Inleiding
Samengevat
De Huawei WiFi AX3 is mooi vormgegeven, maar wel wat beperkt voor de prijs. De router presteert enkel voluit op wifigebied in combinatie met apparatuur die Wi-Fi 6 Plus ondersteunt. De instellingsmogelijkheden van de router zijn voldoende voor een router in dit prijssegment, maar niet erg uitgebreid. Ook de voordelen van de op de doos geadverteerde quadcoreprocessor zien we niet direct terug. De omgang met ruis, zowel op hetzelfde als een naburig kanaal, is in onze testopstelling erg slecht waardoor deze router geen aanrader is in drukke wifi-omgevingen.
In onze serie routertests van de afgelopen maanden hebben we zoveel mogelijk de populairste routers uit de Pricewatch proberen te behandelen. Er zijn verschillende fabrikanten aan bod gekomen die allemaal een eigen benadering hebben op het gebied van gebruikerservaring, vormgeving, functionaliteit van de smartphoneapplicatie en de firmware op de router zelf. We voegen nu een nieuwe naam aan de rij geteste fabrikanten toe en bekijken we voor het eerst een router van Huawei.
Huawei kennen we al langer als fabrikant van onder andere de infrastructuur van mobiele telefonienetwerken en smartphones. Ze brengen al een tijdje consumentenrouters uit die zich voornamelijk in het goedkopere segment bevinden. De eerste Huawei-router die in de Pricewatch vermeld werd, is de Huawei WS330 die in 2015 in Nederland verkrijgbaar werd. De Huawei WiFi AX3 is de opvolger van de WS5200 en in Europa in twee ‘smaken’ te verkrijgen: een dualcore- en een quadcore-uitvoering. Naast de processor is het verschil tussen deze twee routers de ondersteuning voor Huawei Beam, die met een NFC-antenne werkt. We kijken in dit artikel naar de quadcore-uitvoering die buiten Europa ook wel aangeduid wordt als AX3 Pro. De router is niet duur voor een Wi-Fi 6-router met een quadcoreprocessor. De router kost op het moment van schrijven 59 euro. In die prijsklasse hebben we tot nu toe twee andere Wi-Fi 6-routers getest: de ASUS AX53-U en de TP-Link AX-10. Die laatste ondersteunt enkel op zijn 5GHz-radio Wi-Fi 6. Wel mist de AX3 ten opzichte van de ASUS-router een USB-aansluiting.
Wi-Fi 6 Plus
Op de verpakking en op een van de antennes op de behuizing van de AX3 zien we de term 'Wi-Fi 6 Plus' verschijnen. Dit is een aanpassing van Huawei op de vastgelegde Wi-Fi 6-standaard, of, zoals Huawei het zelf zegt: 'een stel unieke kenmerken op basis van de Wi-Fi 6-standaard'.
:fill(white):strip_exif()/i/2005310154.jpeg?f=imagemedium)
Een van die ‘unieke kenmerken’ van Huawei's Plus-versie is de inzet van hele kleine kanaalbandbreedtes tot aan 2MHz smal waardoor tot aan 6dB winst wordt gehaald in de sterkte van het signaal. Hierdoor reikt het verder, maar er blijft dan in de praktijk niet zoveel snelheid over, in theorie maximaal 30Mbit/s onder ideale omstandigheden.
Daarnaast noemt Huawei ook de ondersteuning voor 160MHz-bandbreedte een onderdeel van Wi-Fi 6 Plus. Dit lijkt ons wat overdreven, omdat dat al was vastgelegd in de standaarden die onderdeel zijn van Wi-Fi 6.
Dat klinkt allemaal mooi, maar er is een nadeel: ondersteuning voor Wi-Fi 6 Plus vinden we tot nu toe enkel nog in Huawei- en Honor-apparaten die voorzien zijn van een Gigahome- of Kirin-chipset van de Chinese chipsetfabrikant HiSilicon, eigendom van Huawei. Apparaten die zijn gebaseerd op andere chipsets kunnen wel een ‘normale’ Wi-Fi 6-verbinding opbouwen met deze router, maar de maximum bandbreedte blijft dan beperkt tot 80MHz, waarmee de snelheid maximaal op 1,2Gbit/s blijft steken.
