Hubble-telescoop vindt sterrenstelsel op 30 miljoen lichtjaar van Melkweg

Astronomen hebben met de Hubble-ruimtetelescoop bij toeval een dwergsterrenstelsel ontdekt in onze 'kosmische achtertuin'. Het dwergstelsel staat 'slechts' dertig miljoen lichtjaar van het Melkwegstelsel.

Het ontdekte dwergstelsel krijgt de bijnaam Bedin 1 van de astronomen. Het gaat om een relatief klein, langgerekt sterrenstelsel met een lengte van 3000 lichtjaar, wat slechts een fractie is ten opzichte van het Melkwegstelsel. Bedin 1 is ook een stelsel dat heel weinig licht uitstraalt. Op basis van deze eigenschappen hebben de ontdekkers het stelsel geclassificeerd als een dwergsferoïdaal sterrenstelsel.

Bedin 1 werd bij toeval ontdekt door een internationaal team van astronomen dat bezig was met het bestuderen van witte dwergsterren in NGC 6752, een bolvormige sterrenhoop die onderdeel is van het Melkwegstelsel en zich op een afstand van 13.000 lichtjaar van de aarde bevindt. Het doel van deze observaties was om via de witte dwergsterren de leeftijd van NGC 6752 te bepalen. Met de ACS-camera van Hubble werd daarbij in de buitenste rand van de bolvormige sterrenhoop een compacte verzameling sterren zichtbaar.

Aan de hand van een analyse van hun helderheid en temperaturen, werd de conclusie getrokken dat de sterren niet tot NGC 6752 behoren en miljoenen lichtjaren achter dit cluster staan. Bedin 1 staat op dertig miljoen lichtjaar van het Melkwegstelsel en twee miljoen lichtjaar van NGC 6744, een stelsel dat het dichtst bij Bedin 1 staat en vermoedelijk het moedersterrenstelsel is. Hiermee is Bedin 1 wellicht het meest geïsoleerde, kleine dwergsterrenstelsel dat tot nu toe is gevonden. Ook is het een erg oud stelsel, met een leeftijd van dertien miljard jaar. De onderzoekers omschrijven het dan ook als een 'astronomisch equivalent van een levend fossiel uit het vroege universum'.

De ontdekking van Bedin 1 is vrij bijzonder, omdat dergelijke zwakke objecten doorgaans niet zichtbaar zijn op de meeste afbeeldingen die met de Hubble-ruimtetelescoop worden gemaakt. Bovendien wordt met de telescoop een beperkt deel van de hemel gefotografeerd. De toekomstige WFIRST-telescoop zal een veel groter deel beslaan, waarmee wellicht meer stelsels worden ontdekt. NGC 6752 is in het donker overigens met het blote oog zichtbaar.

Bedin 1
De onderste afbeelding toont NGC 6752; de rechterafbeelding toont de volledige beeldhoek van de Hubble-telescoop en de afbeelding linksboven toont het gedeelte met Bedin 1. Op de linkerafbeelding is achter de fellere sterren van NGC 6752 een verzameling van minder heldere sterren te zien die relatief dicht bij elkaar staan; dit is Bedin 1.

Door Joris Jansen

Redacteur

01-02-2019 • 11:19

161

Submitter: John Stopman

Reacties (161)

161
154
78
16
0
36
Wijzig sortering
Hoe kan het eigenlijk dat er hele oude melkwegstelsels pal naast 'jongere' stelses staan?
Was het niet zo dat het universum continu expand? Zouden dan de oudere stelses niet ergens aan de 'buitenrand' moeten staan?

Soms snap ik er geen jota van he :p
Het grappige is dat wanneer wij naar de "rand" kijken, we juist hele jonge stelsels zien, omdat we dan zo'n 13 miljard jaar terug in de tijd kijken en het universum toen pas net bestond :*)

Kijk eens dit filmpje.. het beantwoord je vraag niet, maar je hebt in ieder geval het gevoel dat je er iets meer van snapt.
https://youtu.be/Iy7NzjCmUf0
Ik snap het zelf ook vaak niet helemaal, maar hoe verder je weg kijkt, hoe vroeger in de tijd. Het heelal is ongeveer 13,7 miljard jaar oud. Als je dus licht kunt ontvangen dat 13,7 miljard onderweg is geweest, dan is dat licht uit de begintijd van ons universum en dus van jonge sterrenstelsels.

Maar dat zou ook weer betekenen dat hoe dichter bij, hoe ouder 8)7

Lastig...

Een antwoord op jouw vraag is overigens: omdat sterrenstelsels niet allemaal in één keer zijn ontstaan kan het natuurlijk best dat een sterrenstelsel ontstaat naast een al bestaand sterrenstelsel.
Overigens is "naast" wel een erg betrekkelijk begrip in de astronomie :)
Licht van een sterrenstelsel dat 13,7 miljard jaar onderweg is geweest, is inderdaad licht uit de begintijd, maar dus niet van een jong sterrenstelsel, maar juist een stelsel van 13,7 miljard jaar oud.
Nope. Dat kan dus niet. Het universum is ongeveer 13,8 miljard jaar oud. Licht dat 13,7 miljard jaar onderweg is geweest moet dus van de begintijd zijn.
Ik heb wel het een en ander bestudeerd van het heelal, maar dit is zo'n onderwerp dat ik niet rond krijg in mijn hoofd.
Hoe kan het dat we licht zien van de begintijd van het universum? Het universum breidt zicht uit, en de oerknal theorie concludeert dat het dus in 1 punt is begonnen. In het vroege universum zou alles zich dus veel dichter bij elkaar hebben bevonden. Overigens waren er toen nog helemaal geen sterren en licht. Maar toen de eerste sterren ontstonden, stonden die nog lang geen 13,8 miljard jaar van ons af. Dit vroege licht zou ons dan toch al veel eerder moeten hebben bereikt? Waarom zouden we het dan nog steeds zien?
Hoi, ik ben masterstudent Natuurkunde en Astrofysica en dit kan ik wel proberen uit te leggen. Je hebt helemaal gelijk! Ik iets wat op 13.7 miljard lichtjaar afstand staat is zo ver weg dat zijn licht nog komt uit een tijd toen het universum nog veel kleiner was, het licht dat wij daarvan zien is een stuk minder oud.

