Wij bekijken alles vanuit een dichotomie tussen onderdrukkende overheid en naar vrijheid hunkerende burger die in de Oost-Aziatische cultuur en eigenlijk de meeste niet-westerse culturen niet bestaat. De reden is dat wij in Europa duizend of meer jaar aan geloofsdoctrines onderworpen geweest zijn waar uiteindelijk opstand tegen gekomen is, eerst in de vorm van de renaissance en later de verlichting waarin men oude sterk individualistische Hellenistische idealen is gaan herstellen die eeuwen lang onderdrukt werden. Daaruit komt het idee van het naar bevrijding strevende individu. Het is nog steeds de tegenstelling tussen Abramistische theocratische onderdrukking vs het extreem individualistische Hellenisme.
Maar de bevrijdingsstrijd heeft de westerse mens niet vrij gemaakt, hij wordt nog steeds beheerst door elkaar bestrijdende ideologieën. Nergens zie je dat beter dan in de VS waar een ware loopgravenoorlog aan de gang is die met een enorme verbetenheid gevoerd wordt.
In Oost-Aziatische context is dat volkomen onbegrijpelijk. Zowel de strijd tussen ideologieën als de verbeten strijd van individuen om individualistische minderhedenbelangen te laten prevaleren boven algemeen belang, zoals bijvoorbeeld de weigering om zich te laten inenten.
In Aziatische context is het zo. Als individu wordt je van jongs af aan doordrongen dat je de groep (familie, gemeenschap, samenleving) gehoorzaam en ijverig moet dienen en dat je daar je uiterste best voor moet doen. Feitelijk zijn er twee uitkomsten. Of je bent de groep tot Eer, of je bent de groep tot Schande. Als je de groep tot schande bent zijn de gevolgen keihard: Je wordt de groep uit geknikkerd.
Dat is geen communistische ideologie van een onderdrukkend regime onder de leiding van een dictator zoals westerse media steevast interpreteren, maar een culturele werkelijkheid die veel dichter bij de traditionele samenleving staat, dan hoogst kunstmatige westerse leefwijze en zijn eindeloze gemoraliseer door zelfbenoemde moraalridders, die uit eigenbelang hun eigen minderheidsbelangen propageren en proberen door te drukken om het mom van individuele, beter individualistische, solistische vrijheid.
Feitelijk accepteert de westerse samenleving veel meer asociaal gedrag, waardoor het hier ook veel gemakkelijker is dat grote ego's anderen tot slachtoffers maken. Wij leven in een soort omgekeerde werkelijkheid waarin minderheden taboes taboe verklaren. Iedereen wil zijn eigen gang gaan en predikt daar een bijbehorende moraal bij. Dat doorgeslagen individualisme proberen wij andere landen op te dringen onder het mom van vrijheid. Worden andere volkeren daar beter van? Nee.
In Oost Aziatische landen staan mensen er anders in. Maar dat wil de eenkennige westerling niet waar hebben. Zoals hij ook niet waar wil hebben dat de overweldigende meerderheid van het Chinese volk Taiwan als even onverbrekelijk deel van zijn land beschouwd als wij het Eiland Texel en de Chinese regering het niet kan veroorloven om de eenheid van het land niet te verdedigen zonder groot gezichtsverlies te lijden.
Nee, hier moet dat worden gezien als bewijs van het repressieve karakter van een niet-democratische regime bla, bla. Want wij denken in de ideologisch tegenstelling van "vrije westen vs niet-vrije niet-westen". Daarom voert het westen ook een ideologische oorlog tegen China. Wij aanvaarden niet dat andere volkeren soeverein zijn en leven en hun samenleving inrichten zoals ze zelf graag willen overeenkomstig hun eigen denken, traditie en cultuur. Nee, wij stellen ons eigen denken, cultuur, systeem voor als universeel en daar meten we het andere aan af. Hoe meer het er op lijkt, hoe beter, anders slechter.
Er moet nog een hele geestelijke bevrijding in het Westen plaats vinden om van dat eenkennige denken af te komen. Wij hebben weliswaar een verlichting in Europa gehad en dat heeft toen ook geleid tot een beweging die volkeren wilde dekoloniseren en bevrijden van westers juk. Maar door bijna een eeuw van ideologische bestrijding van het socialisme, eerst door Nazi-Duitsland en later de VS, is dat vrije denken weer ver weg gezakt en wordt ons denken door de propaganda in de media weer omgevormd van een pluriform genuanceerd denken naar een neoliberaal zelf verheerlijkend zwart-wit-denken.
Het is eigenlijk verbijsterend hoe iemand als Trump in een paar jaar tijd de meningsvorming naar China zo totaal heeft kunnen doen omslaan met zijn halve waarheden en leugens, en hoe Biden daar vrolijk mee verder gaat. Dat kan omdat er in het zwart-wit denken maar twee standen zijn. Iemand die genuanceerd denkt, stuurt steeds wel wat bij, maar slaat niet met zijn mening om. Dat doet alleen iemand die zwart-wit denkt. Die gaat van het ene naar het andere uiterste, Zo zie je dat de grootste dwanggelovigen omslaan naar fanatiek atheïsme, en omgekeerd. Want mensen neigen een ideologie te omarmen en die star te gaan verdedigen als de enige ware. (Er is geen middenweg)
Dat dwangdenken is nu typisch een westers probleem en is ook de reden van zoveel geestesziekten die bij traditionele volkeren nagenoeg afwezig zijn. Een Chinese diplomaat die voor WW1 westerse landen bezocht, beschreef het zo: In het China zijn zo weinig gekken, dat ze vaak als heiligen worden vereerd. In het Westen zijn er zoveel dat ze er speciale huizen voor bouwen. En als we de kranten mogen geloven neemt het aantal wappies alleen maar toe. Alleen worden ze door onze neoliberale overheid niet meer opgenomen (te duur) maar op straat gezet.
De (negatieve) beelden die wij van China krijgen opgedrongen moeten steeds bij het ideologische plaatje passen. Dat geldt ook voor Afrika waar beelden van moderne steden angstvallig buiten beeld worden gehouden en de media liefst hongerende mensen voor hutjes laten zien die door ons liefdevol worden geholpen.
Hier een Engelsman die in China woont en er het leven in China op de grond laat zien.
Dit zijn beelden van het huidige Beijing. Westerse media filmen dan alleen grijze luchten en verhalen over de smog, Het moet vooral onleefbaar overkomen, de troosteloze communistische werkelijkheid. Maar kijk zelf eens naar de beelden, en realiseer je ook dat in China geen daklozen meer zijn, alleen nog in Hong Kong en Taiwan. Zou je in deze hel kunnen leven?
Zoals altijd mijn bescheiden mening
[Waarschuwing: Deze mening is niet goedgekeurd door het Ministerie van Propaganda]
[Reactie gewijzigd door Elefant op 25 juli 2024 03:27]