Inleiding
Samengevat
De Aorus 14000 is een van de snelste Gen5-drives die je kunt kopen, dankzij een upgrade van het nand. De controller is dezelfde bekende Phison E26 die in andere drives zit, maar het nand is sneller dan bij de concurrenten. Dat levert in de meeste benchmarks de bovenste trede op, zolang we met 1TB-drives vergelijken. Dat geldt voor snelle benchmarks, maar vooral in langdurende benchmarks laat de Aorus 14000 zien dat adequate koeling noodzakelijk is. De prestaties zakken zonder goede koeling fors, dus zorg voor een grote heatsink of actieve koeling.
Gigabyte itereert gestaag met zijn Aorus Gen5-ssd's. De eerste die het bedrijf uitbracht, had geadverteerde snelheden tot 10GB/s en daarna volgde de 12GB/s-versie. Je voelt hem al aankomen: de nieuwste, voluit de Gigabyte AORUS Gen5 14000, is de 14GB/s-uitvoering. De theoretische limiet van de PCIe Gen5-interface komt daarmee langzaam in zicht: die is 15,75GB/s. Een theoretische Aorus-drive die 16GB/s belooft zou wegens harde limieten dus altijd aan overpromising and underdelivering doen.
Hoe is dat met de nieuwe Aorus Gen5 14000 gesteld? Afgaande op de naam zouden we 14GB/s verwachten, maar vorige versies haalden op slechts een handjevol benchmarks de geadverteerde snelheden. Omdat we de kleinste capaciteit van de Aorus Gen5 testen, de 1TB-drive, haalt die niet het onderste uit de kan: de ervaring leert dat 2TB-drives over het algemeen de snelste zijn. Bovendien adverteert Gigabyte met sequentiële snelheden tot 'slechts' 13600MB/s voor lezen, dus op basis van specificaties hoeven we de 14GB/s-grens niet te verwachten. Desondanks gaan we op zoek of we benchmarks zien waarin de 14000 die snelheid haalt.
(In) de doos
Gigabyte levert de Aorus 14000 in een kartonnen, bedrukt doosje met daarin een kartonnen binnendoos. Er is geen plastic in de verpakking aanwezig.
Hoe is Gigabyte bij de 14000 aanbeland als de drive in beginsel vrijwel hetzelfde is als de Aorus 10000 en 12000? De controller is immers, zoals vrijwel alle Gen5-drives tot dusver, de bekende Phison E26, voluit de PS5026-E26. Die controller stuurt het eveneens gebruikelijke Micron B58R-nand aan, tlc-nand met 232 laagjes, en wordt bijgestaan door een dram-cache van 2GB per TB. Het nand is, zoals wellicht bekend, 'hetzelfde' bij alle Gen5-drives, maar toch zitten er incrementele verschillen in. De eerste lichting was namelijk gelimiteerd tot intrinsieke snelheden van 1600MT/s, terwijl de controller 2400MT/s aankan. Daarna volgden drives met nand dat 2000MT/s aankan en in de nieuwste Gen5-drives - en zo ook in de Aorus 14000 - zit nand met snelheden tot 2400MT/s, waarmee de controller dus op volle snelheid kan werken.
Gigabyte heeft de Aorus Gen5 14000 in drie capaciteiten beschikbaar: de door ons geteste 1TB, 2TB en 4TB. Die zijn vooralsnog geen van drieën te koop, dus een prijs per terabyte kunnen we niet vergelijken met andere Gen5-drives. Wel kunnen we de prestaties vergelijken, waar mogelijk met andere 1TB Gen5-drives.
/i/2006974098.png?f=imagenormal)
Testmethode
Testconfiguratie
Moederbord |
ASRock Z790 Taichi |
Processor |
Intel Core i7-13700K |
Geheugen |
4x Kingston Fury Beast 32GB DDR5 @3600MT/s |
Systeemdrive |
Corsair MP600 500GB |
Videokaart |
Geen (igp) |
Koeler |
Scythe Mugen 5 rev C |
Voeding |
Seasonic Prime Titanium 650W |
Windows-versie |
Windows 11 |
Gebruikte software |
AS SSD 2.0.7316.34247 ATTO 4.01.0f1 CDM 8.0.4 PCMark 10 2.1.2177 64 3DMark |
Ons testsysteem bestaat uit een Core i7-13700K die we in een ASRock Z790 Taichi-moederbord plaatsen. We combineren dit met 128GB DDR5-werkgeheugen, bestaand uit twee kitjes Kingston Fury Beast van 64GB. Dat geheugen hebben we nodig om een ramdisk te maken om alle tests mee te draaien, zodat we geen bottleneck hebben van een systeemschijf. Omdat we alle geheugenslots bezetten met dualrankmodules, kan het geheugen niet meer dan 3600MT/s halen. Om te booten hebben we een Corsair MP600-drive in gebruik, waarop we Windows 11 Pro hebben geïnstalleerd. Het geheel wordt van stroom voorzien door een Seasonic 650W-voeding.
