ESA staakt herstelpogingen Sentinel-1B-satelliet na maandenlange storing

ESA beëindigt de missie van Copernicus-satelliet Sentinel-1B. Dat maakt de Europese ruimtevaartorganisatie bekend. De satelliet had al maanden last van een storing. ESA wil zo snel mogelijk een vervanger lanceren.

ESA schrijft dat Sentinel-1B sinds 23 december 2021 last had van een storing in de stroomvoorziening van de wetenschappelijke instrumenten. Daardoor kon de radarinstallatie van de satelliet niet meer ingeschakeld worden. De ruimtevaartorganisatie probeerde dat probleem maandenlang op te lossen, maar kwam uiteindelijk tot de conclusie dat het onmogelijk was om de stroomvoorziening te herstellen. De ruimtevaartorganisatie maakt daarom op woensdag bekend de herstelpogingen te staken. Daarmee eindigt de missie van Sentinel-1B.

De ruimteorganisatie is van plan om de lancering van een vervanger, Sentinel-1C, naar voren te schuiven. Dat moet in het tweede kwartaal van 2023 gebeuren, in samenwerking met Arianespace. Het observatieplan van Sentinel-1A wordt in de tussentijd aangepast om een deel van de werkzaamheden over te nemen. ESA kan ook gebruikmaken van data uit andere satellietprojecten, zoals het Canadese Radarsat en Radarsat-2, het Duitse TerraSAR-X, Cosmo-SkyMed uit Italië en PAZ uit Spanje. ESA geeft aan dat het zich voorbereidt om Sentinel-1B verantwoordelijk te verwijderen uit zijn baan om de aarde. Dat is mogelijk omdat, los van de radar, Sentinel-1B verder nog helemaal functioneert.

Sentinel-1B werd in 2016 gelanceerd als onderdeel van Copernicus, een Europees satellietennetwerk voor aardobservatie. Copernicus is opgedeeld in vijf verschillende Sentinel-onderdelen, ieder met een of twee satellieten. De Sentinel-1-missie bestaat bijvoorbeeld uit twee satellieten die samen een apertuursyntheseradar vormen. Deze satellieten doen met hun radars waarnemingen op de C-band, waardoor ze altijd beelden van de aarde kunnen maken, ongeacht zaken als het weer, de bewolking of het tijdstip. Deze beelden worden onder meer ingezet om de staat van het poolijs en het zeewater in kaart te brengen.

ESA's Sentinel-1. Bron: ESA/ATG Medialab

Reacties (64)

Was er nu maar zoiets als een Space Shuttle...

Wel jammer dat zoals het nu lijkt de satteliet niet meer gebruikt gaat worden en wordt afgeschreven. Ik snap wel dat het waarschijnlijk niet uit kan qua kosten-baten, maar het blijft zonde. Het zou zo simpel als een dochterbordje kunnen zijn, of een relais. En om daar nu een hele satteliet voor af te schrijven voelt zo zonde.

Een Shuttle-lancering kostte indertijd zo'n 450 miljoen dollar. De Sentinel-1A-satelliet kostte ongeveer 280 miljoen euro. Het ligt daarom voor de hand dat het een stuk minder kost om een nieuwe Sentinel-satelliet te bouwen en lanceren dan - als dat mogelijk was geweest - een Space Shuttle op pad te sturen voor een reparatie.

En hieruit blijkt tevens de belangrijkste reden waarom de Shuttles uit bedrijf zijn genomen: hun inzet was simpelweg veel te duur ten opzichte van alternatieven. De unieke voordelen die ze boden, waaronder de enorme laadruimte, woog daar onvoldoende tegenop.

Dat is waar, maar ik vraag me af of het concept op zich niet slecht was, maar gewoon slecht uitgevoerd.

De shuttle was overdreven complex en dat heeft de vele problemen en kosten veroorzaakt. En door die vele problemen moest elke shuttle elke keer volledig gereviseerd worden, wat origineel niet de planning was (het was eigenlijk de bedoeling elke week een lancering te hebben). Ook was de veiligheidsaanpak van de NASA gewoon helemaal verkeerd om in die tijd.

