Inleiding: de waarde van het woord 'pro'
Samengevat
De Mate 10 Pro is het meest high-end toestel dat Huawei tot nu toe heeft gemaakt. Grootste pluspunten zijn de prima accuduur en de goede camera. Het scherm is geen groot plus- of minpunt; het 2:1-oledpaneel van 6" heeft niet de hoogste resolutie en de kleurweergave had mooier gemogen. Het is wel altijd afleesbaar. Dat het scherm automatisch dimt bij het gebruik van diverse soorten apps, is raar. Er zijn meer minpunten. Zo heeft de telefoon geen 3,5mm-jack, maar wel infrarood. Het ontwerp voelt stevig aan, maar het gebruik van glas aan de achterkant maakt een hoesje haast een noodzaak.
Eindoordeel
De aanduiding 'pro' is bij veel techproducten terug te vinden. De bekendste zijn misschien wel de MacBook Pro's, de serie duurste laptops van Apple. Bij smartphones is de term 'pro' geen gemeengoed, alleen Chinese merken lijken er dol op te zijn. Huawei en Meizu gebruiken hem bijvoorbeeld, maar Samsung, Apple, LG en Sony zijn er spaarzaam mee of gebruiken hem helemaal niet.
Het woord 'pro' is een afkorting van 'professional' en verwijst dus naar producten waarvan de doelgroep zich in de zakelijke markt bevindt. Je kunt je daarom afvragen wat er precies 'pro' is aan de Mate 10 Pro. Het is weliswaar een duurdere versie van de, niet in de Benelux geleverde, Mate 10, maar de wijzigingen zijn niet op een zakelijk publiek gericht.
/i/2001735983.jpeg?f=imagenormal)
Die wijzigingen zitten op andere vlakken. Ten opzichte van de Mate 10 heeft de Pro-versie een oledscherm met een lagere resolutie. Daarnaast heeft Huawei de 3,5mm-jack weggehaald, vermoedelijk als experiment, om te kijken of het klanten iets kan schelen. De niet-Pro-versie heeft hem immers wel. Daarnaast is uitbreidbare opslag niet beschikbaar op de Pro-versie.
De enige echte Pro-functie van de Mate 10 Pro, de PC Mode, waarmee je volgens Huawei het toestel makkelijk kunt gebruiken als 'mobiel kantoor', werkt ook op de reguliere Mate 10. Ondanks het liberale gebruik van het woord Pro zijn er redenen genoeg om de Mate 10 Pro onder handen te nemen, zoals de opvallende cameraset-up, de gloednieuwe soc met extra ai-processorkern en het 18:9-oledscherm.
Design en hardware
Het is een beetje verwarrend, maar sinds een paar jaar heeft Huawei twee smartphoneseries onder de Mate-naam. De eerste is de serie die loopt van de Mate naar de Mate 2, Mate 7, Mate 8, Mate 9 en nu de Mate 10, die niet naar de Benelux komt. De tweede is de variant met oledschermen: de Mate S, de Mate 9 Pro en dus de Mate 10 Pro. De Mate 8 en Mate S verschilden twee jaar geleden behoorlijk en ook de Mate 9 en Mate 9 Pro/Porsche Design waren nog totaal verschillende toestellen, maar de Mate 10 en Mate 10 Pro zijn wat lastiger te onderscheiden. Ze hebben beide hetzelfde ontwerp, al verschillen onder meer de beeldverhouding en de plaatsing van de vingerafdrukscanner.

De Mate 10 Pro heeft een 18:9-scherm van 6,01", met vrij dunne bezels aan alle kanten. De telefoon is daardoor voor zijn schermformaat niet al te groot en van de voorkant is bijna 81 procent scherm.
Toestel |
Mate 10 Pro |
Mate 9 PD |
Mate 9 |
OnePlus 5T |
Galaxy Note 8 |
Hoogte (mm) |
154,2 |
152 |
156,9 |
156,1 |
162,5 |
Breedte (mm) |
74,5 |
75 |
78,9 |
75 |
74,8 |
Dikte (mm) |
7,9 |
7,5 |
7,9 |
7,3 |
8,6 |
Gewicht |
178g |
169g |
190g |
162g |
195g |
Screen-to-bezel |
80,9% |
73,2% |
77,5% |
79,6% |
82,9% |
Bezels boven- onderkant (mm) |
17,9 |
30,2 |
24,1 |
19,6 |
18,6 |
Bezels zijkanten (mm) |
6,3 |
6,5 |
4,2 |
6,7 |
4,8 |
De Mate 10 Pro lijkt het meest op een Mate 9 Pro/Porsche Design met dunnere randen aan de boven- en onderkant. De vingerafdrukscanner kwam in de knel en is verhuisd naar de achterkant. Daarbij is het een rond sensoroppervlak geworden in plaats van de rechthoekige homeknop op andere Mate-telefoons.
