Revanche
Samengevat
Met Dragon Age: Inquisition levert BioWare niet alleen een game af die het mindere Dragon Age 2 ruimschoots goedmaakt, het bezorgt rpg-liefhebbers een game die ze zich nog lange tijd zullen heugen. De spelwereld is gevarieerd, kleurrijk en vooral heel groot en gevuld met meer quests dan je kunt tellen. Die quests, en vooral de quests in het hoofdverhaal, zorgen voor een flink aantal memorabele momenten waarbij de klasse en het schrijftalent er vanaf spat. Tel daar nog de vele andere zaken waar spelers zich mee bezig kunnen houden bij op, en de hoge mate van vrijheid die er is in de game, en je hebt een game te pakken die zich weleens bij de klassiekers binnen het rpg-genre zou kunnen gaan voegen.
Eindoordeel
Het gebeurt niet vaak dat we bij Tweakers reviews uit moeten stellen omdat we niet in staat zijn de originele planning te volgen. Het gebeurt weleens dat een game een te lange speelduur heeft om hem helemaal uit te spelen voor de review, maar vaak weet je nog voor je op de helft bent al goed genoeg wat voor vlees je in de kuip hebt. Dragon Age: Inquisition bleek echter een heel ander verhaal. Toen we zo'n twintig uur in de nieuwe roleplaying game van BioWare hadden zitten en het tijd werd voor de review, hadden we niet het gevoel dat we al voldoende hadden gezien, en dat gevoel bleek terecht. We zijn inmiddels anderhalve week en ongeveer honderd uur gameplay verder en kunnen rustig zeggen dat Dragon Age: Inquisition na die eerste pakweg twintig uur eigenlijk pas echt begint.
Getest op: Xbox One, pc
Ook verkrijgbaar voor: PlayStation 4, PlayStation 3, Xbox 360
Dat is bij voorbaat goed nieuws voor de fans van de franchise, die al lange tijd naar deze game uitkijken, zij het met een zeker voorbehoud. Dragon Age 2 zorgde namelijk voor teleurstelling na het ijzersterke Dragon Age: Origins. De tweede game liet de basisbeginselen van het origineel te veel los, en koos voor een meer actievolle aanpak. Dat viel niet bij iedereen even goed, en deel twee scoorde dan ook lagere cijfers dan Origins. Tijd dus voor BioWare om zich te revancheren. Je voelt 'm vast al aankomen: dat is met Dragon Age: Inquisition gelukt.
Dat zit hem niet in één specifiek element, maar als we er toch een zouden moeten noemen, dan is het de grootsheid van het geheel. Dragon Age: Inquisition heeft er wat tijd voor nodig, maar weet uiteindelijk elke gamer te overweldigen met zijn gigantische spelwereld, bizar aantal dialogen, immense spelwereld en vele memorabele quests. BioWare laat zich met Dragon Age: Inquisition van zijn beste kant zien en benadert op het gebied van storytelling een haast verloren gewaand hoog niveau, maar koppelt dat aan een moderne rpg die je zo 'action-rpg' kunt maken als je zelf wil.
Waarschuwing! Dragon Age: Inquisition is bij uitstek een game waarin het verhaal, en alles wat daar omheen gebeurt, bepalend is voor je spelervaring. We begrijpen heel goed dat spoilers zeker nu uit den boze zijn. Dragon Age reviewen zonder voorbeelden van missies, omgevingen en personages aan te halen is echter niet te doen. Snoeiharde spoilers zul je niet tegenkomen, maar helemaal geen informatie delen is natuurlijk geen optie.
Je Inquisition laten groeien
Het begint allemaal als het hoofdpersonage uit een andere dimensie komt wandelen. Dat hoofdpersonage kun je natuurlijk zelf vormgeven door te kiezen voor een ras en een klasse. De smaken zijn mens, elf, dwerg en Qunari en de klassen zijn Rogue, Warrior en Mage, waarbij de eerste twee klassen nog aparte specialisaties hebben voor bijvoorbeeld pijl-en-boog voor Rogues of Two-handed weapons voor Warriors. Uiteraard is het ook mogelijk om de sekse van je personage te bepalen, wat te zijner tijd gevolgen heeft voor de opties die je hebt om een romance te beginnen met een van de andere personages in het spel.
