Harder, stronger, faster
Als de uitspraak 'harder, stronger, faster' ergens bij uitstek van toepassing is, is het wel bij Crysis 2, hoewel het woordje 'prettier' er dan nog aan ontbreekt. We hebben het spel onder handen genomen op de Xbox 360 en als fervent pc-gamers viel ons op dat de Xbox - inmiddels toch een oud stuk hardware - erg fraaie graphics tevoorschijn wist te toveren. Waar Crysis nog aanvoelde als een vernieuwende shooter waarin je vooral van punt A naar punt B ging om alles en iedereen om te leggen, is Crysis 2 episch genoeg om ervoor te zorgen dat je de singleplayer in één ruk uitspeelt.
Getest op: Xbox 360
Verschijnt ook voor: PlayStation 3, pc
/i/1300699144.jpeg?f=imagenormal)
Crysis 2 begint als een stel mariniers per onderzeeër New York probeert te bereiken om er assistentie te verlenen aan Prophet en Ghould. Daarbij wordt direct duidelijk dat mariniers, hoe stoer ze ook zijn, weinig uit kunnen richten tegen de aliens die New York en de rest van de wereld bedreigen. Prophet is met zijn Nanosuit echter net even wat 'harder, stronger en faster' dan de gemiddelde marinier. Hij weet een zwaargewonde marinier met de naam Alcatraz te redden en doneert hem zijn pak. Het resultaat is een marinier in een Nanosuit; een onstuitbare combinatie.
Alcatraz weet sowieso niet van stoppen, aangezien hij geen vragen stelt over het hoe en waarom, maar gewoon netjes alle bevelen opvolgt die hij toegeslingerd krijgt. Precies zoals het een marinier betaamt, uiteraard. Jezelf identificeren met Alcatraz wordt hierdoor amper mogelijk. Ghould was Prophets contactpersoon en zonder te weten dat Prophet niet langer in het Nanosuit zit, zorgt hij ervoor dat je verder kunt met de missie. Naarmate het verhaal vordert, zijn er meer partijen die jouw pak in bezit willen krijgen of die je simpelweg naar het leven staan. De aliens verslaan mag dan belangrijk zijn, overleven heeft nog net even iets meer prioriteit. Al met al ben je nergens in New York helemaal veilig.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Tactisch overzicht
Het Nanosuit waar Alcatraz ongevraagd in wordt gehesen, is de spil van het verhaal maar ook van de gameplay. In tegenstelling tot veel andere shooters zorgt Crysis 2 er niet voor dat je hordes tegenstanders tegenkomt. Het gaat eerder om een handvol getrainde en goed bewapende soldaten, van menselijke dan wel van buitenaardse makelij. Het pak biedt daarbij de mogelijkheid om een agressieve of een wat meer terughoudende stijl te gebruiken. Het gebied waarin elke nieuwe missie zich afspeelt is redelijk goed te overzien en voordat de strijd begint, wordt je aangeraden de tactical visor te gebruiken.
/i/1300699149.jpeg?f=imagenormal)
De tactical visor zorgt er net als in de eerste Crysis voor dat de belangrijkste zaken in de omgeving oplichten, zoals je tegenstanders, de ammunitiekisten en het doel van de missie. In Crysis 2 worden echter ook situaties weergegeven waar stealth bij kan worden gebruikt, waarbij de tegenstander kan worden geflankt of waarbij je de ideale spot vindt om je als sniper op te stellen. Alleen al daardoor is Crysis 2 meer dan een hersenloze fps waar niet bij nagedacht hoeft te worden. Sterker nog, zonder het pak te gebruiken en de omgeving te verkennen, zul je het einde van een missie vaak niet halen.
