Inleiding
Het is meestal hollen of stilstaan met de instap-dslr's van Nikon. De 6-megapixelcamera D40 wist een grote schare volgers aan zich te binden, waaronder Ken Rockwell, vanwege de goede prijs-prestatieverhouding en het kleine formaat.
Nikon wist de D40 ten opzichte van voorganger D50 te verkleinen door onder andere de af-motor in de body weg te laten. Ook kreeg de D40 een eenvoudiger menu en moest de top-lcd vanwege de kleinere body verdwijnen.
De D40X en D60 waren in wezen beide variaties op de D40. De D40X was in feite een D40 met de 10,2-megapixelsensor uit de D200 en de D80. Nieuw in de D60 waren zaken als een stofreductiesysteem, schaduwcompensatie en een nabijheidssensor. Ook deze toestellen verkochten goed.
In april 2009 werd de D5000 gepresenteerd en in juli 2009 volgde de D3000. Nikon rustte dit tweetal uit met het elfpunts af-systeem van onder meer de D90, een grote verbetering ten opzichte van de drie af-punten van de D60 en zijn voorgangers. De ccd-beeldsensor uit de D40X werd echter gehandhaafd.
De D3100, aangekondigd op 19 augustus van dit jaar, lijkt wat typenummer betreft een kleine upgrade van de D3000, maar het is de eerste instapper van Nikon met een cmos-beeldsensor, die ook nog eens geheel nieuw ontworpen is. Ook biedt dit toestel 1080p-video en een flink verbeterde bediening. Tweakers.net ging een paar dagen met de D3100 op stap.

Prijzen en specificaties
Merk en Type |
Merk |
Nikon |
Type |
D3100 |
Eerste prijsvermelding |
zaterdag 21 augustus 2010 |
Specificatie body |
Cameraresolutie |
14,2 megapixels |
Sensortype |
cmos |
Sensorformaat |
aps-c |
Minimale iso-gevoeligheid |
iso 100 |
Maximale iso-gevoeligheid |
iso 3200 (met boost tot iso 12.800) |
Beelden per seconde |
3fps |
Eigenschappen
|
kunststof behuizing, metalen chassis, ingebouwde flitser, geen af-motor in body |
Schermdiagonaal |
3" (230.000 subpixels) |
Video |
1080p (24fps), 720p (24, 25, 30fps), 424p (24fps) |
Mount |
Nikon F |
Aantal autofocuspunten |
11 |
Focusmechanisme |
af-motor in lens, handmatig |
Geheugenkaarttype
|
sd |
Verbinding
|
usb 2.0, hdmi, av-out, draadontspanner/gps
|
Gewicht
|
124 x 96 x 74,5mm |
Kleur |
zwart |
Specificatie overig |
Verkoopstatus |
body, kit
|
Verbeterde grip
De ergonomie van de D3100 is op diverse punten verbeterd ten opzichte van zijn voorgangers. Zo heeft Nikon de camera voorzien van rubberachtige gripvlakken. Bij voorgangers als de D40, de D60 en de D3000 werd de grip afgewerkt met hard plastic en behalve een opstaand randje was er aan de achterkant ook geen noemenswaardig gripvlak voor de duim. Ook bij concurrerende dslr's, zoals de EOS 1000D en de nieuwe Pentax K-r, wordt alleen hard plastic voor de grip gebruikt. De D3100 zet in dit opzicht een grote stap voorwaarts. Ook is de grip aan de bovenkant wat breder.
:fill(white)/i/1291149500.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1291149506.jpeg?f=thumb)
De camera kan goed door de rechterhand worden omsloten en met de wijsvinger kunnen de info- en belichtingscompensatieknoppen goed bereikt worden. De laatste wordt bij de M-stand ook gebruikt om het diafragma in te stellen.
Een klein minpuntje is het klepje van het geheugencompartiment. Dichtgeklapt heeft dat bij ons recensie-exemplaar wat speling, waardoor het wat naar achter is te drukken.
Modusknop
Net als bij de eerdere instapmodellen van Nikon is de modusknop bovenop met alleen duim en wijsvinger van de rechterhand te bedienen, zonder dat hiervoor ondersteuning van de linkerhand nodig is.
Handig is de ring rond de modusknop, waarmee de drive-stand kan worden uitgekozen. De vier standen zijn enkelvoudige opname, meervoudige opname, zelfontspanner en de 'stille' modus.