Synthetische tests
Wat benchmarks betreft, hebben we een paar wijzigingen aangebracht. We draaien nog steeds enkele synthetische benchmarks zoals AS SSD en ATTO, en hebben daar CrystalDiskMark aan toegevoegd, met de standaardinstellingen en de tests van de NVMe-benchmark.
Praktijktests
De praktijkbenchmarks bestaan uit PCMark 10, waarvan we de complete Storage-test draaien. Ook de zware consistencytest is gebleven. Speciaal om de gamingprestaties in kaart te brengen, heeft UL Benchmarks een Storage Benchmark aan 3DMark toegevoegd; die draaien we voortaan ook. We hebben onze eigen traces, opgenomen en afgespeeld met NasPT, geschrapt. Die kregen een baard en de software wordt al te lang niet meer bijgewerkt om relevante resultaten te geven.
We hebben onze USB-test naar ssd-benchmarks geport, zodat we een realworldtest toevoegen waarmee je kunt zien hoe snel een drive kleinere en grotere bestanden kopieert. Daarnaast testen we hoe snel de (pseudo-)slc-cache van een ssd is en hoelang die bruikbaar is, door er sequentiële data in blokken van 500MB naartoe te schrijven en de snelheid te loggen. Velen van jullie vroegen eerder of we kunnen testen hoe ssd's presteren als ze niet volledig leeg zijn. Dat doen we met deze test, door niet alleen te testen op een lege drive, maar ook op een halfvolle drive en een ssd die voor driekwart vol is. We schrijven in die drie gevallen vanaf een ramdisk naar de drive.
Warmte en energie
Die laatste testmethode gebruiken we ook om de warmtehuishouding in kaart te brengen. Een te hete ssd gaat immers throttlen, waardoor de prestaties teruglopen. We testen ssd's daarom ofwel met hun eigen heatsink als ze daarmee worden geleverd, ofwel met de heatsink van ons Taichi-moederbord, om te zien hoe de temperaturen en snelheden van de drive zich ontwikkelen bij belasting. De overige tests worden met actieve koeling op de ssd's uitgevoerd om de effecten van throttling op de ruwe prestaties te minimaliseren. Uiteraard testen we de drives met de op het moment van testen nieuwste firmware.
Ons testplatform bestaat uit een Z790-moederbord met een Intel Core i7-13700K-processor. Voorheen konden we op dat nieuwe platform het opgenomen vermogen van ssd's nog niet testen. Daar komt nu verandering in, want inmiddels hebben we een manier ontwikkeld om het energiegebruik van ssd's nauwkeurig te meten en te loggen.
Om het vermogen van ssd's te meten, gebruiken we een aangepast riserkaartje van het bedrijf SerialCables. Daarmee kunnen we behalve van Gen3- en Gen4-ssd's ook het vermogen van de snellere Gen5-drives meten.
:strip_exif()/i/2007042778.jpeg?f=imagenormal)
We hebben het pcb aangepast en er een stroommeter op gesoldeerd. Die INA226-meter stuurt data, of eigenlijk weerstandswaarden, naar een Arduino. Die logt tijdens de tests wat de spanning op de 3,3V-lijn is, welke stroomsterkte geleverd wordt en wat het gevraagde vermogen van de drives is. We meten dat in milliwatts en de samplesnelheid is 20ms, waarbij de sensor al acht samples heeft gemiddeld, voor een effectieve samplerate van 400Hz.