The Fade overleefd
Als je net wakker wordt is het echter nog lang niet zo ver. Je bent net uit een andere dimensie genaamd 'The Fade' komen lopen, terwijl Divine Justinia daar het leven lijkt te hebben gelaten. Aanvankelijk word je dan ook aangekeken op haar dood. Al snel blijk je echter over speciale gaven te beschikken, die kunnen helpen bij het sluiten van de poort tussen The Fade en de normale wereld, Thedas. Bovendien kan het toch geen toeval zijn dat juist jij die Fade uit kwam lopen? Daar moet haast wel een bedoeling van een hogere macht achter zitten, zo vinden veel van de inwoners van de koninkrijken Ferelden en Orlais. Je krijgt dan ook al snel de titel 'Herald of Andraste' mee en wordt dus als profeet van een hogere macht gezien.
Of je dat ook echt bent weet je zelf niet eens, en dat doet er ook niet toe. In je zoektocht naar bondgenoten komt het goed van pas om een bepaalde status te hebben, want al snel is duidelijk dat je het niet zult redden met alleen de mensen die je in de opening van het spel tegenkomt. Hoewel niemand precies kan voorspellen wat er gebeurt als je probeert de Rift in de Fade te sluiten, is het wel zaak je zo goed mogelijk voor te bereiden. Hulp van de Mages of de Templars, die ondertussen ook nog een onderlinge oorlog uitvechten, is dan ook nodig. Dit is een goed voorbeeld van de strategische keuzes die je als leider van de Inquisitie moet maken. Je keuze bepaalt niet alleen wat voor quests er volgen, maar ook wie je bondgenoten zijn als het er op aan komt.
/i/2000563569.jpeg?f=imagenormal)
Je Inquisitie laten groeien gaat op verschillende manieren. In de eerste plaats is er natuurlijk de 'XP' die je verdient voor jezelf en de andere personages die je meeneemt in je party terwijl je je avonturen beleeft. Dat laat je stijgen in level, en dat is handig voor jezelf, in de gameplay. 'Sterker' betekent betere wapens, meer abilities en dus leukere gameplay. Terwijl je opdrachten volbrengt verdien je ook Power-punten. Die heb je nodig om nieuwe gebieden te unlocken. Ten slotte verdien je voor de Inquisitie als geheel Influence-punten. Dat zegt iets over hoeveel invloed jouw organisatie heeft in Ferelden en Orlais, en elke keer dat je Influence een niveau stijgt mag je een perk uitkiezen waar je hele Inquisitie profijt van heeft.
War Table
Na de opening in de Forstback Mountains kom je al snel in andere gebieden terecht, waar je inderdaad op zoek kunt naar nieuwe aanwinsten voor de Inquisitie. Dat kunnen personages zijn die zich bij jou voegen en daarna beschikbaar zijn als party-member, of personages die op een andere manier kunnen helpen. Sommige personages dien je vrij te spelen door je adviseurs aan het werk te zetten. Je kunt ze 'verdienen' door een specifieke missie op de War Table te kiezen en uit te laten voeren door een van je adviseurs.
De War Table is waar alle quests beginnen en waar je ook steeds de Main Quests start. Je overlegt echter met je War Council, bestaande uit Cassandra, die ook deel uitmaakt van je party-opties, legeraanvoerder Cullen, ambassadeur Josephine en het hoofd van je spionnennetwerk Leliana. Die laatste drie kun je ook allerlei opdrachten laten uitvoeren met hun mensen. Die opdrachten leveren meestal extra Influence of Power op, maar ze kunnen ook speciale items of, zoals gezegd, extra hulp voor de Inquisition opleveren. Verder open je op de War Table ook nieuwe gebieden, meestal op basis van gebeurtenissen in het hoofdverhaal of op basis van iets dat je in een ander deel van de wereld hebt ontdekt.
