Sony onthult gameplayelementen Death Stranding 2 in nieuwe trailer

Sony Interactive Entertainment heeft een nieuwe trailer van Death Stranding 2: On The Beach onthuld. Daarin worden ook verschillende gameplayelementen van het spel getoond. De door Kojima Productions ontwikkelde game komt op 26 juni beschikbaar voor PlayStation 5.

De trailer toont onder meer verschillende upgrades die spelers kunnen kopen voor hun personage. Zo kunnen ze het Bokka Skeleton ontgrendelen en upgraden. Deze upgrade maakt het volgens het spel veel makkelijker om moeilijk terrein zoals rivieren, hellingen en sneeuw te doorkruisen. Met de boostfunctionaliteit wordt het speelbare personage nog stabieler, maar hierdoor gaat de accu van deze upgrade leeg. Het Bokka Skeleton lijkt ook gewicht aan je cargo toe te voegen.

De trailer toont verder een grid met verschillende upgrades die spelers kunnen toepassen. Deze 'APAS Enhancements' lijken te kunnen worden gekocht met Memory, een nieuwe upgradevaluta in het spel. Ook lijken spelers opnieuw het Reverse Trike-voertuig te kunnen gebruiken en kan het personage schieten terwijl het in een voertuig zit.

Kojima Productions lijkt ook de Porter Grade wat te hebben aangepast. Dit systeem beoordeelt hoe goed je een bezorging hebt uitgevoerd. In het eerste spel werd de speler beoordeeld op Cargo Condition, Bridge Link, Delivery Time, Delivery Volume en Miscellaneous. De speler krijgt nu een beoordeling voor Porter, Bridge Link, Servicemanship, Combat en Stealth. Het is niet duidelijk wat de beoordelingscriteria in dat systeem precies zijn.

Reacties (62)

[Orangelights23]

Hopelijk zijn de eerste uren leuker dan ‘alleen wandelen’. Ik heb weinig tijd om te gamen en in dit geval duurde het letterlijk twee maanden voordat de gameplay wat leuker werd

[Elaborate8455]

Ik snap deze kritiek nooit zo goed. Ik vond de eerste uren eigenlijk het leukste en meest uitdagende. De voertuigen waren ok, maar ik vond het eigenlijk leuker en uitdagender om het op de voet te doen.

[Orangelights23]

De gameplay bestaat uit de eerste uren letterlijk uit lopen. Is niet zozeer kritiek, maar een constatering. En met mijn saaie volwassen leven en te weinig tijd, maakte dat dat ik wekenlang heb gelopen voordat daar verandering in kwam.

[cyble]

Juist met een druk leven en weinig tijd voor te gamen vind ik het heerlijk om slow paced mechanics zoals het lopen te doen. En het draagt ook bij aan het verhaal en het gevoel wat je erbij moet krijgen. Voor de kortere games waar je niet even voor kunt gaan zitten gebruik ik wel games uit een ander genre.

[RVervuurt]

Eens met jou. Ik ben echt gaan genieten van walking simulators (Firewatch, Dear Esther, Everybody's Gone to the Rapture etc.) en zoek dat nu actief op als ik wil gamen, omdat het zo relaxed is.

[john milton]

Ik herken dat ook. Heerlijk ontstressend, en ook te doen (of juist!) als je moe bent en je hoofd vol zit.

Als vader van een energieke peuter die niet vroeg naar bed wil, is zoiets heerlijk. Al kan ik me ook wel weer voorstellen dat iemand anders juist opknapt van high intensity zombies afknallen in die situatie. Ik ben er meestal te moe voor

[Freakiebeakie]

ik heb red dead redemption 2 uit het stof getrokken om weer eens ouderwets te chillen tijdens het gamen.
Niet lekkerder dan de zonsondergang tegemoet te rijden op je paard zonder het gevaar jezelf te bezeren
die game is zo ontzettend langzaam als je eenmaal het eerste gedeelte gespeeld heb en vrij mag gaan waar je wilt.

Death stranding kon mij niet echt boeien, in eerste instantie was ik heel enthousiast maar dat sloeg vrij snel om.
Deel 2 zal ik dan ook niet gaan spelen tenzij het ooit in de ps+ game catalogus komt

[Ruben26]

Je constatering is terecht want zo begon deel 1 nou eenmaal, maar als je er meer van verwacht bij deel 2, is mogelijk Death Stranding geen spel voor jou.

Death Stranding (1) was mijn GOTY en wellicht beste spel dat ik ooit heb gespeeld. Ik hoop dat 2 net zo begint met minimale mogelijkheden waarna je elke verbetering omarmt en zeer waardeert.

Ik ga alle tijd nemen voor Death Stranding 2 (hiervoor speel ik games) en hopelijk wordt DS2 niet (gechargeerd) zo'n 12 in een dozijn popcorn-spel dat je even tussendoor kunt spelen.

[Bor]

Je hebt wat mij betreft helemaal gelijk. Het begin heeft een perfecte pacing. Het leert je de basis en weet juist door het wat tragere tempo heel goed het gevoel van eenzaamheid over te brengen. Juist dat je niet direct voertuigen hebt maar aangewezen bent op primitiever vervoer is een sterk punt van het spel.

[Enigmus]

Dit was exact een van de grootste kritiekpunten waar ik het als fan 100% mee eens ben. Gelukkig hebben ze hier gehoor aangegeven en konden de journalisten, na 30 uur spelen, delen dat het begin véél betere pacing heeft.

[Hulleman]

De trage gameplay is onderdeel van de game. Ik vond het begin van de game de meeste charme hebben en een fantastische keuze van de ontwikkelaar. Dat ligt je of ligt je niet. Het gaf veel meer voldoening om bepakt en bezakt te voet via allerlei touwen en ladders ergens te komen en dan hopen dat je geen BT's tegenkwam of een regenbui op je kop kreeg, dan dat via je motor over de aangelegde wegen te doen.