Door ditzelfde fenomeen kunnen we ook veel verder kijken in afstanden. Alles wat hier binnen valt wordt de observable universe genoemd, en dit is tot ~45.5 lichtjaar van ons vandaan. De afstand die licht erover heeft gedaan om ons te bereiken van die afstand is precies de leeftijd van het heelal; 13.8 miljard jaar, maar de afstand tussen ons en het object wat dit licht verzendde is dusdanig hard gegroeid dat het intussen 45.5 miljard lichtjaar weg staat. Toen het dit verzendde moet het dan nog erg dicht bij ons hebben gestaan.


Door dit fenomeen is afstand in lichtjaren niet hetzelfde als hoe oud het licht is dat ons bereikt. Echter is dit vooral pas significant voor objecten die in de orde van miljarden lichtjaren van ons vandaan staan.
Ik denk dat het grootste deel van het antwoord te maken heeft met het feit dat het heelal in de eerste fractie van een seconde exponentieel uitdijde, de zogeheten kosmische inflatie. Daarmee bereikte het in no time een grootte die vergelijkbaar is met de huidige situatie.

Daarnaast is het licht van de allervroegste sterren onderhevig aan roodverschuiving omdat de lichtgolf is opgerekt gedurende de reis door het uitdijende heelal. Heb geen idee of dat wezenlijk bijdraagt aan het nog steeds zichtbaar zijn van deze oude sterren.
Er wordt hier heel veel geroepen door mensen (waaronder ik...) die de klok wel hebben gehoord, maar niet weten waar de klepel hangt.
Probeer voor de gein dit artikel op Wikipedia eens te lezen. Het beschrijft de expansie van het universum uitgebreid. Maar ik moest toch echt afhaken halverwege.
Het probleem voor gewone mensen zoals ik is, dat wij alles proberen te relateren aan normale geometrie zoals we dat kennen. Met meters en kilometers en secondes enzo. Om de expansie van het universum te begrijpen zul je ook de algemene relativiteitstheorie moeten begrijpen. En dat is al een aardige kluif :)
Vergelijk het heelal met de oppervlakte van een ballon (alleen het rubber dus!), en de uitdijing met het opblazen van die ballon. Sterrenstelsels zijn dan punten die je op de ballon getekend hebt.

Net als de ruimte, heeft de oppervlakte van de ballon geen buitenrand. Een ballon heeft wel een opening, maar stel je maar voor dat die opening er niet is, maar dat je de ballon toch op kunt blazen.

Zie ook mijn reactie hierboven.
Hoi, masterstudent Natuurkunde en astrofysica hier. Het is ook erg lastig om nou allemaal conflicterende begrippen bij te houden als je er niet in zit. Bij deze mijn uitleg :

Sterrenstelsels draaien om elkaar heen door zwaartekracht en komen vaak nauwelijks on contact, net zoals planeten om de zon draaien. Dit kan min of meer voor altijd zo blijven, net zoals planeten om de zon dus.

Wat betreft het uitzetten van het universum, dat is eigenlijk vooral meetbaar op afstand veel groter dan enkele sterrenstelsels (soms ook bekend als Melkwegstelsels ) . Dus vooral de afstand tussen tussen sterrenstelsels groeit, de sterrenstelsels zelf blijven min of meer even groot.

Voor meer vragen PM me gerust!
De onderste afbeelding toont NGC 6752; de rechterafbeelding toont de volledige beeldhoek van de Hubble-telescoop en de afbeelding linksboven toont het gedeelte met Bedin 1.
...maar waar in die afbeelding linksboven is dan precies Bedin 1?
Aan de linkerkant van het plaatje linksboven zie je inderdaad, zoals @hsb85 terecht opmerkt, een verzameling 'puntjes' die dicht bij elkaar staan. Dat is Bedin 1. Ik heb dat nog even verduidelijkt in het onderschrift.

[Reactie gewijzigd door Koekiemonsterr op 23 juli 2024 00:04]

Tip voor wie dit op zijn mobiel bekijkt: zoom in op het plaatje, pas dan wordt de “achtergrondruis” die Bedin 1 blijkt te zijn, goed zichtbaar.
Quasi heel het linker gedeelte is Bedin 1. Het is niet 1 planeet/ster maar een kleine cluster.
Zie ook deze mooie video die er naar inzoomt : https://www.spacetelescope.org/videos/heic1903a/
Maar worden tijdens het inzoomen niet duizenden (of honderdduizenden) andere sterrenstelsels gepasseerd? Waarom springt deze er tussenuit?
Ja, echter denk ik niet dat de meeste dingen die je hiermee bedoeld andere sterrenstelsels zijn.

Een begrijpelijk misverstand. Zo goed als alle sterren die je hier ziet zijn gewoon nog (clusters van) sterren die binnen onze eigen melkweg liggen. Over het algemeen zien andere sterrestelsels op Hubble foto's er gewoon uit als kleine vlekjes. Dit is dus een setje sterren dat dichtbij genoeg is om als individuele sterren op deze foto zichtbaar te zijn ondanks dat ze zich in een ander sterrenstelsel bevinden, en dus miljoenen lichtjaren bij ons vandaan.

Het Andromeda sterrenstelsel staat bijvoorbeeld nog een stuk dichterbij dan deze en is vele malen groter, daar kunnen we met moeite wel individuele sterren van zien. Maar die zou je lastig kunnen zien op het bovenstaande filmpje. Zie bijvoorbeeld dit filmpje https://www.youtube.com/watch?v=TijClV4uHIk en bedenk je dan dat alleen die allerkleinste stipjes op het eind daadwerkelijk sterren in Andromeda zijn.
Zijn die *heeeeel veel* kleine lichtpuntjes aan het einde onderdeel van het galaxy (denk ik) dat je duidelijk in beeld hebt rond ~25s?
Die veel kleinere die zichtbaar zijn vanaf 40s ofzo, die er eigenlijk een beetje als ruis uit zien :).
ik snap over welke stipjes je bedoelt. ik vraag me alleen of of die onderdeel zijn van het 'duidelijke'galaxie dat we rond 25s te zien krijgen of dat dat galaxie gewoon in de weg ligt toevallig.
Ik vermoed van wel, maar had gehoopt dat jij het zeker wist.
Nee die horen daar echt bij. Er zijn in die richting eigenlijk geen andere sterrenstelsels waar we visueel uberhaupt onafhankelijke sterren kunnen onderscheiden naar mijn beste weten. De grotere stipjes die je daar ziet zijn gewoon sterren in de melkweg die in de weg zitten :).
Als ik (met open mond) naar dat filmpje kijk, besef ik me weer eens hoe nietig^miljoenmiljard wij hier op aarde zijn. En hoe gaaf het is dat een telescoop als Hubble zoiets in beeld kan brengen.
Heb het filmpje wel 4x bekeken en hoe tof ik het ook vind.. ik zie echt niet wat ze bedoelen.. en komt op het einde ewn omcirkeling maar zelfs dan zie ik alleen nog maar een bak aan sterren. Is er een specifieke vorm waar we naar moeten kijken?

