Keuzes en coöp
Twee keer eerder zagen we Far Cry 4 voorbij komen. Op de E3 vonden we dat het spel vooral erg veel van hetzelfde bood als voorganger Far Cry 3, terwijl we op de Gamescom iets van de differentiatie zagen die we zo graag wilden zien. De angst was namelijk dat Far Cry 4, afgezien van een nieuwe setting en een nieuw personage, toch vooral heel erg een herhaaloefening van Far Cry 3 zou worden. Met name dankzij de Shangri-La-gameplay die we tijdens Gamescom konden ervaren, werd die angst een heel stuk weggenomen. Het enige nadeel: dat stukje gameplay zei weinig over de rest van het spel. Reden te meer om blij te zijn dat we eindelijk wat uitgebreider aan de slag kunnen met Far Cry 4, zoals onlangs in Parijs het geval was.
Gespeeld op: PlayStation 4
Verschijnt ook voor: Xbox One, pc, Xbox 360, PlayStation 3
Als we één harde, maar faire conclusie moeten trekken op basis van de drie uur die we in Parijs konden spelen, dan is het wel dat Far Cry 4 inderdaad in veel lijkt op zijn succesvolle voorganger. Ubisoft neemt niet de moeite het wiel opnieuw uit te vinden. Opnieuw word je als speler losgelaten in de wildernis. Dat die wildernis nu niet op een eiland, maar ergens aan de rand van het Himalayagebergte in een fictief koninkrijk is neergezet, maakt voor de uitvoering weinig uit. Nog steeds zijn er twee facties, outposts, een indrukwekkende verzameling wilde dieren, radiotorens, en ga zo maar door. De namen wijken soms wat af, maar de gameplay-elementen zijn probleemloos te linken aan onderdelen uit Far Cry 3.
Dat zorgt in geen geval voor een slechte game, maar het voelt wat al te makkelijk aan. Goed, we weten van de Shangri-La-levels, maar er moet meer zijn. Bewust of onbewust ga je toch een beetje op zoek naar de kwinkslagen, naar de plekken waar Ubisoft toch wat verschil heeft aangebracht ten opzichte van Far Cry 3. In het maken van keuzes binnen het verhaal is een van die onderdelen gevonden. Op gezette momenten in het spel, waarvan er toevallig een vrij vroeg in onze speelsessie plaatsvond, laat Ubisoft de speler een keuze maken tussen twee opties. In dit geval moest de speler een missie aanvangen, maar voor de invulling van de missie het plan van een van twee personages volgen. De keuze voor wiens plan je daarbij volgt heeft invloed op - logisch - je missie, maar ook details in latere missies veranderen op basis van je keuze.
Het tweede onderdeel dat Far Cry 4 duidelijk afstand laat nemen van zijn voorganger is coöperatieve gameplay. Far Cry 4 is vrijwel helemaal met zijn tweeën te spelen. Dat wil zeggen: je kunt als je dat wilt alle onderdelen in de open wereld samen met een vriend doen. Je kunt outposts en forten innemen, op dieren jagen en tal van andere optionele missies uitvoeren. Het enige dat wegvalt op het moment dat je samen gaat spelen met een vriend, zijn de verhaalmissies. Die zul je echt in je eentje moeten spelen. Verder kun je dus alles samen doen. Progressie die je met iemand anders samen boekt is daarna ook te zien in je eigen singleplayer. Heb je dus samen met een vriend een fort ingenomen, dan is dat fort ook al vrijgespeeld als je daarna in je eentje verder gaat.
In Parijs kregen we ruimschoots de kans zowel het alleen spelen als de coöp uit te proberen, en het mag gezegd: met zijn tweeën de spelwereld door raggen terwijl je een auto met een mounted machine gun hebt bemachtigd is erg leuk. Spelend met een journalist van Power Unlimited baanden we ons een weg langs diverse outposts, om uiteindelijk zelfs een zwaar beveiligd fort in te nemen dat eigenlijk nog wat boven ons niveau was. We kunnen alvast verklappen dat het innemen van zo'n fort garant staat voor een uiterst spectaculair gevecht, waarbij je het zelfs tegen bewapende helikopters op dient te nemen.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Gouden Pad en karmapunten
Het innemen en bevechten van forten zijn geen zaken waar je je zo vroeg in het spel al mee bezig zou moeten houden. We begonnen onze speelsessie op een punt dat een aantal uur na het begin van het spel lag. Lees: de tutorial en de eerste gebeurtenissen uit het verhaal hadden we overgeslagen. We begonnen het spel min of meer op het moment waarop hoofdpersonage Ajay voor het eerst vrij kan gaan en staan waar hij wil in de spelwereld. En hoewel we de openingsscènes dus gemist hebben, is duidelijk dat er het een en ander is veranderd sinds het moment dat antagonist Pagan Min je verwelkomt in Kyrat.
