke bevelen. De sanctie volgde niet uit een interpretatie van intentie, maar uit objectieve niet-naleving van een gerechtelijk verbod. De proportionaliteit lag in de bevelsschending, niet in een inschatting van vermeende afhankelijkheid. Deze redeneringen passen in een breder patroon waarin platformspelers hun handelsgedrag willen depolitiseren: door systematische overtredingen te framen als ‘foutjes’ of ‘bedrijfstechnische keuzes’ hopen ze juridische toetsing te ontwijken en politieke regulering te vertragen.
Dit soort sits hebben vaak halve bak informatie, als je op LinkedIn kijkt bij personen van het bedrijf zijn het er iig meer dan 8,2 ik zie er 16.
een FTE is iets anders dan het aantal mensen dat daar werkt.
Alsof iedereen zijn linkedin up to date houdt.
Volgens LinkedIn werk ik nog bij mijn vorige werkgever, maar daar ben ik al 4 jaar weg. Het is nog langer geleden dat ik ingelogd was, want LinkedIn zit alleen maar in de weg. Toen ik wekelijks meerdere berichtjes van recruiters kreeg was het voor mij gedaan.
Waarom zeg je je account dan niet gewoon op? Of kan dat niet?

Maar ja, ik vind het ook erg irritant. Ongevraagde sales, ongevraagde recruitment enz. En als "social media" is LinkedIn ook waardeloos want iedereen loopt hun werkgever te evangeliseren en de PR onzin na te blaten.

De enige reden dat ik er nog zit is dat het lastig is met sollicitaties als je het niet hebt.

[Reactie gewijzigd door Llopigat op 12 juni 2025 12:09]

Vast wel, maar als ik ooit weer eens op zoek ga naar een andere baan is het misschien wel handig. De laatste paar keren heb ik een recruiter gebruikt, grote kans dat ik dat in de toekomst nog een keer doe. Het was vooral de luie optie, laten staan kost 0 moeite.
Ja precies, daarom heb ik de mijne ook nog. Ik snap het. Ik werk het dan wel bij anders krijg ik benaderingen voor een functie die ik niet eens meer heb en dat is nog irritanter :)
Ik heb de benaderingen wel uitgezet voordat ik er de laatste keer naar keek. Niemand kan mij toevoegen en niemand kan mij een bericht sturen. Heerlijk rustig zo.
Een bedrijfje met 8,2FT's. Dat is amper groter dan een lokale bakkerij...
https://www.companyweb.be/nl/0534497219/proxistore
Dat is altijd een slechte vergelijking. Een reclame bedrijf die advertenties inkoopt schuift eigenlijk gewoon geld van de opdrachtgever door. Met wat toegevoegde waarde natuurlijk.
Maar bedragen in zo'n bedrijf zijn veel hoger en gemiddeld waarschijnlijk veel meer omzet dan een bakkerij met 8 fte.
Het heeft niets te maken met de grootte van Proxistore, maar met de grootte van Google.
Nu niet meer, denk ik... Die boete is ook behoorlijk buiten proportie, lijkt me, maar gezien in beide rechtszaken deze uitspraak geldt, zal men dat zeker wel ernstig bekeken hebben.
Hoeveel keer kan je zo in beroep gaan?
2 keer denk ik net als in Nederland. In beroep en dan in cassatie.
Cassatie is technisch gezien zelfs geen beroep. Het is een procedure welke bestaat voor het geval de rechten van 1 van de partijen zijn geschonden. Zij kunnen dit dan door een onafhankelijke rechtbank laten toetsen, en als zij er mee instemmen dat er fouten zijn gemaakt, dan kunnen zij het vonnis, of een deel daarvan, vernietigen en moet (een deel van) de zaak overgedaan worden in beroep.
Dat is bij ons in NL niet anders, alleen kun je hier slechts in cassatie bij de Hoge Raad, maar die bekijkt ook enkel de gevolgde procedures en nooit de inhoudelijke merites van een zaak en kan hooguit een nieuw inhoudelijk oordeel afdwingen van een lagere rechtbank.
Idem in België, Hof van Cassatie oordeelt enkel of procedures correct gevolgd zijn en kijkt niet naar de inhoud van de zaak.
Je gaat telkens een stapje hoger qua rechtbank tot het hoogste hof. Na de ondernemingsrechtbank kan je nog 1 stap doen (hof van beroep) voor je bij het hof van Cassatie uit komt, als ik het goed heb.

