Wetenschappers ontdekken superaarde die mogelijk water bevat

Een team van internationale wetenschappers heeft twee superaardes ontdekt. Bij een van de planeten, die veertig procent groter is dan de aarde, is er mogelijk vloeibaar water op het oppervlak aanwezig.

Het team van ruimtewetenschappers, dat onder leiding stond van de Belgische astrofysicus Laetitia Delrez, maakte gebruik van de Speculoos-telescopen om het bestaan van een eerste superaarde, LP 890-9b, te bevestigen. Deze telescopen speuren de ruimte af naar potentieel bewoonbare exoplaneten die in een baan rond een kleine of koele ster draaien. Superaarde LP 890-9b werd eerder al geïdentificeerd door de Transiting Exoplanet Survey Satellite van NASA en is volgens de metingen van de wetenschappers die verbonden zijn aan de Belgische Universiteit van Luik 30 procent groter dan de aarde. LP 890-9b legt in 2,7 dagen een volle baan af rond zijn ster LP 890-9. Die ster bevindt zich op ongeveer 100 lichtjaar van de aarde.

De wetenschappers ontdekten ook een tweede superaarde: LP 890-9c. Deze planeet zou ongeveer 40 procent groter zijn dan de aarde en 8,5 dagen de tijd nodig hebben om zijn baan rond zijn ster te vervolledigen. Deze superaarde draait naar verluidt zeer dicht rond zijn ster, maar toch zou de hoeveelheid straling die de planeet ontvangt laag zijn. Hierdoor claimen ze dat er mogelijk vloeibaar water is op de planeet. “De ster waar LP 890-9c omheen draait, is ongeveer 6,5 keer kleiner dan onze zon en heeft een oppervlaktetemperatuur die ongeveer de helft lager ligt. Hierdoor kunnen er op LP 890-9c de juiste omstandigheden zijn voor leven”, aldus een van de ontdekkers. Het team gaat nu de atmosfeer van de superplaneet verder onderzoeken. Een superaarde is een planeet die in een baan rond een andere ster zweeft en tegelijkertijd ook groter is dan de aarde.

Update, 12.05 uur: Het aantal lichtjaren dat ster LP 890-9 zich van de aarde bevindt, toegevoegd.

Ontdekking LP 890-9b en LP 890-9c

Reacties (238)

[frickY]

Ik begrijp die obsessie met water nooit. Dat alle levens vormen die wij kennen water nodig hebben, zegt toch niets over wat er elders ontstaan kan zijn?

[StefanDingenout]

a) water heeft vrij unieke eigenschappen die heel erg behulpzaam zijn voor leven
b) we WETEN dat leven dat met water geassocieerd wordt in ieder geval bestaat in het universum, van elke andere theoretisch mogelijke vorm van leven weten we dat niet. Dus het is niet vreemd om te zoeken naar iets waarvan we zeker weten dat het in ieder geval mogelijk is.
c) als er leven gebaseerd op water ergens anders voorkomt is er een redelijke kans dat toch in ieder geval sommige eigenschappen van dat leven met die van ons overeenkomen, wat het identificeren een stuk gemakkelijker moet maken dan iets waar we helemaal geen educated guess op kunnen richten.

[frickY]

Leven zoals wij dat kennen, ja.
Maar net als dat de kans oneindig groot is dat er elders leven is, is de kans dat dat op basis van iets anders is dan water dat toch ook?

Is op onze planeet leven niet afhankelijk van een h²o verbinding omdat dat in overvloed aanwezig was tijdens de evolutie? Is het niet net zo waarschijnlijk dat in een ander systeem dit heel anders is gelopen? Zijn overal überhaupt wel dezelfde chemische elementen als hier?

[StefanDingenout]

Nee. Je kunt geen kans bepalen op een dataset met 1 element. En dat is wat we hebben. We weten van 1 planeet met 1 soort leven, en hoe dat ontstaan is weten we nog niet eens helemaal zeker. Daar kun je geen kans op bepalen. De kans dat er elders leven is is niet "oneindig groot", die is "onbekend, maar geen nul want we weten dat leven mogelijk is".

We hebben geen enkele data om kansen op leven elders te baseren, laat staan op wat voor basis dat leven zou zijn. Om een kans te bepalen zou je duizenden planeten met leven en duizenden zonder moeten ontdekken om zelfs maar een voorzichtige schatting te kunnen doen.

De wereldbekende "formule" waarmee gezegd wordt dat er ergens anders leven moet zijn is geen echte formule en gebaseerd op gokwerk. En dat wordt niet eens verborgen. Elk van de "constanten" in de formule is een gok die redelijk lijkt, hoewel dingen als "gemiddeld aantal planeten met water rond een ster" langzaam ingevuld begint te worden. Het enige wat de formule kan aantonen, en het enige waar ze ook voor bedoelt is, is laten zien dat ALS geen enkele van de constanten nul is, dat er dan een grote kans op leven is simpelweg omdat het aantal planeten in het universum zo belachelijk groot is. Let wel: kans. Dat er een kans zou zijn betekend niet dat het ook gebeurd is.

En nee, leven is niet simpelweg van water afhankelijk omdat he in overvloed aanwezig is. Er is van alles in overvloed aanwezig. Water heeft unieke eigenschappen die extreem handig zijn: bijvoorbeeld heel veel stoffen lossen er in op, en heel weinig stoffen gaan een gewelddadige reactie er mee aan. Dat wil niet zeggen dat er geen andere stoffen zijn die wellicht in andere omgevingen een vergelijkbare rol kunnen spelen, maar van water WETEN we dat ze deze rol kan spelen.

En ja, in het hele zichtbare universum zijn dezelfde chemische elementen aanwezig; dat kunnen we zien met spectrische analyses. Wat niet wil zeggen dat het in dezelfde verhoudingen op een planeet aanwezig is. Maar niemand beweert ook dat water = leven betekend. Het enige wat water op een planeet betekend is dat 1 van de voorwaarden voor de ene vorm van leven waarvan we zeker weten dat die kan bestaan aanwezig is. Wat bijzonder mager is om op te baseren dat er wellicht leven op die planeet is (het betekend alleen dat er 1 manier is waarop het niet onmogelijk is), maar meer dan de "we hebben geen enkele data" die voor andere hypothetische vormen van leven speelt.

[StefanDingenout]

Lijkt me trouwens ook wel een punt om even aan te halen:

"leven"

is niet eens echt gedefinieerd. Het is een los lijstje dingen die we associëren met leven, maar waarvan zelfs op aarde al dingen voorkomen waarvan we niet echt weten of dat nu leven moeten noemen of niet (zoals virussen).

Dus als we het over "leven" hebben, dan bedoelen we dat lijstje dat meestal gedeeltelijk van sprake is. Als je zelfs DAT al niet meer als basis wilt gebruiken heb je helemaal niks meer om een zoektocht naar leven op te baseren. Dan wordt ELKE chemische verbinding die bestaat een mogelijk onderdeel van hypothetisch leven. Maar als ALLES leven zou kunnen zijn, kan NIKS als leven geïdentificeerd worden.

We zullen ons noodgedwongen moeten beperken tot "leven zoals we kennen" simpelweg omdat we een kans hebben het te herkennen als het bestaat. Mochten we ooit tegen andere vormen van leven aanlopen kunnen we dat lijstje wellicht aanpassen, maar zolang dat niet gebeurd is hebben we geen enkele basis om op te zoeken.

[Drumar]

Volgens mij is leven gedefinieerd als -in mijn eigen woorden, het zal net iets anders liggen, maar niet veel- een organisme dat zichzelf autonoom, door middel van biologische dan wel chemische processen, in stand kan houden.

Denk dan aan eten, drinken, ademen...

[StefanDingenout]

Nee, dat is maar een deel van de potentiele lijst waaraan leven kan voldoen.

Zo hoort ook de mogelijkheid tot voortplanten daar bijvoorbeeld bij.

En autonoom hoeft dan weer niet, want parasieten hebben andere levensvormen nodig om zich in stand te houden en worden wel degelijk als leven gezien(wat ook de reden is dat wetenschappers er niet echt uitkomen of een virus nu leeft of niet).

Leven is niet algemeen gedefinieerd in de wetenschap. Want elke definitie heeft een uitzondering wat we toch als leven zien, of is zo vaag dat niet levende dingen ook onder de definitie vallen. Wat we hebben is een hoop punten die we associëren met leven, en wetenschappers gebruiken 1 van de vele definities die op dat moment bruikbaar is.

[Reactie gewijzigd door StefanDingenout op 24 juli 2024 08:50]

[Techman]

Als ik leven mag defineren dan is het iets dat probeert te overleven.

[Tc99m]

Water combineert een aantal unieke chemische eigenschappen die "leven" (zoals wij het definiëren) mogelijk maakt. Die combinatie van eigenschappen is nog niet in een andere stof gevonden. Daarom is de aanname er dat water zeer waarschijnlijk ook noodzakelijk is voor leven op andere planeten (al zal dat er zeker heel anders uitzien).

Uiteraard zou het ook kunnen dat leven op andere planeten ook op radicaal andere biologisch processen is gebaseerd, maar aangezien we nog niet goed weten wát dat dan zou moeten zijn, kun je er ook niet naar zoeken.

Daarnaast is water ook een belangrijke indicator of een planeet geschikt kan zijn voor een bezoek (en in een later stadium wellicht bewoning) door mensen.

[Siaon]

Methaan?

[WillySis]

Zelfs op aarde verbazen wetenschappers zich nog vaak over plekken waar leven voorkomt, terwijl dat biologisch gezien niet kan. De aanwezigheid van water is echter in alle gevallen een vereiste. Het hoeft niet eens in vloeibare vorm, water damp mag ook, maar in organismen moet het vloeibaar kunnen zijn. In ijs is echter nog nooit (actief) leven aangetroffen. Er zijn natuurlijk wel genoeg soorten die tijden lang in ijs kunnen liggen en na ontdooien weer verder gaan met leven.

Door deze schijnbare afhankelijkheid van water kan men gelijk een aantal randvoorwaarden definiëren waar een planeet aan moet voldoen. Water is namelijk alleen binnen grenzen vloeibaar. Die grenzen worden bepaald door de temperatuur en de aantrekkingskracht. Dit houdt ook in dat een planeet een minimale rotatiesnelheid moet hebben, anders wordt het temperatuurverschil tussen "dag" en "nacht" dermate groot dat leven overdag gekookt wordt of 's nachts kapot vriest.

Van vormen die geen water nodig hebben kunnen we ons simpelweg geen voorstelling maken. In elk geval is er een vloeistof nodig, anders is beweging niet mogelijk. Er moeten ook chemische processen mogelijk zijn die energie opleveren. Dat er zuurstof aanwezig moet zijn heeft men inmiddels al losgelaten.

[P_Tingen]

Sometimes I think the surest sign that intelligent life exists elsewhere in the universe
is that none of it has tried to contact us.

-- Bill Watterson

Als plaatje

[rjtuijnman]

Wel als je op zoek gaat naar leven dat wellicht érgens vergelijkbaar zou kunnen zijn met het leven op aarde. Water op een planeet is ook vooral prettig als je planeten wilt gebruiken voor herbevolking en kolonisatie. Met de huidige bevolkingsgroei op aarde moeten we door middel van rampen een oorlogen de bevolking laten terugsnoeien anders ploffen we uiteindelijk toch een keer van de planeet af...
Beschavingen die uit louter radiosignalen of andere kosmische straling bestaan, zijn voor ons niet zo heel interessant...

[yourbirthcertif]

Hoe zouden de seizoenen eigenlijk op dit soort planeten werken? Als die ene planeet namelijk een jaar heeft van ongeveer 8.5 dagen, zou het dan uberhaupt mogelijk zijn om ijs enz. te vormen? Ik weet dat het niet heel erg veel relevantie heeft aan het topic, maar is gwn een beetje een gedachte die zo opkomt.