Bekende vader
De blonde mafkees is inmiddels namelijk in geen velden of wegen meer te bekennen en Ajay is opgevangen door een groepering die zich 'The Golden Path' noemt. De betekenis hierachter hebben we nog niet kunnen achterhalen. Wel duidelijk is dat Ajay niet zomaar een toevallige toerist is. Ajays ouders hebben duidelijk een belangrijke rol gespeeld in het verleden van Kyrat. De naam van zijn vader is zeer gerespecteerd onder de leden van de Golden Path en zijn moeder is de aanleiding dat Ajay in Kyrat is: zij is onlangs overleden en Ajay is bezig haar as in een urn terug te brengen naar Kyrat. Het hoe en waarom hiervan kregen we nog niet mee - dat komt vermoedelijk in de eerste uren van het spel naar voren - maar het is alweer wat meer informatie dan we tot nu toe hadden over het hoofdpersonage.
/i/2000554284.jpeg?f=imagenormal)
Ondanks zijn band met het land komt Ajay niet bepaald in een gespreid bedje terecht in Kyrat. Hij belandt midden in een conflict tussen de regeringstroepen van Pagan Min aan de ene kant en de rebellen van de Golden Path aan de andere kant. Als voorvechter van de Golden Path leidt elke succesvolle actie van Ajay tot een sterkere positie voor, en meer aanwezigheid van die groepering. In de praktijk betekent dit dat je meer blauwe mannetjes dan rode mannetjes in de spelwereld ziet. Weinig verrassend, want zo werkte het in Far Cry 3 immers ook met de inboorlingen die jou goed gezind waren, en de aanhangers van de schurk Vaas.
Hulp inroepen
Toch spelen de leden van de Golden Path een grotere rol dan jouw aanhangers in Far Cry 3 deden. Dat heeft alles te maken met het nieuwe karmasysteem dat in Far Cry 4 zit. Ajay komt in de spelwereld regelmatig situaties tegen waarin hij mensen van de Golden Path kan helpen. Dat kan bijvoorbeeld zijn door een auto te repareren, of door ze te helpen in een spontaan ontstaan vuurgevecht met regeringstroepen. Je kunt er voor kiezen om deze zaken te negeren, en het spel zal je er niet voor straffen. Help je echter wel, dan levert dat karmapunten op. Heb je genoeg karmapunten, dan krijg je een token. Dat token kun je gebruiken om versterking in te roepen. Ben je bijvoorbeeld net dood gegaan bij het innemen van een outpost omdat er toevallig net meer bewakers zijn dan jij had gedacht, dan kun je AI-soldaten oproepen om je te helpen.
Terugkerende onderdelen
Ook het inroepen van hulp van je AI-maatjes zou zo vroeg in het spel nog niet echt nodig moeten zijn, en als je gewoon de voorgestelde paden volgt, klopt dat. De eerste uren staan immers in het teken van 'de speler bekend maken met alle onderdelen van de spelwereld'. Je neemt een outpost in, bevrijdt wat gijzelaars, verovert een Bell Tower - wat feitelijk Far Cry 4's versie van een radiotoren is - en maakt kennis met een aantal andere zijmissies, zoals races, jaagopdrachten, et cetera. Gesneden koek voor Far Cry 3-veteranen, maar toch wel handig om het allemaal weer even op te frissen.
Jagen en craften
Op dat moment herinner je jezelf namelijk weer dat je in Far Cry 3 inderdaad best een tijd bezig was met jagen. Je had allerlei huiden nodig om upgrades te kunnen craften. En inderdaad: dit werkt in Far Cry 4 exact hetzelfde. En zo gebeurde het dus dat we, ondanks de beperkte tijd om te spelen, stiekem toch even op zoek gingen naar 'Mayan Tapirs', om een extra wapenslot te kunnen maken. In het begin kun je naast je handgun maar één wapen meenemen, en idealiter gezien zouden we een handboog én een machinegeweer bij ons willen dragen. De boog is, net als in Far Cry 3, een ideaal wapen voor de stealth benadering, maar als het even mis loopt en je gezien wordt, ben je toch wel erg blij als je ook een machinegeweer bij de hand hebt.
/i/2000554280.jpeg?f=imagenormal)
We hebben het dan wel over een terugkerend spelonderdeel, maar het jagen in Far Cry 4 voelt geen moment vervelend aan. De jungle van Kyrat is minstens zo rijk als die van het eiland in Far Cry 3, en het 'safarigevoel' is net zo sterk aanwezig. Ook kun je dieren weer gebruiken bij het innemen van outposts. Vooral losgeslagen olifanten zijn uitermate effectief, maar nog leuker: je kunt ook zelf op een olifant klimmen en hem berijden. Een welgemikte beuk van een olifant lanceert jeeps alsof het kleine steentjes zijn en individuele soldaten hebben al helemaal weinig te vertellen tegen de grote, grijze gevaartes. Goed, de bonus-ervaringspunten voor het stealth innemen van een outpost kun je vergeten, maar spectaculair is het wel.
