PSN Digital Showcase

Sony let op de kleintjes

Dino Dini's Kick Off Revival

Sony organiseerde onlangs de PSN Digital Showcase. Tijdens dit evenement in Londen bracht het Japanse concern een flinke voorraad indie-games onder de aandacht die allemaal voor de PlayStation 4 op de markt zullen komen. Sony is uitgever van de meeste van deze games, maar niet van allemaal. Ook echte 'indies' kregen een plaatsje, op voorwaarde dat de game niet verschijnt voor concurrent Xbox One. Ook het in eigen beheer ontwikkelde No Man's Sky werd in Londen getoond. Daar besteedden we al eerder aandacht aan.

Dino Dini's Kick Off Revival

Niet iedere legendarische persoon heeft een bekend gezicht. Wie zou Linus Torvalds herkennen als je naast hem in het vliegtuig zou zitten? Zo zaten wij opeens naast Dino Dini, zonder te beseffen dat we naast de man zaten die voetbalgames groot heeft gemaakt. Pro Evolution Soccer? De jaarlijkse Fifa-game? Het zijn beide navolgers van de games die Dini maakte, begin jaren '90 van de vorige eeuw. Wie destijds over een Amiga of Atari ST beschikte, kon zich uitleven in Kick Off uit 1989 en Kick Off 2 uit 1990. Nadat EA en Konami zich op het voetbal stortten, was het met Dini echter snel gedaan. De programmeur werkte met een klein team en een kleine uitgever, en kon niet op tegen de slagkracht van de grote jongens.

Titel	Dino Dini's Kick Off Revival
Platform	PlayStation 4, PS Vita

Maar de tijden zijn veranderd. Indie is hip, dus ziet Dini zijn kans schoon om een nieuwe game op de markt te brengen: Dino Dini's Kick Off Revival, dat verschijnt voor de PlayStation en PS Vita. Gelukkig zijn de tijden niet helemaal veranderd, want de meest kenmerkende eigenschappen van de serie zijn behouden gebleven in de nieuwe editie. Alles is karig gehouden, om zo optimaal ruimte te geven aan de handigheid van de speler. In de nieuwe Kick Off draait het ouderwets om skill. Dat wil onder andere zeggen dat het uiterlijk van de game karig is. Klassiek zelfs, alsof je nog steeds naar een game kijkt uit de jaren '90. Je ziet het speelveld van boven, en op dat veld lopen spelers rond die onherkenbaar zijn door het geringe aantal pixels. Je ziet de kleur van het shirt en daarboven een uniform hoofd dat voor alle spelers hetzelfde is. Shirts hebben ook enkel een heldere kleur, en geen nuance. Daar is met het geringe aantal pixels ook geen ruimte voor.

Meer frivoliteit is volgens Dini ook nergens voor nodig. Toen we, zonder het in de gaten te hebben, naast Dini zaten toen we de eerste potjes van zijn nieuwe game speelden, zei de geboren Engelsman - die lesgeeft aan de gamesopleiding in Breda - dat wat hem betreft zulke uiterlijkheden ook overbodig zijn. "Wie maalt er om shirts? Wie maalt er om sterspelers? Wie maalt er om commentaar tijdens de games? Wie maalt er om flitsende camerastandpunten?" Wat hem betreft zijn het allemaal zaken die afleiden van waar het echt om gaat; vechten op het scherpst van de snede, zonder daarbij geholpen te worden door het systeem waar je op speelt.

Net als vroeger heb je hier dus volledige controle over de bal, met een minimaal aantal knoppen. Twee, om precies te zijn. Meer heb je er volgens Dini niet nodig: de linker-stick om te bewegen, de X om te schieten. Zo simpel is het, maar dat betekent niet dat de game zelf simpel is, want er is meer dan je op het eerste oog ziet. Het belangrijkste verschil met games als Fifa en PES: de bal kleeft hier niet aan je voet. Je moet de bal zelf controleren, door snelheid en richting te geven aan de speler. Dat werkt heel subtiel en vraagt de nodige training. Als je een speler bestuurt, zie je een klein rood balkje dat aangeeft hoe snel hij loopt. Duw je de stick een heel klein beetje een bepaalde kant uit, dan zie je dat het balkje een heel klein stukje rood kleurt. Duw je de stick verder naar de zijkant, dan kleurt het balkje verder rood, tot het helemaal uitgeslagen is als je de stick volledig naar de zijkant duwt.

Zo bepaal je niet alleen de snelheid van de speler, maar ook de snelheid van de bal. Want hoe simpel Kick Off Revival er ook uitziet; de fysieke eigenschappen van de bal zijn volgens Dini realistischer dan in de concurrerende games. Je kunt de bal dus keurig netjes opdrijven en hem bij je houden door je eigen snelheid, en daarmee die van de bal, onder controle te houden. Doe het je ergens aan denken? Het is een heel ander genre, maar Rocket League doet precies hetzelfde. Ook daar speel je met een bal die realistische, fysieke eigenschappen heeft. De richting en de kracht waarmee je de bal raakt, bepalen in die game hoe hij wegstuitert. Dat is hier niet anders, hoewel de bal hier uiteraard een stuk kleiner is. Vervolgens schiet je met X.

Uiteraard kun je de kracht van het schot beïnvloeden. Dat niet alleen, je kunt er ook effect aan meegeven. Als je direct na het schot de stick beroert, bepaal je het effect. De stick naar links of rechts bewegen, maakt dat er een curve in de bal komt. Je kunt zelfs spin meegeven, door de stick naar voor of achter te bewegen. Tot slot kun je de bal wel degelijk enigszins aan je voeten laten kleven. Je kunt hem bewaken door X ingedrukt te houden. Je buigt dan als het ware over de bal heen en loopt stapvoets over het veld. De bal is natuurlijk niet echt aan je voet geplakt; met een welgemikte aanval is hij wel degelijk af te pakken. Of met een welgemikte sliding, want ook dat kan. Als je de bal niet hebt, zet je met X een sliding in.

Nadat eerder twee pogingen strandden omdat de tijd er niet rijp voor was - uitgevers durfden het de afgelopen jaren niet aan om in een dergelijke game te investeren - probeert Dini nu op eigen kracht mee te liften met de hausse aan indiegames. Games waarin het draait om een originele kijk op gameplay krijgen opeens de ruimte, en uiterlijk is daarbij niet altijd even belangrijk. Sterker nog; je kunt weer lekker met een klein team aan een game sleutelen, precies zoals in de dagen van de eerste Kick Off. Volgens Dini zou hij de game met twee man kunnen maken. Hijzelf die al het programmeerwerk doet, aangevuld met iemand die de grafische kant verzorgt. In werkelijkheid is het team iets groter. Er werken drie programmeurs en twee artists aan, wat nog steeds een erg klein team oplevert. Waar Dini vroeger alles in Assembly schreef, werkt hij nu met Unity. Dat maakt het werk er niet eens direct makkelijker op, meent de programmeur. In Assembly moet je elke optie in de game zelf schrijven. In Unity is het kiezen tussen welke optie wel en welke optie niet te gebruiken, waardoor feature creep op de loer ligt.

Dat brengt ons terug bij de kern van de zaak. Hou je van voetbal en wil je tegen je maten spelen op basis van skill en niet op basis van statistieken en klevende ballen? Heb je lak aan de eigenschappen van Messi en Ronaldo, maar wil je zelf het verschil maken, zonder schreeuwende commentator in je nek? Hou je ook zo van de simpele, maar o zo verslavende gameplay van Rocket League? Dan zit je helemaal goed bij Dino Dini's Kick Off Revival. Het spel verschijnt later dit jaar als download voor de PlayStation 4, en zowaar ook voor de PS Vita.

The Tomorrow Children

Waar Konami afscheid neemt van gezichtbepalende mensen als Hideo Kojima, blijft Sony zijn werknemers gelukkig wel trouw. In dienst is hij niet meer, maar met zijn eigen Q-Games werkt Dylan Cuthbert nog steeds onder Sony's vlag. De naam zegt je misschien niets, maar Cuthbert was jarenlang als programmeur bij Sony in dienst, waar hij achter de schermen werkte aan zowel de PlayStation 2 als 3. Hij was verantwoordelijk voor een aantal van de techdemo's waarmee Sony de grafische capaciteiten van beide consoles toonde; demo's waarmee Cuthbert externe studio's de weg wees. Los daarvan was hij als programmeur verantwoordelijk voor de vele PixelJunk-games.

Titel	The Tomorrow Children
Platform	PlayStation 4

Nu werkt hij met Q-Games aan een nieuwe game, die overduidelijk gericht is op de smaak van het publiek in het thuisland van de studio; Japan. In The Tomorrow Children draait alles om samenwerken, om het gezamenlijk streven naar een hoger doel, zonder daar persoonlijk veel gewin bij te hebben. Je wint zelf niets en hebt ook weinig om mee te pronken. Alleen het hogere doel telt. Je kunt andere spelers ook alleen maar helpen, niet bestrijden. Je kunt wel vechten, maar enkel tegen computergestuurd kwaad.

Voor dat alles heeft Q-Games een opvallend uiterlijk bedacht. The Tomorrow Children ziet eruit als een film van Pixar die zich afspeelt in een gedroomde versie van de Sovjet-Unie. Er zijn veel ronde vormen in pasteltinten om de centrale hub van de game en de omringende eilanden vorm te geven. Verder is er juist veel geleend van de stijl van de Russische communisten. Van het lettertype in menu's en andere uitdrukkingen, tot posters aan de muur; alles ademt een Russische invloed. Er zijn zelfs matroesjka's in de game verwerkt, de Russische poppetjes waar steeds een kleinere versie in blijkt te zitten. Sterker nog; ze spelen een hoofdrol.

In The Tomorrow Children draait alles om het uitbreiden van de centrale hub, een kaal eiland in een spierwitte zee. Het eland is zelf ook wit, wat wil zeggen dat je de overgang tussen land en zee niet kunt zien. Je ziet alleen dat je poppetje langzaam onder water verdwijnt als je de zee in loopt. Met dodelijke gevolgen, want je poppetje kan niet zwemmen. Dat is lastig; de hulpmiddelen die je nodig hebt om op het kale witte eiland een stad te bouwen, vind je namelijk op de eilanden rondom. Gelukkig is er openbaar vervoer. Er rijdt een bus rond, die spelers vervoert van de hub naar de eilanden en terug. Via een vaste dienstregeling, dus je weet ongeveer wanneer je een bus kunt verwachten als je naar een eiland wilt of wanneer je van een eiland weer terug naar de hub wilt.