Een ander opvallende ontwerpwijziging is het materiaalgebruik. De Mate 10 Pro is aan de achterkant van glas in plaats van metaal. Dat is een wijziging die we in de afgelopen jaren bij veel meer smartphones hebben gezien. Glas heeft een luxe uitstraling, maar heeft nadelen. Het is gevoelig voor vingerafdrukken en breekt makkelijk bij een val. De behuizing is dus kwetsbaarder geworden met deze stap. In de doos troffen we, wellicht daarom, een rubberen flubberhoesje aan. Het gebruik van de Mate 10 Pro zonder hoesje is niet aan te raden.
Het ontwerp is verzorgd, maar generiek en heeft een afwijkend detail; er loopt een lichtere streep over het glas horizontaal over beide cameralenzen heen. Het rubberen hoesje accentueert dat ontwerpdetail, dat zonder hoesje niet zo goed te zien is. Het is fijn dat Huawei zich met het ontwerp probeert te onderscheiden. De telefoon voelt behalve de glazen achterkant solide en goed gebouwd aan en is gemaakt van luxe materialen.
Hardware
Laten we eerlijk zijn: Huawei heeft het aardig verknald voor zichzelf dit jaar. Het leverde de P10-smartphones in vier configuraties van geheugen en opslag. Nee, we bedoelen niet de hoeveelheid geheugen en opslag, maar het type ervan. Afhankelijk van je geluk kon je een P10 met ufs-opslag en lpddr4-geheugen krijgen, maar je kon ook een variant treffen met veel langzamere emmc-opslag en lpddr3-geheugen.
Dat was pijnlijk, omdat Huawei op de specificatiepagina claimde dat de P10 lpddr4-geheugen en ufs-opslag had. Voor de Mate 10 Pro claimt de fabrikant zoiets niet in de specsheet. We vinden dat verdacht; daarmee dekt de fabrikant zich in tegen eventuele klachten. Je hebt gelukkig meer kans om te winnen dan in welke loterij ook, maar als je een gokje wil wagen, koop je liever een game met pay2win en geen smartphone.
Nu heb je reden om aan te nemen dat het deze keer wel goed gaat. Diverse tweakers in het Mate 10-topic op GoT reageerden op een oproep om hun eigen exemplaar van de Pro te benchmarken. Van de zes resultaten die in het topic verschenen, had er eentje dezelfde benchmarkresultaten als ons reviewexemplaar. De rest week af. Het verschil zit vooral in de Random Write-score van Androbench; die kwam bij eigenaren van de telefoon in het topic ongeveer een derde lager uit dan bij de reviewtelefoon. Dat is aanzienlijk, maar zeker niet zo dramatisch als bij de P10. De leessnelheid lijkt zelfs iets hoger te zijn dan op het reviewtoestel. De scores wijzen erop dat alle eigenaren in elk geval een toestel met ufs-opslag hadden gekregen, alleen het type of de leverancier zal verschillen.
Update, 19 december: Huawei heeft bevestigd dat alle exemplaren van de Mate 10 Pro wereldwijd ufs-opslag hebben.
Bovendien heeft de Mate 10 Pro geen 3,5mm-jack. De reguliere Mate 10 met vrijwel hetzelfde ontwerp heeft die wel en tear-downfoto's wijzen erop dat er geen dringende ontwerpreden was om hem weg te halen. Het lijkt puur te gaan om een experiment en zoals bij elke telefoon noteren we het ook hier als fors nadeel. Huawei stopt een adapter in de doos van usb-c naar 3,5mm. Het geluid daaruit klinkt, nu ja, acceptabel. Dat kunnen we niet zeggen van de luidsprekers. De telefoon heeft op papier een set-up met twee luidsprekers: eentje boven het scherm en eentje onder aan de behuizing. In de praktijk is dat niet zo indrukwekkend; er komt nauwelijks geluid uit de luidspreker boven het scherm. Het geheel klinkt onprettig, ongebalanceerd en schel.
De vingerafdrukscanner zit achterop en is een FPC1075 van het Zweedse Fingerprint Cards. Dat is dezelfde als in de Google Pixel 2-serie, en hij werkt razendsnel en vlekkeloos. Hij zit bovendien op een fijne, goed bereikbare plek en is makkelijk op de tast te vinden.
Een extra bonus is de infraroodpoort aan de bovenkant. Daarmee kun je de Mate 10 Pro gebruiken als afstandsbediening. De P10 heeft die ook al. Het is verfrissend om te zien dat Huawei ook weleens een poort op zijn smartphones toevoegt en het is een mooi punt van onderscheid ten opzichte van veel concurrenten.
De soc in de Mate 10 Pro is een heel nieuwe. Het is de Kirin 970 van Huaweis chipdivisie HiSilicon. Huawei nam met de Kirin 960 vorig jaar een kleine voorsprong op de concurrentie, maar deze keer is de stap niet zo indrukwekkend. De soc heeft vier Cortex A73-processorkernen op 2,36GHz en vier Cortex A53-kernen op 1,8GHz, allemaal gemaakt op 10nm bij TSMC. De gpu is een Mali G72MP12, op papier een stevige upgrade ten opzichte van de Mali G71MP8 uit de Kirin 960. De modem is de eerste smartphonemodem met ondersteuning voor 4g via lte categorie 18, met downloadsnelheden van 1,2Gbit/s. Hij ondersteunt 4x MiMo, 256-qam-modulatie en carrier-aggregation via vijf banden tegelijk. Dat is, kortom, een modern dingetje.