SpaceX heeft laten zien dat herbruikbaarheid werkt, maar dat betekent niet dat de manier waarop zij dit doen (met traditionele raketten), de enige manier is. Zie bijvoorbeeld ook de X-37B van de Amerikaanse luchtmacht, die doet goed zijn werk en schijnt niet al te veel te kosten. Ik denk dat een ruimte'vliegtuig' op zich wel uit kan, maar dat de spaceshuttle het concept door de verkeerde aanpak gewoon een slechte naam heeft gegeven.

Natuurlijk is het ook een punt dat je dat enorme laadvermogen zelden nodig hebt. Maar een platform voor werk in de ruimte voor bijvoorbeeld reparatie en de-orbiting van sattelieten zou zeer welkom zijn. Er vliegen bijvoorbeeld nog enkele tientallen kernreactoren in een baan om de aarde, met dank aan de Russen in de koude oorlog (RORSAT). Het zou heel fijn zijn als we een platform hadden om die shit op te ruimen. Eentje is destijds neergekomen in Canada - gelukkig een vrijwel onbewoond gebied - en het heeft miljoenen gekost het gebied te saneren.

De rest zit in een hogere orbit nu dus het duurt wel even voor die naar beneden komen maar vroeg of laat zijn we aan de beurt natuurlijk.

Misschien komt er wel een spaceplane concept op basis van starship. Zou mooi zijn.

[Reactie gewijzigd door GekkePrutser op 4 augustus 2022 23:24]

De wetten van de luchtvaart zijn in bloed geschreven. Veel van de regels die NASA hanteert komen voort uit de dood van drie astronauten bij een test voor de lancering van Apolo 1. Na dat ongeluk heeft NASA de YOLO benadering echt in de ban gedaan, zeker als er mensen aan boord zullen zitten. Jarenlang was dat ook de kracht van NASA, en de eerste shuttle ramp had zelfs als oorzaak dat om politieke redenen YOLO weer even van de plank gehaald was.

Overdreven complex is een groot woord. Zodra SpaceX zijn eerste passagiers meeneemt in een Rapid Unscheduled Disassembly komt de nostalgie naar ouderwets uitontwikkelde technologie vanzelf weer terug.

De tijd zal het leren hoe het met SpaceX gaat. Ik vind het een fantastisch experiment.

Voor 280 miljoen is die satelliet nog niet gelanceerd, daar komt nog wel wat bij. Er vliegen nog wel meer defecte, al dan niet kostbare satellieten rond, die op den duur geraakt worden door puin, waardoor ze onderdeel van een sneeuwbal-effect worden. Een 'garbage collection' missie met een shuttle zou op de lange duur wel eens voordeliger kunnen zijn.

Dan moet de satteliet nog in een baan zitten die de shuttle kan bereiken, dan moet de satteliet ook ontworpen zijn om vastgenomen te kunnen worden en onderhouden te worden in de ruimte.

Het is dus niet zo eenvoudig als dat mensen wel eens denken.

Met een pool baan op zo'n 700km hoogte gaat de Spaceshuttle dat niet redden. Die komt niet voorbij 621km en een baan over de polen kost ook een enorme bak aan energie.

Maar Starship allicht wel.

Spaceshuttle heeft zeer waarschijnlijk wel een paar satellieten meegenomen naar de aarde. Het plan bestond ook om Hubble weer op te halen en in een museum te plaatsen.

Het is allemaal ook niet donders complex, het probleem is de hoeveelheid energie die er allemaal voor nodig is.

Als die hele sat verder nog bestuurd kan worden en brandstof aan boord heeft voor nog een paar jaar operatie dan zou hij ook naar een ophaallocatie kunnen worden gebracht bijvoorbeeld nabij iss voor reparatie of ontmanteling.

Veilig verwijderen klinkt als laten opbranden en is in beginsel iets dat al lange tijd achterhaald zou moeten zijn

Wat doe jij met je televisie als het beeldscherm er van kapot is? Ik neem aan dat je hem naar de stort brengt en een nieuwe koopt, ondanks dat de voeding het nog prima doet. ESA doet hier in principe hetzelfde - repareren is economisch en ecologisch niet verantwoord, dus wordt de satelliet afgeschreven.