Edit: Na het zien van de animatie die ze op de website erbij hebben geplaatst zie ik het in het andere filmpje en op de foto ook.
https://www.spacetelescope.org/videos/heic1903b/
Je moet dus kijken naar een lichte vlek.. erg tof wel.

[Reactie gewijzigd door DonJunior op 23 juli 2024 00:04]

ik verwacht het linker gedeelte, waarin je ook minder fele lichtpuntjes ziet en dat die puntjes samen Bedin 1 zijn
Dat vraag ik me ook af. Misschien die veel kleinere/vage lichtbronnen die voornamelijk linksboven in die uitsnede staan?
Ik vraag mij oprecht af wat precies het nut is van deze ontdekking.
Kan iemand mij uitleggen waarom dit soort ontdekkingen zo belangrijk zijn?
Ik bedoel: het is niet dat het de mensheid ooit gaat lukken daar te komen. Welk praktisch nut heeft dit voor ons leven op aarde? :)

Dit is zeerzeker geen troll, ik ben gewoon oprecht benieuwd en hoop dat iemand mij kan ‘enlighten’.

-edit- Ik vraag mij zelfs nog meer af waarom er mensen mij "-1'en" en er nog veel meer dit irrelevant/off-topic vinden... Is het verboden om anderen te bevragen op iets waar ik nauwelijks inzicht in heb en gewoon vraag naar beweegredenen van een bepaald onderwerp?

[Reactie gewijzigd door Woodsnaps op 23 juli 2024 00:04]

Uit nieuwsgierigheid. Om te begrijpen hoe het universum in elkaar zit en wat onze plaats daarbinnen is. Is dit direct nuttig? Nee. Maar dat geldt bijvoorbeeld ook niet voor muziek, of schilderijen en andere vormen van kunst. Kunst en wetenschap zijn op sommige vlakken 2 uitersten, maar vanuit een ander standpunt ook heel gelijkaardig. Het doen ons nadenken over dingen die we niet meteen kunnen vatten in woorden, en geeft ons waarde dat niet meteen uit te drukken is in euro's. Dit is waarom we ooit met wetenschap begonnen zijn, en ook wat wetenschappers aantrekt om dit te gaan doen.

Natuurlijk, kunst krijgt bijlange zoveel geld niet van de overheid dan wetenschap. Dat er zo veel geld naar wetenschap gaat is dan ook zomaar even beslist. Ondanks dat het moeilijk is om een economisch argument te maken voor elk onderzoeksproject apart, voor de wetenschap in zijn geheel is dat zeker wel mogelijk. Alle elektronica die je vandaag hebt kan niet bestaan zonder een goed begrip van quantum mechanica.Dat was 100 jaar geleden ook een ver-van-mijn-bed-show. Al die medische scanners die je leven waarschijnlijk ooit zullen redden zijn ook alleen mogelijk vanwege het goed begrijpen van deeltjesfysica. De maatschappij is er enorm op vooruit gegaan dankzij de wetenschap, en de plaatsen die meer aan wetenschap deden zijn dan ook in de beste positie beland. Dat is echt geen toeval.

Dus wat is het punt van dit specifiek onderzoek voor de maatschappij? Geen idee. Hoeft ook niet. Wat zijn we nu met de Higgs Boson? Ook geen idee. En dat is ook oke. We zijn puzzelstukjes aan het verzamelen van een puzzel waarvan we niet weten wat er op staat. Het enige wat we weten is dat door dit soort puzzels te maken in het verleden er een hele hoop doorbraken zijn geweest die anders niet mogelijk waren. Doorbraken die ons leven drastisch verbeterd hebben. Het zou dom zijn om er nu mee te stoppen.
ja dat klopt wat je zegt .maar die sterren of we ooit een ruimtevaartuig kunnen maken die echt snel genoeg is om daadwerkelijk naar de sterren te gaan of planetoïden, zal in de toekomst nog heel lang gaan duren.ik kijk soms ook wel eens naar een groepje sterren en begint daardoor ook te fantaseren
Zou er mogelijk buitenaards leven op die planeten mogelijk zijn ,ik boedoel hoeveel sterren zijn er wel niet.Zijn we volgens god tussen al die miljarden sterren de enigste planeet waar daadwerkelijk leven is?
Volgens mij zijn het allemaal vragen die alleen in de toekomst geantwoord kan worden.Door snellere aandrijving van de ruimte schepen gebasseert op een nog uit te vinden techniek.Volgens mij gaat het nog enkele duizende of miljoenen jaren duren voordat dat allemaal mogelijk is.
Zijn we volgens god tussen al die miljarden sterren de enigste planeet waar daadwerkelijk leven is?
Onlangs een mooie serie gekeken getiteld One Strange Rock. Nou heb ik wel meerdere van dit soort series gekeken, en kan het mij nog steeds niet voorstellen dat als je na gaat dat er in ons eigen sterrenstelsel alleen al (naar ik heb begrepen) tussen de 250 en 500 miljard sterren zijn, en dat het waarneembare heelal ruwweg zo'n honderd miljard stelsels telt, dat wij dan de enige planeet zijn waar leven op is. Dat er niet nog ergens een planeet is waar daadwerkelijk wezens op leven. Maar na het zien van eerder genoemde serie begin ik zo langzamerhand toch te geloven dat dat zo is. En dan heb ik het wel over leven zoals wij dat kennen. Na het zien van eerder genoemde serie en tal van andere series wordt het mij steeds meer duidelijk dat de kans dat er ergens anders een planeet is waar daadwerkelijk wezens op leven haast lijkt uitgesloten. In de serie werd er een vergelijking gemaakt met het gooien van dobbelstenen. Alle processen die er op aarde toe hebben geleid dat het leven is uitgegroeid in zijn huidige vorm zijn zo uniek en de kans dat dat ergens anders in het heelal ook kan gebeuren kleiner is als het winnen van de loterij. Leven op bacterieël niveau, ja, dat geloof ik wel dat dat bestaat. Maar complex leven zoals het onze...
En als je je dan bedenkt hoe wij er mee om gaan. We laten het bij wijze van spreken uitsterven. De diersoorten bijvoorbeeld. Anyway, ik voelde mij even heel eenzaam na het zien van eerder genoemde serie :|

[Reactie gewijzigd door E71 op 23 juli 2024 00:04]

Je vergeet dat wij hier 2 maal leven hebben gehad, dino's en wij. En mogelijks binnenkort een kans voor een derde generatie.