Memorabele quests
Het openen van nieuwe delen van de wereld gaat lang door. Na enkele tientallen uren spelen heb je al verschillende opties voor wat je kunt gaan doen, en op dat moment is Dragon Age: Inquisition wat de basisgameplay betreft eigenlijk op zijn beste moment. In de vroege uurtjes heb je namelijk nog niet zoveel keuze, terwijl je na een paar uur best uitgekeken kunt zijn op The Hinterlands, waar je het gros van de eerste uren zult doorbrengen. Als je Dragon Age wat opbouw betreft iets zou willen verwijten, dan kun je zeggen dat het spel redelijk traag op gang komt. Pas na een bepaalde belangrijke Main Quest komt de boel écht op gang. Wat er precies gebeurt, verklappen we natuurlijk niet, maar zodra je voorbij dat punt bent zul je begrijpen wat we bedoelen.
Sfeervolle tussenscène
Dat moment gaat trouwens gepaard met een van de meest sfeervolle, indrukwekkende tussenscènes die we ooit hebben gezien in een game. Ongemerkt zit je in die fase zomaar een kwartier naar je scherm te turen terwijl je zelf amper iets kunt doen, maar een probleem is dat totaal niet. Sterker nog: we steken onze handen er voor in het vuur dat iedere gamer die Dragon Age: Inquisition speelt deze scène niet snel zal vergeten. Hier, maar ook op een klein aantal andere punten in het spel, demonstreert BioWare een heel hoog niveau als het gaat om storytelling, presentatie en sfeer. Mocht je het spel tot daar te traag of zelfs saai hebben gevonden, dan zit je er vanaf dat moment ineens helemaal in.
/i/2000563576.jpeg?f=imagenormal)
Die 'topmomenten' worden uiteraard afgewisseld met wat meer standaard gameplay, waarbij je met je groepje van vier allerlei quests aan het uitvoeren bent in de verschillende gebieden. Inhoudelijk spreken die quests na een tijdje niet echt meer tot de verbeelding. In elk gebied dien je een aantal Fade Rifts te sluiten en er is altijd wel een vijandelijke factie in de buurt die je dan op de een of andere manier dient te dwarsbomen. Als beloning ligt er aan de horizon iets of iemand op je te wachten waarmee je Inquisition versterkt wordt. Die stukken van het spel voelen soms wat traag aan, maar gelukkig worden ze meestal vrij snel onderbroken. Bovendien ben je altijd vrij om naar een ander stuk van de wereld te reizen, je wat meer te verdiepen in de personages om je heen, je even toe te leggen op het crafting-systeem, en ga zo maar door. Dat is echter niet de onderbreking die we bedoelen.
Originele Quests
Dragon Age: Inquisition weet namelijk veelvuldig te verrassen. Zo vonden we in een van de werelden, min of meer toevallig, een oude ruïne waar de tijd stil was gezet. Dat ging gepaard met een prachtig tafereel waarbij diverse krijgers in het heetst van de strijd waren 'bevroren'. Dit soort voorbeelden is legio in Dragon Age: Inquisition, met de missies voor het hoofdverhaal steeds als absolute hoogtepunten. Ook de eerder aangehaalde keuze voor de Mages of de Templars gaat in beide gevallen gepaard met een originele, goed geschreven missie. Het is moeilijk om niet meer over die missies en over missies later in het verhaal te vertellen, maar dat zijn dingen waar je beter zelf achter kunt komen.
Nog wel leuk om te vermelden is dat BioWare je behoorlijk vrij laat om te bepalen wanneer je verder gaat met het hoofdverhaal. In de openingsfase heb je soms geen andere keuze omdat je alle quests in de startgebieden op een gegeven moment wel gedaan hebt, maar als alles op gang is gekomen kun je letterlijk honderd uur spelen zonder een verhaalmissie te doen. Dat is leuk, maar het risico is wel dat je de verhaalmissies een beetje te makkelijk maakt. Elke hoofdmissie wordt voorzien van een aangeraden niveau voor je personages, zoals 'aangeraden voor levels 12 tot 15'. Je kunt zelf wel nagaan dat als je al level 16 bent er geen sprake meer zal zijn van heel erg veel uitdaging, tenzij je misschien op moeilijkheidsgraad 'Nightmare' speelt.
