Kingdom Come: Deliverance is een van de moeilijkste games die we ooit hebben moeten beoordelen. Warhorse Studios heeft een enorm uitgebreide, diepgaande, 'old-school' role-playing game willen neerzetten en is daar in geslaagd. De tomeloze ambitie heeft echter zijn tol geëist. Door zo veel te willen doen met relatief beperkte middelen en met een veel kleiner ontwikkelteam dan andere grote rpg's doorgaans achter zich hebben, nam de studio een risico. Het resultaat is een game die inderdaad ongelooflijk veel te bieden heeft, maar die ook op vrijwel elk vlak nét niet helemaal lekker werkt. Veel is op te lossen door rekening te houden met de beperkingen van de game, bijvoorbeeld in het vechten, maar soms weet Kingdom Come: Deliverance ook flink te frustreren. Bugs die quests onbruikbaar maken en crashes waarbij je veel voortgang verliest, zijn funest voor het spelplezier. Met wat meer afwerking en raffinement zou de game een absolute aanrader zijn, maar nu ligt het het gevaar op de loer dat dit een game is die door veel gamers 'ooit nog weleens uit de budgetbak wordt gevist'. Jammer, want de ambitie van de studio en grote delen van de game hadden veel meer verdiend dan dat. Twijfel je over Kingdom Come: Deliverance maar ben je in staat om door schoonheidsfoutjes heen te kijken en met de beschreven hindernissen om te gaan, dan zouden we zeggen: geef de game een kans. Zo vaak krijg je niet de mogelijkheid om in zo'n sfeervolle wereld rond te lopen, die ook nog eens je geschiedeniskennis bijspijkert.
Kingdom Come: Deliverance kwam voor ons een beetje uit het niets. Raar natuurlijk, want we hebben het over een game die als Kickstarter begon en daarmee meer dan een miljoen dollar ophaalde. Via andere crowdfunding-wegen werd nog meer geld opgehaald en uiteindelijk nam uitgever Deep Silver de game onder zijn vleugels. En toch hadden wij, en waarschijnlijk veel gamers met ons, Kingdom Come: Deliverance niet op de radar staan. Was dat een kwestie van 'niet goed opletten', of kwam het doordat we door de vele crowdfunded bomen het crowdfunded bos soms niet meer zien? Laten we het op een combinatie van de twee houden. Belangrijker is dat we inmiddels heel goed weten wat Kingdom Come: Deliverance allemaal biedt. We hebben net bijna twee weken besteed aan het volledig doorspelen van deze role-playing game. Wat we ervan vonden? Waar zullen we mee beginnen?
In deze video delen we een aantal handige weetjes en tips om je op weg te helpen in het avontuur van Kingdom Come: Deliverance.
Kingdom Come: Deliverance is een gigantische game. De makers, Warhorse Studios, hebben een prachtige, 'ouderwetse' rpg neergezet die op een aantal cruciale punten verschilt van andere grote role-playing games van dit moment. Het eerste verschil is te vinden in de setting. Kingdom Come: Deliverance speelt zich af in het Bohemia (Tsjechië) van de middeleeuwen. Je vindt er de ridders, de kastelen, de kwakzalvers, de wapensmid, de paarden, de stallen en de handelaren die je ook in een game als The Witcher 3 of Dragon Age verwacht. Wat je echter niet vindt, zijn draken, trollen, orks en andere fantasiefiguren. De makers wilden met Kingdom Come: Deliverance een realistisch beeld van de middeleeuwen neerzetten. Je vijanden zijn daarom zonder uitzondering andere mensen in de spelwereld.
Andere verschillen komen met name terug in de gameplay, die we op de volgende pagina's uitgebreider bespreken. We blijven nu nog even hangen bij de setting. De speler krijgt in de game de controle over Henry, die opgroeit als zoon van een smid in het kleine dorpje Skalitz. Henry leidt een ogenschijnlijk zorgeloos leventje. Hij helpt zijn vader met klusjes, haalt kattenkwaad uit met zijn vrienden en is verliefd op het meisje dat in de lokale kroeg werkt. Er lijkt weinig opvallends onder de zon te zijn, tot er onder die zon ineens een gigantisch leger verschijnt. Skalitz wordt met de grond gelijkgemaakt en Henry verliest alles dat hij lief had en bezat. In de chaos weet hij echter wel te ontkomen en een naburig kasteel te waarschuwen voor het in aantocht zijnde leger. Op die locatie komt Henry tot rust en begint zijn quest om wraak te nemen op alle personen die hem en zijn dorp zo veel onrecht hebben aangedaan.
Geschiedenisles
Dat klinkt als een vrij doorsnee 'excuus om een aantal willekeurige slechterikken op te zoeken en te doden', maar Kingdom Come: Deliverance maakt er meer van dan dat. De game bewijst zich al vroeg als leuke bron voor een geschiedenislesje. De game speelt zich namelijk af tijdens een op zijn zachtst gezegd onrustige periode in de regio. Uit onvrede over het functioneren van zijn halfbroer had Koning Sigismund van Hongarije de aanval ingezet op het rijk van Wenceslaus IV, die weinig zin had in regeren, maar vooral het luxe, met drank en vrouwen gevulde leven van een koning wel leuk vond. Het gevolg is dat Sigismund Bohemia opveegde, en daarbij slechts werd bevochten door de nobelen die deze Wenceslaus IV trouw bleven. Het leger dat Skalitz aanvalt in Kingdom Come: Deliverance is een deel van het leger van Sigismund.
In dat politieke spel hebben veel meer partijen een rol. Waar een machtsvacuüm ontstaat, zijn er altijd lieden die een stukje van de macht willen hebben. Ook de kerk is daarbij belangrijk. In de middeleeuwen stonden de macht van heersers en de macht van de kerk los van elkaar, maar of de ene partij de andere wel of niet steunde, had grote gevolgen. Sigismund wist zich gesteund door een de paus, dus dat helpt. Aan de andere kant: Wenceslaus had die steun aanvankelijk ook. Om het nog wat ingewikkelder te maken, blijken er verschillende nobele families te zijn die gaandeweg het conflict van partij zijn veranderd. Het maakt de familiestrijd, want eigenlijk gaat het om een familieruzie binnen de Van Luxemburgs, er niet overzichtelijker op.
Van dat politieke spel krijgen Henry en de speler aanvankelijk nog niet zo veel mee. Ja, je bent getuige van de macht van Sigismunds leger en komt in aanraking met enkele lokale nobelen, zoals Sir Radzig Kobyla, Sir Divish van Talmerg of Sir Hanush van Rattay, maar veel betekent dat allemaal nog niet. Voor de nobelen zelf is Henry aanvankelijk ook niet meer dan een boodschapper die het slechte nieuws van de gebeurtenissen in Skalitz komt brengen. Aangezien hij zijn hele bezit kwijt is, neemt Henry daarna een baantje aan onder de vleugels van Sir Radzig. Het is slechts een beginnetje, maar wel een eerste stap op weg naar wraak. Om te kunnen vechten tegen de soldaten die je alles hebben afgenomen, moet je natuurlijk wel eerst kúnnen vechten.
