Inleiding
Een beetje gek is het wel; Huawei, een fabrikant die er niet vies van is om af en toe bij de concurrentie te kijken voor ideeën, brengt een telefoon uit met een full-hd-scherm van 5,5" en noemt hem 6+. Dan zou je al snel denken dat het gaat om een iPhone-kloon, maar niets is minder waar. Sterker nog, de Honor 6+ heeft een truc waar de iPhone 6 Plus nog wat van kan leren.
Die truc zit aan de achterkant van het toestel. De Honor 6+ heeft daar namelijk niet een, maar twee camera's. Dat hebben fabrikanten vaker geprobeerd, zoals HTC vorig jaar met de One M8, maar dat leverde nooit overtuigende resultaten op. Nu wel, met de Honor 6+ kun je achteraf nog een ander deel van de foto scherp krijgen en de rest blurren met een overtuigend resultaat. Omdat deze telefoon bovendien in de komende maanden uitkomt in België en Nederland, vonden we dat genoeg reden om hem op telecombeurs Mobile World Congress uit te proberen.
/i/2000584817.jpeg?f=imagenormal)
De camera's
Beide camera's zijn gelijke cameramodules, die naast elkaar zijn geplaatst. Hoewel Honor zelf niet wil zeggen om welke modules het gaat, vonden we in de software van de 6+ verwijzingen naar de Omnivision OV8865. Dat is een 8-megapixelmodule met pixels van 1,4µm. Het is een vrij reguliere smartphonecamera, al zien we hem niet veel. Om de beelden te verwerken heeft Huawei een Altek 6045-isp toegevoegd.
/i/2000584795.jpeg?f=imagenormal)
De werking van de camera is in feite vrij simpel. Per camera valt het licht dat door de te fotograferen objecten wordt weerkaatst onder een andere hoek binnen. Door middel van driehoeksmeting kan de software dan de afstand tot objecten bepalen. Om het 'achteraf focussen' mogelijk te maken, nemen de camera's foto's met verschillende scherpstelafstanden en instellingen.
In de software zit ook een optie om het diafragma achteraf te wijzigen. Dat is technisch gezien natuurlijk nonsens, maar het effect werkt wel; je kunt zo bepaalde elementen wel of niet in focus brengen zonder de scherpstelafstand te wijzigen.
De foto's zelf zijn niet van superieure kwaliteit, maar het is toch net iets meer dan een gewone gimmick. Het werkt allemaal prima, hoewel het niet iets is wat je de hele dag gebruikt.

De opstelling met twee camera's heeft ook een functie in video. Dankzij de afstandsbepaling kan de software een object blijven volgen, ook als een persoon bijvoorbeeld wegloopt. De functie werkte meer dan redelijk tijdens onze previewtijd, maar niet altijd vlekkeloos. Als er verschillende personen door het beeld lopen, raakt het systeem soms in de war.
Ontwerp en hardware
Afgezien van de camera is de Honor 6+ een weinig spannende smartphone, een model zoals je dat van fabrikant Huawei zou verwachten. Wat opvalt is dat het Huawei is gelukt een grote accu in de dunne behuizing te stoppen. Hoewel het toestel 7,5mm dik is, zit er een 3600mAh-accu in. Dat is een stuk meer dan in de iPhone 6 Plus of Samsung Galaxy Note 4.
De telefoon is met 15x7,6cm zeker niet al te groot. De randen aan de zijkant zijn 3,56mm breed en dat is vergelijkbaar met high-end toestellen als de LG G3, die ongeveer even groot is. De iPhone 6 Plus is bijvoorbeeld een stuk breder. De Honor-telefoon laat zich dan ook makkelijker vasthouden dan de iPhone.
De telefoon heeft een 5,5"-scherm met een resolutie van 1920x1080 pixels. Het door Toshiba gemaakte scherm ziet er prima uit, met goede kijkhoeken, voldoende helderheid en een redelijk contrast. Het toestel draait op een Kirin 925-soc van Huawei zelf, met vier Cortex A15- en vier Cortex A7-kernen. Dat zijn al wat oudere microarchitecturen. Veel van de toestellen op het MWC zijn inmiddels uitgerust met processors met Cortex A57 en A53.
Gebruikers kunnen twee simkaarten in het toestel stoppen, maar de tweede sleuf is ook bruikbaar voor een micro-sd-kaart tot 128GB. Het toestel ondersteunt bij release 4g op de in Nederland en België gebruikte frequenties. Andere draadloze verbindingen lopen via bluetooth 4.0, wifi a/b/g/n en nfc.
Het is duidelijk dat de Honor 6+ een duurder model is dan de Honor 6, die de fabrikant voor 299 euro in de winkel legde. Vermoedelijk gaat het toestel, dat elders in de wereld al eerder uitkwam, dus rond de 350 of 400 euro kosten.
Tot slot
Met een marketingslogan als 'For the brave' heeft Honor heel wat waar te maken. De eerdere Honor 6 was wat ons betreft eerder braaf dan brave, maar de 6+ is in elk geval iets gewaagder. De opstelling met de twee camera's is geen nieuw idee, maar het is goed uitgewerkt en dat is een verrassing. Dat neemt niet weg dat het in de praktijk bij veel mensen een weinig gebruikte functie zal zijn en dat het een feature is die het vooral leuk doet op feestjes.
Een ontwikkeling die veel mensen zullen toejuichen, is dat het Huawei is gelukt een behoorlijk grote accu in een dunne behuizing te proppen. Als de Kirin 925-soc ook nog eens zuinig blijkt te zijn, kan de accuduur een groot pluspunt van dit toestel zijn. Huawei lijkt een van de weinige fabrikanten te zijn die telefoons zowel dunner maken als van grotere accu's voorzien.
De Honor 6+ is wat ons betreft samen met de Mate 7 het meest aansprekende toestel van Huawei voor de Nederlandse markt. De fabrikant bewijst hiermee op veel fronten te werken aan het beter en vernieuwend maken van zijn toestellen. Daarom hoeft Huawei wat ons betreft echt niet meer zoveel naar de concurrentie te kijken voor inspiratie op het gebied van design en naamgeving. De fabrikant zou nu zonder af te kijken hoge cijfers kunnen halen.
