Senua's Saga: Hellblade II, Xbox series S|X

Een van de games waar ik al sinds 2019 naar uitkeek was toch wel Senua’s Saga: Hellblade II, deze zagen wij voor het eerst tijdens de Game Awards show van 2019, en heeft eindelijk toch 5 jaar geduurd voor deze uiteindelijk uitkwam. De vraag rust alleen nog, was deze game het wachten waard? Dat vertel ik jullie in deze review.

Voor ik begin met spel, wil ik graag wat dingen vertellen over deze game. Hellblade in het algemeen is een hele aparte game, en je zou kunnen zeggen dat het een garneren op zichzelf is. De hoofdrolspeler van dit spel heeft namelijk last van psychose, daar is deze en ook de vorige game op gebouwd. Voor de mensen die niet weten wat een psychose is, hier een korte omschrijving. Bij een psychose zijn er symptomen waarin mensen dingen waarnemen die er eigenlijk niet zijn, maar voor hen zijn deze dingen echt. Je kunt hierbij denken aan hallucinaties, een waarneming zonder dat er een externe prikkel is. Gehoor hallucinaties is de meest voorkomende hallucinaties, men hoort dan stemmen die er niet zijn. Maar een psychose kunnen ook wanen en Desorganisatie inhouden, denk hierbij aan ideeën of overtuigingen die absoluut niet in overeenstemming komen met de realiteit, of een onvermogen om orde aan te brengen, wat leidt tot een chaotisch gedrag of onbegrijpelijke taal.

Dit spel heeft hier van begin tot einde mee te maken, en het spel is samen gemaakt met mensen die hier last van hebben. Als je de game opstart krijg, dan krijg je ook verschillende veiligheidswaarschuwingen, dus hier moet je wel rekening mee houden. Ik adviseer ook niemand die net een trauma heeft meegemaakt, of een hele slechte periode achter de rug heeft om dit spel te spelen, maar ermee te wachten totdat jij je ook prima voelt.






Senua’s Saga: Hellblade II is het vervolg op Hellblade: Senua's Sacrifice, echter is het niet bekend hoeveel later. Het verhaal begint met Senua die als slaaf gevangen zit op een schip vol met slaven, door een storm slaat de boot om en spoel je aan op de kust van Midgard. Midgard is een rijk waarin wij volgens de Noorse mythologie leven, echter speelt het spel zich af in IJsland rond de tiende eeuw. Als je een keer bent aangekomen, probeer jij uit te vinden waar je bent en je zelf weer op te pakken. Al heel gouw maak je kennis met de slavenhandelaar, deze natuurlijk kwaad op je is omdat je ontsnapt bent. Eenmaal verder in het verhaal kom je meer te weten over de reuzen die het land in angst houden. Je leert onder andere wat de impact hiervan is, en wat de reuzen precies gedaan hebben om zo te worden. Dit doe je door op zoek te gaan naar de verborgen mensen, zoals deze genoemd worden. Door hun te vinden, laten hun je de waarheid van de reus zien en leer je zijn of haar naam kennen, deze weer nodig is om het probleem op te lossen. Tijdens je zoektocht blijft Senua te maken hebben met haar verleden, en natuurlijk de stemmen die ze blijft horen.

Tijdens haar zoektocht probeert Senua te slavernij tegen te gaan, en de mensen te bevrijden van de reuzen. Echter vraagt deze zoektocht mentaal veel van Senua, en dat merk je de gehele game toch wel. Er zijn verschillende tokens en geheimen te vinden, en door deze te vinden worden er nog wat achtergrondverhalen verteld, deze vind ik persoonlijk wel de moeite waard. De game is ongeveer 7 uur lang, maar als je het verhaal nog eens wilt spelen, dan kun je ervoor kiezen een andere verteller te pakken. Een andere verteller is niet alleen een andere stem, maar deze verteld het verhaal ook op een andere manier, hierdoor voelt het meteen anders en ook verfrissend aan. Ik kan nog meer over het verhaal vertellen, maar dan zou ik te veel verraden, en kort samengevat is dit gewoon het verhaal.