/i/2001735981.jpeg?f=imagenormal)
Een toevoeging is de neural processing unit, een aparte chip voor berekeningen via neurale netwerken. Dat was de reden waarom Huawei rondtoeterde dat de Mate 10 Pro 'geen smartphone, maar een intelligente machine' is. Dat klinkt eng, op een Terminator-achtige manier, maar zelfs Sarah Connor heeft niets te duchten van dit vriendelijke chipje op de soc. Huawei heeft samengewerkt met het eveneens Chinese Cambricon Technology om de chip te bouwen en de bedoeling is dat hij sneller en efficiënter berekeningen kan doen voor bijvoorbeeld beeldherkenning via neurale netwerken. We hebben niet echt een manier om het te testen, maar we vinden het altijd leuk als fabrikanten proberen te vernieuwen in hardware, ook al is het met angstaanjagende slogans. Wat het in de praktijk doet, is dat de chip het camerabeeld binnenkrijgt en probeert te ontdekken waar je een foto van wilt maken, zoals tekst of eten. Daar past het dan de instellingen op aan.
- Native
- Java
- Native (singlecore)
- Java (singlecore)
De nieuwe Kirin-soc betekent geen grote stap in processorkernen en in rekenkracht zien we dat terug. Hij scoort een paar procent beter in de test met rauwe rekenkracht, maar bij singlecore blijft daar al niets van over. In de Java-test komt hij wel goed uit de bus, maar dat heeft minder met rauwe rekenkracht en meer met optimalisaties te maken.
- Car Chase - onscreen
- Manhattan - onscreen
- T-Rex HD - onscreen
Om de gpu te beoordelen, kijken we eerst naar tests waarbij de schermresolutie een rol speelt. Daarin scoort hij ongeveer hetzelfde als de Adreno 540 op telefoons met deze schermresolutie. Dat wijst erop dat de Mali G72MP12 een prima gpu is, maar wel een die in lijn ligt met prestaties die je dit jaar mag verwachten. Ten opzichte van de Mali G71 uit de Kirin 960 is de stap wel groot.
- Car Chase
- Manhattan
- Sling Shot Extreme
- Ice Storm Extreme
In de offscreen-tests, die we hier laten zien omdat we met een nieuwe soc te maken hebben, is het beeld hetzelfde. Deze gpu kan zich meten met de Adreno 540 en is een grote stap ten opzichte van de gpu uit de Kirin 960. Dat zal grotendeels te maken hebben met de stap van acht naar twaalf kernen in de gpu. Nu is deze gpu prima concurrerend, maar volgend jaar kan dat anders zijn. Als Huawei deze soc volgend jaar wil gebruiken in de opvolger van de P10, zal die grafisch vermoedelijk op achterstand staan als Qualcomm en Samsung met nieuwe socs meer grafische power uit hun hardware weten te halen.
- Seq read
- Random read
- Seq write
- Random write
Voor wat het waard is: als je toevallig een Mate 10 koopt met ufs-opslag, is die opslag razend snel. Uiteraard kregen wij een reviewmodel met de snelste configuratie en die doet het ongelofelijk goed. De opslag behoort daarmee tot de top van de markt. Ook een pluspunt is dat de opslag standaard een capaciteit heeft van 128GB. Dat is erg netjes. Uitbreidbaar is hij niet, maar dat is geen nadeel als de telefoon standaard deze hoeveelheid ruimte bevat om dingen op te slaan.
De Mate 10 Pro in de configuratie die wij hebben, is razend snel en dat zien we terug in de PCMark-benchmark, die de telefoon dagelijkse taken laat uitvoeren. Hij staat samen met de Pixel 2 XL bovenaan en dat is een knappe prestatie. In het dagelijks gebruik is hij niet zo snel als de Pixel 2 XL, maar het verschil is klein.
Accuduur en camera
Noem het first world problems, maar we hebben wekenlang moeten stoeien met deze telefoon om onze accutests goed uit te kunnen voeren. Het is daarom dat deze review later verschijnt dan we hadden gewild; het scherm bleef dimmen of zichzelf uitschakelen tijdens onze browsetest.
/i/2001735985.jpeg?f=imagenormal)
De reden daarvoor bleek diep verborgen in de firmware van deze telefoon. Dankzij ons CSI-achtige onderzoek naar de software die de display aanstuurt, kwamen we erachter dat er een heel schema is dat het scherm laat dimmen. Eén manier is op basis van de hoeveelheid wit op het scherm, dat is redelijk normaal, en de andere is op basis van de app die je gebruikt. Dat gebeurt dus ook als automatische helderheid uitstaat.
