Toen de eerste Alan Awake uitkwam voor de Xbox 360, was ik al helemaal verkocht van de game. Ook de Remastered heb ik met veel plezier gespeeld. Ik was al heel lang het wachten op het vervolg en toen eindelijk de fysieke Deluxe versie uitkwam, heb ik me deze meteen gekocht. Was de game het wachten waard? Dat vertel ik je in deze review!
Ik had de game op release willen pakken, maar ik was toen nog met wat andere games bezig, waardoor ik besloten had nog even te wachten. Toen ik hem uiteindelijke wilde kopen, werd een fysieke versie aangekondigd. Omdat ik toch wel graag verzamelen doe, en omdat bij de fysieke versie meteen ook alle DLC en een digitaal kopie van deel 1 zat, besloten om nog wat langer te wachten op de fysieke versie. Ja het wachten was lang, maar dat was het wel waard.
Het verhaal van Alan Wake speelt zich 13 jaar naar de gebeurtenissen van deel 1 af. Het begint met een monoloog van Alan, terwijl ze hem laten zien met een gat in zijn voorhoofd, op dat moment nog onbekend van hoe of wat. Het verhaal begint met een naakte man die tevoorschijn komt uit de donkere oevers van Cauldron Lake. Een cult vindt hem en hij wordt op een ritueels manier vermoord.
Je begint het spel als FBI-speciaal agent Saga Anderson, die samen met haar partner Alex Casey naar het stadje Bright Falls worden gestuurd. Hun moeten de moord op de nog onbekende persoon onderzoeken, wat die naakte man uit het water blijkt te zijn. Saga heeft een gave waardoor ze via een soort mind palace dingen via een andere manier kan onderzoeken en uitpuzzelen. Hoe dieper ze gaat, hoe bizarder deze zaak lijkt te worden. Tijdens het onderzoek komen scripts en aanwijzingen van Alan Wake naar voren, dat volgens hen apart is want Alan Wake is tenslotte al 13 jaar vermist. Alan Wake verschijnt opeens op het strand en niet wetend wat er precies gebeurd is.
De kern van het verhaal heeft maken met een script, waarvan men dacht dat Alan Wake deze geschreven zou hebben, maar dit blijkt een duistere entiteit te zijn die zich voor doet als Alan Wake. Je speelt het spel met zowel Alan Wake als met Saga Anderson, alle 2 hebben ze een eigen verhaal en beleving. Deze 2 verhalen komen uiteindelijk bij elkaar en zorgt voor een einde, waarvan ik hem als een typische Steven King einde zou omschrijven. Ik kan het verhaal in vrij grote details uitleggen, maar dan verraad ik te veel van dit spel die gewoon een vrij uitgebreid, maar ook best een complex verhaal heeft. Het spel kent een nieuw game plus mode, deze een ander einde heeft.
De gameplay zit goed in elkaar, en dat geld voor het spelen met beide personages. Het mooie vind ik dat je 2 soorten gameplay in 1 hebt, want de manier hoe je met Alan Wake speelt, is anders dan met Saga Anderson. Dit soort gameplay zorgt voor afwisseling en houd je voor mijn gevoel ook scherp. De manier van aanvallen is wel hetzelfde, en voor de mensen die de eerste game gespeeld hebben herkennen dit meteen. De meeste vijanden zijn een soort van schaduw, deze moet je eerst normaal maken, dit doe je door er met de zaklamp op te schijnen zodat ze hun schaduw verliezen. Als je dat gedaan hebt, dan kun je ze uitschakelen. Uitschakelen kan gewoon met een pistool of jachtgeweer. Mocht je nu een flare gun of een licht granaat hebben, dan kun je deze direct inzetten en dan hoef je de zaklamp niet te gebruiken.
Beide personages hebben een anders doel in het spel, en dat zie je ook aan de gameplay terug. Laat ik beginnen met Saga Anderson, omdat zij een FBI-agent is, zal je met haar vaker een verbinding moeten zoeken in gevonden bewijsmateriaal. Tevens kan zij ook aan de hand van foto's een soort profiel maken van mensen, waardoor je steeds meer over een bepaalde persoon te weten komt. Dit in elkaar knopen van bewijs is niet heel moeilijk, maar wel erg leuk om te doen.
Met Alan Wake doe je veel verkennen en daarom kom je soms dingen in het verhaal tegen die herschreven moeten worden. Je moet dan op een bepaalde plaats zijn en aangegeven dat het verhaal anders geschreven moet worden, je ziet dan ook direct dat de omgeving veranderd, je kunt hierdoor andere dingen vinden en doen. Dit zorgt ervoor dat je vaker gaat wisselen en zo probeert de puzzel of mysterie op te lossen.
