Resident Evil 7: Biohazard is een betere game dan zijn voorganger, maar zeker niet perfect. Capcom heeft woord gehouden en is in RE7 teruggekeerd naar de basis. Dat wil zeggen dat je met RE7 een game krijgt waarin sfeer belangrijker is dan steeds worden opgeschrikt. De momenten waarop het spannend wordt zijn spaarzaam, maar juist daardoor is de game spannender dan zijn voorganger. Bovendien is de opzet simpel gehouden. Hier geen skill trees en questlines. Je doel is helder en je moet dat met minimale middelen zien te bereiken. Je bent een nobody en blijft dat gedurende de volledige game. Alleen slim gebruik van de schaarse middelen kan je redden.
Capcom heeft door een afwisselende campagne een goed verhaal en prima dialogen verweven. De keuze om voor de campagne een kleine locatie en een beperkte set personages te kiezen pakt uitstekend uit, zeker omdat Capcom de drie leden van de familie Baker lekker afwisselend heeft gemaakt. Je komt ze ieder verschillende malen tegen en elk familielid biedt zo zijn of haar eigen uitdaging. Goed is verder hoe Capcom een redelijk lineaire campagne afwisselend weet te houden door je steeds op de juiste momenten nieuwe middelen en uitdagingen te bieden.
Helaas is het totaalbeeld van de game minder mooi dan het lijkt. Wie niet in virtual reality speelt, zal zien dat de grafische kwaliteit te wensen overlaat. Bovendien zijn de vele bossfights niet goed uitgebalanceerd. De piek ligt ergens in het midden en niet aan het einde. Wat ook niet helpt, is dat de tegenstanders die je buiten de bosses om tegenkomt weinig uitdaging bieden. De campagne is daardoor niet zo spannend als we hadden gewild. Er is een hogere moeilijkheidsgraad, maar die is pas toegankelijk na een eerste doorloop, en de game heeft te weinig te bieden voor een tweede doorloop.
Met Resident Evil 7 heeft Capcom een game gemaakt die gelukkig weer doet denken aan de beste games uit de serie. Helaas weet de game het niveau van die oude delen niet helemaal te bereiken.