The Tomorrow Children speelt dus een beetje als een mmog, maar dan zonder onderlinge strijd. Spelers kunnen elkaar wel tegenkomen, maar elkaar niet bestrijden. Je kunt dezelfde bus pakken en naar hetzelfde eiland gaan om daar grondstoffen te verzamelen. In die zin kun je elkaar enigszins beconcurreren, maar uiteindelijk werk je aan hetzelfde doel, dus echte concurrentie is het niet. Wat maakt het dan uit dat jij een klont metaal hebt gedolven en een andere speler hem oppakt om terug naar het eiland te brengen? De klont verdwijnt daar in een gezamenlijke voorraad, waar alle spelers uit kunnen putten om voorwerpen of gebouwen mee te maken. Dat laatste s het uiteindelijke doel van de game; de stad laten groeien, om zo bestand te zijn tegen de externe gevaren. Die zijn er in de vorm van typisch Japanse monsters; blauwe wezens die veel weg hebben van Godzilla of enorme spinnen die de witte wateren rondom de hub doorwaden. Dat laatste is niet helemaal de juiste term, want de monsters lopen niet in, maar op het water. Waar zij gaan, bevriest het water. Meestal lopen ze slechts langzaam rondjes rond de hub, maar soms komen ze dichterbij en vallen ze de stad aan.

Het is dus zaak om een verdediging op te bouwen. Je kunt afweergeschut neerzetten en een muur bouwen. Je kunt ook jezelf bewapenen, bijvoorbeeld met een raketwerper om daarmee van veraf op de monsters te kunnen schieten. Waarbij je netjes rekening moet houden met de boog die de raket maakt en bovendien aan kunt geven hoe hard je wilt schieten. Je kunt op die manier zelfs monsters neerhalen. Alleen, of met andere spelers samen. Niet alleen nuttig omdat je zo de stad beschermt, maar ook omdat de monsters goed zijn voor veel grondstoffen. Zo zijn de Godzilla's rijk aan matroesjka's en groene kristallen, en beide zijn erg nuttig. Gelukkig blijft een gesneuveld monster nog ongeveer een kwartier op het stukje bevroren zee liggen, dus je hebt ruim de tijd om de grondstoffen te winnen.

Je kunt die grondstoffen echter pas winnen als je het monster weet te bereiken - wat nog niet meevalt als je niet kunt zwemmen. The Tomorrow Children is echter een game die je uitdaagt om een oplossing te verzinnen. Dat is ook precies wat Cuthbert wil, zo maakte hij duidelijk toen hij ons door de game probeerde te loodsen. Er zijn diverse mogelijkheden. Als je voldoende geld in kas hebt - dat je verdient met het uitvoeren van klusjes voor het gezamenlijke doel - dan kun je bijvoorbeeld een jetpack kopen en met dat jetpack kun je een flink eind vliegen. Dikke kans dat je dus genoeg brandstof hebt om naar het gevallen monster te vliegen en met grondstoffen beladen weer terug te keren. Helaas heb je maar een erg klein rugzakje, dus je kunt niet veel meenemen. Met twee kristallen of twee matroesjka's zit het wel vol, of met twee stukken hout, twee stukken goud of twee brokken ruw metaal. Er is van alles dat gewonnen kan worden, om het in de stad in het centrale depot te dumpen.

Dat dumpen geldt voor alle grondstoffen, behalve voor de matroesjka's, want die dienen een ander doel. De groei van de stad hangt namelijk samen met het aantal inwoners. Bepaalde gebouwen kun je pas neerzetten als de stad voldoende inwoners heeft. Afweergeschut kan pas bij 50 inwoners, om maar een voorbeeld te noemen. En daar komen de matroesjka's om de hoek kijken. Je kunt een matroesjka in de stad op een speciaal schavot plaatsen, waarna er na verloop van tijd een bewoner voor in de plaats komt, een virtueel personage dat je daarna door de stad ziet banjeren, maar verder weinig functie meer lijkt te hebben.

Zo is The Tomorrow Children dus een haast vredelievende mmog, waarin het draait om het samen met andere spelers winnen van grondstoffen om zo de stad te laten groeien. Een stad moet je daarbij zien als een server, of Realm zoals je die kent uit World of Warcraft. Er zijn dus verschillende steden en mocht je dat willen, dan kun je overstappen naar een andere stad, omdat daar bijvoorbeeld bevriende spelers actief zijn. Dan kun je daar samen op zoek naar grondstoffen. Voor die grondstoffen moet je dus met de bus naar de verschillende eilanden rondom de stad, om daar met het juiste gereedschap te gaan delven. Een houweel is handig en vooral niet duur - dus binnen het bereik van elke speler. Vervolgens kun je daarmee het hele eiland aan stukken hakken. Letterlijk; je kunt desnoods heel het eiland laten verdwijnen. Daarvoor moet je wel snel zijn of hulp hebben, want bij een eiland dat te ver is afgebrokkeld start een zelfvernietigingsmechanisme. Mocht je bij de klap aanwezig zijn, dan zie je het eiland in duizenden gekleurde brokjes uiteen spatten. Alleen de bushalte blijft over, op een stukje bevroren zee vlak voor de kust. Een kwartier later is er een nieuwe versie van het eiland en kun je opnieuw gaan graven.

Ook hier geldt dat je eigenlijk maar heel weinig grondstoffen bij je kunt dragen. Gelukkig is er die bus. Als je wat grondstoffen gedolven hebt, kun je die bij de bushalte leggen, waarna de bus ze vanzelf terugbrengt naar de stad en jij ondertussen verder kunt delven. Althans: zolang je gereedschap het volhoudt, want alles in The Tomorrow Children is aan slijtage onderhevig. Met een houweel kun je bijvoorbeeld maar ongeveer dertig keer iets uithakken. Daarna is het houweel versleten en zul je een nieuw exemplaar moeten kopen, in de stad. Zo zul je dus vooral tussen de stad en de eilanden heen en weer reizen. Gelukkig wordt de game steeds leuker. Als je meer geld verdient, er meer inwoners zijn en er meer grondstoffen in het gezamenlijke depot zitten, krijg je meer opties. Die raketwerper bijvoorbeeld, een kettingzaag waarmee je bomen kunt kappen, of een spa om grondstoffen op te graven. Nog leuker wordt het als je kunt bouwen. Je kunt bijvoorbeeld de machine kopen waarmee stratenmakers de net gelegde tegels aanstampen. In de game maak je daar een trap mee, een stevig stenen gevaarte dat je schuin omhoog voert, naar voorheen onbereikbare delen van een eiland. Zo kun je ook de hoger gelegen of hoger zwevende delen van een eiland bereiken, en ook daar zijn grondstoffen te delven. Dergelijke apparatuur is net zo goed aan slijtage onderhevig, en zo kun je in The Tomorrow Children eindeloos bezig blijven. Dat is precies de bedoeling van Cuthbert, die met zijn game een veilige, maar fantasievolle speeltuin wil maken waarin je samenwerkt aan een hoger doel. Het spel verschijnt enkel voor PlayStation 4.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

The Tomorrow Children.

Kill Strain

Sony's eigen studio in het altijd zonnige San Diego ken je voornamelijk van games rond Amerikaanse sporten als de jaarlijkse NBA-game of MLB: The Show. Gelukkig mogen de ontwikkelaars af en toe iets geheel anders proberen. Zoals Kill Strain, waarmee Sony het populaire moba-genre naar de console probeert te vertalen. Drijvende kracht daarachter is Pierre Hintze, een Duitser met het uiterlijk van een American Footballspeler. Hij bedacht voor Sony het concept van Kill Strain, waarin gestreden wordt in een ongewone opstelling die iets wegheeft van Evolve. De teams in Kill Strain vechten in een opstelling van vijf tegen vijf tegen twee. Ze vechten dus een ongelijke strijd, net als in Evolve, alleen zijn er hier drie strijdende partijen en geen twee.

Titel	Kill Strain
Platform	PlayStation 4

Er zijn meer invloeden te vinden in Kill Strain, maar daarover straks. Het draait in Kill Strain om de strijd tussen mensen en mutanten. Er zit een verhaal in dat vaag doet denken aan zowel Xcom als Deus Ex, maar er eigenlijk niet zoveel toe doet omdat de game nu eenmaal een moba is en dus geen campagne heeft. Belangrijk is alleen dat de mensheid huurlingen inzet om de oprukkende mutanten te verslaan. Dat maakt dat er twee teams van vijf mercenaries aan een potje Kill Strain meedoen, die beide proberen Mutants te doden. Van die Mutants doen er twee mee. Zij zijn als de Monsters in Evolve: groot, sterk en moeilijk te verslaan. Daar tegenover staan dus twee teams van Mercs, mensen met kleurrijke namen zoals Diesel, Gridlock en Silvin. Het zijn de Hero's zoals je die kent uit andere moba's, ieder met een beperkte set eigen skills die op te waarderen zijn tijdens een match. In Kill Strain levellen de Mercs precies zoals je dat zou verwachten. Rode draad is dat Mercs over het algemeen ranged zijn. Zo heeft Diesel een vlammenwerper en Silvin twee pistolen. Elke Merc heeft twee skills en krijgt gedurende een match een special.

Om in rang te stijgen, vechten beide menselijke teams om vaten die om de zoveel tijd op het slagveld vallen. Elk team heeft een punt waar vaten neerkomen en het is aan de Mercs om die vaten op te pikken en naar de eigen basis terug te brengen. Het levert het team de punten op waarmee niet alleen de leden van het team opgewaardeerd worden, maar ook de turrets die rond de basis staan. De twee teams bestrijden elkaar dus in een strijd om grondstoffen. Daar tussendoor bewegen zich de twee Mutants. Die hebben een ontregelende rol. Mutants proberen op hun manier de bovenliggende partij te worden, en de manier om dat te bereiken is door Mercs aan hun zijde te krijgen.

Daarbij komen we terug op wat Kill Strain geleend heeft. Wie ooit StarCraft heeft gespeeld, kent het verschijnsel Creep. Dat bestaat hier ook, maar is nu Strain gedoopt. Het is een soort vreemde bodembedekking die de Mutants kunnen verspreiden. Als de bodem met Strain bedekt is, heeft dat uitwerking op zowel Mutants als Mercs. Voor Mercs is Strain heel vervelend. Ze zijn er erg gevoelig voor, wat wil zegen dat hun Health Points langzaam afnemen als ze op Strain staan of lopen. Strain vind je standaard aan de randen van een level, net als de jungle bij andere moba's. Maar Mutants kunnen dus ook in het centrale deel van de map Strain verspreiden. Voor Mutants erg handig, want die zijn op Strain niet alleen sneller, het geneest een Mutant ook. Als een Mutant op Strain staat en een Merc niet, is de Mutant bovendien bijna onzichtbaar. Mutants zijn daarmee de sluipmoordenaars van de game. Daar staat tegenover dat Mutants alleen van dichtbij aan kunnen vallen. Ze zijn melee. Als Mercs van de Strain wegblijven, zijn ze voor Mutants lastig te bestrijden.