[Ryen]

Dat hangt af van de hoek van de draaiingsas van de planeet ten opzichte van het vlak waarin hij rond de ster draait. Is die hoek 90 graden, dan zijn er geen seizoenen.
Als de seizoenen er wel zijn duren ze een dag of twee

Edit: Twee van onze dagen van 24 uur. Hoe lang de dagen op die planeet duren weten we niet.

[Reactie gewijzigd door Ryen op 24 juli 2024 08:50]

[obimk1]

Wat is een: "incident stellar flux"?

[SSDtje]

De energie die een planeet ontvangt (per seconde) is de invallende flux, ook wel incident steller flux genaamd in het Engels.

Mocht je er overigens wat meer over te weten willen komen, dan kun je dat in deze .pdf lezen/vinden.

Gehele link:
http://www.astronomy.ohio...47/161/lecture_24_web.pdf

[Reactie gewijzigd door SSDtje op 24 juli 2024 08:50]

[sandervanzijl]

invallende straling

als die ongeveer gelijk is aan de aarde dan zou er dus wellicht dezelfde temperatuur als hier kunnen zijn en dus vloeibaar water.

Maar wat niet helemaal duidelijk is, is of ze dit binnen of buiten de dampkring meten.
Wij hebben nog een magnetisch veld dat ons beschermt tegen straling, waardoor het hier beter vertoeven is.

[obimk1]

Allemaal bedankt voor de uitleg!

Dus een soort extra classificatie indicatie?

[Reactie gewijzigd door obimk1 op 24 juli 2024 08:50]

[HerrPino]

Idd, bij ons schommelt de zon tussen de kreeftskeerkring en steenbokskeerkring. De verandering in de hoek is wat idd de seizoenen mogelijk maakt.

Daarnaast heb je niet overal op aarde dezelfde 4 seizoenen als wij die in Nederland kennen. Op andere plekken op aarde heb je er maar 2; een regenseizoen en een droge periode.

[yourbirthcertif]

Had al zo'n vermoeden, maar thanks voor het duidelijk uit te leggen

[GF187um]

Ik zat net te denken dat als een dag op die planeet korter zou duren en stel dat mensen daar zouden kunnen gaan wonen. Wordt het ritme voor de mens dan ook anders? Ik bedoel hoe komen wij als mensen aan een 24-uurs ritme? Dat heeft toch gewoon met het dag-nacht ritme van onze planeet te maken?

[Ryen]

Ik denk als de daglengte niet teveel afwijkt dat er wel aan valt te wennen. Maar etmalen van 10 of 100 uur gaan problemen opleveren, denk ik. Om dat op te lossen moet je een kunstmatig werk/rust ritme introduceren (van ongeveer 24 uur).
Deze uitdaging heeft men ook al in het International Space Station. Daar zien ze ook de zon meerdere keren per 24 uur op komen.

[GF187um]

Ik begrijp dat je aan kleine aanpassingen kan wennen, maar wat nou als je op een wereld geboren wordt met een etmaal van 10 uur? Dan ben je niet anders gewend. Wordt het menselijk ritme dan ingekort naar 10 uur? Ik bedoel waar komt die 24 uur vandaan? Dat kan toch geen toeval zijn dat de mensen op aarde een ritme van 24 uur hebben, precies net zo lang als 1 dag duurt.

[Reactie gewijzigd door GF187um op 24 juli 2024 08:50]

[Ryen]

Nee, natuurlijk is dat geen toeval. Dat 24-uurs ritme is er al miljoenen jaren. De vraag is natuurlijk hoeveel van dat ritme in onze biologische klok is veroorzaakt door evolutie en hoeveel door gewenning vanaf de geboorte.
Van allebei wat, denk ik, maar vermoedelijk heeft evolutie toch de grootste invloed.

[copi]

Is het niet de schommeling van de aarde, dus het feit dat die hoek wisselt tussen beide keerkringen, wat zorgt voor de seizoenen?

laat maar, domme opmerking. de hoek samen met de cirkel om de zon zorgt ervoor dat het zonlicht anders invalt

[Reactie gewijzigd door copi op 24 juli 2024 08:50]

[coolgen]

in mijn idee heeft de schuinheid van de aarde wel degelijk te maken met onze seizoenen
dat heeft geen of nauwelijks effect op de evenaar want die blijft wel altijd op gelijke afstand staan
reken maar uit maar de zon beweegt tussen de keerkringen heen

[Fluttershy]

"Schat, zullen we de tuinstoelen uit de schuur halen want het is bijna zomer...?"

"IK HEB ZE ER NET IN GEZET!!1"

Nee, dank je...

[FooLsKi]

"Blegh, het is alweer bijna winter..."

"Ach joh, overmorgen is het weer zomer!"

[supersnathan94]

Nou de grap is dus dat we dit jaar zulk raar weer hebben gehad dat veel planten en bomen al twee cycles hebben gehad.

Door het “gebrek” aan winter en de heftige temperatuurschommelingen zijn vooral grassen dubbel aan het “ejaculeren” dit jaar.

En ik gok dat plantaardig oeven op die planeet tijd zat heeft gehad om zich daar op aan te passen. Waarschijnlijk schieten de tranen in m’n ogen als ik er alleen al naar kijk.

[Verwijderd]

Als die ene planeet namelijk een jaar heeft van ongeveer 8.5 dagen

LP 890-9c. Deze planeet zou ongeveer 40 procent groter zijn dan de aarde en 8,5 dagen de tijd nodig hebben om zijn baan rond zijn ster te vervolledigen

Is idd een beetje snel, maar afhankelijk van haar eigen draaiing om haar as zou het theoretisch zomaar kunnen dat dagen ongeveer net zolang duren als bij ons. Ik weet niet of de omloopsnelheid van een planeet invloed heeft op levende organismen, die in principe dezelfde snelheid als de planeet hebben. (T.o.v. de ster).

Vorig bericht gecorrigeerd. Ík maakte een denkfout.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 24 juli 2024 08:50]

[Bart ®]

Een jaar is de tijdsduur die een planeet nodig heeft om een baan rond zijn ster te voltooien. Op LP 890-9c duurt een jaar dus 8,5 (Aardse) dagen, en de aarde heeft een jaar van (ongeveer) 365,25 dagen. Dus wat is precies de denkfout van @yourbirthcertif? Behalve dan dat een dag (tijd die een planeet nodig heeft om zijn eigen as te draaien) op LP 890-9c hoogstwaarschijnlijk niet even lang is als een dag op aarde (maar dat is niet relevant voor de vergelijking van de banen rond de zon/ster).

[Rouwette]

Is het niet vaak zo dat als een planeet zo dicht bij een ster staat dat deze is gelocked? Dus dezelfde kant altijd naar de ster is gericht? (net zoals wij altijd teken dezelfde kant van de maan kijken.)

[icecreamfarmer]

365 Dagen en hij draait in ca 24 uur om zijn eigen as.

[Ronnie N]

De kans dat een planeet die zo (relatief gezien) dicht bij zijn zon staat, onafhankelijk om haar eigen as draait is klein.

Zeer waarschijnlijk is een zijde van de planeet gefixeerd naar de zon toe, waardoor hij in 8.5 dagen om z'n as draait en er dus geen dag en nacht cycli zijn.

[jhnddy]

Welke denkfout? In de diagram staat voor de aarde 365,2 dagen en 8,5 dag voor de exoplaneet. Ervan uitgaande dat hier 'een tijdsperiode van aardse dagen' mee bedoelt worden, duurt een jaar daar vrij kort.

Overigens zegt dat niets over (mini-)seizoenen, daarvoor moet de planeet schuin op zijn as staan. En we weten ook de draaisnelheid niet van de planeet om zijn eigen as. Misschien is dat wel net zo snel als zijn draaisnelheid. Dan heb je een hete en een koude kant.

Verder vraag ik me af in hoeverre je op die planeet last hebt van de centrumontvliedende krachten met zo'n snelle omlooptijd.

[.oisyn]

Hoe zouden de seizoenen eigenlijk op dit soort planeten werken

Die zijn dan ook korter . Maar seizoenen werken sowieso alleen als de rotatie-as van de planeet gekanteld is tov het vlak waarin hij om de ster beweegt. En/of als de baan om zijn ster behoorlijk elliptisch is.

En als de rotatie 1:1 gesynchroniseerd is, dan is er ook geen dag-nacht cyclus maar is het aan de ene kant van de planeet altijd dag en aan de andere kant altijd nacht.

[Reactie gewijzigd door .oisyn op 24 juli 2024 08:50]

[doldrums]

Geen dag/nacht ritme is er als een planeet niet om zijn eigen as draait?

Net als een tol die tot stilstand is gekomen. Wat bij een planeer heel lang kan duren natuurlijk.

[.oisyn]

Geen dag/nacht ritme is er als een planeet niet om zijn eigen as draait?

Als de planeet niet om zijn eigen as draait, dan is er nog steeds een dag-nacht-ritme, alleen duurt die een jaar.

Als de planeet "tidal locked" is (goed, ik ging even uit van een 1:1 synchronisatie), dan is een kant van de planeet altijd naar zijn ster gericht. Net als onze maan naar de aarde.

[doldrums]

Ah ja inderdaad het lukt me dat voor te stellen. Omdat de planeet niet draait maar wel weer om de ster draait/verschuift het oppervlak wat door de ster belicht wordt een dagdeel (bij de aarde 1/365 deel), En dus na een jaar ben je weer terug bij het belichte deel van de planeet wat je als startpunt neemt.

Nu nog even nadenken over "tidal locked'

[.oisyn]

Er staat een mooi gifje op wikipedia: https://en.wikipedia.org/wiki/Tidal_locking
Met toevallig zowel het tidal locked geval als jouw suggestie waarbij de planeet (hier afgebeeld als maan) helemaal niet draait om zijn eigen as

(deze synchronisatie is niet zomaar toevallig, op diezelfde pagina staat uitgelegd waarom lichamen de neiging krijgen om te roteren met een vaste ratio tov hun omlooptijd. Mercurius is ook gelocked, die doet precies 3 rotaties om zijn eigen as voor elke 2 banen om de zon)

[Reactie gewijzigd door .oisyn op 24 juli 2024 08:50]

[doldrums]

Geweldig artikel dank dank. Bijna alle manen van Jupiter en Saturnus locked amazing! We zitten in een 'oud' zonnestelsel zo te zien. Want die formule is tijdrovend.
Hammer Throwing (kogel en thrower) zijn ook tidal locked volgens mij maar dan maar heel even.

[Jorgen]

Stel je voor dat je je partner vast houdt bij de handen. 1 van jullie draait een rondje direct op de plaats. Aangezien jullie elkaar vasthouden draait de ander eromheen. Je blijft elkaar aankijken, tidal locked, maar hebt tijdens dit rondje hierdoor wel alle kanten van de kamer bekeken. Ergo, ook tidal locked hemellichamen draaien om hun as.

[lonewolf2nd]

Bij ons komen de seizoen verschillen doordat de aarde gekanteld is. Als een planeet niet gekanteld is zullen de seizoenen heel veel op elkaar lijken en dus heb je waarschijnlijk een constanter klimaat( per regio), dus op de polen misschien ijs en rond de evenaar woestijn en alles ertussen in, als deze op de aarde lijkt. Dat is mijn gedachte. Maar dat is voor wetenschappers om uit te zoeken.

[Reactie gewijzigd door lonewolf2nd op 24 juli 2024 08:50]

[Frame164]

Misschien groeit en leeft alles daar heel veel langzamer (als er iets groeit en leeft natuurlijk). Tijd is ook maar een relatief begrip.

[gast128]

Dit soort planeten hebben vaak een gesynchroniseerde rotatie ('tidal locking') vanwege de korte afstand. Dezelfde kant zal altijd naar de zon wijzen. Ijs wellicht mogelijk aan de achterkant als er weinig warmte transport is.

edit: iemand heeft al hetzelfde gereageerd.