Ik durf bijna met zekerheid zeggen dat we niet alleen zijn. Maar om elkaar te vinden, daarvoor hebben we de technologie niet.

Zelfs als we proberen onszelf te vinden vanuit de dichtste cosmische buren zou dat niet lukken...
Dino's? Dat zijn ook gewervelde dieren. Toegegeven, geen zoogdieren, maar nog steeds niet al te ver verwijderd van mensen in de taxonomie van het leven op aarde. Schimmels, dat is pas anders.
Akkoord maar die zijn niet uitgestorven; Als je ziet dat er toch twee verschillende "complexe" organismen zijn gegroeid uit een zeer beperkte pool van "simpele" organismen. Dan kun je wel stellen dat zolang je "basis" organismen zoals bacteriën kunt "bouwen", de kans op complex leven bestaat. Zeker omdat bacteriën een veel groter bereik hebben dan bv. gewervelde organismen.

Het probleem is, onomstotelijk bewijs vinden voor buitenaards leven is best moeilijk. We zouden onszelf nauwelijks kunnen ontdekken; Dus of er "aliens" bestaan of niet, ze vinden zal zeer complex zijn en de kans dat we er ooit mee kunnen communiceren vrijwel nihil.
Anoniem: 85014 @Niosus1 februari 2019 15:47
Higgs Boson kan ons kennis over hoe zwaartekracht werkt opleveren. Wat dan weer tot héél interessante technologieën kan leiden.
Onderzoek is belangrijk. Hoe meer we te weten komen over ons universum, hoe meer we te weten komen over onszelf.

Bijvoorbeeld, dit is allicht 1 van de eerste sterrenstelsels, waar we dus misschien eerste generatie sterren kunnen vinden. Onze eigen zon is een 3de generatie ster. En hoe dichter zo'n 1ste generatie sterrenstelsel bij ons staat, hoe makkelijker het te onderzoeken is. Deze is _maar_ 30miljoen lichtjaar weg, de vorige die we vonden staan miljarden lichtjaren verder weg.

Dit kan enorme inzage geven in hoe het begin van ons universum er uit zag en hoe het tot stand is gekomen.

Het gaat er ook niet om of we daar ooit kunnen komen, de huidige prognose is dat we ons eigen melkwegstelsel nooit zullen kunnen verlaten. Allicht komen we nooit op realistische wijze ons hoekje in een buitenarm uit en zullen we vast blijven zitten op kosmische schaal.

Maar juist dit onderzoek kan weer helpen met zoeken naar exploits in de natuur zoals wormgaten e.d.
ik heb altijd al sinds mijn tijd op de basisschool gedacht: Ik wil Astronoom worden. Veel andere kinderen wilden politieagent, brandweer of piloot worden. Nee ik wilde echt Sterrenkundige worden.
Helaas was mijn brein niet voldoende getalenteerd om de moeilijke wiskunde te bevatten en begrijpen....

Maar ik kijk nog steeds met regelmaat omhoog en fantaseer dan hoe kick het zou zijn om je eigen sterren en andere zaken te ontdekken in het heelal. Uitzoeken waarom en of donkere materie en energie bestaat. Hoe zwarte gaten ontstaan, wat de invloed van Super Novae zijn op naburige stelsels etc.

Dus dat jij het je niet kan voorstellen, betekend bij lange na niet dat anderen dat niet kunnen.

En ruimtevaart of astronomie is zeker wel winstgevend. Als je eens wist hoeveel zooi dat jij nu gebruikt afgeleid is van ontdekkingen die gedaan zijn binnen de Astronomie en Ruimtevaart, daar zal je versteld van staan.
Je hoeft ook geen astronoom te zijn om gefascineerd te zijn door astronomie :)

Maar goed, er is kennelijk een groep mensen die die nieuwsgierigheid niet heeft. Die nooit eens linksaf gaan waar iedereen rechtsaf gaat, alleen om te kijken waar dat paadje heen gaat. Die nooit eens een klein stukje omrijden om te kijken of dat misschien toch niet sneller is. Die nooit het verrassingsmenu in een restaurant bestellen. En die altijd hetzelfde bier drinken....
Ik stel voor dat je op youtube e.d. naar universiteits lectures over wiskunde zoekt, en ze allemaal stap voor stap en één voor één bekijkt op je eigen tempo. Het valt goed mee en je kan ze eindeloos terugdraaien en opnieuw zien tot je de professor die het uitlegt begrijpt. Dat helpt heel veel voor mensen die niet zo snel als bepaalde andere mensen concepten kunnen vatten (wat ook niet iets is om je dom voor te voelen, in tegendeel. Dat wil gewoon zeggen dat jouw hersenen het gehele plaatje willen begrijpen alvorens ze iets dan maar accepteren voor waar - en dat is net een goede eigenschap met betrekking tot slim zijn). Vergis je ook niet dat die 'slimme' mensen ook vaak massa's tijd hebben gespendeerd aan alles te begrijpen: in de auto, bij het achtergrond denken, tijdens hun dromen, en zo verder. Ze zijn m.a.w. voorbereid wanneer ze naar de les komen.

De wiskunde die je nodig hebt om astronoom/sterrekunde te doen is helemaal zo heel erg moeilijk niet. Quantum Mechanica is er niet voor nodig. Vooral relativiteitstheorieën van Einstein en zwaartekracht van Newton zijn nodig (om met een ruimteschip binnen ons sterrenstelsel te blijven heb je eigenlijk zelfs alleen maar Newton nodig. Om een GPS satelliet te ontwerpen en te begrijpen wat we moeten doen om ze zo precies te houden heb je wel relativiteit nodig).