Als je op het homescreen zit en je drukt op een snelkoppeling, dan zie je binnen een tot twee seconden het scherm minder helder worden. Hoeveel dat is, verschilt per appcategorie. Bij foto's dimt het scherm nauwelijks, bij video's juist meer en in de browser gaat de helderheid standaard ook stevig omlaag. Onze metingen wezen uit dat het scherm dan van 250cd/m², de standaardhelderheid voor onze browsetests, ineens naar 110cd/m² ging. In de software vonden we het schema voor het dimmen van het scherm terug en zo konden we de display alsnog op de juiste manier afstellen om de accutest te kunnen doen op 250cd/m².
De accu heeft een capaciteit van 4000mAh en dat is voor een telefoon van deze grootte behoorlijk. De meeste telefoons in deze klasse, zoals de Google Pixel 2 XL en OnePlus 5T, hebben accu's met een capaciteit die iets lager ligt. In het dagelijks gebruik gaat de Mate 10 Pro ook een behoorlijke dag mee, maar met heel intensief gebruik krijg je hem wel leeg voordat je gaat slapen. Bij licht gebruik moet twee dagen te halen zijn.
De accuduur is prima; hij houdt het tien uur vol in de browsetest. Vooral een meevaller is de score op de 4g-test, die maar veertig minuten onder die van de wifitest ligt. Dat is heel netjes en duidt erop dat het Huawei is gelukt om een modem in de soc te zetten die niet alleen snelle 4g-verbindingen biedt, maar ook op een relatief zuinige manier contact met netwerken onderhoudt. De resultaten lopen echter wel achter bij die van de Mate 9, die op 4g een uur langer meegaat en op wifi zelfs een uur of twee. Het is slecht na te gaan waar het aan ligt; misschien vreet het scherm meer stroom.
Bij de PCMark-test is het resultaat ook prima, zij het niet uitzonderlijk. De score van 8,5 uur ligt rond die van enkele andere telefoons.
- Procent vol na 30 minuten
- Laadtijd
Huawei noemt zijn eigen snellaadtechniek SuperCharge en dat bijvoeglijke naamwoord staat terecht in die naam; de accu is binnen een half uur voor meer dan de helft vol. Dat is heel fijn als het niet lukt om het einde van de dag te halen.
Camera
Zoals wel vaker houdt Huawei verborgen welke camerasensors het gebruikt voor zijn set-up. Een geheim zeg je? Wij houden niet van hardware met geheimen en omdat we toch in de firmware waren gedoken om het mysterie van het automatisch dimmende scherm te ontrafelen, konden we met wat simpele Baantjer-skills deduceren welke camerasensors in dit toestel zitten.
De sensor van de primaire camera is de IMX386 van Sony. Dat is een bekende en die hebben we onder meer ook gezien in de Xiaomi Mi 6. Het is een 1/2,9"-sensor met pixels die elk 1,25 micron groot zijn. Daarvoor zit een lens met een diafragma van f/1.6. De brandpuntsafstand is 27mm in 35mm-equivalent. De sensor van de secundaire camera is een IMX319, eveneens van Sony. Dat typenummer is weleens verbonden aan de frontcamera van een andere smartphone, maar verwijst in dit geval specifiek naar de monochrome sensor. Omdat de sensor verder onbekend is, hebben we daarover geen details. Andere smartphonecamerasensors met deze resolutie hebben veelal pixels van 1 micron groot en een sensorgrootte van 1/2,6" of groter. Dat geldt ook voor de wel aangekondigde IMX318.
Foto's maken gaat standaard met twaalf megapixel, video's gaat met een 4k-resolutie op 30fps of full hd op 60fps. Audio neemt hij op in stereo, met 186kbit/s. Hij gebruikt de h265-standaard en dus nemen 4k-filmpjes maar 28MB/s in, tegenover 40MB/s bij sommige andere telefoons. Bij full-hd-filmpjes met 60fps is dat ongeveer 26MB/s.
De frontcamera heeft een 1/4"-IMX219 van Sony. Dat is eveneens een bekende sensor, omdat het er eentje is die Sony ook los aanbiedt voor de Raspberry Pi. Verder heeft de camera een maximale resolutie van acht megapixel en een lens met een f/2.0-diafragma.
Laten we het stellen zoals het is; Huawei houdt vast aan een matig werkende set-up voor een dubbele camera. De bedoeling is dat de twintigmegapixelsensor detail toevoegt aan de twaalfmegapixelfoto door middel van software. In de praktijk gebeurt dat simpelweg niet of in elk geval niet zichtbaar. Je kunt een sticker plakken over de monochrome sensor en zelfs met je neus op een groot beeldscherm is het dan niet mogelijk om verschillen te ontdekken tussen de foto's. Hieronder zie je een paar voorbeelden van foto's naast elkaar.