Beter gevulde spelwereld
Net als het innemen van outposts, wat trouwens altijd gepaard gaat met het openen van een Fast Travel-locatie en een plek om ammunitie en andere spullen te kopen, keert dus ook het innemen van torens terug. Deze Bell Towers worden wat beter bewaakt dan de radiotorens in Far Cry 3, maar in functie zijn ze gelijk. Je beklimt ze, activeert ze, en dan wordt er weer een stukje van je wereldkaart ingevuld. Je ziet waar nieuwe zijmissies liggen te wachten en wat interessante locaties zouden kunnen zijn om eens te verkennen. De kaart, of beter gezegd de spelwereld, is trouwens niet heel veel groter dan die van Far Cry 3. Het verschil zit 'em volgens Ubisoft vooral in de mate waarin de spelwereld is gevuld. Er is meer te doen, meer te vinden. Louter met het oog op het aantal vierkante kilometers verschillen beide spelwerelden weinig van elkaar.
Dat is niet erg. Sterker nog: het is eigenlijk wel goed dat Ubisoft de afmetingen van de wereld niet nog verder heeft opgeschroefd. In het kleine deel van de map dat aan het begin zichtbaar is zie je al genoeg icoontjes van zaken waar je iets kunt doen, en dan heb je 95 procent van de map dus nog niet geopend. Het is nogal wat. Vanaf het beginpunt besloten wij om naar het dichtstbijzijnde grote fort te rijden, en dat lag al rustig 2,5 kilometer verderop, wat toch al snel een paar minuten rijden is - mits je onderweg niet wordt lastiggevallen. Het geeft wel aan dat je een flinke tijd zoet zult zijn om de hele map te openen en te doorkruisen.
Mooie en gevarieerde speeltuin
Het zal niemand verbazen dat je in een shooter als Far Cry 4 binnen de kortste keren verwikkeld zult raken in een vuurgevecht. Ook hier verandert eigenlijk weinig ten opzichte van Far Cry 3. Net als in dat spel word je aangemoedigd om je eigen aanpak te kiezen, en net als Far Cry 3 is Far Cry 4 een echte 'gamers game'. Daarmee bedoelen we dat je zo creatief kunt worden in de gameplay als je zelf wil. We haalden al even de potentieel destructieve werking van een olifant aan: dat is een uitstekend voorbeeld van hoe je mogelijkheden in de gameplay in je voordeel kunt gebruiken. Ook gebruikten wij ons oude trucje weer met veel succes: een auto voorzien van C4 een outpost binnen laten rollen. Zulke spelletjes waren in Far Cry 3 al een genot, en dat is in Far Cry 4 niet anders.
/i/2000554279.jpeg?f=imagenormal)
Het helpt daarbij wel dat de nieuwe speeltuin, om Far Cry 4 maar even een oneerbiedige omschrijving mee te geven, wat gevarieerder in elkaar zit. De dorpjes in Far Cry 3 leken vaak wel erg op elkaar, maar in Far Cry 4 kwamen we in een paar uur spelen al totaal verschillende nederzettingen tegen. Dat houdt in dat je altijd op je hoede moet zijn, omdat het zich dus niet altijd zomaar laat raden waar vijanden opgesteld zijn. Je camera, waarmee je vijanden ook tags meegeeft, is opnieuw je beste vriend.
Behalve gevarieerder is Far Cry 4 ook simpelweg mooier. Niet dat Far Cry 3 lelijk was, zeker niet, maar Far Cry 4 doet er nog net een stapje bovenop. Natuurlijk is het spel gebaseerd op dezelfde engine, maar op sommige punten is Far Cry 4 echt schitterend. Het maakt dat je zin krijgt om hoge plekken op te zoeken, simpelweg om te genieten van het uitzicht en om een hangglider te pakken om een stukje naar beneden te glijden. Misschien is dat wel het grootste compliment dat je de spelwereld kunt maken: je hebt geen vijanden of missiedoelen nodig om prachtige avonturen te beleven terwijl je Kyrat ontdekt.
Voorlopige conclusie
Afhankelijk van je eigen mening lijkt Far Cry 4 op twee manieren te benaderen. Het wordt een prachtige game die boordevol content zit. De setting is uiterst sfeervol, de personages kleurrijk en de gameplay biedt variatie. Maar, inderdaad: ondanks dat er een aantal nieuwe pijlers onder het spel is geplaatst, leunt Far Cry 4 voor een aanzienlijk deel op reeds bekende elementen. Of je dat te makkelijk vindt, of niet in de weg vindt staan bij het ondergaan van een nieuw avontuur, is een vraag die elke gamer zichzelf moet stellen. Wij hopen voor iedereen op het laatste, want dat Far Cry 4 een game wordt die leuk is om te spelen staat voor ons inmiddels buiten kijf.