In 1971 nam Mercedes-Benz de eerste 'robot' voor zijn productiefaciliteiten in gebruik. Het was een voor hedendaagse begrippen vrij eenvoudige geautomatiseerde lasrobot. We zijn sindsdien ver gekomen, want tijdens een evenement tonen de Duitse autofabrikant en het Amerikaanse roboticabedrijf Apptronik voor het eerst live de humanoïde robot Apollo in actie, geheel met vijf mobiele vingers aan iedere hand en gewrichten op alle plekken die je zou verwachten. De robot moet over vijf jaar de eerste fabriekstaken op zich nemen, hoewel Apollo in die tijd nog flink volwassen zal moeten worden. Vooralsnog staat de technologie nog in de mechanische kinderschoenen.
Uit de presentatie worden al snel twee dingen duidelijk. Enerzijds blijkt dat de roboticasector dankzij de relatief recente AI boom enorme sprongen voorwaarts maakt; de fijne en gedeeltelijk autonome motoriek van Apollo was enkele jaren geleden nog ondenkbaar. Vergelijk het bijvoorbeeld met de Stretch van Boston Dynamics, die voor vergelijkbare doeleinden ontwikkeld werd.
Anderzijds blijkt dat het ondanks die voorwaartse sprongen nog even duurt voordat een robot aanzienlijke afstanden gaat afleggen; Apptronik en Mercedes zijn vooralsnog vooral bezig om respectievelijk de robot door te ontwikkelen en praktische implementaties daarvan in te richten. Daarvoor heeft de Duitse autofabrikant voor nu in ieder geval een investering van een 'laag tweecijferig miljoenenbedrag' over.
Telemetrie en een beetje autonomie
Apollo-specs
Apollo is een humanoïde robot die sinds 2016 ontwikkeld wordt door het Texaanse bedrijf Apptronik. Intussen heeft de 'spin-out' van het Human Centered Robotics Lab aan de University of Texas in Austin partnerschappen gesloten met Mercedes-Benz, Nvidia en Google DeepMind, en verwierf het bedrijf bij een recente investeringsronde ruim 400 miljoen dollar. Tijdens het evenement werd de eerste hoofdversie van de robot getoond.
Die heeft een hoogte van omgerekend 1,72 meter en een gewicht van 72kg. De robot kan op een volle accu tot vier uur lang functioneren en objecten tot net geen 25kg tillen. Apollo is modulair en kan stationair, op wielen of met 'benen' gebruikt worden.
Apollo voert tijdens een demonstratie twee technische taken uit, die ooit zowel letterlijk als figuurlijk aan de lopende band uitgevoerd moeten gaan worden. De eerste taak wordt 'simpele assemblage' genoemd. De humanoïde robot pakt hierbij zelfstandig twee onderdelen op, een in iedere mechanische hand, en assembleert deze autonoom met behulp van een deeplearningmodel dat door middel van uiteenlopende camera's van datapunten voorzien wordt.
De tweede demonstratie betreft het met een accuschroever aandraaien van een bout. Dit werd live telemetrisch aangestuurd door een medewerker, die enkele meters verderop met een VR-headset en speciale handschoenen de robot bestuurde, terwijl hij werd bijgestaan door een team van werknemers met een computereiland. Telemetrische aansturing was een tijdje terug bij Tesla's onthulling van Optimus nog behoorlijk omstreden: niet omdat er inherent iets mis is met deze techniek, maar omdat de indruk gewekt werd dat alles autonoom verliep. Mercedes en Apptronik hebben daarvan duidelijk geleerd en wekken een transparante indruk over de kwaliteiten en beperkingen van de mensachtige robot en de manieren waarop alles mogelijk gemaakt wordt.
Vooralsnog behoort volledig autonoom werken nog niet bij de kwaliteiten van Apollo en berust de robot in ieder geval voor de meeste taken op 'teleoperatie'. Maar dat is in deze ontwikkelingsfase nou net de bedoeling, zo legt Apptronik-ceo en -medeoprichter Jeff Cardenas in een interview uit: "Apollo kan door middel van kunstmatige intelligentie leren om mensen na te doen. We genereren tokens op basis van menselijk gedrag, waaronder de bewegingen die via telemetrieaansturing gedaan worden. Die data gebruiken we om de robot op te trainen." Apollo gebruikt onder meer rekenkracht van Nvidia en het Gemini-model van Google DeepMind om dat te verwezenlijken.
Nu zou je je kunnen afvragen in hoeverre het eigenlijk belangrijk is dat een robot op een mens lijkt en ons nadoet. De menselijke 'formfactor' kan immers ook als belemmerend gezien worden voor het wegwerken van alle mechaniek. Volgens Cardenas heeft die vorm desondanks enkele belangrijke voordelen ten opzichte van een 'conventionele' fabrieksrobot. "Apptronik ontwikkelde Apollo vanuit de overtuiging dat een robot flexibel inzetbaar moet zijn en daarvoor is een menselijke vorm essentieel."
Daarvoor staat het principe 'programmeerbaarheid' centraal. Hij stelt dat een conventionele robot zoals een grijparm één specifieke taak uitvoert. Een mensachtige robot moet in principe alle taken kunnen uitvoeren die een mens ook doet. "We willen van honderd robots die één taak uitvoeren naar één robot die dankzij software-updates honderd taken kan doen." Die gespecialiseerde robots moeten volgens hem tot op wel 0,02mm nauwkeurig werken. Een humanoïde robot kan met een 'vele malen' lagere nauwkeurigheid dan dat alsnog prima het werk van een mens doen.
