Door Jurian Ubachs

Redacteur

Bijzonder, indrukwekkend en heel mooi

Senua's Saga: Hellblade II Review

30-05-2024 • 06:00

224

Singlepage-opmaak

Waanbeelden en stemmen

Senua's Saga: Hellblade II

Senua's Saga: Hellblade II vervolgt het verhaal dat begon met Hellblade: Senua's Sacrifice, al hoef je die game niet per se gespeeld te hebben. Het hoofdpersonage is opnieuw de Picten-krijger Senua, die lijdt aan psychose en daardoor last heeft van waanbeelden en stemmen in haar hoofd. De game geeft haar interne strijd weer, terwijl ze ook in de echte wereld flink wat moet zien te overleven. De game biedt een mix van rondlopen en ontdekken, puzzelen en vechten, waarbij dat alles steeds wordt voorzien van commentaar door de stemmen in Senua's hoofd, die met hun opmerkingen en kritieken Senua's leven moeilijker maken, maar de game wel weten te dragen. Het spel is gemaakt met Unreal Engine 5 en mede dankzij de nieuwe features van die engine is dit een van de mooiste games ooit.

Hellblade: Senua’s Sacrifice is om diverse redenen een bijzondere game. Het spel van ontwikkelstudio Ninja Theory dat in augustus 2017 op de markt kwam, had in de hoofdrol een jonge vrouw die lijdt aan waanbeelden en stemmen in haar hoofd: niet echt de stereotype held in een videogame. Risicovolle keuze? Misschien, maar wel een die succes oogstte. Binnen drie maanden draaide de ontwikkelstudio break-even en na een jaar waren er een miljoen exemplaren verkocht. Ook doneerde Ninja Theory een deel van de inkomsten aan Rethink Mental Illness, een Brits goed doel dat zich inzet om levens van mensen met een geestesziekte te verbeteren. Met Senua’s Saga: Hellblade II krijgt dat spel geen gewone opvolger, maar een die gemaakt is met Unreal Engine 5. Het spel was zelfs een van de eerste waarvan bevestigd werd dat het gebruik zou maken van Epic Games’ nieuwe engine.

In de eerste game maakten we kennis met Senua, een krijger van de middeleeuwse Picten-stam, afkomstig van het nu Schotse eiland Orknay. We zagen hoe Senua naar een geheime ingang van Helheim trok, om daar, in de Noorse variant van de onderwereld, de ziel van haar overleden geliefde terug te winnen. Gaandeweg leerde de speler echter meer over Senua en haar achtergrond. Ze bleek achtervolgd te worden door een geheimzinnige, negatieve aanwezigheid genaamd The Darkness, terwijl ze continu stemmen in haar hoofd hoorde die Senua zelf toeschrijft aan de Furies uit de Noorse mythologie. Bovendien bleek Senua’s verleden nogal traumatiserend, met niet alleen het verlies van haar geliefde, maar ook de gruweldaden van haar vader, die onder andere Senua’s moeder het leven hebben gekost.

De genoemde elementen verschijnen in het verhaal en hebben hun invloed op de gameplay, maar zijn vooral belangrijk in wat ze vertegenwoordigen. Senua lijdt namelijk aan psychose, die in haar geval leidt tot waanbeelden en stemmen in haar hoofd. Het verhaal van Senua’s Sacrifice kende zo dus verschillende lagen. Het was de queeste van Senua om haar geliefde terug te krijgen, maar vooral een tocht vol ontdekkingen over heden en verleden van Senua zelf en de nodige lessen die ze daarbij te leren had. Het maakte van Hellblade: Senua’s Saga een speciale game. Een held die een mytisch zwaard bemachtigt om met de baas van de onderwereld te kunnen vechten, is in de wereld van gaming immers een stuk normaler dan een held die met een geestesziekte kampt en zich opent voor de trauma’s uit haar eigen verleden.

We zullen het einde van het verhaal van de eerste Hellblade hier niet verklappen, maar het moge duidelijk zijn dat Senua de gebeurtenissen in dat spel overleeft, gezien de komst van dit vervolg. Het eerste deel eindigt zelfs met Senua die de speler vertelt dat er nog een verhaal is om te vertellen. Of Ninja Theory toen al wist hoe het verhaal in Senua’s Saga: Hellblade II zou verlopen, is natuurlijk niet te zeggen, maar het lijkt er niet op, want het einde van deel een en het begin van deel twee sluiten niet direct op elkaar aan. We zien Senua namelijk terug als gevangene in een schip dat toebehoort aan slavendrijvers. Terwijl enkele onguur ogende types aan dek zorgelijk over zee turen, zien we Senua gekneveld en wel onder in het ruim zitten. De zorgen van de slavenhouders blijken terecht, want het kleine bootje lijdt schipbreuk en gaat ten onder. Senua weet zich aan land te worstelen en zo te ontsnappen aan zowel verdrinking als haar gijzelnemers. Zo begint dit tweede avontuur.