Vrolijker en meer humor
Samengevat
Een échte topgame die GTA V naar de kroon kan steken is Watch Dogs 2 nog niet, maar een stap vooruit ten opzichte van het origineel is het zeker wel. Watch Dogs 2 verruilt het grauwe Chicago voor het vrolijkere San Francisco, en maakt op humorvolle wijze gebruik van de aanwezigheid van 'technologiehemel' Silicon Valley. Die neemt in de spelwereld en in het verhaal een grote rol in, en alleen al daarom is Watch Dogs 2 de moeite waard. Dat de gameplay meer variatie biedt dan het origineel en dat hoofdpersonage Marcus Holloway meer leuke speeltjes heeft dan Aiden Pearce had, maakt het alleen maar aantrekkelijker. Het is jammer dat het besturen van auto's niet helemaal lekker voelt en dat de game technisch her en der wat steekjes laat vallen, maar dat zijn, in vergelijking met wat er wél goed gaat, geen al te zware punten. Watch Dogs 2 heeft ons in positieve zin weten te verrassen en het zou zomaar een van de vermakelijkste titels van dit najaar kunnen zijn.
Eindoordeel
Of je Watch Dogs nu wel of niet een leuk spel vond: over een ding kon weinig discussie bestaan: de game viel tegen. Dat lag wellicht niet eens aan wat de game uiteindelijk bleek te zijn, maar des te meer aan wat Ubisoft gamers vooraf had beloofd. Op de E3 werd de game onthuld en was het publiek onder de indruk van de interessante setting, maar zeker ook van de fantastische graphics. Bij release bleek echter dat de game niet in staat was dat niveau daadwerkelijk te halen. Watch Dogs zag er daardoor veel minder goed uit dan Ubisoft deed geloven, en dat bezorgde gamers een behoorlijk vieze smaak in de mond, die nooit helemaal weg ging.
De eerste twintig minuten van Watch Dogs 2.
Die voorgeschiedenis bezorgt Watch Dogs 2 per definitie een moeizame start. Hoeveel draagvlak is er immers voor een tweede deel van een game waarmee gamers ooit in de maling zijn genomen? Niet voor niets ging de discussie in de reacties onder onze E3-preview van Watch Dogs 2 met name over wat er ook alweer mis was met het eerste deel. Daar hoeft dus geen misverstand over te zijn, maar aan de andere kant: het is ook niet per se het einde van de wereld. Sterker nog: Ubisoft heeft al vaker laten zien een matig eerste spel te kunnen opvolgen met een flink verbeterd volgend deel. Denk aan de Assassin's Creed II en de games daarna, na het toch wat tegenvallende eerste deel uit die serie. Als Watch Dogs 2 zo'n stijgende lijn kan laten zien, kan het nog leuk worden.
Die stijgende lijn vroeg in elk geval om een nieuw speelgebied, zo veel was voor Ubisoft wel duidelijk. Dat gebied werd gevonden in de Bay Area, oftewel: San Francisco en omstreken. We willen niet te hard van stapel lopen, maar kunnen er duidelijk over zijn: de nieuwe, vrolijker en kleurrijker ogende stad werkt uitstekend voor Watch Dogs 2. De setting is ervoor gemaakt. Opnieuw stap je als speler in de schoenen van een hacker die deel uitmaakt van de hackersgroep Dedsec, die het opneemt tegen het Central Operating System versie 2, oftewel CtOS 2.0, en 'Big Brother'. En wat is nou een betere omgeving om dat te doen dan in en rond San Francisco, de bakermat van zo veel technologie en innovatie die we tegenwoordig als normaal beschouwen?
Van die herkenbaarheid maakt Watch Dogs 2 dankbaar gebruik. Natuurlijk is San Francisco voorzien van alle herkenbare landmarks, zoals de Golden Gate-brug, de Coit Tower, Lombard Street, het honkbalstadion van de San Francisco Giants, en ga zo maar door. Belangrijker is echter de aanwezigheid van Silicon Valley, Palo Alto en alles wat daarbij hoort. Zo zul je Google al snel herkennen in de game, al is het onder een andere naam, en hetzelfde geldt voor Apple. Zij dragen beide bij aan het herkenbare sfeertje, dat zich het best laat vergelijken met hoe dezelfde regio, en zijn mensen, wordt neergezet in de HBO-serie Silicon Valley.