Zie hier meer info: https://www.rechtbanken-tribunaux.be/nl/het-belgisch-rechtssysteem

[Reactie gewijzigd door hottestbrain op 11 juni 2025 17:35]

Je kan inderdaad niet twee keer in beroep gaan. Eerste aanleg -> Hof van Beroep -> Cassatie. Maar wellicht gaat het over iets anders. Je gaat immers in beroep tegen bepaalde elementen van het vonnis. Misschien dat ze nu iets anders aan willen kaarten.
Qua tijdlijn valt dit mij niet tegen:
1 en 12 februari 2025 had Google blijkbaar wat campagnes geblokt (bron)
Blijkbaar halverwege maart al de eerste veroordeling en dan nu al het oordeel van het volgende niveau, de ondernemingsrechtbank. In vier maanden tijd dus al twee rechtbanken die een oordeel hebben gegeven.

Hopelijk loopt het qua hoger beroep net zo snel, is goed als er snel op de vingers wordt getikt.
Echter indien Google gelijk heeft (en dat lijkt me ook redelijk makkelijk aan te tonen) dan vind ik de boete (waar is deze eigenlijk op gebaseerd?) niet terrecht.
Ik ben dan ook zeer benieuwd in hoeverre het waar is. Een week achterstand, of twee jaar?

Komt er nog een zaak voor smaad als het niet waar blijkt?

Heeft Google wel in de voorwaarden staan dat ze campagnes tegen mogen houden als niet alle rekeningen voldaan zijn? (al gok ik dat de juristen dit wel hebben. Het is zeker een vereiste dat dit is om een zaak te hebben)
Heeft Google wel in de voorwaarden staan dat ze campagnes tegen mogen houden als niet alle rekeningen voldaan zijn?
Is dat nodig? Is een bedrijf verplicht diensten te leveren aan iedereen?
Als het een nieuwe campagne is, dan zou je toch zeggen dat ze de campagne weigeren,totdat rekeningen betaald zijn.
Dat zou een logischere stap zijn. Nu is het zo, we schrijven je wel rekeningen, maar we zorgen er actief voor dat je reclame niet gezien wordt.
Gezien ook in beroep Google ongelijk krijgt, lijkt het daar meer op.
Google heeft genoeg advocaten, dat als ze enigszins een zaak hadden, dat dit of nog Jarne geduurd had, of dat de zaak van proxistore allang onterecht verklaard was geweest.
Goed punt; als Google eerst blokkeert en dan de reclame-aanbrenger zet de betaling (tijdelijk) stop omdat de dienst niet geleverd wordt en dan nog reageert Google niet, dan is het niet acceptabel dat Google dan kan stellen "Ja maar, ze betalen niet".

Sowieso is dat stopzetten van betalingen of stopzetten van levering van diensten (dis niet produkten) een moeilijk verhaal omdat er termijnen zijn waarbij iets (on)redelijk is [dus wanneer is de betaling echt te laat en wanneer is het redelijk om de diensten stop te zetten]. En dat het stopzetten weer allerlei neveneffecten kan hebben die de situatie alleen maar verergeren.
Als je een heel machtig bedrijf bent mag je niet zomaar klanten weigeren.
Een bedrijf is zeker wel verplicht om diensten te leveren zoals contractueel afgesproken. Als in dat contract niet is opgemaakt dat het bedrijf zomaar campagnes van de ander mag blokkeren, moet het bedrijf de campagnes dus doorlaten.
Een klein beetje vergelijkbaar met dat een retail winkelier op de voorkant van hun gebouw moet aangeven of en welke bankbiljetten en muntstukken ze niet accepteren. Als ze dat vergeten zijn, zijn ze wettelijk verplicht alles te accepteren voor betalingen.

Als Proxistore een account\contract heeft voor ads, moet Google in de voorwaarden geplaatst hebben dat ze iets kunnen weigeren wanneer er niet (op tijd) is betaald. Zonder die voorwaarden moeten ze het gewoon plaatsen.