Ik zie niet in wat daar achterhaald aan zou zijn?

Maar wat als de voeding van de TV kapot is, dan zou vervanging van de voeding toch een logischere keuze zijn dan de hele TV af te schrijven? En wat ik begrijp uit bovenstaand artikel is het juist de stroomvoorziening die niet meer functioneert bij de satelliet.

De stroomvoorziening naar de RADAR, het hoofd onderdeel van het ding, is defect. Daardoor werkt de radar niet meer en is de satelliet effectief blind. Dus de analogie met een TV gaat wel degelijk op. Het ding functioneert niet meer voor de hoofdreden dat ie in de ruimte is gebracht, dus afgeschreven.

Dat is super krom. Als mijn laptop niet meer werk omdat de lader stuk is gooi ik ook de laptop niet weg omdat hij niet meer doet waarvoor hij gemaakt is.
Je kan wel degelijk onderscheid maken tussen een simpel onderdeel of dat het hele moederbord rot is.

We hebben het hier om een satelliet die niet terug te halen is naar de aarde, geen laptop die je naar een winkel brengt om een onderdeeltje te vervangen

Een tv waarvan het display defect is, is economisch ook afgeschreven. Paneel vervangen is wrs net zo duur als een nieuwe tv.

Nou ben ik geen satellietbouwer van beroep, maar ik vermoed dat je in een satelliet niet zomaar 1 component kan vervangen, en dat vrijwel alles onder het mom van gewichtsbesparing en optimalisatie zodanig geïntegreerd is, dat je niet zozeer van een stroommodule oid kan spreken die je even makkelijk vervangt.

Wat doe jij met je televisie als het beeldscherm er van kapot is? Ik neem aan dat je hem naar de stort brengt en een nieuwe koopt, ondanks dat de voeding het nog prima doet. ESA doet hier in principe hetzelfde - repareren is economisch en ecologisch niet verantwoord, dus wordt de satelliet afgeschreven.

Ik zie niet in wat daar achterhaald aan zou zijn?

Nee we brengen die naar het recyclage park waar mensen met kennis van zaken die dingen zo goed mogelijk hergebruiken of omvormen tot nuttige grondstoffen.
dat is toch wat hun reclame zegt te doen.

Nouja. Aangezien de ESA zelf zegt dat het waarschijnlijk gaat om een falende soldeer verbinding van 2 caps is reparatie mogelijk wel economisch viable.

Alleen zijn de voorrijkosten een beetje hoog

Ik neem aan dat je hem naar de stort brengt en een nieuwe koopt, ondanks dat de voeding het nog prima doet.

Momenteel: Ja. Maar dit is exact waar we vanaf moeten tegenwoordig.

In de jaren '80 kreeg je gewoon een electronisch schema bij elke TV. Natuurlijk deed men dat niet zelf maar je had overal wel een reparatiemannetje die dat deed. Dat zou nu ook weer moeten gebeuren (inclusief verkrijgbaarheid van reserveonderdelen).

Overigens heb ik diverse TV's gerepareerd de afgelopen jaren. Bijna altijd was het probleem een kapotte condensator in het voedingsgedeelte. Daar wordt vaak bezuinigd op de temperatuurrating ervan want het is een relatief duur component (niettemin niet meer dan enkele tientallen centen in aantallen van tienduizenden!!). Ik heb op mijn werk een heel duur (3500 euro) speciaal presentatiescherm gerepareerd met een condensator van nog geen 2 euro (stuksprijs dus). Samsung wou er niet aan beginnen want zij beschouwden het produkt als 'legacy'. De IT afdeling wou hem weggooien dus ik vroeg of ik hem na mocht kijken. Veel hoongelach volgde.

2 uur later hing hij weer werkend aan de muur en de IT manager zijn mond viel open van verbazing Dit was hetzelfde type als vroeger op Schiphol hing voor de aankomst/vertrek TV's trouwens, tegenwoordig hangt er een veel dunner type.

Recycling is leuk maar gewoon blijven gebruiken is natuurlijk nog veel beter.