Hij gaat verder: "Je kunt een humanoïde robot ook retroactief in een werkplek introduceren; een ruimte voor menselijke werkers hoeft niet aangepast te worden om ruimte voor een dergelijke robot te verwezenlijken." Mercedes en Apptronik willen mensen en humanoïde robots in dezelfde werkplek laten werken.
'Geen vervanging van de mens'
Apollo wordt echter 'geen vervanging van menselijke werknemers', zo belooft Mercedes-bestuurslid Jörg Burzer tijdens een Q&A, maar een toevoeging voor het autobedrijf. Daarbij zijn er bepaalde taken die volgens hem op den duur het beste door robots gedaan kunnen worden. "We kijken in eerste instantie naar gevaarlijke en repetitieve taken die overgenomen kunnen worden door humanoïde robots." Op de vraag of de productie van Mercedes-auto's ooit volledig autonoom zal gebeuren, antwoordt hij resoluut 'nee'. Wel noemt hij kunstmatige intelligentie en robots 'de toekomst van de automotiveproductie-industrie'.
:strip_exif()/i/2007331974.jpeg?f=imagenormal)
Ter illustratie beschrijft Burzer een scenario waarbij Apollo ingezet zou kunnen worden. Zo gebruikt Mercedes zogenoemde picking zones waar onderdelen verzameld worden, die verderop aan de assemblagelijn nodig zijn voor een bepaalde stap in het proces. Deze onderdelen worden na verzameling door een autonoom wagentje op het vereiste tijdstip op de juiste plek aan de band afgeleverd. "Het pakken van specifieke onderdelen en afleveren op een bepaald moment is een vrij complexe taak. Een verkeerd of te laat geleverd onderdeel kan betekenen dat de productielijn even stilgelegd moet worden. Een robot die op basis van kunstmatige intelligentie onderdelen verzamelt zou de foutmarge en dus de eventuele uitvaltijd aanzienlijk lager kunnen maken."
Uiteraard zorgt een lagere foutmarge onder de streep voor een hogere productiesnelheid. Kosten en baten zijn dan ook een belangrijk onderdeel van het totaalplaatje. "Duitsland heeft te maken met een 'vergrijzende werkkracht' en nu investeren in robots kan een gebrek aan werkkracht in de toekomst voorkomen." Hij stelt dat deze investering daarom 'vrij snel voor resultaten moet zorgen': ergens na 2030.
Wat de exacte investeringen zijn, laat Burzer niet los. Wel laat hij doorschemeren dat een individuele Apollo-robot 'een tweecijferig duizendtal aan euro's' kost. Apptronik-ceo Cardenas beaamt dit en stelt dat het doel is om de robots uiteindelijk minder dan 50.000 euro per stuk te laten kosten. Ter vergelijking: Elon Musk claimde in 2022 dat de Optimus-robot van Tesla onder de 20.000 euro moet gaan kosten. Het is niet duidelijk of dat nog steeds het doel is en wat de schaal van productie moet zijn om dat mogelijk te maken.
Apollo V2
:strip_exif()/i/2007331976.jpeg?f=imagenormal)
behuizing en minder zichtbare draden. Bron: Apptronik
Intussen werkt het roboticabedrijf aan de volgende versie van Apollo. Deze moet er volgens Apptroniks director of product Parker Conroy op de eerste plaats 'strakker' uit komen te zien: "We hebben de actuatoren en controllers in de aankomende versie samengevoegd waardoor de bedrading daartussen niet meer zichtbaar is. Nu zijn dat nog twee losse componenten met bedrading daartussen." Verder moet ook de rest van het robotskelet volgens hem beter afgewerkt worden.
Daarnaast beschikt de tweede generatie Apollo-robots over een door werknemers uitwisselbare accu en krijgt deze versie mogelijk nieuwe Nvidia Thor-hardware van de Blackwell-generatie. De grootste verbeteringen vinden volgens hem uiteindelijk op softwaregebied plaats; de robot moet beter reageren op bijvoorbeeld veranderingen in balans en ruimtelijk inzicht. Apollo V2 moet ergens voor het einde van 2025 uitkomen. Het is niet duidelijk of en wanneer Mercedes toegang krijgt tot de vernieuwde versie.
Ook die robot zal in eerste instantie bedoeld zijn voor industriële toepassingen. "Logistiek en manufacturing zijn de sectoren die voor nu de meeste potentie hebben voor humanoïde robots", aldus Conroy. Hij speculeert dat, zeker naarmate Apollo en vergelijkbare humanoïde robots mooier afgewerkt worden, zij ook aan de voorkant van een bedrijf ingezet kunnen worden. "Denk aan een vakkenvuller of een hulpje in de gezondheidszorg."
Zover zijn de bedrijven nog niet. De komende jaren gaan uitwijzen of robots in de praktijk menselijke taken op zich kunnen gaan nemen, of dat er altijd ergens een medewerker met een VR-headset op zit die als hybride tussen mens en mensachtige zijn brood verdient.
Redactie: Yannick Spinner Eindredactie: Marger Verschuur