[Reactie gewijzigd door gast128 op 24 juli 2024 08:50]

[Wasp]

Ik mis wel een interessant gegeven.. Hoe ver vanaf onze planeet in lichtjaar?

[TheVivaldi]

Dat was ook mijn eerste gedachte. Het is een fantastische ontdekking, maar hoe ver is het? Met andere woorden, kunnen we er onbemand naartoe om bijv. monsters te verzamelen?

Edit: inmiddels staat er 100 lichtjaar in het artikel, dus is deze reactie overbodig geworden.

[Reactie gewijzigd door TheVivaldi op 24 juli 2024 08:50]

[youridv1]

Hoef je nooit over na te denken bij dit soort ontdekkingen van exoplaneten. De dichtsbijzijnde ster op de zon na staat op meer dan 4 lichtjaar van ons. Dat is met onze huidige technologie een nee.

For reference, Voyager 1, een onbemande sonde die al 40 jaar onderweg is, heeft pas 1/2000e van die afstand afgelegd.

Reizen buiten ons zonnestelsel voor iets anders dan metingen doen terwijl je rondzweeft, laatstaan terugkeren, is echt nog toekomstmuziek

[Reactie gewijzigd door youridv1 op 24 juli 2024 08:50]

[DropjesLover]

Tegelijkertijd kunnen we nu ook al ruimtevaartuigen bouwen die sneller gaan dan Voyager 1.
Een beetje de paradox van een ruimtevaartuig sturen dat 500 jaar onderweg zal zijn, aankomt en dat er al 100 jaar eerder een 50 jaar later gelanceerd, sneller vaartuig geland is.

[Hans_Feuerfrei]

Het is zelfs zo dat wanneer we schepen maken die sneller dan het licht gaan we cause en effect casuality kunnen kapotmaken.

https://physics.stackexch...-travel-violate-causality

[.oisyn]

Met andere woorden, "FTL implies time travel".

[Hans_Feuerfrei]

Jupp. De mooiste uitleg vind ik nog deze:

https://www.youtube.com/watch?v=an0M-wcHw5A

[punthoofd]

misschien moeten we vast beginnen met sturen van een stroom lunchpakketjes op de route, hoeft het 2e schip dat niet zelf mee te nemen, en kan die daardoor al 49 jaar later gelanceerd worden. Interessant formule, zit er ergens break-even?

[Qalo]

Hoef je nooit over na te denken bij dit soort ontdekkingen van exoplaneten. De dichtsbijzijnde ster op de zon na staat op meer dan 4 lichtjaar van ons. Dat is met onze huidige technologie een nee.

Misschien maar beter ook dat dergelijke planeten buiten ons bereik zijn. Want dan zouden we erheen willen. Kunnen we daar de boel vernietigen zoals we nu ook bezig zijn op onze eigen planeet. Met andere woorden: zo gezellig zijn we niet. En mocht daar leven zijn, dan is het maar beter dat ze buiten ons bereik zijn.

Het zal mij benieuwen hoe lang we erover doen voordat de maan een nieuwe vuilnisbelt is geworden. Aangezien NASA bezig is om nieuwe maanmissies te organiseren. Vele plekken op Aarde zijn al vervuild, de nabije ruimte zweeft vol met ruimteafval. We zijn eigenlijk vreselijke wezens als je er objectief over nadenkt. Wel in staat tot grootse dingen, dat dan ook weer wel.

[cariolive23]

[...]


Misschien maar beter ook dat dergelijke planeten buiten ons bereik zijn. Want dan zouden we erheen willen. Kunnen we daar de boel vernietigen zoals we nu ook bezig zijn op onze eigen planeet. Met andere woorden: zo gezellig zijn we niet. En mocht daar leven zijn, dan is het maar beter dat ze buiten ons bereik zijn.

Heb je dan wel eens gezien wat dieren elkaar kunnen aandoen? Onze kat vangt vogels, muizen, ratten en slangen ook alleen maar voor lol. Maakt de prooien ook maar zelden direct dood, want dan bewegen ze niet meer en is het niet meer leuk om mee te spelen. Leven is nu eenmaal hard.

Maar het werkt ook twee kanten op, want leven op andere planeten kan ook een grote impact hebben op ons. Zelfs een virus krijgt hier al bijna de complete samenleving op de knieën

[Verwijderd]

Ja alleen hoeveel dieren ken jij die de volledige planeet naar hun eigen inzicht bewust ontbossen, de natuurlijke bronnen uitputten en de natuur volledig voor eigen belang veranderen zonder enig rekening te houden met andere soorten? Hoe je het ook wend of keert, ‘de mens’ is in de huidige vorm een parasiet voor de aarde. Oh en die paar onnodig gedode dieren kun je rustig afzetten tegen de bio-industrie van de mens, die hardheid winnen we helaas ook met gemak van het dierenrijk.

[batjes]

Bewust? De afbraak van bv de amazon komt voornamelijk door mensen die brood op de plank willen hebben voor hun familie. Daar is men er niet zo van bewust wat dit met de natuur of planeet doet. Het massaal vervuilen van rivieren in Azië, Afrika en Zuid-Amerika is ook niet heel bewust, die mensen staan er niet bij stil. Wij waren ons ook niet bewust van de gevolgen toen we ons continent aan het slopen waren. Die bewustwording komt ter zijner tijd vanzelf.

Europa had ooit ook een mooi bos, hebben we omgehakt voor vuur, huizen en bootjes.

We zijn absoluut niet de eerste diersoort die de planeet om zeep helpen en zullen ook niet de laatste zijn.

De aarde en het leven hier overleefd ons echt wel, er is niets wat we kunnen doen dat onze planeet daadwerkelijk kapot maakt.

En als het leven op aarde zo belangrijk is, grote veranderingen en grote uitstervingen zijn de belangrijkste punten in de evolutie van het leven geweest. Wat wij nu onze planeet aandoen, is op de lange termijn voor het leven op aarde juist heel erg positief

De enige reden dat we zo bezig zijn met het klimaat, onze planeet redden etc... Is om ons eigen hachje juist te redden. We doen het absoluut niet voor moeder aarde.

[PinusRigida]

Nagels met koppen...

Wat betreft je laatste 3 alinea's, moest hij je nog niet bekend zijn, indien wel, negeer dit dan maar.

Zo niet: warme aanrader om George Carlin's shows te checken, vooral eentje waarin hij het over exact dit heeft: "The earth is fine", na ons zal de aarde er nog zijn, alleen + plastic... het zal earth + plastic zijn voor een lange tijd, tot uiteindelijk de aarde ook het plastic overleeft.

De aarde geeft geen moer om wat wij nu met haar aan het doen zijn... Het is letterlijk "ons" probleem, ons overleven komt in gevaar (en dat van bepaalde diersoorten). maar de aarde zal er nog zo'n 5 miljard jaar zijn, zonder al te veel problemen. (tenzij er iets anders destructiefs met haar gebeurt voordat de zon haar EOL bereikt)

[Reactie gewijzigd door PinusRigida op 24 juli 2024 08:50]

[freaq]

Geen andere soort denkt ooit over of wat zij doen een andere soort kwaad doet, ze doen wat ze moeten om te overleven.

Niet dat de mensheid niet eens moet kappen, maar andere dieren zijn echt niet zachtaardig oid.

[Seyaku]

Denk je nou echt dat dieren bewust rekening houden met andere soorten en hun omgeving? Als ze de kans krijgen zullen ze net zo goed de natuur verwoesten, ook op grote schaal. Dat er een balans is ontstaan heeft meer te maken met de enorme hoeveelheid tijd die verstreken is om tot deze balans te komen. Echter kunnen wij mensen dankzij onze technologie op dusdanige schaal de boel verwoesten, dat er niet tegenop te balanceren is.

Gelukkig zijn mensen, in tegenstelling tot de meeste andere dieren, wel in staat om de consequenties van hun handelen te overzien. Hopelijk komt er een toekomst waar de mens de beschermer is en niet de vernietiger.

[Solinx]

Gelukkig zijn mensen, in tegenstelling tot de meeste andere dieren, wel in staat om de consequenties van hun handelen te overzien.

Ik vrees dat dit een overschatting is van onze capaciteit.

[!GN!T!ON]

Zo'n beetje alle volgens mij, als ze de kans zouden krijgen. Zoek eens de Great Oxidation Event op. Algen / bactieren die voor het eerst met fotosynthese zuurstof maakten, wat de complete atmossfeer van de aarde compleet veranderde waardoor vele andere algen / bactieren e.d. allemaal dood gingen. Er zijn ook zat voorbeelden te vinden van een diersoort die een voordeel behaald door evolutie of anders en daardoor andere soorten zo outcompete dat deze uitgestorven zijn.

En onze bioindustrie komt niet in de buurt van de totale dood elk jaar op deze aarde van alle beestjes, insecten, enz van dieren die elkaar opeten. (Niet dat ik fan ben van bioindustrie, integendeel zelfs)

Niet dat we als mensen nu goed bezig zijn, vere van. Maar je hebt naar mijn idee een heel erg roze bril op over de natuur in elkaar zit en niet een heel goed beeld over de schaal van dit soort dingen.

[Reactie gewijzigd door !GN!T!ON op 24 juli 2024 08:50]

[GeroldM]

Bijna alle dieren putten natuurlijke bronnen uit. Laat ze maar ongestoord een paar generaties doorfokken en in aantallen toenemen. Moet jij zien wat een plaag dat dier vormt.

De reden dat dit niet gebeurt is dat er normaal gesproken sprake is van: "predator-prey" De "predator" voor de een, is de "prey" van een ander. Zolang dat in balans is en blijft, dan krijg jij de indruk dat de mens de grote vernieler is en dieren niet.

Maar bij elke verstoring in die balans, zijn die dieren net zo destructief dan de mensheid dat is. Wat je de mens wel aan kan rekenen is de effectiviteit waarmee we vernielen. De meeste dieren halen dat nivo niet. Een plaag sprinkhanen echter zijn ook heel erg effectief in destructie. Deze hebben wel de neiging om veel eerder dan de mens naar nieuwe gebieden te trekken. Dat is ook van enorm belang.

Kortom, jouw idee dat het dierenrijk heilig is en de mensheid niet, is (helaas) gebaseerd op wensdenken. De rol van de mens is/was om de balans te ontdekken en deze in stand te houden. Net zoals jij, ben ik ook schuldig aan het verzaken van de taken die bij deze rol horen. Net zoals de overige 95% van de wereldbevolking trouwens.

[Framoes]

Dat komt omdat huiskatten eigenlijk helemaal niet thuishoren in een woonwijk (of zelfs rondom een boerenerf).

De huiskat is namelijk de meest schadelijke invasieve exoot die we kennen. Huiskatten zijn gedomesticeerde wilde katten waarvan de natuurlijke vijanden weg zijn uit de omgeving. Als je die dan los laat lopen en hun gang laat gaan, richten ze flinke schade aan.

Je neemt het overleven weg en dan gaan ze zich vervelen met alle gevolgen van dien. Er zijn al wijken en steden waar huiskatten niet meer zomaar naar buiten mogen vanwege de schade die ze aanrichten.

Je ziet onder bijvoorbeeld watervogels ook agressief gedrag als ze te veel worden gevoerd. Dan zijn ze namelijk niet meer druk met eten zoeken en uitten ze hun verveling op elkaar (en meestal de vrouwtjes).

[batjes]

Zo'n beetje alle andere natuurlijke vijanden hebben we de afgelopen 1000+ jaar uitgeroeid. Dat daar nu katten voor in de plaats gekomen zijn, zorgt juist voor een stukje balans en evolutionaire dwang.