/i/2005822522.png?f=imagenormal)
We gebruiken CrystalDiskMark om het opgenomen vermogen tijdens lezen en schrijven te meten. Om het vermogen in idle te meten, zetten we het Windows-energieprofiel op Power Saver en wachten we tot ASPT de drive in Deep Sleep op PS4 zet. Dat idle- of slaapverbruik is vooral relevant voor laptopgebruikers, maar let op: een drive die niet correct in slaapstand gaat, verbruikt al snel ongeveer 1W. Dat klinkt niet als veel, maar bij acht uur per dag is het 3kWh per jaar. Als je pc constant aan staat, is het 9kWh: toch goed voor een paar euro extra op je energierekening.
:strip_exif()/i/2005670190.jpeg?f=imagenormal)
Synthetische tests: ATTO en CrystalDiskMark
Met ATTO testen we comprimeerbare data in steeds verder oplopende transfersizes. We lichten de 4kB-, 64kB- en 1MB-transfersizes uit. De kleinere zijn relevant voor de randomread- en writeprestaties, terwijl de 1MB-bestanden een beeld van de sequentiële overdrachten geven. ATTO gaat tot transfersizes van 64MB, maar na 1MB lopen de snelheden doorgaans niet meer op.
We hebben de twee Aorus-drives die voorafgingen aan de 14000 licht- en donkerblauw gemaakt; de Aorus 14000 zelf is rood in de grafieken.
Van de 1TB-drives staat de Aorus 14000 bovenaan bij sequentieel lezen en ook bij sequentieel schrijven zijn alleen de 2TB-drives sneller. Voor de kleinere transfers zijn de resultaten weinig verschillend.
- ATTO - Read - QD 4 - 1MB
- Read - QD 4 - 64 kB
- Read - QD 4 - 4 kB
- Write - QD 4 - 1MB
- Write - QD 4 - 64 kB
- Write - QD 4 - 4 kB
CrystalDiskMark
We splitsen de resultaten van CDM in sequentiële en random groepen. We draaien CDM twee keer: een keer met de standaardinstellingen en de tweede keer met het NVMe-profiel. Tussen beide tests zit wat overlap, maar we hebben de NVMe-specifieke tests als zodanig aangegeven.
De snelheden in CrystalDiskMark komen wat hoger uit dan die van ATTO: in de leestest met sequentiële data zien we de beloofde snelheid van 13,6GB/s die Gigabyte specificeert, keurig gehaald - en licht overtroffen - worden. Ook de 10,2GB/s voor schrijven wordt netjes gehaald. De 2TB-drives zijn weer wat sneller dan onze 1TB-testdrive, maar van de 1TB-drives is de 14000 wel weer de snelste.
- Sequential 1MB - Q8T1 - Read
- 1MB - Q8T1 - Write
- 1MB - Q1T1 - Read
- 1MB - Q1T1 - Write
- 128kB - Q32T1 - Read
- 128kB - Q32T1 - Write
- Random 4KB - Q32T1 - Read
- 4KB - Q32T1 - Write
- 4KB - Q1T1 - Read
- 4KB - Q1T1 - Write
- 4KB - Q32T16 - Read
- 4KB - Q32T16 - Write
Synthetische tests: AS SSD
AS SSD gebruikt niet-comprimeerbare data, waardoor snelheden meestal wat lager zijn dan bij CDM of ATTO.
In AS SSD scoort de Aorus 14000 inderdaad flink lager dan in CDM, maar in de sequentiële test is het wel weer de rapste 1TB-drive. De randomprestaties zijn wat minder hoog, maar de drive komt goed mee, om in de 4k-64t-test overtuigend bovenaan te eindigen.
- AS SSD - Read - Sequential
- Write - Sequential
- Read - 4K blokken
- Write - 4K blokken
- Read - 4K blokken - 64 Threads
- Write - 4K blokken - 64 Threads
Iops
Hoge iops zijn een direct gevolg van hoge doorvoersnelheden, maar voor het gemak voegen we ze voortaan toe aan de benchmarkresultaten.
- Read - 512B
- Write - 512B
- Read - 4K
- Write - 4K
- Read - 4k-64 Threads
- Write - 4k-64 Threads
- Read - 16MB
- Write - 16MB
Praktijktests: filecopy en duurtest
In deze kopieertest lezen en schrijven we kleine en grote bestanden van en naar de ssd. Om een bottleneck met de systeemopslag te voorkomen, draaien we de test vanaf een ramdisk.