De gameplay is iets waar je even aan moet wennen, en dit vraagt soms wat geduld. Het is geen snelle game, maar vooral verkennen en het oplossen van puzzels, dit is zeg maar een groot onderdeel van dit spel. Nu is dit niet erg want dit past perfect in dit spel en geeft je ook tijd genoeg om puzzels op te lossen, maar ook om lekker te verkennen. De puzzels zijn niet heel moeilijk en met een beetje logisch nadenken kom je er snel door heen. De meeste puzzels zijn gewoon dingen activeren of iets vinden, en aangezien je dit op je gemak kunt doen, is dit heel makkelijk te doen. Er zijn puzzels waarbij je met een andere dimensie moet werken, maar ook deze zijn heel goed te doen.

Naast dit alles zit er ook vechten in het spel, en ik moet zeggen dat ik dat het minste vond aan het spel. Nu is Senua geen superheld en dat merk je heel goed aan de gameplay, want het vechten is erg sloom en stroef, en dat merk je ook terug aan het gedrag van Senua. Nu is dat stroeven en slome vechten niet heel erg, maar als een basisfunctie niet optimaal werkt, dan is dat wel een minpunt. Je kunt tijdens het vechten een aanval afweren en deze terug weerkaatsen, echter is de timing van het weerkaatsen zo precies, dat het voor mijn gevoel 9 van de 10 keer niet werkt. Ik heb het op een gegeven moment maar opgegeven en ben voornamelijk gaan ontwijken, om zo toch de gevechten te kunnen halen. Dit werkte voor mij wel, echter duurde hierdoor de gevechten langer dan nodig waren. Doordat de gevechten en vijanden voornamelijk hetzelfde waren, voelde dit ook nog eens eentonig aan. Je vindt vrij vroeg in het spel een spiegel, hiermee kun je af en toe de tijd voor een korte tijd vertragen. Dit helpt vaak wel om bepaalde gevechten te halen. De puzzels en alles eromheen vind ik prima aan de gameplay, echter had het vechten wat beter gemogen.






Op grafisch gebied kom ik misschien als ik een keer goed begin, niet over uitgesproken, maar ik zal het proberen binnen de perken te houden. Senua’s Saga: Hellblade II 2 is grafische bom, en dat bedoel ik letterlijk. Ik heb veel mooie game's gezien, maar op grafisch gebied is dit echt de mooiste game die ik tot nu toe heb gezien. Ik praat over de Xbox Series X versie en op de PC zal hij misschien nog beter uitzien, maar ik heb amper meegemaakt dat ik twijfelde of ik nu zelf aan het spelen was of dat ik naar een scene aan het kijken was. De verschillen tussen filmpjes en de gameplay zelf zijn er wel, maar die zijn zo minimaal dat het gewoon bijna niet opvalt.

Deze game is met de nieuwste Unreal Engine 5 gemaakt worden, en ook bij de onthulling van deze Engine werd Senua’s Saga: Hellblade II als tech demo getoond. Een van de redenen dat alles grafisch zo mooi uitziet, is dat ook bijna alles op motion capture techniek gemaakt is worden, en dat zie je ook terug. Als je alleen al eens naar de gezichtsuitdrukking kijkt, dan zie je ook hoe veel details daarin verwerkt zijn. Als ik kijk naar de omgeving, dan zie je echt hoeveel moeite daarin gestoken is worden. Echt op grafisch gebied is deze game gewoon te gek, en ik moet er eerlijk bij zeggen, ik heb nergens het idee gehad dat er iets niet mooi afgewerkt was.






Normaal neem ik geluid niet apart op in een review, maar bij deze game vond ik het wel nodig om toch iets over te vertellen, want daar is ook heel veel werk in gestoken. Als je de game opstart dan krijg je het advies om deze game te spelen met een 3D headset, want deze game zou daar optimaal gebruik van maken. De reden dat ze dit aanbevelen heeft te maken met de stemmen die Senua hoort. De makers willen namelijk het psychose gevoel dat Senua doormaakt zo goed mogelijk overbrengen aan de speler. Doordat je een headset ophebt, ben je voor een groot deel afgesloten van de rest van de wereld, hierdoor hoor jij heel goed die stemmen om je heen draaien. Ik moet zeggen dat dit echt een geweldige ervaring is, en dan heb ik nog niet eens een super duren headset.