[Bor]

Dit is geen spel dat je "even" speelt. Juist de relatieve traagheid is onderdeel van de ervaring. Een meer fast paced aanpak had absoluut het gevoel van eenzaamheid, tegenslag, verdriet etc niet zo intens kunnen overbrengen. Als je deel 1 niet leuk vond dan zal deel 2 zeer waarschijnlijk ook niets voor je zijn.

[poepiedoe]

Je hoeft niet door te spelen als iets niet leuk is, heh.

[Orangelights23]

Doe ik ook niet

[Bor]

Zo veel zin in! Death Stranding was een epische en revolutionaire reis. Een spel dat niet voor iedereen is maar welke wel uniek is in zijn soort. Instant buy voor mij.

[Balskyy]

Heb er zin in, hier de collectors edition besteld. Laat maar komen!

[.jef]

Collector's Edition zonder fysieke game. Meteen de reden waarom ik de gewone editie heb besteld. Die onzin weiger ik te steunen.

[Armselig]

Koop je de fysieke reguliere game er gewoon bij, de code verkoop je vervolgens, probleem opgelost.

[.jef]

En de steelbook die je vroeger kreeg, die maak je dan zelf of zo? Ze naaien iedereen en door die collector's editions te kopen zonder fysieke game, steunen we ze alleen maar in dat idee.

[Armselig]

Steelbook is aardig maar vindt ik persoonlijk niet superbelangrijk. Daar doe je toch vaak niks mee, en dan moet je kiezen in welke verpakking de cd doet en blijf je zitten met de ander. En als bij een game een steelbook zit mag je ook maar hopen dat het een echte Steelbook is van het gelijknamige merk. Want soms heb je games met een nepperd. Maar ik denk dat je bij DS2 wel een echte had gekregen.

Nu we het er toch over hebben, beetje een houtje touwtje oplossing maar het is in ieder geval iets... dan koop je van ebay of marktplaats een losse steelbook van deel 1 en gebruik je die voor deel 2.

Tenzij je die van deel 1 al had

[.jef]

Dingen waar je vaak niks mee doet, daar zit zo'n Collector's Edition vol van. ;-)

[StGermain]

Ik heb het geprobeerd (gratis meegenomen op epic) maar verveelde mij halfdood. Grafisch was het wel ok maar de gameplay…

[IrBaboon79]

Was dit niet die DHL/PostNL simulator? Misschien dat ze er nu ook een pakket machine ingebouwd hebben zodat je klanten kunt afschepen met een lullig briefje en dat ze hun eigen meuk maar komen ophalen aan de andere kant van het level…

[Master Chieftec]

Dat klopt. Een postbode simulator, een simpel gegeven uitgewerkt in een waanzinnige ervaring die alleen Hideo Kojima had kunnen bedenken. Het leek mij helemaal niks tot ik het een keer gratis kreeg bij Epic Game Store. Ik begon eraan en werd compleet weggeblazen. Ik kijk er naar uit om nog meer pakketjes te gaan bezorgen in DS2.

[jellybrah]

Vind jij. Ik (en vele anderen) vinden dit één van de meest belachelijke games ooit gemaakt.

[jastas]

Mag jij uiteraard vinden! Ik vond het een waanzinnig spel dat boven andere games uitsteekt: de setting, de zeer mooie graphics, een gameplay die je niet de pap inlepelt maar vooral de muziek... wat is die waanzinnig mooi zeg, en past perfect bij de sfeer!

Tip: hier is de spotify playlist

[Bor]

De muziek past subliem en draagt heel erg bij aan de ervaring en emotie. Jammer genoeg is Ryan Karazija, oprichter en lead singer van de band in 2022 overleden op de veel te vroege leeftijd van slechts 40 jaar.

[Ruben26]

Low Roar (en enkele andere bands op de soundtrack) hebben mijn muziekgenres weer uitgebreid. Ik ben normaal wat meer van de pittigere muziek, maar de muziek in Death Stranding is subliem en past perfect in de sfeer van de game.

Ik heb zelfs Asylums For The Feeling van Silent Poets in mijn top-2000 lijstje staan.

[Bor]

Dat kan natuurlijk. Het is geen spel voor iedereen en ook geen verhaal dat iedereen (direct) begrijpt. Het is wel een heel unieke ervaring en dat bedoel ik zeer positief. Een van de meest verfrissende en bijzondere games van de afgelopen jaren.

[poepiedoe]

Niemand dwingt je om het spel te kopen, te spelen, of er uberhaupt informatie over te lezen op het internet. Toch vond je het nodig om over een nieuwsbericht over deel 2, mede te delen dat je deel 1 belachelijk vind. Klik dan toch niet op het nieuwsbericht en scroll er over heen.

[cyble]

alleen Hideo Kojima had kunnen bedenken

Zeker niet. Hij had alleen het voorrecht dat hij het geld, het bedrijf en de stem had om gehoord te worden.

[.Redman.]

Het geld, het bedrijf en de stem heeft hij de danken aan zijn eerdere successen die hij niet in de schoot geworden kreeg. Dan is het gek om het een voorrecht te noemen...

[Master Chieftec]

Niet helemaal waar. Kojima begon met Death Stranding eigenlijk vanaf nul. Hij was weg bij Konami en moest zijn Fox engine achterlaten. Hij heeft een nieuw bedrijf opgestart, Kojima Productions, kreeg van Guerrilla de Decima engine en maakte gelijk een goede klapper met zijn eerste game. Sowieso meer verkocht dan welk Metal Gear dan ooit. En hij speelde niet op safe. Een pakket bezorg game klinkt niet echt interessant en toch kreeg hij Sony mee. En als je de game tot het einde hebt gespeeld dan weet je dat weirde dingen van Kojima gehandhaafd is gebleven en dat hij nog altijd in staat is om een geweldige ervaring te leveren.