Sinds enkele jaren is het technisch zelfs verboden om katten vrij buiten te laten lopen in de EU. Maar geen enkele lidstaat neemt dat nog serieus, tijdje geleden een Duits dorp tijdelijk wel met behoorlijk forse boetes.
https://ec.europa.eu/envi...fo/pubs/directives_en.htm

[Framoes]

Vrijwel alle dieren die worden geterroriseerd door katten hebben voldoende natuurlijke vijanden. Die hebben niet nog een vijand nodig die ze -ook nog eens uit verveling- aanvallen.

Een oplossing is honden hun gang laten gaan zodat katten weer een natuurlijke vijand hebben, maar ik heb zo'n vermoeden dat de eigenaren van de katten daar niet heel blij mee zullen zijn.

[cariolive23]

(of zelfs rondom een boerenerf).

En wie of wat gaat dan de muizen en de slangen weghouden? Want de muizen komen op de kippen af, het voer, met als gevolg dat er ook weer slangen op af komen om zowel een muis als een kip te pakken. Geen van beiden zit ik op te wachten. En de kat kan zich er prima mee vermaken, houdt de boel onder controle. Roofvogels die ook muizen jagen, zullen eerder een kip pakken dan een muis. Dat doen ze nu ook al als ze de kans krijgen.

De huiskat is namelijk de meest schadelijke invasieve exoot die we kennen.

Hmmm, dan vergeet je de oorzaak: De mens. Geen kat of hond richt zoveel schade aan als dat een mens doet. Onmogelijk. Al is het maar omdat ze slechts een 10 tot 20 jaar oud worden en er maar een 700 miljoen op aarde rondlopen.

Echt gevaarlijk zijn de bacteriën en virussen, al zijn die laatste niet echt levende wezens.

[cariolive23]

Nu doe je net alsof het park Nederland, want dat is het imho, representatief is voor de hele wereld. Honden en katten lopen voornamelijk vrij los, hebben meestal zelfs geen baas. Dus wie zou er dan belasting over zo'n beest moeten betalen? Maar nogmaals, zoveel honden en katten zijn er helemaal niet en ze leven ook niet zo lang, dus wat is dan het probleem? Muizen zorgen voor veel meer problemen, ondanks dat zij nog veel korter leven (met dank aan onze katten). Sprinkhanen, nog zo'n probleem, maar dan met miljarden stuks tegelijk die alles kaal vreten. Alsof die ergens over nadenken.

Onze honden en katten lopen overigens allemaal vrij rond. Ze hebben in de stad wel sinds kort het recht om mee de supermarkt in te gaan. De hond moet alleen dan wel in een soort van hondenhok, waar hij never nooit niet in past... De kat spartelt al tegen wanneer hij de auto in moet.

[gimbal]

Ik doe de kat aan de riem...

Vreemd genoeg wil dat er bij Nederlanders niet in. Hond aan de riem normaalste zaak van de wereld, kat aan de riem is raarrrrrrrr. Dus dan ga je maar voorpoten aan elkaar binden want dat is wel normaal?

[cariolive23]

De honden lopen hier ook gewoon los op het erf, volgens mij hebben die ook nog nooit met een riem gelopen. Geen idee of ze dat zouden accepteren, kan best wel eens zijn dat ze dan met mij aan de wandel gaan... Beetje groot en sterk.

[jibjqrkl]

"we zijn niet perfect dus zouden we niet moeten bestaan", mooie uitkijk op het leven

[Dr. Prozac]

Wie weet is het andersom en komen ze bij ons langs om een potje (culturele) genocide te plegen.

[Mel33]

Je zit dan zo eens te filosoferen of dat zou kunnen, ja dat kan dus. Maar ik zie geen reden dat een wezen die kan reizen in de ruimte en bij ons komt en ons dan uitmoord, iig niet met die intentie. Het zou kunnen dat ze door ons kunnen bestaan of ons op eten. Maar puur om ons uit te roeien denk ik niet. Misschien zijn we schadelijk, dat kan voor hun wel een reden zijn.
Maar om dan er vanuit te gaan dat zij het doen met dezelfde reden waarom hier genocide wordt gepleegd door de mens. Kan je niet vanuit gaan.

Waar ik wel eens over nadenk, dat het best plausibel is dat als je zover door de ruimte kan reizen over100derden lichtjaren de eigenschappen van dat trucje bij meerdere ET's hetzelfde principe zal zijn. dus die zullen elkaar herkennen, anderen met een ander trucje dito.

Maar zolang wij niet 100derden lichtjaren reizen zijn wij in hun ogen niet levend waarschijnlijk.

Of we zijn hier gedropt omdat dit stelsel ons gelijke potentie geeft als onze collega's, lang geleden. Of een experiment van een geavanceerd intelligent leven, paar juiste Tweaks en je zet leven in gang en hoopt op voortgang van intelligentie en bewustzijn zoals zij hebben.

Met deze vondst wordt het allemaal best waarschijnlijk dat er meer zoals wij zijn, en kunnen leven in deze onmetelijke universums. Ach ja je gaat aan de haal met je gedachten in de hoop dat we niet alleen zijn.. toch?

[Hans_Feuerfrei]

Dat zelfde argument hoor je mensen op nu.nl gebruiken voor Mars.
Het zijn meestal planeten waar niets leeft, wat is er dan te verpesten?

Het zal mij benieuwen hoe lang we erover doen voordat de maan een nieuwe vuilnisbelt is geworden.

Wederom, wat maakt het uit?

[DennisH82]

En als de zon over +/- 5 miljard jaar al zn waterstof heeft verbruikt groeit hij uit tot een rode reus en zal onze aarde en de maan erin verzwolgen worden.
Mochten we er tegen die tijd nog zijn als mensheid (acht ik niet waarschijnlijk) neem ik aan dat we al technologie hebben om verder te reizen, iig binnen ons zonnestelsel

[Proditor]

Tja, Fermi paradox & Great Filter.

[batjes]

Geen zorgen, over een 500 miljoen tot 1 miljard jaar wordt de zon dusdanig heet, dat het water op aarde zal verdampen en het leven zoals wij dat nu kennen toch al onmogelijk wordt

[Left]

Ik denk dat over 500 tot 1000 jaar de mensheid zichzelf al uitgeroeid zal hebben.

[GeroldM]

Voordat die transitie in de Zon plaatsvind is er al behoorlijk lang geen leven meer mogelijk op aarde. Althans niet op het oppervlak. Ver genoeg ondergronds nog wel, mits er genoeg water is en de kern blijft 'rond-tollen'. Maar goed, gedurende deze transitie is er een moment dat de Aarde en Maan worden opgeslokt en dan hebben we het over helemaal niets meer.

De planeet Mars is volgens de huidige voorspellingen ver genoeg verwijderd van de Zon om niet te worden opgeslokt. Wat dus inhoud, dat alle planeten in dit Zonnestelsel (behalve Mercury, Venus en Aarde) de transitie wel overleven.

Dan zou het wel makkelijk zijn als de mens tegen die tijd kundig genoeg is om minder ideale planeten toch bewoonbaar te kunnen maken en houden. Mars is de dichtsbijzijnde kandidaat daarvoor en we kunnen niet vroeg genoeg daarmee beginnen, want ik verwacht dat de mensheid daarvoor nog heel veel moet leren, c.q. oefenen.

[PinusRigida]

[...]


Misschien maar beter ook dat dergelijke planeten buiten ons bereik zijn. Want dan zouden we erheen willen. Kunnen we daar de boel vernietigen zoals we nu ook bezig zijn op onze eigen planeet. Met andere woorden: zo gezellig zijn we niet. En mocht daar leven zijn, dan is het maar beter dat ze buiten ons bereik zijn.

Het zal mij benieuwen hoe lang we erover doen voordat de maan een nieuwe vuilnisbelt is geworden. Aangezien NASA bezig is om nieuwe maanmissies te organiseren. Vele plekken op Aarde zijn al vervuild, de nabije ruimte zweeft vol met ruimteafval. We zijn eigenlijk vreselijke wezens als je er objectief over nadenkt. Wel in staat tot grootse dingen, dat dan ook weer wel.

En dan nóg is dit alles geen reden om niet aan wetenschap te doen, of aan astronomie, om niet nieuwsgierig te zijn, of te werken aan het ontwikkelen van technologie voor ruimtevaart, om niet ons uiterste best te doen om te evolueren naar een ruimtevarende soort (die hopelijk tegen dan manieren heeft gevonden, maatschappelijk, intrinsiek, psychologisch, moralistisch maar ook technologisch) om beter om te gaan met onze naasten en met onze habitat, om te leren uit onze fouten als mensenras want ja: de geschiedenis zal tegen dan nog steeds tonen dat we op z'n minst dichtbij zaten om onze aarde onbewoonbaar te maken.

Het is allemaal speculatie (zo ging de geschiedenis, dus zo zal het terug gaan)... niet dat het vergezocht is, ik weet heel goed vanwaar dit sentiment komt... Maar het is hetzelfde als zeggen: "Ik stuur m'n kind niet naar school want er is relatief veel kans dat het gepest zal worden." Of, "we zullen maar geen verdere inspanningen leveren om wat milieubewuster te zijn want ik mag het wel goed bedoelen maar kijk: de bedrijven en hun greenwashen... dus ik doe ook niks."
of "Ik ga niet voor m'n rijbewijs want ik maak relatief veel kans om brokken te maken op de openbare weg." of "ik solliciteer niet voor die nieuwe job want bij m'n vorige werkgever liep het ook fout af"...

Non-argumenten.

Als technologische en wetenschappelijke vooruitgang zou moeten stilstaan 'uit angst voor wat zou kunnen gebeuren' kunnen we net zo goed terug door de knieën gaan voor dogma en doctrine.

[Reactie gewijzigd door PinusRigida op 24 juli 2024 08:50]

[Odie]

En mocht daar leven zijn, dan is het maar beter dat ze buiten ons bereik zijn.

Waarom is dat maar beter? Misschien beschikken ze wel over oplossingen voor al onze grote energie/voedsel/gezondheidsproblemen. Misschien zijn ze wel uiterst behulpzaam. Misschien zijn ze hyperintelligent en hebben ze oorlog en kapitalisme reeds eeuwen achter zich gelaten. Misschien kennen ze ons wel en zijn ze hier geweest maar kiezen ze er -uit angst- voor om ons vooral met rust te laten en zien ze ons juist als enorme bedreiging van hun eigen bestaan.

Het is een tikkeltje arrogant om te denken dat al het leven in het universum zo destructief of egocentrisch is als de mens. Met andere woorden: om ons als norm te nemen voor al het andere leven buiten de aarde. En dat stel ik zo, want ik ben er heilig van overtuigd dat we niet alleen zijn.

[Proditor]

ik ben er heilig van overtuigd dat we niet alleen zijn.

So... where is everybody?

[Darkangle]

Ontiegelijk groot zoek gebied (onvoorstelbaar groot) en waarschijnlijk hebben we middelen nodig om te detecteren die lichtsnelheid omzeilen.

[Hans_Feuerfrei]

De meeste planeten zijn zover weg dat je makkelijk miljarden jaren in het verleden kijkt. Dus als het toen amoebes waren die we niet zagen kunnen het nu gigantisch geavanceerde zijn, of uitgestorven ofc.

En de fermiparadox zegt genoeg. Maar het is vooral zo immens en immens groot dat het bijna onmogelijk is dat er niets zou zijn dan ons.

[Proditor]

Dat spreekt elkaar juist tegen he. Als beschavingen miljarden jaren langer dan ons de tijd hebben gehad om zich te ontwikkelen zouden ze met Von Neumann probes al miljoenen jaren geleden alles gekoloniseerd kunnen hebben. Dus... where is everybody?

[Hans_Feuerfrei]

De Fermiparadox, het is juist goed om te zien dat er geen andere beschavingen zijn, want hoe minder we er zien, hoe groter de kans dat wij voorbij het filter zijn.

En niet te vergeten dat het misschien zelfs mogelijk is dat wij de eerste zijn. Wat helemaal gek zou zijn.

Verder moet je dan wel aannemen dat die probes goed werken en de makers ook echt die behoefte hadden.

