Inleiding: bij id Software in de leer
Inleiding: bij id Software in de leer
Vreemd genoeg maakt id Software al jaren geen Wolfenstein-games meer. Althans: niet zelf, terwijl het grote succes voor de Texaanse studio toch begon met Wolfenstein 3D, de shooter uit 1992. Pas daarna zou de studio de eerste Doom en de eerste Quake afleveren. Al sinds het begin van deze eeuw besteedt id het ontwikkelen van Wolfenstein-games echter uit aan andere studio's.
Dat geldt ook voor het nieuwe Wolfenstein: The New Order. Dat wordt gemaakt door MachineGames, een Zweedse studio die nog geen enkele game heeft afgeleverd. De studio werd desondanks in 2010 gekocht door het moederbedrijf van uitgever Bethesda Softworks en maakt daarmee deel uit van hetzelfde concern als id Software, dat in 2009 werd ingelijfd. Doordat beide studio's tot hetzelfde concern behoren, kan MachineGames gebruikmaken van id Tech 5, de engine die John Carmack en consorten in elkaar hebben gezet voor Rage, en die ook wordt gebruikt voor Doom 4.
Op bezoek
Zo begon ook het verhaal van Wolfenstein: The New Order. Als we Jens Matthies, de creative director van de Zweedse studio, moeten geloven, dan is het concept voor de game onstaan in het kantoor van id. Een kleine afvaardiging van de Zweden bivakkeerde een paar weken bij id om met de engine te leren omgaan. De Zweden zaten opgesloten in een kleine kamer om het concept uit te denken, niet alleen de techniek en gameplay, maar ook het verhaal. Ze zetten een aantal mogelijke scenario's op papier, waarvan de meeste zich gewoon afspeelden tijdens WO II, want dat lijkt logisch voor een Wolfenstein-game. Het team was zelf echter het meest enthousiast over een ander plan. Het wilde een game maken die zich zou afspelen in een wereld waarin de geschiedenis een andere loop had genomen.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Eerste trailer van Wolfenstein: The New Order
Alternatieve werkelijkheid
Wat gebeurt er als hoofdrolspeler BJ Blazkowicz wakker wordt in 1960 om te ontdekken dat de nazi's niet alleen de oorlog gewonnen hebben, maar als gevolg daarvan nog steeds de hele westerse wereld overheersen? Wat nu als blijkt dat de nazi's in de tussentijd een totalitair regime gesticht hebben dat gebaseerd is op zeer geavanceerde technologie? Matthies en zijn collega's durfden het gewaagde plan eigenlijk nauwelijks aan de heren van id te presenteren. Gelukkig reageerden die juist heel enthousiast, waarmee MachineGames groen licht kreeg. Bij id heerst sindsdien het nodige vertrouwen in de Zweden, die veel vrijheid krijgen van zowel id als uitgever Bethesda. Zo wilde MachineGames zich geheel toeleggen op de campagne van de game en geen multiplay-gedeelte inbouwen. Geen probleem, oordeelde Bethesda, dat liever ziet dat de Zweden kwaliteit afleveren dan dat het kleine team de aandacht over twee spelvormen moet verdelen.
/i/1369751351.jpeg?f=imagenormal)
Een futuristisch 1960
Daarmee is The New Order een wat vreemde eend in de Wolfenstein-bijt. Officieel is het een sequel, maar dan wel een die behoorlijk losstaat van de voorgaande games, die tijdens de oorlog spelen. The New Order heeft een heel andere setting. Het is weliswaar 1960 en dus ruim vijftig jaar geleden, maar de game ziet er af en toe behoorlijk futuristisch uit. De nazi's, zoals ze consequent genoemd worden in de game, hebben flink geïnvesteerd in de ontwikkeling van robots. Die zijn dan ook alom aanwezig, en dan niet de robots die wij in fabrieken gebruiken. De nazi's hebben er ordetroepen van gemaakt, die de bevolking onder de duim houden. Het zijn echte killing-machines in diverse vormen en maten.