Daar scoort Watch Dogs 2 direct punten, en dat houdt de game de rest van het spel moeiteloos vol. De nu populaire hipstercultuur wordt doorlopend op de hak genomen. Dat komt terug in de vele stereotypes die je tegenkomt in de spelwereld en in de inhoud van bepaalde missies. Heb je ooit het verhaal van miljardair Martin Shkreli en het exclusieve album van de Wu-Tang Clan gehoord? Zo niet ... speel Watch Dogs 2, dan ben je aardig op de hoogte. Verder worden de in-game tegenhangers van grote technologiebedrijven voortdurend op de hak genomen, alsmede de mensen die er werken. Dat alles levert een humorvol spel op, en dat moedigen we alleen maar aan. Te meer omdat die humor in de eerste Watch Dogs-game soms juist wat te weinig aanwezig was.
Dedsec versus Blume, deel twee
Zo zijn er in de setting en door de meer humorvolle insteek duidelijke verschillen te vinden tussen Watch Dogs 2 en het eerste deel, maar overeenkomsten zijn er uiteraard ook. Zoals gezegd draait de game weer tussen de strijd die een kleine groep hackers voert tegen het almachtige veiligheidssysteem CtOS 2.0 Dat systeem is zelfs in staat om potentiële daders van nog niet gepleegde misdaden te identificeren, op basis van informatie die het heeft verzameld waaruit blijkt dat er een hoog misdaadrisico is. Op die manier wordt Marcus Holloway, het nieuwe hoofdpersonage, geïdentificeerd als mogelijke bedreiging. Het drijft hem ertoe in te breken bij het CtOS 2.0-datacentrum, om zichzelf uit het systeem te verwijderen. De actie maakt indruk op de leden van Dedsec, die besluiten hem bij hun groep te halen.
Volgers verzamelen
Vanaf dat moment begint Watch Dogs 2 echt. De strijd die Dedsec voert is vooral gericht op Blume, het bedrijf achter CtOS. Om Blume succesvol aan te kunnen vallen, heeft Dedsec echter steun nodig. Marcus en de zijnen kunnen met hun technische trucjes een hoop gedaan krijgen, maar voor een blijvend resultaat is een flinke schare aanhangers nodig. Dat wordt in de game aangegeven door het aantal volgers dat Dedsec heeft. Met elke actie die Marcus in het spel uitvoert verdient hij volgers. Bij simpele, kleine zij-missies zijn dat er uiteraard een stuk minder dan bij uitgebreidere missies het geval is, maar alle beetjes helpen. Verder komen in het verhaal betekent dus ook dat je het aantal volgers van Dedsec gestaag uitbouwt.
/i/2001306679.jpeg?f=imagenormal)
Dat gaat primair via hoofdmissies, die onderdeel zijn van de verhaallijn van Watch Dogs 2. In die missies zie je hoe de leden van Dedsec langzaam maar zeker dichter bij hun doel komen, al gaat dat niet zonder de nodige hobbels en tegenslagen. De mensen van Blume en de overheid zijn immers ook niet gek, en ze hebben zo hun eigen analoge en digitale wapens om tegen Dedsec in te gaan. Dat levert kat-en-muis-spelletjes op waarbij Dedsec soms de jagende en soms de opgejaagde partij is.
Kleurrijke personages
Dat alles gaat gepaard met een aantal tussenscènes waarin een behoorlijk aantal kleurrijke personages de revue passeert. Marcus en zijn team zijn daar onderdeel van, maar er komt nog veel meer langs, variërend van rare beroemdheden die verzeild raken in een sekte, tot directeurs van technologiebedrijven met grootheidswaanzin. En dat zijn dan nog maar de mensen die je binnen de lijnen van het hoofdverhaal tegenkomt. Duik de grote hoeveelheid zijmissies in, en je komt nog veel meer zeer vermakelijke verhalen en personen tegen. Een deel van die missies komt altijd wel op je pad, via de leden van Dedsec, maar een ander deel open je door mensen op straat af te luisteren of mee te lezen met hun sms'jes, waarmee je af en toe een nieuwe zijmissie op het spoor kunt komen.