[Reactie gewijzigd door GekkePrutser op 4 augustus 2022 23:32]

Het is inderdaad te gek voor woorden tegenwoordig. Zo heb ik zelf de laatste paar jaar mijn oven, magnetron EN vaatwasser gerepareerd waarvan de fabrikant/monteur zeiden ‘hier kunnen we niks mee, koop maar een nieuwe’.
2x was het een relais en 1x een afgebroken plastic lipje wat ik er zelf weer aan smolt.

Ik probeer dat idd te herstellen, veel vaker dan niet zijn tv's best gemakkelijk te repareren, nog steeds. En verder hoort een tv niet op het stort, defect of niet dus ja dat is achterhaald maar die vergelijking is dan ook gewoonweg krom.
Nu soit, los daarvan is het logisch dat men sowieso een kosten baten analyse doet. En het moet ook technisch mogelijk zijn en ik kan me moeilijk van de indruk ontdoen dat beiden gewoonweg niet te doen zijn. Kan je idd beter het ding gecontrolleerd naar beneden laten.

[Reactie gewijzigd door Yoshi op 4 augustus 2022 12:33]

Die TV gaat naar recupel, waar de grondstoffen gerecupereerd worden!

Zo werken banen om de aarde niet. Van baan veranderen vereist enorm veel brandstof. Er is een groot verschil tussen je baan een beetje verhogen zodat je niet terugvalt op aarde of van baan veranderen. Je kan dat zelf ook ervaren met je wagen, hoe sneller je gaat, hoe meer kracht er nodig is om een bocht te nemen.

Ik begrijp het sentiment, maar ik krijg de indruk dat je volslagen geen idee hebt wat voor zaken er vereist zijn om een satelliet on-demand een willekeurige koers/baan-wijziging te geven en dan 'later' ook weer te retourneren.

Denk aan sturing, motoren, brandstof, complexere regel-electronica, gewicht. Letterlijk alles in deze is een kosten-baten analyse. Die is uitgevoerd en het is niet rendabel, klaar.

Het klinkt heel ideologisch om te veronderstellen dat (gecontroleerd) op laten fikken in de atmosfeer achterhaald had moeten zijn, maar ik krijg bij dat soort uitspraken altijd een vervelend "Jesse Klaver"-smaakje in mijn mond: Ongenuanceerd, niet onderbouwd en niet gehinderd door enige kennis van zaken allerlei populistische praatjes de wereld inslingeren en .. verdomd hele volksstammen trappen erin..

Precies. Het is ws goedkoper om die satelliet uit de running te nemen en een nieuwe te lanceren, dan (als die er nog was geweest) een Spaceshuttle te lanceren met een crew om de satelliet te repareren.

En dan moet het bord niet zijn vastgelijmd...

Een nieuwe lanceren is waarschijnlijk goedkoper en gemakkelijker.

Snap ik, dat was ook niet het punt dat ik probeerde te maken. Maar ik denk dat je zeker gelijk hebt.

Hoe voerden ze de reparatiepogingen uit? Stroomvoorzieningen repararen klinkt bij mij niet als iets wat je softwarematig zou kunnen doen toch?

ESA heeft een uitgebreider rapport.

The following main types of attempts were performed:
- commanding both regulators with the main and redundant TM-TC interfaces
- commanding a nominal startup of the instrument
- commanding the downstream loads off before starting the regulators
- varying the voltage of the main satellite power bus (within the range 62-67 V) to prompt a different input to the regulators
- execution of new commanding approaches, putting some load on the 28V power bus at the time of switch ON of the regulator(s)
- commanding both regulators while varying the temperature
- commanding both regulators and downstream loads by bursts, with just a few milliseconds separation between commands.
- commanding with similar bursts but for extended periods of several minutes.

Unfortunately, all attempts to bring back the CAPS 28V regulated bus to nominal operations have failed

De rest van het rapport is ook interessant om te lezen, onder andere met de waarschijnlijke reden van het falen, tijdens het in elkaar zetten van de satelliet.

The most probable common cause is the soldering process used to repair a ceramic capacitor on both the main and the redundant CAPS 28V regulator boards.

