De tijd die we bij de PSN Digital Showcase door konden brengen was kort, dus we hebben helaas niet alle games kunnen spelen. Bij de games die we wel hebben kunnen spelen, was de tijd soms kort. Daarom hier een overzicht van wat games die we te kort hebben kunnen uitproberen om ze vol onder de aandacht te kunnen brengen. De games zijn echter bijzonder genoeg om er toch wat informatie over te delen.
Tricky Towers
![]() |
||
---|---|---|
Titel | Tricky Towers | |
Platform | PlayStation 4, Windows |
Nederland was in Londen vertegenwoordigd door het kleine WeirdBeard, een studio uit Amsterdam met slechts een handvol medewerkers. Het bedrijf werkt aan Tricky Towers, een slimme combinatie van een aantal klassiekers. In eerste instantie doet de game vooral denken aan Tetris. Heel erg zelfs, want dezelfde vormen vallen op dezelfde manier van boven in het scherm naar beneden, en je kunt ze op dezelfde manier draaien om ze te laten passen in de vormen die al op de grond liggen. Maar er zijn meer overeenkomsten. Zo lijkt de game ook op Jenga, dat spel met houten blokken waarmee je een toren moet bouwen die om kan vallen. Dat kan ook in Tricky Towers gebeuren. Door je eigen toedoen of door dat van je medespelers, want Tricky Towers is een multiplayergame waaraan maximaal vier spelers deel kunnen nemen. Dat kan online, maar ook lokaal. Je ziet dus steeds vier torens in beeld.
Daar komt ook de laatste component van de game om de hoek kijken; je speelt tegen elkaar, en als je goede resultaten behaalt met het in elkaar passen van de Tetris-blokken, krijg je punten die je in kunt zetten om een soort magische spreuken af te vuren die ofwel je eigen toren ondersteunen of die van een tegenstander schaden. Vooral met vier spelers op dezelfde bank is Tricky Towers erg leuk om te spelen. Het spel verschijnt als download voor de PlayStation 4 en Windows. Wanneer is nog niet bekend, net zo min als duidelijk is hoeveel de game gaat kosten.
Tricky Towers.
Alienation
![]() |
||
---|---|---|
Titel | Alienation | |
Platform | PlayStation 4 |
Alienation is niet alleen de Engelse term voor een theorie van Karl Marx, het is ook de naam van de nieuwste game van het Finse Housemarque, vooral bekend van Resogun. Alienation lijkt echter meer op een andere game van de Finse studio; Dead Nation. Alienation doet in de verte een beetje denken aan Lara Croft and the Guardian of Light en aan opvolger Lara Croft and the Temple of Osiris. Dat wil zeggen dat je via een isometrisch camerastandpunt op het slagveld kijkt, waar maximaal vier spelers rond kunnen lopen. Die vier spelers nemen het samen op tegen hordes tegenstanders, en de vier spelers kunnen daarbij kiezen uit een aantal classes.
Daar houden de overeenkomsten ook wel zo'n beetje op, want Alienation is veel duisterder dan de games rond Lara Croft. Veel sneller ook. Waar je bij Lara naast de actie ook veel puzzels op moet lossen, is het hier toch vooral knallen. De game speelt als een twin stick shooter, waarbij de nadruk ligt op de vuurkracht van de spelers. Die moet ook groot zijn, want de hordes aliens die je tegen moet zien te houden is enorm. Het krioelt van de vreemde, maar razendsnelle wezens die je van alle kanten belagen. Het is dus zaak om goed samen te werken en op de omgeving te letten. Om te overleven, is het zaak om goed te weten waar de hordes aliens vandaan kunnen komen en alle richtingen af te dekken. de levels zijn procedureel gegenereerd, dus je weet nooit precies wat je tegen zult komen.
Je kunt kiezen uit drie verschillende classes, de Tank, de Saboteur en de Engineer. De rol van de eerste spreekt voor zich. Hij moet de klappen opvangen en zijn minder stevige teamgenoten beschermen, bijvoorbeeld door een schild op te werpen. De Saboteur moet het hebben van Stealth en kan zich dus voor aliens en medespelers onzichtbaar maken. De Engineer heeft naast wapens ook de optie om teamgenoten te ondersteunen, bijvoorbeeld door ze gedurende een match op te lappen. Je kunt de verschillende classes in level laten stijgen.
Het leuke van Alienation is dat er aan die procedureel gegenereerde levels zoveel kapot kan. Je waant je tijdens het spelen van de game net Neo, in de beroemde scène in de hal in de eerste film uit de Matrix-trilogie. De stukken vliegen ook in Alienation om je oren. Ten slotte is er nog een wat vreemd aspect aan de game. Eén van de teamgenoten kan zich afscheiden van de groep en solo gaan. De details daarover hopen we een andere keer te onthullen. Alienation verschijnt enkel als download voor de PlayStation 4.