Gevarieerd aanbod in quests
Met Henry's aankomst in het dorpje Rattay begint het spel pas echt. Wie er zin in heeft, kan dan al meteen op avontuur in de wereld. Het is overigens wel handig om daarvoor eerst een paard te regelen, want de afstanden die je moet afleggen zijn soms lang. Dorpjes die je eerder hebt bezocht kun je bereiken via fast-travel, maar die optie heb je aanvankelijk niet. Zeker als je je te voet verplaatst, is de spelwereld behoorlijk groot. Toch is de totale spelwereld een stuk kleiner - en de totale speelduur trouwens ook een stuk korter - dan die van een game als The Witcher 3: Wild Hunt. Dat lijkt echter logisch, want die game werd door een veel grotere studio en met meer budget gemaakt, dus deze vergelijking is niet helemaal eerlijk.
Vergelijkbaar met The Witcher 3?
We noemen The Witcher 3 echter niet voor niets. Kingdom Come: Deliverance doet namelijk met enige regelmaat wel denken aan de vermaarde rpg van CD Projekt Red. Goed, die game was mooier, uitgebreider en een stuk geraffineerder, maar dat de vergelijking überhaupt kan worden gemaakt is een compliment voor Warhorse Studios. De spelwereld van Kingdom Come: Deliverance is namelijk rijkelijk gevuld, bijvoorbeeld met prachtige vergezichten. De game kan zich over de hele linie net niet meten met de mooiste games van dit moment, maar het glooiende, Boheemse landschap ziet er prachtig uit. Dat maakt het ook veel leuker om lange stukken te paard af te leggen.
In de bossen tussen de diverse dorpjes in de regio wachten je allerlei verrassingen. Zo vind je regelmatig struikrovers op je pad. Aanvankelijk kun je het daar nog weleens moeilijk mee hebben, maar zodra je zelf wat serieuzere spullen, wapens en vaardigheden hebt, verandert dat snel en zouden de meeste van die rovers wensen dat ze je met rust hadden gelaten. Een simpele burger die heeft besloten wat bij te verdienen met het overvallen van mensen in het bos is immers geen partij voor je imposante harnas en je piekfijne zwaard. Behalve struikrovers kom je ook andere mensen tegen, zoals reizigers van wie je zeldzame voorwerpen kunt kopen, en ridders die een duel met je aan willen gaan. Het zijn kleine extraatjes die bovenop de hoofdmoot van de gameplay komen.
Die hoofdmoot is uiteraard afkomstig van de missies. De game houdt al je quests bij in een keurig, overzichtelijk menu, waarbij je steeds maximaal drie hoofdquests en drie sidequests of activiteiten kunt 'tracken', met indicatoren op de kaart en op je kompas. De main quests zijn meestal opgebouwd als een twee- of drietrapsraket. Vaak is de ene hoofdquest een concrete uitwerking van het uiteindelijke doel van de andere hoofdquests. De inhoud daarvan is breed en zorgt voor een fiks aanbod aan interessante missies.
Meest memorabele, maar frustrerende quest (let op: lichte spoiler)
Een van de meest originele missies vindt zo rond de helft van de game plaats, of eigenlijk net daar voorbij. Henry krijgt dan de opdracht een crimineel op te sporen die lid is geworden van het klooster. Om uit te zoeken wie zijn doelwit is en om bij hem te kunnen komen, moet Henry zich dan ook bij het klooster voegen, met alle gevolgen van dien. Het is een van de meest originele missies die we ooit speelden in een rpg, maar tegelijk een van de meest frustrerende. In het klooster word je geacht dagelijks een reeks taken te volbrengen, en je kunt alleen buiten die uren om werken aan je hogere doel. Verzaak je bij je taken, dan krijg je straf en loop je alleen maar méér vertraging op. Op die manier eisen de passages die zich afspelen in dat 'Monastery' behoorlijk wat van je geduld.
Deze missie is een goed voorbeeld van hoe veel van de quests in Kingdom Come: Deliverance in elkaar steken. Er is namelijk vaak meer dan één manier om een quest te volbrengen. Wel is er meestal maar één methode die het optimale resultaat met zich meebrengt, maar voor de voortgang in het verhaal maakt het soms minder uit dan je zou denken. Die openheid is leuk. Het betekent echter ook dat het des te storender is als er quests zijn die ineens wél maar op één specifieke manier kunnen verlopen. Zo speelden we een quest waarbij je een aanval uitvoert die onmogelijk is. Zodra je faalt, neemt een tussenfilmpje het over en gaat het verhaal verder. Dat is op zichzelf niet erg, mits er ook een variant zou zijn waarbij je aanval wel succesvol is. Nader onderzoek leert echter dat er niemand is die deze specifieke missie weet af te ronden. Het is dus de bedoeling dat je faalt. Dat is een behoorlijke stijlbreuk met de rest van de game, waarin je vaak meerdere kanten op kunt.
Toch zijn we over de hele linie vooral positief over de quests en de overige activiteiten in Kingdom Come: Deliverance. Door de verschillen tussen alle activiteiten is er altijd wel iets te doen waar je zin in hebt, en zo niet, dan is het ook niet moeilijk om je bezig te houden met andere zaken, waarover we op de volgende pagina meer zullen vertellen. De hoofdquests worden veelal begeleid door prachtige tussenfilmpjes die audiovisueel de hoogtepunten van de game zijn. Alleen het introfilmpje van het spel zet al een heerlijke sfeer neer, en dat hoge niveau weet de game gaandeweg nog vaak genoeg te bereiken. Met name de missies waarin je deelneemt aan een veldslag zorgen voor hoogtepunten, zowel in het verhaal als in de manier waarop het geheel wordt gepresenteerd. In die presentatie valt op dat de gezichtsanimaties een prima niveau hebben. Helaas blijft het niveau van de stemacteurs daar af en toe wat bij achter. Daar stoorden we ons met name vroeg in de game aan, want later werd dat beter. Of dat komt doordat het niveau hoger werd of doordat we zelf waren gewend aan het niveau, durven we niet te zeggen, maar het deed uiteindelijk geen afbreuk aan het spelplezier.
Bovendien staat er tegenover dat de andere kant van het geluid - de muziek - juist wél hoge ogen gooit. De muziek in de game is gecomponeerd door Jan Valta en Adam Sporka, en beide heren mogen trots zijn op hun aandeel in de uitstekende sfeer die de game weet te bieden. Tijdens actievolle tussenscènes zwelt de muziek prachtig aan, terwijl op wat rustiger momenten een fluit middeleeuws klinkende deuntjes speelt. Keurig gedaan.
Gameplay: veel zelf doen, soms onhandig
De op de vorige pagina genoemde veldslagen zijn ook een fiks struikelblok voor de game. Dat heeft met verschillende zaken te maken, dus laten we eerst het een en ander uitleggen, om te beginnen met het vechtsysteem. Kingdom Come: Deliverance heeft een vechtsysteem dat lijkt op dat van Ubisofts For Honor. Je 'lockt' op een tegenstander en gaat dan een duel aan. Je hebt vijf 'standen' en probeert je tegenstander te raken op de plek die niet wordt gedekt door zijn schild of zwaard. Tegelijk probeer je jouw zwaard op de plek te hebben waar hij aanvalt, zodat je kunt blokken. Dat systeem wordt daarna uitgebouwd met counters en combo's, maar de crux zit hem in het locken. Jezelf richten op één vijand maakt, in combinatie met het eerstepersoons aangezicht waarin je het hele spel speelt, dat je het overzicht verliest zodra er meerdere vijanden om je heen aanwezig zijn.