Die zijmissies zijn regelmatig leuk om te spelen, maar gaan niet altijd gepaard met even veel aankleding als de hoofdmissies. Die zijn immers vrijwel altijd voorzien van tussenscènes. In die tussenscènes laat Watch Dogs 2 een prima niveau zien. De voice-acting is sterk en datzelfde geldt voor de manier waarop alles in beeld wordt gebracht. Na de opening van de game wordt Marcus wakker bij een onbekend persoon thuis, terwijl hij geen idee heeft hoe hij daar terecht is gekomen. Vervolgens moet hij in zijn onderbroek op zoek naar kleding. De enige kledingwinkel die echt in de buurt is, is een kledingzaak gespecialiseerd in kleding voor motorrijders. Een leuk voorbeeld van hoe twee van de sterke punten van de game - de leuke tussenscènes en de gezonde dosis humor - hand in hand gaan.
Spelen met de gameplay
Watch Dogs 2 heeft meer om het lijf dan alleen maar lachen om referenties die te maken hebben met populaire technologiebedrijven. Net als Aiden Pearce in het eerste spel is Marcus Holloway er aardig in bedreven om technologie naar zijn hand te zetten. In de game wordt dat continu 'hacken' genoemd. Over de terminologie kun je twisten, maar de game gebruikt dat woord voor elke handeling van Marcus waarbij hij de controle over bepaalde apparaten overneemt. Hack iemands telefoon en lees zijn sms'jes, hack een stoplicht om het op groen te laten springen, hack een camerasysteem om ergens binnen te kijken en hack een beveiligingssysteem om het uit te schakelen.
Niet te veel puzzels
Een druk op de knop is meestal genoeg om de hack gedaan te krijgen. De moeilijkheid zit met name in het bereiken van locaties waar een hack moet worden uitgevoerd. Soms is een bepaalde computer of terminal verstopt in een verboden gebied dat door camera's, robots en bewakers goed in de gaten wordt gehouden. Puzzelen hoe je dan toch ongezien bij je doel kunt komen, is waar Watch Dogs 2 een belangrijk deel van zijn moeilijkheidsgraad vandaan haalt. Dan kun je als extra complicatie nog een beveiligingsnetwerk tegenkomen waarin je een vloeiende lijn moet zien te creëren om een bepaalde schakelaar te activeren. Deze puzzelvorm is bekend uit de eerste Watch Dogs-game, maar werd daar veel te vaak gebruikt. Watch Dogs 2 gebruikt deze manier van puzzelen veel minder vaak, en dat is wel zo prettig.
/i/2001306631.jpeg?f=imagenormal)
Een van de leukste 'puzzelmomenten' vindt trouwens plaats op de Watch Dogs 2-versie van het Burning Man-festival, waar Marcus en zijn crew op een gegeven moment terechtkomen. De hackers worden daar uitgedaagd een bepaalde 'hackers challenge' te volbrengen. De puzzel is ook daar niet overdreven moeilijk, maar leuk om te doen. Die specifieke uitdaging laat je trouwens ook gebruikmaken van een hulpmiddel dat nieuw is in deze Watch Dogs-game: de quadrocopter. Deze kleine drone kun je te pas en te onpas gebruiken om gebieden vanuit de lucht te bekijken, zodat je in kaart kunt brengen hoeveel vijanden er zijn en waar ze staan of lopen. Bovendien kan de drone op plaatsen komen waar Marcus zelf niet kan komen. Het is goed om je daar bewust van te zijn, want niet zelden ligt daar het antwoord op de vraag hoe je een bepaalde plek in vredesnaam moet bereiken.