Over de werking van deze techniek in de praktijk kunnen we niet veel zeggen, omdat de clients in onze wifi-testopstelling beschikken over wifi-adapters die op Intel-chipsets zijn gebaseerd. Daarmee kunnen ze dus niet de maximale snelheid van deze router benutten, want zonder Wi-Fi 6 Plus-ondersteuning kun je geen gebruikmaken van de maximale bandbreedte van 160MHz van de AX3.
Het wordt tijd om de doos te openen en te kijken wat Huawei precies levert voor iets meer dan vijf tientjes. Is deze router interessant als je niet over Wi-Fi 6 Plus-clients beschikt? Wat voegt de quadcoreprocessor toe en wat staat er eigenlijk in de algemene voorwaarden?
:strip_exif()/i/2005311444.jpeg?f=imagearticlefull)
De hardware
Als we de Huawei WiFi AX3 uitpakken, valt op dat de meegeleverde adapter een van de kleinste is die we bij een router meegeleverd hebben gekregen. De adapter kan maximaal 12W leveren en heeft een werkspanning van 12V. De aansluiting is een barrelplug. Mocht de adapter ooit sneuvelen of kwijtraken, dan is deze dus makkelijk te vervangen. De kabel heeft een lengte van 130cm, wat kort aanvoelt. Dit kan je beperken in de mogelijkheden om de kabel netjes achter andere dingen door te geleiden, waardoor de router niet op de gewenste plek, maar vrij dicht bij een stopcontact moet staan.
De hardware van de AX3 is verpakt in een strak ontworpen, spierwitte plastic behuizing. Die behuizing is geen nieuw ontwerp, maar overgenomen van de eerder genoemde voorganger: de WS5200. Design is een kwestie van smaak, maar we vinden het ontwerp erg strak, zonder te veel af te wijken van het 'standaard uiterlijk' van een router. De vier antennes vormen ook een onderdeel van het design. Ze zijn aan de achterzijde gemonteerd met een scharnierconstructie waardoor ze in- en uitgeklapt kunnen worden, maar niet kunnen kantelen of draaien.
De router is erg licht, wat er op duidt dat er geen grote koelblokken en ventilatoren in zitten. Dit merken we tijdens de test: de router voelt vrij warm nadat de wifitest is doorlopen. Aan beide zijkanten van de behuizing bevinden zich sleuven in de behuizing om warmte te laten ontsnappen, maar de onderzijde en bovenzijde zijn potdicht. Bij zijn voorganger was dit anders: die was aan de onderzijde nog wel geperforeerd.
De AX3 staat niet erg vast verankerd op zijn basis. Er zijn maar twee minieme rubber stripjes onder de behuizing geplaatst die moeten voorkomen dat het apparaat verschuift. Mede door het lage gewicht van de AX3 trek je deze dus makkelijk uit positie als een kabeltje iets te kort is. Een mogelijkheid om de router op de wand te monteren is niet aanwezig, maar dat is ook wat lastig doordat de antennes altijd dwars op de behuizing uitsteken. De antennes zijn wel inklapbaar, maar dan liggen ze tegen de behuizing aan, wat natuurlijk niet ideaal is voor de antennewerking.
Aan de voorzijde van de behuizing vinden we een statusled die je niet kunt uitschakelen in de firmware. De led is niet erg fel en knippert ook niet, dus zal er niet zo snel onnodige aandacht naar de router getrokken worden. Verdeeld over de achterzijde vinden we vier gigabitethernetaansluitingen die om ruimte vechten met de basis van de antennes. Een van de aansluitingen is gereserveerd voor de WAN-aansluiting en de overige drie zijn LAN-aansluitingen. Die drie aansluitingen zullen voor de meeste situaties afdoende zijn, maar het is een aandachtspuntje als er geüpgraded wordt van een router die vier aansluitingen biedt, zoals de meeste routers vaak doen. De aansluitingen zijn niet met kleur gecodeerd en de omschrijving is met kleine lettertjes verzonken in het plastic aangebracht, waardoor het af en toe even zoeken is welke aansluiting voor de WAN en voor de LAN is, zeker in een wat donker hoekje.