[PinusRigida]

[...]

So... where is everybody?

Daar heb ik van onze beste N.D. Tyson een prachtige analogie op gezien waarvan ik meen te herinneren dat hij ze gehoord had van Dawkins, die het op zijn beurt wellicht oppikte in de werken van... Copernicus of Galilei.
Anyhow, de analogie:

(ps: het hoeft daarom niet intelligent te zijn: bacterieel leven = leven)

Stel je voor dat jij vanop een steiger een emmer aan een touw laat zakken in de oceaan, en je haalt je emmer op en in die emmer zit géén vis, of krabje, of garnaal of ander levend dier...
Dus je conclusie is "Ah, er is dus geen leven in de oceaan te vinden"... Absurd toch?

De totaalsom van al onze ontdekkingen en voortdurend onderzoek naar buitenaards leven sinds mensengeschiedenis = onze emmer.

Vroeg of laat zit er mogelijks iets in onze emmer, het kan lang duren, het kan ook nooit gebeuren, maar dat is nooit bewijs van een leeg universum, slechts bewijs van een ontzettend beperkt testgebied, beperkt door onmetelijke afstand en tijd.

Gebrek aan bewijs voor iets is niet hetzelfde als bewijs dat het niet bestaat. (da's glad ijs natuurlijk want zo redeneren religieuzen ook graag, alleen hebben zij geen mathematisch gezonde statistieken om hun claims te staven.)

tijd = afstand op kosmische schaal, maar ik bedoel ook beperkt in tijd als in hoe kort wij mensen nog maar onderzoek aan het voeren zijn, en hoe kort de meeste organismen leven (als soort, niet als individu) voordat ze uitgeroeid worden door rampen, uitgedrukt in miljoenen jaren, wat al niks is op kosmische schaal maar voor ons mensen nog maar zo'n 150.000 à 200.000 jaar, waarvan we hoeveel jaar al onderzoek doen naar buitenaards leven, 70 jaar?

[GeroldM]

Jouw stelling houd geen rekening met de natuurlijke levensloop van de mens. Deze zorgt ervoor dat het testgebied gebakend is. Zelfs al reis je je hele leven lang op lichtsnelheid, op het moment dat je sterft heb je jouw maximale afstand tussen beginpunt en eindpunt gereist. Dat is een keiharde grens.

Wat nog spijtiger is: het heelal dijt uit en dat zorgt weer dat er na verloop van tijd alsmaar minder planeten zijn die de mens kan onderzoeken voor tekenen van leven. Deze toch al erg kleine test set (op kosmische schaal) van te onderzoeken planeten word elke seconde kleiner en kleiner.

Uiteindelijk zal alles zo ver uit elkaar zwerven dat geen enkel licht meer zichtbaar zal zijn en we overgeleverd zijn aan de duisternis en de kou die daarbij hoort. Dat duurt echter nog wel heel veel millenia. Hebben de religieuzen het toch bij het rechte eind als ze spreken over het teruggaan naar niets in grafredes.

[PinusRigida]

Jouw stelling houd geen rekening met de natuurlijke levensloop van de mens. Deze zorgt ervoor dat het testgebied gebakend is. Zelfs al reis je je hele leven lang op lichtsnelheid, op het moment dat je sterft heb je jouw maximale afstand tussen beginpunt en eindpunt gereist. Dat is een keiharde grens.

Dit is niet mijn stelling, mensen, véél slimmer dan ikzelf en experten ter zake met decennia, vaak een leven van professionele ervaring in fysica, kosmologie, astronomie hebben die stelling geponeerd, ik herhaal ze gewoon... Ook houdt ze zeker en vast rekening met de natuurlijke levensloop van de mens als één van de beperkingen m.b.t. onderzoek naar buitenaards leven. dat zit daar allemaal in dus ik begrijp niet goed waarom je beweert dat hier geen rekening mee wordt gehouden. De inherente beperkingen die ons als mens nooit zullen in staat stellen om 'volledig' het universum te onderzoeken of waar te nemen, daarin zit dus ook de eindigheid van een mensenleven vervat... Het wordt weliswaar niet letterlijk genoemd in de analogie -misschien is het daarom dat je dit aankaart- maar het wordt niet letterlijk genoemd net omdàt het een analogie is, maar ook omdat het een evidentie is. Al is de levensduur van de mens als soort (dus de statistische kans die groter is dat we ooit uitgeroeid worden door een civilization ending event , dan dat we -pakweg- het einde van ons zonnestelsel zullen meemaken vanuit de relatieve veiligheid van een ander zonnestelsel, indién we erin slagen om planeten buiten ons zonnestelsel te koloniseren en dus de soort voortzetten) hier wel belangrijker dan de levensduur van een individu.

Wat nog spijtiger is: het heelal dijt uit en dat zorgt weer dat er na verloop van tijd alsmaar minder planeten zijn die de mens kan onderzoeken voor tekenen van leven. Deze toch al erg kleine test set (op kosmische schaal) van te onderzoeken planeten word elke seconde kleiner en kleiner.

Uiteindelijk zal alles zo ver uit elkaar zwerven dat geen enkel licht meer zichtbaar zal zijn en we overgeleverd zijn aan de duisternis en de kou die daarbij hoort. Dat duurt echter nog wel heel veel millenia.

Zo snel gaat het niet... we spreken hier over een tijdschaal die met ons mensenbrein simpelweg niet te vatten is, je zegt millennia maar millennia zijn slechts minuscule fracties van de tijd dat het écht zal duren eer het heelal effectief uitdooft en er alleen maar de koude kernen van uitgedoofde sterren overblijven, we spreken hier over vele eonen, geen millennia. Hetgeen nog het langste zal duren is niet het uitdoven van de laatste sterren (en met hen alle kans op leven), maar het verdwijnen van de supermassieve zwarte gaten die overgebleven zijn, die (extreeeeeeem!) langzamerhand verdwijnen door Hawkingstraling.

Hebben de religieuzen het toch bij het rechte eind als ze spreken over het teruggaan naar niets in grafredes.

Nee.
Al is het zelfs voor de beste, meest intelligente wetenschappers onmogelijk om te voorspellen hoe dit alles zal uitspelen, is het zeer onwaarschijnlijk dat er helemaal niks overblijft aangezien massa érgens heen gaat, en als het geen massa blijft, wordt het energie, gewoon verdwijnen zonder dat er iéts overblijft, is zeer onwaarschijnlijk tenzij de theorieën van antimaterie kloppen, maar zelfs volgens die theorie is er een onbalans tussen de twee, wat er dus voor zal zorgen dat er altijd iéts overblijft, mathematisch gezien.
Ook wanneer, na ontiegelijk lange eonen, alle massieve zwarte gaten als laatste 'actieve' kosmologische objecten verdwenen zijn, zullen er nog de "lijken" van dode sterren overblijven, sterren die te klein waren om supernova of zwart gat te worden.

Filosofisch is het een mooie gedachte (teruggaan naar niets)... maar daar heeft religie eigenlijk niks mee te maken, religie is in z'n kern een poging van primitieve mensen (en ik zeg dit niet neerbuigend maar historisch realistisch) om antwoorden te vinden op vragen die ze niet begrepen.
Niet dat we nu wél alles begrijpen, maar "ik weet het niet" is altijd een antwoord, dit antwoord weigeren te aanvaarden is de denkfout die voor religie gezorgd heeft (waarvan men pas later heeft ontdekt dat het kon gebruikt worden als zeer effectief controle -en machtssysteem). Maar goed, da's dan weer een andere discussie die hier geheel off-topic is.

Biologisch weten we allemaal ondertussen dat we nooit "niets" worden... Worden we begraven, zal ons lichaam vloeibaar worden en geabsorbeerd worden door de grond en fauna en flora die zich aan onze vrijgekomen moleculen en atomen tegoed doen, later zullen zij ook sterven en zullen ook de moleculen en atomen die hún lichaam vormen, gerecycleerd worden en eveneens in circulatie blijven. Worden we verbrand, worden er andere chemische elementen gevormd die deels as, deels rook worden, rook "verdwijnt" ook nooit zomaar, het verspreidt en verdunt en wordt deel van de atmosfeer, waarvan ook weer een deel neerslaat en zo weer wordt afgegeven aan de aarde.

[Reactie gewijzigd door PinusRigida op 24 juli 2024 08:50]

[Odie]

Out there.

[Hans_Feuerfrei]

Evolutie beloond de sterkste en egoïstische, waarom zou dat ergens anders niet zo zijn.

[Idleidol89]

We zijn het best aangepaste organisme op deze planeet, en door ons succes zijn we dominant geworden en onderdrukken we al het andere. Dat is een andere objectieve kijk. Dat maakt ons nog niet lelijk.

[mjl]

Omdat ze daar een andere ‘God’ hebben die zijn wereld in 7 dagen niet de basis van evolutie heeft meegegeven

[mongkut]

Kan jij dan ook nog andere buitenaardse beschavingen waar je dit mee vergelijkt?

[Sankel]

Zijn er theorieën of ideeën om zulke afstanden in de toekomst te overbruggen?

[Cave_Boy]

Warpsnelheid (wordt in 2063 uitgevonden )
https://nl.wikipedia.org/wiki/Warp

[hantheman]

Wat een leuke wikipagina, helemaal omdat de bron weer terugkomt bij dit tweakers nieuwsbericht: nieuws: Onderzoekers denken dat warp drive mogelijk is

[koenus]

Zie ook: nieuws: Onderzoekers denken dat warp drive mogelijk is

[Hans_Feuerfrei]

https://www.space.com/physicists-give-warp-drives-a-boost

[Proditor]

Alcubierre Drive

[walteij]

Wacht maar af, als Voyager terugkeert in 2270.

[mongkut]

Voyager 1, gelanceerd in 1977, reizend met ongeveer 16 km per seconde(!) is nog geen 1 lichtDAG van ons verwijderd

[Goldwing1973]

Waarom duurt het dan iets meer dan 2 dagen voordat het signaal van Voyager 1 ons bereikt?
Radiosignalen gaan met dezelfde snelheid als licht.

EDIT:
Dank aan de mensen hieronder om me erop te wijzen dat het 2 dagen duurt voor het ontvangen en terugsturen van het signaal, daar had ik niet bij stilgestaan.

[Reactie gewijzigd door Goldwing1973 op 24 juli 2024 08:50]

[vverbeke]

2 dagen heen en terug:

"Voyager 1 is currently 14.5 billion miles (23.3 billion kilometers) from Earth, and it takes light 20 hours and 33 minutes to travel that difference. That means it takes roughly two days to send a message to Voyager 1 and get a response – a delay the mission team is well accustomed to."

bron

[walteij]

FF rekenen, Voyager 1 is 157.47 AU van de aarde verwijderd (bron), 1 AU is 8.3 lichtminuten. Dus Voyager is 1309,63 lichtminuten van de aarde vandaan, ofwel 0,909 lichtdagen. @mongkut heeft in deze dus wel gelijk, maar ja, ik had het meer over Voyager 6

[vanaalten]

Waar komt jouw "2 dagen" vandaan?

https://voyager.jpl.nasa.gov/mission/status/
... Voyager 1 staat op bijna 22 licht-uren afstand. Dat betekent wel dat als je een commando er naar toe stuurt om data terug te krijgen, het round-trip bijna 2 dagen duurt.

[MischaBoender]

Die 2 dagen (ongeveer) is als we een commando sturen en moeten wachten op terugkoppeling. Transmissie 1 kant op duurt net geen dag.

[Universal Creations]

Een retoursignaal (van aarde naar de voyager en terug) duurt 41,5uur (volgens wiki in 2020).

[Reactie gewijzigd door Universal Creations op 24 juli 2024 08:50]

[PinusRigida]

Waarom duurt het dan iets meer dan 2 dagen voordat het signaal van Voyager 1 ons bereikt?
Radiosignalen gaan met dezelfde snelheid als licht.