Wat veel belangrijker is is dat je probeert en moeite doet. Dat is vaak véél, héél véél, meer dan de allerslimste mensen op deze planeet doen.
klopt allemaal wat je zegt. Daarentegen is het hebben van een droom vaak al genoeg voor de meeste mensen. Niet iedereen is bereid(en dat was ik ook niet op die leeftijd) om die moeite er in te stoppen om het ook daadwerkelijk uit te laten komen.
Maar ik mag niet klagen, ik heb een goede job, leuk gezin en een leuk huis, Maar je tip is zeker goed. Ik ga eens kijken of ik eventueel de amateur astronomiekant op kan :-)
Een bubbelbadje in je tuin zetten en in de maanden augustus en september buiten naar de sterren gaan kijken.

Regelmatig zie je satellieten voorbij komen. Per uur zeker wel één of twee vallende sterren. En op sommige dagen zijn dat echt gewoon enorme strepen die over de hemel getrokken worden met op het einde een knal.

Daarna telescoop kopen. De wiskunde begrijpen. Observaties doen. Naar samenkomsten gaan. Met anderen zoals jezelf daar praten. De wiskunde die zij interessant vinden begrijpen. En zo verder.

Voor je het weet ben je geen amateur meer :-)
Hier hetzelfde: ik heb op de basisschool ook wel gedacht om astronoom te worden (naast een paar andere dingen) en later nog even astronaut overwogen, maar helaas ben ik héél, héél slecht in zelfs maar de eenvoudigste wiskunde (moet zelfs over simpele sommetjes al langer dan gemiddeld nadenken, zelfs iets simpels als 9+6 bijv.) dus helaas...
En ik vraag me ook altijd af wie dit soort onderzoeken betalen, wie denkt er ooit op de basisschool ja ik wil later sterren gaan ontdekken, kan me niet voorstellen dat ze dit vrijwillig doen
Ik kan me niet voorstellen dat jij nooit interesse hebt iets nieuws te leren, of iets nieuws te ontdekken ? In je beroep, of je hobby('s) ? En als je een nieuwe winkel tegenkomt met artikelen voor jouw hobby, dan loop je ook binnen om te ontdekken wat er voor nieuws is. Alleen heb jij toevallig geen interesse in astronomie. Dat treft, want een astronoom vindt dat juist wel weer heel interessant, terwijl jouw werk, of jouw hobby hem juist in 't geheel niet boeit.

Mensen zijn in het algemeen nieuwschierig aangelegd. Ze willen nieuwe dingen ontdekken, en ze willen weten hoe dingen functioneren. Het onderwerp van interesse is alleen voor iedereen anders. Sommige mensen (en veel kinderen) willen graag weten wat all die puntjes aan de hemel zijn 's nachts. En als mensen dat dan weten, willen ze darna weten hoe die werken, etc. En dan gaan ze zich er met plezier in verdiepen. Niet iedereen. Net zoals niet iedereen het leuk vindt dagelijks achter een bureau te zitten. Sommigen moeten dáár niet aan denken!.

En misschien ben jij wel een van de mensen die een voorkeur heeft voor wat hij kent, en die niet erg van verandering houdt. Dat kan. Bedenk dan dat dat niet geldt voor veel andere mensen.
[...] en die apparatuur is ook onvoorstelbaar duur.
Skivakantie is ook duur. Een vakantie kan véél goekoper dan dat. En om 23 mensen anderhalf uur lang achter een bal aan te zien rennen wordt ook belachelijk veel geld betaald. Als dat geld kan beslist beter besteed worden. Toch vinden mensen die dingen de moeite waard. En er zijn wel meer dingen die veel geld kosten en die we toch de moeite waard vinden om te doen. Jij hoeft het niet de moeite waard te vinden. Jij doet beslist ook dingen die andere mensen weer doodzonde vinden van het geld.

Niet alles wat mensen doen hoeft een winstgevend bedrijf te zijn. Dat kan niet eens.

Overigens vallen de kosten heel erg mee. Aan defensie, of uitkeringen, vakanties, etc. wordt véél en véél meer uitgegeven.
Het is geen winstgevend bedrijf ofzo lijkt me.
Net zoals bij onderwijs voor kinderen wordt de opbrengst niet binnen vier, of zelfs tien jaar gerealiseerd. Voor dit soort onderzoek, dat ons begrip van de wereld om ons heen vergroot, duurt het misschien tientallen jaren voordat het toegenomen begrip van de wereld ons in staat stelt uitvindingen te doen die anders niet mogelijk waren geweest, of (nieuwe) zakelijke activiteiten winstgevend te ontplooien. Dat is te lang voor de gemiddelde mens, of de gemiddelde ondernemer, die binnen hooguit een jaar of vijf tot tien rendement wil zien. En daarna is het ook nog eens onmogelijk om te bepalen welke onderzoeksuitgaven n u precies bijgedragen hebben aan die uiteindelijke uitvinding(en). Wat alleen wel duidelijk is, dat als je al die uitgaven aan onderzoek niet doet, dat je ook de uitvindingen niet zult doen.