De drive-ring rond de modusknop lijkt te zijn afgeleid van de Lumix G-serie van camera's van Panasonic, al heeft Panasonic in plaats van de stille Q-stand voor de zogeheten bracketing-functie gekozen. Bij bracketing worden achter elkaar meerdere opnames gemaakt met gewijzigde instellingen voor bijvoorbeeld belichting of witbalans. De D3100 heeft geen mogelijkheid tot bracketing.
Live view en film
Nieuw zijn live view en de mogelijkheid om video op te nemen. De D3100 is zelfs de eerste Nikon-dslr die video op 1080p kan vastleggen. Eerdere modellen als de D90, de D300s en zelfs de D3s hadden 720p als maximale resolutie. Inmiddels kan ook de D7000 1080p-video met een framerate van 24fps opnemen.
De live view-optie wordt geactiveerd door een draaiknopje rechts van het scherm naar rechts te draaien. De spiegel wordt dan opgeklapt en het beeld van de cmos-beeldsensor wordt op de 3"-lcd getoond. Met het rode knopje in het midden van de draaiknop wordt een video-opname gestart of gestopt. Door tijdens het filmen de ontspanknop in te drukken is een foto in de videoresolutie te maken.

Boven het D3100-logo zijn drie gaatjes zichtbaar voor de mono-microfoon, terwijl rechts onder de d-pad een speaker is geplaatst. In tegenstelling tot de duurdere modellen van Nikon is het niet mogelijk om een stereomicrofoon op de camera aan te sluiten.
Accu
De EN-EL9a-accu van de D3000 is in de D3100 vervangen door de EN-EL14, die een iets kleinere capaciteit van 1030mAh heeft. Waarschijnlijk is Nikon op de nieuwe accu overgestapt omdat de contactpuntjes beter beschermd zijn tegen kortsluiting. De EN-EL15-accu van de D7000 gebruikt hetzelfde ontwerp voor de contactpunten.

De acculader van de D3100 heeft geen netsnoer, maar moet rechtstreeks in het stopcontact worden geprikt. Omdat de lader redelijk breed is, is het inpluggen echter niet altijd even makkelijk.
Andere verschillen
De D3000 had één knop voor informatie en inzoomen, maar op de D3100 is er een aparte I-knop bijgekomen. Ook heeft Nikon voor de diopteraanpassing van de zoeker gekozen voor een draaiknop in plaats van het onnauwkeuriger schuifje van de D3000. Verder is het ir-remote-venster in de grip bij de D3100 verdwenen. Er moet nu een elektronische draadontspanner worden gebruikt.
Nieuwe beeldsensor
Cmos-beeldsensor
De grootste interne verandering bij de D3100 is de cmos-beeldsensor. Bij eerdere instapmodellen maakte Nikon gebruik van een ccd-sensor. De 10,2-megapixelsensor van de D3000 was ook al in de D60, de D80 en de semi-pro-dslr D200 terug te vinden. Hoewel de D3000 niet slecht verkocht, was de verouderde beeldsensor geen pluspunt.
Met de D3100 maakt Nikon aan de onderkant van het dslr-segment de overstap naar cmos. De verwachting was dat de cmos-sensor van de D90/D300(s) zou worden gebruikt, maar Nikon heeft een geheel nieuwe sensor voor de D3100 ontworpen.

De nieuwe sensor heeft een resolutie van 14,2 megapixels, wat doet vermoeden dat de sensor dna deelt met de beeldsensor van de Sony Alpha A33 en de NEX-3/5-ilc's, die over hetzelfde aantal effectieve megapixels beschikken. Volgens fotograaf Thom Hogan, die zich baseert op Japanse bronnen, zou de beeldsensor van de D3100 gezien de package en de bedrading in ieder geval niet door Sony zijn geproduceerd. De sensor in de nieuwe D7000 zou wel van de hand van Sony zijn, maar met een door Nikon aangepast ontwerp.
Expeed 2
Verder nieuw is de Expeed 2-beeldprocessor, die ook in de D7000 zit. Het is niet bekend wat deze chip bijdraagt aan de beeldkwaliteit ten opzichte van de vorige Expeed, maar de nieuwe chip zal sneller zijn en voorzien zijn van betere beeldverwerkingsalgoritmes. Ook het opnemen van 1080/24p-video is een functie van de nieuwe processor. De afgeleide Expeed C2-chip voor compactcamera's is onder meer verwerkt in de Coolpix P7000 en de Coolpix S80.

