Resident Evil 7: Biohazard Review

Niet zo eng als we hoopten

Zoek je vrouw

De opzet van het verhaal is simpel; je vrouw is drie jaar geleden verdwenen en sindsdien heb je geen teken van leven van haar vernomen. Tot nu toe althans, want je krijgt een vreemde boodschap die je naar een verlaten streek in het zuiden van de VS voert; een regio die wel vaker de achtergrond vormt voor horrorverhalen. Rednecks en horror gaan kennelijk goed samen. Je komt terecht bij het afgelegen landhuis van de familie Baker, en in en rond dat landhuis speelt de hele game zich af. Zoals gezegd: de makers hebben het eenvoudig gehouden.

Het pakt goed uit. Het is veel spannender om langzaam het enorme landhuis te verkennen dan om allerlei verplaatsingen naar nieuwe locaties mee te maken. Hier krijg je de kans om langzaam de merkwaardigheden van het huis te leren kennen, en die merkwaardigheden zijn er in overvloed. Wat daarbij helaas direct opvalt, is dat het geheel er, ondanks de beperkte schaal van de spelwereld, niet geweldig uitziet. Vooral de textures missen detail en ondanks dat laden ze ook nog eens traag. De speciaal gebouwde RE Engine laat op dat vlak wat steken vallen. Misschien houdt dit verband met de optie om de game in virtual reality te spelen; de versie voor de PlayStation 4 kan geheel gespeeld worden met de PlayStation VR. Dat mag echter geen invloed hebben op de prestatie van de game als hij zonder vr-headset gespeeld wordt. Dat de game donker is en veel modderige tinten bevat, hoort bij het genre. Dat het geheel weinig gedetailleerd is echter niet.

Goede dialogen

Terug naar het verhaal, want dat is juist de sterkste kant van de game. Capcom heeft daarvoor Richard Pearsey ingehuurd, die eerder het script voor FEAR verzorgde. Dat pakt goed uit. Zowel het verhaal zelf als de dialogen zijn een stuk sterker dan in de voorgaande games en ook de voice acting in de game is prima. Heel uitgebreid is het verhaal niet, maar het wordt uitstekend gedoseerd, met steeds een nieuwe hint. De campagne van de game - RE7 bevat in tegenstelling tot voorgaande delen enkel een campagne - is sowieso prima opgebouwd. Je begint met lege handen en krijgt heel langzaam middelen om het tegen de familie Baker op te nemen. Je vindt eerst wat verdwaalde kogels, als voorbode op het pistool dat ergens op je wacht. In typische Resident Evil-stijl duurt het echter nog best lang voordat je het pistool weet te bemachtigen, en zo hoort het ook. Ook fijn is dat de game ergens halverwege een keuzemoment bevat, waardoor de rest van de campagne een iets ander verloop krijgt. Tegen de finale komen beide lijnen echter weer bij elkaar.

• Volgende pagina 3. Weing schrikmomenten