Het duurt 2 dagen om een signaal erheen te sturen en er een terug te krijgen, het signaal 'enkel traject' duurt dus 1 dag.

[urk_forever]

V'ger

[Kjoe_Ljan]

-

[Reactie gewijzigd door Kjoe_Ljan op 24 juli 2024 08:50]

[Coolstart]

? Voyager keert nooit terug in een baan naar ons zonnestelsel. Wat wel kan is dat we binnen een paar 100 jaar een methode hebben gevonden om voyager te gaan halen. Technisch niet ondenkbaar omdat die sondes relatief traag gaan. Zelfs aan 1% van de lichtsnelheid haal je die in no time in.

Ook de hoeveelheid energie die je nodig hebt om een object tot op 1% Vande lichtsnelheid te brengen is gigantisch. Laser sails is een oplossing maar daar breng je voyager niet met terug.

Voyager 1 en 2 probes zijn zijn respectievelijk 157 AU en 130 AU van ons verwijderd. 1 AU = gemiddelde afstand van de aarde tot de zon. Dat geeft een beter beeld van hoever of dicht ze zijn.

1 lichtjaar = 63241 AU en 100 lichtjaar = +- 6324100 AU
Voyager moet nog 1,8 miljoen jaar reizen om 100 lichtjaar afstand te overbruggen dus we hebben een heel andere technologie nodig om buiten ons zonnestelsel te reizen.

[walteij]

Waarom denk je dat ik die clownsgezichtjes erbij had gezet?

[Scriptkid]

Met een statis pod en een ruimte zijl kom je anders een heel eind.

Vraag is wie wil er 100 jaar later ergens bij een vreemde ster wakker worden

[Dr. Prozac]

Vraag is wie wil er 100 jaar later ergens bij een vreemde ster wakker worden

Ja, dit is een hele lange quarantaine of 'Work from Home' voordat je weer naar buiten mag.

[init6]

DMV bepaalde technieken zouden we dit kunnen versnellen dmv de satelieten een duwtje te geven met lasers, dit is allemaal nog theoretisch maar het is interessant. Met deze techniek denkt men dat we binnen 30 jaar bij Alpha Centauri zouden kunnen zijn. Omdat deze satelieten zo snel zouden gaan zouden ze binnen een paar uur door dat zonnestelsel gaan (ze zijn niet af te remmen), dus het idee is er honderden te sturen zodat we meer data kunnen vergaren.

https://www.bbc.com/news/science-environment-36025706

[Reactie gewijzigd door init6 op 24 juli 2024 08:50]

[kristofv]

Probleem daarmee is dat dat ontegensprekelijk een one way trip is, in theorie nog mooi voor superkleine "probes' maar verder ook praktisch gezien onbruikbaar.

Het zou een enorme kost zijn voor eigenlijk relatief weinig winst, Denk dat ze dan beter hun geld en tijd/moeite in andere projecten kunnen stoppen die iets meer flexibiliteit bieden.

[dEATHfLOWEr]

Het is natuurlijk wel zo dat de Voyager sondes geen gebruik maken van actieve voortstuwing. Ze bewegen zich nog altijd voor op het momentum dat zij bij de lancering en door de zwaartekrachten van verschillende planeten hebben opgedaan.
Mocht er ooit een efficiënte manier worden gevonden om een ruimtevaartuig langdurig voort te blijven stuwen en je voor die snelheid niet afhankelijk bent van de eerst volgende planeet die je een slinger geeft, dan zou je veel directer een richting op kunnen gaan en sneller tot een bepaalde snelheid kunnen komen. Dan hoeft het geen 40 jaar te duren om buiten de heliosphere te komen.

[Towerofpower]

De maan geeft al genoeg problemen.

[WiXX]

Volgens mij is er geen enkele planeet die op Aarde lijkt waar wij naartoe kunnen met de huidige wetenschap. Die heeft namelijk een ster nodig voor warmte. Die gaan we echt niet bereiken met onze raketjes.

Edit: taal aangepast adhv feedback

[Reactie gewijzigd door WiXX op 24 juli 2024 08:50]

[TheVivaldi]

Afgezien van dat de wetenschap zich blijft evolueren, had ik het over onbemand. We hebben al rovers onder voor mensen erbarmelijke omstandigheden op Mars rijden en NASA is van plan in 2024 (dacht ik) naar een van de sterren manen van Saturnus (meen ik me te herinneren) te gaan waar de omstandigheden voor ons ook niet geweldig zijn, maar rovers wel kunnen overleven om monsters te verzamelen en bodemonderzoek te doen. En ook ESA is van plan om zo'n vlucht uit te gaan voeren.

Dat de afstand tot deze nieuwe exoplaneten te ver is, dat is zo, maar de huidige technologie laat wel degelijk toe om rovers op onderzoeksmissie te sturen.

[Reactie gewijzigd door TheVivaldi op 24 juli 2024 08:50]

[Heroic_Nonsense]

Tja... 100 lichtjaar.

Een lichtjaar is dus de afstand die licht aflegt in een jaar. Licht reist, de naam zegt het al, met lichtsnelheid. Volgens de huidige kennis is het onmogelijk om een voertuig te maken dat op lichtsnelheid kan reizen (laat staan op een snelheid die hoger ligt dan lichtsnelheid).

Stel we vuren een voertuig op die planeet af. Als we het voertuig de helft van de lichtsnelheid zouden laten vliegen, dan doen we er in theorie 200 jaar over om bij die planeet aan te komen. Eigenlijk is het veel langer, want het duurt ontzettend lang om te accelereren naar die snelheid en even zo lang om weer af te remmen: ik denk dat de werkelijke reistijd eerder tussen de 300 en 400 jaar ligt.

En bovenstaande is in theorie dan: we hebben op dit moment geen krachtbron die sterk genoeg is die snelheid te halen en, belangrijker. vanaf die snelheid weer af te remmen. Die halve lichtsnelheid waar ik het over heb, zou al een hele prestatie zijn die we waarschijnlijk ook niet op korte termijn kunnen realiseren.

Dat gezegd hebbende: stel dat het lukt. Dan zijn we dus daar, met een rovertje. Want je krijgt mensen niet zo gek om drie of vier generaties op een schip te zitten (de middelste generaties zouden geboren worden en sterven aan boord van het schip en dus nooit voet op een planeet zetten). Er is zelfs een kans dat de generatie die uiteindelijk op de planeet landt zo weinig meer op heeft met de Aarde, dat het ze niet boeit waarom hun voorouders ooit de ruimte in zijn geschoten en ze lekker even iets voor zichzelf gaan doen.

Goed, een rovertje dus. Dat rovertje kan autonoom onderzoek doen, foto's maken, samples nemen. Maar het terugsturen van de data is problematisch: er is geen zender sterk genoeg om 100 lichtjaar te overbruggen. Dan blijft een laserburst over. Als de rover het signaal met een enorme laserburst zou afvuren op aarde, duurt het nog steeds 100 jaar voor die laser op aarde aankomt: een laserstraal reist immers ook met lichtsnelheid. Ik ben ook bang dat de afstand te groot is voor zelfs een laserburst, en de straal te veel verzwakt of uitgewaaierd zal zijn als hij bij de aarde aankomt.

En dan maar hopen dat hij nauwkeurig is gericht en hij de aarde niet mist. En dat we geen configuratiefout hebben gemaakt, want bijsturing is niet mogelijk met dergelijke vertragingen.

Voor wie heeft meegerekend: best case scenario kunnen we dus 300 jaar na de lancering data terugverwachten, maar realistischer is 500 jaar. Nog realistischer is dat het helemaal niet lukt.

500 jaar is dermate lang dat de interesse waarschijnlijk al weg is bij de mensen die het signaal gaan ontvangen. Of men kan het niet eens meer ontvangen omdat de techniek er niet meer is, de taal niet meer wordt gesproken of de mensheid inmiddels niet meer bestaat.

[Reactie gewijzigd door Heroic_Nonsense op 24 juli 2024 08:50]

[Jim80]

Als we het dan toch over theorie hebben: je kan perfect op 1 maand tijd een planeet van 100 lichtjaar bereiken, als je aan bijna de lichtsnelheid zou kunnen vliegen. Nog een maand terug naar de aarde en vreemd genoeg zal het daar 200 jaar en 2 maanden later zijn, terwijl je de reis zelf maar als 2 maanden hebt ervaren.

vreemd ding, die relativiteitstheorie.....

[TheVivaldi]

Tja... 100 lichtjaar.

Een lichtjaar is dus de afstand die licht aflegt in een jaar. Licht reist, de naam zegt het al, met lichtsnelheid. Volgens de huidige kennis is het onmogelijk om een voertuig te maken dat op lichtsnelheid kan reizen (laat staan op een snelheid die hoger ligt dan lichtsnelheid).

Ik weet hoe lichtjaren in elkaar zitten, maar toen ik mijn reactie schreef, stond het aantal lichtjaar nog niet genoemd in het artikel.

[Heroic_Nonsense]

Ah ok, vandaar.

Helaas is alles op kosmische schaal veel te ver weg voor wat we nu kunnen. Tot er iemand is die een "warp drive" uitvindt* en er in de relativiteitstheorie toch nog ruimte blijkt te zijn voor sneller-reizen-dan-het-licht, zie ik het somber in voor interstellaire ruimtevaart. Althans bemand.

Alpha Centauri (4-komma-nogwat lichtjaar) kunnen we onbemand wel halen. Ooit. Als we de koppen bij elkaar blijven steken na Artemis.


*ik ben bekend met de theorie van Alcubierre

[DeDooieVent]

De sterren van saturnus?

Nah anywee, 100 lichtjaar gaan we niet overbruggen, ook niet met een robot, het is ook zinloos, al zou je op 0,5c reizen (wat al zo goed als onmogelijk is, afremmen is helemaal gaaf als je eenmaal aankomt he) doe je er 200 jaar over.

[Lapa]

Je moet natuurlijk net zo lang afremmen als accelereren. Als je dat met 1g doet, zit je na 3 dagen op ongeveer 90% van de lichtsnelheid en heb je ook nog prettige zwaartekracht tijdens het optrekken en afremmen.

Tot zo ver de science fiction. In praktijk is dit op z'n minst voorlopig zeker niet haalbaar en waarschijnlijk nooit. Bovendien is het dan dus nog steeds jaren reizen naar de dichtstbijzijnde ster.

Edit: niemand de rekenfout gespot? Je zit na 3000 dagen op 90% van de lichtsnelheid.
En ja, ik snap dat dit niet kan, daarom de scifi opmerking.

[Reactie gewijzigd door Lapa op 24 juli 2024 08:50]

[CivLord]

Je vergeet even dat bij relativistische snelheden de massa van het te versnellen object toeneemt. Hierdoor moet je meer energie gebruiken om met 1 g te kunnen blijven accelereren.
Voor een gegeven massa zal je er achter komen dat je met 1 g versnelling niet genoeg energie mee kan nemen (zelfs niet bij 100% efficiënte materie naar energie omzetting) om ook maar in de buurt te komen van de lichtsnelheid.

[DeDooieVent]

Oh ja, je kan denken aan lichtzeilen en dan kom je echt wel een eind. Remmen is dan geen optie, maar een hendig sjieke flyby kan zoals we bij onze eigen planeten hebben gezien ook een schat aan informatie opleveren. Maar die informatie is wel voor onze achterachterkleinkinderen dan, want de informatie moet ook nog eens terug, dus nou goed dat gaat dan mss wel op 100% van de lichtsnelheid, ben je weer 100 jaar verder...

De vraag is dan hoe relevant dat nog is. ik bedoel we hebben het opgeteld al over een kleine 500 jaar, das best lang voor een projectje...

[HakanX]

Tot zo ver de science fiction.

Jullie denken allemaal teveel aan klassieke transportatie en vergeten de wormholes en andere portals.

[ToolBee]

Die ringen van Sonic!