[Bor]

Je doet hier alsof iedereen in staat is een epos neer te zetten zoals Kojima dat doet. Dat is volgens mij niet waar. Kojima wordt gezien als visionair. Zijn games kennen vaak geen gelijke. Er is veel meer nodig dan alleen geld, een bedrijf en een stem om zo iets als Death Stranding te bedenken, uit te werken en een succes te maken.

[sdziscool]

Jammer dat Europa zo te zien een grote woestijn is, beetje kleur had wel gemogen van mij. Ik zal afwachten, vond het rondlopen geweldig maar alle actie was niets voor mij, vooral omdat ik een walking simulator verkocht was en niet een action adventure.

[Carn82]

Volgens mij speelt dit deel zich af in Australië en Mexico

[Master Chieftec]

Nu als de sodemieter Nixxes erop zetten om de game te porten naar PC. Een Nederlands tintje heeft de game al met de Decima engine en met de support van Guerrilla bij DS2. Nixxes kent Decima inmiddels heel goed na porten van beide Horizon games. De game op PC uitbrengen na 2 jaar is de hype volledig weg en de marketingbudget vele malen kleiner.

[Aaargh!]

edit:

op verkeerde plek gereageerd.

[Reactie gewijzigd door Aaargh! op 11 juni 2025 22:47]

[David77]

Mensen die klagen over wandelen in een "wandelspel"...
Wat is het volgende? Klagen dat ze teveel moeten nadenken in een schaakspel?

[Armselig]

Maar echt he, als je het niet leuk vindt dan begrijp je de game niet, dan is het gewoon niet voor jou. Ik vergelijk het wel eens met alsof je in een museum voor een abstract schilderij staat en zegt "ik snap het niet".

In een industrie waar dikwijls geklaagd word over een gebrek aan originaliteit, waar men snakt naar iets nieuws, leverde Kojima ons Death Stranding... Een unieke ervaring, een keur aan acteurs waar je u tegen zegt...

De gemiddelde zogenaamde gamer hier: Walking Sim

[Bor]

Je hebt het spel niet gespeeld begrijp ik? Ik vind dit soort opmerkingen altijd een dooddoener. Er zit heel veel gameplay in Death Stranding. Niet voor niets dat veel spelers er behoorlijk veel uren in door hebben gemaakt en het spel een warm hart toedragen. Met "geen gameplay" doe je het spel, de bedenker hiervan maar ook vooral jezelf enorm te kort. Je mist een van de meest bijzondere games van de afgelopen jaren.

[Aaargh!]

Ik heb er een aantal uur in zitten nadat het spel op PS+ was. Wat een saai ‘spel’ zeg. Ik bleef maar doorgaan omdat mensen zoals jij beweren dat het na het begin interessanter wordt maar als het na een paar uur nog steeds een snoozefest is dan heb je als game designer toch echt gefaald.

De hele mechanic met het balanceren en vinden van een route door het terrein is alleen maar frustrerend en voelt alls werk, niet als vermaak. Echt super irritant als je je niet makkelijk en snel door de game wereld kan bewegen.

[Bor]

Zo te lezen is dit geen spel voor jou. Dat maakt natuurlijk niet dat je als game designer hebt gefaald. Death Stranding is een redelijk meesterwerk maar ook van het type "love it or hate it".

Echt super irritant als je je niet makkelijk en snel door de game wereld kan bewegen.

Dat is dan ook helemaal niet het doel. Snel een makkelijk door de game bewegen zou de hele ervaring teniet doen! Als je arcade achtige snelheid verwacht ben je bij Death Stranding echt helemaal aan het verkeerde adres.

Een aantal uur is (lang) niet voldoende om het spel echt te leren kennen en verder te komen dan alleen het prille begin (van zowel de spelwereld als het verhaal). Ik heb er ruim meer dan 100 uur in zitten en ben nog niet uitgekeken en klaar.

[Reactie gewijzigd door Bor op 12 juni 2025 00:16]

[koelpasta]

Nou ja, meesterwerk is het niet en je kan moeilijk zeggen dat het een 'love it or hate it' game is als veel mensen het wel degelijk een kans hebben gegeven en na een tijdje op een 'meh' uitkomen. Dat overkwam mij ook. Ik hou erg van metal gear, bijvoorbeeld, maar dit was best wel een saai spel met heel veel handengewapper (wat kojima betaamt) maar uiteindelijk na tientallen uren voor mij niet erg voldoenend. Ik heb het ook niet uitgespeeld.

[Enigmus]

Voor de een is het een meesterwerk, voor de ander niet. Het is juist wel een hate it or love it geval omdat er weinig mensen zijn die er tussenin zitten. Je zegt ook niet of de 'meh' mensen het volledig hebben uitgespeeld, een belangrijke factor. Bovendien is het een kwestie van begrijpen wat je in huis haalt. De previewers en reviewers gaven aan dat het een 'walking sim' zou worden, een slow burn met weinig combat en veel (micro)management. Dat moet de potentiële koper een idee geven wat ze kunnen verwachten en dan eigenlijk al concluderen dat het niets voor hun is. Imo, als je het dan alsnog koopt dan is de enige schuldige de koper.