Elf autofocuspunten
De grootste vernieuwing van de D3000 ten opzichte van de D60 is de vervanging van het verouderde driepunts af-systeem door de Multi-CAM1000. Dit is een voor een instap-dslr geavanceerd af-systeem met elf autofocuspunten en wordt onder meer gebruikt in de D80, de D90 en de D5000.

Er is wel verschil met het systeem van de D80 en de D90: bij de D3100 worden alleen de af-punten bij een af-lock verlicht, terwijl de D80 en de D90 ook de 'rechte' haken om de punten rood laten kleuren. Ook de oproepbare hulplijntjes in de zoeker van de D3000 moet de D3100 missen.
Net als de D3000 is de D3100 uitgerust met 3d-tracking, zodat een onderwerp door het af-systeem gevolgd kan worden. Daarbij wordt onder meer gebruikgemaakt van de kleurinformatie van de rgb-sensor.
Zoeker
De optische zoeker van de D3100 heeft dezelfde specificaties als van zijn voorganger: deze is van het pentamirror-type, heeft een beelddekking van 95 procent en een vergrotingsfactor van 0,8x. Dat is niet al te groot, maar voor een instapmodel niet ongewoon. Zo zit de grootte van het zoekerbeeld tussen die van de EOS 1000D en 500D van Canon in, terwijl het zoekerbeeld van de Pentax K-r met een vergrotingsfactor van 0,85x en een dekking van 96 procent net iets beter is.
De lcd in de zoeker toont de sluitertijd en het diafragma, een aanduiding voor de focuslock, indicatoren voor belichting en belichtingscompensatie, de accustatus, een 'auto iso'-indicatie, hoeveel foto's er nog genomen kunnen worden en of de flitser gebruiksklaar is.

Een nadeel is dat bij gebruik van Auto Iso niet de door de camera gekozen iso-waarde wordt getoond. Het is mogelijk om de iso-instelling toe te wijzen aan de Fn-knop aan de linkerkant. In dat geval kan de gekozen iso-waarde wel in de zoeker worden getoond, maar in combinatie met Auto Iso wordt alleen de gekozen minimum-iso-waarde weergegeven.
Lichtmetingssensor

De belichtingsmeter van de D3100 is een oude bekende. De rgb-sensor van de D3100 meet de belichting op 420 punten en gebruikt deze informatie voor, naar keuze, matrix-, centerweighted- of spotmetingen.
De 420pixel-rgb-sensor zat ook al in de voorgangers van de D3100 en is verder terug te vinden in de D5000, de enige Nikon-dslr met een draaibaar scherm, en de D90. De D300s heeft een 1005pixel-rgb-sensor, terwijl de nieuwe D7000 een nieuw ontwikkelde rgb-sensor met 2016 meetpunten gebruikt.
Menu en bediening
Voor wie al een beetje met de menustructuur van Nikon-dslr bekend is, biedt de D3100 geen verrassingen. De instellingen zijn naar activiteit gegroepeerd op tabbladen. Er zijn per tabblad meer opties dan op het scherm getoond kunnen worden, zodat de gebruiker moet scrollen. Omdat overzicht over de opties ontbreekt, is het soms even zoeken naar de juiste instelling.
Prettig is dat de camera onthoudt waar je in het menu gebleven bent. De modusknop heeft geen eindpunten en kan dus eindeloos doordraaien. Deze modusknop wordt ook op het infoscherm getoond, en verdwijnt na twee seconden. Vervolgens wordt weer de standaardweergave met diafragma en sluitertijd getoond.
Quickmenu
Door op het I-knopje linksonder de lcd te klikken, kunnen in een oogopslag de belangrijkste cameraparameters bekeken worden. Door nog een keer op de knop te drukken kunnen de settings gewijzigd worden.
Daarbij valt op dat het niet mogelijk is om bijvoorbeeld met het draaiwiel de actieve optie te wijzigen. Daarvoor moet dan eerst de ok-knop worden ingedrukt, waarna met de d-pad de juiste instelling gekozen kan worden. Bij bijvoorbeeld het snelmenu van Olympus en van Canon kan voor het snel wijzigen van instellingen wel een slinger aan het draaiwiel worden gegeven.