Zo begon het level dat we mochten spelen met een missie van BJ Blazkowicz in Londen. BJ is daar om het prototype van een zeer futuristische helikopter te stelen uit de London Nautica, een onderzoekscentrum waar allerlei wapentuig ontwikkeld wordt. Het eerste wat je leert, is dat er nog steeds verzet is tegen de nazi's. Je zit in de auto bij een chauffeur met een heerlijk cockney-accent, die je uitlegt wat de bedoeling is. Hij weet je langs de wegversperring te loodsen en zet je vlak voor de ingang van het enorme gebouw af. Daarna geeft hij plankgas, om zijn wagen vol explosieven tegen de gevel van het gebouw te rammen.
/i/1369751350.jpeg?f=imagenormal)
Schuilen tussen het puin
Niet lang na de actie van de chauffeur ligt het plein voor het gebouw vol met de puinhopen ervan en moet je tussen de enorme brokstukken door een weg naar binnen zien te vinden. Dat zou niet zo moeilijk zijn, ware het niet dat de manshoge, mechanische honden die het gebouw bewaken de klap overleefd hebben. Er lopen er twee rond, die snel, sterk en zeer dodelijk zijn. Ze rennen op je af, om je hard omver te stoten of met laserstralen te bestoken, als ze de kans krijgen, want lasers lijken het favoriete wapen van de nazi's.
Die eerste confrontatie is even schrikken. De robothonden zijn fel en zeer dodelijk. Gelukkig zijn ze ook groot, wat wil zeggen dat je gebruik kunt maken van kleine ruimtes die tussen het puin zijn ontstaan. Als je snel genoeg weet weg te duiken, zal de eerste hond zich klem lopen tussen het puin. Bij de tweede gaat het minder makkelijk. Die moet je met vuurwapens uitschakelen, wat alleen lukt als je voldoende dekking zoekt.
/i/1369751349.jpeg?f=imagenormal)
Vrouwelijke ondersteuning
Daarna kun je door een gat in de muur het gebouw betreden, op zoek naar de bovenste verdieping, waar de heli gestationeerd is. Dat is althans wat je te horen krijgt van je twee gidsen tijdens deze missie. Via een koptelefoon word je bijgepraat door twee dames die deel uitmaken van het verzet. Caroline Becker zit in een radiotoren ergens in Londen, en Anya Oliwa zit in Berlijn en heeft de bouwtekening van de London Nautica voor zich. Ze begeleiden je in je tocht door het gebouw.
Eenmaal binnen blijkt de explosie helemaal niet zo veel schade aangericht te hebben als je hoopte. Alle nazi's die in de London Nautica werkzaam zijn, blijken de klap in ieder geval overleefd te hebben en de diverse robots ook. Dus raak je al snel in een hevig vuurgevecht verzeild. Daarin valt een aantal zaken op. Blazkowicz moet het hebben van de wapens die hij buitmaakt op de nazi's. Die hebben namelijk de beste wapens. Er is een serie gewone vuurwapens; pistolen, mitrailleurs en dergelijke. Er zijn echter ook zwaardere wapens, die allemaal werken op basis van laserstralen. Opvallend is het geluid van vooral die laserwapens. Waar de meeste studio's kiezen voor futuristische bliepjes, laat MachineGames de laserwapens zware klappen maken. Ze klinken zoals ze er uitzien, als zwaardere versies van de conventionele wapens, die doffe dreunen produceren.
/i/1369751348.jpeg?f=imagenormal)
Laser is beter
Het zwaarste wapen dat we in de demo tegenkwamen, was een turret die laserprojectielen afschiet. Het leuke is dat je achter de turret kunt wegduiken als je te veel tegengas krijgt. Nog leuker is dat je de turret van zijn sokkel kunt halen en er mee rond kunt zwalken. Dat maakt je uiteraard traag, maar levert wel flinke firepower op. Die heb je nodig, want niet veel later moet je langs een robot zien te komen die twee keer zo hoog is als jij en ook twee keer zo breed. Dan blijkt het heel handig dat MachineGames je laat leunen. Je kunt omhoog, omlaag, naar links en rechts, en het mooie is dat je heel nauwkeurig kunt aangeven hoever je leunt en dat kan geen kwaad als je het tegen de kolos voor de deur moet opnemen.