[Verwijderd]

Misschien met een gevaarte dat we naast het iss bouwen, en daar families inzetten, die kunnen zich dan voortplanten in dat ruimtevoertuig, hun leven zal in teken staan van de "reis"

[Ryen]

Dit idee bestaat al een tijdje:
https://en.wikipedia.org/wiki/Generation_ship

[BroWohsEdis]

Dat is bizar zeg, lijkt me ontzettend interessant om te zien hoe een mens zich dan ontwikkelt als je op zo'n schip bent geboren.

[Wildfire]

Zoals ze in The Expanse mooi laten zien, halverwege de reis draaien ze het schip om en de rest van de reis bestaat dan uit afremmen.

[AWiersma]

NASA is van plan in 2024 (dacht ik) naar een van de sterren van Saturnus (of een andere planeet, maar in ieder geval een ster van een planeet) te gaan

Volgens mij haal je ster en maan door elkaar.

[TheVivaldi]

Je hebt gelijk; dat komt omdat de persoon boven me het over sterren had, dus dat woord was even blijven hangen. Heb het gecorrigeerd - dank!

[WiXX]

Alleen zijn de sterren (die je benodigd hebt voor zo’n aard achtige planeet) nog een stapje verder. Zelfs onbemand gaan we daar niet komen.

[Ryen]

Ja, alle sterren behalve de zon zijn met de huidige technologie niet te bereiken binnen redelijke tijd.
Maar waarom je warmte van een ster nodig zou hebben voor de reis moet je even uitleggen.

[downtime]

Ik denk dat ie bedoelt dat een rogue planet (een planeet die niet in een baan om een ster draait) niet voldoet. Het moet een planeet in een baan om een ster zijn om er licht en warmte van te ontvangen.

[The Third Man]

Hij bedoelt 'die' waar hij 'je' zegt. Een planeet die op de Aarde lijkt heeft de ster nodig voor warmte.

[Acteonis]

De opmerking over warmte begrijp ik ook niet echt. Nu heb ik er zelf geen verstand van, maar gelukkig zijn er mensen die dat wel hebben en daar een aardig filmpje over gemaakt hebben: https://www.youtube.com/watch?v=wdP_UDSsuro&t=1043s Blijkt dat er nog wat andere hordes zijn die we moeten nemen, die niet meteen met de afstand te maken hebben.

[WiXX]

Voor leven heb je vloeibaar water nodig. Voor vloeibaar water heb je warmte nodig.

Daaruit mag je de conclusie trekken dat leven waarschijnlijk alleen voorkomt bij planeten die rond een ster circuleren en dan ook nog op de juiste afstand. Niet te dichtbij en niet te ver weg.

[DeDooieVent]

Nou ja nee niet direct he, een ster is niet de enige warmtebron, er zijn zat manen in ons eigen stelsel die onder een dikke ijskap een oceaan herbergen. Die is niet vloeibaar door de zon, maar door de getijdekrachten van de moederplaneet en nucleaire vervalprocessen in de kernen van die manen. Sterker, onze eigen planeet is dan wel niet van water maar wel voor het grootste deel vloeibaar gesteente, die warmte is naast nucleair verval gewoon restwarmte van de vorming een paar miljard jaar terug.

Dus, nee ik kan me heel goed voorstellen dat er rogue planeten zijn (die zwervers zonder ster) met een mooi manen stelsel eromheen. Gewoon theoretisch heel goed mogelijk, als zon planeet uit zijn moeder stelsel wordt gewipt neemt ie vast wel een paar manen mee.

Daar kan gewoon vloeibaar water zijn dus, net als in ons stelsel.

Zelfs, stel de aarde wordt uit het zonnestelsel gezwiept, dan nog zou het best donker en koud worden, en gewoon niet leuk toeven aan de oppervlakte, maar hoe dieper je komt hoe aangenamer het zal zijn, en die restwarmte is niet zomaar weg, dat duurt nog wel een paar miljard jaar.

[Alex3]

Die restwarmte duurt maar een paar honderd jaar. Nucleair verval is de voornaamste bron van aardwarmte.

[DeDooieVent]

Welnee gekkie, https://scientias.nl/aarde-is-nog-steeds-bezig-met-afkoelen/

Elke miljard jaar verliest de aarde zo’n 100 graden Celsius aan hitte.

De helft van de huidige aardwarmte is vormingswarmte, dat ben je echt niet in een paar honderd jaar kwijt, we zijn niet eens op de helft.

Maar dat wat jij zegt is wel ons 'echte' probleem, we hebben echt geen idee van tijdschalen. ook met dat klimaat, we hebben het over 2030, de laatste sjieke uitstervingsgolf nam rustig miljoenen jaren in beslag. 100 jaar is helemaal niets, nul, insignificant...

[Reactie gewijzigd door DeDooieVent op 24 juli 2024 08:50]

[Alex3]

Dat verhaal kan niet kloppen want een miljard jaar geleden was het geen 100 graden warmer. Dan neem ik de rest ook niet serieus.

[DeDooieVent]

Hoe heet denk je dat magma nu is?



Wat daar staat is dat de inwendige warmte van de aarde, zeg maar de kern en de diverse lagen van gesmolten gesteente en metalen slechts 100 graden minder warm is dan toen leven nog niet eens meercellig was.

Lees het artikel eens aandachtig....

echt hoor

[Scriptkid]

waarom niet,

afstand is juist irrilevant in de ruimte, je remt nl niet af en kunt met een relatief trage versneller de lichtsnelheid benaderen,

Probleem is eerder de tijd benodigd voor versnelling en afremming en travel time.

[WiXX]

Waarmee je meteen ook het antwoord geeft op de reden waarom het niet kan.

Edit: Daarnaast ga je in de ruimte niet met een rechte lijn. Daardoor zul je altijd in de baan van een planeet/ster/etc. jezelf door moeten schieten.

Dus de lichtsnelheid ga je niet halen, want je moet dan weer bij de volgende planeet/ster/etc in een baan om dat object heen maken om je reis te vervolgen. Dit moet je ontelbaar vaak doen om bij een Ster te komen. Star Trek en Star Wars willen ons anders doen geloven, maar zo werkt space travel niet.

[Reactie gewijzigd door WiXX op 24 juli 2024 08:50]

[Darkangle]

Altijd nee. Niets is dichtbij genoeg met onze technologie anders dan binnen ons eigen sterrenstelsel. En ook daar is het al moeilijk voor bemande vluchten.

[TheVivaldi]

Duidelijk; dank voor je antwoord. Maar ter verduidelijking: ik had het over onbemande vluchten.

[Reactie gewijzigd door TheVivaldi op 24 juli 2024 08:50]

[Darkangle]

Excuses. Maar zelfde laken een pak voor onbemande vluchten in princiepe. Het is allemaal te ver met een factor van teveel.

Nasa werkt hard aan de weg/door op de principes achter de Alcubierre drive, maar dat is nog voorlopig allemaal scifi en theorie. Daarmee zou het eventueel mogelijk zijn binnen een generatie.

[lazershark]

Ik mis wel meer info in dit artikel.

Als ik het zo lees, gaat het gewoon om een planeet in de "goldilocks zone" waar het dus niet te warm of te koud is voor vloeibaar water. Maar als ik me niet vergis zijn er zo wel duizenden planeten ontdekt tot nu toe. Dus dat gegeven alleen is niet echt interessant.

Pas als men andere dingen zou kunnen bevestigen, zoals de samenstelling van de planeet (vast of gasvormig), de stoffen die er voorkomen, of de planeet al dan niet een atmosfeer heeft enz, enz. Dan pas wordt het interessant.

Daarnaast zal het uiteraard met onze huidige technologie nooit mogelijk zijn om dergelijke exoplaneten te gaan onderzoeken op een fysieke manier. De dichtsbijzijnde andere ster Proxima Centauri ligt al op 4 lichtjaar van ons. Met de snelheid van het licht (300 000 km/s) doe je er dus 4 jaar over. Onze methoden zijn vele malen trager dan de snelheid van het licht, dus we kunnen onmogelijk ernaartoe. De snelste ruimtevaarttuig ooit was blijkbaar 163 km/s., of zo'n 1840x trager. Wij zouden er dus 7360 jaar over doen om er met een fysiek object aan Proxima Centauri te geraken... Of 184.000 jaar naar deze ster.

[Reactie gewijzigd door lazershark op 24 juli 2024 08:50]

[karazz]

Haha, ik moest lachen om je 'monsters verzamelen'...

[TheVivaldi]

Waarom? Dat is de normale wetenschappelijke term (die je ook op school leert) die we in Nederland gebruiken.

[Alcmaria]

Haha. is toch geinig.. gonna catch em all!

[karazz]

Niets persoonlijks hoor, maar vanwege de dubbele betekenis die ook nog beide toepasbaar zijn. Vooral ook omdat er door de aanwezigheid van water ook kans bestaat op levende organismen, de zogenaamde monsters

[TheVivaldi]

Tweakers is geen lolbroekensite.

[sjoerd.stougie]

er waren plannen om met een consistent tempo satellieten te lanceren naar een relatief dichtbij staande ster zodat de satellieten met elkaar kunnen communiceren, deze satellieten kunnen met een redelijk hoge snelheid op weg gaan, ionen motoren, lichtzeilen of dergelijke technologieen, om binnen een mensenleven bij hun doelwit aankomen. Ik weet helaas niet meer hoe deze missie precies heette

[Darkangle]

https://www.planetary.org/

?

[sjoerd.stougie]

?

[Darkangle]

Is dat het project wat je bedoelde. Voor zover ik mij herrinder waren het deze jongens die een vloot van solar sails wouden deployen.

[sjoerd.stougie]

ooh dat bedoelde je, dankjewel!

[DeadMetal]

An international team of scientists, led by Laetitia Delrez, astrophysicist at the University of Liège, has just announced the discovery of two 'super-Earth' type planets orbiting LP 890-9. Also known as TOI-4306 or SPECULOOS-2, this small, cool star located about 100 light-years from our Earth is the second coolest star around which planets have been detected, after the famous TRAPPIST-1

[Reactie gewijzigd door DeadMetal op 24 juli 2024 08:50]

[Klauwhamer]

Euh, zoals het gelinkte artikel (https://www.news.uliege.b...lly-habitable-super-earth) vermeldt: ongeveer 100 lichtjaar.

[koelpasta]

Lezen is ook een kunst. De vraag was hoeveel een lichtjaar is...

[Klauwhamer]

Nee, dat was niet de vraag én het artikel is aangepast na mijn post.

[koelpasta]

Duuh,. Sorry, mijn fout..
-pakt spiegel, zegt "Lezen is ook een kunst!"

[WhySoSerious]

Ongeveer 100 lichtjaar.

[Trithereon]

Ze hebben het artikel geupdate: 100 lichtjaar.

Dat is best veel want :
Licht heeft een snelheid van vrijwel exact 300.000 kilometer per seconde. De afstand die een lichtstraal in één seconde aflegt (300.000 kilometer) wordt wel een lichtseconde genoemd. Op soortgelijke wijze is een lichtjaar gedefinieerd als de afstand die licht in één jaar tijd aflegt.

Het aantal kilometers in een lichtjaar is eenvoudig te berekenen. Er gaan 60 seconden in een minuut, 60 minuten in een uur, 24 uren in een dag, en gemiddeld 365,25 dagen in een jaar. Een lichtjaar is dus gelijk aan 300.000 kilometer x 60 x 60 x 24 x 365,25 = 9.467.280.000.000 kilometer, ofwel ca. 9,5 biljoen kilometer.

De ster die (agezien van de zon) het dichtst bij de aarde staat, bevindt zich op een afstand van 4,2 lichtjaar. Het centrum van het Melkwegstelsel ligt op ca. 26.000 lichtjaar afstand. Naar het Andromedatselsel is het ongeveer 2,5 miljoen lichtjaar, en de verste sterrenstelsels die nog met grote telescopen zichtbaar zijn, liggen op afstanden van meer dan 12 miljard lichtjaar.

