Voor mensen die regelmatig naar podcasts luisteren, is de titel 'Onbehaarde Apen' waarschijnlijk niet nieuw. Het is de naam van de op wetenschap gerichte podcast van NRC en een verwijzing naar de evolutietheorie, die stelt dat mensen en apen dezelfde voorouders hebben. Wie die evolutie zelf zou willen meemaken of er een eigen variant van wil maken, kan nu Ancestors: The Humankind Odyssey spelen. In dit spel staat de ontwikkeling centraal van een apensoort die, als je als speler de juiste stappen volgt, zich ontwikkelt tot een steeds iets verder gevorderd apenras.
![]() |
||
---|---|---|
Titel | Ancestors: The Humankind Odyssey | |
Platform | Windows, Xbox One, PS4 | |
Prijs | € 39,99 |
Het begint allemaal simpel genoeg. Je ziet een kleine troep apen voor je die op een veilige plek bij een waterval hun leefomgeving hebben. Ze drinken, eten, slapen en vlooien elkaar, en daarmee is alles wel zo'n beetje gezegd. Daar gaat natuurlijk verandering in komen. Het begint klein; elke handeling die je doet, is onderdeel van een soort training. Naarmate je iets vaker doet, wordt het langzaam onderdeel van de eigenschappen die bij je horen. Denk daarbij aan het ontdekken van dingen die je kunt eten, maar ook dingen waarvoor je bepaalde voorwerpen kunt gebruiken. Je leert zo al snel dat takken en bladeren een slaapplaats kunnen opleveren als je ze op elkaar legt en dat stokken waar je de takjes vanaf hebt geschraapt, dienst kunnen doen als wapen.
Evolutie bijhouden in menu's
Al die ontwikkelingen worden systematisch bijgehouden in menu's die laten zien op welke manier je je troep aan het ontwikkelen bent. Wat begint met het ontdekken en leren van allerlei zaken, vindt een vervolg in het versterken van die leermomenten. Dat doe je door er punten aan uit te geven en die punten verdien je op het moment dat je kinderen op de wereld zet. Spendeer je een punt aan een bepaalde eigenschap, dan leg je die ontwikkeling als het ware vast als onderdeel van het dna van je toekomstige nazaten. Dat is belangrijk. Eens in de zoveel tijd spoel je een generatie door. Je ouderen zijn dan dood, je jonkies zijn volwassen en er zijn nieuwe baby's. Op die momenten kunnen niet-versterkte eigenschappen verloren zijn gegaan. Tegelijk kunnen jonkies ook geboren worden met mutaties. Die mutaties staan je toe evolutionaire stappen te maken zonder die zelf eerst te hebben aangeleerd: shortcuts dus. Dit kan je troep sneller vooruithelpen.
Vanuit dat ritme gaat de gameplay feitelijk twee kanten op. Aan de ene kant heb je wat je zelf doet, en dat is ook de voornaamste inhoud van het spel. Je klimt erop los in de Afrikaanse jungle en verkent steeds wat meer van de wereld om je heen, waarbij het bereik van je troep steeds groter wordt. Je leert steeds meer en dat vergroot ook de mogelijkheden in de gameplay. In de eerste uren blijft een confrontatie met een roofdier beperkt tot het uit de weg gaan van zijn of haar aanvallen, om vervolgens snel te vluchten. Heb je eenmaal geleerd om wapens te gebruiken, dan kun je terugvechten. Wat later in de game draaien de rollen zich zelfs om en kun je, uiteraard gesteund door je dan sterk gegroeide troep, zelf gaan jagen.
De weg naar die fase gaat gepaard met sprongen door de tijd en dat is de andere kant van het ritme van de gameplay. Eens in de zoveel tijd neem je een sprong van duizenden tot miljoenen jaren. Op dat moment spring je naar een volgend tijdperk en worden de leringen vastgelegd. Een leuk detail daarbij is dat de game je min of meer beoordeelt. Al te onnodig doden wordt bestraft met een vertraging in de vooruitgang, terwijl een gezonde troep met veel jongen juist een versnelling kan opleveren. Ook kan het zijn dat bepaalde zaken die jij hebt gedaan, sneller zijn gegaan dan het volgens de wetenschap in werkelijkheid is gegaan. Dat levert uiteindelijk twee tijdlijnen op: een van jezelf en een van 'de wetenschap', waardoor je in een oogopslag kunt zien hoe veel sneller of langzamer je bent dan hoe alles in werkelijkheid liep.
Zo klinkt Ancestors op papier op zijn minst als een interessante game. Toch zijn er ook minder sterke kanten. Vooral de besturing en de manier waarop het geheel in beeld wordt gebracht, laten te wensen over. Het rennen, springen en klimmen voelt net niet helemaal lekker aan, waardoor je te vaak mis springt, uit bomen valt, botten breekt en ga zo maar door. Het vechten met andere dieren blijft beperkt tot het op het juiste moment op een knop drukken, wat zeker op wat langere termijn steeds minder kan boeien. Daarnaast kent de game nog wat technische moeilijkheden. De framerate is niet altijd even stabiel en af en toe verdwijnen of verschijnen andere dieren plotseling. Dat zijn geen rampzalig grote problemen, maar slordig is het natuurlijk wel.
Conclusie
Ancestors: The Humankind Odyssey is een interessante en originele game. Spelers de kans geven in het prehistorische Afrika rond te lopen om te proberen daar te overleven en de evolutie op gang te brengen, is gaaf. Ook de manier waarop je een soort 'managementgame' speelt door de eigenschappen van je apensoort op bepaalde kwaliteiten te waarborgen voor toekomstige generaties, spreekt tot de verbeelding. Het is jammer dat de gameplay zelf op diverse punten net wat afwerking en kwaliteit tekortkomt om van Ancestors een heel goede game te maken, anders had deze reis van pak 'm beet acht miljoen jaar een stuk memorabeler kunnen zijn.