Je haalt hier 2 zaken door elkaar: een tijdelijk, non-immigratie werkvisum ofwel H-1B. En permanente residentie door de zogenaamde "green card". Voor het werkvisum geldt de loting die CakeSpork aanhaalde: rond de eerste week van april wordt het programma geopend (en na een week terug gesloten), en heb je ongeveer 30% kans op een H-1B visum. Universiteiten en onderzoekscentra hebben meer flexibele regels, dus die kunnen werknemers sponsoren zonder veel meer. Ongeacht je nationaliteit heb je evenveel kans op een H-1B, en duurt het proces (ongeveer) even lang.
Dit is het programma dat Trump wilt veranderen, en wat GlowMouse en CakeSpork beschrijven.
Daarnaast kan je een green card verkrijgen door sponsorship van je werknemer, meestal als je al een H-1B op zak hebt. Hier komt inderdaad je nationaliteit aan te pas. Voor mensen uit India in de EB-3 categorie (bachelor's degree) is de wachttijd tussen je papierwerk binnenbrengen en effectief je green card bemachtigen zo'n 12 jaar. Voor EB-2 (master's degree) uit India is het er "maar" 8. China heeft iets meer geluk, daar is het respectievelijk 3 en 4 jaar (ja, master's heeft lagere prioriteit, geen idee waarom). Wil je de wachtrij omzeilen zit er maar 1 ding op, je doctoraat behalen. Dan kan je niet alleen jezelf sponsoren, zonder dat er een bedrijf aan te pas komt, maar is er ook geen wachttijd.
De regels zijn ongeacht je nationaliteit verder overigens hetzelfde hoor. Het is niet moeilijker voor een Europeaan om aan de voorwaarden van een visum te voldoen.
Wat je verder zegt over "vastzitten" tijdens het hele process van sponsorship klopt grotendeels (zeker voor mensen van bovengenoemde landen), maar je 40% loonsverhoging heeft daar weinig tot niets mee te maken. Voor een H-1B gelden dezelfde loonsverwachtingen als voor een green card. Die komen meestal van het
Foreign Labor Certification Data Center. Het grote verschil tussen beide is dat voor H-1B je bedrijf zelf kiest tot welke categorie je behoort, en voor een green card het de overheid is. Voor een tools engineer is het verschil tussen de beschrijving van "Software Developers, Applications" en "Software Developers, All Other" niet zo groot, maar dat is wel het verschil tussen een minimumloon van $56k en $68k. Waar je bedrijf voor kiest? Tja, niet helemaal moeilijk te voorspellen, hoewel je vandaag de dag met Glassdoor een redelijk idee hebt wat de salarissen zijn per bedrijf, per regio en per job. Je kan dus altijd zelf onderhandelen over wat fair is.
Op hetzelfde moment indexeert je loon zich anders dan de aanpassingen aan de FLC database. Zo kan het minimumloon van het ene jaar op het andere van $70k naar $95k gaan, om dan 6 maanden later terug te zakken naar $75k. Als je geluk hebt krijg je de aanbieding net op het hoge moment, maar je kan evengoed pech hebben.
Als laatste punt, meestal gaat je green card sponsorship samen met een promotie op je werk. Stel dat je als software engineer begint met $75k (level 1). Na enkele jaren besluit je bedrijf om je green card te sponsoren, en moeten ze een nieuwe werkbeschrijving doorsturen. Je hebt meer ervaring (maakt je level 2) en misschien staat er ook iets in over "lead" of "supervise" (maakt je level 3). Voor de nieuwe job verwachten ze ook een master's diploma, terwijl een bachelors oorspronkelijk goed genoeg was (level 4). Je hebt elk jaar netjes 4% opslag gekregen, maar ineens ga je van level 1 $80k (de lonen in FLC zijn iets verhoogt) naar level 4 $125k. Nog mooier, de overheid vindt eigenlijk dat je door de term "supervise" in je werkbeschrijving geen software engineer meer bent, maar "computer and information system manager". Ook al heb je in deze "nieuwe" job nog maar 3 maanden ervaring, de overheid telt je totale werkervaring. Dus je blijft level 4, en hier moet je bedrijf opeens $143k betalen. Je krijgt dus zomaar even ~80% opslag, als je bedrijf zoveel wilt betalen alleszins. Ze kunnen op dat moment ook nog altijd beslissen om je green card toch niet te sponsoren.
Je hebt dus gelijk dat er een hoop haken en ogen aan het systeem zitten, maar wel omwille van andere redenen die je aanhaalt. Ja je hebt als H-1B medewerker minder macht om te onderhandelen over je loon nadat je begint, en je kan moeilijker dreigen om op te stappen. Maar je loon heb je oorspronkelijk zelf onderhandeld, dus dat is geen uitbuiting. Niemand verplichte je de job aan te nemen. Dat de overheid vindt dat ze je na 3 jaar voor een green card opeens 80% meer moeten betalen, is gewoon een teken dat hun systeem, hoewel goed bedoeld, absoluut niet deugt.