Het spel kwam bovendien weken voor de covid pandemie uit en leende zich erg goed voor een periode van isolatie. Je ziet ook duidelijk veel overeenkomsten en je kan eigenlijk ook zeggen dat Kojima weer eens de toekomst voorspelde. Het is een spel over connectie ten tijde waar we onze connectie met de wereld verloren en waar logistiek, de porters, uitermate belangrijk waren om de wereld draaiende te houden tijdens de pandemie.

Er was een moment waar ik boodschappen ging halen en alle straten leeg waren. 'The scent of the world' (DS quote) was mijn enige metgezel en ik voelde mij als Sam de eenzame stappen maken als porter om te overleven (voedsel halen). In het spel zelf heb je een gevoel voor community dmv a-synchronous multiplayer. Mensen zonder gezichten die jou op weg helpen en vice versa met de gebouwen. Dat schept een gevoel van verbondenheid en geeft een heerlijk gevoel wanneer je likes ziet op jouw gebouw. Zo veranderde het landschap ook terwijl je letterlijk (met de dual sense) het gewicht van de wereld in je handen voelt.

Het verhaal was voor mij ook S-tier. Buiten dat dialogen soms iets te langdradig was kon ik mij uitermate vermaken met de fundering en pseudo-science van de wereld: paleontologie, sociologie, eschatologie, culturele antropologie en existentialisme. Voor de een is het saai, voor de ander boeiend.

Tot slot gaf het spel de speler denkwerk mee. Is de wereld het waard om te behouden in de staat zoals het is? "Extinction is an opportunity". Met andere woorden, mensheid heeft een grotere vijand dan zichzelf nodig om te herenigen. Covid kun je tot een mate vergelijken met wat de Death Stranding. Een conclusie van verandering en hoop als gevolg.

Nogmaals, het spel is niet voor iedereen, maar nu kan je op z'n minst begrijpen waarom het spel voor anderen een bijzondere ervaring is (noem het bewust geen spel). Vind het totaal niet erg dat anderen het spel niks vinden. Immers, ik koop geen Elden Rings omdat ik dodge, hack en slash niks vind, NBA 2k25 koop ik niet omdat ik basketbal niet volg, etc, etc. Je begrijpt nu waar ik naar toe wil.

[koelpasta]

Mischien ben ik te oud en te doorleefd, maar ik heb de meeste van de zaken die je noemt al heel anders ingevuld dan kojima met zn gezever probeert te induceren. Je krijgt ook, gezien de diepte van de aangehaalde concepten, weinig ruimte om zaken anders te doen. Het narratief voelt in veel opzichten dwangmatig (je komt pas verder als je veel tijd in redelijk zinloze en herhalende activiteiten stopt, wat vreemd is voor een entertainmentproduct) en geconstrueerd aan. Kijk, ik begrijp dat hij zich vervelend voelt omdat hij veel herhalende en saaie dingen moet doen om het spel te maken, maar hij krijgt er geld voor. Ik niet. Ik geef geld uit. Ik wil dan niet 40% van de tijd bezig zijn met een suf managementspelletje omdat de maker een punt van saaiheid wil maken.
Maar goed, inderdaad, ieder zn ding.

Edit: Dit is mischien ook iets erg japans ofzo. Ben al een paar decennia geleden gestopt met JRPGs omdat het eindeloos random monsters verchten is. Ik krijg dan een sterk gevoel van dat ik mijn tijd hier op aarde aan betere dingen kan besteden...

[Reactie gewijzigd door koelpasta op 12 juni 2025 14:45]

[Enigmus]

Mischien ben ik te oud en te doorleefd, maar ik heb de meeste van de zaken die je noemt al heel anders ingevuld dan kojima met zn gezever probeert te induceren.

Het is goed dat je bekend dat het aan jou ligt en niet de game. Jouw invulling is jouw beleving. Als het niet klikt, dan klikt het niet en dan kunnen we ervan uitgaan dat het geen spel voor jou is zoals ik in mijn laatste zin aangaf: het is niet jouw genre.

Je krijgt ook, gezien de diepte van de aangehaalde concepten, weinig ruimte om zaken anders te doen. Het narratief voelt in veel opzichten dwangmatig (je komt pas verder als je veel tijd in redelijk zinloze en herhalende activiteiten stopt, wat vreemd is voor een entertainmentproduct) en geconstrueerd aan.

Je kan het niet anders doen omdat het spel een duidelijke identiteit heeft dat niet zal wijken. Wanneer je niet kan vinden in wat het spel aan verhaal(componenten) voorschotelt is het lastig om het interessant te vinden. Het is een Hideo Kojima game, geen game ontwikkelaar die 'entertainment' vooropstelt. De man is een pioneer wanneer het gaat om afwijken van de gangbare aspecten die je van generieke spellen verwacht, het is een ervaring dat je meekrijgt, geen 13-in-een-dozijn spelbeleving. Ben het wel met je eens dat er geen goede balans was in het begin van het spel waar je teveel cutscenes/information overload krijgt te verwerken en qua gameplay in een te grote tutorial zone wordt gezet waar je erg beperkt bent in wat het spel daadwerkelijk aanbiedt. Overigens vind ik het vele lopen in de tutorial zone geen negatief iets, het is meer dat het te groot is en de a-synchronous multiplayer aspect veel te mager is.

Kijk, ik begrijp dat hij zich vervelend voelt omdat hij veel herhalende en saaie dingen moet doen om het spel te maken, maar hij krijgt er geld voor. Ik niet. Ik geef geld uit. Ik wil dan niet 40% van de tijd bezig zijn met een suf managementspelletje omdat de maker een punt van saaiheid wil maken.
Maar goed, inderdaad, ieder zn ding.