Chipset
In de Huawei AX3 vinden we de Gigahome 650-chipset. De basis hiervan wordt gevormd door de Arm Cortex-AX53-1,4GHz-quadcoreprocessor. Deze processor beschikt over 256MB werkgeheugen en 128MB aan flashopslaggeheugen. Hij is krachtiger dan wat we bij concurrenten in deze prijsklasse zien en de router zou daar potentieel voordeel mee kunnen behalen. Een router kan met een multicoreprocessor de processen die het netwerkverkeer behandelen over meerdere kernen tegelijk verdelen, waarmee netwerkverkeer efficiënter kan worden behandeld. Hierbij kun je denken aan een kern voor de firewall, een kern die de packetinspection afhandelt en een kern voor qos. De manier waarop dit geïmplementeerd wordt in de software is afhankelijk van de fabrikant, dus of de AX3 profiteert van de vier kernen, is vooral afhankelijk van de kunsten van de afdeling die de software voor de AX3 heeft ontwikkeld.
De software
De webinterface van de Huawei WiFi AX3 is redelijk overzichtelijk. Na het inloggen beland je op een pagina met een overzicht van het huidige netwerk en de status van de router, zoals de uptime en het publieke IP-adres van de router.
Bovenin zijn vijf basisopties te vinden voor de internetverbinding, het wifinetwerk en de aangesloten apparatuur. De geavanceerde opties zijn ondergebracht onder het kopje ‘meer functies’.
De functionaliteit van de router is, zeker gezien de prijs, prima. Alle basis- en iets geavanceerdere functies die je graag ziet in een router, zijn aanwezig, zoals IPTV-VLAN-ondersteuning, de mogelijkheid om de router als wifirepeater te gebruiken, meshondersteuning, vpn-clientondersteuning (L2TP en PPTP) en gebruikerstoezichtmogelijkheden, maar de instellingsmogelijkheden van die opties gaan soms niet zo diep als je zou wensen.
De interface van de router werkt erg rap. Instellingen worden vlot toegepast en pagina's worden snel geladen. Dat zien we wel eens anders bij routers in het goedkope segment en is dus een pluspunt.
Slimmigheidjes en overbodige functies
Als we diep in de software van deze router duiken, zien we wat unieke slimmigheidjes die we nog niet gespot hebben op andere routers. Een voorbeeld hiervan is de timer op het gastennetwerk. Als je dit netwerk activeert, start de timer die 4 uur of 24 uur loopt en eventueel handmatig met 30 minuten te verlengen is. Hierna wordt het gastennetwerk weer uitgeschakeld. Op dit gastennetwerk is ook een snelheidslimiet toe te passen om er bijvoorbeeld voor te zorgen dat gasten niet al je bandbreedte in gebruik nemen.
Een andere handige optie zagen we terug in het wifi-instellingenmenu, waar het uitschakelen van een frequentieband een vinkje activeert die de band automatisch weer inschakelt na een herstart voor het geval je dat vergeet.
Sommige opties lijken ons wat overbodig. Zo is er een diagnosefunctie waarbij de router een aantal tests doorloopt om problemen te kunnen herkennen. Die functie is aan de ene kant erg karig, omdat enkel de uplinkrichting van de internetverbinding wordt getest, en aan de andere kant heel uitgebreid, omdat alle knoppen moeten worden ingedrukt voor de test, inclusief de resetknop die alleen in te drukken is met een pinnetje. Hoe vaak de knoppen kapot gaan, is ons niet bekend, maar het lijkt wat overbodig om dit in de diagnosefunctie op te nemen.
Unieke eigenschappen
Een van de functies die we ook tegenkomen in de instellingen is de ingebouwde NFC-antenne. Die kun je gebruiken om met een Android-smartphone met NFC verbinding te maken met het wifinetwerk van de router. In de praktijk werkt dit fantastisch simpel: je veegt de telefoon langs de router, er verschijnt een pop-up of je wil verbinden met het wifinetwerk en een paar seconden later is de telefoon verbonden zonder geklooi met wachtwoorden. Dit werkt nog net even makkelijker dan verbinden via WPS, waar je zelf eerst nog het juiste wifinetwerk moet selecteren op de telefoon. Het viel ons wel op dat enkel de gegevens van het 2,4GHz-netwerk worden doorgegeven via deze functie. Als je deze twee banden combineert tot één netwerk met hetzelfde ssid en wachtwoord, is dat niet zo erg, maar als je de netwerken gescheiden houdt, bijvoorbeeld voor iot-apparatuur, zal elke telefoon die je met deze functie gebruikt alleen met het 2,4GHz-netwerk verbonden worden.
Boven op de router bevindt zich voor die WPS-functie ook de H-knop, die naast WPS ook gebruikt kan worden om andere Huawei-routers via mesh te verbinden. Die andere routers moeten dan compatible zijn met Huaweis Link+-techniek.