Wisselen van doelwit is lastig
Dat zorgt natuurlijk voor problemen en maakt het vechten tegen groepjes vijanden moeilijk, maar dat is nog niet eens erg. Vechten tegen groepen mag best moeilijk zijn, want dat zou het in het echt ook zijn. Je wordt soms ingesloten en van alle kanten neer gemept. Beter zo, dan dat die vijanden steeds om beurten slaan. Het probleem is echter dat het spel je niet de juiste middelen geeft om partij te bieden. Het wisselen van target werkt veel te houterig, waardoor je vaak een klap richting de verkeerde tegenstander uitdeelt. Da maakt je op dat moment extreem kwetsbaar tegenover de anderen, die misschien wel dichterbij stonden. Dat probleem wordt helemaal groot als er een veldslag bezig is waar vriendelijke en vijandelijke soldaten door elkaar lopen. De truc wordt dan om vijanden die door je kompanen worden beziggehouden, in hun zij of rug aan te vallen. Om daarbij steeds de juiste vijand te selecteren is, in elk geval spelend op de PlayStation 4 of met een controller op pc, haast ondoenlijk. Dat is jammer, want het haalt de scènes onderuit die zouden moeten zorgen voor de spannendste, meest memorabele stukjes gameplay in Kingdome Come: Deliverance.
Toch breekt het de game ook weer niet helemaal. Je leert vanzelf omgaan met de beperkingen en zult steeds effectiever worden in het tussen de strijdende troepen door navigeren. Een tipje van de redactie daarbij: door op rondje (PS4) te drukken, breek je de 'lock' en kun je vrij rondlopen en rond steken met je zwaard. Dat is vaak effectiever, want het maakt dat je sneller kunt reageren op inkomende aanvallen. Bovendien kun je ook veel bereiken door slim te lopen. Zorg ervoor dat er steeds maar één vijand voor je staat en probeer de rest achter die vijand te positioneren, zodat je eigenlijk maar een vijand tegelijk bevecht.
Vechten is belangrijk en een wezenlijk deel van leven in de middeleeuwen, maar het leven, en daarmee ook Kingdom Come: Deliverance, biedt nog veel meer. Die zin kun je letterlijker nemen dan je misschien denkt. Kingdome Come: Deliverance is een 'ouderwetse' role-playing game, wat betekent dat er veel diepgang is in de spelwereld en dat je veel zelf moet doen. Alles dat je in het echt moet doen, moet in dit spel ook, op poepen en plassen na. Was dat wellicht net iets te banaal voor de ontwikkelaars? Vast, maar dat is maar goed ook. Met voldoende eten, slapen, jezelf van tijd tot tijd wassen of baden en je kleding schoon en in goede conditie houden, ben je al genoeg tijd kwijt.
Elk van de hierboven genoemde handelingen heeft een connectie met de gameplay. Slapen doe je niet alleen maar om de nacht over te slaan, maar ook om je energieniveau weer op te bouwen. Eten doe je om je 'voedingsniveau' op peil te houden. Heb je weinig energie of weinig voeding, dan heb je een kleinere health-balk en zul je sneller buiten adem raken bij alles wat je doet. Je kunt dus wel nagaan dat je dan in een gevecht een stuk kwetsbaarder bent. Goed voor jezelf zorgen is dus een doel op zich. En jezelf wassen en zorgen dat je kleding op orde is? Dat heeft invloed op je charisma, en dat heeft weer invloed op de opties die je hebt in de conversaties met andere personages. Een hogere rating in charisma betekent dat je aardiger wordt gevonden, en dat kan specifieke voordelen opleveren.
Leren lezen in Kingdom Come: Deliverance.
Eigenschappen verbeteren en perks vrijspelen
Voor elke eigenschap, zoals charisma, kracht, spraak en allerlei verschillende vaardigheden, heb je een waarde. Die waarde wordt tijdens het spelen uiteraard steeds hoger naarmate je iets vaker doet. Door veel met een bepaald type wapen te vechten, word je beter met dat wapen. Je speech ontwikkel je door met veel mensen te praten en discussies te winnen, en je skills als ruiter ... nou ja, door veel op je paard te rijden dus. Per zoveel levels speel je in elke vaardigheid of eigenschap ook een punt vrij dat je kunt besteden aan een perk, wat dan specifieke extra voordelen oplevert. Zo kun je ervoor zorgen dat jij en je paard meer spullen mee kunnen zeulen. Ook een handige perk is 'Final Offer'. Op het punt waarbij een handelaar zich normaal terug zou trekken uit een onderhandeling, doet hij nu nog één laatste aanbod. In de praktijk kom je met deze perk op zak dus vrijwel altijd uit op betere prijzen dan anders het geval zou zijn geweest.
Tijdrovende klusjes
Veel doen om ergens beter in te worden: het klinkt zo recht toe, recht aan als het is, maar soms is het nog niet zo eenvoudig. Zoals al gezegd vraagt Kingdom Come meer van je dan een gemiddelde role-playing game. Sommige activiteiten kosten aanmerkelijk meer moeite dan je wellicht gewend bent van andere games. Weet je nog hoe je in games als Skyrim een boek open kunt slaan en direct groeit in een vaardigheid? Zo niet in Kingdom Come: Deliverance. Je zult het boek moeten bestuderen, wat tijd en energie kost. Zeker in het begin zul je 'skill-books' niet binnen één dag uitgelezen krijgen. Realistischer, maar ook omslachtiger. Datzelfde geldt voor Alchemy. In andere games moet je om een potion te maken de juiste ingrediënten verzamelen, maar daarna volstaat meestal een druk op de knop. Hier niet. Bij het maken van een potion dien je het hele proces, van het fijnstampen van bepaalde kruiden tot het destilleren, handmatig te doen. Dat betekent dat het maken van potions veel meer tijd en moeite kost. Als je daarbij bedenkt dat er missies zijn waarbij je verplicht wordt een potion - of zelfs meerdere potions - te brouwen, dan weet je dat de scheidslijn tussen 'uitdagend' en 'frustrerend' op een gegeven moment wel erg dun wordt. Wél is het zo dat als je bepaalde onderdelen van de game echt vaak doet, je er handige perks in kunt vrijspelen die er juist weer voor zorgen dat je bepaalde handelingen geautomatiseerd kunt doen. Vanaf dat moment wordt alles natuurlijk weer iets makkelijker.
