Normaal zijn het tegenpolen: iPhones en Android-telefoons. Toch hebben we gezien dat nieuwe functies in het ene kamp een onweerstaanbare aantrekkingskracht lijken te hebben op de ander. Apple kwam met het Dynamic Island, Samsung heeft dat gekopieerd met de Now Bar. Samsung kwam met transcriptie van telefoontjes via zijn software, Apple gaat dat nu ook doen. Met Android is dat hetzelfde. Android had al sinds een eeuwigheid widgets en een applade, toen kreeg iOS die ook. Zo gaat het al jaren.
Dat is positief én negatief. Aan de ene kant jaagt het concurrentie aan, op een markt die in feite bestaat uit slechts twee spelers. Aan de andere kant is er minder te kiezen, want de functies van de een belanden toch ook wel in de telefoon van de ander.
In 2023 kwam er opmerkelijk nieuws naar buiten. Qi2, de tweede versie van de industriebrede standaard voor draadloos laden, was gebaseerd op Apple MagSafe. Apple had MagSafe gedoneerd aan het Wireless Power Consortium, het samenwerkingsverband achter Qi, om dit mogelijk te maken. Apple zei in feite: hier, fabrikanten van Android-telefoons, kopieer dit maar en bouw dit in.
En toen: niets. De standaard is er sinds 2023 en sindsdien is er één telefoon verschenen met Android en Qi2. Die telefoon kén je waarschijnlijk niet eens. Waarom lijken fabrikanten van Android-telefoons zoveel weerstand te hebben om Qi2 te implementeren?
Een kleine geschiedenis van Qi
Standaarden zijn praktisch. Als iedereen een eigen technologie moet ontwikkelen, is dat duur en bovendien onhandig. Want er zijn makers van bijvoorbeeld powerbanks en laders, maar hoe weet je of je powerbank je telefoon snel kan opladen?
Voor bedraad laden is dat een al lang opgelost probleem. De poort is USB-C en daaroverheen ondersteunt elke Android-telefoon, en inmiddels ook iPhone, USB Power Delivery. Daarbovenop kunnen fabrikanten een eigen technologie bouwen om sneller te laden en veel doen dat ook. Daarvoor hoef je de poort niet aan te passen: dat blijft USB-C.

Draadloos laden bestaat al heel lang. De technologie is niet wezenlijk anders dan bijvoorbeeld de lader voor een elektrische tandenborstel of een inductiekookplaat. De lader heeft een spoel, koperdraadjes die in cirkels om elkaar heen zitten, en de ontvanger heeft die ook. De wisselstroom in de lader veroorzaakt een oscillerend magnetisch veld. Wanneer een compatibel apparaat, met een ontvangstspoel, in dit veld komt, induceert het magnetische veld een elektrische stroom in de ontvangstspoel. Deze stroom wordt vervolgens door de lader van het apparaat omgezet en gebruikt om de batterij op te laden, zonder dat fysieke kabels nodig zijn.
Qi is al héél lang een standaard, namelijk sinds 2009. Toen waren er al telefoons die draadloos konden laden, maar die maakten niet gebruik van een standaard. Qi kwam terecht in bijvoorbeeld de Google Nexus 4 en Nokia Lumia 920 en had een vroege voorsprong, maar het was niet direct dé standaard. Er waren nog twee kandidaten in de race: Power Matters Alliance, of PMA, en WiPower van Samsung en Qualcomm, later Rezence. Veel fabrikanten waren lid van twee of drie van die allianties.
PMA en Rezence gingen al snel samen verder en werden compatibel. Ze werkten wel verschillend. Waar PMA net als Qi werkt met inductie, ging het bij Rezence om magnetische resonantie. Daarbij resoneren zowel de zend- als de ontvangstspoel op dezelfde frequentie, waardoor energie efficiënter over grotere afstanden kan worden overgedragen. Daardoor hoeven de draadloze lader en het apparaat geen contact te maken. Dat is een experimentelere techniek.
