“We wilden deze laptop eigenlijk de Zenbook Air noemen, maar het mocht niet van onze juridische afdeling.” Dat is hoe ASUS de Zenbook A14 tijdens een pre-CES-presentatie aan een groepje techjournalisten presenteerde. Zo trek je wel de aandacht en ja, ‘Zenbook Air’ lijkt wel erg op ‘MacBook Air’, een naam die Apple al sinds 2008 gebruikt. Als ASUS het op Zenbook Air had gehouden, had dat op zijn minst tot een discussie met Apple geleid. Maar goed, geen zorgen, eventuele boze telefoontjes van Apple zijn door het juridische departement van ASUS dus afgewend. Dan rest de vraag: waarom wilden ze de A14 zo graag Zenbook Air noemen? Dat is om dezelfde reden dat Apple de naam introduceerde: de A14 is een hele lichte laptop, net geen kilogram zwaar. Dat is geen nieuw record, maar je merkt het verschil met de gemiddelde 14”-laptop absoluut.
Dus toen ik de A14 voor het eerst oppakte van de tafel waarop ASUS hem had neergezet, vloog mijn hand-met-laptop toch iets verder de lucht in dan ik verwachtte, ondanks dat ik wist dat het een lichte laptop zou zijn. Het is mooi om te zien hoe ASUS de laptop zo licht heeft kunnen maken. Om te beginnen is de behuizing gemaakt van een legering van magnesium en aluminium. Dat is geen nieuwe combinatie. Onder meer Acer en Samsung hebben wel eens met dat bijltje gehakt. Het ‘probleem’ dat Acer en Samsung allebei hadden, is dat die combinatie van magnesium en aluminium aanvoelt als kunststof, terwijl de gebruikte metalen aanmerkelijk duurder zijn dan een stuk ABS-plastic. Van het gebrek aan 'premiumgevoel' heeft de A14 helaas ook last. Toen ik daar een opmerking over maakte, wist een ASUS-medewerker meteen te vertellen dat ze de samenstelling van het materiaal nog aan het tweaken zijn. De versie die in de winkel komt te liggen, zou dus nog wat meer premium kunnen aanvoelen.
Een tweede manier waarop ASUS de laptop lichter heeft gemaakt, is door een dunner moederbord te gebruiken. Voor de A14 maakt ASUS gebruik van het soort pcb’s dat je normaal gesproken in smartphones en tablets tegenkomt. Die zijn wat duurder om te produceren, maar hebben als voordeel dat ze dunnere lagen en smallere traces gebruiken, wat gewichtsreductie oplevert. Alles om onder die ene kilogram te blijven. ASUS toonde het flinterdunne moederbordje en het boog nog net niet door, maar was inderdaad dunner dan wat je van een moederbord gewend bent.
ASUS had zich echter nog een doel gesteld: ze wilden niet zomaar onder de kilogram blijven, maar tegelijk ook een flinke accu in de laptop stoppen. Zeventig wattuur is flink voor een 14”-laptop en die batterij legt het nodige gewicht in de schaal. De grote accu levert volgens ASUS een accuduur van liefst 32 uur op. Dat alles kun je krijgen voor slechts 899 Amerikaanse dollars; lees vooral verder voor de nuance van deze getallen.
De nuance van de getallen
Laten we beginnen met die prijs van 899 dollar. Dat is ongeveer 856 euro en met btw erbij kom je op 1035 euro. ASUS heeft ons nog niet laten weten hoeveel de A14 gaat kosten, maar de kans is groot dat het 1049 of 999 euro wordt. Dat is wel een vanafprijs, want voor dat geld krijg je de goedkoopste uitvoering, die voorzien is van Qualcomms nieuwste Snapdragon X-processor, die zojuist tijdens de CES is aangekondigd. De processor heet gewoon ‘X’, en heeft dus geen achtervoegsel zoals de X Plus en X Elite wel hebben. De X heeft acht cores en lijkt op de Snapdragon X Plus, maar heeft wat lagere kloksnelheden en een lager tdp van 28W. ASUS zal de A14 ook leveren met een Snapdragon X Plus met acht cores (35W), Snapdragon X Plus met tien cores (45W) en Snapdragon X Elite met twaalf cores (ook 45W). Hoe sneller de processor, des te hoger de prijs. Welke processors ASUS in Nederland en België zal leveren, is nog niet bekend. Het is ook niet bekend hoeveel werkgeheugen de verschillende configuraties hebben, maar het is wel zeker dat dat minimaal 16GB is. Qualcomm levert de Snapdragon X ook met 8GB werkgeheugen, maar ASUS liet weten voor minimaal 16GB gekozen te hebben. Gelukkig maar.