Techniek rammelt aan alle kanten
Dat sommige dingen in de gameplay frustratie kunnen opwekken omdat ze simpelweg omslachtiger zijn geregeld dan we anno 2018 gewend zijn in rpg's, is echter niet het grootste struikelblok waar Kingdom Come: Deliverance over valt. Die aanpak is een keuze van de makers die best te respecteren valt: het past bij de game. Nee, het zijn de onbedoelde hindernissen die het écht uitdagend maken om deze game uit te spelen. Op elk platform had en heeft de game last van bugs die gamers het spelen soms letterlijk onmogelijk maken. En dan hebben we het echt niet over te langzaam inladende textures waardoor je met je paard soms op een onzichtbare brug rijdt, of dat personages soms meters in de lucht rondlopen. Dat is hooguit slordig. Er helaas veel meer.
Het laatste dat je in een rpg wil, is dat je een quest niet kunt afmaken omdat de quest 'bugged' is. Op die momenten verschijnt een personage niet op een plek waar hij wel zou moeten komen, of ontvang je een item niet dat je wel had moeten krijgen. Warhorse Studios zet momenteel alles op alles om zulke kritieke bugs te verhelpen, maar tot nu toe sorteert dat nog niet het gewenste effect. Sterker nog, patch 1.2.5 werd teruggedraaid omdat hij een kapotte quest toevoegde in plaats van dat veel problemen werden opgelost. Het gaat dus nog niet al te soepel. Dat is een probleem, want het maakt dat je gaat twijfelen aan de game. Als je een probleem niet opgelost krijgt, vraag je je al snel af of de game niet ergens iets is vergeten. Meestal is dat niet zo, maar toch: het blijft in je achterhoofd zitten dat die verklaring niet onmogelijk is.
Stabieler op de PS4 Pro
Kan het vervelender? Jawel hoor. Spelend op een PlayStation 4 maakten we vijf crashes mee, in de pakweg 45 á 50 uur die we uiteindelijk in de game hebben geïnvesteerd. Bij sommige games is dat niet zo erg, of in elk geval minder erg. Alles hangt in dat kader af van het systeem rond het opslaan van je game. Gebeurt dat regelmatig, dan kost een crash je hooguit een kwartiertje. In Kingdom Come: Deliverance ligt dat anders. De game slaat niet al te vaak automatisch op. Wil je vaker opslaan, dan moet je 'Savior Schnapps' drinken. Zeker vroeg in de game is dat een behoorlijk prijzig drankje, en je voorraad is behoorlijk gelimiteerd. Je kunt dus niet zo vaak opslaan als je zou willen. Als je daardoor net een uur verwijderd bent van je laatste savegame wanneer de game het af laat weten en er een blauw crash-scherm in beeld komt ... tja. Hierbij moet trouwens opgemerkt worden dat dat steeds op een oude, 'normale' PS4 gebeurde. We speelden afwisselend op de normale console en op de PlayStation 4 Pro, en die laatste vertoonde deze problemen niet. Bovendien zijn de laadtijden op de PS4 Pro veel korter. De nieuwere console is met Kingdome Come: Deliverance duidelijk in het voordeel.
Conclusie
Als Kingdom Come: Deliverance ergens zijn Waterloo vindt, dan is het in de techniek. Kapotte quests, crashes en een royaal aanbod aan andere bugs lijken er vooral op te wijzen dat de relatief kleine studio wellicht wat te veel hooi op de vork heeft genomen. Kingdom Come: Deliverance is, zeker voor een project dat als Kickstarter begon, onwijs ambitieus. Het resultaat is indrukwekkend en waarschijnlijk stukken beter dan menigeen had verwacht. Bedenk bijvoorbeeld dat alle personages zijn voorzien van voice-acting, en dat er in totaal zo'n honderd uur gameplay in het spel zit. Dat is voor een studio met minder dan honderd mensen bepaald geen sinecure. De wereld is bovendien mooi en mede dankzij de historische correcte invalshoek uitnodigend en intrigerend. Wie zich goed kan verliezen in een spelwereld heeft een prima game aan Kingdom Come: Deliverance. Dat het spel ook in de gameplay wat 'rough around the edges' is, maakt niet eens zo heel veel uit. De game doet ook veel goed en de sterke kanten maken het leuk om hem te spelen. Dan nog kunnen we Kingdom Come: Deliverance onmogelijk belonen met een heel hoog cijfer. Maar wie zich afvraagt hoe veel meer er had mogen worden verwacht, zou kunnen stellen dat de ontwikkelaars het beter hebben gedaan dan het cijfer impliceert.
Leuke review maar Jurian heeft het spel blijkbaar nog niet helemaal doorgrond. Persoonlijk heb ik vanaf het begin van het spel een volledige strategie ontwikkeld om mijn Henry zo snel mogelijk wat beschaving bij te brengen. Als je slim gebruik maakt van skillbooks, skill hunting en perks bestaan er helemaal geen zogenaamde tijdrovende klusjes meer. Ik vind dit juist een geweldige zet van de ontwikkelaars omdat je op deze manier toch meer immersion meekrijgt in het begin en het ook nog eens voor je gevoel klopt. Daar moet je wel van houden maar het zijn geen klusjes het is gewoon gameplay. Als je niets weet van koken en je maakt een taart ben je daar ook een tijdje mee bezig zo ook met drankjes maken. Maar als je er een complete studie van hebt gemaakt, geoefend en getraind bent en meerdere werken er op nageslagen hebt kan je het natuurlijk veel sneller en efficiënter.
Dit bootst het spel heel mooi na en geeft je de optie om een perk te verdienen waardoor je geen of minder simpele taakjes meer hoeft uit te voeren voor onder andere drankjes maken, lockpicking en pickpocketing. En ook voor lezen kan je een perk nemen die ervoor zorgt dat je automatisch het laast gelezen boek verder leest en ook nog je reading skill verbetert als je aan het wachten of slapen bent. Het enige taakje dat overblijft is je zwaard slijpen maar daar wordt je zelf motorisch beter in zodat je dat varkentje van een bloederig zwaard wel even wast in 2 seconden. Wellicht dat je die perks nog even kan noemen in het stukje "Tijdrovende klusjes" @Tweakjur ?
Ik speel met de volgende mods, en die kan ik iedereen wel aanraden: BRB Reshade, Immersive HUD Overhaul, No Stamina Visual Effects, Remove Those Stupid Trails, Skip intro videos en natuurlijk Unlimited Saving.
En voor wat lower end kaarten, denk 980 GTX of 1060 GTX 6G, geeft deze config ongeveer 30fps *Dan kan je beter wel ook de fps limiten op 30fps anders stuitert hij wat op en neer, vooral in gevechten. Zie: https://pcgamingwiki.com/...liverance#High_frame_rate
Het is oneerlijk maar dit spel werkt beter op high end hardware. De meeste fouten in het spel komen door physics miscalculaties. Ik ben op wat trappen met een eigen wil na, en dan bijna altijd alleen als ik overcrumbled was, geen bugs tegen gekomen en heb er echt al een schandalig aantal uren ingestoken.