[Reactie gewijzigd door Silmfeanor op 4 augustus 2022 11:37]

Een prutser met een soldeerbout dus

een zwaar overbetaalde prutser

Je gaat zoveel mogelijk configuraties proberen om na te gaan of er 1 is waarin het systeem wel nog kan opstarten. Stel systeem A start niet meer op, maar als je systemen B, C en F neerbrengt wil A wel weer opstarten, dan heb je een manier gevonden om alsnog verder te kunnen. Zo probeer je alles wat je maar kunt bedenken en dat een invloed kan hebben.

Plus, waarschijnlijk hebben die satellieten allerlei FPGA's aan boord, wat betekent dat je een hoop verschillende "soorten" hardware op afstand kan uitproberen om het probleem te verhelpen.

Surely, this is a project for the Automobile Association (AA) in the UK? They had an advertisement showing a Representative in an AA Van travelling to motorists in outer Space to solve their problems. Has ESA called on the AA UK for assistance? No doubt, Brexit could be "tweaked" to make it possible, especially now BJ is otherwise occupied and LT will be otherwise occupied.

ESA geeft aan dat het zich voorbereidt om Sentinel-1B verantwoordelijk te verwijderen uit zijn baan om de aarde.

Brandt een dergelijke satelliet helemaal op in de dampkring, of kunnen er toch vallende brokstukken verwacht worden?

Als het gecontroleerd kan gebeurden, dan wordt deze terug in de dampkring gebracht op een manier dat als er toch brokstukken niet zouden opbranden, dat deze in de oceaan terechtkomen. Zelf zou ik liever een verplichting zien om ze in een veel hogere baan te brengen op het einde van hun leven, maar dat kost ook weer ongelooflijk veel brandstof. Maar nu zijn we gewoon de aarde aan het bevuilen met het laten terugkeren en opbranden van die dingen.

Paar kuub materiaal wat verbrand in atmosfeer is echt verwaarloosbaar t.o.v. alle andere vervuiling op aarde. Het is niet zo dat er 40.000 (ik noem maar een getal) satellieten per dag terugvallen...
Het is altijd nog een stuk beter dan een vuilnisbelt van de ruimte om ons heen te maken.

Maar dan heb je het over 1 satteliet. Hoeveel zweven er daarboven nog rond? En wat als binnen enkele jaren het ISS naar beneden wordt gebracht bijvoorbeeld? En wat doet het verbranden van al die chenicalien die er in zo een ding zitten?

En als je zo gaat oordelen, dat het niet veel is, waarom zou ik dan nog moeite doen? Ik als individu ben niet eens een druppel op een hete plaat. Dat maakt toch geen verschil of ik nu wel of niet een inspanning lever? Nee, je kan niet zeggen dat we collectief moeten nadenken over hoe we met onze leefomgeving omgaan om dan dit soort dingen te gaan relativeren.

Gecontroleerd de atmosfeer in brengen is nog altijd beter dan objecten in een baan om de aarde te laten. Ook in een hogere baan. Het is al een gigantische teringbende daarboven en als we oppassen heb we zo een Kessler syndroom situatie te pakken: het troep maakt meer kapot waardoor er nog meer troep is dat nog meer kapot maakt, enz. enz.

Gebeurt dat, dan kunnen we ruimtereizen wel op onze buik schrijven voor een paar eeuwen lang. En nieuwe satellieten lanceren zal ook niet meer lukken.

De enige oplossing voor het schoonhouden (en bruikbaar houden) van de ruimte is om alles wat daar rondhangt netjes te laten opbranden.

Gecontroleerd de atmosfeer in brengen is nog altijd beter goedkoper dan objecten in een baan om de aarde te laten.
Fixed that for you....
Verder is het nogal een uitspraak om te doen terwijl je helemaal geen variabelen in acht neemt. Wat is de massa van de rakket? Wat is de operationele hoogte? Wat is de operationele status van het apparaat? Hoe oud is het? Welke besturingselementen zijn er überhaupt aan boord?

Het is verstandiger om te zeggen dat het nogal afhangt van een boel zaken en dat het antwoord niet altijd even logisch of duidelijk is... Het is letterlijk rocket science, zulke dingen plat slaan is niet slim...

