De Wild Hunt keert terug
Geralt of Rivia. Die naam zou jou, beste rpg-liefhebber, inmiddels toch wel iets moeten zeggen. Wat nog vrij bescheiden begon met The Witcher, veranderde met The Witcher 2: Assassin of Kings toch wel in een flinke hit. The Elder Scrolls V: Skyrim wordt door velen beschouwd als de beste fanatasy-rpg van de afgelopen jaren, maar ook Skyrim wist maar net af te rekenen met de tweede Witcher-game. Waar we waarschijnlijk nog jaren moeten wachten op een volgend offline deel in de The Elder Scrolls-serie, staat The Witcher 3: The Wild Hunt al op de rol voor volgend jaar. En dit keer niet eerst exclusief voor de pc, maar als multiplatformgame ook voor de Xbox One en PlayStation 4.
Het verhaal van The Witcher 3: The Wild Hunt gaat min of meer verder waar het tweede deel ophield. Misschien weet je het nog: het Empire of Nilfgaard stond op het punt de Northern Kingdoms binnen te vallen. Hoofdpersonage Geralt of Rivia, Witcher van beroep, had een rol in die politieke crisis, maar had ook zijn eigen problemen. Geralt werd gekweld door herinneringen aan zijn eigen geliefden, en alle nachtmerries die daarmee samenhangen. Vooral die nachtmerries spelen een belangrijke rol in The Witcher 3. De duistere wezens van de Wild Hunt keren namelijk terug, en dus kan Geralt op zoek naar wraak en naar antwoorden.
Maar die Wild Hunt, wat is dat nu eigenlijk? Dat is een lastige vraag. Zou je het de inwoners van de spelwereld vragen, dan zal de overgrote meerderheid je vertellen dat je wel een beetje oud bent om nog in sprookjes te geloven. Want dat is wat men denkt van de Wild Hunt: het zijn wezens uit verhaaltjes en nachtmerries, ooit bedacht om kinderen bang te maken. Geralt weet echter wel beter. Hij heeft al eens een Wild Hunt meegemaakt en stond oog in oog met de bloeddorstige wezens.
Volgens de onafhankelijke, Poolse ontwikkelstudio CD Projekt Red speelt dat verhaal een belangrijke rol in The Witcher 3. Alles wat met de Wild Hunt samenhangt vormt eigenlijk de main quest, die de speler naar verluidt al tussen de veertig en vijftig uur gebonden houdt. Verdiep je je echter in de politiek achter de oorlog tussen de Northern Kingdoms en Nilfgaard, dan voeg je daar al snel tientallen uren aan toe en dan kom je, verspreid over de immense spelwereld, nog allerlei optionele side-quests tegen. Al met al belooft CD Projekt Red ruim honderd uur aan gameplay die gebonden is aan quests.
Immense spelwereld
Een immense spelwereld is in gamesland pas een immense spelwereld als hij in een bepaald perspectief wordt geplaatst. Zo is de spelwereld van The Witcher 3 ongeveer 35 keer groter dan de spelwereld van The Witcher 2, en daarmee ook anderhalf keer zo groot als de complete spelwereld van Skyrim. Nog een vergelijking? Nou vooruit: het grootste exemplaar van de Skellig-eilanden is groter dan de spelwereld van The Witcher 2. En, ook altijd een leuke: het duurt veertig minuten om te paard van de ene naar de andere kant van de spelwereld te rijden.
Gevulde, gevarieerde spelwereld
Nu is dat allemaal aardig, maar het stelt uiteraard niets voor als dat een leeg en saai geheel oplevert met veel laadtijd, maar beide lijken in The Witcher 3 niet aan de orde. CD Projekt Red belooft een spelwereld zonder laadtijd, gevuld met veel inhoudelijke content en gevarieerde omgevingen, en daarvan zagen we op de E3 al een aantal voorbeelden. The Witcher 3 wisselt uitgestrekte bosgebieden inderdaad op schitterende wijze af met imposante bergtoppen. Geralt kan een 1200 meter hoge berg beklimmen, maar ook met zijn voeten in de zee staan.
/i/1371558130.jpeg?f=imagenormal)
Het maken van zo'n wereld is niet zomaar iets, en het zou ook niet mogelijk zijn geweest zonder de komst van de Red Engine 3. Hierin zit een hulpmiddel verwerkt voor het vormgeven van een spelwereld. De techniek simuleert in een ruw vormgegeven omgeving hoe het water in die omgeving zich van boven naar beneden zou verplaatsen. Op de plaatsen waar veel water zou stromen, ontstaat dan meer flora en fauna dan op andere plaatsen. Op die manier kan de engine zelfstandig grote gebieden genereren, waarna de artiesten zelf alleen de details nog hoeven aan te passen, zoals de paden en doorgangen.
De wereld leeft
Belangrijker dan de manier waarop hij is gemaakt, is echter de manier waarop de spelwereld leeft. CD Projekt Red legt er voor The Witcher 3 veel nadruk op dat Geralt in een levende wereld rondloopt. Zou de Witcher zelf niets doen, dan zou de wereld nog steeds doorleven en zich ontwikkelen. Een roofdier dat dicht bij een dorpje leeft zal slachtoffers maken. Het dorpje zou uitgestorven kunnen raken omdat de inwoners kunnen besluiten elders te gaan wonen, uit angst voor dat roofdier. Geralt kan hier invloed op uitoefenen. Slacht hij dat dier, dan kan dat zomaar betekenen dat de speler twintig uur later een levendig dorp met de nodige voorzieningen tegenkomt, op een plek waar anders slechts wat uitgestorven bouwvallen hadden gestaan.