Tussen corridor-fps en sandbox
Crysis 2 is in theorie een rechtlijnige fps en de game voelt iets meer gesloten aan dan het origineel. In plaats van nauwgezette paden is er echter bijna altijd wel een redelijk grote omgeving waarin je kunt gaan en staan waar je maar wilt, en het spel voelt dan ook nooit claustrofobisch aan. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk om een groep patrouillerende soldaten te ontwijken, een stealth-kill uit te voeren op een bemande turret achter de groep en ze vervolgens met hun eigen turret om zeep te helpen. Daar staat weer tegenover dat veel missies ook scènes kennen waarbij ineens nieuwe bad guys ten tonele verschijnen. Die komen echter niet zomaar uit het niets, ze zullen met drop-pods naar beneden komen of in een auto aan komen rijden.
/i/1300699147.jpeg?f=imagenormal)
Zowel de menselijke soldaten als de onaardse gasten lijken grotendeels over dezelfde AI te beschikken, die overigens sterk aan die van Crysis - en overigens ook aan die van Far Cry - doet denken. De soldaten patrouilleren in hun eigen gebied en zijn vaak eenvoudig een-op-een uit te schakelen. Als je dat stil genoeg doet, is er niets aan de hand, maar als er een lijk wordt gevonden komen de collega's van het slachtoffer in een verhoogde staat van alertheid terecht. Als je wordt gezien maar weer verdwijnt, zullen de soldaten in groepen naar de plek gaan waar je het laatst bent gespot. Als ze denken dat je daar nog steeds bent, kun je een goedgemikte granaat verwachten.
Het niveau waar je op speelt lijkt niet veel invloed te hebben op de AI. Wel duurt het op een lager niveau langer voordat tegenstanders daadwerkelijk reageren. Overigens werkt de AI niet geheel feilloos. Zo kwam het een keer voor dat een soldaat bijna over onze voeten struikelde en ons nog steeds niet opmerkte. Leuk detail is dat de tegenstanders met elkaar communiceren en dat je kunt horen wat ze van plan zijn.
Jij bent het wapen
Het Nanosuit maakt Crysis 2 tot de shooter die hij is en het werd door Crytek slechts lichtelijk onder handen genomen. Dezelfde functies die het suit ook in de eerste Crysis had - Cloaking, Speed, Strength en Armor - zijn weer aanwezig. Alleen Cloaking en Armor moeten nu actief worden geselecteerd. Speed wordt automatisch gebruikt tijdens het sprinten en Strength als er hoog moet worden gesprongen, wat mogelijk is door de A-knop langer ingedrukt te houden. Ook een flinke mep uitdelen kan door de rechter-thumbstick langer ingedrukt te houden. Dat betekent wel dat verminderde recoil niet meer mogelijk is, omdat Strenght niet kan worden geselecteerd. Wel maakt het verre en hoge sprongen gemakkelijker en ze kunnen worden uitgevoerd terwijl je gecloaked bent.
/i/1300699152.jpeg?f=imagenormal)
Het Nanosuit kan ook nog upgrades krijgen, met behulp van nano-particles. De particles verschijnen wanneer een alien het leven laat. Met genoeg nano-particles kunnen er extra mogelijkheden aan het pak worden toegevoegd, waardoor je bijvoorbeeld de baan van kogels kunt zien en dus weet waar ze vandaan komen. Er zijn in totaal twaalf opties, waaronder het omlaag brengen van het energieverbruik in Stealth-mode en het uitvoeren van een Air Stomp, waar de meeste tegenstanders permanent bewusteloos van raken.
