Alan Wake II
Alan Wake II is een spannende thriller die speelt met je perceptie van realiteit. Net als in het eerste deel speelt de game zich af in een wereld waarin pagina's uit een manuscript lijken te bepalen hoe het verhaal zich ontvouwt. De schrijver van deze pagina's lijkt de wereld met zijn woorden naar zijn hand te zetten, maar is het de gekwelde schrijver Alan Wake of zijn boosaardige rivaal die dit doet? En hoe is Saga Anderson, en co-hoofdpersonage in de game, erbij betrokken? Dit zijn vragen die de speler in ongeveer twintig uur moet zien te beantwoorden door onderzoek te doen in Bright Falls en in een vreemde versie van New York. De game combineert mooie beelden met uitermate creatief design en geeft je een spelervaring die geen enkele andere game je zal geven.
:fill(white):strip_exif()/i/2006227066.jpeg?f=thumblarge)
“Wake! Alan… Alan Wake!” Bewapend met een zaklamp en revolver baant schrijver Alan Wake zich een weg door schimmen. Sommige veranderen in een fysieke gestalte en pogen hem van het leven te beroven, andere verdwijnen wanneer Alan zijn zaklamp op hen richt. Ze roepen zijn naam. Bestsellerschrijver Alan Wake is beland in een nachtmerrie die eng, beklemmend en spannend is en… die door hemzelf geschreven is. Maar is hij in zijn nachtmerrie voornamelijk hoofdpersonage of regisseur? Waar stopt de nachtmerrie en waar begint de realiteit? En wat heeft het andere hoofdpersonage te maken met dit verhaal? Die vragen spelen een centrale rol in Alan Wake II en niet alleen voor de speler, maar ook voor de hoofdpersonages zelf.
Voor een deel is deze set-up natuurlijk niet nieuw. In de in 2010 verschenen originele versie maakt de naamgever van de game min of meer hetzelfde mee. In dat verhaal belandde Alan Wake met zijn vrouw Alice in Bright Falls, een afgelegen plaatsje aan Cauldron Lake. In dat verhaal komt Wake na verloop van tijd pagina’s tegen uit een manuscript dat door hem geschreven lijkt te zijn, maar waar hij zich niets meer van kan herinneren. De pagina’s vertellen echter precies wat er gebeurt in het verhaal waarin de speler en Wake zelf op dat moment een hoofdrol spelen. Alan Wake II kent wel wat variaties, maar is in grote lijn een voortzetting van de al in 2010 ingezette lijn.
Dat roept wellicht de vraag op of je het eerste deel gespeeld moet hebben om het tweede deel te kunnen spelen. Veel opvolgers van eerder verschenen games zijn vaak ontworpen om door iedereen gespeeld te kunnen worden. Op zich geldt dat voor Alan Wake II ook wel, maar de impact van de setting en het verhaal zijn niet half zo sterk als je niet bekend bent met de plaatsen, personages en gebeurtenissen uit het eerste deel. Er zijn namelijk best wat namen die terugkomen en die zo beide games met elkaar verbinden. Sterker nog: in het meest ideale geval heb je Control ook gespeeld. Ontwikkelstudio Remedy sprak tijdens de release van dat spel over de Remedy Connected Universe, waar Alan Wake en Control deel van uitmaken. In Control worden de gebeurtenissen uit Alan Wake nadrukkelijk aangehaald. Je kunt dat spel zien als een spin-off. De gebeurtenissen daarin zijn wat minder van belang dan die in Alan Wake zelf, maar het moge duidelijk zijn dat het een pre is als je deze games gespeeld hebt.
Ik had die luxe helaas niet. Destijds heeft redacteur Paul Hulsebosch de reviews van zowel Alan Wake als Control geschreven en aangezien zelfs gameredacteuren niet álles kunnen spelen, was ik tot hier onbekend met het verhaal van Alan Wake. Wat onderzoek leert al snel dat dit tweede deel zich in hetzelfde plaatsje afspeelt als het eerste deel en dus dat er redelijk wat personages terugkeren. Dat begint met FBI-agent Robert Nightingale, die in het eerste deel nog jacht maakte op Wake. Nightingale duikt na dertien jaar verdwenen te zijn geweest ineens op vanuit Cauldron Lake en valt ten prooi aan de Cult of the Tree, die Nightinggale ceremonieel offert door zijn hart uit zijn lichaam te halen.
FBI-agenten Saga Anderson en Alex Casey komen ter plaatse om de moord te onderzoeken. De speler doet dat vanuit Saga, die dus ook een speelbaar personage is in deze game. Over bovenstaande twee zinnen valt enorm veel uit te leggen. Zo is Alex Casey bijvoorbeeld niet alleen een personage aan de zijde van Saga, maar ook een personage in de boeken van Alan Wake. Saga en Alex maken daar grappen over, maar hoe de verhalen van Wake zich nou precies verhouden tot de realiteit en wat eigenlijk precies realiteit is en wat niet, vormt een belangrijk deel van de kern van de game. Voor Saga geldt hetzelfde: zij begint als buitenstaander, maar komt er langzaam achter dat ze meer vervlochten is met Bright Falls dan ze zelf denkt. Nee, dan ze zelf wéét. Maar wat Saga zeker denkt te weten, wordt per hoofdstuk minder helder.
:fill(white):strip_exif()/i/2006227066.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2006227060.jpeg?f=fpa)
/i/2004831796.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/2004790872.jpeg?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/266273/crop5e26d80cce2b0_cropped.jpeg?f=community)
/i/2004788132.webp?f=fpa)
:strip_exif()/i/2006189750.jpeg?f=fpa)