De maker en zijn team heeft ook te maken met werkdruk om een spel te leveren dat voldoende geld in het laatje terugbrengt. Daar zit ook risico aan vast. Kijk maar eens naar de studios waar werknemers worden ontslagen of hele studios worden opgedoekt. Daarnaast is een imago ook niet onbelangrijk om in zijn achterhoofd te houden. Hij weet wat hij voor visie heeft en moet zijn concept kunnen verkopen. Met andere woorden hij wilt zijn doelgroep niet teleurstellen. Zoals je zegt, ieder zijn ding dus behoor je niet tot zijn doelgroep.

Edit: Dit is mischien ook iets erg japans ofzo. Ben al een paar decennia geleden gestopt met JRPGs omdat het eindeloos random monsters verchten is. Ik krijg dan een sterk gevoel van dat ik mijn tijd hier op aarde aan betere dingen kan besteden...

Naarmate we ouder worden veranderen we ook. Ik groeide op met spellen als Counterstrike 1.6 en Battlefield. Dat was vroeger een leuke ervaring, maar op een gegeven moment verloor het zijn charme en zodoende mijn interesse in zulke spellen. Het is jouw goed recht om daarom je horizon te verbreden en je tijd te besteden aan zaken die momenteel de aandacht trekt. Niks mis mee. Je gaf DS een kans en het was geen success voor jou. Niks aan de hand, just keep on keeping on.

[koelpasta]

Je kan het niet anders doen omdat het spel een duidelijke identiteit heeft dat niet zal wijken. Wanneer je niet kan vinden in wat het spel aan verhaal(componenten) voorschotelt is het lastig om het interessant te vinden. Het is een Hideo Kojima game, geen game ontwikkelaar die 'entertainment' vooropstelt. De man is een pioneer wanneer het gaat om afwijken van de gangbare aspecten die je van generieke spellen verwacht, het is een ervaring dat je meekrijgt, geen 13-in-een-dozijn spelbeleving. Ben het wel met je eens dat er geen goede balans was in het begin van het spel waar je teveel cutscenes/information overload krijgt te verwerken en qua gameplay in een te grote tutorial zone wordt gezet waar je erg beperkt bent in wat het spel daadwerkelijk aanbiedt. Overigens vind ik het vele lopen in de tutorial zone geen negatief iets, het is meer dat het te groot is en de a-synchronous multiplayer aspect veel te mager is.

Ik ben absoluut niet iemand die van 13 in een dozijn spellen houdt.
Wat kojima echter lijkt te doen is de spelwereld te wringen tot een vorm die bij zijn emotionele lading past. Het voelt erg synthetisch aan, alsof het een droom is waarin de wereld enkel in het teken staat van het narratief, om een punt te maken. De interne samenhang van de wereld voelt opgelegd door de verhaaltwists en voelen niet als een nartuurlijke voortvloeing van de situatie. Alles in die wereld lijkt erop gericht kojimas specifieke interpretaties \van zaken buiten de gamewereld te bevestigen. De situatie in die wereld voelt geknutseld aan.

Naarmate we ouder worden veranderen we ook. Ik groeide op met spellen als Counterstrike 1.6 en Battlefield.

Ja, nee, dat soort spellen boeien mij al heel lang weinig. Ik ben echt meer van wat langzamere spellen waar je wat meer bij moet denken. Maar DS vind ik te uitgesmeerd, te pretentieus en in de kern weinig voldoenende moment to moment gameplay opleveren. Ik vind het niet een echt slechte game, maar ook weer geen meesterwerk.

[Enigmus]

Wat kojima echter lijkt te doen is de spelwereld te wringen tot een vorm die bij zijn emotionele lading past. Het voelt erg synthetisch aan, alsof het een droom is waarin de wereld enkel in het teken staat van het narratief, om een punt te maken.

Auteurs die boeken schrijven over hun eigen ervaring komt dikwijls geloofwaardig over. Dat de spelwereld een reflectie is van zijn gedachten, zijn gevoelens, zijn social commentary vind ik een pluspunt. De wereld van Death Stranding staat 100% in het teken van het narratief, dat is ook de bedoeling: connectie, isolatie, een gebroken wereld, het schetst een beeld van zijn commentaar op hoe we onze binding met elkaar hebben verloren en grote stappen moeten zetten om elkaar weer te vinden.

De interne samenhang van de wereld voelt opgelegd door de verhaaltwists en voelen niet als een nartuurlijke voortvloeing van de situatie. Alles in die wereld lijkt erop gericht kojimas specifieke interpretaties \van zaken buiten de gamewereld te bevestigen. De situatie in die wereld voelt geknutseld aan.

Kan je wat voorbeelden noemen waar je disconnectie merkt en het geforceerd aanvoelt? Misdirection/gaslighten is een Kojima specialiteit en neemt men voor lief. Het kan ook zijn dat er tussen de hele serieuze momenten iets doms voordoet dat als comic relief moet dienen. Bedoel je dat? De wereld voelt niet half baked aan imo, zeker niet wanneer je alle lore erover leest. Ze doen erg hun best om het wetenschappelijk geloofwaardig te maken. Heb wat dingen opgezocht zoals waarom de kleur blauw een rol van betekenis heeft: https://deathstranding.fa...e_in_the_Inverted_Rainbow Higgs die Egyptische kledij en masker draagt heeft ook een antropologische betekenis en zo heb je de big bang theorie en sci-fi benaderingen van een extinction event zoals de dinosaurussen beleefden. Fragile die spikes kan toveren op haar schouders wanneer ze een naar een beach springt zijn 'Ferrofluïden' in real life en zoals haar naam suggereert zijn ferrofluïden ook erg fragiel. Het zijn allemaal eigenaardigheden en onderbouwingen voor de wereld. Uiteraard klopt niet alles omdat het pseudo science is, maar vind het wel voldoende geloofwaardig overkomen om het niet vergezocht te vinden.