Onderaan de opties is een subcategorie 'application' met daarin twee opties die op een wat vreemde plek staan: target wait time, ofwel twt, en een optie om de router en eventuele meshapparatuur die opgenomen is in het netwerk uit te schakelen.
Twt is een wififunctie en verwachtten we dus eerder bij de geavanceerde wifi-instellingen, en de tweede optie had wat ons betreft ook prima onder de meshinstellingen gekund. Dat verdelen van instellingen zien we ook op een ander vlak terug. Zo heeft de router een updatepagina waar de nieuwste update gedownload en toegepast kan worden. Updates worden standaard automatisch gedownload en toegepast, maar dit kun je uitschakelen. Toch is er verderop bij de systemsettings onder developeroptions nogmaals een vinkje te vinden waarbij je de automatische installatie van kritieke updates kunt uitschakelen. Wat die kritieke updates inhouden, blijft in het midden, maar we vinden er wel iets over terug in de algemene voorwaarden.
Algemene voorwaarden
Als we een review maken over Huawei-apparatuur, en dan in het specifiek de netwerkapparatuur, zijn we ons bewust van de controversiële naam van Huawei en dat hun apparatuur ook door steeds meer bedrijven en overheidsorganisaties is verbannen uit het netwerk.
Er zullen lezers zijn die zich niet goed kunnen voorstellen dat je al je privénetwerkverkeer zomaar door een router van Huawei stuurt. Wij zijn daar zeker niet blind voor en hebben daarom in deze review wat extra aandacht voor de privacyaspecten, zoals het moment dat we akkoord moeten gaan met de
:strip_exif()/i/2005342916.png?f=imagemedium)
algemene voorwaarden en de privacyverklaring. Die hebben we toch met iets meer interesse dan normaal doorgelezen. We vinden hier, met onze beperkte juridische kennis, weinig alarmerende zinsneden. Opvallend was punt 6.3 van de algemene voorwaarden waar we over het 'updateknopje' uit het het vorige hoofdstuk het volgende lezen: “U stemt ermee in dat Huawei het recht heeft om belangrijke updates voor uw router te downloaden en te installeren in geval van nood. Deze functie is standaard ingeschakeld. U kunt zich aanmelden bij de beheerwebsite van de router op het internet om deze functie uit te schakelen.” Dat laatste lijkt ons een wijs plan, maar daarbij komt wel de verantwoordelijkheid om de router handmatig up-to-date te houden. Het is prettig dat fabrikanten actie ondernemen wat de veiligheid van routers betreft, zodat er meer gereedschap beschikbaar is om veiligheidsincidenten met lekke routers snel in de kiem te kunnen smoren. Het is alleen maar de vraag in hoeverre je de fabrikant daarin vertrouwt, want net zo makkelijk als dat de 'sluizen gedicht' kunnen worden op afstand, kunnen deze ook geopend worden.
Testverantwoording
We testen routers in onze wifitestopstelling in het testlab, die eerder uitgebreid is besproken in dit artikel. De opstelling die we hebben gebouwd in een kooi van Faraday, stelt ons in staat om de wififunctie van de routers vrij van externe invloeden te testen. In de kooi wordt de router, of dut, aan de wan- en lanzijde verbonden met de trafficgenerator, de computer waarmee we gesimuleerd netwerkverkeer kunnen verzenden en ontvangen. Op de trafficgenerator draait ook het script dat het hele testproces
en de overige apparatuur in de kooi aanstuurt.
Die overige apparatuur bestaat uit vier computers, stations of sta's in wifitestjargon, waarvan er drie voorzien zijn van een Wi-Fi 6-adapter met twee afzonderlijke radio's. Twee van deze drie Wi-Fi 6-sta's zijn verbonden met een radiosignaaldemper, de Quadatten van Spirent. Hiermee kunnen we het radiosignaalniveau van de twee sta's verminderen, waarmee we demping van het signaal door afstand of muren simuleren. Het vierde sta is voorzien van een Wi-Fi 4-verbinding, 802.11g op 2,4GHz en 802.11a op 5GHz. Dit is de legacyclient, die ten opzichte van de andere sta's meer radiotijd van de router in beslag neemt door zijn lagere overdrachtssnelheid.
De vier sta's zijn ondergebracht in een eigen, geïsoleerde omgeving, de Octobox-26 van Spirent, waarmee voorkomen wordt dat ongedempte signalen via een omweg toch de radio in de netwerkkaart van de gedempte sta's weten te bereiken.