Dat gegeven is voor welke game dan ook zoveel belangrijker dan simpelweg de kwaliteit van de graphics, maar ook op dat gebied doet The Witcher 3 het prima. De omgevingen zien er mooi uit en ook de animaties en lichteffecten zijn van hoog niveau. Het enige puntje dat wat ons betreft iets uit de toon valt, is dat de ogen van de personages wat minder mooi zijn. Daarin laten andere next-gen games mooiere dingen zien. Maar goed, als dat alles is...
Nieuwe bewegingen, grotere monsters
Hoewel de basis van de vorige games natuurlijk behouden blijft, past CD Projekt Red ook in de gameplay flink wat aan. Dat begint al met de tutorial. The Witcher 2 werd in eerste instantie uitgebracht zonder echte tutorial, maar dat bleek voor veel gamers niet te werken. De ontwikkelaar gooide de gamer teveel in het diepe. Toen de consoleversie van de game verscheen was er wel een tutorial ingebouwd, maar dat was een los gedeelte van het spel dat verder niet aansloot op het verhaal. Met de haren erbij gesleept en daarom niet wenselijk, vindt CD Projekt Red achteraf.
96 Bewegingen
Voor deel drie wordt dit dan ook gaandeweg in het spel verwerkt. De speler krijgt Geralts vaardigheden in de eerste uren aangeleerd en kan in de rest van het spel nieuwe bewegingen en mogelijkheden blijven vrijspelen. Het totaal aantal bewegingen dat samenhangt met gevechten komt uiteindelijk op 96 te liggen, tegenover de 20 bewegingen die Geralt in The Witcher 2 had. Volgens CD Projekt Red levert dat een veel vloeiender en vrijer vechtsysteem op. In de presentatie viel vooral de soepele manier van 'dodgen' op. Wegrollen van vijanden kon in The Witcher 2 ook, maar oogde daar vooral houterig.
/i/1371558133.jpeg?f=imagenormal)
Vechten doe je in The Witcher 3 trouwens vast ook nog wel tegen soldaten, maar dat is niet het type vijand dat centraal staat in het spel. Wild Hunt slaat namelijk niet alleen op de verschijning van de duistere wezens, maar ook op Geralts jacht op een grote verzameling monsters. Die monsters zijn er in allerlei soorten en maten. Op de E3 zagen we er in de Fiend en de Lesher twee voorbijkomen.
Monster op je pad
Geralt kan die wezens toevallig tegenkomen, of ze opzoeken in het kader van een quest. Het is niet zo dat een bepaald wezen pas verschijnt in de spelwereld als Geralt er een quest voor heeft. Loop je toevallig door zijn gebied, dan kun je dus zomaar een gigantisch monster tegenkomen waar je tot dan geen weet van had. Was je echter eerst naar een naburig dorpje gegaan, dan had je via de inwoners achter het bestaan van het monster kunnen komen.
/i/1371558145.jpeg?f=imagenormal)
Speel je het op die manier, dan kan Geralt zijn Witcher-senses gebruiken. Als speler onderzoek je dan de omgeving op sporen van het beest om er iets over te leren. Op die manier verzamelt Geralt informatie op basis waarvan je dan een strategie kunt bepalen. Zo is de Fiend een gigantisch beest dat te sterk is om geblokt te worden. Geralt zal dus weg moeten duiken voor zijn aanvallen. Terwijl hij dat doet, lokt hij hem ook zijn schuilplaats uit; in een open gebied is de Fiend gemakkelijker te bevechten dan in een kleine ruimte.
Vijanden groeien niet mee
Behalve dat het vechten soepeler oogt en je vaker grote monsters moet bevechten, is het ook goed om te weten dat The Witcher 3 de vijanden in het spel niet schaalt. Alle wezens en monsters hebben een bepaald niveau en dat niveau verandert niet op basis van Geralts level. Een monster dat jou in het begin nog met een klap dood krijgt, kan een paar uur later dus een veel gemakkelijker obstakel zijn.
Voorlopige conclusie
Er valt heel veel te vertellen over The Witcher 3: Wild Hunt, maar uiteindelijk is een korte presentatie op de E3 ook maar een beperkte informatiebron. Daarbij komt dat The Witcher 3 vooral draait om het verhaal. CD Projekt Red laat er geen misverstand over bestaan: "we zijn bovenal verhalenvertellers". En hoeveel previews we ook schrijven: dat element zul je pas meekrijgen als je het spel zelf gaat ontdekken. Wij zijn echter al vrij zeker van onze zaak, als we zeggen dat er nul procent kans is dat The Witcher 3: Wild Hunt niet beter wordt dan The Witcher 2.
Titel |
The Witcher 3: The Wild Hunt |
 |
Platform |
PC, Xbox One, PlayStation 4 |
Ontwikkelaar |
CD Projekt Red |
Uitgever |
Nog niet bekend |
Releasedatum |
2014 |