Verder is het Kessler syndroom vooral een internet hype. Het wordt (vooral hier) rond gegooid alsof de mensheid maar een beetje aan het klooien is (dat was enkel vroeger het geval). De grap is dat het hele gebeuren vooral theoretisch is. Ja, het is een mogelijk scenario, het is geen onmogelijkheid...Net als dat we morgen uitsterven door een meteorietinslag. Maar hoe realistisch is het echt? De ruimte is letterlijk enorm, de kans dat een object van een paar meter een ander object van een paar meter raakt is niet nul maar ook niet groot. Er worden bij satellieten marges aangehouden van letterlijk kilometers afstand (je werkt in 3 dimensies). Er werken hier daadwerkelijk hele slimme mensen (veel slimmer dan jij en ik) aan en denk je dat zij daar geen rekening mee houden?

De enige oplossing voor het schoonhouden (en bruikbaar houden) van de ruimte is om alles wat daar rondhangt netjes te laten opbranden.
Er zijn dus meerdere oplossingen en iedere oplossing heeft zijn voor en nadelen. Natuurlijk moeten we er alles aan doen om de boel veilig en schoon te houden. Dat is niets dan logisch. Helaas heeft ieder land weer zijn eigen regels en doen sommige landen nog steeds wat ze zelf willen (China) wat een veel groter probleem is. Maar om dan te gaan roepen dat het Kessler syndroom een realistisch scenario is, gaat veel te ver en valt meer onder 'internet theorieën' en bangmakerij.

Ik vind het zelf allemaal maar bijzonder dat mensen bang zijn voor theoretische internet dingen terwijl de problemen 'op de grond' veel groter zijn en onderbouwd zijn met echte feiten

Het was enkel vroeger het geval dat de mensheid aan het klooien is?? Wanneer heb jij voor het laatst een krant of nu.nl gelezen...
De mensheid is heden ten dage op gigantische schaal aan het klooien; en dat blijft zo, zolang geld en macht in de praktijk belangrijker worden geacht dan (leef)milieu en (leef)klimaat.

Elegant zou zijn alles dan maar afschieten naar de zon.
Alles weer terug in ionvorm of nog basaler.

We produceren met zn alleen momenteel ongeveer 2 miljard ton afval per jaar. puur voor Nederland is dit zon 65 miljoen ton.

Voor de extra uitgave die nodig is om een satelliet van 2,5 ton op te halen of anderzijds op te ruimen zonder dat deze opbrand in de atmosfeer is een kostenpost die absoluut niet te verantwoorden is. Ik zou zelfs zo ver gaan dat het de op één na minst efficiënte geldbesteding is ten behoeve van het milieu net achter het salaris van de milieuministers van het huidige en vorige kabinet .

Er valt inderdaad sowieso tonnen aan materiaal per dag naar beneden, schattingen variëren nogal, maar vrij recent onderzoek houdt het op 14 ton per dag, dag in, dag uit. Een eerdere studie die uitgaat van 100ton/dag rekende uit dat zelfs die 100 ton verwaarloosbaar is ten opzichte van de aarde. In dat artikel staat als terzijde het aardige weetje dat meer dan 99% van de totale massa van ons zonnestelsel wordt ingenomen door de zon.
Kortom, die 14 ton/dag, daar kan die eenmalige 2,5 ton van de Sentinel wel bij.

Vermoedelijk is inderdaad een vuurtje maken in de tuin al even vervuilend of zelfs erger want dat fijn stof komt wel tot in de longen van dieren en mensen.

Verder van de aarde is en risico, als de satelliet dan in stukken breekt ontstaat er een wolk die steeds groter kan worden om de aarde.

Zelf zou ik liever een verplichting zien om ze in een veel hogere baan te brengen op het einde van hun leven

Dan zitten we nog steeds met een vuilnisbelt om de aarde. Alleen op een grotere afstand die ook nog eens moeilijker is om ooit eens opgeruimd te worden.