Als laatste staat er een radiosignaalgenerator in de kooi, de iGen van Spirent. Hiermee kunnen we eerder opgenomen netwerkverkeer afspelen om een concurrerend netwerk te simuleren. Dit apparaat kan dit uitzenden op verschillende bandbreedten en wifikanalen, en ook de WMM-prioriteiten zijn hierbij instelbaar. Hierdoor kunnen we een heel spectrum aan verschillende soorten storing produceren om te zien hoe de routers hiermee omgaan.
De software die we gebruiken om het netwerkverkeer te genereren tussen de sta's en de trafficgenerator, is iPerf3. Naast de wifiprestaties meten we met deze software hoe de doorvoer is van de lan- naar de wanzijde van de router via de bedrade aansluitingen. Ook de USB-opslagprestaties meten we met een aangepaste variant van de PCMark 10 Storage-benchmark.
De scenario's die we met deze opstelling doorlopen, resulteren per router in meer dan 6000 afzonderlijke scores. Sommige hiervan zijn gemiddelde uitkomsten van een complete test; andere scores zijn individuele testwaarden van elke seconde van een test. Al deze scores zomaar publiceren, zou resulteren in een onoverzichtelijk woud aan data, die daarbij in veel gevallen ook lastig te relateren zijn aan scenario's die in de 'echte wereld' optreden.
Doordat de omgeving van grote invloed is op het bereik, presteren wifirouters in iedere omgeving anders. We hebben daarom een reeks tests ontwikkeld, waardoor we de routers in ieder geval onderling een-op-een kunnen vergelijken. Wil je meer weten over de technieken en achtergronden rondom wifi, dan is dit artikel het lezen waard.
Test: draadloze doorvoer en demping
In de maximale doorvoertest bekijken we de doorvoersnelheid die maximaal haalbaar is op het wifinetwerk van de router. We testen dit in beide richtingen, dus van de router naar de client en vice versa.
Om wat context te bieden voor hoe de Huawei WiFi AX3 zichzelf gedraagt in deze tests, zetten we de resultaten tegenover de scores van een andere router die al eerder door de testprocedure is gegaan: de bijna gelijk geprijsde ASUS RT-AX53U.
In de maximale doorvoertest zien we dat de AX3 vrij gelijkwaardig of iets beter scoort dan de AX53U, behalve op 5GHz in de uplinkrichting: daar blijft de snelheid een beetje achter ten opzichte van de ASUS-router met iets meer dan 100Mbit/s.
Range versus rate
Bij het testen van de maximale doorvoer bij demping, of de range versus rate, meten we de doorvoer van de wifirouters, terwijl we de demping op de signalen van de client steeds verder opvoeren. Zo krijgen we een beeld van hoe de routers presteren als het bereik slechter wordt door grotere afstanden of muren.
- 2,4GHz dut -> sta
- 2,4GHz sta -> dut
In de resultaten van deze test zien we in de downlinkrichting dat met een klein beetje demping de snelheid lang op peil blijft. De doorvoersnelheid daalt uiteindelijk wel harder dan bij de AX53U als de demping steviger begint te worden dan 30dB, wat op het 2,4GHz-spectrum ongeveer het dempende effect is van een dragende muur, of een zendafstand van een meter of 30 in 'vrije lucht' ten opzichte van de router.
In de uplinkrichting scoort de AX3 iets beter dan de AX53U met bij goed bereik gemiddeld ongeveer 30Mbit/s meer doorvoersnelheid. Zodra er wat meer demping wordt toegepast gaat het vrij gelijkmatig op, als we de sprong even wegdenken die de AX53U vertoont halverwege het dempingspectrum.
In beide richtingen blijft de verbinding tot het op-een-na-hoogste dempingsniveau overeind, al reikt de AX53U toch nog net even verder. Bij dit soort dempingsniveaus moet daar niet te veel waarde aan worden gehecht, omdat we hier zonder ruis hebben getest. In de praktijk zou de achtergrondruis het signaal waarschijnlijk al lang overstemmen en bij dit soort dempingsniveaus sowieso geen verbinding tot stand komen.
