Waar zie ik het gebeuren? Wat is je bron? Wat dacht je van het feit dat we deze discussie hebben, het feit dat we een discussie hebben over DSM diagnoses. Het feit dat hele landen behandelingen terugtrekken of veel controverse is. Is nederland dan werkelijk zo heilig dat wij geen fouten maken?
Maar laat ik beginnen met Clementine Breen en Chloe Cole, zij zijn toch wel de meest bekende vrouwen die in het openbaar zijn getreden om alle misstanden in de medische industrie aan te kaarten. Beide vrouwen zijn op de meest schandalige wijze door het slijk gehaald en hun kans op het krijgen van kinderen is zo goed als gereduceerd tot nul. Is het lijden dat zij nu ervaren een acceptabele nevenschade om anderen te redden? Ook hun verhaal verdiend het om gehoord te worden.
Schadeloze medicijnen bestaan simpelweg niet, zelfs paracetamol heeft bijwerkingen. In de eerste plaats simpele logica en kritisch denken. Hoe kan een hormonale ingreep zonder enige vorm van risico plaatsvinden? Hoe kan je dat logisch verdedigen, je kan hooguit zeggen dat uit onderzoek blijkt dat risico's en effecten minimaal zijn, maar nul of schadeloos? Dat kan niemand.
Maar goed, je wilt onderzoeken?
https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC8907681/ (Dit is een metaonderzoek waar veel negatieve effecten vermeld staan, inclusief onderzoeken die elkaar tegenspreken). Of
https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC3565125/ waarbij langdurig gebruik van leuprolide acetate leidt tot permanente steriliteit van sex offenders. Ditzelfde medicijn wordt/werd ook toegepast in transgender transities met de beschrijving "omkeerbaar". Of de bijsluiters van Decapeptyl en Pamoreline, je genoemde hormoonremmers, die barstensvol staan met mogelijke bijwerkingen en strikte behandelprotocollen en controlepunten.
Maar boven alles is het een filosofische kwestie. In een gezonde samenleving heb je een gezond debat en kijk je kritisch naar medische praktijken. Als gevolg daarvan zijn we tot vele inzichten gekomen en hebben we vele behandelingen stop gezet of significant aangepast. Aderlatingen en shocktherapie bijvoorbeeld. Het opereren van een hernia of plaatsen van buisjes bij volwassenen. De overdiagnose van ADHD en de langdurige effecten van het gebruik van de pil. Stuk voor stuk medische praktijken die achteraf toch wat anders werken dan we aannamen.
Maar hoe ging de wereld om met dit specifieke debat? Kritische tegenstanders zijn systematisch onderdrukt, zwart gemaakt of onmogelijk gemaakt onderzoek te verrichten. Het wenselijke antwoord werd bereikt door het elimineren van ongewenste factoren. Is dat moreel correct? Niet dat dit uniek is specifiek voor dit onderzoeksgebied, sturen van wenselijke uitkomsten is al zo oud als de weg naar Rome. Geld is een machtig en geducht wapen. Wat ik een interessante kwestie vind is waarom deze kritische groep nu ineens zo spontaan aan het groeien is ondanks een ogenschijnlijk gebrek aan monetaire motivatie, maar dat is een volstrekt andere discussie. Wat ik het meest belangrijke vind is dat er een goed debat plaatsvindt en dat misstanden gecorrigeerd worden.
Maar hoe je het ook wend of keert, er zijn wel degelijk misstanden geweest en het maakt niet uit of er 1, 2, 10 of 1000 zijn. Er is daadwerkelijk onnodige schade toegericht aan jong volwassenen en zelfs kinderen. Alleen daarom al verdienen deze slachtoffers op z'n minst het respect van een gezond debat. Onze kinderen verdienen dit debat om te voorkomen dat er meer onnodige slachtoffers vallen. Zelfs als dat uiteindelijk betekend dat we medische praktijken moeten terugdraaien of limiteren, zoals we dat ook in het verleden hebben gedaan met andere medische praktijken. Niets meer, niets minder.