Een wapen als de draagbare turret vormt de uitzondering op de regel dat je twee wapens tegelijk kunt gebruiken. Je kunt dual wielden; daarvoor is ook ruimte in je inventaris. Van elk soort wapen in de game kun je een tweede verzamelen. Om de mogelijkheden een beetje overzichtelijk te houden, kun je geen wapens combineren en dus enkel twee pistolen, twee shotguns of twee mitrailleurs hanteren. Dat overzichtelijk houden kan geen kwaad, want alle wapens zijn niet alleen op te waarderen, maar hebben ook alternate fire modes. Daardoor kun je zelfs met twee dezelfde wapens nog behoorlijk wat verschillen krijgen.
/i/1369751347.jpeg?f=imagenormal)
Toffe snijbrander
De twee wapens die opvallen in je arsenaal zijn het mes en de snijbrander. Het mes is voor de take downs en ook daarvan kun je er twee tegelijk dragen. Als je dat doet, kun je een van de messen werpen. Je hebt nog meer aan de Laser Cutter. Ook die is op te waarderen, wat het stuk gereedschap veel nuttiger maakt. Je kunt er voorwerpen mee doorsnijden, in het begin uiteraard alleen zwakke en dunne materialen, maar gedurende de game kun je er steeds meer mee. Op weg naar de top van de London Nautica hadden we hem een aantal keer hard nodig, bijvoorbeeld om de remmen van de lift door te branden, zodat de lift door de koker naar beneden stort en jij via het contragewicht naar de top van de koker geschoten wordt.
Eenmaal boven, bij een volgend vuurgevecht, kan BJ opnieuw handig gebruikmaken van een laserwapen. Op de bovenverdieping van de London Nautica bevinden zich diverse loopbruggen met metalen platen, die moeten voorkomen dat je naar beneden valt. Daarachter kun je dekking zoeken, wat op zich al heel handig is. Nog beter is dat je inmiddels de Laserkraftwerk bemachtigd hebt, een uitvergrote versie van de Laser Cutter. Daarmee kun je heel nauwkeurig een gat in een metalen plaat branden, waar je vervolgens doorheen kunt schieten. Even later, toen we het moesten opnemen tegen de eindbaas van de demo, een robot van nog grotere proporties, was de Laserkraftwerk bovendien een ontzagwekkend wapen. Dat moet je opladen na enkele keren geschoten te hebben. Daar zijn oplaadstations voor, waarvan er enkele in de ruimte aanwezig zijn. Dit dicteert de dans die je met de robot uitvoert: opladen, dekking zoeken, snel de Laserkraftwerk leegschieten op de bot en op zoek gaan naar een nieuw oplaadstation.
/i/1369751346.jpeg?f=imagenormal)
BJ maakt een omweg
Het tekent de gameplay van The New Order; de opties die je hebt om te schuilen, te leunen en vanuit dekking te schieten, maken duidelijk dat je hier wat kwetsbaarder bent dan je van voorgaande games gewend bent. Gelukkig ben je ook wat beweeglijker dan in de voorgaande Wolfenstein-games. Dat niet alleen, er is ook zo hier en daar een alternatieve route. In ware Deus Ex-stijl kun je af en toe een stuk afsnijden, mits je de doorgang weet te vinden.
De Zweedse oorsprong van de game blijkt uit een optie die de makers hebben overgenomen uit The Chronicles of Riddick, een game van Starbreeze, waar veel van het personeel van MachineGames vandaan komt. Die game heeft een systeem waarbij je gezondheid zich uit zichzelf herstelt. Gedeeltelijk althans. Blazkowicz heeft 100 health points, zoals het hoort in een Wolfenstein-game. Zodra je beschoten wordt, gaan daar punten vanaf. Daarna herstelt je gezondheid zich vanzelf, maar tot een bepaalde grens, namelijk het volgende twintigtal. Dus als je 53 health over hebt, dan herstelt je gezondheid zich tot 60. Het geeft je een klein beetje respijt. Dekking zoeken en zelfs wegrennen heeft dus zin, maar in beperkte mate. Je kunt even op adem komen en een klein beetje herstellen, maar niet helemaal. Het is belangrijker dat je op zoek gaat naar health packs, die verborgen liggen. Al zijn dode nazi's een belangrijkere bron van gezondheid. En van munitie; nazi's doden is de beste manier om in leven te blijven.