Wat we wel zagen tijdens het maken van testfoto's, is dat sommige afbeeldingen met beide sensors open niet scherp waren. Dat bleek een algemeen probleem bij minder licht; soms heb je verschillende pogingen nodig. Het autofocussysteem heeft dan moeite om het juiste scherpstelpunt te vinden en soms gaat het simpelweg fout.
De monochrome sensor is wel in staat tot het vastleggen van meer details door het ontbreken van het Bayer-filter en de hogere resolutie. Dat kun je duidelijk zien in de volgende voorbeeldfoto's.
Wat bovendien verwarrend is, is dat de Mate 10 Pro net als eerdere Huaweis zowel een portretmodus als een 'instelbaar diafragma'-modus heeft. Beide modi doen ongeveer hetzelfde en het zou minder verwarrend zijn als Huawei die combineerde. Credit where credit is due: Huawei was eerder met de 'diafragmamodus' dan Apple met de portretmodus. Huawei kopieert dus een functie van Apple die Apple had gekopieerd van Huawei.
Het is niet het enige verwarrende in de interface. Als je het toestel draait, is een deel van de app in portrait en een deel in landscape. Er is een optie die 'levend beeld' heet, wat een functie is om naast een foto tegelijk een stukje video op te nemen, maar Huawei legt dat nergens uit. Er is zoveel in te stellen dat de fabrikant ervoor heeft gekozen om instellingen per modus te groeperen. Alleen als de cameramodus actief is, kun je de instellingen van die modus wijzigen. Veel modi hebben bovendien een Pro-optie, die je vindt door het lipje naast de cameraknop opzij te vegen. Het is een complexe, maar complete app.
De Mate 10 Pro is een fijne camera om bij je te hebben. We hebben hem meegenomen om hem bij wat uitdagende scènes naast twee van de toppers van dit jaar te leggen: de Samsung Galaxy S8+ en HTC U11. Daarbij bleek het stuivertje wisselen wie de beste plaatjes aflevert en het is bovendien afhankelijk van smaak. Zo verknalt de Mate 10 Pro het rood van de bus, maar het stadsgezicht bij maanlicht is dan weer prima gelukt. Wat je over het algemeen kunt zeggen, is dat de Mate 10 Pro prima meekomt met de concurrentie.
Software en scherm
We beginnen met een compliment: de Mate 10 Pro draait Android 8.0 Oreo. Dat is de nieuwste versie van Android en het is helaas minder normaal dan we zouden willen dat een nieuwe telefoon ook de nieuwe versie van Android draait. Dat heeft Huawei goed voor elkaar. Daar staat tegenover dat de fabrikant er alles aan doet om te voorkomen dat je doorhebt dat je een nieuwe Android-versie draait. Emui heeft inmiddels een update gehad naar versie 8, maar de basis blijft dezelfde. Huaweis aanpassingen grijpen diep in op Android en het centrale doel lijkt nog altijd om iOS te kopiëren. Onder meer het bedieningspaneel op het lockscreen, de zoekfunctie met een veeg omlaag over het homescreen en het ontbreken van de appdrawer zijn zaken waarin Huaweis Emui afwijkt van Android.
Er zijn wel zaken verbeterd; sinds een jaar kun je kiezen voor een appdrawer, die Huawei 'lade' noemt. Emui zit tjokvol functies, waarvan sommige handig zijn. In sommige gevallen hobbelt de fabrikant achter de concurrentie aan, met functies als Oogcomfort, en in sommige gevallen loopt Huawei voor de muziek uit met apps als Telefoonbeheer, met daarin een opslagcleaner en permissiemanager. Je kunt met je knokkels letters tekenen om bepaalde apps te openen.
Dat neemt niet weg dat Huawei nog altijd een eigen ontwerpstijl heeft. In plaats van mee te gaan in Material Design van Google, zet het knoppen en functies op eigen plekken neer. Dat leidt tot een interface die inconsistent is tussen apps.
Het upgradebeleid van Huawei is matig, slechter dan dat van concurrenten in deze prijsklasse, zoals Apple, Samsung en Google. Zo krijgen de P10, Mate 9 en P9 keurig updates naar Android 8.0, maar over de P9 en Mate 8 van twee jaar geleden heeft Huawei nog niets gezegd. Het zou ons verbazen als je langer dan anderhalf jaar grote upgrades krijgt voor dit toestel; er is in elk geval niets wat daarop wijst.
Scherm
Het scherm is een oledpaneel van Samsung met een resolutie van 2160x1080 pixels. Het is een display die het goed doet wat de basiseigenschappen betreft; het scherm kan fel en is dus vaak goed af te lezen. Het verkleurt onder een extreme hoek, maar omdat die hoek een stuk groter is dan bijvoorbeeld bij de Pixel 2 XL, is dat minder problematisch. De resolutie is wel aan de lage kant voor deze schermgrootte. De pixeldichtheid is 400 pixels per inch, maar dat geldt alleen voor de groene subpixels. De rode en blauwe subpixels komen uit op 282 pixels per inch. Het is niet zo dat het onscherp is; in het dagelijks gebruik went de resolutie gauw genoeg en het is niet anders dan bij oledschermen van 5,5" met een full-hd-resolutie.