Ik weet natuurlijk niet of dat het geval is, maar dat zou een maas kunnen zijn voor Proxistore.
Een klein beetje vergelijkbaar met dat een retail winkelier op de voorkant van hun gebouw moet aangeven of en welke bankbiljetten en muntstukken ze niet accepteren. Als ze dat vergeten zijn, zijn ze wettelijk verplicht alles te accepteren voor betalingen.
Dit is dus niet waar.
Winkeliers mogen contant geld (biljetten en munten) of betalen met een pinpas of creditcard weigeren. Wel moeten winkeliers duidelijk laten weten welke betaalmiddelen ze niet accepteren. Bijvoorbeeld via raamstickers of kassastickers.
van: https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/betalingsverkeer/vraag-en-antwoord/kan-ik-met-een-wettig-betaalmiddel-overal-betalen
Wat is er niet waar?

Je eigen link geeft:
Wel moeten winkeliers duidelijk laten weten welke betaalmiddelen ze niet accepteren. Bijvoorbeeld via raamstickers of kassastickers.
Dat "een retail winkelier aan de voorkant van hun gebouw moet aangeven of en welke bankbiljetten ze accepteren."

Het enige wat nodig is is dat het duidelijk gecommuniceerd is, dus de verplichting dat dit op de voorkant van het gebouw moet zijn is onzin. De website die ik quote geeft zelfs de mogelijkheid om dit op de kassa te doen.
Ja, ok, prima als je op de letter wil leven. Het was sowieso alleen bedoeld als een voorbeeld dat je iets duidelijk moet maken...
Is dat nodig? Is een bedrijf verplicht diensten te leveren aan iedereen
In dit geval had Google de campagne al aangenomen en overeengekomen die uit te voeren.
De rechter acht het bezwaar van Google ongegrond.

Google had al problemen met Proxistore die Belgische en Europese patenten bezot mbt adverteren op basis van Geo locatie.

Het heeft er alle schijn van dat Google Proxistore wilde dwingen haar aanklachten tegen Google te staken.
De boete is alsnog terecht als de rechter oordeelt dat het stopzetten van de campagne bij een betalingsachterstand van deze omvang en duur niet gerechtvaardigd is. Je mag waarschijnlijk niet zomaar stoppen met leveren (en daarmee mogelijk schade veroorzaken) bij elke betalingsachterstand.
Juridisch mag er wel wat aanpak zijn richting Google. Maar ik zie niet hoe deze aanpak proportioneel is. Een dwangsom is een eis die gewoonlijk als bedoeling heeft om problemen te voorkomen. Achteraf geld gaan eisen over wat is aangedaan lijkt me eerder bedoeld als schadeloosstelling. En dan is achteraf eennmiljoen euro per uur eisen, zonder enige duidelijke onderbouwing of reden van het gekozen bedrag, nmm geen redelijke grens. Dan kan iedere bedrijf wel bedragen gaan claimen om er aan fouten te verdienen. Problemen oplossen kost daarbij ook tijd. En ook daar lijkt geen enkele rekening mee gehouden. Het gemak waarmee de geeisde miljoenenbedragen toegekend worden aan een startup die geen duidelijke waarde geeft lijkt meer op willekeur dan proportioneel schade toekennen.
Lees je dan eerst eens in. Proxistore bezit Belgische en Euopese patenten op adverteren op basis van een geo locatie systeem. Zij concurreren dus met Google.

En dan worden Proxistore campagnes ineens geweerd door Google. Daar draait het om.

[Reactie gewijzigd door wiseger op 11 juni 2025 21:33]

We reageren op het nieuws, de bron en gegeven argumemten. Geen van deze gaan er op in dat dit duidelijk mee zou spelen of zelfs belangrijk is voor de hoogte van het toegewezen bedrag. Je gaf het ook zelf niet als argument.

Enkele uren geen diensten kunnen leveren is gewoonlijk een bedrijfsrisico, met of zonder octrooi. Waarbij ik nog steeds niet lees dat als een bedrijf 99,99% van de tijd geen probleem heeft of geeft die resterende uren dus zoveel waard zijn. Simpel stellen dat er een octrooi iscen google dat om concurrentie dwars zit is te makkelijk.
Je gaat eraan voorbij dat het express geen diensten leveren is. Het is geen storing.