/i/1369751345.jpeg?f=imagenormal)
Jarenlange coma
Dan even terug naar het verhaal. Het is dus 1960 en de nazi's regeren met harde hand over Europa. BJ Blazkowicz heeft weinig meegekregen van de zegetocht van het Duitse rijk. Hij blijkt tijdens de Tweede Wereldoorlog in coma geraakt te zijn en is daar tot in 1960 in gebleven. De wereld waarin hij ontwaakt, is radicaal anders dan wat hij achter zich liet. Waar hij vroeger de winnaar was, staat hij nu aan de kant van de verliezers. Al heeft hij hij daar zelf uiteraard heel andere ideeën over.
Blazkowicz probeert al snel om het verzet tegen de nazi's te organiseren. Daar heeft hij hulp bij. Bij het stelen van de heli hoorden we Caroline Becker en Anya Oliwa al op de achtergrond. Die laatste zagen we ook voorbijkomen in een missie die zich eerder in het spel afspeelt. Daarin zijn BJ en Anya op weg naar Berlijn om daar orde op zaken te stellen. De twee reizen per trein. Het is alleen een trein waarin zich ook de nodige nazi's bevinden en niet de eersten de besten. Aan boord bevindt zich Obersturmbannführer Engel, een strenge vrouw van middelbare leeftijd, en haar bescheiden gevolg, bestaande uit een zeer verwijfde Untersturmbannführer die luistert naar de naam Bubi, en een manshoge robot.
/i/1369751344.jpeg?f=imagenormal)
Arische test
Vooral Untersturmbahnführer Bubi maakt dat Blazkowicz voorzichtig moet zijn. Dus als hij Frau Engel en haar gevolg tegenkomt in de restauratiewagen, is hij poeslief. Hij probeert met twee koffie terug te gaan naar de veel te krappe coupé waarin hij de nacht doorbrengt met Anya, maar Engel spreekt hem aan. Hij ziet er bijzonder Arisch uit, voegt ze hem toe, maar ze wil toch dat hij bij haar een test aflegt. Dat gebeurt met haar pistool op tafel. Frau Engel maakt daarmee op niet mis te verstane wijze duidelijk dat er met haar niet te spotten valt. De test bestaat uit wat foto's waartussen BJ moet kiezen. Als hij de verkeerde kiest, dreigt de kogel. Hij overleeft de test en Frau Engel geeft toe dat de test onzin is. Ze wilde alleen de koelbloedigheid van Blazkowicz op de proef stellen.
Het maakt duidelijk dat The New Order niet alleen maar actie is. Bovendien wordt duidelijk dat Blazkowicz langs diverse locaties trekt om de nazi's te gronde te richten. Daarbij gaat MachineGames iets anders te werk dan voorheen, als we Jens Matthies moeten geloven. In de tijd bij Starbreeze bedachten de makers steeds eerst een verhaal en pas later de locaties daarbij. Dat maakte dat de studio soms locaties nabouwde die erg weinig gebruikt werden. Daarom heeft de studio de procedure nu omgekeerd. Het team heeft eerst een aantal toffe locaties verzonnen om later een verhaal te verzinnen rondom die plekken. Als we Matthies moeten geloven, levert dat een beter verhaal op, omdat het meer creativiteit vraagt van de makers.