Als de twee Mutants samenwerken kunnen ze echter wel degelijk veel succes hebben. Als een Mutant een Merc uit weet te schakelen, zal die niet direct dood zijn. Dat geeft de Mutant de tijd om de Merc beet te pakken en richting Strain te slepen. Als de Mutant de Merc daar even weet vast te houden, zal de Merc een gedaantewisseling ondergaan en veranderen in een Mutant. Daar veranderen de verhoudingen dus mee. Wat begint als een potje vijf tegen vijf tegen twee, kan veranderen in vier tegen vijf tegen drie of drie tegen vier tegen vijf. Het is de manier waarop de Mutants kunnen winnen. De game wijst uiteindelijk echter niet zozeer het winnende team, maar de winnende speler aan. Het gaat in Kill Strain om de speler met de hoogste individuele score. Daarbij valt op dat de game wat sneller is dan je van een moba gewend bent. Vooral de Mercs bewegen sneller, en hun ranged skills zorgen ervoor dat de game wel wat wegheeft van een twin stick shooter.

Als we Hintze moeten geloven, is het niet vreemd om als nieuwbakken Mutant verder te spelen. De ervaring leert dat spelers heel goed beseffen dat het gaat om de hoogste individuele score en dat ze dus als Mutant direct op jacht gaan naar hun eigen voormalig teamgenoten. Het is hooguit even wennen aan de skills die Mutants hebben, maar wie vaker speelt zal ook daar geen last van hebben. Kunnen Mercs daar iets tegenover stellen? Niet heel veel. De turrets rond de basis bieden enige bescherming, zowel tegen Mutants als tegen vijandige Mercs. Verder kunnen Mercs met het ophalen van grondstoffen een zogenaamde MEC verdienen; een stevig metalen pak dat een individuele Merc tijdelijk haast onoverwinnelijk maakt. In een MEC heeft een Merc een nieuwe set extra krachtige skills waarmee vijandige Mercs en Mutants aangevallen kunnen worden. Een MEC is een ideale stormram, vooral nuttig als hij omringd is door teamgenoten. Veel langer dan een seconde of tien heb je echter geen lol van het pak, dan loopt de timer af. Een Merc is als MEC bovendien niet gevoelig voor Strain. Hij kan echter wel naar Mutant omgeturnd worden.

Ondanks dat in Kill Strain de individuele score telt, komt de winnaar doorgaans uit het team dat het beste samenwerkt. Als Mercs is het zaak om de strijd met rivaliserende team te winnen en zoveel mogelijk grondstoffen te winnen. De map die speelbaar was, had twee lanes, waardoor er altijd minimaal een duo op pad kan. Het is daarbij in dit geval dus niet alleen zaak om rekening te houden met het rivaliserende Merc-team, maar ook met de rondsluipende Mutants. Ook voor de sterke Mutants is het echter zaak om samen te werken, want hun kansen stijgen aanzienlijk als een van de twee zorgt dat er zoveel mogelijk Strain wordt verspreid. Ondertussen kan de andere zich concentreren op het omturnen van Mercs.

Kill Strain wordt, zoals dat hoort bij een moba, gratis speelbaar. Hintze stelt dat je - net als bij de grote voorbeelden - ook nooit hoeft te betalen als je dat niet wilt. Maar dat kan uiteraard wel. Wie extra Hero's wil om uit te kiezen, dient daar geld voor neer te leggen, en wie zijn of haar Merc aan wil kleden met een speciaal pakje dient daar ook voor in de buidel te tasten. Daarin volgt Sony dus de ongeschreven regels die binnen het genre gelden. Wanneer Kill Strain officieel verschijnt is niet bekend. Er loopt een gesloten test, waarna nog een grote open betatest volgt. Weinig verrassend: Sony brengt de game enkel uit voor de PlayStation 4.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Kill Strain.

Bound

Sony heeft een lange traditie in het uitgeven van kleine, lichtelijk vreemde en soms zelfs ontregelende games. Neem Flower en Journey, beide van thatgamecompany. Minder bekend is Linger in Shadows van het Poolse Plastic. Die studio, inmiddels uitgegroeid van demogroep tot volwaardig bedrijf, is terug met het al even merkwaardige Bound, dat het zelf omschrijft als een notgame. Daarmee introduceert Plastic een nieuw begrip dat enige uitleg behoeft. De makers leggen het uit aan de hand van een racegame."Stel je een racegame voor waarin je alleen maar kunt rijden. Er zijn geen doelen om te behalen en je kunt rijden waar je wilt. Alleen maar rijden, zonder verder doel of uitdaging. Dat is een notgame, een game die eigenlijk niet echt een game is. Dat is Bound ook."

Titel	Bound
Platform	PlayStation 4

Daarmee is het concept notgame wel duidelijk, maar meer ook niet. Want Bound is dus kennelijk geen echte game. Maar wat is het dan wel? Het is vooral iets waarmee Plastic indruk probeert te maken. Voornamelijk op grafisch vlak. Bound moet aanvoelen als een sprookje waar je in rond kunt lopen, met een danseres als stralend middelpunt. De danseres bestuur je op gracieuze wijze. Heel veel kun je niet met die danseres. Lopen, met sierlijke passen, en rennen, al net zo sierlijk. Verder kun je springen, waarbij je een gracieuze pirouette maakt. Verder kun je een radslag maken, en dat is het wel zo'n beetje. Met dat gereedschap kun je de wonderlijke wereld van Bound verkennen. Die wereld ziet er al net zo kunstig uit als de danseres waarmee je op avontuur bent. De wereld oogt als een soort levend schilderij dat hier en daar iets kubistisch heeft.

Je ziet veel herkenbare vormen, vaak wat hoekig uitgevoerd. Een verhoging, een deur zwevend in de ruimte, een brug die in eerste instantie nergens naartoe lijkt te leiden, maar naar meer kubistische vormen voert als er overheen loopt. Dat is wat je in Bound doet; rondlopen door een sprookjesomgeving, waarbij er steeds maar een route mogelijk lijkt. Meestal ligt die voor de hand, maar niet altijd, want er zitten wat eenvoudige puzzels in. Zo zagen we een enorme rode poort die openging als we op een rood vlak gingen staan dat niet ver van de poort te vinden was. Als we de makers mogen geloven, blijven de puzzels eenvoudig. Het is immers een notgame en geen puzzelgame. Er zijn ook wat simpele platform-elementen. Een sprong die je alleen kunt maken als je aan komt rennen, bijvoorbeeld. Ook hier geldt: het is een notgame, dus heel ingewikkeld wordt het niet. Het gaat om de reis, niet om de obstakels.

De verrassing, of misschien eerder de verwondering, moet komen van het uiterlijk van de danseres en de spelwereld. Een van die verrassingen is dat de danseres andere bewegingen kan laten zien. Ze begint met bewegingen die afkomstig zijn uit klassiek ballet, maar ze kan ook bewegingen laten zien die afkomstig zijn uit moderne dans en zelfs uit ijsdansen. Wat je te zien krijgt, hangt vooraf af van de snelheid waarmee je beweegt. Langzaam bewegen geeft je klassiek, modern is al iets sneller, maar als je echt op stoom bent - de makers beloven dat je flink snelheid kunt maken in de game - dan zie je bewegingen als van een kunstrijdster.

De overige aspiraties van de Poolse studio kwamen niet direct aan het licht tijdens onze speelsessie. Zo wil Plastic een game maken die je geen beperkingen oplegt. Volgens Plastic kun je gaan en staan waar je wilt, al zagen wij vooral een lineaire wereld voor ons. Wellicht komt dat in latere delen van de game. Wat ook niet geheel duidelijk werd, is wat Plastic toe wil voegen aan het concept van Flower en Journey. Die games zijn volgens de Polen leuk, maar het herspelen niet waard. Een tweede of derde doorloop is niet of nauwelijks anders dan de eerste. Dat moet anders en daar heeft Plastic een oplossing voor. Welke dat is wil de studio niet zeggen, al is hij volgens de makers even simpel als origineel. Bound verschijnt enkel voor de PlayStation 4. Wanneer dat gebeurt is helaas nog niet bekend.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Bound.

Er is meer

De tijd die we bij de PSN Digital Showcase door konden brengen was kort, dus we hebben helaas niet alle games kunnen spelen. Bij de games die we wel hebben kunnen spelen, was de tijd soms kort. Daarom hier een overzicht van wat games die we te kort hebben kunnen uitproberen om ze vol onder de aandacht te kunnen brengen. De games zijn echter bijzonder genoeg om er toch wat informatie over te delen.

Tricky Towers

Titel	Tricky Towers
Platform	PlayStation 4, Windows

Nederland was in Londen vertegenwoordigd door het kleine WeirdBeard, een studio uit Amsterdam met slechts een handvol medewerkers. Het bedrijf werkt aan Tricky Towers, een slimme combinatie van een aantal klassiekers. In eerste instantie doet de game vooral denken aan Tetris. Heel erg zelfs, want dezelfde vormen vallen op dezelfde manier van boven in het scherm naar beneden, en je kunt ze op dezelfde manier draaien om ze te laten passen in de vormen die al op de grond liggen. Maar er zijn meer overeenkomsten. Zo lijkt de game ook op Jenga, dat spel met houten blokken waarmee je een toren moet bouwen die om kan vallen. Dat kan ook in Tricky Towers gebeuren. Door je eigen toedoen of door dat van je medespelers, want Tricky Towers is een multiplayergame waaraan maximaal vier spelers deel kunnen nemen. Dat kan online, maar ook lokaal. Je ziet dus steeds vier torens in beeld.

Daar komt ook de laatste component van de game om de hoek kijken; je speelt tegen elkaar, en als je goede resultaten behaalt met het in elkaar passen van de Tetris-blokken, krijg je punten die je in kunt zetten om een soort magische spreuken af te vuren die ofwel je eigen toren ondersteunen of die van een tegenstander schaden. Vooral met vier spelers op dezelfde bank is Tricky Towers erg leuk om te spelen. Het spel verschijnt als download voor de PlayStation 4 en Windows. Wanneer is nog niet bekend, net zo min als duidelijk is hoeveel de game gaat kosten.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Tricky Towers.

Alienation

Titel	Alienation
Platform	PlayStation 4

Alienation is niet alleen de Engelse term voor een theorie van Karl Marx, het is ook de naam van de nieuwste game van het Finse Housemarque, vooral bekend van Resogun. Alienation lijkt echter meer op een andere game van de Finse studio; Dead Nation. Alienation doet in de verte een beetje denken aan Lara Croft and the Guardian of Light en aan opvolger Lara Croft and the Temple of Osiris. Dat wil zeggen dat je via een isometrisch camerastandpunt op het slagveld kijkt, waar maximaal vier spelers rond kunnen lopen. Die vier spelers nemen het samen op tegen hordes tegenstanders, en de vier spelers kunnen daarbij kiezen uit een aantal classes.