Combat: zelf kiezen
Wie kiest voor een van de moeilijkere niveaus van Dragon Age: Inquisition zal veel baat hebben bij het feit dat je kunt kiezen hoe je de actie te lijf gaat. Vechten blijft het belangrijkste gameplay-element. In elk deel van de spelwereld liggen allerlei sterke vijanden op je te wachten, met draken, reuzen en grote demonen als een paar voorbeelden van vijanden die zelfs op de normale moeilijkheidsgraad soms al voor problemen kunnen zorgen. Toch kun je op de normale moeilijkheidsgraad Inquisition meestal gewoon als actiespel benaderen. Je bestuurt dan zelf een personage, terwijl de overige drie automatisch hun ding doen. Dit is de snelste en actievolste manier om te spelen, maar niet noodzakelijk de meest efficiënte.
Tactische view
Voor wie meer controle wil over wat er gebeurt in de gevechten is er de tactische view. Kies je hiervoor, dan staat alles stil en zie jij het strijdtoneel van bovenaf. Vijanden hebben dan ineens handige informatieschermpjes waarin hun hoeveelheid HP staat, en wat hun zwakke en sterke punten zijn. Vervolgens kun je elk van je vier characters orders geven. De tijd start je door een knop in te houden, en zodra je die loslaat pauzeert alles weer automatisch. Op die manier kom je nooit in de situatie dat je te laat bent of de actie niet snel genoeg op pauze zet. Goed geregeld voor de gamers die deze aanpak prefereren.
/i/2000563577.jpeg?f=imagenormal)
Wij horen niet bij die groep. Dragon Age: Inquisition duurt hoe dan ook al lang, en wij vonden de gevechten op die start-stop-manier veel te tijdrovend, maar nogmaals: dit ligt aan je persoonlijke voorkeur. Voor ons werd de game leuker door het spel als een action-rpg te benaderen. Overigens wil dat niet zeggen dat je dan helemaal geen invloed meer hebt op wat de andere personages doen. Niet alleen bepaal jij welke abilities ze unlocken als ze een level stijgen, je kunt ook hun gedrag beïnvloeden via een speciaal menu. Zo kun je een Mage bijvoorbeeld op 'Defense' zetten, waardoor hij relatief meer spells zal gebruiken die gericht zijn op het beschermen van de party-members.
Moeilijk?
Hoe nodig dat is - en de indirecte vraag hier: hoe moeilijk Dragon Age: Inquisition is - hangt af van het gekozen niveau en het pad dat jij zelf volgt in de game. Wij probeerden bijvoorbeeld redelijk vroeg in het spel al de Ferelden Frostback te verslaan, maar die draak blies ons met speels gemak zijn thuishaven uit. Iets later kwamen we al meer in de buurt en lukte het bijna. We deden poging na poging, maar het lukte niet. Nog veel later waren we wat levels hoger en ging de draak met speels gemak voor de bijl. Een ondoenlijk aanvoelende onderneming laten voor wat het is en op een later moment terugkomen is dan ook niet onverstandig, als het spel te moeilijk aanvoelt.
Daarbij is het natuurlijk ook belangrijk dat je een beetje let op de ontwikkeling van je party. Wij speelden het grootste deel van de tijd zelf als Rogue Archer en hadden een Mage en twee Warriors bij ons. De Mage beschikte door onze keuzes over diverse beschermende spells en de mogelijkheid om andere party-members te reviven. Een van de Warriors was een zwaard-en-schild-type, en de andere beukte vooral hard rond met zijn tweehandige wapen. Continu kijken of je al sterke wapens in je Inventory of in je crafting schema's hebt is daarbij natuurlijk wel zo handig, alsmede zorgen dat ze allemaal beschikken over de juiste abilities. Elk personage heeft meerdere skill-trees waarin je abilities kunt vrijspelen en jouw keuzes kunnen veel verschil maken in de effectiviteit van je party.
Presentatie en multiplayer
De keuze voor party-members kun je natuurlijk bepalen op basis van wat je het meest effectief acht in gevechten, en dat is nooit onverstandig. Echte liefhebbers van rpg's zullen in Dragon Age: Inquisition echter nog een andere motivatie vinden om een party te bepalen. BioWare heeft namelijk ontzettend veel dialogen in het spel verwerkt, en elke combinatie van personages levert andere gesprekken op. Zo hebben we genoten van de gesprekjes die de Warriors Iron Bull en Cassandra met elkaar voerden, maar ook Mage Dorian en Mage Vivienne weten de speler te vermaken met 'banter'.