Vindingrijkheid wordt beloond
Toch bieden de drones - Marcus heeft ook nog een rijdende variant die zelf terminals kan hacken, iets wat de quadrocopter niet kan - niet altijd uitkomst. Soms moet Marcus wel degelijk zelf een bepaalde moeilijke locatie zien te bereiken. Vindingrijk met je omgeving omgaan is dan het devies. Moet je een dak op, maar heb je geen idee hoe je daar kunt komen omdat er geen duidelijke klimroute is? Dan staat er wellicht ergens een mobiele lift of een heftruck geparkeerd. En wellicht is een vrachtwagen ook al hoog genoeg om Marcus op een bepaald dak te krijgen. Als jij een plan weet te bedenken dat uitvoerbaar is en zou kunnen werken, dan werkt het inderdaad best vaak.
/i/2001306621.jpeg?f=imagenormal)
Bovenstaande elementen samen maken de gameplay van Watch Dogs 2 leuk. Spelen met gameplay-elementen en zien hoe je ze in je voordeel kunt gebruiken is - áls die elementen zich gedragen zoals je verwacht - altijd leuk om te doen. In Watch Dogs 2 leidt dat tot machtige situaties, zoals voor de deur van een beveiligd gebied parkeren en je quadrocopter besturen vanuit de auto. Vaak kun je dan een groot deel van de vijanden uitschakelen zonder zelf ook maar tevoorschijn te komen; geparkeerde auto's kun je naar voren en naar achteren laten rijden om ze in levensgevaarlijke projectielen te veranderen. Allerlei andere zaken in de omgeving kunnen worden opgeblazen, wat ook weer een optie biedt om de nodige vijanden uit te schakelen. Spelen met de omgeving, spelen met je eigen digitale wapens: Watch Dogs 2 op zijn best.
Politie en bendes gebruiken
Helemaal leuk wordt het als je nog wat extra mogelijkheden vrij speelt via het upgrade-systeem van Watch Dogs 2. Zo kun je de optie krijgen om een vals opsporingsbevel aan een willekeurig persoon te hangen. Zodra je dat doet, hoor je de sirenes van het arrestatieteam al gillen, en even later is de door jou aangewezen persoon gearresteerd of op de vlucht geslagen. Nog beter is het als hij het vuur opent op de politie; dikke kans dat de SWAT-agenten een flink deel van jouw vijanden te grazen nemen. Is dat het effect waar je op uit bent, dan kun je misschien beter een bende-aanval organiseren. Marcus misleidt dan een van de bendes van de Bay Area om ter plaatse een aanval te starten, wat uiteraard een flink gevecht en de nodige slachtoffers met zich meebrengt. Een zwaar beveiligde zone is na zo'n ingreep vaak een stuk makkelijker binnen te dringen. Bovendien is het vermakelijk om te zien hoe een stomverbaasde beveiliger ineens gearresteerd wordt terwijl hij geen idee heeft waar het over gaat. Prima toevoeging!
Bij deze manier van spelen is echter wel een kanttekening te maken. Wanneer je meer trucjes hebt vrijgespeeld en vertrouwder raakt met de gameplay, word je steeds sneller. Wachten op bovenstaande handelingen met politie-agenten of geduldig bewakers uitschakelen met je hacker-skills voelt dan soms als overbodige moeite. Wij verhoogden al snel ons tempo, en namen de gevechten op de koop toe als we daardoor werden ontdekt. Dat kan prima: zodra je enkele tientallen duizenden euro's bij elkaar hebt, kun je al behoorlijk sterke wapens 3d-printen in de 'hackerspace' van Dedsec. Wapens 3d-printen, ja. Een beetje vooruit lopen op de zaken kan toch geen kwaad?