Dus wilt u garantie dat u reclame campagne op het juiste tijdstip werkt, neem dan Google ads en niet Proxistore, want die vallen steeds uit.
Ik stel niet dat het een storing is. Mijn punt is dat op basis van het nieuws niet duidelijk is waarom dit bedrag is gekozen als redelijk en er ook geen duidelijke grenzen vooraf gesteld lijkt te zijn over de hoogte van vergoeding. Er staat zelfs niet vast dat er opzet in het spel is, eerder dat er 'enkele' campagnes verdeeld over enkele uren niet plaats konden vinden.

Het is gebruikelijk om bij twijfel over de oorzaak niet zomaar uit te gaan van opzet of kwade opzet. Daar is meestal bewijs voor nodig. Ik lees het bewijs in het nieuws niet, ik lees niet of er aantoonbaar een schade van een miljoen euro per uur is. Ik lees niet dat een miljoen euro een redelijk uitgangspunt is als er enkele uren geen dienstverlening is.

Vergeet niet dat dit ook precedentwerking geeft terwijl concurrentiegeschillen al eeuwen bestaan en daar ook niet zomaar miljoenen euros per uur (in verhouding) bij een eerste klacht toegekend worden.
De rechter heeft het bewijs getoetst. Google heeft onrechtmatig haar concurrent dwars gezeten en heeft een dwangsom opgelegd gekregen van 1 miljoen euro voor elk uur dat ze dit express doen.

Wat wilt u nog meer zien?
Het feit dat het ergens aan getoetst is geeft niet zomaar duidelijkheid waaraan dat wel/niet getoetst is en dat het op redelijke gronden is gedaan. Dat is ook waarom bij beroep uitspraken niet zomaar stand houden en waarom we bij uitspraken transparantie over inhoudelijke verduidelijking mogen verwachten.

Dus wat hier ontbreekt is een duidelijke onderbouwing en een realistische houding om niet zomaar te speculeren dat het om octrooien of behoorlijke verhoudingen gaat.
@kodak en @wiseger Aansluitend op het commentaar: Het is geen claim, maar een dwangsom. Ook een belangrijk verschil. Heeft het bedrijf niet verzonnen, maar de rechterlijke macht. Er wordt door het bedrijf dus geen schadevergoeding of boete geeist.
De dwangsom achteraf opleggen voor het aantal uren waarbij het eerder mis ging klinkt dan nog steeds niet als vooral in de toekomst problemen willen voorkomen. Het verleden, toen er kennelijk nog helemaal niets duidelijk afgedwongen werd aan schade of kosten, lijkt zoals ik het nieuws lees niey duidelijk mee te wegen. Dan had men net zo goed een boetr van 10 miljoen per minuut of 10.000 per dag kunnen kiezen.
Het woord 'unilateraal' betekend eenzijdig . Dat slaat in de context nergens op. Hier val ik een beetje over, omdat het nu lijkt of een rechter in een serieuze zaak bezig is met gewoon wat dure woorden aan het smijten is.
Eenzijdig als in Google heeft zonder overleg (=unilateraal) de boel geblokkeerd lijkt me wel relevant.
kan gerust vakjargon zijn, geen idee
Waarom slaat dat nergens op? Je kunt in overleg beslissen om een advertentiecampagne niet uit te voeren of je kunt het eenzijdig/unilateraal doen. In dit geval heeft Google dat laatste gedaan, of mis ik iets?
mij lijkt het dat het woord blokkeren op z'n minst suggereert dat het eenzijdig is. Je gaat toch niet reclame maken en vervolgens aan google vragen of ze hun eigen advertenties willen blokkeren? Ik zou het dan zelf formuleren als 'Google heeft in overleg met Proxistore besloten de advertenties niet meer te tonen".
Het is onzinnig speculeren omdat Tweakers hier de uitspraak van de rechter in quotes zet, terwijl ze (neem ik aan) zelf die uitspraak niet hebben gelezen (want nergens online te vinden voor zover ik dat zie) en de uitspraak bovendien in het Frans zal zijn geweest. Daarbij is het stuk wat geblokkeerd zegt niet gequote, dus wat hier wat is is compleet onduidelijk.
Ja, daar heb je een punt, misschien heb ik wat teveel tussen de regels gelezen.
Ik vind dit een beetje een rare case. Het blijkt, ook uit hun eigen verhaal, dat de advertentie na 76 uur dus alsnog online is gezet. Wellicht is dat niet snel genoeg geweest volgens Google zijn eigen voorwaarden, maar een 'vertraging' bekt al heel anders dan 'blokkeren'.