Toestel |
Mate 10 Pro |
Mate 9 PD |
Mate 9 |
OnePlus 5T |
Galaxy Note 8 |
Tech |
Oled |
Oled |
Lcd |
Oled |
Oled |
Diagonaal, resolutie |
6", 2160x1080 |
5,5", 2560x1440 |
5,9", 1920x1080 |
6", 2160x1080 |
6,3", 2960x1440 |
Verhouding |
18:9 |
16:9 |
16:9 |
18:9 |
18,5:9 |
Schermoppervlakte (cm²) |
92,9 |
83,4 |
96,0 |
92,9 |
100,7 |
Diagonale schermoppervlakte bij 16:9-content (cm²) |
5,5" 83,4 |
5,5" 83,4 |
5,9" 96 |
5,5" 83,4 |
5,6" 87,1 |
Hoeken |
Recht |
Recht |
Recht |
Recht |
Afgerond |
We hebben de display van de Mate 10 Pro doorgemeten met onze SpectraCal C6-colorimeter en Calman 5-software.
De maximale helderheid is dik in orde met 639cd/m². Dat is wat je zou mogen verwachten van een telefoon in deze prijsklasse. Hij is ook met gemak af te lezen als de zon schijnt en dat is wel zo prettig.
- Grijswaardenfout
- Kleurfout
- Min helderheid
Huawei heeft nooit gegeven om kleurechte schermen en dat is ook bij de Mate 10 Pro zichtbaar. Het scherm is veel te blauw afgesteld, met een kleurtemperatuur van tegen 8000 kelvin. Daarnaast zijn rood en groen in het scherm te donker ten opzichte van wit, en dat leidt tot fletse kleuren op het scherm. De display is daardoor simpelweg niet zo mooi als sommige andere oledschermen. De minimale helderheid is wel uitstekend en het scherm is uitermate geschikt om 's avonds in bed nog even te netflixen, als je dat graag doet.
PC Mode
Uiteraard typ ik dit gedeelte van de review op de Huawei Mate 10 Pro zelf. Dat wil zeggen, ik typ op een bluetoothtoetsenbord, terwijl mijn tekst verschijnt op een 27"-4k-monitor. Dankzij de functie PC Mode is het mogelijk om een Mate 10-toestel als 'desktop' te gebruiken. Daarvoor heeft Huawei een eigen interface gemaakt.
Het aan de praat krijgen van PC Mode bleek een hele exercitie. Uiteindelijk is het gelukt met een door Huawei geleverde Sitecom CN-362, een 35 euro kostende usb-c-naar-hdmi-adapter. Die kun je met een hdmi-kabel aan een monitor koppelen, waarna de interface op het scherm verschijnt. Omdat het werkt via hdmi, gaat er geen stroomtoevoer heen en weer. De monitor moet aan de voeding zitten en de telefoon loopt langzaam leeg; opladen gaat niet, want je hebt de usb-c-aansluiting in gebruik voor het doorsturen van het beeld.
Andere set-ups werken niet. De Mate 10 verbinden aan een usb-c-monitor met diverse usb-c-naar-usb-c-kabels bleek niet te werken. Docks met hdmi, displayport en Thunderbolt werkten evenmin. De Display Dock van de Microsoft Lumia 950 deed ook niets. Daar komt bij dat je toetsenbord en muis via bluetooth met de telefoon moet verbinden. De inputapparaten aansluiten via usb op de monitor haalt niets uit. Het lijkt op papier een makkelijk systeem, omdat het geen eigen hardware vereist zoals Samsung DeX, maar in de praktijk lijkt de kans klein dat je alles om dit te laten werken thuis hebt klaarliggen.
De interface is gebaseerd op vensters en die kun je, als de apps compatibel zijn, resizen en over elkaar heen leggen als bij een desktopbesturingssysteem. Ook kun je twee apps tegelijk draaien in vensters, maar er is geen manier om ze zij aan zij te zetten, zoals standaard in Android kan.
/i/2001740479.jpeg?f=imagenormal)
De interface die je ziet, is tamelijk basaal. Vensters hebben knoppen voor minimaliseren, resizen en sluiten, zoals op andere besturingssystemen gebruikelijk is. Die knoppen zitten aan de rechterbovenhoek van het venster. Linksboven staat de naam en daarnaast zit een terugknop. Linksonder in beeld staat een knop om alle compatibele apps te zien. Daarnaast verschijnen iconen van openstaande apps, als taakbalk. De statusbalk is rechtsonder te vinden. Een klik op een van de iconen opent een meldingencentrum aan de rechterkant van het scherm. Rechtsonder zijn ook de standaardknoppen van Android te vinden: terug, thuis en multitasking.
De interface werkt prima, maar kent zijn beperkingen. Zo blijft SwiftKey gokken welke woorden je wilt typen en geeft het die over de hele breedte van de monitor weer. Daarnaast moesten we de telefoon een paar keer herstarten, omdat bijvoorbeeld het onscreen-toetsenbord na gebruik niet meer tevoorschijn wilde komen. Het zijn bugs die je verwacht van zo'n implementatie.