Dat is een gemiste kans, want het draaiwiel van de D3100 heeft bij de weergave van het Quickmenu verder geen functie. Mogelijk kan dit met een aanpassing in de software nog worden verholpen, maar Nikon is niet erg scheutig met firmware-updates. Overigens kan het snelmenu ook bij het filmen en in de live-viewstand worden opgeroepen.
:fill(white)/i/1291306284.jpeg?f=thumb)
Helaas kan de Auto Iso-functie niet via het snelmenu in- of uitgeschakeld worden. Daarnaast hadden we graag gezien dat Nikon een menuoptie had ingebouwd om de Auto Iso alleen te laten gelden in de P-, A- en S-standen en niet in de M-stand, waar handmatig instellen regel is. Bij bijvoorbeeld Olympus-camera's is deze optie wel aanwezig.
Ook kan de witbalans weliswaar op tl-licht worden gezet, maar de negen soorten tl-licht zijn alleen via het uitgebreide menu te selecteren.
Erg vreemd is dat de belichtingsinstellingen van de M-stand direct worden overgenomen van het laatst gekozen diafragma in de A-modus én de laatst gekozen sluitertijd in de S-modus. Wie de A-modus gebruikt om een snelle beweging vast te leggen en vervolgens de S-modus inzet voor een macro-opname bij f/22, krijgt deze twee instellingen voorgeschoteld als de modusknop naar M wordt gedraaid. Het was uiteraard handiger geweest als de laatst gekozen belichtingsinstellingen in de M-stand zouden worden opgeslagen.
Guide-menu
Door de modus-knop op de Guide-stand te zetten, wordt het normale, uitgebreide menu vervangen door een versimpeld menu met in het hoofdmenu de drie categorieën 'Opname', 'Tonen/Wissen', en 'Instellen'. Het opnamemenu van deze Guide-modus is weer opgesplitst in een eenvoudige en geavanceerde bediening.
De Guide-modus is gericht op de fotografieactiviteiten van beginnende gebruikers mee stoeien, zoals 'Stromend water' en 'Bewegende voertuigen'. Ook heeft Nikon voorzien in instellingen voor minder gangbare fotografiekwesties als 'Slapende gezichten'. Gelukkig kan eenvoudig een uitleg over de instelling worden opgevraagd.
:fill(white)/i/1291334880.jpeg?f=thumb)
Hoewel de Guide-stand voor beginnende fotografen misschien interessant kan zijn, zijn ook bij deze stand sommige instellingen moeilijk te vinden. Al met al voelt het Guide-menu wat samengeraapt aan, en volgens ons biedt deze functie geen meerwaarde.
Weergavestanden
Er valt niet heel veel te kiezen bij de live-view-weergave. Onderaan staan onder meer de gekozen belichtingsmetering, de sluitertijd en diafragmakeuze, de iso-waarde, of de auto iso-functie aanstaat en het aantal foto's dat nog op het sd-kaartje weggeschreven kan worden.
Meer keuze is er bij het weergeven van foto's. Door op de bovenkant van de d-pad te drukken kan tussen de verschillende weergavestanden gewisseld worden. Vooral handig is de optie om de rgb- en luminantie-grafieken te tonen om oversturing van kleurkanalen te kunnen spotten. Helaas is in deze weergavestand geen informatie over de gebruikte iso-waarde en dergelijke beschikbaar. Daar is weliswaar ook weer een weergavestand voor, maar dan kan alleen een grafiek van het helderheidsverloop van de foto getoond worden. Er is ook een stand voor het tonen van over- en onderbelichte delen.
:fill(white)/i/1291320479.jpeg?f=thumb)
Na het nemen van een foto kan er direct worden ingezoomd, maar het is dan weer niet mogelijk om met het draaiwiel vorige foto's op te vragen. De gebruiker moet hiervoor eerst op de afspeelknop drukken. Dat is een redelijk vreemde keuze.
Picture Controls
Bij de D3100 heeft de gebruiker de keuze uit zes kleurprofielen. Standard is voor normaal gebruik, Neutral kan als basis worden gebruikt voor bijvoorbeeld intensieve nabewerking, bij Vivid worden de kleuren flink gesatureerd en er is een Monochrome-stand voor zwartwitfoto's. Voor natuurgetrouwe tinten zijn er een Portrait- en een Landscape-stand beschikbaar.