Daar houden de overeenkomsten ook wel zo'n beetje op, want Alienation is veel duisterder dan de games rond Lara Croft. Veel sneller ook. Waar je bij Lara naast de actie ook veel puzzels op moet lossen, is het hier toch vooral knallen. De game speelt als een twin stick shooter, waarbij de nadruk ligt op de vuurkracht van de spelers. Die moet ook groot zijn, want de hordes aliens die je tegen moet zien te houden is enorm. Het krioelt van de vreemde, maar razendsnelle wezens die je van alle kanten belagen. Het is dus zaak om goed samen te werken en op de omgeving te letten. Om te overleven, is het zaak om goed te weten waar de hordes aliens vandaan kunnen komen en alle richtingen af te dekken. de levels zijn procedureel gegenereerd, dus je weet nooit precies wat je tegen zult komen.

Je kunt kiezen uit drie verschillende classes, de Tank, de Saboteur en de Engineer. De rol van de eerste spreekt voor zich. Hij moet de klappen opvangen en zijn minder stevige teamgenoten beschermen, bijvoorbeeld door een schild op te werpen. De Saboteur moet het hebben van Stealth en kan zich dus voor aliens en medespelers onzichtbaar maken. De Engineer heeft naast wapens ook de optie om teamgenoten te ondersteunen, bijvoorbeeld door ze gedurende een match op te lappen. Je kunt de verschillende classes in level laten stijgen.

Het leuke van Alienation is dat er aan die procedureel gegenereerde levels zoveel kapot kan. Je waant je tijdens het spelen van de game net Neo, in de beroemde scène in de hal in de eerste film uit de Matrix-trilogie. De stukken vliegen ook in Alienation om je oren. Ten slotte is er nog een wat vreemd aspect aan de game. Eén van de teamgenoten kan zich afscheiden van de groep en solo gaan. De details daarover hopen we een andere keer te onthullen. Alienation verschijnt enkel als download voor de PlayStation 4.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Alienation.

Shadow of the Beast

Titel	Shadow of the Beast
Platform	PlayStation 4

Wie zijn klassiekers kent, weet dat er al eens eerder een Shadow of the Beast is verschenen. In 1989, voor de Amiga, om precies te zijn. Destijds was het een game die er erg indrukwekkend uitzag. Die classificatie gaat deze nieuwe versie niet meekrijgen, al valt er voor liefhebbers van side scrolling fighters aan deze remake genoeg te beleven. Voor wie de klassieke game kent; ontwikkelaar Heavy Spectrum blijft dicht bij het origineel. Zo zie je nog steeds verschillende voor elkaar langs schuivende platte achtergronden, wat een prettig ouderwets effect geeft. Belangrijker; de nieuwe versie is nog steeds een side scrolling game waarin vooral vechten centraal staat.

Voor wie het origineel niet kent; Shadow of the Beast speelt een beetje zoals Trine en opvolger; je loopt van links naar rechts en dient onderweg op allerhande obstakels te klimmen. Erg veel stelt dit onderdeel van de game niet voor; het is er voornamelijk om afwisseling te brengen in de vrij platte gamewereld. Tijdens het vechten, het belangrijkste onderdeel van de game, is de ondergrond echter steeds plat.

Vechten in Shadow of the Beast is een kwestie van timing. Dat geldt zowel voor je eigen acties als voor die van je tegenstander. Over het algemeen verloopt het vechten vrij traag. Het is hier geen Street Fighter V, waar je lekker vaak kunt rammen dan wel schoppen. Het wordt zelfs nog trager naarmate de tegenstanders sterker worden. Dan zie je dat een vijand een aanval in gaat zetten en kun je op tijd een reactie plannen. Je kunt bijvoorbeeld bukken, wat een lullige reactie lijkt maar bij sommige tegenstanders erg handig kan zijn. Bijvoorbeeld omdat de vijand zijn aanval springend uitvoert. Door te bukken zorg je ervoor dat hij over je heen springt en krijg jij de kans om het monster in de rug aan te vallen. Welke middelen de speler onderweg precies allemaal opdoet, is helaas nog niet helemaal duidelijk. Het lijkt er echter op dat de duistere krachten die de speler in het origineel had hier weer terugkeren. Zo heeft de speler de optie om geesten op te roepen die de vijand aan kunnen vallen. Shadow of the Beast verschijnt in mei, enkel als download voor de PlayStation 4.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Shadow of the Beast.

Enter the Gungeon

Titel	Enter the Gungeon
Platform	PlayStation 4, Windows, OS X

Een paar maanden geleden besteedden we aandacht aan Nuclear Throne, een game van het Nederlandse Vlambeer. Sony toonde een game die daar erg veel van wegheeft. Ook Enter the Gungeon is een top down twin stick shooter waarbij je een klein pixelig mannetje bestuurt door een al even pixelige wereld, en ook in Enter the Gungeon draait het om het bemachtigen van nieuwe guns. Net als in Nuclear Throne is daar veel variatie in. Hier vind je nieuwe wapens niet alleen op het slagveld, er is ook een store waarin je wapens kunt kopen van de munten die je verdient met het neerschieten van de vele tegenstanders in de game. In elke kamer zijn dat er makkelijk tien of meer, en allemaal schieten ze op je. Het is dus een kwestie van ontwijken en ondertussen blijven schieten.

Waar het in Nuclear Throne nog zaak was om je voorraad munitie in de gaten te houden, is dat hier minder het geval. Daar staat tegenover dat er meer variatie is in wapens en ze niet allemaal even nuttig zijn. Zo kun je een Super Soaker bemachtigen. Leuk, maar de straal water veroorzaakt weinig schade. Je kunt een postbus bemachtigen die brieven afschiet. Lachen, maar weinig effectief. Gelukkig zijn er ook genoeg nuttige wapens, waar je wel stuk voor stuk aan moet wennen.

Daarnaast is bewegen en ontwijken dus essentieel. Je hebt daarbij hulp. Je kunt een dodge roll maken, een duik in dezelfde richting als waarin je loopt. Niet geheel toevallig wordt de game gemaakt door het kleine Dodge Roll Games. De roll is belangrijk, al was het maar omdat je tijdens de eerste helft van de roll onkwetsbaar bent. Het is dus een erg nuttige manier om uit benarde situaties te ontsnappen. Situaties die zich waarschijnlijk al snel aan zullen dienen, want daarvoor is de stroom aan vijanden groot genoeg. Heel groot is het verschil met Nuclear Throne niet, maar misschien val je meer voor de grafische stijl of humor van Enter the Gungeon.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Enter the Gungeon.

Reacties (101)

[uberhoogy]

Ben ik de enige die de PS4, en eigenlijk de hele generatie tot nu toe vind tegenvallen. Op een handvol exclusives na heeft Sony werkelijk niets nieuws of leuks uitgebracht. Met een nieuwe generatie verwacht ik meer dan alleen pumped up graphics en een uitgebreidere spelwereld. Het zijn eigenlijk de indies die dit gat enigszins opvullen terwijl Sony faalt...

[geert1]

Aan de ene kant snap ik je teleurstelling, maar er zijn een aantal dingen om rekening mee te houden. Het feit dat games minder vernieuwen en minder wegblazen dan eerder, heeft een aantal oorzaken, net als het feit dat er minder games uitkomen in totaal:

• Games zijn big-business geworden, in plaats van niche, en de verwachtingen zijn continu gestegen. De grote uitgevers bouwen games tegenwoordig voor tientallen tot honderden miljoenen per game, waardoor er in totaal minder games gemaakt worden. Ook moeten die hoge kosten terugverdiend worden. Daarom niet te veel risico en geen al te kleine doelgroepen, maar vooral bekend terrein, een brede doelgroep en veel marketing.
• De markt is volwassen geworden, wat betekent dat het steeds moeilijker is om iets nieuws te doen. Heel veel is al eens gedaan, de lat ligt steeds hoger en wordt dus steeds moeilijker om die verder te verhogen.
• Ook worden wij als gamers steeds ouder en hebben velen inmiddels honderden games gespeeld (en ook veel films / series gezien), waardoor het gevoel van verwondering er minder is. We kunnen games niet ineens weer zo ervaren als toen we 10 waren.
• Sony en MS hebben er deze generatie beide voor gekozen om betaalbare consoles uit te brengen (€400) en niet weer zo ver in eigen buidel te tasten (verlies draaien op de hardware zoals ze de vorige generatie deden). Vandaar dus dat de huidige consoles relatief bescheiden zijn qua rekenkracht. Consoles van €600 - €900 zouden in veel delen van de wereld niet verkopen, en dan zou het onderscheidend vermogen met de PC ook wegvallen.
• Elke vernieuwing in games kost meer rekenkracht en meer manuren dan de vorige, terwijl onze verwachtingen keihard blijven stijgen. Dat moet ergens breken. Echte vernieuwingen die we nu nog kunnen bedenken (zoals zelflerende AI, real-time global illumination, VR en AR) zijn beperkt vanwege de hardware (niet alleen op consoles, ook op 90% van de PC's) en andere vernieuwingen zijn beperkt omdat ze zoveel duizenden manuren kosten (bijvoorbeeld een GTA-game waarbij alle gebouwen interactief zijn en je meer kunt doen in de wereld). De industrie heeft niet oneindig geld en tijd, en helaas kiezen ze ervoor om veel uit te geven aan graphics en marketing (omdat dat verkoopt).
• Indies werken met eenvoudiger visuele stijlen, kleinere concepten en kleinere doelgroepen, waardoor zij nog een stukje meer kunnen innoveren en nog wat meer de diepte in kunnen gaan. Indies kunnen het open-wereld-geweld en de AAA-graphics meestal niet bijbenen, maar zorgen wel voor nieuw leven waar de AAA-sector grotendeels herkauwt. Voor indie-ontwikkelteams is de instap voor toetreding ook een stuk lager, waardoor er helaas een hoop matigheid tussen zit. Kwestie van de krenten uit de pap zoeken.

Wat betreft exclusives
Volgens mij moeten we het succes van een console niet meer gaan afwegen op het aantal exclusives. Exclusives zijn er vooral voor de platformeigenaren (Sony, MS) als lokmiddel; niet zozeer voor ons. Als er een goede game uitkomt, is die overwegend net zo goed of het nu een exclusive is of een multiplatform-titel. Waarom zou je games voor één platform willen houden, alleen om de aankoop van je console te verdedigen? Mag iemand met een Xbox specifiek niet die game spelen die jij speelt op PS4? Is een multiplat als The Witcher 3 een slechtere game omdat ie ook naar concurrerende platformen kwam? Willen we echt meerdere systemen kopen om alle games te kunnen spelen? Volgens mij vraag je dan om iets dat eigenlijk anti-vrije-keuze is, en anti-consument. We jagen onszelf op kosten met deze denkwijze. Een console kan prima toe met multiplatform-games alleen, en zich onderscheiden op prijs, kwaliteit, performance, gemak, services, enz.

De multiplatform-titels tellen gewoon mee als PS4-titels. Er komen elk jaar dus tientallen interessante naar de PS4, alleen kunnen anderen die toevallig ook op andere systemen spelen (wat PS4-eigenaren op geen enkele manier schaadt).