Veel meer variatie
Met de basisgameplay van Watch Dogs 2 zit het dus wel goed, al hebben we een aspect daarvan nog niet behandeld. Met San Francisco, Silicon Valley, de dorpjes aan de andere kant van de Golden Gate en een stuk van Oakland, beslaat de map een behoorlijk deel van de Bay Area. Je zult af en toe flinke afstanden moeten afleggen en dat doe je natuurlijk in een van de vele auto's en/of motoren die Watch Dogs 2 rijk is. Die kun je stelen, of via een speciale app op je in-game telefoon laten bezorgen. Elke auto die je ooit hebt gekocht of hebt verdiend in een zijmissie kun je laten bezorgen, mits er een geschikte parkeerplaats in de buurt is. Een auto krijgen terwijl je ergens bovenop een berg staat gaat je dus niet lukken.
Rijden voelt niet lekker
Zeker in dat laatste geval is het handig dat Watch Dogs 2 ook beschikt over een Fast Travel-systeem. Diverse locaties zijn beschikbaar om op vrijwel elk moment snel naartoe te reizen, waarna het een kleine moeite is om het laatste stukje naar je plaats van bestemming met een 'geleende' auto of desnoods te voet te doen. Naarmate we langer speelden maakten we steeds meer gebruik van dat snelle reizen. De eerste paar keer is het leuk, maar na verloop van tijd heb je gewoon geen zin meer om weer over de Golden Gate-brug te moeten. Dat komt mede doordat de maximumsnelheid van de auto's gevoelsmatig niet zo heel hoog ligt. Dat is ergens fijn, want het leidt tot wat minder crashes dan we in een game als GTA V wel hadden als we op hoge snelheid reden, maar het maakt het rijden ook wat saai. Sterker nog: het rijden is een van de mindere elementen in Watch Dogs 2. De auto's voelen niet al te lekker of natuurgetrouw aan. Het lijkt er soms zelfs op dat ze niet echt contact hebben met het wegdek, maar er een beetje boven zweven. Dat zie je niet per se zo in beeld, maar zo voelt het af en toe.
Dat is vervelend, maar het mag de pret niet drukken. Zelfs al voelt het rijden niet heel lekker aan, dan nog is het verschil tussen een saaie, langzame auto en een snellere wagen voelbaar, en dus loont het de moeite je ogen open te houden en af en toe een snellere wagen te pakken. En een beetje door het heuvelachtige gebied van San Francisco crossen met een jeep, crossmotor of pickup-truck is ook best leuk. Of stap een keer in een elektrische kart. Wat? Ja, een kart. In Watch Dogs 2 heb je de optie om deel te nemen aan e-kartraces. Heb je de eerste race daarvan gewonnen, dan verschijnt die e-kart in de lijst met auto's die je kunt laten bezorgen.
Zeilen en e-karting in Watch Dogs 2.
Bovendien is e-karten een van de leukere dingen die je in Watch Dogs 2 kunt doen. Het is een speelse manier om wat extra geld en volgers te scoren, en racen is sowieso leuk natuurlijk. Wat dat betreft scoort Watch Dogs 2 meer punten op originaliteit dan zijn voorganger. Als e-karting nog niet goed genoeg was, wat dacht je dan van zeilen? Je kunt meedoen aan een zestal zeilraces. Daarbij heeft je bootje geen magische aandrijving; je zult gebruik moeten maken van de wind en leren dat een rechte lijn naar de volgende boei lang niet altijd de snelste route is. Een goede route kiezen en op het juiste moment overstag gaan kan je de overwinning opleveren. Hoe goed je zeebenen ook zijn: we vonden de zeilraces een vermakelijke tempoverandering. Even rust aan je hoofd, en genieten van de boot, het water en de klassieke muziek. Maar wel effe winnen, natuurlijk.
Rondklooien
Met hulp van e-karts, zeilboten en een breed aanbod aan zijmissies tackelt Watch Dogs 2 het misschien wel grootste probleem van het eerste deel: het gebrek aan variatie. Het originele Watch Dogs viel te snel in herhaling, wat voornamelijk kwam door de missiestructuur en door het gebrek aan variatie in de inhoud van die missies. Dat probleem speelt in Watch Dogs 2 geen rol meer. Sterker nog: we vergaten soms urenlang door te gaan met de hoofdmissie, omdat we simpelweg te veel lol hadden bij het bemachtigen van geldtassen en punten voor het upgrade-systeem, en bij het uitvoeren van allerlei zijmissies. In die zin komt Watch Dogs 2 een klein beetje in de buurt van GTA V: een beetje 'rondklooien' in de spelwereld is zo leuk dat je zonder probleem uren bezig kunt zijn zonder ook maar een echte missie uit te voeren.
