Groter dan ooit
Zou je het op de een of andere manier kunnen tellen, dan kijken meer mensen uit naar Battlefield: Hardline of Call of Duty: Advanced Warfare. Meer mensen zullen FIFA 15 in huis halen of aan de slag gaan met Assassin's Creed: Unity. Toch kijkt geen van die miljoenen gamers die die games zullen gaan spelen met zoveel passie uit naar 'zijn' game als fans van Dragon Age dat doen. Het inmiddels langverwachte Dragon Age: Inquisition moet BioWare's magnum opus worden van de serie, en de game belooft dan ook groter en completer te worden dan beide voorgaande delen.
Ferelden en Orlais
Het derde deel in de Dragon Age-serie volgt op een geweldige lading content. Immers, wie beide eerste Dragon Age-spellen heeft gespeeld, inclusief alle downloadable content en het uitbreidingspakket voor Dragon Age: Origins, heeft al behoorlijk wat uurtjes rondgelopen in Thedas, het continent waar ook Dragon Age: Inquisition zich afspeelt. Om de afmetingen maar meteen helder te hebben: de totale spelwereld van Inquisition is ongeveer vijf keer zo groot als Ferelden, waar het eerste spel zich afspeelde. Ferelden is overigens onderdeel van Dragon Age: Inquisition, maar spelers komen ook in Orlais terecht, en in het tussenliggende 'niemandsland' dat Ferelden en Orlais van elkaar scheidt.
/i/1403531196.jpeg?f=imagenormal)
Centraal in het spel staat de rol van de Inquisitor - de speler - die de enige overlevende blijkt te zijn na een grote explosie waarbij de afscheiding die bestaat tussen diverse werelden, The Veil, is gescheurd. Door de scheuren kunnen allerlei monsterlijke demonen het rijk der levenden binnenwandelen; dat is dus foute boel. Aan de Inquisitor, die spelers zelf een ras en geslacht kunnen aanmeten, de taak om uit te zoeken wat er gebeurd is, en om het proces weer terug te draaien. Makkelijk is dat uiteraard niet, want als enige overlevende van de explosie is de Inquisitor in de ogen van sommige andere helden ook best verdacht.
Helden verenigen
Die andere helden lijken in Dragon Age: Inquisition een belangrijke rol te gaan spelen. BioWare zet de speler neer als de leider der helden. Het probleem dat is ontstaan is namelijk zo heftig dat als alle helden van Thedas zich niet verenigen, de wereld er weleens aan ten onder zou kunnen gaan. De speler komt zodoende dus een groot aantal andere helden tegen, die op enig moment ook onderdeel uit kunnen maken van zijn party. Zoals we van BioWare gewend zijn, heeft de samenstelling van je party invloed op hoe de wereld om je heen op je reageert en op wat voor mogelijkheden je krijgt in de vele dialogen die Dragon Age: Inquisition rijk is. Dit is traditioneel een van de sterkste punten van BioWare-games, en dat verandert niet met Dragon Age: Inquisition.
Sterker nog, je zou kunnen zeggen dat BioWare dit punt nog iets verder doorvoert in dit spel. De wereld om je heen is namelijk levendiger en dynamischer dan ooit. Als voorbeeld nemen de ontwikkelaars, tijdens de presentatie die we op de E3 zagen, een toevallig passerende beer. Je kunt de beer aanvallen, natuurlijk. Maar die beer speelt dan verder geen rol meer in die regio. Dat kan ertoe leiden dat er meer andere dieren komen, die anders opgegeten zouden zijn door de beer. Het kan leiden tot minder beren, omdat je de populatie terugdringt. Beren zouden uit kunnen sterven. Simpele voorbeelden van hoe Thedas dit keer nog meer dan voorheen een levende spelwereld is waarop jij invloed kunt uitoefenen.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Keuzes maken, invloed winnen
Die invloed kun je dus uitoefenen door een beer te slachten, maar waarschijnlijk is het effectiever om je te richten op de grotere problemen in de wereld. Er is namelijk meer aan de hand dan 'alleen maar' die scheur tussen werelden. Zo zijn de Mages en de Templars met elkaar in oorlog, als gevolg van de gebeurtenissen in Dragon Age II. Hoewel het niet per definitie de belangrijkste taak van de Inquisitor is, lijkt het oplossen van dat probleem ook onderdeel van je takenpakket te worden, aangezien het beëindigen van die oorlog belangrijk zou kunnen zijn op weg naar je einddoel, het verhelpen van de scheur in The Veil.
Keuzes, keuzes, keuzes
Hoe je dat aanpakt, is slechts een van de vele keuzes in Dragon Age: Inquisition, en zoals altijd hebben keuzes die je maakt gevolgen. Dat begint, zoals bekend in BioWare-games, met de keuze van de helden die je in je party stopt, maar ook hier laat BioWare zien dat Inquisition een stapje verder gaat. Je maakt namelijk ook keuzes in waar in de wereld je aan de slag gaat. Door quests uit te voeren in een regio vergroot je je invloed in die regio. Datzelfde bereik je door legerkampen te starten en door forten in te nemen. Die worden daarna bevolkt door helden en andere aanhangers, en daardoor sta jij weer wat sterker. Daarbij gaat het vergroten van je invloed ook gepaard met het openen van nieuwe gebieden en het verkrijgen van nieuwe quests binnen een bepaalde regio.