De satelliet zelf in nog prima in orde, het is alleen het wetenschappelijk instrument aan boord dat niet meer werkt. De satelliet heeft dus geen nut meer maar is zelf nog prima in staat om jaren te functioneren volgens de planning.

Kortom, als hij nog een levensduur van jaren heeft dan heeft hij misschien ook nog voldoende brandstof om flinke veranderingen van baan voor elkaar te krijgen.

Dat er genoeg brandstof is voor kleine correcties in de baan wil niet zeggen dat er genoeg brandstof aan boord is om de complete baan om de aarde aan te passen. Dat kost echt een veelvoud aan brandstof.

Dat is waar natuurlijk maar je kunt voor die enkele verandering alle reserves gebruiken die voor zeven jaar kleine correcties gepland stonden. Maar of dat genoeg is weten waarschijnlijk maar een paar mensen.

Daar kun je met kerbal space program zelf mee experimenteren als je wilt.

Een graveyard orbit is een ding. Meestal kiezen ze voor die oplossing als het minder delta V kost of hebben: https://en.m.wikipedia.org/wiki/Graveyard_orbit

Als ze hem naar beneden laten komen zal die waarschijnlijk volledig opbranden, maar dat zullen ze voor de zekerheid boven de oceaan doen zodat de kans op schade minimaal is.

Andere optie is dat ze hem juist naar een verdere baan sturen, naar een plek waar die niet in de weg zal zitten.

Ik denk dat ze voor deze satelliet verwachten dat er (misschien) nog wat brokstukken op de aarde komen. Want voor zijn opvolger is zijn 2 delen van de satelliet aan elkaar gesoldeerd zodat wanneer de satelliet terugkomt in de atmosfeer, de satelliet in 2 delen splitst door de warmte. Na het splitsen krijgen dan beide delen de volledige wrijvingswarmte en zullen dus eerder en sneller verbranden.
https://www.airbus.com/en...s-sentinel-1-mission-with

Als er geen kans was dat delen van de satelliet op de grond zouden komen, zouden ze denk ik dit systeem niet hebben toegevoegd.

Wow, jammer zeg! Maar ben blij dat ze snel een vervanger kunnen sturen.

Wow, jammer zeg! Maar ben blij dat ze snel een vervanger kunnen willen sturen.

FTFY

Jammer dat ze hem neerhalen. Dat ding naar een hogere baan brengen en dan overdragen aan een universiteit of iets dergelijks lijkt me geen probleem.

Hebben ze niet zo veel aan als-ie geen electriciteit heeft.

Het ding heeft wel electriciteit, het gaat 'slechts' om een storing met één instrument. Helaas wel een vrij kritiek instrument voor deze missie....

Maar zoals het artikel zegt werkt de rest gewoon prima:

ESA geeft aan dat het zich voorbereidt om Sentinel-1B verantwoordelijk te verwijderen uit zijn baan om de aarde. Dat is mogelijk omdat, los van de radar, Sentinel-1B verder nog helemaal functioneert.

Ze kunnen hem dus gecontroleerd laten de-orbiten, waarna hij zal verbranden in de dampkring.

Een wat hogere baan geeft juist meer kans op issues. Onder andere om het dan langer duurt voordat het op de aarde komt en eventueel andere dingen kan raken met meer ruimtepuin tot gevolg. Een baan ruim voorbij GEO stationair is nog wat voor te zeggen. Maar daarvoor heb je veel brandstof nodig. Veel meer dan ik denk dat die satelliet heeft.

[Reactie gewijzigd door Darksteel83 op 4 augustus 2022 13:33]

Een mooi stuk uit de buurt van belangrijke satelieten. Als hij echt wordt afgedankt kunnen ze hem vanuit de hogere baan wel permanent weg slingeren.

Maar met wat dan? Zonder brandstof is dat niet haalbaar op zichzelf en met een tweede slingshot device is de kans op botsingen en rondvliegend puin weer heel groot.

In een elliptische baan zien te komen en dan telkens als je terug valt gas geven. Zo gebruik je valversnelling om je baan te vergroten totdat je niet meer terug komt.

"Have you tried turning it off and on again?"

Is niet de B1 die vervangen wordt?

https://matrix.fandom.com/wiki/Sentinel