Dan is het wel fijn als de spelwereld geloofwaardig is en blijft. Dat is voor een deel zo, maar soms gaat Watch Dogs 2 ook even de mist in. Dat gebeurt bijvoorbeeld als de zwaartekrachtsimulatie moet bedenken wat er gebeurt als een motor of een auto een hoge sprong maakt. De snelheid van de vlucht, de manier waarop je neerkomt, en ga zo maar door: met realiteit heeft het weinig te maken. Best jammer, zeker als je nagaat dat er in de spelwereld verschillende plaatsen zijn waar je een reuzensprong kunt maken.
Technisch niet volmaakt
De physics-engine laat af en toe dus wat te wensen over, maar hoe zit het eigenlijk met de rest van de techniek van Watch Dogs 2? Vooropgesteld: de game ziet er meestal goed uit. San Francisco en de omliggende gebieden zijn onderhevig aan veranderingen in het weer en dat levert soms mooie plaatjes op. Op een zonnige dag uitkijken over de stad en de baai is mooi, maar misschien maakt slecht weer, waarbij je door mist soms heel beperkt zicht heb, nog wel meer indruk. Het draagt ook bij aan de geloofwaardigheid van de spelwereld, want San Francisco staat bekend om de mist die er altijd kan zijn.
Autodeur of uitlaat?
Het geluid kon ons iets minder bekoren dan het grafische aspect. Zoals eerder aangehaald is de voice-acting goed, dus dat is het probleem niet. De soundtrack is heel aardig, met verschillende radiostations, zodat er voor elk wat wils is. Wel mag worden opgemerkt dat de game niet uitblinkt in zijn muziekaanbod. Het is goed, maar niet al te bijzonder. Kritischer worden we echter als het gaat om de geluidseffecten. Te vaak klinken geluiden een beetje overdreven, of niet heel erg realistisch. Een knallende uitlaat klinkt bijvoorbeeld vrijwel hetzelfde als het dichtslaan van een deur. Tijdens het rijden vroegen we ons soms af of we misschien een los zittende autodeur hadden, omdat we meenden te horen dat een deur continu open en dicht ging. Geen fataal probleem, maar wel eentje in de categorie 'had best beter gekund'.
Online gameplay, wanneer het wél werkt.
Wat in potentie wél een fataal mankement kan zijn, is het online spelcomponent. In Watch Dogs 2 gaan de offline en online spelwereld naadloos in elkaar over. Dat betekent dat je op elk moment andere spelers tegen kunt komen, en op elk moment in een coöperatieve missie kunt springen, of er juist voor kunt kiezen om een andere speler te hacken, wat ook weer online gameplay met zich meebrengt. Toen we een dag of twee bezig waren met spelen, verdwenen de online functies uit het spel. Wat bleek: de online features zorgden voor problemen, waardoor spelers last hadden van framerate-issues.Wij hadden die issues op dat moment opvallend genoeg nog nauwelijks voorbij zien komen, maar dat betekent natuurlijk niet dat ze er niet zijn. Ubisoft beloofde de problemen voor de release te verhelpen. Inmiddels weten we dat dat niet helemaal gelukt is. Sommige online-onderdelen werken wel. Het is bijvoorbeeld nog wel mogelijk om vrienden uit te nodigen in je spel en samen coöperatieve missies uit te voeren.