[Reactie gewijzigd door geert1 op 22 juli 2024 15:24]

[Vayra]

Ik denk dat je hierin op veel punten gelijk hebt, maar wat ik deze generatie een beetje heel erg mis is het nemen van een risico. Het inzetten op een nieuw concept, het investeren in een nieuw genre of ondersteunen van een nieuw momentum in gaming. Niet alleen Sony - je ziet overal dat de focus ligt op nieuwe hardware. Kijk naar MS, kijk naar VR, kijk naar Valve. Ondertussen vergeten we even dat het nogal ontbreekt aan goede content voor die hardware. En daar staat of valt het allemaal wel mee.

Niemand durft meer iets. En dat is in de basis al ontstaan doordat de consoles zelf goedkoper en dus slapper in de markt zijn gezet. De consoles zijn geldmachines geworden die gegarandeerd rendement moeten opleveren. En dus zijn de games ook bijzonder makkelijk, in de grote titels 'kan' je niet meer falen. Dat levert dan een verlies van gameplay op tot aan je vorige checkpoint - 5 tot 10 minuten, wat ongeveer 'de attention span' is van de gamer volgens grote publishers. Ik denk dat men hiermee de grote fout maakt. Door games te versimpelen en concepten steeds verder te stroomlijnen tot er alleen een context sensitive button overblijft, is differentiatie ook steeds lastiger. De gamer wordt lui, en wil alles gepresenteerd krijgen. De uitdaging valt weg, en dan smaakt alles hetzelfde.

Tegelijkertijd zie je dat waar men wél voet bij stuk houdt en achter een nieuw concept gaat staan, dat vaak grote successen oplevert. Ik denk dat bijv. Dark Souls daar een goed voorbeeld van is. Een vrij uniek concept dat heel bewust bij die versimpeling en verschraling van gameplay weg wil blijven. En om die reden is er ook 'ruimte' voor indies - de groep gamers die niet van herkauwen houdt is redelijk significant en ik denk ook heel goed vertegenwoordigd in de klassieke Playstation-bezitter. Die heeft altijd al gezocht naar de games met een wat scherper randje.

[Reactie gewijzigd door Vayra op 22 juli 2024 15:24]

[Nieuwevolger]

Games als destiny en the division zijn anders heel vernieuwend vergeleken met andere games, maar het is hip om op deze games te haten. Tja dan moeten mensen ook niet zeuren. Wat verwacht je als games als fifa en cod uiteindelijk het best verkopen...

[Vayra]

Destiny is niet vernieuwend, het is een instanced online shooter met de lootgame van Borderlands. Borderlands Online dus. Het léék vernieuwend te gaan worden maar helaas.

The Division is een squad based third person shooter. Ook niet onbekend. Daarmee is overigens niet gezegd dat het een slechte game is. Maar origineel?

Beide zijn echter multiplatform titels, die ook op de PC uitkomen. Kortom, in deze discussie zijn dit geen titels waarvoor je een PS4 of X1 zou moeten kopen. Maar het gaat niet eens per definitie om originaliteit, je kan niet blijvend het wiel uitvinden, het gaat vooral om een goede uitvoering. Kijk naar GTA V, verkoop kanon nummer 1 en doet exact hetzelfde kunstje, maar doet dat wel heel erg goed.

Heeft allemaal niet zoveel met 'hip' zijn te maken. Er is een duidelijke omslag te merken binnen gaming, het is een cash cow geworden en valt daarmee ten prooi aan alle nare kanten die commercie met zich meebrengt. Het op 'safe spelen' hoort daar ook bij en Destiny en The Division spelen ook gewoon op safe.

[Reactie gewijzigd door Vayra op 22 juli 2024 15:24]

[Nieuwevolger]

Ten eerst destiny is niet op pc, en destiny is zeker wel innovatief. De combinatie van mix van genres met de hoge kwaliteit van afwerking. Alleen bordeland was een game die lijkt op dit genre en nu dus ook the division en ja ik weet ook dat bijde games ook hun tekortkomigen heeft. En wat voor vernieuwing verwacht jij dan kwa games eigenlijk en welke games waren vorige generatie dan zo vernieuwend? We hebben alles wel zo gehad kwa vernieuwing hoor.

[Voet01]

Destiny had inderdaad potentie, maar miste zoveel functionaliteit, herspeelbaarheid en boeiende campaign dat

Het is niet hip om Destiny te haten, Activision heeft zelf de verwachtingen super hoog opgeklopt om daarna een game uit te brengen die echt het minimale wat nodig was, bevatte. Ja daarna zijn er veel verbeteringen doorgevoerd, maar de grootste fouten (geen matchmaking, boeiende campaign, en goed beloningssysteem) zijn bijna niet weg te poetsen.

[HaskoF]

Ik ben het gedeeltelijk met je eens. Wat vooral uitkomt zijn Remastered Editions... Heruitgaves met betere graphics. Leuk voor de gamers die nooit een PS3 hebben gehad, maar echt nieuwe leuke exclusieve games...

[NeedForRight]

Wat op zich leuk is voor mensen zoals mij die nog maar een jaartje een PS4 hebben en de vroegere spelletjes nooit gespeeld hebben.

[shredder]

Mee eens. Wat me ook enom tegenvalt zijn de couch coop games. Voor dit laatste kocht ik een PS4, maar had beter een xbox 360 kunnen nemen.

[Beakzz]

Ja dan moet je zeker niet op de PS4 zijn op Tower Ascension, Starwahl, Blazerush en nog een paar mindere. Maar het beste kan je dan gewoon voor een Steamlink gaan met 4 Xbox controllers, want daar komt zo goed als alles op uit tegen soms belachelijk lage prijzen.

[jab76]

Ik zie het gewoon als evolutie. Ik speel bijvoorbeeld Fallout 4 liever op de PS4 dan dat ik hem op de PS3 had gespeeld.
Wat verwacht je nog meer dan? Nieuwere/andere spellen? Daarvoor is Sony ook afhankelijk van derden. Een andere vorm van controls of zo? Een partij die dat doet wordt er om uitgejouwd...

[Verwijderd]

Wat verwacht je nog meer dan? Nieuwere/andere spellen?

Nou ja.. ik denk niet dat het heel veel gevraagd is dat wanneer je een console koopt je er ook nieuwe games voor kan aanschaffen en niet alleen herkauwde spellen van een paar jaar terug

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 22 juli 2024 15:24]

[alingebruik1978]

Mad Max, Destiny, Shadow of Mordor, Bloodborne, Knack, GTA5, PES & FIFA, Dragon Age 3, Black Ops 3, Arkham Knight, Uncharted 4, Alien isolation, SOMA, Witcher 3, Fall out 4, MGS 5

Da's slechts 1 lijstje van internet en wat games uit mijn hoofd.
En als games op beide consoles uitkomen is dat niet meteen een herkauwde game

[Reactie gewijzigd door alingebruik1978 op 22 juli 2024 15:24]

[alingebruik1978]

"Op een handvol exclusives na heeft Sony werkelijk niets nieuws of leuks uitgebracht."
Dus...

[Psyonara]

Ik snap wel wat je bedoeld zijn tot mijn idee wel wat exclusives in productie maar hebben weinig exposure of weinig tot geen updates over de progressie van de games.

Rime is wel een titel waar ik naar uitkijk, en zijn nog wel een paar maar helaas even niet opkomen zijn er ook niet veel trouwens. Maar 10 plus jaar terug had je nog wel een stuk meer publishers
En van de groten zijn er ook maar nog iets van 4 over oid.

Ik ben van mening dat we weer wat terug moeten naar de basics van wat we hadden aan genre's/mixed genre's die we hadden/kregen rond late 90's tot en met mid 2000. Ook content wise ook weer wat die kant op moeten.
Witcher III is nog een game die kwa filosofie van dat tijdperk nog het dichst in de buurt kwam.

Ook meer diversiteit in Thema's mag ook wel weer eens terug komen.

[Aaargh!]

Niet met je eens, ik zie de indies dan ook meer als vervuiling van de PS store dan een goede aanvulling, beetje jammer dat er deze generatie zoveel focus op is.

[DoubleDutch]

Ind in mijn ogen te veel focus.

[Verwijderd]

Ik denk ook dat je gedeeltelijk gelijk hebt. Sony heeft vanwege financiële perikelen veel studio's gesloten waardoor er minder uit eigen stal komt. Je ziet het ook terug in het voorheen immens drukke najaar doordat elke uitgever feitelijk minder titels in de markt zet. Daarnaast kosten de big budget titels veel meer om te produceren dan tijdens de vorige generatie. Verder duurt het natuurlijkgewoon even voordat de echte musthaves verschijnen die een breed publiek aanspreken. Gelukkig verschijnt dit jaar Uncharted 4 en hopelijk nog meer fraais.

Ontopic: ik heb de beta van the Tomorrow Children al gespeeld en ik vind het een interessante game. Verder lijkt Bound mij de moeite waard, omdat het een afwijkende 'game' is en ik games als Journey, Linger in Shadows en Flower ook prima kon waarderen. Verder lijkt die Kick Off game mij ook de moeite waard. Tot slot wordt Alienation gewoon een dikke knaller om los te gaan (offline / online) net als Dead Nation dat was.

[theduke1989]

Beide generaties hebben niks leuks uitgebracht. Allemaal van het zelfde.
Alleen heb ik bij de PS4 wel grotere titels 1st party games, dus niet de indie-games meergerekend!

Xbox One

• Forza 5-6, 2015/2016 Gears of War 4, TBA 2016
• Halo 5, 2015
• Quantem Break, 2016
• Crack down, 2016

PS4

• Uncharted 4, 2016
• Bloodbourne, van 2015
• Street Figher (toch wel een grote exclusive voor de PS4/ PC), 2016
• Horizon Zero Dawn, 2016
• Rachet & Clank, 2016

Persoonlijk heb ik het meer van de 3th party ontwikkelaars dan the 1th party ontwikkelaars qua games. Dus voor mij was de keuze vrij makkelijk qua aanschaf van een console. PS4 was goedkoper en kocht die. En qua games heb ik geen 1 exclusief op mijn PS4. En alles is 3th party games. Maar ik vermoed dat Sony dit jaar weer met een game komt wat nergens is gelekt. Zo was het ook bij Horizon Zero Dawn ook dat. Bij echt op het laatste moment echt op het einde werd er wat gelekt voor de aankondiging.

[SonicRPR]

Tegenvallen vind ik een groot woord, heb zelf geen Ps4 (wel de 1,2 en 3) en heb gekozen voor de One naast mijn 360. Het zijn inderdaad veel "remakes" en echt veel vernieuwends kan ik er niet in vinden maar vind dat meer een algemeen probleem.

De AAA spellen moeten wel terugvallen op het bekende om zeker te zijn van de verkopen. De indie games vallen mij bijna allemaal tegen ondanks de prijs (die trouwens ook steeds meer stijgt).

De vernieuwingen die er zijn gaan soms zelf richting het absurde.....