[koelpasta]

Auteurs die boeken schrijven over hun eigen ervaring komt dikwijls geloofwaardig over.

Ja, maar dan moet je net kojima hebben die alles op het randje geloofwaardig maakt met allerlei toespelingen naar hogere machten etc (die dan handig met ultra-tech worden verklaard)...
Ik bedoel, als hij een oprecht verhaal over zn gripes in het leven had gemaakt, ala. Maar hij vertaalt dat weer naar andere aspecten in de spelwereld die het inconsistent maken. De wereld verwijst telkens naar kojima als verongelijkte poppenspeler.

De wereld van Death Stranding staat 100% in het teken van het narratief, dat is ook de bedoeling: connectie, isolatie, een gebroken wereld, het schetst een beeld van zijn commentaar op hoe we onze binding met elkaar hebben verloren en grote stappen moeten zetten om elkaar weer te vinden.

Ik ben ervan overtuigd dat het uiteindelijk vooral om kojima draait in DS. Maar mischien komt dat omdat ik hem al lang ken, speel zn spellen al vanaf metal gear voor de msx.

Kan je wat voorbeelden noemen waar je disconnectie merkt en het geforceerd aanvoelt?

De interne logica is ver te zoeken. De settlement zijn hoog-technologisch, maar niemand weet het blijkbaar voor elkaar te krijgen om een geautomatiseerd bezorgsysteem op te zetten?
De kolonies zijn kleine behoefende kindjes en jij bent de enige die ze kan helpen?
De semi-random encounters van door het drek lopen die precies op je pad terechtkomen zodat je extra moeite moet doen (tijd moet verspillen) om ze te ontwijken?
Ik krijg in ieder geval een sterk gevoel van dat de wereld er niet zo had uitgezien als de geschetste situatie zich had voorgedaan. Mensen hadden veel meer samenwerking gezocht en met elkaar gecommuniceerd. Maar dat is niet wat kojima nodig had van de wereld en dus knutselde hij zn eigen wereld in elkaar die wel voldeed als ophangbord voor zijn frustraties.

Het kan ook zijn dat er tussen de hele serieuze momenten iets doms voordoet dat als comic relief moet dienen. Bedoel je dat?

Nee, het voelt meer dat hij als een tovenaar een wereld voro je neus tovert die toevallig zijn frustraties, zijn angsten tentoonspreid maar verder geen enkel nut of zelfstandige kern heeft. Het lijkt allemaal vooropgezet om een bepaald effect te hebben. Daardoor voelt de wereld een soort van hol aan en is meer een kapstok dan een wereld waarin ik kan geloven.

Heb wat dingen opgezocht zoals waarom de kleur blauw een rol van betekenis heeft: https://deathstranding.fa...e_in_the_Inverted_Rainbow

Sorry hoor, maar wat daar staat is filosofische drek waar je niks mee kan.
Er wordt gesteld dat de kleur van dood blauw is omdat er een wurmpje bestaat dat een stofje afgeeft als het sterft dat blauw fluoriseert. Seriously? Mag mischien poetisch lijken maar is verder klinkklare nonsense.

Uiteraard klopt niet alles omdat het pseudo science is, maar vind het wel voldoende geloofwaardig overkomen om het niet vergezocht te vinden.

Ik vind het vooral gemakzuchtige pseudofilosofishe mijmeringen van kojima en voor mij breekt dat de wereld die hij geschapen heeft.

[Enigmus]

"Ja, maar dan moet je net kojima hebben die alles op het randje geloofwaardig maakt met allerlei toespelingen naar hogere machten etc (die dan handig met ultra-tech worden verklaard)...
Ik bedoel, als hij een oprecht verhaal over zn gripes in het leven had gemaakt, ala. Maar hij vertaalt dat weer naar andere aspecten in de spelwereld die het inconsistent maken. De wereld verwijst telkens naar kojima als verongelijkte poppenspeler."

Het is dan ook supernatural science fiction. Heb waarlijk geen moment gekend waar ik elementen van Kojima als verongelijkte poppenspeler zag. Slechts zijn hand als verhaalverteller én niet te vergeten de paar domme cringe momenten waar hij niet van af lijkt te komen (o.a de 'I am mario and you are princess beach' scene). Ik probeer het inconsistente gedeelte van jouw ervaring te begrijpen, maar heb grote moeite.

Ik ben ervan overtuigd dat het uiteindelijk vooral om kojima draait in DS. Maar mischien komt dat omdat ik hem al lang ken, speel zn spellen al vanaf metal gear voor de msx.

In MGSV was dat overduidelijk. Je zag tijdens het einde van elke missie zijn naam voorbijkomen. Ik kan je het volgende aanraden: https://www.youtube.com/watch?v=KuCRvr6R8Lc "Kojima and The Real Metal Gear Solid | Good Blood"

Na het zien van het filmpje wordt duidelijk hoe Kojima zichzelf in de games profileert. Het is aan de kijker om te bepalen of dit storend is. Wat we wel al weten is dat sommigen het pretentieus vinden. In ieder geval geeft het filmpje een beter beeld over de persoon Kojima en waar hij figuurlijk vandaan komt.

De interne logica is ver te zoeken. De settlement zijn hoog-technologisch, maar niemand weet het blijkbaar voor elkaar te krijgen om een geautomatiseerd bezorgsysteem op te zetten?
De kolonies zijn kleine behoefende kindjes en jij bent de enige die ze kan helpen?
De semi-random encounters van door het drek lopen die precies op je pad terechtkomen zodat je extra moeite moet doen (tijd moet verspillen) om ze te ontwijken?
Ik krijg in ieder geval een sterk gevoel van dat de wereld er niet zo had uitgezien als de geschetste situatie zich had voorgedaan. Mensen hadden veel meer samenwerking gezocht en met elkaar gecommuniceerd. Maar dat is niet wat kojima nodig had van de wereld en dus knutselde hij zn eigen wereld in elkaar die wel voldeed als ophangbord voor zijn frustraties.