/i/1369751343.jpeg?f=imagenormal)
Er valt iets te kiezen
In dat verhaal draait alles om de futuristische technologie die de nazi's gebruiken om de bevolking onder de duim te houden. Net als met de helikopter probeert Blazkowicz die technologie te stelen en tegen de makers in te zetten. Onderweg zal hij bovendien leren hoe de nazi's aan al die technologie komen. Het verhaal heeft bovendien een twist, volgens Matthies. Al vroeg in de game, aan het einde van het eerste van zestien hoofdstukken, maakt de speler een keuze die invloed heeft op het verloop van de game. Welke keuze dat is, wil hij niet loslaten, maar het heeft in ieder geval invloed op het einde van de game. De keuze moet ervoor zorgen dat het aantrekkelijk wordt om de game op zijn minst een tweede keer te spelen.
Om begrijpelijke redenen wil Matthies over het verhaal in de game verder weinig loslaten. Zo wil hij niet verklappen of Hitler in de game voorkomt. Hij wil zelfs niet verklappen of je een vlammenwerper krijgt, wat toch een wapen is dat kenmerkend is voor de serie. Wel dat alle gebruikelijke nazisymboliek herkenbaar in beeld is. Je zult hakenkruizen zien, evenals historisch verantwoorde afbeeldingen van militaire insignes en vlaggen. Dat maakt dat er voor de Duitse markt een aparte versie verschijnt, want daar zijn dergelijke symbolen verboden. In Duitsland vecht BJ niet tegen nazi's, maar tegen het Regime en zijn alle uiterlijke kenmerken aangepast.
/i/1369751342.jpeg?f=imagenormal)
Voorlopige conclusie
In zijn huidige vorm is Wolfenstein: The New Order een pittige game om te spelen en daar zijn de makers zich van bewust. Het afstellen van de moeilijkheidsgraad moet nog gebeuren. Gelukkig maakt dat wel heel duidelijk wat MachineGames met The New Order voor ogen heeft; een Wolfenstein waarin wat meer actie zit en waarin je beweeglijker bent dan voorheen. Dat wil zeggen dat shoot-outs een kwestie van positionering zijn. Het is zoeken naar de beste plek om het gevecht te overleven. Dekking is heel belangrijk, net als de keuze van het juiste wapen voor elke situatie. Welk wapen heeft de juiste munitie om de tegenstanders die je voor je hebt te doden? Ook belangrijk: waar kan ik mee toe? Gebruik ik niet te zware wapens? Munitie is schaars, dus het is zonde om te veel te verbruiken. Daarmee is The New Order spannender en afwisselender dan zijn voorgangers, en dat is natuurlijk een goede zaak.
Daarnaast ziet de game er uiteraard prima uit. Niet geheel verrassend met id Tech 5 als ondergrond. MachineGames geeft de game een lekker rafelig, metalen randje mee, dat toch zeer gedetailleerd is. Het uiterlijk is duidelijk donkerder dan dat van Rage, maar lang niet zo donker als de gemiddelde horrorgame. Bovendien zorgt de engine ervoor dat er van alles kapot kan. Daar gaan de makers behoorlijk subtiel mee om. Ja, je zult de omgeving kapot geschoten zien worden. Het is echter geen The Matrix, waarin de stukken beton je bij het minste of geringste om de oren vliegen. De nazi's zijn degelijke bouwers, zodat er flink wat kogels nodig zijn om de boel te slopen. Er is nog meer om naar uit te kijken. Schieten met twee wapens tegelijk is altijd tof en het feit dat elk wapen een alt mode heeft, maakt het er allen maar leuker op. Verder heeft de game in het doseerbare leunen een optie die erg prettig is in hectische situaties, waarin je met al die robots tegenover je vaak genoeg terechtkomt. Tot slot is het prettig dat de makers coulant zijn en je gezondheid zich gedeeltelijk laten herstellen. Dat maakt dat je in diezelfde hectische situaties een beetje op adem kunt komen, maar niet veel.
Titel |
Wolfenstein: The New Order |
 |
Platform |
Windows, Xbox 360, Xbox One, PlayStation 3, PlayStation 4 |
Ontwikkelaar |
MachineGames |
Uitgever |
Bethesda Softworks |
Releasedatum |
Eind 2013 |