Het kan ook de leeftijd zijn en dat ik begonnen ben op de atari 2600 / C64 en colleco vision maar de laatste jaren heb ik steeds het net niet gevoel.

Anders gezegd, ik kan soms blijer zijn met een HD remake van bv Twilight Princess dan een nieuwe game van welke uitgever dan ook die alles net niet goed na doet.

[CMSTRR]

Een console is een makkelijkere manier van spelen.
Gebruiksvriendelijker, klein en goedkoper.
Het hoeft niet per definitie te betekenen dat er exclusives komen. Dit was al voordat de ps4 uitkwam het geval.

[Blue_Entharion]

Een console is een makkelijkere manier van spelen.
Gebruiksvriendelijker, klein en goedkoper.
Het hoeft niet per definitie te betekenen dat er exclusives komen. Dit was al voordat de ps4 uitkwam het geval.

Een pc heb je vast al dus kost je niets extra's.
Een xbox360 controller kost 35 euro oid.
Steam big picture aan voor de interface en gaan met die banaan...

Geen goede pc? http://store.steampowered.com/sale/steam_machines / reviews: Desktop Best Buy Guide - maart 2016

Games tekort?
The big ones: www.steampowered.com / www.gog.com / shop.ubi.com / www.origin.com
Keyshops: www.kinguin.net / www.g2play.net / www.allkeyshop.com
Indie: www.humblebundle.com / www.indieroyale.com
Desnoods kijk je hier in de pricewatch als je per sé een disc wilt kopen.

Consoles zijn dood aan het gaan, ook Microsoft ziet al in dat PC meer toekomst heeft:
http://www.theguardian.co...ng-fixed-console-hardware
Dit komt hoofdzakelijk doordat PC evolueert en de consoles te lang stil blijven staan.

[Reactie gewijzigd door Blue_Entharion op 22 juli 2024 15:24]

[Lekker Ventje]

Dat de consoles dood aan het gaan zijn blijkt zeker vooral uit de verkoopcijfers van de XBox One en PS4 die beiden beter verkopen dan hun voorganger?

[Blue_Entharion]

de XBox One en PS4 die beiden beter verkopen dan hun voorganger?

Is dat zo? Kun je dit onderbouwen met een bron?

Hier staat namelijk wat anders, beide nieuwe generatie consoles hebben nog niet zo goed verkocht als hun voorgangers: https://en.wikipedia.org/...onsoles#All_game_consoles

(edit: wat specifieker uitgelegd waar het over gaat)

[Reactie gewijzigd door Blue_Entharion op 22 juli 2024 15:24]

[Sirolf34]

Daar staat niks over de dood van consoles. Hooguit dat bv de PS4 in 3 jaar nog niet zoveel verkocht heeft als de PS3 in 10 jaar

[Blue_Entharion]

Ik heb het in mijn vorige reactie over het onderbouwen van de stelling dat de "XBox One en PS4 die beiden beter verkopen dan hun voorganger", een bewering zonder onderbouwing, ik draag daarom een bron aan waarin het tegendeel staat...

en vervolgens heb je het er over dat er in het artikel niet gaat over "Daar staat niks over de dood van consoles", dat klopt, want daar ging dit ook niet over.

[Reactie gewijzigd door Blue_Entharion op 22 juli 2024 15:24]

[Sloebie]

Je begrijpt dat je nu lifetime sales van oudere consoles vergelijkt met consoles die 2 a 3 jaar op de markt zijn he?

http://www.ign.com/articl...-closing-in-on-30-million

PS4 verkoopt beter dan PS2 in dezelfde periode.
X1 verkoopt ook beter dan de 360 over dezelfde periode

http://attackofthefanboy....er-than-ps3-and-xbox-360/

Kortom, consoles gaan nergens heen.
Nintendo heeft een misstap gemaakt met de Wiiu, na de Wii die enorm veel heeft verkocht.

De opzet qua console gaat veranderen, (modulair, of compleet digitaal), maar er zal altijd een verschil zijn tussen de pc en console.
Ik wil niet 6 maanden tot 1 jaar wachten op de PC om GTA te spelen.
Ik wil JRPG op release kunnen spelen.

PC voldoet aan dingen die de console niet kunnen bieden (MOBA's, RTS) en console heeft dingen die de pc niet heeft (walled garden online, JRPG's, 1st party exclusives etc)

Er is meer dan genoeg ruimte om aan beide consumenten wensen te voldoen, en dat is ook duidelijk te zien.

[Reactie gewijzigd door Sloebie op 22 juli 2024 15:24]

[Blue_Entharion]

Je begrijpt dat je nu lifetime sales van oudere consoles vergelijkt met consoles die 2 a 3 jaar op de markt zijn he?

Ik ben toch ook niet degene die beweert dat ze al beter verkocht zijn?

De opzet qua console gaat veranderen, (modulair, of compleet digitaal), maar er zal altijd een verschil zijn tussen de pc en console.

Ik ben overtuigd dat de verandering groter zal zijn, ik denk dat de komende 5 jaar consoles steeds meer media/game streaming rol gaan spelen en een steeds lagere instapprijs krijgen.

Als je dan wilt gamen koop je dan een soort steam machine of een dedicated PC voor de processing power, wellicht als add-on voor de media console.

Welke vorm het uiteindelijk zal krijgen kan ik niet exact voorspellen, maar ik denk dat de console zoals ie origineel opgezet is zal dan plaats maken voor zoiets.

Ik wil niet 6 maanden tot 1 jaar wachten op de PC om GTA te spelen.
Ik wil JRPG op release kunnen spelen.

Dat is toch geen PC probleem? Dat heeft meer te maken met licensing en contracten van de ontwikkelaars dan het platform zelf. Als ze dat namelijk eerst voor PC hadden gemaakt dan was dit een heel ander verhaal.

PC voldoet aan dingen die de console niet kunnen bieden (MOBA's, RTS) en console heeft dingen die de pc niet heeft (walled garden online, JRPG's, 1st party exclusives etc)

Dat kun je toch andersom stellen, er zijn duizenden games exclusief voor de PC, een groot deel daarvan kun je wel spelen met een controller aangesloten op je PC/steam machine.

Ik wacht ook nog op waardige exclusives voor de huidige consoles, als het echt de moeite word dan koop ik ook wel een PS4 of Xbox One, maar voorlopig is het mij de moeite niet waard om nog eens een paar honderd euro uit te geven.

[RangerBoBNL]

Consoles zijn dood aan het gaan

Really?

Ik ken steeds meer mensen die juist de game pc eruit doen en overstappen op console en telefoon/tablet met een eventuele laptop of budget pc als back-up.
Ligt echt puur aan de interesses.
Meeste spellen voldoen prima op een console en voor de prijs van een goede game pc (met fatsoenlijke monitor, muis, keyboard etc.) kan je toch al wel minstens 2 consoles halen (3 als ik zou kopen wat ik minimaal zou willen).
Die ook nog eens langer meegaan (console generatie verloop is toch iets van 6 jaar).
Die ook nog eens nooit last hebben van driver issues en hardware incompatibiliteit.

Het is waar dat de pc er beter uitziet en je met een goede game pc ook bijvoorbeeld prima foto's/video's kunt bewerken maar het voelt voor mij toch als een opgevoerde gti voor de deur hebben staan om 95% van de tijd binnen de bebouwde kom mee te rijden.

[Blue_Entharion]

[...]
Really?

Ik ken steeds meer mensen die juist de game pc eruit doen en overstappen op console en telefoon/tablet met een eventuele laptop of budget pc als back-up.
Ligt echt puur aan de interesses.
Meeste spellen voldoen prima op een console en voor de prijs van een goede game pc (met fatsoenlijke monitor, muis, keyboard etc.) kan je toch al wel minstens 2 consoles halen (3 als ik zou kopen wat ik minimaal zou willen).
Die ook nog eens langer meegaan (console generatie verloop is toch iets van 6 jaar).
Die ook nog eens nooit last hebben van driver issues en hardware incompatibiliteit.

Wat je zegt klopt deels. maar ik heb het in dit geval wel over het gamen.

Tegenwoordig zie ik het ook steeds vaker dat mensen hun console gebruiken als veredelde netflix-box...
Dat is niet waar dat apparaat voor bedoeld is, zeker niet als je bekijkt dat zo'n PS4 of Xbox One 100W verstookt om alleen dat al te draaien

Ik had in mijn reactie al over alternatieven om toch te kunnen PC gamen zonder de hoofdprijs te betalen, blijkbaar wordt daar overheen gelezen...

Je zegt wel het volgende over consoles;
"Die ook nog eens langer meegaan (console generatie verloop is toch iets van 6 jaar)."
Ik heb genoeg playstations 3's gezien met ylods en Xbox 360's met RRODs die de 2 jaar niet gehaald hebben, daar komt bij dat de hardware na 6 jaar echt niet meer vooruit te branden is. Dat is logisch, want het moet voor een redelijke prijs te koop zijn...
Daarnaast is de CPU in mijn PC uit 2009 en ik game er sinds ik hem heb dagelijks op, dus dat vind ook geen goed argument.

"Die ook nog eens nooit last hebben van driver issues en hardware incompatibiliteit."
Ja, zal ik maar beginnen over de hardwareproblemen van de vorige generatie?

Het is waar dat de pc er beter uitziet en je met een goede game pc ook bijvoorbeeld prima foto's/video's kunt bewerken maar het voelt voor mij toch als een opgevoerde gti voor de deur hebben staan om 95% van de tijd binnen de bebouwde kom mee te rijden.

Dat is inderdaad persoonlijk, maar je hebt echt geen NASA computer nodig om fatsoenlijk te kunnen gamen, maar ik val in de herhaling...

[Nieuwevolger]

Dat is grappig, op psx sense stond laats een artikel dat een hoge piet van sony zei dat ze in de positie zijn om 2016 het beste jaar van playstation ooit te worden, de console is nog lang niet dood, kijk alleen al naar het succes van de ps4 tot nu toe.

[Blue_Entharion]

Heb je het over dit artikel?
http://www.psx-sense.nl/2...on-geschiedenis-te-maken/

Dit artikel gaat alleen over de UK sales... En het interview is met Richard Keen, marketing director van de Europese divisie van Sony. Het zou wat zijn als ie zou zeggen dat de console slecht zou gaan lopen...

[Nieuwevolger]

Nou het lijkt op alles dat 2016 het beste jaar van playstation word met games als uncharted 4, the last guardian, horizon: zero dawn, rachtet and clank en misschien wel de eerste episode van final fantasy 7. Plus de sterke third party line up die het aanvult en natuurlijk de launch van psvr. Plus niks wijst erop dat de verkopen minder zou moeten worden.

[Blue_Entharion]

Daar heb je helemaal gelijk in,

Ik hoop ook dat het een goed jaar word voor consoles, en gaming in het algemeen. Ik ben wel benieuwd of de nieuwe Ratchet and Clank aan de verwachtingen voldoet, want de laatste paar games waren wat ondermaats...