Een automatisch bezorgsysteem was een groot punt dat besproken werd. Diehardman sprak over hoe automatisme werk wegnam van mensen en als gevolg daarvan mensen in opstand raakten. Er werd toen besloten om onnodige bezorg banen terug te geven en dat leidde uiteindelijk tor MULE syndrome, een constante verslaving voor cargo. Dat zijn ook de mensen tegen wie je vecht. Uiteindelijk krijg je in het spel de mogelijkheid om bezorgbots op pad te sturen voor de gewone orders.

De shelters waarin de mensen wonen zijn geïsoleerd en buiten dreigt de gevaren om te grazen genomen te worden door een BT. Het is gevaarlijk en daarom zijn porters de MvP's in het spel die hun leven riskeren deze mensen te voorzien van wat ze nodig hebben.

De BT encounters kun je makkelijk omzeilen door op het randje van get gebied te lopen. Deze BT spawn points zijn vast en veranderen dus niet. Je kan daarom alvast een route bepalen en zelfs de ziplines neerzetten zodat je zelfs boven vanuit de lucht eroverheen kan. Je kan er ook voor kiezen om ze met hemetic grenades of andere wapens te lijf te gaan zodat je chiral crystals kan farmen. De grotere en vlammende BT's geven een boel crystals nadat ze verslagen zijn en dat heb je nodig voor bepaalde gebouwen en wegenbouw.

Vind de weerspiegeling van hoe mensen samenvoegen onder één vlag van de UCA, de opsplitsing van de Homo Demens die verspreid leven maar wel een ideologie delen en de mensen die geïsoleerd in shelters leven een hele natuurlijke ontwikkeling om te zien na een post apocalyptische calamiteit. Kijk naar iets als Mad Max of andere post apocalyptische films zoals The Book of Eli waar goede en slechte mensen tegenpolen zijn en daartussen een boel mensen hebt die niets van beide willen weten. Bovendien is samenwerking en communicatie een rode lijn om naartoe te streven in het verhaallijn, omdat het niet makkelijk is met zoveel verschillende ideeën over bestaansrecht. Dat is iets dat ook in de echte wereld speelt.

Nee, het voelt meer dat hij als een tovenaar een wereld voro je neus tovert die toevallig zijn frustraties, zijn angsten tentoonspreid maar verder geen enkel nut of zelfstandige kern heeft. Het lijkt allemaal vooropgezet om een bepaald effect te hebben. Daardoor voelt de wereld een soort van hol aan en is meer een kapstok dan een wereld waarin ik kan geloven.

Om eerlijk te zijn voel ik zeker een affiniteit met zijn frustraties en angsten. Het resoneert omdat ik hetzelfde zie gebeuren in de wereld. Covid is een uitermate goede voorbeeld waar we zagen hoeveel hoe sterk mensen reageren op beleid en in opstand komen. En hoe we ons als mens gedragen wanneer we niet in comfort kunnen leven. Hoe afhankelijk we zijn van het hebben van sociale kringen, etc. Tuurlijk is het vooropgezet, er moet een grondbeginsel zijn dat zich goed leent voor zijn ideeën. Met alle figuren op z'n plek, allen met hun eigen ideologie en een gebroken wereld waar ze zich in bewegen. Post apocalyptische films onttrekken zich hier niet aan.

Sorry hoor, maar wat daar staat is filosofische drek waar je niks mee kan.
Er wordt gesteld dat de kleur van dood blauw is omdat er een wurmpje bestaat dat een stofje afgeeft als het sterft dat blauw fluoriseert. Seriously? Mag mischien poetisch lijken maar is verder klinkklare nonsense.

Het is hiervan afgeleid en wetenschappelijk onderbouwd:
"A particular feature of the granules is that when they are observed under ultraviolet light, they react by emitting an intense blue fluorescence. Another phenomenon seen is termed 'death fluorescence'. As the worms die, a dramatic burst of blue fluorescence is emitted."
Wikipedia: Caenorhabditis elegans

Ik vind het vooral gemakzuchtige pseudofilosofishe mijmeringen van kojima en voor mij breekt dat de wereld die hij geschapen heeft.

Zoals het linkje aangeeft zijn het dus geen mijmeringen. In de geschreven lore wordt er ook verwezen naar feitelijke gebeurtenissen, rituelen en wetenschappelijke onderzoeken en daar wordt soms een kleine draai gegeven om het pseudo te maken.

[Reactie gewijzigd door Enigmus op 12 juni 2025 17:32]

[Bor]

Voor veel mensen is het wel degelijk een meesterwerk. Death Stranding kent een behoorlijke groep trouwe fans die er zeker 100+ uur in hebben doorgemaakt. Welk meesterwerk je ook bekijkt; er zijn altijd mensen die het niet waarderen, niet leuk vinden etc. Smaken verschillen nu eenmaal; gelukkig ook maar. Anders speelden we allemaal Fortnite, de zoveelste bijna niet veranderende shooter, de tigste iteratie van Fifa etc.

[Reactie gewijzigd door Bor op 12 juni 2025 12:49]

[Ace_010]

Dat klopt. Want als het niet boeit van begin af, speel je simpelweg iets anders.

[Bor]

Lijkt mee een goed iets om die ervaring teniet te doen, want de ervaring is ‘saai, frustreren en het voelt als werk’.

Dat is jouw ervaring. Gezien de goede recensies en de lovende reacties van velen denk zeker niet iedereen er zo over. Dit is blijkbaar geen spel voor jou, no big deal, dan speel je iets anders.