Romances
Net als in het echt leidt meer praten met je party-members ook tot diepere connecties. In het kader van je vriendschap vertrouwen de personages je vaak een persoonlijk probleem toe, waar uiteraard een zogenaamde 'character quest' aan vast zit. Dit doet natuurlijk wonderen voor je vriendschap, of voor de eventuele romance die daarna komt. BioWare zou BioWare niet zijn als je niet de nodige dames en heren kunt verleiden, en daarbij worden homoseksuele relaties bepaald niet geschuwd. Zelf kozen we een ander pad, maar we zagen op YouTube een hilarisch fragment voorbijkomen waarbij een mannelijke hoofdrolspeler de lakens deelde met ... de minst voor de hand liggende keuze van allemaal. Al valt over smaak niet te twisten.
/i/2000563564.jpeg?f=imagenormal)
Babbelen doe je trouwens niet alleen met je partygenoten. Als leider van de Inquisitie heb je een bepaalde status en aanzien in Orlais en Ferelden, en daar zul je met enige regelmaat gebruik van moeten maken om bondgenoten aan je te binden. Af en toe spreek je publiek toe of praat je met hooggeplaatste personen. Hoewel je bij die 'missies' niet echt kunt falen, maken je keuzes wel verschil voor de afloop. Zo ligt het lot van een heel keizerrijk op een gegeven moment letterlijk in jouw handen. Retoriek is in Dragon Age: Inquisition dan ook net zo vermakelijk als het vechten.
Uren zonder knokken
Het zorgt trouwens ook voor afleiding. We kunnen ons een fase herinneren waarin we achtereenvolgens een aantal gesprekken aangingen met leden van onze Inquisitie, daarna een aantal mensen gingen berechten - deel van je taak als Inquisitor - en nog een quest speelden waarbij er ook alleen maar gesproken werd. Voor we het door hadden waren we drie uur verder zonder ook maar één keer een wapen getrokken te hebben. En dan het allerknapste: het ging geen moment vervelen. De kwaliteit van de dialogen en de voice-acting houden je geboeid. Een groter compliment kunnen we het spel op het gebied van presentatie bijna niet maken.
/i/2000563575.jpeg?f=imagenormal)
Dat betekent trouwens niet automatisch dat alles in het spel er ook automatisch heel goed uit ziet. Zeker op de Xbox One kom je best wat simpel ogende textures tegen - op de pc is dat een stuk minder - en de game heeft op de consoles ook wat grafische bugs. Denk daarbij aan texture pop-in en af en toe wat rariteiten, zoals een dode vijand wiens character model gewoon roerloos rechtop blijft staan. Geen van die problemen is trouwens echt heel storend bij het spelen. En om de parade van complimenten nog maar even door te voeren: de pc-versie scoort duidelijk beter op technisch gebied, met mooiere beelden en nauwelijks bugs. Overigens beschikken zowel de pc-versie als de console-versie over veel instelbare opties, zowel met betrekking tot de user interface als voor wat de manier betreft waarop het spel zich dient te gedragen.
Multiplayer
Voor wie aan de vele uren singleplayer-gameplay nog niet genoeg heeft, heeft BioWare nog een geheel aparte multiplayer-modus toegevoegd. Dit is een coöperatieve spelmodus voor maximaal vier personen. Je kiest uit de beschikbare standaardklassen zoals Archer, Mage of Warrior, en krijgt diverse opdrachten van de adviseurs van de Inquisitie. Die leveren je dan missies op waar je je samen met je vrienden op kunt storten. Daarbij speel je steeds nieuwe abilities en wapens vrij, al kun je die ook al eerder zelf kopen via microtransacties. Het is belangrijk om te weten dat dit deel van het spel los staat van de singleplayer. Mocht je de multiplayer volledig links laten liggen, dan maakt dat verder dus niet uit voor de singleplayer. Gelukkig maar, want wij denken zomaar dat het gros van de gamers dat uitkijkt naar Dragon Age: Inquisition dat toch vooral vanwege de singleplayer-ervaring doet. Neem de aanwezigheid van de multiplayer dan ook vooral ter kennisgeving aan: de beoordeling die je op de vorige pagina vindt is gestaafd op de singleplayer.