Standaard kun je weinig draaien: een bestandsbeheerder, agenda, mailclient, kladblok, galerij, video-app en dat is het. Daarnaast is er een map 'apps van derden', waarin compatibele apps te vinden zijn. Andere apps draaien kan wel. Als je in Chrome inlogt in de Play Store, opent de interface de Play Store. Daarin kun je apps opzoeken en op de knop 'openen' drukken. Sommige apps, zoals de Play Store, kunnen full screen draaien. Andere, zoals Super Mario Run, openen een telefoonvenster.
/i/2001740505.jpeg?f=imagenormal)
Wat kun je er nu echt mee? Nou ja, het is fijner om uitgebreide mails of andere teksten te tikken met een groot scherm voor je snufferd en ook zaken als copy-pasten werken beter als je vensters kunt gebruiken. Het is natuurlijk ook aardig om een fotobewerkingsprogramma als Lightroom te gebruiken op zo'n groot scherm en ook dat hebben we natuurlijk geprobeerd. Uiteraard doe je niet meteen je Windows-, macOS- of Linux-bak bij het grof vuil. Daarvoor is de interface te beperkt, werkt het niet goed genoeg en is het niet voldoende flexibel. Voor wat casual browsen of gamen op een groot scherm is het wel een leuke optie, als je toevallig veel van de benodigde hardware al hebt liggen.
Specificaties
Product |
Huawei Mate 10 Pro |
Mobiel besturingssysteem |
Google Android 8.0 |
Schermdiagonaal |
6" |
Resolutie |
2160x1080 |
Dots per inch |
402dpi |
Relatieve schermgrootte |
80,9% |
Schermtype |
Amoled |
Invoermethode |
Touchscreen |
Secundair scherm |
Nee |
Cpu/soc |
Hisilicon Kirin 970 |
Aantal cores |
8 |
Processorsnelheid |
2,36GHz |
Geheugengrootte |
6GB |
Opslagcapaciteit |
64/128GB |
Aantal sims |
Dual |
Simkaartslot 1 |
Nanosim |
Simkaartslot 2 |
Nanosim |
Cameraresolutie |
12Mp |
Diafragma |
1,6 |
Resolutie secundaire camera (achter) |
20Mp |
Cameraresolutie (voor) |
8Mp |
Camera-autofocus |
Ja |
Gsm-flitsertype |
2 leds |
Ondersteunde videoresoluties |
3840x2160 (ultra-hd) |
Mobiele netwerken |
2g - edge, 2g - gprs, 3g - hsdpa, 3g - hspa, 3g - hspa+, 3g - hsupa, 3g - umts, 4g - lte |
Met wifi |
Ja |
5GHz-ondersteuning |
Ja |
Verbinding (wlan) |
802.11a, 802.11ac, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
Met bluetooth |
Ja |
Bluetoothversie |
Bluetooth 4.2 |
Overige draadloze verbindingen |
Infrarood, near field communication (nfc) |
Gsm-connector |
Usb 3.1 (type-c, g1, 5Gbit/s) |
Gps |
Ja |
Gsm-functies |
A2dp (bluetoothstereo), bewegingssensor (g-sensor), gyrosensor, handsfree, kompas, tril, vingerafdrukscanner, voicerecorder |
Accucapaciteit (mAh) |
4.000mAh |
Telefoonmodel |
Bar |
Lengte |
154,2mm |
Breedte |
74,5mm |
Dikte |
7,9mm |
Gewicht (gram) |
178g |
Alternatieven
Het meest logische alternatief voor de Mate 10 Pro is de reguliere Mate 10. Hij komt niet in de Benelux uit, dus je zult hem moeten importeren. Hij heeft een paar voordelen ten opzichte van de Pro-versie. Zo heeft hij een 3,5mm-uitgang, uitbreidbare opslag en een scherm met een hogere resolutie. Dat scherm is dan wel weer een lcd. Daarnaast deelt hij vooral veel kenmerken met de Mate 10 Pro, zoals de Kirin 970-soc en de software.
(0 reviews)
De Mate 10-serie heeft ook een goedkoper model: de Lite-versie. Uiteraard lever je daarbij in op diverse onderdelen. Zo is de soc minder vooruitstrevend en krachtig, en ontbreekt bijvoorbeeld ondersteuning voor wifi op 5GHz. Hij heeft wel net als de andere modellen een 18:9-scherm. Hij kost bovendien een stuk minder.
4.5 van 5 sterren
(1 reviews)
De prijsklasse van de Mate 10 Pro is drukbezet. De Note 8 is Samsungs duurste telefoon en die kost, afhankelijk van waar je hem koopt, ongeveer hetzelfde of iets meer. De Note 8 heeft ook een dubbele camera, maar dan met een veel nuttigere set-up met een telelens. Het scherm heeft bovendien een hogere resolutie en hij heeft in de behuizing ruimte voor een pennetje.