De Aorus 14000 scoort redelijk in onze realworldtest, maar wildenthousiast worden we er niet van. Gek genoeg presteert de 12000 regelmatig beter, al werd die wel geholpen door de knoeper van een (passieve) heatsink erop.
- 1000x 5MB-bestand lezen
- 1000x 5MB-bestand schrijven
- 10GB-bestand lezen
- 10GB-bestand schrijven
- 50GB-bestand lezen
- 50GB-bestand schrijven
Cachetest
We testen de snelheid van de cache, met actieve koeling op de drives om throttling te voorkomen, door op een lege drive, een halfvolle drive en een driekwart volle ssd een testbestand te schrijven. De lege drive is een bestcasescenario, maar de halfvolle en driekwart volle drives zul je vaker in de praktijk tegenkomen. We meten de overdrachtssnelheid van elk bestand, een bestand van 500MB dat in een 329MB grote zip is verpakt, en geven die snelheid in de grafiek weer. We schrijven tot de helft van de vrije ruimte gevuld is.
:strip_exif()/i/2007075616.jpeg?f=imagenormal)
We registreren een pslc-cache van ongeveer 106GB op een lege Aorus 14000 van 1TB en ook op de halfvolle drive is diezelfde hoeveelheid cache beschikbaar. Dat wordt op de driekwart volle drive snel minder: dan is nog slechts 26GB beschikbaar. Omdat de Gen5-drives behoorlijk temperatuurgevoelig zijn, presteert de Aorus 14000 ook in de cachetest wat minder dan de meeste andere Gen5-drives: de schrijfsnelheid blijft ruim onder de 6GB/s steken, waar die bij de meeste concurrenten overschreden wordt. Ook zien we alleen op de lege drive nog een behoorlijke snelheid als de cache vol is: die is dan ongeveer 2GB/s, terwijl dat inzakt tot slechts 1GB/s als de drive verder gevuld is.
Drive |
Cache leeg |
Cache halfvol |
Cache driekwart vol |
Snelheid |
Gigabyte Aorus 14000 1TB |
106GB |
105GB |
26GB |
5,7GB/s |
Adata 970 Legend 2TB |
101GB |
71GB |
16GB |
6,1GB/s |
Corsair MP700 Pro 2TB |
124GB |
128GB |
33GB |
6,2GB/s |
Crucial T700 2TB |
147GB |
138GB |
33GB |
6,2GB/s |
Crucial T705 2TB |
50GB |
26GB |
5GB |
5,9GB/s |
Gigabyte Aorus 10000 2TB |
493GB |
34GB |
37GB |
6,1GB/s |
Gigabyte Aorus 12000 2TB |
163GB |
164GB |
39GB |
6,2GB/s |
Lexar NM1090 1TB |
108GB |
105GB |
27GB |
5,8GB/s |
MSI Spatium M570 2TB |
34GB |
34GB |
2GB |
6,1GB/s |
MSI Spatium M580 2TB |
110GB |
118GB |
30GB |
6,1GB/s |
Seagate Firecuda 540 2TB |
95GB |
29GB |
11GB |
6,1GB/s |
PCMark Storage
De Storage-test van PCMark geeft een totaalbeeld van activiteiten die van je opslag gebruikmaken. De totaalscore en bandbreedte geven een algemene indruk, terwijl de deelresultaten inzoomen op specifieke toepassingen.
Na de tegenvallende resultaten in de realworldtest met bestanden kopiëren scoort de Aorus 14000 in de PCMark-test - eveneens een realworldtest aangezien de werklast op traces gebaseerd is - wel weer goed. De drive staat bovenaan in de totaalscore en in de deelscores is de drive ook zeer regelmatig bovenaan de ranglijst te vinden.