De besturing is verder prima en niet al te moeilijk. Je kunt vrij goed bewegen en alles wat je nodig hebt, zit allemaal binnen hand bereik. Enige minpunt waar ik me soms aan stoorde, was als je van wapen aan het wisselen was en je te snel deed mikken, dat hij dan in een soort van animatie bleef hangen. Ik had hier vooral last van op momenten dat ik snel moest wisselen omdat ik in een gevecht zat. Voor de rest was ik zeer te spreken over de Gameplay en de besturing.
Tenslotte wil ik nog even noemen dat er wat dingen in de Gameplay anders kunnen zijn als je een nieuw Game Plus doet. Ik vermelden al dat het einde anders was, maar ook bepaalde scenes en gesprekken kunnen wat anders zijn. Ik kan dit natuurlijk verraden, maar dit zelf ontdekken is natuurlijk leuker.
Grafisch gezien vond ik de game erg sterk overkomen, en zeker in combinatie van Motion capture en echte scenes. Dat de game gewoon geprogrammeerd is en dat ze vooral Motion capture hiervoor gebruikt hebben, is geen geheim. Maar er zijn ook genoeg scenes aanwezig dat gewoon normaal gefilmd is en erin geplakt is worden. Er was zelfs een scene waarin je dus een combinatie van alle 2 had, en die vond ik persoonlijk heel mooi gemaakt.
Hoe het echte camera werk uitziet hoef ik denk ik in een game review niet te omschrijven, maar hoe de game zelf oogt wel. De omgeving, effecten en alles eromheen ziet er mooi en goed afgewerkt uit. Ook als je soms om je heen keek naar de natuur, of naar de lichteffecten van bijvoorbeeld de stad, dan zie je echt dat dit met zorg en passie gemaakt is worden. Als we kijken naar de personages zelf, ook deze zien er heel mooi en goed afgewerkt uit.
Als ik dan nog even naar het acteer werk kijk, dan kan ik niks anders zeggen dan top gedaan. Elke acteur zet zijn rol ijzersterk en geloofwaardig neer, ik kan hier dan ook niks negatiefs overzeggen. Iets waar ik wel per toeval achter kwam, maar niet tijdens het gamen gemerkt heb, is dat er 2 acteurs waren die Alan Wake gedaan hebben. Eentje heeft het praten gedaan en de andere het acteer werkt, een beetje vergelijkbaar met Darth Vader van Star Wars, waar dit ook gebeurd is. Een ander leuk weetje is dat de acteur die Alex Casey speelt, ook de bedenker van Alan Wake Sam Lake was.
Ja over de muziek ben ik ook erg te spreken, want er zitten echt een paar hele goede nummers in de game. De nummers waren zelf zo goed, dat ze een liedje hebben gebruikt voor een liveoptrede tijdens de Game Awards van 2023. The Old Gods of Asgard, een van de bands die zowel de muziek gemaakt heeft als ook een rol in het spel hebben, hebben top werk afgeleverd. Er zijn ook nummers van andere artiesten aanwezig, en ook over die ben ik zeer te spreken. Zo vond ik bijvoorbeeld “Wide Wake van Jaimes”, en “Follow You into the Dark van Rakel” hele mooie nummers. Ik vond die nummers zo mooi, dat ik ze in mijn Spotify playlist heb gezet. Muziek is natuurlijk iets dat je moet horen, en daarom deel ik heel graag eentje met jullie. Ik heb voor deze review het optreden van de Game Awards gekozen, gewoon omdat ik deze heel tof vond.
Het spel heeft in totaal 2 uitbredingen gekregen, de Night Springs en The Lake House DLC. Als je de fysieke versie hebt gekocht van Alan Wake 2, dus de Deluxe Edition, dan heb je deze 2 DLC er meteen bij zitten. Wat ik wel mooi vond aan deze DLC, is dat je deze gewoon tussendoor kon spelen. Zo was er een moment dat Agent Kiran Estevez verteld over een gebeurtenis in Cauldron Lake die zij had meegemaakt, en dan krijg je de kans om deze te spelen. Er zijn ook momenten dat een TV ziet en je dan te maken krijgt met een Night Spring uitbreiding. In beide DLC zitten ook was crossover elementen van Control in. Control is ook een game van Remedy, dus heel raar is het niet. Ik zal beide DLC in het kort omschrijven om jullie zo een beeld te geven van wat je kunt verwachten van deze uitbreidingen.