Er kwamen telefoons die beide standaarden ondersteunden, zoals de Samsung Galaxy S6 in 2015. De doorslag kwam uiteindelijk in 2017, toen Apple draadloos laden ging ondersteunen met de iPhone X en iPhone 8. Apple koos voor Qi en daarmee werd het voor makers van accessoires een makkelijke keuze voor welke technologie zij moesten gaan. Sindsdien is Qi de dominante standaard voor draadloos laden in telefoons.
Apple MagSafe

heeft gered: MagSafe
Als je verder terugspoelt, dan gebruikt Apple de naam MagSafe al heel lang. Dat was de naam voor de magnetische oplader voor zijn laptops sinds 2006. Het voordeel van die oplader magnetisch maken was dat als gebruikers bijvoorbeeld tegen de kabel aan liepen, de kabel losliet en de laptop dus niet van tafel tikte.
Die connector verdween, maar Apple hergebruikte de naam in 2020 voor zijn systeem om magnetisch draadloos te laden. Het systeem lost een duidelijk probleem op met draadloze laders. De spoelen moeten precies bovenop elkaar liggen om goed te laden, maar als gebruiker is het lastig te weten hoe dat moet. Bovendien hebben draadloze laders last van zwaartekracht. Wie een draadloze lader in de auto wil gebruiken, moet de telefoon op een andere manier rechtop houden voor gebruik als bijvoorbeeld navigatie.
Apple loste die beide problemen op door de spoel te omringen met magneten. Door die magneten 'klikt' een iPhone zichzelf automatisch vast op een goede locatie om te laden. Sinds de iPhone 12 hebben vrijwel alle iPhones deze magneten aan boord.
Er gingen geruchten dat Apple de laadpoort helemaal van zijn telefoons had willen halen ten gunste van MagSafe, maar dat is tot nu toe niet gebeurd. Wat ook meespeelt: er zijn best veel MagSafe-accessoires, maar echt alomtegenwoordig zijn ze niet.
En dus deed Apple iets opmerkelijks: het doneerde de MagSafe-technologie aan het consortium en dat werd Qi2 met Magnetic Power Profile. Qi2 ondersteunde naast magnetisch laden sneller opladen dan de eerste versie: 15W. "De eerste versie van de Qi2-standaard wordt halverwege dit jaar voltooid en de eerste Qi2-smartphones en -opladers moeten 'voor de feestdagen' verschijnen", schreef Tweakers bij die aankondiging. Die feestdagen van 2023 liggen inmiddels meer dan anderhalf jaar achter ons. Waar zijn al die Qi2-smartphones?
Waarom vrijwel geen telefoon Qi2 heeft
Er zijn wel telefoons met Qi2, maar die zijn vooral van Apple en die hadden dus al MagSafe. Sterker nog: alle telefoons met MagSafe hebben Qi2, omdat Apple het met software kon toevoegen. Met Android is er één telefoon verschenen met Qi2-ondersteuning: de HMD Skyline, die de Finse fabrikant een jaar geleden aankondigde.
Wat er wel is, is een nieuwe standaard: Qi2 Ready. Dat betekent dat een telefoon alles aan boord heeft om Qi2 te ondersteunen, behalve de magneten. Hoesjes kunnen die magneten wel hebben, waardoor de telefoon op die manier Qi2 kan gebruiken. De bekendste telefoon die Qi2 Ready is, is de Samsung Galaxy S25. Maar wat is Qi2 zonder magneten? Dat is alsof je voor voetballers de kleedkamers bouwt, de tenues beschikbaar stelt, de ballen klaarlegt en vervolgens zegt dat ze zelf maar een veld moeten zoeken.
Waarom geen enkele andere telefoon Qi2 met magneten heeft, heeft vermoedelijk meerdere redenen. Apple heeft de strijd tussen Qi en andere draadloze standaarden beslist in 2017 en heeft sindsdien zijn kracht gebruikt in het consortium. Makers van laders en powerbanks zijn geneigd Apple te volgen vanwege de vele iPhones die in omloop zijn. Dat is ook gebeurd: waar er weinig telefoons zijn met Qi2, hebben veel powerbanks en laders de standaard wel aan boord.