Bedenk dat het ook minstens vijftien tot vijfentwintig jaar duurt voordat een kind geen geld meer kost, maar geld gaat opleveren (gaat werken). En daarna duurt het waarschijnlijk nog wel twintig jaar extra voordat ie de kosten van z'n opvoeding en opleiding terugverdiend heeft. En dan is het nog niet eens zeker dat dat kind uiteindelijk ook de maatschappij vooruit zal helpen (= rendement op de investering). Een kind krijgen is dus eigenlijk ook niet een erg winstgevende onderneming...
En ik vraag me ook altijd af wie dit soort onderzoeken betalen
Voor een groot deel overheden.
wie denkt er ooit op de basisschool ja ik wil later sterren gaan ontdekken
Ik heb het ze niet persoonlijk nagevraagd, maar een paar mogelijkheden: Neil deGrasse Tyson, Stephen Hawking, of als je iets verder teruggaat Copernicus, Kepler en Galilei. Als je al op de basisschool ergens ontzettend in geïnteresseerd bent, dan kun je lekker vroeg beginnen met kennis vergaren en je hele opleiding de goede richting in plannen.
kan me niet voorstellen dat ze dit vrijwillig doen
Nee klopt, daarom staan er bij elke radiotelescoop gewapende mannetjes die voorkomen dat de astronomen ontsnappen...!? |:(
die apparatuur is ook onvoorstelbaar duur
Alles is relatief. Wat vind jij interessant; sportauto's, vliegtuigen, sport? Er zijn talloze manieren om talloze miljoenen erdoor te jagen. Omdat ie zolang meegaat kost Hubble uiteindelijk slechts een paar honderd miljoen dollar per jaar. Het zou me niet verbazen als er alleen al in de Nederlandse eredivisie (laat staan wereldwijd) meer wordt uitgegeven aan salarissen. Zolang degene wiens geld wordt uitgegeven vinden dat het het waard is, prima toch?
Het is geen winstgevend bedrijf ofzo lijkt me.
Er zijn zoveel dingen die geen winst opleveren. We hebben zelfs een speciale rechtsvorm (de stichting) die niet eens winst mag maken. Als dat het enige is wat je belangrijk vindt dan mag dat natuurlijk (je moet zelf weten waarop je je mening baseert), maar wat mij betreft is het wel een heel beperkte manier om naar de wereld te kijken.
Dat het jou niet interesseert, betekent niet dat dat hetzelfde is voor anderen. Ikzelf lees bijvoorbeeld vaak genoeg over nieuws in de astronomie.

Direct winstgevend is het niet, maar indirect zeker wel. Hoe denk jij dat er ooit GPS is gekomen? Door satellieten.
Het interesseert me wel, maar als kind dacht ik niet dat je daar nou geld mee kan verdienen.
Geld is ook niet het enige doel in je leven, lijkt me. Helemaal als kind niet.
Beetje fatsoenlijk basisschool leert de kinderen dat je ook met onderzoek geld verdient als PhD, PostDoc of professor.
Anoniem: 85014 @JDx1 februari 2019 15:56
Zie jij je vrouw graag omdat dat winstgevend is, of heb je een andere reden?

Niet alles wat mensen doen, doen ze omdat het winstgevend is.
Nee maar je moet wel jnkomen hebben
Precies! En zo lang je inkomen kunt genereren uit het bestuderen van het heelal dan ben je toch spekkoper? Veel wetenschappers doen aan wetenschap omdat ze het gewoon machtig interessant vinden. Inkomen is dan minder belangrijk
Anoniem: 85014 @JDx1 februari 2019 19:02
Als bijzaak, ja. Maar om van een vrouw te houden moet mevrouw niet winstgevend zijn voor me, terwijl ik een job heb waaruit ik een inkomen haal.

Zo zal de astronoom gepassioneerd zijn in het universum en de sterren wat wel of niet winstgevend voor hem of haar is, zal hij van zijn vrouw of man houden die (meestal) niet winstgevend is én zal hij een job hebben zodanig dat hij of zij en zijn vrouw of man comfortabel kunnen leven.

Wat is er nu precies in conflict in heel dat verhaal?

Wat ik zie er geen conflict in. Jij blijkbaar wel.
Ok ben niet meer scherp nu, maar wat heeft een vrouw te maken met inkomen? Vrouw is voor liefde, die liefde onderhoud je met geld. Zonder geld heb je niks.
En ik vraag me ook altijd af wie dit soort onderzoeken betalen
Overheden en bedrijven.
Wie zegt dat we daar nooit gaan komen? Met de huidige technologie is dat inderdaad onmogelijk, maar men dacht ook ooit dat het onmogelijk was om Mars te bereiken........
Het licht dat we nu zien is 30 miljoen jaar geleden daar vertrokken. De kans dat die toch al erg oude ster nog bestaat tegen de tijd dat wij er kunnen komen...
Nu vergelijk je wel appels met peren. Mars is je buurman, en dit stelsel is de maan.

Ik ben er vrij zeker van dat we alle hemellichamen rond onze zon kunnen bereiken. Zelfs met huidige technologie.

Maar dit stelsel staat zover, als we op snelheid van licht zouden kunnen reizen het nog 30 miljoen jaar zou duren. En zelfs dat, snelheid van licht lijkt onmogelijk. Niet omdat we technologisch niet ver genoeg staan maar omdat huidige theorie voorspelt dat het niet kan.

En als je ook daar nog over zou raken en een veelvoud van de snelheid van het licht kunt bereiken, het licht die we nu detecteren is 30miljoen jaar onder weg geweest naar ons. M.a.w. grote kans dat het daar een lege dode boel is.
"Niet omdat we technologisch niet ver genoeg staan maar omdat huidige theorie voorspelt dat het niet kan."

En dat zeg ik dus: ooit zei "de huidige theorie" dat ook over Mars en zo (en dan bedoel ik niet 20 jaar geleden, maar 200 jaar geleden).
In die zin heb je gelijk; We kunnen niet de toekomst voorspellen. Alsook niet mogelijke ontdekkingen.

Een merkbaar verschil is dat we nu wel kunnen berekenen om naar deze stelsels te vliegen, maar het zou zo lang duren dat niemand op die schaal wil werken. 30 miljoen jaar, en de mens is nog maar een paar duizend jaar oud...

Dat gaat er vanuit dat we net als licht in elke gekozen richting kunnen vliegen, wat we niet kunnen (fuel gewicht vs gravitatie).
Hangt misschien ook van het gewicht af? Een grote raket daarheen sturen zou waarschijnlijk niet kunnen, maar een lichtgewicht satelliet voor foto-opnamen? Ik neem aan dat die namelijk ook steeds lichter worden, net zoals computers, auto's, etc. ook steeds lichter worden. En hoe lichter, hoe wendbaarder. Maar corrigeer me gerust als dit bericht niet klopt :)

[Reactie gewijzigd door TheVivaldi op 23 juli 2024 00:04]

Ik had het niet over de payload (die kan zoals je zegt zeer klein zijn, kleine satellieten). Het probleem is dat je meer fuel nodig hebt om verder/hogere snelheid te raken, en dat weegt ook, en om dat te compenseren moet je meer fuel meenemen.... (loop) ;)

Daarom gebruiken we nu eigenlijk de gravitatie van planeten, om snelheid te winnen. Maar dat betekend dat we dus niet de kortste baan nemen zoals licht dat wel kan.
Ah oké, duidelijk. Bedankt voor de uitleg! :)
deze ontdekkingen zijn heel belangrijk om het ontstaan van het universum te onderzoeken. Zeker omdat deze ontdekking een stelsel is dat heeeeeeeeel oud is. Op basis van analyse van dit stelsel kunnen ze vaststellen wat er allemaal gebeurde tijdens of net na de Big Bang.