Laat ik beginnen met die van Night Springs, want deze is tenslotte ook als eerste uitgekomen. De Night Springs DLC is uitgekomen op 8 juni 2024 en bestaat uit meerdere hoofdstukken, deze hoofdstukken zijn verbonden met personages uit Remedy's universum. Elk hoofdstuk wordt als een hoofdstuk uit een tv-programma gepresenteerd, en je speelt telkens met een andere personage. Elk verhaal speelt op een andere locatie en tijdstip af. Zo speel je een aflevering met Rose, een serveerster die verliefd is op Alan Wake, en dat heel duidelijk laat merken. In haar aflevering is Alan Wake ontvoert en is het aan haar om hem te redden. In een andere aflevering speel je weer met Jesse Faden, de hoofdpersoon uit Control. Zij is opzoek naar haar broer, die vast zou zitten in het bekende koffie pretpark. Zonder in veel details te gaan, deze DLC is een leuke toevoeging en zorgt voor wat afwisseling in de gameplay.
Waar de Night Springs DLC slecht een leuke toevoeging is en verder niks met het verhaal van Alan Wake 2 te maken heeft, is dat bij de The Lake House DLC wel anders. Deze DLC voegt wat meer achtergrondinformatie toe, en deze is uitgekomen op 22 oktober 2024. De DLC heeft te maken met een incident die heeft plaats gevonden, The Lake House is een onderzoeksfaciliteit die is opgezet om paranatuurlijke activiteiten bij Cauldron Lake te monitoren. Cauldron Lake is toevallig een portaal naar The Dark Place en daarom juist belangrijk om alles in de gaten te houden. Agent Estevez arriveert bij het verlaten Lake House, maar ontdekt dat er een gruwelijke bovennatuurlijke entiteiten is losgelaten via een abstracte schilderij. Het is aan Estevez om erachter te komen waarom dit gebeurd is en hoe ze dit kan tegenhouden. Het is een hele leuke DLC die voor mijn gevoel wel een mooie aanvulling is.
Ik heb van mijn fysieke Deluxe versie een mini unboxing gemaakt, zodat ik deze met jullie kan delen. Ik vond het leuk om deze te maken zodat ik hem aan deze review kon toevoegen, zeker in een tijd waar fysieke games steeds minder verkocht worden, maar ook omdat de game het eerste jaar alleen digitaal te koop was.
Dan de leukste vraag van elke review, heeft deze game voor mij een replay waarde? Dat antwoord is voor mij een dikke ja! Ik heb me vanaf het begin tot aan het einde heel goed vermaakt aan deze game. Buiten een kleine ergernis bij het wisselen van wapens in een spannend moment, kan ik niks negatiefs bedenken over deze game. Ik wil de game zo wie zo nog eens uitspelen op New Game Plus, om toch het alternatieve einde te zien. Maar buiten dat wil ik de game gewoon nog eens graag spelen, want het was gewoon een zeer sterke game, en voor mijn gevoel een van de beste games uit 2023.
Op moment van schrijven bezit ik 72 van de 89 trophies die aanwezig zijn in de game, dit is van zowel de main game als beide DLC samen. Het totaal zou uitkomen op 82%, daarvan is 89% de main game. Ik bezit nog eens 76% van de Night Springs DLC en 45% van The Lake House DLC. Als ik de game nog een keer ga spelen, dan ga ik zeker proberen om hem 100% te krijgen. Dit is z’n game waarvan ik hem gewoon graag Platinum zou willen hebben, en dat is niet iets dat ik vaak heb.
Alan Wake 2 is het lang verwachte vervolg op het succes volle Alan Wake uit 2010, die toen voor de PC en Xbox 360 was uitgekomen. Hoewel de game in 2023 was uitgekomen, heb ik hem zelf pas in 2024 gespeeld. Vlak voordat ik hem wilde kopen, werd de fysieke Deluxe versie aangekondigd. Ik heb besloten hierop te wachten, en ik moet zeggen de game was het wachten waard. Ik heb van begin tot einde zo genoten van deze game, en dat gewoon op bijna alle punten. Het einde voelde een beetje als een Stephen King einde, maar gezien het spel een alternatief einde heeft op de New Game + mode, wilt dat ook wel iets zeggen. Beide uitbreidingen zijn een hele leuke toevoeging die niet alleen meer achtergrond verhaal met zich meebrengt, maar ook voor wat afwisseling zorgt, vooral omdat je deze tijdens je gameplay kunt spelen. Ik kan deze game echt aan iedereen aanraden, vooral als je deel 1 hebt gespeeld.