/i/1403531198.jpeg?f=imagenormal)
Het gaat dus om wie je wel en niet bij je hebt en wat je wel en niet gedaan hebt. Dat maakt het verloop van Dragon Age: Inquisition zeer variabel. Op basis van dat soort variabele elementen, maar ook op basis van keuzes die je maakt in gesprekken, verandert het verhaal, en zo zijn er dus talloze manieren waarop het volledige verhaal van Dragon Age: Inquisition kan verlopen. Volgens BioWare was dit ook een nadrukkelijke wens van de community, en mede daardoor zul je in Inquisition meer gewichtige keuzes moeten maken dan in de vorige Dragon Age-games. Of je ook altijd door hebt dat je een gewichtige keuze maakt, dat moet nog maar blijken ...
War Table
Het bijhouden van je invloed in de spelwereld en de algemene voortgang doe je via de War Table. Hier krijg je een overzicht van de spelwereld en kun je dus ook zien welke missies nog open staan en welke gebieden je nog niet ontdekt hebt. Daarnaast is dit ook de plek van waaruit je een klein beetje als manager aan de slag moet. Je kunt namelijk ook andere helden missies geven om de algemene voortgang te bevorderen. Je kunt ze gebieden laten ontdekken of herbouwen, resources laten verzamelen, enzovoort. Hoe dat zich precies gaat verhouden tot je eigen bezigheden als verwoed voerder van gesprekken en hakker van gespuis is ons nog niet helemaal duidelijk, maar het geeft opnieuw aan dat BioWare nog meer diepgang in Dragon Age probeert te stoppen.
/i/1403531192.jpeg?f=imagenormal)
De War Table is volgens BioWare ook het punt vanuit waar je regelmatig belangrijke quests voor het verhaal start. Dat betekent echter niet dat je steeds terug moet naar de War Table om verder te gaan met een nieuwe quest. De wereld verkennen blijft een belangrijk element in het spel, en zoals gebruikelijk zul je ook daarbij veel quests tegenkomen. Een fijne bijkomstigheid is dat BioWare in Dragon Age: Inquisition spelers voor het eerst een mount laat kiezen. Je kunt dus paardrijden, maar volgens BioWare zijn er ook veel exotischere beesten die zich daarvoor lenen, al werd voor nu nog even niet verklapt welke beesten dat dan zijn.
Grappige gesprekken
Terwijl je rondloopt in de spelwereld gebeurt het regelmatig dat de overige personages in je party met elkaar babbelen, of reageren op dingen uit de spelwereld. Het zal niemand verbazen dat Dragon Age: Inquisition zich op die momenten van zijn beste kant laat zien. Zo waren we getuige van een geestig gesprek tussen twee helden, waarbij de mannelijke held opperde de andere, vrouwelijke, held bij het volgende gevecht achter de vijandelijke linies te kunnen gooien. De opmerkingen, sneren en grapjes die op dat soort momenten heen en weer worden gegooid zijn het aanhoren meer dan waard.
Meer tactiek
Ook in de gameplay is te merken dat BioWare met deze Dragon Age weer een stapje verder wil gaan, en ook hier komt de rol die je hebt als leider tot uiting. Natuurlijk, je kunt jezelf gewoon weer een weg door het spel heen hakken. Je bent vrij om te wisselen tussen de verschillende personages tijdens gevechten en kunt die gevechten dus zelf beleven. Dit is echter vooral op de lagere niveaus de manier van spelen. Op hogere niveaus zouden sommige uitdagingen in Dragon Age: Inquisition weleens net iets teveel van het goede kunnen zijn, en dan heb je een meer tactische aanpak nodig.
Tactical View
Die tactische aanpak vind je in Dragon Age: Inquisition in de Tactical View. Helemaal nieuw is het niet, want deze manier van spelen laat zich vergelijken met hoe je in Mass Effect 3 gevechten kon spelen, al komt er nu wel een overzichtelijker camerastandpunt bij. Het idee is echter hetzelfde: je geeft je party-members opdrachten, haalt de game van pauze af, en zodra de actie geweest is pauzeer je weer en geef je nieuwe opdrachten. Voor veel hardcore-rpg-spelers zal dit gesneden koek zijn en dé manier om een game als Dragon Age te spelen. Handig is trouwens ook dat je in de Tactical View ook extra informatie over je vijanden ziet. Hun krachten en zwakheden worden blootgelegd, zodat je daar met jouw aanvallen op kunt inspelen.
/i/1403531207.jpeg?f=imagenormal)
Die aanvallen bestaan zoals altijd uit een combinatie van brute kracht en magie, en elk personage heeft daarbij zijn eigen krachten en mindere kanten. De party die wij voor ons zagen was uitermate goed gebalanceerd, met zo'n beetje alle klassieke rollen daarbij: een tank, een mage, een healer en een damage-dealer die ook als back-up werkt voor de tank. Deze balans, maar ook het hebben van de juiste spullen voor al je party-leden, en de juiste spells, maken het verschil, zeker als je even niet tegenover dertien-in-een-dozijn-vijanden staat, maar wat grotere wezens tegenover je krijgt.
