Splinter Cell: Conviction en Blacklist hebben redelijk veel kapot gemaakt voor die-hard fans. En ondanks dat ik het best vermakelijke spellen vonden, gingen deze twee games veel te veel de kant van actie op en veel te veel weg van de 'true stealth' waar de eerste vier games bekend om waren geworden.
Het klinkt mierenneuken, maar ik weet nog hoe mensen gefrustreerd waren dat ze vroeg in het verhaal van Conviction verplicht werden om schietpartijen te hebben en boeven te vermoorden met de 'tag and kill' feature. Dit was voor velen al een aderlating, omdat het idee waar je een hele missie ongezien/ongeroerd door kon komen was een gigantisch populair onderdeel van de eerste games.
Je kon letterlijk alle missies doorlopen zonder ook maar een enkele boef aan te raken, te beschieten, of knockout te slaan. Alles was 100% pacifistisch doorspeelbaar, 'pure stealth'. (Net zoals bijv. in Hitman alles op een ongeluk laten lijken, of zelfs in Metal Gear Solid European Extreme 'no kill, no alert' runs.
In Conviction werd Sam Fisher een soort Jack Bauer die losging op alle boeven, en de soft reboot van Blacklist maakten van Sam Fisher meer een legermannetje (waarbij ook de gameplay heel veel geduwd werd naar third person shooter, met meerdere side-missions dat letterlijk 'execute x enemies' waren).
Hitman had ook even die fout gemaakt met Absolution, maar daar zijn ze uiteindelijk snel beter van geworden met de reboots die in 2016 begonnen. Ik kan alleen maar hopen dat een volgende Splinter cell ook weer terug gaat naar zijn roots, aangezien er 100% een markt is voor pure stealth games.