Als je de als game designer de speler niet meteen weet te boeien dan heb je dus wat mij betreft gefaald als game designer.

Wederom, blijkbaar niet jouw smaak. Er zijn hele volksstammen die het spel aangrijpt en die het maar moeilijk neer kunnen leggen. Mission accomplished zou ik zeggen. Er is geen enkel spel dat iedereen aanspreekt.

Niet alleen dat, als je het opzettelijk doet is het ook nog eens respectloos richting de speler, alsof die niets beters te doen heeft.

Sorry maar met dit soort opmerkingen ben je gewoon af. De pacing is prima en past goed bij de ervaring. Zelfs een spel dat ik niet leuk vind kan ik doorgaans nog wel redelijk op waarde schatten. Ik zou zeggen; ga vooral terug naar actie games / 13 in een dozijn shooters etc.

[Reactie gewijzigd door Bor op 12 juni 2025 08:19]

[koelpasta]

Dat is jouw ervaring. Gezien de goede recensies en de lovende reacties van velen denk zeker niet iedereen er zo over.

Ja, maar denk je niet dat een groot deel daarvan gewoon een soort kojimafetisjisme is? Vooral ook gezien die hele situatie toen met konami? Dat kojima tot een soort underdog held wordt gemaakt terwijl ie mischien een middelmatige game neergezet heeft?

[Bor]

Nee dat denk ik niet. Je kan Death Stranding in mijn ogen op geen manier een middelmatige game noemen. Het enige wat kan is dat het jouw spel / genre / ervaring niet is. Prima, dan speel je wat anders. Lees bv deze reactie eens wat heel goed illustreert hoe de game wordt ervaren en hoe goed de timing was etc: Enigmus in 'Sony onthult gameplayelementen Death Stranding 2 in nieuwe trailer'

[koelpasta]

Nee dat denk ik niet. Je kan Death Stranding in mijn ogen op geen manier een middelmatige game noemen. Het enige wat kan is dat het jouw spel / genre / ervaring niet is. Prima, dan speel je wat anders. Lees bv deze reactie eens wat heel goed illustreert hoe de game wordt ervaren en hoe goed de timing was etc: Enigmus in 'Sony onthult gameplayelementen Death Stranding 2 in nieuwe trailer'

Voor mij sijpelt er teveel van kojimas eigen frustraties met het medium door in dit spel. Hij had eigenlijk filmmaker moeten worden. En ik denk eigenlijk ook dat hij helemaal geen spellen wil maken. Niet meer. Het is nu gewoon het medium waar hij mee bekend is en waar hij zijn ideeen in kan stoppen maar gameplay is bedroevend saai. Ik denk dat hij games maken dus eigenlijk saai vindt en dat hij de speler die ervaring wil geven. Maar hij krijgt er geld voor en ik moet ervoor betalen.

[Bor]

Ik denk dat je een erg pessimistische kijk op het spel en Kojima hebt. Ik mis een fundament voor deze ideeën. Welke frustraties met het medium? Hoe zo "moet je ervoor betalen"? Niemand verplicht je toch een spel te spelen? Je had op voorhand kunnen weten wat voor soort spel dit is ervan uitgaande dat je geen speler van het 1e uur bent?

[koelpasta]

Ik denk dat je een erg pessimistische kijk op het spel en Kojima hebt.

Het is een en al depri thema's met welliswaar hoop op de horizon, maar daar moet je dan eerst bakken met saaie gameplay doorlopen.

Welke frustraties met het medium?

Kojima heeft wel vaker aangegeven datie games makien niet zo leuk vindt.
zie bijvoorbeeld: https://www.pcgamer.com/g...-racing-against-the-clock
Klinkt erg als door een berg vormloze drap lopen?..

Ik denk dat de man eigenlijk indie games had moeten maken en niet in de AAA markt had moeten zitten. Dan had hij veel meer met unieke games kunnen experimenteren en hing het budget (dat terugverdient moet worden) niet als een zwaard van damocles boven zn proces.
Maar goed, dit is een tegenstrijdigheid in hem. Maar hij projecteert dat soort dingen (en andere persoonlijke zaken, zoals zijn vrouw die aan kanker bezweken was. De zwarte drap is dus eigenlijk een metafoor voor kanker.) in zn games op de speler, creeert met DS een wereld waarin dat constant tot uiting komt. Maar ik wil dan niet 100 uur in zijn gevoelswereld gevangen zitten. Wordt er op den duur naargeestig van. En dan terug naar indiegames, als hij games had gemaakt die veel korter waren en die dit soort gevoelens uiten, dan had ik er minder problemen mee gehad denk ik.

[Ruben26]

Dat de game designer er niet voor heeft kunnen zorgen dat jij vanaf het begin geboeid bent, wil niet zeggen dat de game designer heeft gefaald. De game designer heeft vele anderen wel weten te bereiken. Voor mij was Death Stranding de GOTY. Het betreft hier een verschil in smaak. Jij vindt het niets en dat mag en jouw argumenten zijn de jouwe, maar niet de absolute waarheid (voor anderen).

Voor mij persoonlijk hoort het spel 'traag' te beginnen zonder hulpmiddelen die het e.e.a versnellen. Daardoor is iedere tool die je in handen krijgt enorm belonend waardoor uiteindelijk de snelheid er wel in gaat komen. Dat is voor mij juist een onderdeel van de kracht van dit spel.

Wellicht dat die 90/90 regel voor de marketing-afdeling belangrijk is als het bedrijf winstmaximalisatie wenst te hebben. Maar hoeveel eenheidsworst komt er uit doordat bedrijven kiezen voor de grootste winst....