Draak
Hoe groot, precies? Nou, de game heet niet voor niets Dragon Age. Nadat we al hadden kunnen genieten van de nodige kleinere gevechten, waarbij we vooral oog hadden voor het bloed dat op het schild van de Inquisitor terechtkomt en er daarna realistisch weer vanaf druipt, kwam de party ineens oog in oog te staan met een gigantische Ferelden Frostback-draak. De vier helden hakten samen stukje bij beetje de poten onder het beest vandaan op de momenten dat hij even op de grond zat, om uiteindelijk de genadeklap uit te kunnen delen. Dit stukje demonstreerde BioWare overigens vanuit een live-actie-perspectief, maar dit zou wellicht een goed voorbeeld geweest zijn van hoeveel effectiever de Tactival View kan zijn bij moeilijkere gevechten.
Op bepaalde momenten zullen die gevechten zich niet alleen richten op aardse vijanden, maar ook op demonen die de wereld betreden. Sinds de explosie zit de spelwereld namelijk vol kleine scheurtjes, en daar komen dan dus wezens uit die niet thuishoren in Thedas. Na zo'n gevecht kan de Inquisitor zo'n 'Fade Rift' sluiten en is er weer een miniscuul stapje de goede kant op gezet.
Nieuwe generatie
Al die actie speelt zich af in een zeer gevarieerde, op zijn tijd kleurrijke spelwereld. Vanaf het eerste moment dat we de Inquisitor in een bosrijk gebied zien rondlopen, zijn we onder de indruk van de spelwereld. Ook even later, als de helden vanaf een afstandje naar een fort kijken dat in de verte ligt, vallen er links en rechts in het presentatiezaaltje wat monden open. Heel verwonderlijk is het overigens niet. Dragon Age: Inquisition maakt gebruik van de Frostbite 3-engine. Daarnaast is dit de eerste Dragon Age-game voor de zogenaamde 'Gen4-consoles', zoals BioWare ze zelf noemt, ook al maken de PlayStation 4 en de Xbox One officieel deel uit van de achtste generatie spelcomputers.
/i/1403531210.jpeg?f=imagenormal)
Hoe zit het dan, om die omschrijving maar even aan te houden, met de'Gen3-consoles'? Die krijgen een spel dat zo min mogelijk afwijkt van wat gamers op de Xbox One, PS4 en pc kunnen verwachten, maar verschillen zullen er zijn. Volgens BioWare zullen spelers die verschillen voornamelijk merken in, niet verrassend, de graphics. Daarnaast zullen sommige stukken van het spel ook anders zijn omdat BioWare op die momenten niet in staat is hetzelfde aantal vijanden tegelijk op het scherm te krijgen. Of het daarbij blijft, of dat er nog andere ingrepen nodig zijn valt af te wachten, maar duidelijk is dat de versie voor de nieuwere consoles en de pc logischerwijs het best wordt.
Oude savegames laden?
Toch zit daar nog wel een extra vraag in, want hoe werkt het met je vorige savegames als je op een nieuw platform verder gaat? Daarvoor bestaat er een aparte tool, genaamd Dragon Age: Keep. Hier kunnen spelers de wereld vormgeven zoals die was na de gebeurtenissen in Dragon Age: Origins en Dragon Age II. Het is ons niet helemaal duidelijk geworden of je handmatig je gemaakte keuzes moet invullen of dat Keep in staat is om oude savegames uit te lezen, maar via Keep kun je dus wel een bepaalde 'pre-set' voor de spelwereld van Dragon Age: Inquisition in het spel laden. De keuzes die jij eerder hebt gemaakt zijn daarin opgenomen, en die zijn dan ook echt van invloed in Inquisition.
Voorlopige conclusie
Spelen! Een kortere, duidelijkere samenvatting van ons overheersende gevoel bij Dragon Age: Inquisition kunnen we eigenlijk niet geven. BioWare lijkt met het spel een ongekend hoog niveau te halen. Dat er goed naar de fans is geluisterd en dat de kritiek op Dragon Age II en Mass Effect 3 ter harte is genomen, is goed nieuws. Dat lijkt er mede voor te gaan zorgen dat Dragon Age: Inquisition de grootste, meest uitgebreide Dragon Age-game wordt. BioWare mikt op meer keuzes, meer consequenties, meer variabele factoren en dus een onvoorspelbaarder verloop van het verhaal, en daar kunnen wij alleen maar achter staan. En dan zijn er nog allerlei gameplay-elementen die we nu nog niet in actie hebben gezien, zoals het uitgebreide crafting-systeem. Tel daar nog de kracht van Frostbite 3 en daarmee de uitstekende graphics bij op, en je snapt dat wij, en vele rpg-liefhebbers met ons, alvast heel veel zin hebben in dit najaar.