Ik ben blij dat je het rapport gelezen hebt en een en ander toelicht. Er circuleert hier in de reacties onwijs veel misinformatie en halve waarheden, waarbij mensen gewoon opschrijven hoe zij denken dat het werkt of ooit iets gehoord hebben.
Ik zal voor de volledigheid ook nog het volgende toevoegen:
1) Gezondheidsgegevens (medische gegevens) zijn bijzondere persoonsgegevens die alleen verwerkt mogen worden in bepaalde gevallen en door bevoegde mensen met waarborging door de juiste procedures.
Mag het UWV deze gegevens überhaupt verwerken?
Ja. De Ziektewet is in de regel een uitkering voor mensen zónder werkgever (meestal zieke mensen in de WW, mensen die ziek uit dienst gaan of zieke uitzendkrachten). Het criterium voor deze uitkering is het gegeven dat mensen arbeidsongeschikt (voor hun eigen werk) zijn
als gevolg van ziekte of gebrek. Om de rechtmatigheid* van deze uitkering te kunnen toetsen is het dus voor het UWV onvermijdelijk dat zij op enig moment inzage krijgen in de medische informatie. Iedereen kan wel zéggen dat ze niet kunnen werken door ziekte, maar wie moet kunnen controleren of dit ook écht zo is? Juist, de verzekeringsarts.
* het lijkt mij toch vrij logisch dat deze enorme hoeveelheid geld aan uitkeringen alleen aan die groep mensen wordt verstrekt waarvoor het ook bedoeld is, en dat misbruik en fraude zoveel mogelijk wordt tegengegaan.
Waarom hadden deze medewerkers toegang tot medische gegevens?
Dit is niet helemaal waar. Deze medewerkers hebben
geen toegang tot het medisch dossier. Wat er mis ging is dat zij zélf naar medische gegevens gingen vragen, dit ergens noteerden en op die manier dus zelf medische gegevens aan het verwerken waren (waar zij hiertoe niet bevoegd waren en dit bovendien op de verkeerde wijze deden, want niet in het aparte medische dossier). Ook gebeurt het dat mensen spontaan zelf een en ander vertellen aan deze medewerkers (want veel mensen voelen dat ze niets te verbergen hebben natuurlijk en vinden het niet erg om te vertellen dat ze hun been gebroken hebben, een darmoperatie moeten ondergaan of dat er kanker gediagnosticeerd is). Wat de medewerker in zulke gevallen moet doen is deze informatie negeren en in elk geval niet noteren. Een gebrek aan instructie of training lijkt hier in ieder geval een rol hebben gespeeld.
Ligt de privacy van mensen op straat?
In principe niet. Het medisch dossier is nog steeds afgeschermd, ook zijn er geen aanwijzingen dat gegevens van het niet-medische deel (met hierin dus kennelijk wel degelijk medische informatie) toegankelijk was voor onbevoegden. Bedenk je wel dat ook al deze andere informatie
ontzettend gevoelig kan zijn (want er blijkt al uit dat je überhaupt een uitkering ontvangt, hoe hoog deze uitkering is, hoe lang je hier recht op hebt, wat je in het verleden verdiend hebt, etc, etc). Voor de goede orde: de beveiliging van alle datasystemen van UWV is niet onderwerp van dit artikel (ik wil niet zeggen dat de beveiliging op orde is, alleen dat de beveiliging off-topic is).
2) Falconhunter stelt hierboven:
De enige manier om dat volledig op te lossen is door vrijwel alle medewerkers door artsen te vervangen.
Dat is niet waar. Er zijn meerdere manieren om dit probleem op te lossen. De meest logische is natuurlijk om de betrokken medewerkers beter te instrueren (welke dingen mag je niet vragen of noteren en welke wél?)
3) Het UWV stelt:
De medewerkers verzuimbeheersing gaan werken onder supervisie van een verzekeringsarts, zodat deze arts verantwoordelijk wordt voor de verwerking van gezondheidsgegevens.
Dit lijkt op snelle damage control, maar vergeet niet dat de artsen zelf hier ook akkoord mee moeten kunnen gaan (want hun artsenregistratie en carrière staat op het spel, niet die van hun managers of de andere medewerkers). Of deze toezegging daadwerkelijk gerealiseerd kan worden is nog maar de vraag, aangezien dit een aanzienlijke tijdsinvestering van de arts vergt (die zij vervolgens niet aan andere activiteiten kunnen besteden) en er al een chronisch tekort is aan artsencapaciteit bij het UWV. Gelukkig zijn er in de tussentijd ook andere oplossingen (namelijk, die medewerkers beter instrueren). Er is geen absolute strikte noodzaak dat de medewerker al medische gegevens verwerkt in het tijdsbestek tussen ziekmelding en het eerste contact met een verzekeringsarts. Vergelijk dit met de situatie van een "normale" zieke werknemer. De werkgever heeft in de periode tussen ziekmelding en het eerste contact met de bedrijfsarts (doorgaans zes weken) ook geen weet van de ziekte zelf en of de ziekmelding terecht is. Ook in deze situatie gebeurt het vrij vaak dat de werkgever tóch weet wat er medisch aan de hand is (of doordat de werknemer dit spontaan zelf verteld, of dat de werkgever hier naar vraagt (wat hij dus strikt genomen ook niet mag).
edit:
4) Meer informatie over de relevante onderwerpen:
Rijksoverheid: wanneer kom ik in aanmerking voor de ziektewet?
Authoriteit persoonsgegevens: Zieke werknemers
Trouw: Werkachterstanden UWV lopen verder op
[Reactie gewijzigd door Eskimo0O0o op 27 juli 2024 07:21]