De Nederlandse politie heeft vorig jaar 93 verdachten gekoppeld aan personen in een database met behulp van gezichtsherkenning. Daarbij werden in totaal bijna duizend foto's verwerkt, wat betekent dat er in ongeveer tien procent van de gevallen een koppeling werd gemaakt.
Biometriespecialist John Riemen, werkzaam bij de politie, zegt tegen NRC dat in de gevallen dat er geen koppeling werd gemaakt, de kwaliteit van de foto te laag was of de persoon in kwestie niet in de database stond. Toch zegt hij verbaasd te zijn over de nauwkeurigheid van het systeem, dat de naam Catch draagt en waar de politie in 2016 mee begon. "Zelfs als je een foto met een bedekt gezicht of petje door het systeem haalt, rolt er vaak een positief resultaat uit", zegt hij tegen de krant. Riemen voegt daaraan toe tevreden te zijn met het project.
Beelden kunnen uit verschillende bronnen komen, zoals camera's van pinautomaten, beveiligingscamera's en sociale media. Het is ook mogelijk om foto's met behulp van een app naar Catch te sturen, al is deze functie niet voor elke agent beschikbaar. Riemen zegt dat het in eerste instantie om een kleine test ging, die nu verder uitgebreid moet worden. Het scannen kan nog niet in real time, maar Riemen sluit niet uit dat dat in de toekomst wel gaat gebeuren, afhankelijk van de techniek en juridische beperkingen.
Hans de Zwart, directeur van burgerrechtenorganisatie Bits of Freedom, is kritisch over de uitbreiding van de test van de app. Hij vreest dat de politie op allerlei plekken gezichten gaat scannen, zoals bij demonstraties. Riemen zegt daarop dat de politie geen menigten scant en dat er een aanleiding moet zijn om een foto te maken. Momenteel voert de politie al wel een test uit met technologie van de Franse politie, waarbij gezichten in beelden van mensenmassa's geïdentificeerd kunnen worden. Dat gebeurt in Nederland momenteel nog door agenten.
De politie begon in 2016 met het Catch-project. Daarbij worden databases ingezet met afbeeldingen van 800.000 gezichten van veroordeelde misdadigers, maar ook verdachten die nog niet zijn veroordeeld. Als er een match is geconstateerd door het systeem, wordt deze door twee experts onafhankelijk van elkaar onderzocht. Als daar een positieve conclusie uitkomt, kan de vergelijking gezien worden als een sterke aanwijzing dat het de verdachte betreft. Het geldt echter niet als 'hard bewijs', zoals bij vingerafdrukken.