Overigens maken sterrenkundigen ook vaak gebruik van de afstandsmaat parsec. Dat is de afstand vanwaar de straal van de aardbaan gezien wordt onder een schijnbare hoek van één boogseconde. Eén parsec is ongeveer gelijk aan 3,26 lichtjaar; een megaparsec (één miljoen parsec) is gelijk aan 3,26 miljoen lichtjaar.

[walteij]

.. foutje

[Reactie gewijzigd door walteij op 24 juli 2024 08:50]

[.oisyn]

Licht heeft een snelheid van vrijwel exact 300.000 kilometer per seconde

En precies exact 299.792.458 m/s, en geen picometer/s meer of minder

[batjes]

43,6~100 lichtjaar.

edit:
verkeerde ster

[Reactie gewijzigd door batjes op 24 juli 2024 08:50]

[paulmes]

We gaan er hier dus vanuit dat water nodig is voor leven?

[Ryen]

Inderdaad. Hoewel ik ook niet durf uit te sluiten dat buitenaards leven op compleet andere chemie gebaseerd kan zijn.

[Towerofpower]

Dit is een goed punt, Wij gaan er ter gemakkelijk vanuit dat wij de gouden standaard zijn.

[kristofv]

An sich is de kans er zefls dat primitief buitenaards leven gewoon letterlijk onder onze neus ligt op Mars op de foto's die we al hebben. We focussen ons heel hard op de kenmerken die wij kennen als "dit is allemaal nodig voor leven"

Maar wie zegt dat die nooit bewegende en volgens al onze bekende parameters levensloze "rots" daar in de verte op Mars ook echt levensloos is. Dat kan als je er echt ruim over nadenkt perfect een voor ons bizarre versie van een levend wezen zijn.

[Verwijderd]

Apollo 18

[DwarV]

Heeft met waarschijnlijkheden te doen: we weten dat er leven is gebaseerd op water en koolstof, dus als je die twee ergens anders observeert, is de kans ook groter (niet gelijk aan 1 echter) dat daar leven kan ontwikkelen.

[Tc99m]

Al het leven op aarde zou zonder water niet mogelijk zijn, iedere levensvorm heeft water in min of meerdere mate nodig. Water combineert een aantal unieke chemische eigenschappen die "leven" (zoals wij het definiëren) mogelijk maakt, en die combinatie van eigenschappen is nog niet in een andere stof gevonden.

De aanname is dus ook dat - hoewel leven op andere planeten er waarschijnlijk heel anders zal uitzien als op Aarde - water daar zeer waarschijnlijk een rol in moet spelen.
Uiteraard is het niet uit te sluiten dat "leven" ook op een heel andere biologisch processen is gebaseerd, maar aangezien het bij ons niet bekend is wát dat dan zou moeten zijn, kun je er ook niet naar zoeken, en is water voor nu een van de beste (biologische/chemische) indicatoren, samen met bijv. het zoeken naar sporen van organische reacties of radiosignalen (tekenen van beschaving).

Daarnaast is water ook een belangrijke indicator of een planeet geschikt zou kunnen zijn voor bezoek (en in een later stadium: bewoning) door mensen; dan hoef je namelijk zelf minder mee te nemen vanaf Aarde.

[Reactie gewijzigd door Tc99m op 24 juli 2024 08:50]

[lighting_]

Die insteek is al langer zo.
Wetenschappers zullen ook wel naar delen van de aarde hebben onderzocht. Geen water geen leven. Je kan moeilijk anders beweren tenzij het tegendeel bewezen is. Een planeet met water heeft iig veel meer kans op leven.

[emnich]

Een superaarde is een planeet die in een baan rond een andere ster zweeft en tegelijkertijd ook groter is dan de aarde.

Is dit echt de definitie? Dan zijn er toch miljarden super aardes. Moet het niet iets meer kenmerken hebben?

[steveman]

Inderdaad: vloeibaar water, atmosfeer, vloeibare kern die een magneetveld opwekt, en vast nog veel meer, maar dit schiet me zo te binnen.

[SH4D3H]

Ik neem aan dat het, naast de in het artikel genoemde kenmerken, ook een rotsachtige planeet moet zijn (en dus geen gasplaneet zoals bijv. Jupiter).

[Orama]

Er zijn inderdaad ook miljarden super aardes. In een oneindig universum zelfs oneindig veel.
Maar volgens mij moet het ook een rotsachtige planeet zijn. Hoewel dat mogelijk al een gegeven is als er vloeibaar water is.

[Randfiguur]

Technisch gezien zweeft een planeet niet om een ster, hij valt continu in de richting van de ster

[Z100]

Ik waardeer dat je het ook als "vallen" benoemd, ipv aangetrokken tot.

[GranCanaria]

Gaaf hoor. Met onze missies naar Mars maken we toch wel een begin voor de mensheid naar verdere planeten. Wie weet kunnen we erheen over 100 jaar als onze aarde dan nog bewoonbaar is.

[Degrader]

Maar hoe zie je die reis voor je? Ik heb even uitgerekend, de afstand is bijna 10 biljoen kilometer (dus 10.000.000.000.000 km), daar ga je nooit aankomen. Zelfs met lichtsnelheid zou het immers al 100 jaar duren. Dus interessant om te weten zo'n superaarde, maar je kunt er volgens mij weinig mee.

[Jim80]

Zelfs met lichtsnelheid zou het immers al 100 jaar duren.

Dat is enkel waar vanuit het standpunt van de aarde. Vanuit het standpunt van de reiziger, ben je er meteen (in 0 seconden) als je aan lichtsnelheid zou kunnen reizen. Stel dat je aan bijna lichtsnelheid zou kunnen reizen (door bijvoorbeeld 1 ton massa met 100% rendement om te zetten in energie volgens e=mc²), dan kan je er misschien op 1 week tijd geraken. Enige nadeel is wel dat als je terugkeert naar de aarde, het hier 200 jaar en 2 weken later is...
Sowieso is het erg onwaarschijnlijk dat de technologie ooit zal bestaan, maar in theorie kan het.

[JanBasketMan]

Want tijd staat stil als je op lichtsnelheid reist?

[Jim80]

Vanop aarde bekeken staat de tijd voor jou inderdaad stil.

Als je aan de lichtsnelheid zou kunnen reizen, gaat de tijd "rondom jou" (dus bv. op de aarde) oneindig snel voorbij. Je massa wordt oneindig groot (waardoor verder versnellen oneindig veel energie zou kosten) en alle afstanden worden 0, waardoor elke plaats in het heelal op 0 seconden bereikt kan worden. Dat geldt enkel voor jou (reizende aan de lichtsnelheid).

Reis je aan bijna de lichtsnelheid (wat wél in theorie kan), ligt alles redelijk binnen handbereik. De kans dat de aarde niet meer bestaat als je terugkeert is wel reëel

Ik weet het, relativiteit is heel contra-intuïtief, maar wel razend facinerend.

[Reactie gewijzigd door Jim80 op 24 juli 2024 08:50]

[mjl]

De definitie van 100 lichtjaar is dat licht er 100 jaar over doet om de afstand af te leggen, dan doe je er 100 jaar over om met de snelheid van licht daar te komen (vanaf aarde gerekend inderdaad). Blijft leuk die relativiteitstheorie … als je net zo snel als een foton reist zie je niks gebeuren…

Wat we nu zien is dus de situatie 100 jaar geleden op die planeet was. Ook zo een leuke mind twister.

Dus instant heen, daar een paar maanden research en dan terug naar de aarde 200 jaar plus een paar maanden aankomen. Ik denk dat je helemaal gek wordt van de verandering of terugkomt op een onbewoonde planeet …

[Reactie gewijzigd door mjl op 24 juli 2024 08:50]

[Jim80]

Klopt, maar zodra je beweegt wordt die afstand dus korter... en bij 0.99999c is die 100 lichtjaar nog maar 5.36 lichtmaand

[moonlander]

Misschien is die planeet wel veel verder met technieken om te reizen. Misschien hebben ze wel hele andere technieken waar wij nog nooit over nagedacht hebben. Kan best zijn dat ze morgen op visite komen, je weet het nooit

[junkchaser]

De vraag is dan waarom zouden ze een puinhoop vol miserie komen bezoeken. In welk universum zou er ook maar iemand of iets in de aarde tijd willen investeren?

[moonlander]

Ja daarom is er ook nog niemand geweest

[mjl]

Ze komen dan wel van een planeet die al 100 jaar verder is in zijn bestaan dan toe ze vertrokken… (aanname dat ze op lichtsnelheid hierheen gekomen zijn).

[Reactie gewijzigd door mjl op 24 juli 2024 08:50]

[moonlander]

Ja precies, wie weet is er wel wat sneller dan het licht wat wij nog niet weten, leuk om over na te denken

[FristiFlesje]

en vervolgens die 'Planet B' op hetzelfde traject sturen als onze aarde? Laten we eerst kijken hoe we onze planeet kunnen redden (van onszelf en ons gedrag).

[SuperDre]

Mwa, laten we tegelijk maar kijken hoe we daar kunnen komen, want ondanks dat we misschien onze planeet nog wel kunnen redden, blijft de bevolking toch wel groeien. En het is niet zozeer de planeet redden, want die zal her een rotzorg zijn, maar leefbaar houden voir oa de mens.

[Therealest]

Hey niet mij meenemen in het gedrag van de multinationals heh...
Ben altijd al goed geweest voor onza aarde ma betaal er wel de prijs voor.

[FristiFlesje]

Vingertje wijzen kunnen we allemaal. Begin maar eerst bij jezelf. Meer kan je niet doen

[Thomas M]

Een van de paradoxale dingen met sterren, is dat ruwweg geld: hoe kleiner de ster, hoe langer die stabiel is in een fase. (Hoe groter, hoe minder lang die stabiel is in een fase.) Met fase bedoel ik: fase van waterstoffusie, van heliumfusie, ... etc tot aan zwaardere elementen.

Aangezien deze ster ongeveer 10 x zo weinig weegt als de zon, is het heel waarschijnlijk dat de condities optimaal voor leven veel langer aanwezig (zullen) zijn bij deze ster, als die condities er zijn.

[Reactie gewijzigd door Thomas M op 24 juli 2024 08:50]

[Robbaman]

Daarentegen bevindt hij zich wel weer heel dicht bij z'n ster en heeft hij een heel korte orbital period. Ik kan me voorstellen dat dit ook wel wat doet met de stabiliteit.

[Simon Weel]

Ik dacht even dat de telescopen werden gesponsord door het koekjesmerk, maar nee, volgens Wikipedia: SPECULOOS - Search for habitable Planets EClipsing ULtra-cOOl Stars

[maali]

"occupy LP 890-9b" bekt alleen niet zo lekker... je zou eerder denken dat Musk er weer een kind bij heeft geproduceerd met die naam

[Reactie gewijzigd door maali op 24 juli 2024 08:50]

[Alxndr]

Ik mis toch nog veel details over wat 'bewoonbaar' is.

Vloeibaar water is slechte een hele grove indicatie dat de temperatuur in de juiste range ligt, een planeet waar de minimum temperatuur 40 graden is, is niet leeftbaar.

Daarnaast, hoe zit het met de zwaartekracht en samenstelling van de atmosfeer? Als je niet zonder hulpmiddelen kunt funtioneren is het in mijn ogen niet bewoondbaar, anders zijn Mars en de Maan ook bewoonbaar.

Nog afgezien dat dit natuurlijk ook gewoon enkel wetenschappelijke waarde en 0 praktische waarde heeft. Zelfs als we ooit nog eens de lichtsnelheid kunnen bereiken (en weer af kunnen remmen), gaat het om missies van honderden jaren, en voor we data terugkrijgen gaat er nog een keer minimaal het aantal lichtjaren in jaren overheen.