- 5GHz dut -> sta
- 5GHz sta -> dut
Kijken we naar het 5GHz-spectrum, dan valt in de downlinkrichting op dat ondanks een zonnige en rappe start de doorvoersnelheid al snel stevig inzakt ten opzichte van de concurrentie. Vanaf 24dB-demping zien we dat de doorvoersnelheid chronisch ongeveer 100Mbit/s lager ligt dan bij de AX53U. Als de demping nog steviger wordt, trekt dit enigszins gelijk, maar onder minder dan ideale omstandigheden biedt de AX3 duidelijk minder bandbreedte dan mogelijk moet zijn.
In de uplinkrichting toont de AX3 hetzelfde beeld, met uitzondering van de ongedempte situatie, dan is de doorvoersnelheid al een stuk lager dan bij de AX53U, iets wat we ook al zagen in de maximale doorvoersnelheidstest.
Test: ruis
In onze ruis- of interferentietest doen we een doorvoertest zonder demping, maar we zenden met onze signaalgenerator wifiverkeer uit om een naburig netwerk te simuleren. Dit doen we met twee (wmm-)prioriteitsinstellingen aan de kant van de signaalgenerator: 'best effort' en 'voice'. We doen een test met deze twee instellingen op hetzelfde wifikanaal als de router en op een kanaal waarbij de bandbreedte deels overlapt met die van de geteste router. Om rekening te houden met overig netwerkverkeer, moet een router luisteren alvorens te zenden. Zeker bij overlappende netwerken zien we vaak verschillen in hoe de routers hiermee omgaan.
Ruis: zelfde kanaal
In deze tests activeren we de signaalgenerator en laten we hem netwerkverkeer versturen op hetzelfde kanaal als de router. We kijken vervolgens of de router een goede manier vindt om met de ruis om te gaan, wat kan door de bandbreedte te verlagen, maar ook door slim om te gaan met de verkeersprioriteiten en de agressiviteit van verzenden te verhogen om zo een weg tussen de ruis door te vinden. De verkeersprioriteit van de signaalgenerator is best effort, waardoor een assertieve router nog een goede bandbreedte kan behalen.
- 2,4GHz iGen best effort same channel
- 5GHz iGen best effort same channel
Als we ruis bieden op hetzelfde kanaal, zien we dat de router hier op 2,4GHz niet zo goed mee omgaat. Van de doorvoer blijft weinig over, slechts een paar Mbit/s. De doorvoersnelheid is lager dan die van de AX53U, die ook niet als de beste presteert met deze vorm van storing, maar de doorvoer van de AX3 vertoont minder pieken en dalen. Ook op 5GHz zien we hetzelfde beeld bij de AX3: de bandbreedte schommelt tussen de 20Mbit/s en 40Mbit/s. Dat is niet zo best vergeleken met de AX53-U die op deze band wel goed presteert. Het lijkt erop dat de AX3 veel te veel voorrang geeft aan een concurrerend netwerk, of een veel te laag mcs-niveau kiest bij ruis zonder te 'testen' of een hogere bandbreedte mogelijk is. Het is dus zaak de AX3 op een kanaal in te stellen dat het meest vrij van ruis is, wat natuurlijk altijd een goede praktijk is, maar van groter belang bij deze router.
Ruis: overlappend kanaal
In deze tests activeren we de signaalgenerator en laten we hem zodanig netwerkverkeer versturen dat het wifikanaal waarop de router werkt, gedeeltelijk overlapt wordt. Deze situatie is lastig voor routers, omdat ze tijdens het verzenden en ontvangen niet enkel hun eigen wifikanaal in de gaten moeten houden, maar ook naburige kanalen om goed om deze storing heen te kunnen coördineren.
- 2,4GHz iGen best effort-overlap
- 5GHz iGen best effort-overlap
Bij een overlappend kanaal kan de AX3 in elk geval op 2,4GHz zich meten met de AX53-U en blijft de doorvoer grotendeels overeind, wat anders is op het 5GHz-radiospectrum. Daar valt de doorvoersnelheid weer compleet op zijn gat. Nu is er meer ruimte op dit spectrum om overlap van netwerken te voorkomen en reikt de radioband en daarmee ook de concurrerende ruis minder ver. De kans dat de buren de router in de praktijk dus zo weten te verstoren, zal dus niet zo groot zijn. Toch is bij deze router nogmaals de conclusie dat je goed moet opletten dat je het netwerkkanaal op het meest ruisvrije deel van het radiospectrum instelt.