- PCMark 10 - Storage - Totaalscore - Bandbreedte
- PCMark 10 - Storage - Totaalscore
- PCMark 10 - Storage - Totaalscore - Toegangstijd
PCMark 10-deelresultaten: starten en gebruik software
- PCMark 10 - Starten Adobe Acrobat
- Starten Adobe Photoshop
- Starten Adobe Lightroom
- Starten Adobe Premiere Pro
- Starten Adobe Illustrator
- Starten Adobe After Effects
- PCMark 10 - Starten Windows 10
- Gebruiken PowerPoint
- Gebruiken Excel
- Gebruiken Photoshop Heavy
- Gebruiken InDesign
- Gebruiken Illustrator
- Gebruiken After Effects
Gaming
- PCMark 10 - Starten Overwatch
- Starten Call of Duty: Black Ops 4
- Starten Battlefield V
Bestandsmanipulatie
- PCMark 10 - 2.37GB_(399_JPEGs)_leestest
- 2.37GB_(399_JPEGs)_kopieertest
- 2.37GB_(399_JPEGs)_schrijftest
- 20GB_(4_ISOs)_leestest
- 20GB_(4_ISOs)_kopieertest
- 20GB_(4_ISOs)_schrijftest
PCMark 10 Consistency
Zo goed als de 14000 in de PCMark-test voor normaal gebruik scoorde, zo tegenvallend zijn de resultaten in de Consistency-test. Daarvoor is wel een verklaring te geven, want de drive is duidelijk gebaat bij betere koeling voor langere activiteit, zo bleek uit de cachetest. De passieve koeling met een kleine heatsink is duidelijk ontoereikend voor deze test en de drive zit daardoor in de onderste regionen.
- PCMark 10 Consistency - Steady state bandwidth
- Steady state read latency
- Steady state write latency
In onderstaande grafiek zie je het verloop van de bandbreedte tijdens de consistencytest. In de acht degradatiefases wordt de ssd eerst tweemaal volgeschreven met data en draait PCMark de Storage-test, met tussentijds steeds langer durende randomwriteworkloads. Vervolgens wordt in de drie steadystatefases de Storage-test gedraaid, voorafgegaan door drie kwartier randomwriteworkloads. De ssd zou tijdens die fase zijn 'slechtste' prestaties moeten geven. Tijdens de vijf recoveryfases kan de drive zich herstellen. Tussen de Storage-benchmarks door is de drive steeds vijf minuten idle om ruimte te bieden voor interne optimalisaties zoals garbagecollection.
- Degradatiefase
- Steady state en recovery
Warmtetest en vermogen
Heel zuinig zijn geen van de Gen5-drives en dat is in het idleverbruik al te zien: waar veel Gen4-drives met enkele tientallen milliwatts tevreden zijn, is een Gen5-drive onder de 0,1W idle al zeldzaam. De Aorus heeft met 115mW een redelijk gemiddeld idleverbruik. Kijken we naar verbruik onder load, dan is de Aorus 14000 bij sequentieel gebruik de minst zuinige, met ruim 10W. Het opgenomen vermogen bij random operaties is minder dan de helft en dan scoort de 14000 juist redelijk gemiddeld, maar nog steeds aan de hoge kant daarvan.
- Opgenomen vermogen - Idle
- Opgenomen vermogen - 1MB Lezen
- Opgenomen vermogen - 4KB Lezen
Warmtetest
In onze warmtetest laten we de drive gedurende een kwartier volschrijven en meten we de temperatuur van de ssd en de snelheid waarmee de drive volgeschreven wordt. Zo hebben we direct een indicatie van de omvang van de (pseudo-)slc-cache. In onderstaande grafieken zie je het verloop van de test. In de tabel hebben we enkele gemiddelden op een rijtje gezet. We kijken naar de gemiddelde snelheid die wordt gehaald bij het schrijven naar de cache en hoe groot die is, of hoeveel data je op volle snelheid kunt wegschrijven. We loggen ook de maximale temperatuur en de gemiddelde ssd-temperatuur tijdens de test.
:strip_exif()/i/2007075618.jpeg?f=imagenormal)
Zoals we aan het opgenomen vermogen zagen, willen de Gen5-drives redelijk wat vermogen afgeven, en dat doen ze uiteraard als warmte. De Aorus 14000 wordt dan ook flink warm, met een gemiddelde temperatuur van 79 graden en een piek op 86 graden: het warmst (op een gedeelde eerste plek) van de geteste drives. Dat heeft z'n weerslag op de snelheid: die ligt met 5,2GB/s lager dan de 5,4 tot 5,5GB/s die de meeste Gen5-drives realiseren. Ook de twee andere Aorus-drives, beide met grote passieve heatsink, zijn aanmerkelijk koeler en daardoor sneller.