101 dodelijke opties
Tegenstanders kunnen nog steeds worden beslopen en bijna ongemerkt worden vermoord. Je kunt ze nog steeds vastpakken en als een lappenpop door de lucht smijten, of je pompt ze natuurlijk vol lood, waarbij headshots zijn aan te raden vanwege de body-armor die de menselijke soldaten dragen. Bijna alles kan worden opgepakt en weggegooid en auto's verplaats je met een flinke trap waar Chuck Norris nog jaloers op zou zijn. Nieuw is het uitvoeren van een tackle als er gesprint wordt en tijdens de sprint kan er ook nog geschoten worden.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Het wapenarsenaal is iets uitgebreid maar kent wel een aantal oude bekenden, zoals de shotgun, verschillende machinegeweren en een sniperrifle. Wapens kunnen verder naar wens worden aangepast. Zo kan een granaatwerper of shotgun aan de onderkant van een geweer worden bevestigd, en er kan worden gekozen uit verschillende hulpmiddelen bij het mikken, zoals een laserpointer of een reflex-sight. Wel is het jammer dat er maar twee wapens kunnen worden meegenomen; hierdoor laat je soms een sniperrifle liggen en kies je met een machinegeweer toch voor de 'zekere' keuze.
Voor extra afwisseling liggen er zo nu en dan ook speciale wapens voor het oprapen. Vaak hebben ze maar een beperkte hoeveel munitie, maar ze zijn wel erg effectief. Zo is er een raketwerper waarvan de raket kan worden geleid. Een speciale granaatwerper is minstens net zo krachtig en de granaten ontploffen alleen als ze niet te dichtbij zijn. Dan is er nog een draagbare Katyusha-raketwerper, waarmee je een veelvoud aan raketten afschiet. De wapens zijn met name handig tegen een aantal elite-aliens waar je met normale wapens hele clips op leegschiet voordat ze eindelijk uit elkaar spatten.
New York in puin
Crysis 2 speelt zich af in New York, maar erg herkenbaar is de stad niet. De aliens hebben immers flink huisgehouden en de gevechten tussen de Amerikaanse luchtmacht en het buitenaardse gespuis leveren ook de nodige schade op. Ondanks dat alles niet meer in nieuwstaat is, ziet het spel er prachtig uit. Crytek claimde dat Crysis 2 het mooiste spel op elk van de drie platformen zou worden, en voor de Xbox 360 zijn we in ieder geval overtuigd. In vergelijking met Crysis 2 oogt Call of Duty: Black Ops als een spel van de vorige generatie. Niet alleen de omgevingen, ook de verschillende karakters en hun animaties zien er gelikt uit. We vermoeden dat de pc-versie van Crysis 2 in grafisch opzicht minder revolutionair zal zijn dan de eerste Crysis, maar andere games kunnen hun borst in ieder geval nat maken.
De graphics vormen echter slechts een deel van het plaatje, het artwork en het level design moeten ook in orde zijn. Ook op die punten stelt Crysis 2 niet teleur. Het ene moment ren je nog door de straten van New York, het andere moment spring je over de daken van de vele flatgebouwen, en waar je ook bent, het ziet er prachtig uit. Zo nu en dan rij je door de straten van de Big Apple om met zwaar geschut aliens om zeep te helpen. Het besturen van een vliegtuig is er dit keer echter niet bij. De missies waarin je een voertuig bestuurt zijn aardig, maar wat ons betreft niet eens noodzakelijk.
/i/1300699150.jpeg?f=imagenormal)
Het verhaal wordt nauwelijks onderbroken door cut-scenes. Veelal worden belangrijke gebeurtenissen real-time gerendered en kun je met de Y-knop automatisch de aandacht richten op de gebeurtenis. Denk daarbij aan een UFO die door een stel heli's uit de lucht wordt geschoten om zich vervolgens in een wolkenkrabber te boren, of Central Park dat zich opeens in de lucht verheft en op de zwevende rotsblokken uit Avatar lijkt. Zo zijn er meer heftige scenes te bedenken, waardoor je soms het gevoel krijgt midden in een actiefilm te zitten waarvan de regisseur een flink budget voor de special effects heeft gekregen.
Niet alleen de graphics zijn goed verzorgd, de geluidseffecten en de voice-overs mogen er ook zijn. Wapengekletter, zowel dichtbij als in de verte, klinkt echt genoeg en explosies denderen prima uit je speakers. Een beperkt aantal karakters is van stemmen voorzien, maar elke stem past goed bij het personage. Het is wederom een van die dingen die duidelijk maken dat Crytek als ontwikkelaar gevoel voor detail heeft en graag de puntjes op de i zet.