:fill(white)/i/1291344298.jpeg?f=thumb)
In-camera-bewerking
Het is ook mogelijk om foto's direct in de camera na te bewerken met diverse grafische effecten. Zo zijn er grafische effecten mogelijk als fisheye, 'star' waarbij lichtbronnen benadrukt worden met sterretjes, of een lijntekening op basis van de contouren in de foto. De sterkte van deze effecten is te wijzigen.
Ook kan de kleurbalans van foto's worden gecorrigeerd, is het mogelijk om foto's in de camera te verkleinen en kunnen twee raw-beelden gecombineerd worden tot een enkele foto. Eenvoudige raw-aanpassingen kunnen ook in de camera gedaan worden. Dat is bijvoorbeeld handig als de witbalans toch niet goed stond of de belichting nog wat aanpassingen nodig heeft.
:fill(white)/i/1291346161.jpeg?f=thumb)
Live view en video
De D3100 is het eerste instapmodel van Nikon met de mogelijkheid om video op te nemen en is ook de eerste dslr van het bedrijf die 1080p-video met 24fps kan schieten. Voorheen was 720p bij Nikon-dslr's het maximum.
Ook in vergelijking met de concurrerentie is de 1080p-resolutie indrukwekkend. Zo kan de al wat oudere Canon EOS 1000D helemaal geen video opnemen, terwijl de Pentax K-r een maximumresolutie van 720p heeft. De nieuwe Sony's Alpha A55V en NEX-5-ilc kunnen ook in 1080p opnemen, maar de A55V is beduidend duurder dan de D3100, terwijl de NEX-5 vanwege het ontbreken van een spiegelhuis een andere doelgroep aantrekt.
Bovendien heeft Nikon het continu scherpgestellen tijdens live view of video-opnames redelijk goed onder de knie. De nieuwe AF-F-stand werkt voor een contrastdetectie-af-systeem relatief snel en vloeiend, zonder al te veel 'hunten' van de lens, maar het volgen van vlot bewegende personen of voertuigen is er nog niet bij. Uiteraard kan ook tijdens het filmen afgedrukt worden. Wordt bij het filmen de AF-S-stand gekozen, dan kan met de ontspanknop tussentijds scherpgesteld worden.
Bij het bekijken op een pc is de filmkwaliteit op het eerste oog goed. Op de camera-lcd is dit moeilijker te zien: niet alleen is de resolutie te laag, ook is het erg lastig om de belichting goed te controleren. De histogrammen zullen dus regelmatig geraadpleegd moeten worden. Ook de focuscheck bij live view is problematisch: het lijkt alsof de live feed interlaced wordt weergegeven of in ieder geval met de halve resolutie. In de live-view-modus is geen realtime histogram beschikbaar.
Prettig is dat de D3100 ingebouwde flikkerreductie heeft, zodat het beeld bij bepaalde verlichtingstypen geen last heeft van knipperend beeld. De flikkerreductie kan worden ingesteld op 50Hz (Europa) of 60Hz (Verenigde Staten) en heeft te maken met de frequentie van het stroomnet. Helaas heeft Nikon de D3100 niet voorzien van maatregelen tegen het zogeheten 'rolling shutter'-effect bij het heen en weer bewegen van de camera. De D7000 heeft daar wel een functie voor.
Foto's nemen in de live-view-stand werkt redelijk langzaam: bijna drie seconden tussen afdrukken en het tonen van de foto is behoorlijk veel. Als de spiegel is neergeklapt en fasedetectie-af wordt gebruikt, gaat alles heel veel sneller.
Prestaties
Iso-prestaties
Onderstaande foto's zijn genomen vanaf een statief, met de door Nikon meegeleverde 18-55mm VR-lens en de zelfontspanfunctie van de camera. Het gebruikte diafragma is f/8 en de beeldstabilisatie van de lens is uitgeschakeld voor een zo scherp mogelijk beeld.
De ruisreductie kan bij de D3100 alleen in- of uitgeschakeld zijn; we hebben deze aan laten staan. Met uitzondering van de bovenste foto zijn alle afbeeldingen 100%-crops en zijn ze zonder verscherping en met de maximale jpeg-kwaliteit opgeslagen. Er is scherpgesteld net onder het aluminiumkoelblok van het moederbord. Als Picture Style is Neutraal gekozen.