Het spel is nog steeds te pre-orderen op GOG zodat je alle mogelijke content voor het spel kan vergaren. En je ook nog eens meehelpt aan een DRM loos game landschap: https://www.gog.com/game/kingdom_come_deliverance
[Reactie gewijzigd door HaX0r op 22 juli 2024 20:12]
Wow, wat een ijzersterke reactie. En weinig aan toe te voegen. Feit is wel dat je die perks pas op een hoger level vrijspeelt, tot die tijd moet je veel handmatig doen. Het is geen heel zwaar minpunt, maar wel iets wat mij na verloop van tijd tegen ging staan. Zal desondanks morgenochtend (momenteel geen laptop oid in de buurt) even iets toevoegen over dat taakjes inderdaad vereenvoudigd kunnen worden naar mate je er beter in wordt en perks verdient.
@Tweakjur Bedankt, ik zie dat je ondertussen een aanvulling geschreven hebt. Mooi! Ik moet helaas je er wel op wijzen dat hoe je het omschrijft het nog niet volledig is. Het lijkt nu nog steeds dat je dingen vaak moet doen. Maar dat kan je, mocht je het echt willen, geheel omzeilen als je training neemt of maar genoeg skill boeken leest, boeken alleen is misschien niet toereikend omdat er niet genoeg in het spel zitten naar mij weten maar training in ieder geval wel, die perks kan je simpelweg nemen als je een point hebt en het level hebt bereikt. Zo kan je dus grappig genoeg automatische lockpicking krijgen voor makkelijke sloten zonder daadwerkelijk ooit maar één slot daadwerkelijk geopend te hebben. En elk drankje kan je na één succesvol handmatig brouwsel volledig automatisch maken. En je kan een master pickpocket worden voordat je het ooit nog hebt uitgeprobeerd wat het proces enorm versimpelt. Als ik dit zo terug leest doet het mij wat denken aan een oude serie, The Pretender.
[Reactie gewijzigd door HaX0r op 22 juli 2024 20:12]
Je kunt per 5 levels 1x een skill-training doen, en dat eventueel aanvullen met skillbooks die met dezelfde indeling werken. (Random Skillbook Title X part III is dan voor als je al lvl 10 of hoger hebt). Mijnsinziens is het dan ook niet mogelijk om een skill helemaal op te trainen tot waar je veel automatisch kunt doen (lockpick Hard bijv).
Maar goed, maakt verder ook weinig uit: het is geen zwaarwegend minpunt, meer iets waar je je bewust van moet zijn als je aan KC:D begint. Ik vond het wel tof juist, dat niet alles op een presenteerblaadje wordt aangeboden. Tot op zekere hoogte, in elk geval. ;-)
Vanilla spelend zul je inderdaad je handen vuil moeten maken omdat met training en skillbooks alleen je er niet komt. Neemt niet het bestaan van die perks weg natuurlijk. En heel veel tijd ben je als nog niet kwijt aan het levelen van de skills in kwestie als je aan skillhunting doet. Gewoon tactisch te werk gaan en dan level je in no time. Dit geld uiteraard niet voor alle skills, hunting bijvoorbeeld, vergt wel wat tijd omdat je elke keer wild moet vinden, maar die heeft überhaupt geen perk met automatiserend karakter.
Maargoed, nogmaals toffe review, en ik raad je aan hem nog eens uitvoerig op te pakken op de PC over een tijdje met quest en performance fixes en coole mods. Ik neem aan dat je het nu wel even zat bent na al dat play testing.
[Reactie gewijzigd door HaX0r op 22 juli 2024 20:12]
Mwoah, zeker niet zat. Ik wacht alleen wel even tot dat ik tijd heb om eens rustig te kijken naar hoe ik een 2e playthrough zou willen doen. Op pc met mods, of even wachten tot er nog een sloot patches geweest is op PS4. Either way, ik kom er nog wel eens terug. Moet ook wel, tegen de tijd dat Act 3 uitkomt zal ik deze Acts wel nogmaals willen spelen ook.
(Fun fact: het idee was dat KC:D in een keer drie Acts zou bieden, maar deel drie is losgehaald omdat dat toch niet helemaal haalbaar bleek... dus dat komt nog, als het goed is.)
Ik heb er zelf tientallen uren in zitten en zit redelijk ver in de main quest, net de pestilence quest afgerond, en heb tot nu toe maar een enkele potion hoeven maken. Dat was inderdaad een quest gerelateerde potion maar leverde geen problemen op, je moet alleen even opletten wat je doet. Verder is in principe elke potion die ik tot nu toe nodig heb gehad ook gewoon te koop bij wat handelaren.
Ik heb niet echt het idee gehad dat ik aan het werk was in het spel, alles is onderdeel van de gameplay en zelfs de wat minder boeiende quests zijn nog steeds prima te doen.
Met betrekking tot het lezen van boeken, dat gebeurt op de achtergrond en je kan gewoon even weglopen terwijl dat gebeurt. Het kost nog minder tijd dan naar de koelkast op en neer lopen. Ik heb een handjevol boeken gelezen en geen van die boeken heeft meer dan een handjevol seconden van mijn tijd gekost. Daarnaast is het ook absoluut niet noodzakelijk, als je die boeken niet leest dan is er werkelijk niks aan de hand en kan je nog steeds prima het spel uitspelen.
Het is een game die ook niet voor iedereen is. In deze game is het namelijk niet enkel een kwestie van je stats verhogen maar ook zelf bepaalde vaardigheden aanleren. Zwaardvechten wordt niet echt makkelijker naarmate je meer punten hebt, je moet zelf veel oefenen en zelf ook beter worden. Het is geen game die je bij de hand neemt maar een game waarbij je echt tijd en moeite moet stoppen in het leren beheersen van de vaardigheden die je character krijgt.
Ik denk persoonlijk dat deze game zeker een punt extra verdient als het gaat om de pc versie, die is namelijk een stuk stabieler, krijgt sneller updates en heeft betere controls. Daarnaast zorgt mod support op de pc er ook voor dat er veel tweaks te maken zijn, van grafische aanpassingen met Reshade tot verbeterde controls in combat (gevoeligheid locking systeem). Voor wie wil is er ook een unlimited saving systeem op de pc, wat voor velen een ergernis kan wegnemen.
Thanks voor de mod links! De HUD was al een ergernis voor me
Ik draai alles op ultra nu in 4k met een 1080ti + 6700k en dan krijg ik meestal zo'n 30+ fps. Speelbaar maar graag zou ik 60 zien, echter zie ik niet echt veel effect van graphics opties verlagen. Vooral shadows en physics zouden zwaar zijn, maar die van ultra naar medium oid geeft me misschien 5 fps en ook glitches zoals een haardvuur dat de hele kamer rood laat flikkeren. Nog andere tips hier? Het schijnt vooral dat de hoeveelheid pixels op 4k het "probleem" geeft.
Verder, tot nu toe een prima game! Verademing dat er weer eens wat realistische diepgang in een rpg zit. Ik vind ook de old-school feel erg fijn. Snap overigens niet dat de reviewer niet van het spel gehoord had: ik wachtte er al tijden op. Straks gaan ze me nog vertellen dat mount and blade bannerlord een verrassing is!
Shadow moet helaas echt op Low denk ik. Als je grafische problemen daarmee ondervind, missende schaduwen en dergelijke, zou je deze mod kunnen proberen maar de berichten erover zijn nogal wisselend: https://www.nexusmods.com/kingdomcomedeliverance/mods/41 Bij mij werken schaduwen prima op Low alleen soms is er een wat lelijke schaduw zichtbaar bij deuren met een kaars erachter, dan zie je echt zo'n simpele gradient op de vloer.