Ik heb de game gespeeld met zowel mijn Turtle Beach Stealth 600 Gen 1 headset, als met mijn LG Dolby Atmos Soundbar, en ik moet zeggen dat de sfeer erg goed wordt overgebracht met een headset. Dat wil niet zeggen dat je deze game niet samen met iemand anders kunt spelen, want de game klinkt ook goed met een Soundbar, maar voor het echte psychose gevoel te beleven is een headset wel nodig. Dan wil ik het nog kort hebben over de acteurs, want man o man wat zetten deze goed werk neer. Melina Juergens zet de rol van Senua echt zo goed neer, dat je toch twijfelt of je dit wel kunt acteren. Melina had met Hellblade: Senua's Sacrifice al meerdere Awards gewonnen voor best performance, en het zou me ook niet verwonderen als ze ook deze keer wel een award weet te winnen.






Laten we het ook nog even hebben over de muziek, want ook dat maakt een deel uit van het spel. Hoewel de muziek voor een groot deel slechts achtergrondmuziek is, is deze toch tof. Op veel punten van de game is het voornamelijk op de achtergrond, maar er zijn momenten waar de muziek heel mooi naar voren komt. Vorig jaar op de Game Awards werd al een heel mooie voorstelling gegeven van de muziek, en ook dat nummer kwam voor in het spel. Het enige jammere vind ik dat de muziek heel vaak op de achtergrond verdwijnt, maar de momenten dat deze aanwezig is, dan steelt het wel de show. Zoals altijd moet je muziek horen, en deze keer doe ik het iets anders, in plaats van dat ik een stukje direct uit het spel zoek, deel ik dat stukje van de Game Awards, want deze klinkt erg mooi en deze komt tenslotte ook voor in de game zelf.





Ik heb een paar keer tijdens het spelen proberen de livestream aan te zetten, echter wilde het in het begin niet lukken, want om een of andere reden mocht ik deze game niet streamen. Na een paar dagen is het uiteindelijk toch gelukt en heb ik 1x de stream kunnen opnemen via Twitch. Omdat ik heel veel heb opgenoemd wilde ik toch deze graag met jullie delen, maar let op, er kunnen spoilers aanwezig zijn.





Dan de bekende vraag, heeft deze game een replay waarde. Dat is een heel makkelijk antwoord en dat is ja. De game is op heel veel punten een pareltje en de stijl heeft voor mij een aparte sfeer. De keuze om de game nog eens te spelen, maar dan met een andere verteller, is voor mij al genoeg reden om hem gewoon nog eens te spelen. Dus ja ik zou deze game zo meteen nog eens op te pakken.






Toen ik de game uitgespeeld had, had ik eens naar mijn achievements gekeken. Tot mijn verbazing miste ik er nog 3, en deze waren na wat nakijken heel makkelijk te halen. Ik heb daarom me maar de moeite genomen om deze ook te halen en heb de game nu 100%. Ik moet zeggen dat het niet heel moeilijk was, maar het vraagt wel even een beetje geduld met zoeken.






Senua’s Saga: Hellblade II was een game die tijdens de Game Awards van 2019 samen met de Xbox Series X onthuld werd, en dat was toen al meteen een game wat ik grafisch mooi vond uitzien. Het ging toen nog een beetje om een promotie teaser, dus ik had er rekening mee gehouden dat het grafisch nog kon afwijken. Echter heeft deze game de beloftes op grafisch gebied helemaal waargemaakt voor mij, wat een prachtige game is het. Bijna alles aan deze game vond ik tof en mooi gedaan, en dat wilt echt wat zeggen. Helaas had alleen het vechten voor mijn gevoel iets beter uitgewerkt mogen worden, en had er iets meer afwisseling in de vijanden mogen zitten. Voor de rest is dit een hele prachtige game met een hele eigen stijl, een game die je gewoon eens moet hebben gespeeld. Voor de mensen die Xbox Game Pass voor PC of Ultimate hebben, kunnen deze game via dat abonnement gratis spelen.