Dit ff in een notendop ^^
Deze ontdekkingen zijn niet "belangrijk" in de zin dat we er meteen resultaat uit halen. "Nut" is dan ook het verkeerde woord hier.
Dit soort ontdekkingen voegt gewoon weer een stukje kennis toe aan het grote geheel. En hoe meer we weten, hoe meer we begrijpen. Hoewel het soms ook lijkt alsof het omgekeerde het geval is :)
Helemaal mee eens. Tot voor kort dachten we dat de Aarde 6000 jaar oud was en het middelpunt van het heelal. Door de wetenschap zijn we een stuk bescheidener geworden. Ook weten we dat de zon ons gaat frituren over een miljard jaar dus moeten we iets gaan verzinnen om weg te wezen t.z.t.

Fundamentele wetenschap hoeft niet iets direct op te leveren, maar veel fundamenteel onderzoek leidt later wel tot praktische toepassingen (e.g. transistors; lasers).
Niet iedere ontdekking hoeft meteen nut te hebben. Een ontdekking van iets dat nutteloos lijkt kan een opening betekenen naar nieuwe ontdekkingen die wel nuttig zijn. Dat we weten hoe een atoom is opgebouwd leek aanvankelijk ook niet erg nuttig.
Het onderzoek lijkt nu nog niet nuttig. Toch loont zulke nieuwsgierigheid op langere termijn.
Als voorbeeld:

* Faraday's ontdekkingen met elektriciteit waren ooit nutteloos. De elite noemde het een speeltje, wat ooit zo'n charme wel zou verliezen. Inmiddels is een wereld zonder elektriciteit ondenkbaar.

* Binaire logica was ooit nutteloos, een wiskundige speeltje. Totdat er computers kwamen, en ineens alle stukjes samenvielen.

* Einstein's begrip van zwaartekracht zal je misschien niets interesseren, maar GPS werkt niet zonder die inzichten.

* Veel ruimteonderzoek lijkt ook nutteloos. Inmiddels genieten we wel van teflon, digitale camera's, GPS, traagschuim, schokabsorberende middelen, e.d. omdat die noodzakelijkerwijs uitgevonden werden. (zie https://www.nasa.gov/offices/oct/40-years-of-nasa-spinoff en https://en.wikipedia.org/wiki/NASA_spinoff_technologies)

Ook zijn veel nieuwe ontdekkingen uitgelachen, inclusief de telefoon, TV, laptop, mobiel en vliegtuigen. Achteruit kijken is makkelijk, vooruit is lastiger. Die nieuwsgierigheid lijkt nutteloos, maar brengt uiteindelijk wel mooie nieuwe uitvindingen voort. Het is alleen lastig in op dit moment te definiëren.

[Reactie gewijzigd door YaPP op 23 juli 2024 00:04]

Snap niet waarom je 0 krijgt. Vind het een oprechte vraag voor mensen die helemaal niet in dit thema thuis zijn.
Ik zie opeens een groep sterrenkundigen voor me: wild enthousiast over hun ontdekking en dan kom jij daar binnen met die vraag: what a bummer !
Dat is leuk dat ze zo enthousiast zijn, maar kunnen ze 't dan niet ook zelf betalen?
Nu doen ze 't van mijn belastingcenten.
Als je niet wilt dat er belastinggeld uitgegeven wordt aan zaken die jij niet goedkeurt, vergeet dan niet eerst aan alle andere mensen goedkeuring te vragen voor alle belastinggeld dat ten behoeve van jou uitgegeven wordt.
Onvoorstelbaar eigenlijk dat het zo groot is dat je er 30 miljoen jaar over zou doen als je met de snelheid van het licht kan vliegen, slaat helemaal nergens op, is voor ons eigenlijk niet te bevatten.
Als bewegend persoon hoef je er geen 30 miljoen jaar over te doen. Als je beweegt gaat je klok langzamer lopen, dus in theorie zou de reis maar een seconde hoeven te hebben geduurd voor je eigen klok. Wij op Aarde worden wel 30 miljoen jaar ouder gedurende jouw reis.
in theorie zou de reis maar een seconde hoeven te hebben geduurd voor je eigen klok
Voor het grootste deel van de reis: klopt. Maar als ik jou was zou ik ook nog even een paar maanden reserveren om vanuit stilstand te accelereren naar (zo goed als) de lichtsnelheid en om ter plekke weer af te remmen. Als je de hele trip in een seconde wilt doen, dan heb je zo'n absurde versnelling nodig dat je het niet zal overleven.
Of in afstand 30 miljoen (30 x10E6) x 9.5 biljoen km (9.5 x10E12) = 2.85 x10E20 km. 2.85 met 20 nullen erachter zoveel km. En dan staat deze nog dichtbij ook 8)7
"Space is big. You just won't believe how vastly, hugely, mind- bogglingly big it is. I mean, you may think it's a long way down the road to the chemist's, but that's just peanuts to space"
Douglas Adams, The Hitchhikers Guide to the Galaxy
We zijn een minuscule micro planeet in dit grote geheel... Voel me heel nietig zo 😬
Ik denk dat het voor veel mensen erg nuttig is om af en toe het heelal te bekijken, we lopen hier op aarde met een air rond alsof we God zelf zijn... :)
Dit soort berichten zijn altijd goed voor een existentiële crisis. :P
Fascinerend om te zien en om proberen te begrijpen waar wij als mens staan in de tijd, ruimte en ruimtetijd. Hoe nietig we zijn als we kijken hoe onbegrijpelijk groot het universum is (voor ons). Ik denk dat we op een positie zitten in de tijdlijn waarin van het leven waar vele vragen onbeantwoord blijven die ik graag zou willen weten.

Ik had graag 100 jaar laten geboren willen worden. We hebben in 100 jaar tijd een enorme hoeveelheid kennis gekregen van het universum en toch denk ik dat we nog maar op 1% ervan begrijpen. Er zijn nog zoveel extreem belangrijke vragen die we niet kunnen beantwoorden.

Ik vraag me überhaupt af, of ons brein voorbij de 50% van deze vragen kan komen in de komende 10 duizenden jaren. Wij als mens willen alles begrijpen en bevatten, maar ik ben van mening dat we simpelweg de capaciteit niet hebben.