Door MagSafe te doneren aan de Qi-standaard, kan de EU Apple er niet meer toe dwingen iets te moeten implementeren zoals met USB-C in iPhones gebeurde. Bovendien kan het sturen waar de standaard heen gaat. In de tussentijd heeft Apple MagSafe nog wat voordelen gegeven: MagSafe kan sneller laden met 25W en heeft een extra magneet voor makkelijkere uitlijning. Ook kunnen MagSafe-laders communiceren met iPhones, wat met Qi2 niet kan.
:strip_exif()/i/2007201822.webp?f=thumblarge)
Dat Apple de Qi-standaard aan het sturen is, zal ongemakkelijk zijn voor andere grote fabrikanten. Daarnaast is het een relatief trage standaard. OPPO, OnePlus en vivo hebben AirVOOC, de eigen draadloze lader die tot 50W gaat. Xiaomi laadt zijn telefoons draadloos op met tot 80W. In China klinkt Qi2 als een ontzettend trage manier van opladen die uit de tijd is.
Bovendien zijn er technische hobbels te nemen, al zullen die wel meevallen. HMD zei dat de Skyline 0,7mm dikker was door de magneten. Op telefoons die doorgaans rond de 8mm zijn, is dat een duidelijk compromis voor een enkele functie. Bovendien vereist het meer dan de magneten in de behuizing proppen: magnetisme kan storing veroorzaken met andere componenten. Voor Samsung gaat het dan bijvoorbeeld om de S Pen, die ook gebruikmaakt van magnetisme.
Draadloos laden is bovendien geen noodzakelijke functie om telefoons te verkopen. Sommige klanten vinden het heel fijn, maar veel telefoons laten de functie helemaal weg om kosten te besparen. Dat het draadloos laden dan makkelijker gaat met magneten, zal vermoedelijk relatief weinig klanten trekken.
Komen er nog telefoons met Qi2?
De kans is groot dat er snel wel telefoons gaan verschijnen met Qi2. Google presenteert op 20 augustus de Pixel 10-serie en een van de aanhoudende geruchten is dat die magneten hebben voor draadloos laden, inclusief eigen accessoires onder de naam PixelSnap. Dat gebeurt op basis van Qi2.2, de nieuwe versie die laden tot 25W ondersteunt. De geruchten daarover zijn niet eenduidig, dus of de magneten in de behuizing zitten of in hoesjes moeten zitten zoals bij de Galaxy S25 is nog niet duidelijk.
Het is bovendien prima mogelijk dat Chinese fabrikanten Qi2 gaan ondersteunen als het lukt om de magneten te integreren in hun eigen technologieën. Dat is nu nog niet het geval. Een achteruitgang in laadsnelheid zullen zij niet snel accepteren. Een manier om Qi2 én de eigen technologie te combineren zou ervoor zorgen dat de eigen laders met 50W of 80W kunnen blijven laden, terwijl ook Qi2.2-laders kunnen werken op volle snelheid. Dat zou dan hetzelfde zijn als met USB-PD en eigen laadtechnieken, waar dat ook is gebeurd. Of en wanneer dat gebeurt, is nu niet te zeggen.
Tot slot
Apple doneerde MagSafe aan het consortium achter de Qi-standaard, maar Qi2 heeft duidelijk niet de onmiddellijke aantrekkingskracht die andere Apple-vindingen wel hebben gehad. Toch is de integratie van Qi2 niet onmogelijk, zo laat de HMD Skyline zien.
Nu de Pixel 10 eraan komt met PixelSnap-accessoires, is het de vraag of andere makers van Android-telefoons gaan reageren. Het zou kunnen dat magnetisch draadloos laden een standaardfunctie wordt op smartphones, maar dat is nu niet zeker. Misschien is de toepassing van Qi2 net als de standaard zelf: aan de trage kant, maar uiteindelijk lijnt het zichzelf wel uit.
Redactie: Arnoud Wokke Eindredactie: Monique van den Boomen