Tot slot is airtimefairness een belangrijk begrip in de wereld van wifi. Airtimefairness heeft te maken met het eerlijk verdelen van de 'tijd in de lucht'. Op de vorige pagina hebben we al beschreven dat wifi in principe een medium is waarbij maar één client tegelijk met het accesspoint kan communiceren. Door technieken als ofdma en mu-mimo komt daar met Wi-Fi 6 verandering in, maar oudere clients ondersteunen die nieuwe technieken niet en in sommige gevallen, bijvoorbeeld als een client ver weg van de zender staat, is het ook niet handig om mu-mimo of ofdma te gebruiken.
Hoe komt dat? Dat heeft ermee te maken dat de 'tijd in de lucht' beperkt is. Stel, er is een client met een 802.11ax-accesspoint verbonden. De client staat zo dicht bij het accesspoint dat dat omhoog kan schakelen naar het hoogste mcs-niveau en er een verbinding van 1200Mbit/s mogelijk is. Laten we er voor dit voorbeeld ook van uitgaan dat die snelheid gehaald wordt.
Zodra je de client verder weg zet, bijvoorbeeld in een andere kamer, kan hij die snelheid niet meer halen. Er wordt naar een lager mcs-niveau gewisseld, zodat de client het signaal nog steeds kan ontcijferen en je bandbreedte afneemt naar bijvoorbeeld 433Mbit/s. Van de maximale bandbreedte is dus grofweg een derde over, wat ook betekent dat je om dezelfde hoeveelheid data over te brengen, drie keer zolang bezig bent en ook drie keer zolang de lucht 'bezet houdt'. Datzelfde probleem speelt bij legacy clients; heb je een client die nog via 802.11g verbonden is, dan is die op zijn hoogste mcs-niveau niet sneller dan 54Mbit/s. Om dezelfde hoeveelheid data over te brengen als een ax-client op 1200Mbit/s, is de 802.11g-client in dit (niet-reële) voorbeeld dus 22 keer zolang bezig en houdt hij 22 keer zolang 'de lucht bezet'.
Het bovenstaande rekenvoorbeeld is een oversimplificatie, want het gaat ervan uit dat de dataoverdracht geen enkele overhead heeft en dat alle frames die verstuurd worden, even groot zijn. Het mag echter duidelijk zijn dat je meer data in minder tijd kunt overbrengen met een complexere codering, terwijl de simpeler gecodeerde data meer tijd in de lucht bezet houdt. Als er een overdracht gaande is, moeten alle andere clients daarop wachten en daardoor kan een 802.11g-client je hele 802.11ax-netwerk langzamer maken.
Het is dus belangrijk dat een router of accesspoint de airtime slim of 'eerlijk' verdeelt en daar komt de term airtimefairness vandaan. In de bovenstaande afbeelding is een voorbeeld daarvan te zien, waarbij er twee clients verbonden zijn met een accesspoint. De ene is verbonden met een hoge snelheid, de andere met een lage, doordat hij op het 802.11g-protocol werkt. Hoe wordt vervolgens de tijd in de lucht verdeeld? Het accesspoint kan beide clients afwisselen, wat op zich eerlijk is als je naar de hoeveelheid pakketjes kijkt. Het probleem is echter dat de snelle client vooral zit te wachten op de langzame en weliswaar evenveel pakketjes ontvangt, maar niet evenveel airtime krijgt. In het voorbeeld daaronder is de volgorde anders; in plaats van evenveel pakketjes krijgen de clients evenveel tijd, waardoor de snelle client veel meer van zijn snelheid behoudt. Hetzelfde voorbeeld geldt ook als je alleen maar nieuwe netwerkapparatuur gebruikt, maar een client ver bij het accesspoint vandaan staat. Het accesspoint schakelt voor die client terug naar een laag mcs-niveau om de verbinding te behouden, maar dat gaat ten koste van de airtime die andere clients mogen gebruiken.
Hoe accesspoints de airtime verdelen, is aan de fabrikant van het accesspoint of de router. Er is geen standaard voor airtimefairness vastgelegd en iedere fabrikant maakt daarin zijn eigen afwegingen. Door legacyclients bijvoorbeeld weinig airtime toe te kennen, houd je het netwerk snel voor de clients die de nieuwste netwerkstandaard ondersteunen, maar dat heeft wellicht tot gevolg dat die oudere client zo weinig bandbreedte krijgt dat je niet meer soepel een videostream kunt afspelen.
Routers testen
In dit artikel hebben we negen pagina's volgeschreven over wifi en eigenlijk is dat nog maar een kleine samenvating van alles wat er over dit onderwerp te schrijven is. Het is dan ook niet het laatste wat we over wifi zullen schrijven, want binnenkort gaan we routers testen en dan vormt dit artikel de achterliggende theorie, waarnaar we vanuit de reviews terug zullen verwijzen. Voordat het zover is, zullen we ook nog een artikel publiceren waarin we laten zien hoe de testprocedure in elkaar steekt en daarna gaan we de eerste routers reviewen.