Spontane coöp-sessie
Dat is mooi, want het multiplayer-aspect zorgt voor een fijne extra laag in Watch Dogs 2. Toen de online services nog volledig draaiden, maakten we een paar keer mee dat we een alarm kregen omdat een hacker ons aanviel. Op dat moment heb je kort de tijd om die hacker te vinden. Zo verijdel je dat hij erin slaagt je te hacken. Voor bonuspunten kun je de hacker dan ook nog helemaal uitschakelen, maar noodzakelijk is dat niet. Nog leuker was onze toevallige ontmoeting met een andere speler, die daarna uitmondde in een spontane, uren durende coöp-sessie. We infiltreerden gebouwen, stalen gegevens en haalden nog veel meer ongein uit met deze onbekende, maar zeer welkome bondgenoot. Het is te hopen dat deze 'random encounters' met andere spelers snel weer werken. Ze maken van Watch Dogs 2 een betere game dan het zonder dat online element is.
Conclusie
In de conclusie van de eerste Watch Dogs-game schreven we dat het spel te repetitief was, maar desondanks zagen we een goede basis voor Ubisoft om op verder te bouwen aan een tweede game in de serie. Watch Dogs 2 is in grote lijnen precies wat we daarvan hadden verwacht. Het spel scoort met een aantrekkelijke setting en meer humor dan het origineel, maar zeker het bredere aanbod aan missies en activiteiten en de variatie die dat met zich meebrengt is goed voor het spelplezier. Technisch laat de game links en rechts wel een paar steekjes vallen, met name bij de online spelcomponent. Bij release werkt de online service door een te laat gespot probleem nog niet helemaal, en dat is jammer. Ondanks dat is Watch Dogs 2 een duidelijke verbetering ten opzichte van het eerste deel, en een teken dat Ubisoft in staat is meer originaliteit in zijn openwereldgames te verwerken dat het de laatste jaren vaak deed.
Eindoordeel
:fill(white):strip_exif()/i/2001123077.jpeg?f=thumblarge)
/i/2001306679.jpeg?f=imagegallery)
/i/2001306631.jpeg?f=imagegallery)
/i/2001306621.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306619.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306621.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306623.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306625.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306627.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306629.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306631.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306633.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306635.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306637.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306639.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306641.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306643.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306645.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306647.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306649.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306651.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306653.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306655.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306657.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306659.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306661.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306663.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306665.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306667.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306669.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306671.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306673.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306675.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306677.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306679.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306681.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306683.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306685.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306687.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001306689.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white):strip_exif()/i/2001125765.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2001123081.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2001205409.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2001132697.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_exif()/i/1361873717.jpeg?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/1003709/crop5a2192bd9f6a8_cropped.jpeg?f=community)
:fill(white):strip_exif()/i/2001123085.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2001309057.jpeg?f=thumbmedium)
/i/2001132699.png?f=fpa)
/i/2000567277.png?f=fpa)
/i/1206095876.png?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/247150/SOnic_ava.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/298263/SStweak2.jpg?f=community){kind=small}
/u/94596/crop643fb12fd4e6d.png?f=community){kind=small}
Dat is misschien niet de juiste term, maar het is dezelfde afkeer die ik ervaar.
/u/3174/crop5f1e2a4facc1b.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/193139/tweakersIconSmall.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/454625/crop60931cbf555b9_cropped.jpg?f=community){kind=small}
Alsof google translate aan stond, was er een enkel character welke Já-duh zei 
/u/233220/crop58c922806f3c4_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/741853/crop575edddca6062_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/637028/crop577c625fec2c7_cropped.gif?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/507911/crop643431f6da4ba_cropped.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/164496/crop56fe6c54774ab_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/276052/avatar_2.jpg?f=community){kind=avatar}
/u/342948/crop59100fa631191_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/475916/Globalstripe%2520Avatar%252060x60.png?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/391908/crop64e5bff5abc1b_cropped.jpg?f=community){kind=small}
/u/247216/crop61d46a6d68ee9_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/298895/crop5620d9e595c62.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/190515/crop5e83606f1ce18_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/76569/garfield14.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/37145/T_net-logo.gif?f=community){kind=logo}
/u/451662/crop581c872c4e968_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/85113/avatar.jpg?f=community){kind=avatar}
/u/421470/crop5851203431803_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/291024/avatar.jpg?f=community){kind=avatar}