Ze willen nu 76 miljoen omdat hun marketingcampagne 76 uur vertraging heeft opgelopen? Of mis ik hier iets?
Klinkt inderdaad heftig, maar we kennen de omstandigheden niet. Als e.e.a. tevoren op contract was gezet en de campagne tijd kritisch, dan kan het hard gaan.

Stel de campagne draait om een specifieke, reeds ingeplande gebeurtenis, een actie van een grote partij rondom een wedstrijd van het nationale elftal, of de prime dagen van Amazon, en je verliest effectief ruim drie van de zes dagen dat hij zou moeten lopen. En vervolgens laat Amazon zien dat de omzet 150 miljoen lager was dan de vorige prime days en stelt het marketingbureau aansprakelijk. (Pure speculatie uiteraard, maar het zet wel de schaal in perspectief als mogelijk realistisch.)

Ik heb wel eens aan een adventcampagne gewerkt met vele betrokken partijen en 15 jaar geleden al 1,5 miljoen euro investering alléén voor het uitzenden van de televisiespotjes. Geen idee wat drie dagen vertraging betekend zou hebben!

[Reactie gewijzigd door Gwaihir op 13 juni 2025 11:57]

in 2022 hadden ze volgens chatgpt 800k winst en een omzet van ongeveer 2 miljoen. Ze hebben tegenwoordig 8FTE.

@jfdaniels Hun omzet zal in 2025 vast niet zoveel gegroeid zijn dat dit bedrag te rechtvaardigen is. Je geeft aan dat Google het verzoek meerdere keren heeft geweigerd (wat ik eerst ook dacht), maar in het artikel staat toch echt dat het dagenlang is geblokkeerd en voor 76 uur. Dus niet meerdere malen.

Daarom vraag ik me oprecht af wat ik mis. Heeft dit bedrijf eerst bij Google geklaagd en hebben zij het toen alsnog online gegooid? Of is het via de rechter gespeeld nadat het verzoek bij Google werd afgewezen? De rechtbank is het binnen 76 uur gelukt om Google weer de advertentie online te laten plaatsen?

Heeft dit bedrijf eerst de klantenservice van Google gebeld? En wat gebeurde er toen?

Wellicht off-topic en haal hem er liever niet bij, maar Trump maakt er de laatste tijd een punt van dat de EU 'zijn' techbedrijven steeds aanvalt met rechtszaken. In veel gevallen heeft ie geen poot om op te staan, maar je moet hem geen munitie geven.

[Reactie gewijzigd door Peoplen op 11 juni 2025 18:48]

Ik snap niet waarom je een verband met hun omzet wil zien. Zo'n reclamebureau werkt toch altijd voor anderen? Het gaat er toch al snel om wat voor schade die anderen ondervinden?
Als de schade die anderen ondervinden van het niet hebben van jouw werk vele malen groter is dan jouw omzet, verkoop je jouw werk voor te weinig geld. :+
Daarom vraag ik me oprecht af wat ik mis. Heeft dit bedrijf eerst bij Google geklaagd en hebben zij het toen alsnog online gegooid? Of is het via de rechter gespeeld nadat het verzoek bij Google werd afgewezen? De rechtbank is het binnen 76 uur gelukt om Google weer de advertentie online te laten plaatsen?

Heeft dit bedrijf eerst de klantenservice van Google gebeld? En wat gebeurde er toen?
Ik mag aannemen dat de rechter naar dat soort argumenten heeft gekeken (en de juristen van Google ze aan de kaak hebben gesteld tijdens de procedure). Dat men dan tot de conclusie komt dat een dwangsom op zijn plaats is, dan lijkt het me dat het klagende bedrijf niets te verwijten valt. Als de eerste rechter hierin een blunder had gemaakt, was dat tijdens het beroep wel naar voren gekomen.