/i/1300699146.jpeg?f=imagenormal)
MP & Conclusie
De singleplayer speelden we van begin tot eind, maar de multiplayer kreeg iets minder aandacht. In de korte tijd die we hadden, wisten we het echter ver genoeg te schoppen om een goede indruk te krijgen. Zo heeft de multiplayer iets weg van de CoD-reeks, waarbij je experience points verdient waarmee je wapens kunt kopen of je Nanosuit mee kunt upgraden. In het begin zijn enkel team deathmatch en free for all als modi beschikbaar. Later komen daar nog vier modi bij, zoals capture the flag en assault, waarin spelers met Nanosuits een terminal moeten bereiken die wordt verdedigd door 'gewone' soldaten.
De multiplayer-modi TD en FFA zijn vrij chaotisch, wat deels komt door de kleine mappen, maar ook door het feit dat er op ieder moment een praktisch onzichtbare vijand voor je neus op kan duiken. Even rustig ergens op adem komen is er veelal niet bij en je zult ook moeten leren om goed je energiemeter in het oog te houden. Met behulp van Cloaking kun je vijanden vermijden, maar als je energie bijna op is, heeft de Armor-mode weinig nut, terwijl die net het verschil tussen leven en dood kan betekenen. Of de multiplayer uiteindelijk een daverend succes wordt - zoals bij Call of Duty - valt nog te bezien, maar de potentie om er vele uren in door te brengen is er.
Conclusie
De singleplayer wisten we in ongeveer acht tot tien uur te doorlopen op de medium-moeilijkheidsgraad. Daarbij moesten enkele missies opnieuw worden gespeeld. Of de singleplayer de moeite waard is om een tweede keer te spelen, zal van de speler afhangen, maar gezien de verschillende tactische mogelijkheden kan het een andere ervaring opleveren. De prachtige vergezichten en grootse explosies zullen de tweede keer in ieder geval even indrukwekkend zijn.
Crysis 2 speelt lekker en biedt snelle actie en een degelijk verhaal dat vrij eenvoudig is te volgen. Het spel maakt het gemakkelijker om alle mogelijkheden van het Nanosuit te gebruiken, waardoor de vaart er over het algemeen goed in blijft. Het enige aspect dat wij missen zijn kleine 'God of War-momentjes'. Zo is het soms wel erg gemakkelijk om een alien bij zijn keel te grijpen. Verder zijn melee-aanvallen van aliens soms amper te ontwijken, maar als je eenmaal tegen de grond bent gewerkt, wachten de aliens netjes tot je weer overeind bent gekomen.
De AI, de graphics, de voice-acting, de relatief open gebieden, alles klopt en samen maken deze elementen Crysis 2 tot een uitstekende shooter. Het enige schoonheidsfoutje dat we konden ontdekken, bestaat uit enkele missende pixels in de hoeken van een muur. Een kniesoor die daar op let en door de aanhoudende acties hebben we eigenlijk geen moment de tijd gekregen om andere minpuntjes te ontdekken. De multiplayer is toegankelijker gemaakt en biedt de nodige motivatie om een tijdje te blijven spelen. Overigens lijkt het einde van het spel te hinten naar een mogelijke uitbreiding of naar een compleet vervolg.
Pluspunten
+ Nanosuit eenvoudiger te gebruiken
+ Mooiste game voor Xbox 360 tot nu toe
+ Schitterende action-scenes
+ Goede AI
+ Multiplayer
Minpunten
- Geen spelersband met Alcatraz
Cijfer: 9
Titel |
Crysis 2
|
|
Platform |
pc, Xbox 360, PlayStation 3 |
Ontwikkelaar |
Crytek
|
Uitgever |
Electronic Arts |
Releasedatum |
24 maart 2011 |