Verder kan je nog kijken of je heapsize aanpassen werkt. De distances moet je juist op max zetten voor verbeterde fps bij een kaart met veel VRAM. En shader en post process zeker niet hoger dan high. Verder kan ik nog heel veel verder in detail treden maar ik adviseer je mijn config als startpunt te nemen en vervolgens de settings één voor één up te scalen en kijken wat voorn invloed dat heeft voor je fps.
Thanks, ik ga wel even wat experimenteren. Het lijkt inderdaad vooral shadows te zijn. Die van ultra naar low geeft me binnen 30->45 en buiten 30->55 fps. Alleen kost het irritant veel shimmering/aliasing op shadows. Shaders helpt ook wat, vooral binnen. Post-processing van ultra naar low scheelt niks (45->47 oid). Ik zal die mod eens proberen.
Bottomline: mod geeft flickering, uitgezet. "shader quality" is de culprit. Dat op High gezet en de rest gewoon op ultra high gelaten, incl shadows en dan krijg ik ~35 binnen en 45 buiten wat prima is voor een rpg. Ik zie eigenlijk geen verschil met de shader quality.
[Reactie gewijzigd door Zoijar op 22 juli 2024 20:12]
Je kan beter lagere resolutie renderen en anti aliasing inschakelen.
Hoe meer pixels je hebt hoe meer pixel calculaties moeten worden gedaan.
En pixel calculaties zijn erg duur. Kost veel performance.
Je moet ook niet alles blind op ultra zetten. De developers geven zelf aan dat de ultra instellingen voor toekomstige videokaarten zijn. Ik gebruik een mix van medium en high om 60 fps te halen met precies dezelfde hardware als jij. En dat ziet er prima uit op 2160p
Ik zit met een 1080ti en 4k op 30-55 fps (cutscenes vaak 30, ingame 50+). Alles op high behalve physics en shadows, die staan op medium. Icm 8700k, miss maakt dat het verschil.
Consoles kunnen niet anders als over laffe hardware beschikken. Van een 1000€ kostende Playstation worden er geen 100 miljoen verkocht. Consoles belachelijk maken omdat de hardware niet high end is komt dom over.
Dank, was na het lezen van de review op zoek naar info over de pc versie en het leveling/skills systeem. Ook fijn dat die save functie veranderd kan worden. Net gekocht, nu aan het downloaden.
[Reactie gewijzigd door Boefmans op 22 juli 2024 20:12]
Kingdom come deliverance is een welkome afwisseling van de triple AAA studio lootbox games die vervelend genoeg de norm zijn de laatste tijd. Het spel is uitdagend en gigantisch tijd rovend. Zes uur spelen zonder dat je het door hebt is niet ongewoon. Het is even wachten op de patch die vooral de wat verdere main story quests wat stabieler maakt.
Het saven van je game met of slapen of het drankje klinkt uitdagend maar het drankje zelf is vrij simpel te maken met alchemy en je kan het op veel plekken kopen, toch zou ik in het begin een save game mod aanraden dat je kan saven wanneer je wil. Er is giga veel te doen en veel verschillende manieren om iets te doen en een verkeerde beslissing is snel gemaakt.
Laat je verder niet afschrikken door de glitches en bugs. Het spel vind ik persoonlijk on par met Skyrim en de Witcher maar dan wel in zijn eigen recht. Voor de keren dat ik het spel heb vervloekt om zijn moeilijkheid heb ik even hard moeten lachen om hilarische quests en gekkigheid die je tegen komt.
Op het moment dat de makers het spel stabiel hebben is het een dikke 10 waard.
De storyline is dusdanig goed dat je er beter in wil worden omdat je wil weten hoe het verhaal verder gaat. En verder: immersion. Ik moest een paard ophalen in een nabijgelegen dorp. Ik werd verleid tot een potje dobbelen in de kroeg in het dorp waar ik het paard moest ophalen.
In de flakkering van een kampvuurtje bij de herberg speelden we ons spel. Ik stond het hele potje onwijs achter maar had heel veel mazzel met mijn laatste worp, waardoor ik ineens voor kwam te staan. Juichend zit ik op m'n stoel en kijk snel of de andere mensen in de herberg mijn laatste winnende worp gezien hebben.
Toen besefde ik dat de andere personen in de herberg niet op of om keken omdat ze er niet toe geprogrammeerd waren; het waren dus toch geen echte personen. The witcher 3 en skyrim zijn nooit zo tot leven gekomen als de wereld in dit spel. Ik vergeet regelmatig dat het een spel is, ipv een echte virtuele wereld, ik zie geen spelwereld, ik zie een wereld. Daar komt bij dat de characters likable zijn (onwijs goed geschreven dus) de quests afwisselend. Ik heb nog nooit een game gehad met zoveel afwisseling waarbij 80% van de quests ik ook daadwerkelijk wil doen (niet voor de skillpoints).
Ook een verademing dat er nu eindelijk eens niet elfen, tovenaars, trollen, orcs, pratende honden etc etc etc rondlopen.
Dit is een mijlpaal in de gaming geschiedenis.
[Reactie gewijzigd door SpiceWorm op 22 juli 2024 20:12]
Heel eerlijk. Deze game is een verademing. Het speelt heerlijk (op PC). Ja de beperkingen rond save games zijn even wennen, maar maakt wel dat je vooruit moet denken en voorbereid op pad moet gaan. Ja, in het begin voelt het zwaardvechten onwennig en onhandig. Maar goed, als je in de intro in Skalitz goed oplet zie je wel waarom: Henry ís niet handig met de zwaard. Dat leer je gaande weg en ik moet zeggen dat dat op een hele vloeiende manier gaat. Je merkt het niet totdat je ineens tegenover meerdere bandits staat en je kunt ze gewoon aan. Heerlijk. En zo gaat het eigenlijk ook met alle andere vaardigheden die je kunt verwerven.
Ook de andere setting, de historische achtergronden, de uitgebreide ingame info daarover als je meer wilt weten (levert overigens soms wel spoilers op voor het verhaal!). Een verhaal dat aanspreekt, afwisselende quests. Ik vind het zeer vermakelijk.
Ik ben geen hele kritische gamer als het gaat om bugs. Zolang ik lekker de game kan spelen en mijzelf vermaak is het goed. Ik ben nog geen bugs tegengekomen die voor mij de plezier er uit halen. Betekent niet dat er geen bugs zijn. In de inventory screen ben ik Henry al meerdere keren als langnek tegengekomen, moonwalkend paard en meer van dat soort dingen. Maar voor mij doet het niets af aan het plezier.
Lang geleden dat ik mij zo vermaakt heb met een game!
Na een flink aantal uren kan ik de game nog de volgende credits geven:
1. Het gevechtssysteem.
Dit gevechtsysteem is van wat ik gezien heb degene die het dichtste bij komt bij "the real thing". Ik train al een flink aantal jaren in historische Europese zwaardvechtkunst en ik heb zelden een game gezien waar je op deze wijze kan blokken, waar het steken op deze manier is verwerkt. Een voorbeeld daarvan is de roos (hoog links, midden, rechts en linken rechts onder) dit is ook precies wat de middeleeuwse zwaardtechnieken toepassen zie ook Fiore. Ook komen de handelingen terug als moves die unlocked worden door het vechten en het kiezen van perks. Deze komen direct uit de manuscripten van Lichtenauer en Talhofer.