Over je opmerking over Trump: Google is almachtig op het vlak van online advertenties. Zelfsi n de VS ligt het daarvoor onder vuur, en dreigt men met het opsplitsen van het bedrijf a la AT&T. Dat almachtig zijn geldt ook voor Microsoft, Meta en in iets mindere mate Apple (app store), wat concurrentie in die werkgebieden extreem moeilijk maakt. In Europa houden we daar niet van, dus leggen we die bedrijven regels op. Dat Trump (en zijn miljardairsvriendjes) daar niet blij mee zijn is vanzelfsprekend, maar daar hoeven wij geen boodschap aan te hebben. Zij willen immers op onze markt opereren, en dan gelden onze regels. En de VS leggen ook beperkingen op aan Europese bedrijven om hun eigen markt te beschermen, dus iets met potten en ketels.

Dus wat Trump roept, neem ik ter kennisgeving aan.

Overigens zie ik deze uitspraak niet als onderdeel van de politieke spanningen.

[Reactie gewijzigd door Heroic_Nonsense op 11 juni 2025 18:48]

Die dwangsommen zijt echt te zot voor woorden. Er was ook zo een zaak met een verdachte die z'n versleutelde drive niet wilde unlocken, hebben ze dan maar een dwangsom opgelegd van een paar duizend per dag.
Er valt veel te zeggen over Google en het klopt dat ze ook fouten maken, maar een dwangsom van 76 miljoen voor slechts 76 uur is volkomen buiten proportie.
Dat is gevolg van het niet opvolgen van een uitspraak van de rechtbank. Niet een boete voor het blokkeren.
Het conflict tussen deze 2 bedrijven gaat verder dan het niet publiceren van een ad-campagne.
Allereerst ging het niet enkel om het niet tonen van een campagne. Het gehele account werd geblokkeerd.
Verder vermoed Proxistore dat dit te maken heeft met eerdere rechtszaken tussen Proxistore en Google. Proxistore heeft in 2017 een Europees patent kunnen nemen op een "geolocating technology" in ads, en Google zou, volgens Proxistore, deze patenten schenden. Zij hebben dus al meermaals de degens gekruist in rechtszaken en bemiddelingen, en er zouden nog 3 zaken lopen, waaronder nu eentje voor smaad over de verklaring dat Proxistore de rekeningen niet zou betalen.
Er valt veel te zeggen over Google en het klopt dat ze ook fouten maken, maar een dwangsom van 76 miljoen voor slechts 76 uur is volkomen buiten proportie.
Dit is inderdaad een dwaling, hier is de dwangsom afgestemd op het vermogen van Google en niet gemiste inkomsten eiser (voor zover dit te meten is).

Je kunt je blindstaren op Google maar ondernemen als buitenstaander in België is best "lastig" en dit klinkt alsof de ondernemingsrechtbank te veel in de zak zit van de lokale ondernemers.

Dat komt je op termijn duur te staan.
Er is hier helemaal niet blindgestaard, die 76 miljoen is deels gevolg van een dwangsom die de rechter oplegde, maar Google weigerde te betalen.
Blindstaren.

De dwangsom van 76 miljoen is gebaseerd op degene die in het hokje terecht staat, ongeacht welke rechtbank die heeft opgelegd en vooralsnog; want ik heb geen enkel tegenargument of verantwoording voor dat enorme bedrag gehoord ten opzichte van gemiste klandizie.

Ik snap best dat Google en de mega-multinationals niet fris zijn en ja, een boete van een paar duppies gaat niet helpen in die zin en prima dat je als publiek daar boos over bent.

Maar als je op die toer gaat als rechtsmacht, het stellen van een voorbeeld, ben je totaal van het padje af, mis je elke ethiek die juist nodig is in die sector en ondermijn je de rechtsstaat. Als de wet niet werkt moet je bij de overheid aankloppen.

Dat gaat over integriteit en een blinddoek, laat je dat los krijgen we het envelopje bij de Ethiopische rechtbank.
Dit is pinda's voor Google.
Voor Google an sich wel, maar voor de Google-afdeling in België lijkt me dit toch een behoorlijk bedrag.
Welkom pensioen

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.