Conclusie
Dragon Age: Inquisition is heerlijk. Afhankelijk van je eigen tempo kunnen de eerste twintig uur wat traag aanvoelen, maar daarna begint het spel pas echt. De game laat iedereen vrij om een eigen route en een eigen manier van spelen te kiezen, waardoor je er zowel een action-rpg als een meer tactisch spel in kunt zien. Dragon Age: Inquisition zorgt voor een flink aantal prachtige, memorabele momenten, zowel in missies als tijdens tussenscènes. BioWare laat op het gebied van presentatie en storytelling af en toe een erg hoog niveau zien, en dat is precies waar fans op hoopten na het iets tegenvallende Dragon Age 2. Met Dragon Age: Inquisition is de zure herinnering aan dat spel in elk geval helemaal weggespoeld, en misschien zelfs wel een nieuwe rpg-klassieker geboren.
Eindoordeel
:fill(white):strip_exif()/i/2000540686.jpeg?f=thumblarge)
/i/2000563569.jpeg?f=imagegallery)
/i/2000563576.jpeg?f=imagegallery)
/i/2000563577.jpeg?f=imagegallery)
/i/2000563564.jpeg?f=imagegallery)
/i/2000563575.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000563558.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000563559.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000563560.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000563561.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000563562.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000563563.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000563564.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000563565.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000563566.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000563567.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000563568.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000563569.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000563570.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000563571.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000563572.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000563573.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000563574.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000563575.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000563576.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000563577.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000563578.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white):strip_exif()/i/2000540690.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2000804889.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/1403255690.jpeg?f=fpa_thumb)
/i/1347917735.png?f=fpa)
/u/45661/Moogle.png?f=community)
/i/1203929393.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/1202848464.gif?f=fpa)
/i/1279182841.png?f=fpa)
:strip_exif()/u/165291/Beholder60.gif?f=community){kind=small}
)
:strip_icc():strip_exif()/u/541367/crop6679306ef1f8f_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/99338/crop5dbae0b3ca1d3_cropped.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/531080/crop55d21e245d3bd_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
als hun mijn geld niet willen prima ik verzamel en speel complete collectie's.
:strip_exif()/u/57096/crop64cbdcb3776f4_cropped.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/250037/crop66670cd3ecc69_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/180275/image.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/269918/Cerberus60x60.jpg?f=community){kind=small}
De reviews geven snel genoeg aan waar de problemen zitten. Als ik even had gewacht en de reviews had gelezen bij SimCity, dan had ik het spel pas een jaar later gekocht toen het eigenlijk pas af was. Nu was ik al burned out met een zure nasmaak waardoor de zin in SimCity alweer over was.
:strip_icc():strip_exif()/u/562033/AIzDXku.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/161314/1285883144966.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/44074/avatar001.gif?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/179419/Fa.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/145927/crop5acf58594095d_cropped.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/278702/crop5c79602322683_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/90301/crop57d02ccab5f24.jpeg?f=community){kind=small}
/u/475916/Globalstripe%2520Avatar%252060x60.png?f=community){kind=avatar}
/u/286848/crop5893df624a917.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/288927/SHODAN.jpg?f=community){kind=small}
/u/259614/crop5631ee77b75ec.png?f=community){kind=small}
/u/401000/Image1.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/132443/crop62deab1dcf2c6.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/8440/FlyGuy.jpg?f=community){kind=small}
ben benieuwd hoe de modding community op Inquisition reageert en of er veel te modden is want het spel ziet er prachtig uit en het meest extreme systeem kan nog geen 60fps halen met max settings en 4k resolutie zal niet te spelen zijn met die lags.:strip_icc():strip_exif()/u/98725/crop6367590ee0cb5_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/2227/rattle_snake.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/462008/NV.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/446655/crop56d1a1e8e1f57_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/416523/fotos_in_de_cloud_android.png?f=community){kind=small}