Zelf wacht ik vooral op GT7, dat zou voor mij voorlopig de enige reden zijn om een PS4 aan te schaffen, tot die tijd vermaak ik me op m'n oude consoles of PC.

Maar ik verwacht wel een sterke verandering in console wereld de komende tijd, en het concept console ansich zal dan langzaam verdwijnen / veranderen.

[Mano Almelo]

Goedkoper ? Games kosten 70 euro op een console , pc heeft heel wat mooiere acties over steam etc. en dan heb je het geld zo weer terug verdient mocht je een te dure gpu hebben gekocht bijvoorbeeld.

[CMSTRR]

70? Ik heb wat gecheckt, maar o.a. Far Cry Primal is vanaf 49,99 te koop voor de ps4.
Voor een beetje gaming pc betaal je al snel 600-800 euro als je leuk wilt gamen althans. Spellen zijn gemiddeld een tientje tot 15 euro goedkoper. Duurt even voordat je dat eruit hebt hoor

[!mark]

En je hoeft geen 50-60 euro per jaar af te tikken om online te kunnen.

Die console kost alleen in aanschafprijs + enkele jaren online al 600+ euro...

[Mano Almelo]

True , heb sinds pas een ps4 en kan der niet aan wennen en aan de game prijzen vooral als je sites als g2a gewent bent

[Xfade]

Je kan daarentegen prima naar een gameshop een game 2ehands halen of zelf op marktplaats zetten/kopen. Dan merk je dat de verschillen meevallen. Die digital only g2a game is na een tijdje een regel code op je pc.

[Mano Almelo]

Bij mij in de buurt is alleen gamemania en die vragen voor de nieuwere tweeddehands games maar een tientje minder dan nieuw en als je ze naderhand weer inwisselt krijg je een miezerig bedragje van 12,50 hooguit dus dat is voor mij ook geen optie dan heb ik liever de games vast in men steam account waar ik ook niet per maand voor hoef te betalen om te kunnen onlinen.

[!mark]

Je hoeft echter geen 50-60 euro per jaar af te tikken om online te kunnen spelen.

Die console kost alleen in aanschafprijs + enkele jaren online ook gewoon 600+ euro

Edit: Per ongeluk dubbel

[Reactie gewijzigd door !mark op 22 juli 2024 15:24]

[Jeroenneman]

Als je PC games 10% voordeliger kunt krijgen dan console-titels (flinke onderschatting), en je gaat uit van een PC prijs van 700 euro, dan zit je na 4 jaar al op winst voor de PC. Hierbij tel ik dan ook de kosten voor Xbox Live of PSN mee. Een beetje PC gaat makkelijk 4 jaar mee, met enkel een GPU upgrade nodig. Vergeet ook niet dat een PC altijd alle games op 1080p60 moet draaien, en een console kan zakken naar 900p30.

Makkelijk te doen in Excel. Wie weet post ik hem nog een keer.

[Gamebuster]

Een PC heb je vaak toch al. De meerprijs van een mediocre game PC tegenover een normale PC is ongeveer de prijs van een console.

[Nieuwevolger]

De meeste mensen hebben een laptop ja, dus die vergelijking gaat niet opvoor een desktop game pc.

[Gamebuster]

Fair enough

[Vayra]

Far Cry Primal 49,99.

Eens kijken wat ie voor de PC kost.

http://www.allkeyshop.com...al-cd-key-compare-prices/

Goh! De helft! Die terugverdientijd is opeens een héél stuk korter...

[Reactie gewijzigd door Vayra op 22 juli 2024 15:24]

[Vayra]

Tja dan moet je 'm anders formuleren denk ik. Ik las 'm ook als jouw mening over consoles Vooral als je daarna de prijsverschillen bagatelliseert, in zekere zin, want voor games kort na release is het prijsverschil zeker 20 euro, wacht je nog een week langer dan kan dat zelfs nog verder oplopen, zeker als een game niet geweldig verkoopt.

Maar inderdaad, als je het hebt over de gedachtengang rondom console gaming dan heb je zeker gelijk. Op Tweakers weet men over het algemeen meer/beter dan dat. En dat is best jammer, ik denk ook dat er daarom steeds opnieuw discussie over is. Het blijft een hardnekkige gedachte dat console gaming makkelijker/goedkoper zou zijn, want eigenlijk kan je dat tegenwoordig helemaal niet meer zeggen.

[Reactie gewijzigd door Vayra op 22 juli 2024 15:24]

[VonDudenstein]

Tot nu toe.. Beetje wel denk ik. Ben zelf laat begonnen bij PS4, misschien ook daarom. Voornamelijk WiiU gebruikt, met 13 games ofzo. Op Ps4 alleen nog maar Witcher.

Bloodborne was voor mij zonder twijfel DE highlight. Order zag er gewoon wel cool uit. Beter dan de reviews doen geloven in ieder geval. Drive club had een kutstart maar schijnt vet te zijn.
Street fighter 5 is volgens mij sick als een banaan, maar waarom the hell is dat ding 70,- download en 55,- fysiek. Dat houdt me nu serieus tegen omdat het gewoon TEveel is. Firewatch hoor ik goeie dingen over.

Kijk wel uit naar Ni Oh, Persona 5, Nier.
Maar ook U4, ratchet & clank, horizon, last guardian nog steeds
No mans sky weet ik nog niet zo. Het big deal ding waarvan ik eigenlijk denk dat het best saai is.

Dark Souls 3 overduidelijk, maar cross console..
Zelfde geldt voor de meeste square games zoals ff15

Eigenlijk zit er best wat aan te komen hoor. Maar de start is wel traag geweest. Gelukkig was nintendo er.

Owja. En die xbox is er nog hahaha. Dat blijft echt het lachertje.

[rnenator]

Je kan het niet vergelijken met het einde van de vorige generatie. De vorige generatie had installed base (xbox360+ps3) van meer dan 160 miljoen. Deze generatie (ps4/xb1) zit net over 50 miljoen aantikt. Om die reden alleen al is het voor developers interessant om nog 2 jaar te wachten met het uitbrengen van de grote titels. Grotere installed base betekend meer potentiële sales.

De grote titels (GTA VI?), met de vernieuwingen die je verwacht, gaan nog wel komen. Het zal alleen nog minstens 2 jaar duren.

[Carn82]

Het is inderdaad 'mager' qua toffe unieke exclusives. Maar dit geldt ongeveer voor de hele industrie; deze 'generatie' lijkt toch erg te draaien om re-releases en ports; en de output van nintendo is ook niet echt denderend (wel kwaliteit, dat wel).

Ik snap het wel. Grote AAA titels worden steeds prijziger om te maken, en de doorlooptijd wordt er ook niet korter op; dus zo'n remake/re-release/re-master is relatief makkelijk geld verdienen. Overigens zijn de 'grote open world games' nog lastiger en complexer om te maken, maar het lijkt me in het huidige klimaat als gamedeveloper ook erg zwaar; of je maakt deel uit van een groot concern ala Ubisoft, of je houdt het kleinschalig.

Als je kijkt naar 'fabrieken' zoals EA en Ubisoft, die krijgen (terecht!) de wind van voren als ze weer een nieuwe game opleveren uit een populaire reeks welke weer eens vol zit met bugs en allerlei issues en qua gameplay weinig nieuws weet te bieden. De industrtie zit nog een beetje in een fase om hier een juiste vorm in te vinden lijkt wel.


Dit kalenderjaar bestaat qua Sony-exclusives volgens mij uit:

Naughty Dog:
- Uncharted 4

Guerilla Games
- Horizon

Polyphony Digital:
- Gran Turismo Sport, misschien Gran Turismo 7

Sony London
- Naar alle waarschijnlijkheid PS VR + gerelateerde games

Guerilla Camebridge:
- Rigs (PS VR)

Japan Studio:
- The Last Guardian (hopeljik..)
- Gravity Rush 2

Nog 'afwachten' of het dit kalenderjaar gaat worden (waarschijnlijk pas 2017):
Sony Bend:
- 'open world' horror/survival game

Sony Santa Monica
- Mogelijke God of War sequel

Media Molecule
- dreams

Quantic Dream
- Detroit: Become human

En nu sla ik een hele hoop kleinere games over.

Dus er zit weldegelijk wat in de pijplijn

[Vayra]

Er is heel kort gezegd nog geen échte system seller. Killzone is dat bijvoorbeeld niet geworden en zal het ook niet meer worden, dat hebben we nu wel gezien.

MGS wordt het ook niet.
Er is nog geen baanbrekend nieuw concept van de makers van ICO.

Je hebt Bloodborne en dat was het wel, en Horizon komt eraan. The Last Guardian is er nog.

De indie developers en de stormachtige heropleving van PC gaming maken het de consoles niet makkelijker, want de manier van onderscheiden die Sony normaliter toepaste met bepaalde devs gaat niet meer zo opvallen en exclusiviteit bedingen op een triple-A release is erg kostbaar. Doordat de Playstation geen 'unieke' machine meer is en ports makkelijker zijn, wordt daar dus geld mee verdiend. Het gaat niet om installed base, het gaat niet om gebrek of teveel aan concurrentie van MS die alle exclusives wegkoopt, het gaat puur en alleen om geld. De console gamers worden met deze gen gewoon erg slecht bediend, en dat had je allang van tevoren kunnen zien aankomen. De kosten liggen hoger, maar het unieke van de console is in sneltempo aan het verdampen, terwijl de geporte games op een niet al te dure PC al veel beter lopen.

Wat ook niet meehelpt is de zwaar gebrekkige performance van beide consoles. Al bij de start van de race zo ver op achterstand staan qua hardware, is precies zoals voorspeld een probleem. Differentiatie is lastig als je steeds tegen bottlenecks aanloopt. Het wow-effect is er nooit geweest deze generatie - bij de PS3/X360 wel.

[Reactie gewijzigd door Vayra op 22 juli 2024 15:24]

[Xfade]

Uncharted anyone ?

[Vayra]

Die is ook alweer aan deel vier toe, maar inderdaad, wel exclusief. Niet nieuw. Zal een beetje zo'n release als Killzone SF zijn wat dat betreft.

[Reactie gewijzigd door Vayra op 22 juli 2024 15:24]

[Verwijderd]

Nee niet echt maar herken het probleem wel want ik het dit juist op mijn xbox one. Vind de xbox juist zwaar bagger en hou juist van de PS4 omdat de dashboard gewoon simpel is en overzichtelijk en dan maar niet te spreken over al die gratis games per maand

[CMSTRR]

In de tekst staat dat The Tomorrow Children alleen voor PS4 is. Maar hier lees ik ook de pc.

http://www.gamesknit.com/...-children-version-for-pc/

Of klopt dit niet?

Ik kan me kickoff nog herinneren. Dortmund met die felgele shirtjes was mijn favoriet.

