Club Coffee vertelt niet het hele verhaal. Keurig heeft helaas besloten in haar 2.0 een 'DRM' systeem toe te voegen, doch het is niet alleen makkelijk te omzeilen, de concurenten zjin wel erg hypocriet.
Ik ben zelf de eigenaar van een Keurig 1.0 (toen het nog gewoon Keurig genoemd werd). Keurig heeft in slechts 5 jaar tijd de gehele concurentie bijna verpletterd in Noord Amerika door een totaal ander verdienmodel dan de traditionele koffiemachines. Waar Senseo & Co allemaal speciale koffiecubs and pads maakten die dan lekker duur zijn, stelde Keurig haar cups open. (Volgens mij maakt Keurig zelf niet eens koffie.) Natuurlijk betaal je dan een soort 'fee' per cup, maar het merendeel van de omzet & winst gaat naar de koffiemaker.
Resultaat is waar de Senseo & Co een strijd moesten voeren tegen én concurenten én koffiemakers, kreeg Keurig die laatste op haar hand. Van grote namen als Starbucks tot aan obscure merken waar wij nog nooit gehoord hebben maken zogenaamde K-cups. En ook de supermarkten die de tranditionele cup-makers zo plagen, omarmen Keurig en dus staan de supermarkt huismerken gebroederlijk naast alle andere merken.
Juist het open model verpletterde de gevestigde koffie-machine namen. Alleen Nespresso heeft zich in het hele hoge segment nog staande kunnen houden. De meeste andere dure machines zijn in Noord Amerika verdrongen door de goedkopere Keurigs met veel breder koffieaanbod. Keurig besefte dat koffiemakers een veel betere vriend dan vijand zijn.
Ook is het systeem ontzettend simpel hetgeen grote variantie mogelijk maakte. Het basismodel is in feite niet meer dan een geautomatiseerd doorloopsysteem. Nu zullen fijnproevers misschien nu hun neus ophalen, maar in feit is het een plastic bakje met daarin een filter met daarin wat traditionele snelfilterkoffie. De Keurig machine prikt een gat in de bovenkant en onderkant en spuit heet water in de bovenkant. Onverwoestbaar en praktisch lekvrij.
In het budetsegment echter kunnen supermarkten ook het filterje weglaten en oploskoffie gebruiken. Dat scheelt materiaal en productiekosten. Andersom, heb ik ook al een eco-variant gezien die juist het plastic wegliet en enkel een biologisch afbreekbare filter gebruikte. En luxe koffie kan alternatieve vormpjes van de plastic houder bedenken met additionele zakjes voor speciale smaakjes.
Mocht je dit alles nog niet bekoren kun je ook je eigen houder erin prikken en je eigen snelfiltermaling of zelf gemaalde koffie gebruiken. Niks DRM of UV-markeringen. Met mijn moeie ochtend hoofd heb ik meer dan eens uberhaupt een cup vergeten, en het appaat gaat gewoon aan. Van een nood een deugd gemaakt door dit nu als schoonmaak truc gebruiken. Eens per maand even zonder cupje een plens heet water door laten lopen
Nu komt De Keurig 2.0 om de hoek. In feite is het niet anders dan een luxe model met waterfilter, display, etc.
plus dus die UV-check. Dus mijn eigengemaakte koffie kan nu niet meer. Nu vind ik het teleurstellend dat Keurig nu ook die route op gaat, maar de realiteit is dat 99% van de cups die te koop zijn de gewone
spotgoedkope K-cups zijn.
Het enige wat Keurig hier dus probeert te beschermen is de licentiekosten die een koffiemaker zoals Club Coffee moet betalen. Omdat Club Coffee in het absolute budget-segment opereert is dat voor hen meer problematisch dan bijvoorbeeld Starbucks. Maar ze moeten niet doen alsof ze buitengesloten worden. Het merendeel van de omzet/winst van zo'n K-cup gaat nog steed naar Club Coffee. Je kunt ook stellen dat Club Coffee krenten zijn en willen freeloaden op het success van Keurig.
Temeer ook daar die UV-markering niet
alleen DRM is. Er zit daadwerkelijk informatie in betreft hoeveel water er nodig is. Een Espresso cup heeft dus bijvoorbeeld een andere UV-code dan gewone koffie.
Hoe dan ook, ik denk toch dat ik de aanschaf van een 2.0 nog even uitstel aangezien mijn 1.0 (zonder DRM) het dus nog uitstekend doet