Alienation.
Shadow of the Beast
![]() |
||
---|---|---|
Titel | Shadow of the Beast | |
Platform | PlayStation 4 |
Wie zijn klassiekers kent, weet dat er al eens eerder een Shadow of the Beast is verschenen. In 1989, voor de Amiga, om precies te zijn. Destijds was het een game die er erg indrukwekkend uitzag. Die classificatie gaat deze nieuwe versie niet meekrijgen, al valt er voor liefhebbers van side scrolling fighters aan deze remake genoeg te beleven. Voor wie de klassieke game kent; ontwikkelaar Heavy Spectrum blijft dicht bij het origineel. Zo zie je nog steeds verschillende voor elkaar langs schuivende platte achtergronden, wat een prettig ouderwets effect geeft. Belangrijker; de nieuwe versie is nog steeds een side scrolling game waarin vooral vechten centraal staat.
Voor wie het origineel niet kent; Shadow of the Beast speelt een beetje zoals Trine en opvolger; je loopt van links naar rechts en dient onderweg op allerhande obstakels te klimmen. Erg veel stelt dit onderdeel van de game niet voor; het is er voornamelijk om afwisseling te brengen in de vrij platte gamewereld. Tijdens het vechten, het belangrijkste onderdeel van de game, is de ondergrond echter steeds plat.
Vechten in Shadow of the Beast is een kwestie van timing. Dat geldt zowel voor je eigen acties als voor die van je tegenstander. Over het algemeen verloopt het vechten vrij traag. Het is hier geen Street Fighter V, waar je lekker vaak kunt rammen dan wel schoppen. Het wordt zelfs nog trager naarmate de tegenstanders sterker worden. Dan zie je dat een vijand een aanval in gaat zetten en kun je op tijd een reactie plannen. Je kunt bijvoorbeeld bukken, wat een lullige reactie lijkt maar bij sommige tegenstanders erg handig kan zijn. Bijvoorbeeld omdat de vijand zijn aanval springend uitvoert. Door te bukken zorg je ervoor dat hij over je heen springt en krijg jij de kans om het monster in de rug aan te vallen. Welke middelen de speler onderweg precies allemaal opdoet, is helaas nog niet helemaal duidelijk. Het lijkt er echter op dat de duistere krachten die de speler in het origineel had hier weer terugkeren. Zo heeft de speler de optie om geesten op te roepen die de vijand aan kunnen vallen. Shadow of the Beast verschijnt in mei, enkel als download voor de PlayStation 4.
Shadow of the Beast.
Enter the Gungeon
![]() |
||
---|---|---|
Titel | Enter the Gungeon | |
Platform | PlayStation 4, Windows, OS X |
Een paar maanden geleden besteedden we aandacht aan Nuclear Throne, een game van het Nederlandse Vlambeer. Sony toonde een game die daar erg veel van wegheeft. Ook Enter the Gungeon is een top down twin stick shooter waarbij je een klein pixelig mannetje bestuurt door een al even pixelige wereld, en ook in Enter the Gungeon draait het om het bemachtigen van nieuwe guns. Net als in Nuclear Throne is daar veel variatie in. Hier vind je nieuwe wapens niet alleen op het slagveld, er is ook een store waarin je wapens kunt kopen van de munten die je verdient met het neerschieten van de vele tegenstanders in de game. In elke kamer zijn dat er makkelijk tien of meer, en allemaal schieten ze op je. Het is dus een kwestie van ontwijken en ondertussen blijven schieten.
Waar het in Nuclear Throne nog zaak was om je voorraad munitie in de gaten te houden, is dat hier minder het geval. Daar staat tegenover dat er meer variatie is in wapens en ze niet allemaal even nuttig zijn. Zo kun je een Super Soaker bemachtigen. Leuk, maar de straal water veroorzaakt weinig schade. Je kunt een postbus bemachtigen die brieven afschiet. Lachen, maar weinig effectief. Gelukkig zijn er ook genoeg nuttige wapens, waar je wel stuk voor stuk aan moet wennen.
Daarnaast is bewegen en ontwijken dus essentieel. Je hebt daarbij hulp. Je kunt een dodge roll maken, een duik in dezelfde richting als waarin je loopt. Niet geheel toevallig wordt de game gemaakt door het kleine Dodge Roll Games. De roll is belangrijk, al was het maar omdat je tijdens de eerste helft van de roll onkwetsbaar bent. Het is dus een erg nuttige manier om uit benarde situaties te ontsnappen. Situaties die zich waarschijnlijk al snel aan zullen dienen, want daarvoor is de stroom aan vijanden groot genoeg. Heel groot is het verschil met Nuclear Throne niet, maar misschien val je meer voor de grafische stijl of humor van Enter the Gungeon.
Enter the Gungeon.