[Reactie gewijzigd door CMSTRR op 22 juli 2024 15:24]

[deknegt]

Volgens mij word hier gedoeld op het nieuwere fenomeen 'Console Exclusive' games. Waar de game maar op één van de major consoles uitkomt, en daarnaast op de PC uit kan komen omdat deze niet direct concurreert met de console markt.

Dit is vaak een gulden middenweg, omdat heel veel 3rd party developers niet meer zo happig zijn om hun game aan maar één systeem te binden, omdat dit voor de developers meestal mindere winsten oplevert, en ook de PC crowd aliëneert. Dus door hun game console-exclusive te maken kunnen ze toch nog een deal sluiten met één van de grote console boeren, en daarnaast ook nog op PC (Steam, Origin, uPlay, GOG, etc.) hun games verkopen aan het volk dat geen consoles hebben. In meeste gevallen komt deze dan wel op een iets later stadion op de PC, omdat ze natuurlijk de console voorrang geven.

Voor mij als PC gamer is dat natuurlijk prachtig, omdat ik geen console bezit kan ik dan wel de games spelen omdat ze gewoon voor PC uitkomen.

[Mudfl4p]

volgens mij klopt dit niet.. heel die site staat vol met playstation games voor de pc

[Paul Hulsebosch]

Gaan we dat aanpassen... Thx

EDIT 01: bij nader inzien; ik heb mijn aantekeningen er nog even op nagekeken, en Dylan Cuthbert heeft me zelf verteld dat de game enkel en alleen op de PS4 verschijnt... Ik lees dat ook in andere previews terug. De post van GamesKnit is al wat ouder, misschien is de Windows-versie inmiddels geschrapt?

EDIT 02: Ik heb de game die op GamesKnit als download aangeboden wordt even gedownload. Dat is geen The Tomorrow Children. Als je het bestand uitpakt, blijkt het League of Legends te zijn... Dat maakt de post op GamesKnit een klein beetje shady en ongeloofwaardig

Kortom, ik hou het er op dat de game enkel voor PS4 verschijnt.

[Reactie gewijzigd door Paul Hulsebosch op 22 juli 2024 15:24]

[DoubleDutch]

Allemaal leuk en aardig, maar begin er aardig beu van te worden van al de 32bit indi games, ik denk van alle consoles (en heb de meeste gehad van af de atari), is de PS4 toch echt de minst gebruikte.
Waar blijven de exclusieves met grote open werelden met graphics van nu, tegen de tijd dat die komen gaan ze al met de PS5 adverteren.
Begrijp me niet verkeerd, vind het geweldig dat er veel spellen uit komen, maar dan verwacht ik wel dat ze met de tijd mee gaan, anders had ik mijn ps1 wel gehouden, tot nu toe valt de PS4 me vies tegen.

[Reactie gewijzigd door DoubleDutch op 22 juli 2024 15:24]

[Godjira]

Wat valt je dan precies tegen aan de PS4? Vindt het zelf wel goed dat ze Indie games zo omarmen (al zit er ook echt wel "troep" tussen). Daarnaast heb je gewoon voldoende games van third parties. Vermaak me prima op de PS4; Star Wars Battlefront, Fallout 4, The Division . Is natuurlijk persoonlijk, maar ben benieuwd naar de teleurstelling die je uitspreekt. Ik ervaar dat zo helemaal niet namelijk. In April en mei komen tevens Ratchet van Clank en Uncharted 4 uit, waar ik toch ook wel heel erg naar uit kijk.

[DoubleDutch]

Heb zelf naast mijn PS4 ook een game pc dus de spellen die je opnoemt speel ik daar op.
Zie weinig exclusieve games op de PS4, heb eigenlijk niks met de indi games ben een graphics hoer en als je bv killzone shadow fall hebt gespeeld en dat een indi game opstart dan doet het me zeer om dat op een PS4 te zien.
Tuurlijk verheug ik mij op Ratchet & Clank en Uncharted 4, maar dat heeft wel 1.5 jaar geduurt en is een bekend franchise, zou graag wat vernieuwende games willen zien daar heb ik mijn PS4 voor.
De enige reden dat ik hem nog niet de deur uit heb gedaan is omdat ik benieuwd ben naar de ps VR en natuurlijk de nieuwe ip van Guerrilla Games horizon zero dawn.
Maar dit is natuurlijk allemaal persoonlijk.

[Godjira]

Daar heb je absoluut een punt. Als je een game pc hebt naast je PS4 kan ik me je opmerking inderdaad goed voorstellen. Ik heb sinds halverwege de PS3 tijd besloten niet meer veel geld in het bijhouden van mijn pc te steken, omdat ik met een controller gamen op een gegeven moment zoveel fijner vond (zelfs in shooters) en het onder de streep goedkoper is om een console te hebben dan een game pc. Op een pc kun je ook wel met een controller gamen, maar op een console vindt ik het vaak beter werken.

Ja, de exclusives op de PS4 laten ernstig lang op zich wachten. Maar, ze zijn bijna daar, ook al zijn het bekende franchises, ik kijk er enorm naar uit . Er komen ook wel wat "nieuwere" aan, zoals The Last Guardian (al moeten we nog maar afwachten wat dat precies gaat zijn). Dan had je The Order, maar die viel me (zacht uitgedrukt) vies tegen.

[Aaargh!]

Wat valt je dan precies tegen aan de PS4? Vindt het zelf wel goed dat ze Indie games zo omarmen (al zit er ook echt wel "troep" tussen).

Tja, ik vind het allemaal troep. Leuk voor de mensen die into indies zijn, maar geef op z'n minst een optie in de PS store om alleen AAA titels weer te geven. Nu blader je je een ongeluk door pagina na pagina aan opvulmateriaal.

[Recon24]

Tegenwoordig moet je niet verwachten dat er alleen nog maar exclusives zijn. De markt is veranderd en dat is allemaal begonnen op de pc met steam. 90% van de games daar is niks anders dan indie titels. Dan kan je natuurlijk wel zeggen dat je multiplatform games speelt op de PC, terwijl je dat ook op de PS4 kan doen.

Aan de andere kant vraag ik me dan af waarom je denkt dat een Microsoft, Nintendo of Sony net zoveel games eruit kunnen poepen als de andere uitgevers? Niet alle indies zijn altijd even interessant, maar genoeg waar ik me ontzettend mee kan vermaken. Gelukkig is Sony nog de enige deze generatie die echt eigen games intern ontwikkeld (ik laat Nintendo hier even buiten). Daarnaast hoeft voor mij niet iedere game een grote open wereld te hebben, want je ziet zelf dat die werelden niet in iedere game goed gevuld worden. Soms kan het zelfs teveel worden waardoor dat juist niet lekker speelt.

[Paul Hulsebosch]

Rare vraag misschien, maar speelt je leeftijd hierin mee?

[DoubleDutch]

Als de vraag voor mij is bedoelt, nee absoluut niet ben 34.
Heb gewoon niks met spellen die eruit zien alsof ze uit het 32 bit tijdperk komen op een krachtig system als de PS4,daar zet ik mijn ps1-2 wel voor aan.
Krijg het gevoel dat we worden overspoeld met 12 in een dozijn indi games,begrijp me niet verkeerd er zitten pareltjes tussen,maar als een graphics hoer ben ik op deze games snel op uit gekeken.

[Vayra]

Als 'graphics-hoer' is de keuze voor een PS4 ook al vreemd te noemen toch?

[DoubleDutch]

Waarom,killzone shadow fall is een pareltje,net als de aankomende uncharted 4.
Er zijn er alleen te weinig van.

[Vayra]

Ja nu begrijp ik denk ik wat beter waar je op doelt. De unieke ervaringen, de IP's, waar Sony toch in de regel wel goed in is.

Denk dat dit voornamelijk de artistieke kant is van de games. Puur grafisch heeft de PS4 niet zo gek veel te bieden.

[DoubleDutch]

Voor het grafische daar heb ik mijn PC voor.

Maar mis gewoon de pareltjes op de PS4,maar denk dat er nog wel wat aan zit te komen de komende jaar(en), hoop echt dat het VR gebeuren aanslaat dan krijjg je natuurlijk weer een nieuwe ervaring met gamen.

[Gandalf68]

wat dacht je van Metal Gear Solid 5, The Witcher 3,

[DoubleDutch]

Die speel ik op de PC.

[Bor]

Kick Off was echt legendarisch voor zijn tijd! Nu kun je die naturlijk nog steeds spelen via een emulator om de oude glorie weer even te doen herleven. Erg toegankelijk en op een slimme manier simpel van uiterlijk maar heel doeltreffend waardoor het echt draaide om de kwaliteiten van de spelers zelf. Erg veel uren gespeeld indertijd. Toen Fifa op de markt kwam stapte iedereen vrijwel gelijk over en was het snel over met de populariteit. Een ander veel gespeelde voetbalgame was Sensible Soccer uit 1991.

Shadow of the Beast was ook redelijk populair. Ik kijk er ook naar uit om die weer een keer te spelen. Uitgekomen indertijd voor o.a. de Amiga maar zelfs ook voor de Atari Lynx handheld.

Nu nog een origineel getrouwe remake van Turrican en ik ben helemaal blij!

[jab76]

Hoezo emulator? De Amiga 500 staat bij mij nog op zolder. Klaar om te gaan.

[TTHEEBO1]

Ziet er goed uit, vooral de tomorrow children en kill Strain lijken mij interessante gameplay concepten. Genoeg om - naast de grotere titels - naar uit te kijken!

[ttb_82]

Kick Off Revival lijkt me een leuke game om eens op de vita te proberen. Gezien de beschrijving lijkt het veel weg te hebben van old school Sensible Soccer. Daar kon je ook met de 4punts/pijltjes toets(en) effect geven na het schot en was op de pc alleen de spatiebalk nodig voor sliding en schot.

[Kol Nedra]

Killstrain lijkt mij wel enorm gaaf om te doen! laat maar komen

[Vallinny-19]

Jammer dat het een PS4 exclusive is en blijft, zitten er paar leuke Indies bij die ik graag op de X1 had willen spelen.

[Neus]

Met mijn schoolmaatjes hadden wij destijds thuis op mijn Atari een na-schoolse Kick Off 2 competitie, compleet met scoreboard, rooster, etc. Erg gaaf ! Alleen al daar voor zou ik een Vita of PS4 aanschaffen.

[Wii4all]

Heel gaaf dit stuk het is dat ik het zie anders had ik er niet vanaf geweten.

Kick off is echt de beste voetbal game van zijn tijd en nog een stuk erna. Als je van de bal wil weglopen dan kan dat gewoon je bestuurt echt het poppetje in plaats van dat er een 'soort script' is waardoor je speler doet wat de cpu vindt. Was vroeger verslaafd aan kick off manager, dan begon je met je gekozen team in divisie 3 in engeland en je kon je eigen speler in de game zetten (hoe vernieuwend al in 1997!). Je kon seizoenen lang spelen je speler werd ouder en ouder en trager en trager, geweldig die nostalgie!