Drive |
Schrijfsnelheid naar cache |
Capaciteit cache |
Schrijfsnelheid zonder cache |
Maximale temperatuur |
Gemiddelde temperatuur
|
Gigabyte Aorus 14000 1TB |
5,2GB/s |
103GB |
1,7GB/s |
86°C |
79°C |
Adata 970 Legend 2TB |
5,5GB/s |
179GB |
2,9GB/s |
74°C |
68°C |
Corsair MP700 Pro 2TB |
5,5GB/s |
209GB |
2,9GB/s |
71°C |
63°C |
Crucial T700 2TB |
5,3GB/s |
211GB |
2,8GB/s |
73°C |
68°C |
Crucial T705 2TB |
5,4GB/s |
208GB |
2,3GB/s |
86°C |
82°C |
Gigabyte Aorus 10000 2TB |
5,4GB/s |
673GB |
1,3GB/s |
51°C |
49°C |
Gigabyte Aorus 12000 2TB |
5,4GB/s |
213GB |
3,0GB/s |
66°C |
61°C |
Lexar NM1090 1TB |
5,3GB/s |
104GB |
1,8GB/s |
77°C |
68°C |
MSI Spatium M570 2TB |
5,3GB/s |
212GB |
2,9GB/s |
55°C |
49°C |
MSI Spatium M580 2TB |
5,3GB/s |
211GB |
3,6GB/s |
59°C |
53°C |
Seagate Firecuda 540 2TB |
5,4GB/s |
214GB |
1,6GB/s |
87°C |
84°C |
Prestatie-index
Voor onze testsuite hebben we twee prestatie-indices gemaakt. We maken onderscheid tussen een index voor licht gebruik en een voor zwaar gebruik, met de zware Consistency-test van PCMark als onderscheidende test. De overige benchmarks tellen allemaal even zwaar mee.
Bij normaal gebruik, zoals gereflecteerd in de index voor licht gebruik, is de Gigabyte Aorus 14000 de snelste 1TB-drive die we tot dusver getest hebben. De enige drives die sneller zijn, zijn 2TB-modellen, die altijd rapper zijn dan de 1TB-uitvoeringen. In de index voor zwaar gebruik is de Aorus 14000 nog steeds de snelste 1TB-drive, maar is de voorsprong klein en veel meer 2TB-drives troeven de 14000 af. Uiteraard is het daar met name de Consistency-test die de Aorus 14000 parten speelt.
- Prestatie-index licht gebruik (2024)
- Prestatie-index zwaar gebruik (2024)
Conclusie
Gigabyte heeft met de Aorus Gen5 14000 weer een stapje naar nóg rappere ssd's gezet, al is zoals altijd de vraag wat je er in de praktijk van merkt. Als praktische bezwaren van geen belang zijn en je gewoon het snelste wilt hebben, dan is de 14000 een goede kandidaat. Onze 1TB-drive is in vrijwel alle benchmarks de snelste Gen5-drive, maar dan wel van de 1TB-drives. Grotere 2TB-drives zijn vaak sneller en de Aorus 14000 wordt dan ook regelmatig ingehaald door 2TB-drives, waar hun 1TB-varianten niet in de buurt kunnen komen.
Wil je dus het snelste, dan kun je het best een 2TB-drive kopen. Enerzijds vanwege hun 'natuurlijke' hogere snelheid, maar anderzijds ook omdat ze grotere caches hebben. Die 1TB-drive raakt al snel vol, en dan is je cache ook relatief klein. Met een 2TB-drive speelt dat minder snel. De 2TB-uitvoering van de Aorus 14000 zou dan ook de verstandigere keus zijn als je de snelste drive wil: Gigabyte geeft fors hogere snelheden op in zijn specificaties.
Dat alles staat of valt natuurlijk bij de verkrijgbaarheid: op het moment van schrijven is de drive nog niet in Nederland of België te koop, maar in Duitsland wel. Als prijsindicatie kost de 1TB-drive daar ongeveer 180 euro en de 2TB-versie 275 euro. Daarmee zouden ze redelijk vergelijkbaar geprijsd zijn als hun concurrenten.
Bedenk wel dat je een 'kale' ssd koopt: dat geldt in ieder geval voor het model dat wij getest hebben. Hoewel we testen met een moederbordheatsink en ventilator erop, lijken de prestaties tijdens lange tests toch te lijden te hebben onder een gebrek aan koeling. Als je een Aorus 14000 overweegt en als ze te koop zijn, zorg dan voor een extra heatsink, al dan niet met actieve koeling.
- Gigabyte Aorus Gen5 14000 1TB
- 2TB
- 4TB