Ook het wegstappen uit een slag en van daaruit je aanval doen is goed verwerkt. Voor wie eens een keer af wil van die rpg waar je combat bestaat uit button bashing en iets realistischers zoekt is dit spel zeker een interessante.
2. Realisme en historisch besef. Veel details zoals het dragen van de armor het aantal slots dat je daarvoor hebt vind ik echt heel goed uitgewerkt. De gelaagdheid in kleding was zeker toen echt een ding. Hoe ook het dragen van kleding invloed heeft op hoe de "wereld" je ziet vind ik ook echt goed uitgewerkt. Hoe de wapens schade doen op tegenstanders en hoe je verschillende soorten armor verslaat zijn realistisch en geven het gevoel dat de wapenkeuze echt een verschil maakt. De diversiteit in kleding is behoorlijk maar past erg goed in het tijdperk van de late middeleeuwen. Dit draagt echt bij aan het neerzetten van de juiste sfeer. Chaperons voor de nobelen, de kloffies die het straatvolk draagt. Correctheid als je kijkt naar de geschiedenis en daar onderzoek naar doet druipt hier aan alle kanten er vanaf en ik moet deze ontwikkelstudio daar de credits voor geven.
Verder moet ik zeggen (en ik speel op PC) dat ik nauwelijks last heb van die grafische bugs die in de review gemeld worden. Wellicht dat de port van PC -> console wat te wensen over laat en dat is wel erg jammer. Heb je echter een redelijke recente PC dan moet je van de meeste grafische bugs geen last hebben. Ik game op een geforce 970, Intel 4970k 4GHZ, 32GB geheugen met een SSD harddisk.
[Reactie gewijzigd door Goros op 22 juli 2024 20:12]
Persoonlijk heb ik in lange tijd me niet meer zo goed kunnen vermaken met een game. De AAA games van tegenwoordig is zoveel eenheidsworst en niet uitdagend en standaard checklists afwerken dat de lol er snel af is.
Deze game is zeker niet perfect maar de wereld die ze neer weten te zetten is echt fantastisch! Het voelt echt aan als een wereld en er gebeurd (thank God!) niet elke minuut een random event.. Dit geeft de wereld geloofwaardig heid en ben je daadwerkelijk benieuwd wat er achter dat ene weggetje zit..
Dit gecombineerd met geen standaard gameplay en de vrijheid is echt een verwelkomen afwisseling na mijn idee
Zelf weinig bugs tegengekomen moet ik zeggen.. 2 Floating npc ''s en nu net een side quest die bugged is maar verder geen crashes etc.
Nog bijzonderder vind ik dat vrijwel elke reviewboer de PC versie heeft getest. Behalve Tweakers.
Ook vind ik de kritiek dat alles omslachtiger is dan de hapsnak alles met paplepel ingegoten "RPG" van tegenwoordige tijd, die meer weg hebben van een third person action-adventure met een inventory en exp systeem erop geplakt, niet geheel terecht. KCD is een RPG pur sang en zou daar juist om geprijsd moeten worden.
Ik vind ook dat dat wat onder belicht is. Het spel laat her en der wat steken vallen maar over het algemeen gesproken is het script zo ongelooflijk realistisch geschreven dat ik in het begin niet kon voorspellen hoe de dialogen liepen. Ik ben helemaal verpest door fantasy heavy script schrijvers en Hollywood cliché's waar menig game script schrijver ook prooi aan is gevallen. Veel dialogen die je in dit spel tegen gaat komen voelen heel erg natuur getrouw en realistisch aan, op het feit na dat iedereen Engels spreekt, slechte accenten heeft en er soms gewoon slecht acteer werk tussen zit natuurlijk. Maar wanneer het werkt zet dit spel een te bereiken immersion gevoel neer die ik nog niet eerder ben tegen gekomen met een modern 3D spel. Het voelt soms echt als een middeleeuwen simulator aan.
Helaas lijken bugs, glitches & crashes tegenwoordig de norm te worden bij game releases.
Had gehoopt dat de game industry geleerd had van Mass Effect: Andromeda, waarbij bugs, glitches & crashes de game en ervaring kompleet verpest had en de neck heeft omgedraait.
Pas nadat het nodige gepatch was (1.10) heb ik de game weer opgepakt en blijkt deze toch zeker een “Mass Effect” waardige game te zijn. (Echter was toen al de toon gezet)
Ik hoop echt dat devs in de toekomst meer focussen op kwaliteit van games dan zo snel mogelijk een “broken” game te releasen.
Zelf zie ik tegenwoordig af van pre-orders of wacht ik even een tijd tot de eerste paar patches vrij gegeven zijn van games mits ik weet dat de games vrijwel probleem vrij zijn.
[Reactie gewijzigd door Jonathan-458 op 22 juli 2024 20:12]
Voor een kleine en beginnende studio is het vaak een kwestie van "tot het budget op is" ontwikkelen.
Dan ontkom je er niet aan dat er bugs in zitten. Als kleine studio vind ik dan dat ze met deze game een goede prestatie hebben geleverd. Het releasen van de game "moet" dan gebeuren zodat er inkomsten binnen komen waardoor er weer meer geïnvesteerd kan worden in het spel en het spel nog weer beter gemaakt kan worden.
Wat in zijn algemeenheid een ondergeschoven kindje is bij games development is het testwerk. Testen is een vak en kan je niet overlaten aan designer of een AI developer en al helemaal niet aan je eindgebruikers. Daar heb je een zekere skillset voor nodig om de echte issues er uit te vissen in een zo vroeg mogelijk stadium van de ontwikkeling. Dát word te weinig gedaan, zeker bij kleine studio's is dat besef er niet.
In overige software ontwikkeling is het heel gebruikelijk om op +- 2 ontwikkelaars 1 tester te hebben die kan nagaan of datgene wat gebouwd is, doet wat het moet doen. In tripple A gamestudios (zoals bij Guerilla games) nemen ze dat wel serieus en dat maakt het verschil tussen een beginnende studio en een tripple A studio. In dat opzicht kan je in mijn optiek de grote studio's er zeker op aanspreken als een game vol bugs word gereleased.
Maar een dergelijke kleine studio, die vooral bestaat uit liefhebbers voor historie en het genre? Die hebben de ervaring en het budget niet om het testen over te laten aan vakmensen. Ergens wel zonde natuurlijk Gelukkig hebben we in Nederland de Dutch Game Garden en worden beginnende gamedevelopers begeleid wat al tot een groot aantal interessante titels geleid heeft.
[Reactie gewijzigd door Goros op 22 juli 2024 20:12]
Ik snap niet vanwaar iedereen performance problemen en glitches heeft.
Dit spel draait gewoon goed op een R7 1700x & 1080. Ik haal perfect overal 60fps op 2560x1440p, ik heb vSync afgezet en view distance een beetje ingeperkt.