5 van 5 sterren
(4 reviews)
De LG V30 is iets duurder dan de Mate 10 Pro, maar heeft ook een 6"-scherm met 18:9-verhouding. De V30 onderscheidt zich door krachtige audio-output via de 3,5mm-uitgang, een poort die de Mate 10 Pro helemaal niet heeft. Ook bevat de V30 geavanceerde functies op het gebied van video, een gebied waarop Huawei ook experimenten heeft gedaan.
4.5 van 5 sterren
(4 reviews)
De OnePlus 5T is een veel goedkoper alternatief. De dubbele camera is net als bij de Mate 10 Pro van niet bijzonder veel meerwaarde. Hij heeft eveneens een 6"-oledscherm met dezelfde resolutie. Zou het om hetzelfde paneel gaan? De behuizing van de OnePlus is bovendien van metaal en de Chinese fabrikant heeft weliswaar geen vlekkeloos trackrecord op het gebied van updates, maar doet het de laatste tijd beter dan Huawei. Het is daarom een prima alternatief voor de duurdere Mate 10 Pro.
4.5 van 5 sterren
(0 reviews)
De P10 Plus was tot de komst van de Mate 10 Pro Huaweis duurste smartphone uit de line-up en mag nog steeds gelden als alternatief. Hij heeft een heel ander ontwerp en komt op veel gebieden prima mee met de Mate 10 Pro, al heeft de P10 Plus met de Kirin 960 wel een soc van vorig jaar onder de motorkap zitten.
4.5 van 5 sterren
(3 reviews)
Conclusie
We hebben het dit najaar vaker gezegd en het komt ook hier terug. Wie veel geld vraagt voor een smartphone, moet daarvoor veel teruggeven. De Huawei Mate 10 Pro heeft zeker een aantal elementen goed op orde. De accuduur is prima, de primaire camera is goed en heeft veel instelmogelijkheden, en het scherm is, nu ja, beter dan bijvoorbeeld dat van een Pixel 2 XL van Google, al zien we ook bij de display veel verbeterpunten. De veel goedkopere OnePlus 5T heeft ongeveer hetzelfde scherm, maar dan met een betere afstelling.
Daarnaast is het een verzorgd ontworpen telefoon. We worden ook blij van de 128GB opslag. De PC Mode, die geen dock nodig heeft, klinkt eveneens interessant, al hadden we moeite om hem aan de praat te krijgen. De vingerafdrukscanner zit op een goede plek en is razend snel. Emui heeft ongelofelijk veel opties aan boord. So far, so good zou je denken.
Waar het al misgaat, is het woord 'Pro'. Ten opzichte van de reguliere Mate 10, die niet in de Benelux te koop is, heeft hij geen 3,5mm-jack, geen uitbreidbare opslag, een lagere schermresolutie en een ander schermtype. Alle andere functies, inclusief de op de zakelijke markt gerichte PC Mode, zitten ook in de reguliere Mate 10. Huawei levert wel erg weinig pro voor de hoge prijs die het vraagt.
Zelfs als je de naamgeving wegdenkt, blijven er de nodige nadelen achter. De software is snel en uitgebreid, maar doet ouderwets aan. Kwalijker is dat Huawei in het verleden telefoons niet al te lang upgrades heeft gegeven en dat is bij een telefoon met deze prijs wel een vereiste. De behuizing is verzorgd, maar kwetsbaar door het gebruik van glas. Huawei heeft dat voorzien en stopt een hoesje in de doos. Zo'n rubberen hoesje is niet ideaal, maar net als bij seks is het een goed idee om het rubbertje ter bescherming toch maar te gebruiken. Daarbij heeft Huawei besloten de 3,5mm-uitgang weg te halen en dat is heel jammer. De luidsprekers klinken niet in balans en dat geeft een raar effect.
Het belangrijkste nadeel zit in de onderdelen. Huawei heeft dit voorjaar zijn vorige high-end telefoon, de P10, uitgeleverd met willekeurig ufs of emmc, lpddr4 of lpddr3. Op de specsheet waren ufs en lpddr4 genoemd. Daarmee heeft Huawei, in onze ogen, zijn klanten misleid. Het is normaal dat fabrikanten componenten van diverse leveranciers krijgen, maar het is onacceptabel als het gaat om verschillende typen onderdelen. Het veroorzaakte een hardwareloterij bij de P10.
Wij hebben in de Benelux nog geen eigenaar van een Mate 10 Pro met emmc kunnen vinden. Als je interesse hebt in dit toestel, moet je jezelf de vraag stellen of je dit bedrijf vertrouwt met zowel updates als onderdelen. Als je dat doet, heb je aan de Mate 10 Pro een telefoon waar je blij van kunt worden, mits je kunt leven met de nadelen. Als je eraan twijfelt of Huawei je vertrouwen waard is, dan doe je er goed aan om deze telefoon in het schap te laten liggen.
Eindoordeel