iso 100
iso 200
iso 400
iso 800
iso 1600
iso 3200
Hi 1 (equivalent iso 6400)
Hi 2 (equivalent iso 12.800)
Even afgezien van het feit dat de foto's baat hadden gehad bij wat belichtingscompensatie, is te zien dat de toename van ruis en de afname van het dynamisch bereik tot en met iso 1600 zeer geleidelijk verloopt. Bij elke iso-waarde is wat verkarteling van de diagonale rode lijntjes zichtbaar.
Bij iso 3200 is een breekpunt te signaleren. De rode lijntjes op het moederbord zijn weliswaar nog verrassend goed te onderscheiden, mogelijk omdat de ruisreductie zich voornamelijk toelegt op het onderdrukken van de meer zichtbare kleurruis, maar de kleuren zijn al aardig flets en details worden al duidelijk uitgesmeerd door het ruisreductiesysteem. Ook de cijfers op het doorzichte plakkertje rechts zijn beduidend minder gedefinieerd.
De Hi 1- en Hi 2-standen zijn eigenlijk niet goed bruikbaar. Vooral bij de spoel aan de linkerkant is bij deze iso-waarden goed te zien dat het koper het groen van de ring eronder overneemt. Ook is bij deze standen duidelijk kleurruis zichtbaar.
Ruisreductie
Het ruisreductiesysteem van de D3100 heeft maar twee standen: aan of uit. De 100%-crops hieronder laten de verschillen zien tussen deze twee standen bij iso 1600, gevolgd door die van iso 3200.
iso 1600, ruisreductie
iso 1600, geen ruisreductie
iso 3200, ruisreductie
iso 3200, geen ruisreductie
Vanwege de duidelijk zichtbare kleurruis bij iso 3200 zouden we ervoor kiezen om de ruisreductie aan te houden, alhoewel bij ruisreductie 'uit' wel beduidend meer detail en kleur behouden blijft. Voor meer controle over de mate van ruisreductie is het raadzaam om naast jpeg in raw te schieten en een raw-converter te gebruiken.
Raw-bewerking
Met de recent uitgebracht Lightroom 3.3 hebben we getracht de beeldkwaliteit van de testfoto's iets op te schroeven waarbij zowel de ruis getracht is te verminderen als scherpere foto's af te leveren. Overigens is van het standaard kleurprofiel van Adobe gebruikgemaakt voor de raw-bewerking, terwijl de jpeg-bestanden direct uit de camera zijn gebakken in de Picture Style Neutral. Vandaar dat de raw-bewerkingen wat meer contrast hebben.
Allereerst bekijken we iso 100. Daarbij is een iets scherper resultaat te behalen dan het originele jpeg-bestand, maar de schuine lijntjes op het moederbord missen nog steeds wat verfijning. Een betere lens dan de 18-55mm-kitlens zou hierbij veel kunnen schelen.
iso 100, ruisreductie: aan
iso 100, raw-bewerking
Ook bij de hogere lichtgevoeligheden loont het om de raw-beelden na te bewerken. Lightroom 3.3 weet net wat meer details uit de ruwe gegevens van de beeldchip te halen dan dat zichtbaar is op de jpeg-bestanden direct uit uit de camera.
iso 1600, ruisreductie: aan
iso 1600, raw-bewerking
iso 3200, ruisreductie: aan
iso 3200, raw-bewerking
Belichting en witbalans
De D3100 weet in de automatische stand meestal een redelijke belichting te kiezen. Wel werden we op het verkeerde been gezet bij het handmatig vergrendelen van de belichting met de AE-L/AF-L-knop en de half-press-recompose-techniek. Daarbij bleek met sterke contrasten steevast een te donker beeld te worden vastgelegd. Dat bleek een gevolg te zijn van de optie 'AE-vergr ontspanknop' die standaard op 'off' staat. Deze optie waren we nog niet eerder tegengekomen. Ook was het hiervoor nodig om de AE-L/AF-L-knop op 'AE-vergrendeling' te zetten in plaats van 'AE/AF-vergrendeling'. Een kwestie van user error dus.