Ik ben enkel een muurtje tegen gekomen waar ik niet over geraakte en een trap waar ik over de treden moest springen. Het combat systeem is in het begin redelijk traag, Maar van het moment dat je level 10 bent in sword gaat het super.
Cherrypicking. 30 uur in het spel en de grootste bug die ik ben tegen gekomen is een missende trigger in een quest, keer herladen en dat was verholpen, en dat er eens in de zoveel tijd "Game Saved" op het scherm blijft staan.
Haha ik ook.
Moet mij denken aan games en bugs van vroeger (jaren 90).
En ja iedereen roept altijd dat games toen zonder bugs uitkwamen, maar nee hoor toen had je ook dit soort grappige dingen. Heerlijk, zolang het niet zorgt voor een onspeelbare game en het met een keer herladen opgelost is (ik herinner mij een Tomb Raider 3 waarbij een level een bug had waardoor ik het hele spel opnieuw moest spelen, en dat meerdere keren op verschillende plaatsen in de game. En nee ik was de enige niet, en bugfixes bestonden toen niet ).
[Reactie gewijzigd door Mud.Starrr op 22 juli 2024 20:12]
Ik draai KDC op een FX8320 @ 4.3 en licht overgeklokte 280X en zelf bij mij draait het prima en het ziet er prachtig uit.(af en toe een stutter en na fast-travel texture pop-in maar het is voor mij zeker niet hinderlijk)
Ik heb het even gespeeld en de spelwereld doet denken aan een First Person versie van "The Witcher III". Werkelijk prachtig vormgegeven, de belichting, alles valt goed op zijn plek.
Gezien de grootte van het team ben ik verbaast over de kwaliteit die is neergezet. Helaas is het spel wel uitgebracht met een aantal game breaking bugs. Zo kon ik plots niet meer lockpicken (De gele bal was verdwenen die de hotspot aangeeft). En nog wat andere zaken.
Gevechten zijn vernieuwend en vrij realistisch, maar inderdaad, het locken is zeer onhandig. Ik lees op Reddit veel klachten over dat het bij 2 of meer personen een gevecht toch erg moeilijk wordt. En dat is absoluut waar, maar in het echt wacht ook niet iedereen netjes op zijn beurt om aan te vallen. Tijdens een quest had ik plots 4 bandieten tegenover me. Dat viel gewoon niet te winnen. Meerdere keren geprobeerd, compleet kansloos. De beste optie was dus op mijn paard te springen en zorgen dat ik weg kwam.
Alles bij alles vindt ik de waardering van 7.5 voor deze game eerlijk. Als alle problemen opgelost worden kan dat zomaar oplopen tot een 8.5-9 wat mij betreft.
Edit: Typo's. Het was vroeg.
[Reactie gewijzigd door Greymane op 22 juli 2024 20:12]
Als je in een gevecht komt met veel personen moet je vooral veel blijven bewegen, zo kan je wat afstand creeren en wordt je minder snel door elke andere tegenstander geraakt.
Het blijft toch geen sinecure om een 3v1 te winnen.
Ik vind daar soms het combat systeem iets te traag op de signalen. Ik bevind me vaak in de situatie waar ik 3v1 sta en enkel damage kan doen bij riptose (dus blocken op tijd en dan slaat hij terug). Een aanval resulteert meestal in een dodge/block en ik word ineens zwaar in de rug gepakt.
Misschien moet ik echt blijven "dansen" tot ik eventjes iemand 1v1 heb en het dan snel afmaken vooraleer z'n maatjes aankomen.
Niet in het bijzonder om eerlijk te zijn. Natuurlijk moet je wel objectief kijken naar het product dat je hebt, en niet wat het kan worden (over een paar patches, als bugs verpletterd zijn).
Maar het betekend niet dat ondanks dat er bugs in het spel zitten nu, dat het een slecht spel is. Veel mechanieken die in het spel zitten, zijn gewoon met zorg geimplementeerd en uitgevoerd, geven je een ervaring die je nog niet eerder hebt gehad. Dingen zoals een taal moeten leren om hem te begrijpen is bijv. een prachtige toevoeging die je een sterk "immersion" gevoel geven, maar ook een doel om na te streven.
Dit soort dingen beoordeel je natuurlijk ook, je kijkt niet alleen maar naar de technische kant van een game (geluid, graphics, bugs), maar ook naar het gevoel dat een spel je geeft. En dat is wellicht een veel persoonlijker iets, omdat dit altijd objectief is, is het wel waar een game om draait: spreekt het je aan.
Dus een 7,5 voor deze game is zeker niet misplaatst, het spel is grafisch prachtig, maar aan de 7,5 kan je wel lezen dat hij zeker niet perfect is. De bugs reflecteren hier prima op de score.
En wat terrecht aangegeven wordt door @Greymane als de bugs eruit gehaald worden komende weken, dan zal dat ook reflecteren op het cijfer van het spel.
Bugs die quests onbruikbaar maken en crashes waarbij je veel voortgang verliest, zijn funest voor het spelplezier.
Nee, dan snap ik een 7,5 inderdaad niet...
En wat terrecht aangegeven wordt door @Greymane als de bugs eruit gehaald worden komende weken, dan zal dat ook reflecteren op het cijfer van het spel.
Dat zou mooi zijn en wellicht komt de game dan wel op een 8.5/9. Als reviewer kun je echter hypothetische patches die alle bugs eruit halen niet meewegen.
Zoiets is een momentopname hè. Bij een crash waar ik 1,5 uur verloor, was ik meteen wel even helemaal klaar met de game... om er een uurtje later weer vrolijk mee verder te gaan, en dan is het weer leuk. Een strafpuntje uitdelen voor dergelijke problemen hoeft niet meteen hetzelfde te betekenen als direct een onvoldoende uitdelen. De hoofdgedachte achter het artikel is dat KC:D een prima game is, maar dat het je door bugs/crashes/onhandige dingen in gameplay, soms moeilijk gemaakt wordt om de game ook echt zo leuk te vinden.
En ook iets uit de tekst, waar ik mijzelf dan onder schaar is het afwachten op meerdere updates.
Ik zie mij namelijk niet als iemand die de beste graphics wil maar wel een stabiel spel. Dat is hij dus niet. Het wachten van 6 tot 12 maanden geeft mij een beter gepolijst spel en de waarschijnlijkheid dat hij voor 15-20 euro te krijgen is (ik speel console btw).
In deze tijden is een game met zoveel bugs uitbrengen not done (natuurlijk gebeurd het maar dat kost je verkopen)
Ik wacht ook met bijna alle spellen, heb toch nog een backlog van hier tot tokio.
Zo speel ik al jaren en eigenlijk nooit last van bugs, ideaal. Ik hoef niet het nieuwste van het nieuwste direct te spelen.
Er had wat meer zwaard trainingen in het begin moeten zijn.... zit nu op het punt ( aan het begin van het spel) dat ik het kasteel ontvlucht... en er komt een ridder achter me aan..
Van zwaard vechten bak ik op het moment niks van, en ik weet dat als ik doorloop de berg af er nog 4 mannen staan