Dan de accuduur, die is liefst 32 uur. ASUS haalt dat tijdens het afspelen van video. Dat is zo ongeveer het gunstigste scenario voor een processor, omdat een groot deel van de soc uitgeschakeld kan worden en vrijwel alleen het gedeelte dat voor het decoderen van video actief hoeft te blijven. De rest van de chip wordt in een lage powerstate gezet. Als de film in kwestie ook nog eens veel donkere scènes bevat, is het helemaal goed voor de accuduur, want de Zenbook A14 is voorzien van een oledscherm, dat bij het weergeven van donkere kleuren significant minder energie verbruikt dan bij het tonen van lichte kleuren, zoals een witte website of een spreadsheet. ASUS doet de accutest bij een bescheiden helderheid van 150cd/m² en de resolutie van de video is 1080p, kortom weinig belastend voor de hardware.
Wat zou dan een realistische accuduur zijn? Onlangs reviewde ik de ASUS ProArt PZ13, ook voorzien van een Qualcomm-processor en oledscherm, en die zou volgens ASUS 21 uur op een acculading mee moeten gaan. In onze accutest waarin we een vaste set websites doorscrollen, haalden we bij die tablet een accuduur van ongeveer 10,5 uur. Als je dat doortrekt zou de A14 op 16 uur tijdens webbrowsen uitkomen. In onze accutest zit je dan wel bij de toppers, zoals Apples MacBook Air.
Misschien ten overvloede: ASUS liegt niet over de accuduur van 32 uur. Die hebben ze ongetwijfeld gehaald. Het scenario is alleen niet echt realistisch, want er is niemand die zonder pauzeren 32 uur lang, in een matig verlichte ruimte waar 150cd/m² genoeg is, een lokaal op de laptop aanwezige video kijkt. ASUS specificeert het verder niet, maar er is een grote kans dat wifi en bluetooth tijdens het testen ook zijn uitgeschakeld.
Wat je verder nog krijgt
Het is tot nu toe gegaan over een wel of niet premium aanvoelende behuizing, een Snapdragon X-processor en een 70Wh-accu. Wat biedt de Zenbook A14 nog meer? De laptop heeft een grote glazen touchpad en een toetsenbord dat uiteraard van achtergrondverlichting is voorzien. De toetsen hebben opvallend veel travel en dat komt omdat ASUS de laptop licht, maar niet ontzettend dun heeft gemaakt. Mij bevalt dat wel. Er was een periode dat fabrikanten hun laptops niet dikker dan een USB-C-aansluiting wilden maken, maar je levert daarmee in op typcomfort en enkel USB-C is ook niet makkelijk in gebruik.
De toetsentravel is volgens ASUS 1,3mm en er zit een USB-A-poort aan de rechterkant, terwijl er links HDMI en tweemaal USB-C aanwezig is. ASUS meldt trots dat je het scherm met een vinger kunt opendraaien als de laptop op tafel staat. Dat vind ik persoonlijk niet zo'n belangrijke eigenschap, maar ik weet dat het voor sommige mensen een maak- of breekpunt van een laptop is. Voor die mensen heb ik goed nieuws: het scharnier is soepel en je kunt het scherm met een vinger openen.
Dat scherm heeft een resolutie van 1920x1200 pixels en het gaat om een oledpaneel. Dat paneel werkt op 60Hz en wellicht had je van een laptop van ongeveer duizend euro meer verwacht, maar de relatief lage resolutie en verversingssnelheid zorgen ervoor dat het scherm minder energie verbruikt dan de duurdere oledpanelen.
Voorlopige conclusie
Met de nodige slagen om de arm – ik heb de A14 maar korte tijd kunnen bekijken en hij is nog helemaal niet in ons testlab geweest – ben ik al wel enthousiast over de 'Zenbook Air'. Dat komt doordat hij me doet denken aan een andere Zenbook, de UX305, uit 2015. Ook die Zenbook was niet van de snelste hardware voorzien en miste wat functionaliteit, zoals toetsenbordverlichting, die je destijds wel op een Zenbook zou verwachten. Wat de UX305 toch zo'n mooie laptop maakte, waren de doeltreffende keuzes die bij het ontwerp gemaakt waren. De laptop was licht, had een stevige behuizing en een lange accuduur.
Diezelfde eigenschappen zie je terug bij de A14 en ook op die laptop zijn er zaken weggelaten die je misschien wel op een laptop van duizend euro zou verwachten, maar niet noodzakelijk zijn: bijvoorbeeld een processor met meer dan acht cores, een hogere verversingssnelheid of meer pixels. Niet iedereen zit daarop te wachten. Studenten bijvoorbeeld, of mensen die veel onderweg zijn en hun werk vooral in de browser doen en voor wie accuduur veel belangrijker is dan beeldkwaliteit. Het mag duidelijk zijn: ik ben vooralsnog enthousiast en of dat enthousiasme blijft, zullen we binnenkort zien. Als de A14 in de winkel ligt, vind je de uitgebreide test ongetwijfeld terug op Tweakers.