Bij het gebruik van de ingebouwde flitser doet de D3100 wat raars naar onze mening. Hierbij lijkt de camera de belichting te kiezen alsof er geen flits aanwezig is. Dat betekent dus dat de camera gerust iso 3200 instelt bij het flitsen, terwijl dat door de hoge lichtgevoeligheid niet de beste beeldkwaliteit oplevert. Helaas hadden we geen D3000 ter beschikking om te kijken of die ook zo om gaat met flitslicht, maar de eigen D80 en de bedrijfs-D90 laten de iso bij flitslicht niet zo hoog oplopen. Het gemis van de optie om auto iso standaard uit te hebben staan bij de M-stand is daardoor des te groter.
De witbalans bij zonlicht en buitenomstandigheden zijn zeer goed, maar zodra de camera geconfronteerd wordt met omgevingen met minder licht en bijvoorbeeld spaarlamplicht, dan is het raadzaam om even snel een handmatige witbalansmeting uit te voeren, omdat anders het resultaat onbevredigend is.
Fotogalerij
Concurrenten en conclusie
Concurrenten
In het instapsegment heeft Canon een gevarieerder aanbod dan Nikon. Zo is er de EOS 1000D, die weliswaar zeer goedkoop is, maar die duidelijk minder goede features heeft dan de D3100. Zo gaat de lichtgevoeligheid van de EOS 1000D maar tot iso 1600 en ontbreekt bij die camera de mogelijkheid om te filmen.
Hoewel de EOS 450D, ook zonder videomogelijkheid, bij een aantal winkels nog steeds te koop wordt aangeboden, staat de camera niet meer in Canons lijst van courante producten. De EOS 500D heeft net als de D3100 de mogelijkheid om in 1080p te filmen, maar heeft als maximale framerate 20fps tegenover 24fps voor de D3100. Ook het aantal megapixels is ongeveer hetzelfde.
De prijzen van de EOS 500D en de D3100 zijn aan elkaar gewaagd: de D3100 is enkele tientjes goedkoper. De EOS 550D, die begin dit jaar werd aangekondigd en voorzien is van de EOS 7D-beeld- en belichtingssensors, is met een straatprijs van rond de zeshonderd euro weer beduidend duurder dan de D3100.
Pentax gooide vorig jaar met de K-x hoge ogen en slaat daarmee ook nu nog geen slecht figuur. De straatprijs van ongeveer 430 euro komt bijna overeen met die van de D3100. Beide modellen hebben elf af-punten en een zelfde formaat body. De videoresolutie van de K-x gaat maar tot 720p. De nieuwere K-r heeft ongeveer hetzelfde prijsniveau als de Canon EOS 550D.
De Sony Alpha A550 is ongeveer zestig euro duurder dan de D3100 en voor die meerprijs krijg je onder meer een grotere body. Of dat een voor- of nadeel is, hangt af van de gebruiker. De A550 heeft als voordeel dat de lcd gekanteld kan worden.
De laatste camera die in het vaarwater van de D3100 zit is de D5000 van Nikon zelf. De D5000 heeft een draaibare lcd en de sensor van de D90, waarmee een maximale videoresolutie van 720p haalbaar is. Momenteel is de straatprijs van de D5000 lager dan van de D3100. Het is de verwachting dat de D5000 binnenkort wordt uitgefaseerd, mogelijk al in het eerste kwartaal van 2011. Dit toestel zou dan vervangen worden door de D5100.
Conclusie
Nikon liep wat betreft features bij zijn instapmodellen de laatste jaren achter op concurrenten als Canon, maar heeft met de D3100 een flinke inhaalslag gemaakt. De sensor is geheel nieuw ontworpen en geeft een goede beeldkwaliteit; bovendien kan de camera 1080/24p-video opnemen en hiervoor is een slimme bediening ontworpen. De toevoeging van de drive-ring rond de modusknop is weliswaar afgekeken van Panasonic, maar biedt wel meerwaarde.
De D3100 heeft een prettige, zekere grip, zoals we dat wel vaker bij Nikon zien, en de body voelt stevig en degelijk aan. Live view en video-opnames zijn met de draaiknop met rode knop erin zeer eenvoudig te bedienen. De beeldkwaliteit behoort dan wel niet tot de absolute top van het aps-c-segment, maar is meer dan voldoende. Er moet wel rekening gehouden worden met het ontbreken van een af-motor.
De straatprijs is met ongeveer 450 euro zeker concurrerend te noemen. De D3000 was al een van de best verkopende modellen in Europa en de D3100, de eerste instap-dslr van Nikon met cmos-sensor, zal het niet slechter doen, zo schatten wij.
Eindoordeel