Net als dat het universum oneindig is, is gewoon niet te bevatten/begrijpen. eveneens als dat het middelpunt van het universum overal is.

Om tot meer kennis te komen zullen we manier moeten vinden om sneller te reizen. Zelfs reizen met de snelheid van het licht is veel te langzaam.

Om te reizen naar het dichtstbijzijnde sterrenstelsel ( Alpha Centauri ) 4.3 lichtjaar hiervandaan, zullen we met de hedendaagse techniek ( de new horizon die naar Pluto is afgevuurd ) er 78.000 jaar over doen om het te bereiken.
Het is fascinerend om dit soort beelden te zien en te weten dat er mensen zijn die nog steeds geloven dat de mensheid uniek is en dat het universum om ons en onze zogenaamde schepper draait.

Als je de immensheid van het universum ziet en je realiseert dat elk puntje een ster is met een potentieel stelsel aan planeten en dat op elke planeet potentieel leven kan bestaan... Als de de Drake Equation erbij neemt (die poogt te voorspelen hoeveel actieve buitenaardse beschavingen er bestaan die in staat zouden moeten zijn om te communiceren met ons) dan kom je gemiddeld al op het ongelofelijke aantal van 15 miljoen beschavingen...

https://en.wikipedia.org/wiki/Drake_equation

Hoe kan je met droge ogen ECHT geloven dat wij uniek zijn, een scheet van de natuur... En dat het heelal een lege dode bak niets is...
Over 100 jaar is er misschien geen beschaving meer. :Y)
Net als dat het universum oneindig is, is gewoon niet te bevatten/begrijpen. eveneens als dat het middelpunt van het universum overal is.
Die oneindigheid valt nog wel mee. Wat helemaal niet te bevatten is is dat er eerst 'niets' was en toen opeens een heleboel. Waar kwam dat vandaan? En waarom moet er perse 'iets' zijn? Waarom kan er niet gewoon 'niets' zijn? :)
[...]


Die oneindigheid valt nog wel mee. Wat helemaal niet te bevatten is is dat er eerst 'niets' was en toen opeens een heleboel. Waar kwam dat vandaan? En waarom moet er perse 'iets' zijn? Waarom kan er niet gewoon 'niets' zijn? :)
Valt wel mee? Waar baseer je dat op?
Nou, ik vind het moeilijker om te bevatten dat het universum WEL eindig zou zijn, wat zit er dan omheen? ;)
Aha, dan begreep ik hem verkeerd, zoals ik het lees relativeer je de oneindigheid, niet het bevatten ervan :)
En waarom moet er perse 'iets' zijn? Waarom kan er niet gewoon 'niets' zijn? :)
Dat hoeft niet per se. Maar als er niets zou zijn, zou jij er ook niet zijn om je dat af te vragen.
Dus vraag niet hoe het kan, maar profiteer ervan.
That's not the point, wat mij fascineert is dat er 'iets' is. Als er idd niets was geweest was dat ook prima geweest. Ik kan me de concepten iets en niets voornamelijk niet voorstellen, want hoe kun je bevatten dat er alleen maar niets overal zou zijn. 'Overal' zou niet eens bestaan als er 'niets' was.
Zoals equit1986 zeer terecht aangeeft: het heelal zou IEDER mens eindeloos moeten interesseren.

Het is mateloos fascinerend hoe alleen al de voor ons zichtbare/meetbare kosmos in elkaar zit en de talloze geheimen die er nog te ontdekken zijn. Het is mateloos fascinerend om je te bedenken dat wij op aarde elkaar de hersens inslaan voor meer eten,grotere auto etc terwijl er een eindeloos universum aan mogelijkheden om ons heen is.

Wij zijn nietig doch erg uniek zou je wel kunnen zeggen, de ontdekking naar andere werelden, materialen, leven en fenomenen MOET gewoon doorgaan. De mens heeft anders geen groter doel voor ogen dan elkaar het leven zuur maken omdat we simpelweg straks ook niet meer op dit stukje aarde passen.

Ik zelf zet men telescoop buiten zodra het kan, alleen het wonderlijke oppervlak van 'onze' maan is al een prachtige gratis studie op zich :)

Nee wij moeten kappen met denken in termen van geld, economie, welvaart etc. De mensen moeten es leren samenwerken aan ongekend grote projecten die ons als soort in het heelal betekenis geven.

Zo denk ik erover.

ps. bezoek eens een sterrenwacht en laat je eens in de basismaterie informeren, dat maakt je een wijzer mens geloof me.
Het zal wel aan mij liggen maar ik zie geen sterrenstelsel ik zie gewoon sterren sterren en nog meer sterren.
Misschien is iedere ster wel een sterrenstelsel we weten er zo goed als niks van en tot dat we een miljoen keer sneller kunnen reizen als nu gaan we daar nooit achter komen ook.

Enige dat ik indrukwekkend vind is dat dat ding zo ver kan inzoomen... Het is te vergelijken met inzomen opeen pixel tot fullscreen van een 20 megapixel foto en dan nog een keer inzoomen tot op een pixel en dan een foto overhouden. Echt bizarre zoom.
Je kunt de afstanden meten door de helderheid van een bepaald type ster te zoeken. Daarmee is bepaald dat deze sterren verder weg staan.
@ computerjunky,

als je goed op de inzoom linksboven kijkt zie je een 'vage' groep sterren duidelijk afwijken tov de fellere sterren in beeld. Het beetje diffuse en vagere vormgeving duidt erop dat dit een groep sterren ( stelsel in dit geval) is die zich heel ergens anders bevind in de lokale groep.

Voor ons menselijke oog blijft het een 2D foto, maar in werkelijkheid hebben de sterren meer op de voorgrond helemaal NIETS te maken met het stelsel wat nu dus ontdekt is.

Het mooie is, hoe meer je van deze materie weet en afbeeldingen bekijkt hoe meer je het perspectief gaat zien :) het is fascinerend! En dat zal ik blijven zeggen. Wat idd erg gaaf is, Hubble is nog steeds van onschatbare waarde, het oudje doet nog prima dienst en heeft haar investering allang terugverdient.
NGC 6752 is in het donker overigens met het blote oog zichtbaar.
In Nederland helaas niet. We zitten te ver noordelijk :(

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.