Ruis: zelfde kanaal hoge prioriteit
In deze testen herhalen we de voorgaande scenario's, maar we zetten de wmm-prioriteit van het concurrerende netwerkverkeer dat de signaalgenerator uitzendt op voice, de hoogste stand. Hiermee zendt het concurrerende netwerk met een stuk minder wachttijd uit, wat er voor zorgt dat de router die we testen eigenlijk continu te laat is met het instarten van zijn transmissies als deze een normale wmm-prioriteit gebruikt. Een router zal hierbij moeten schipperen tussen voorrang moeten geven aan het concurrerende verkeer en voorkomen dat de verbinding wordt verloren met de eigen clients.
- 2,4GHz-voice same channel
- 5GHz-voice same channel
- 2,4GHz-voice overlap
- 5GHz-voice overlap
In deze testen zien we op 5GHz overwegend hetzelfde beeld, met minder goede doorvoerresultaten doordat de band veel drukker bezet is. Op 2,4GHz is het resultaat dat de router compleet de verbinding met de client is verloren, zodra de ruis start op hetzelfde kanaal. Ook het overlappen met ruis laat de doorvoer zodanig wegzakken dat er eigenlijk geen sprake meer is van een netwerkverbinding.
Al deze tests hebben we meerdere keren uitgevoerd waarbij we de meest consistente uitslag hier in de grafieken presenteren. Tijdens de tests kwam het ook nog wel voor dat midden in de uitvoering de bandbreedte richting het nulpunt zakte, waar de snelheid bleef hangen totdat de ruis stop werd gezet.
De AX3 gaat dus zeer slecht om met ruis, en gooit zelfs als er nog een goede doorvoer mogelijk is het bijltje er zomaar bij neer. Wel is het goed om aan te geven dat de omstandigheden waarbij we in de kooi testen onvergelijkbaar zijn met nagenoeg alle praktijksituaties. Hier staat het concurrerende netwerk 'boven op' de router te zenden in plaats van een praktijksituatie waarin concurrerende signalen gedempt worden door muren, ramen en meubels en ook niet continu met hoge prioriteit zullen worden gezonden. Toch zullen deze resultaten zich ook in de praktijk vertalen naar een minder snelle doorvoer bij ruis als dat bijvoorbeeld de AX53-U in dezelfde situatie zal bereiken. Dit maakt deze router een minder goede keus voor gebruik in erg drukke wifiomgevingen.
Test: opgenomen vermogen
We hebben de Huawei WiFi AX3 aan de verbruiksmeter gehangen. Zo hebben we gekeken wat het verbruik is als de router niets doet, en als hij vol aan het werk is met vier wificlients tegelijk, terwijl we de doorvoer op de bedrade aansluitingen maximaal gebruiken.
- Opgenomen vermogen idle
- Opgenomen vermogen maximaal
Op dit gebied scoort de AX3 prima in de bovenste regionen. Als de router niets doet, verbruikt deze net geen 5W. Als de router stevig belast wordt, gaat het verbruik omhoog, maar nog steeds laat de AX3 dan een keurig verbruik noteren van 11,1W. De AX3 is de op-een-na zuinigste router in onze testen tot nu toe.
Conclusie
De Huawei WiFi AX3 is de goedkoopste router die we tot nu toe in de testprocedure hebben gehad, en je ziet dat helaas wel een beetje terug in de resultaten. De maximale wifidoorvoersnelheid op zowel 2,4GHz als 5GHz blijft wat achter ten opzichte van de concurrentie en precies hetzelfde geldt voor het bereik.
De ruistest liep voor deze router niet best af, Dat maakt deze router niet de beste keuze voor drukkere radio-omgevingen waar veel mensen dicht op elkaar wonen, zoals flats, appartementencomplexen en opgedeelde woningen. Misschien zijn de algoritmes die de omgang met ruis bepalen voor deze router iets te conservatief ingesteld en moeten deze nogmaals onder de loep worden genomen. In elk geval is het goed mogelijk dat dit gedrag in de toekomst nog wordt opgelost met een firmware-update.
Het lage energieverbruik van de router valt wel op, het is de zuinigste router met een quadcoreprocessor, al blijft een beetje in het midden of de AX3 daar wel voldoende mee doet. In de software zien we voornamelijk basismogelijkheden. Hier worden niet de randen opgezocht van wat de router aan zou kunnen met zijn quadcoreprocessor. Waar die krachtbron dan wel voor wordt gebruikt, is ons niet duidelijk geworden in de test, mede omdat de router alleen maximaal presteert als je deze met Wi-Fi 6 Plus-clients gebruikt.