Beste Mooneater,
Wetenschap is een zienswijze inderdaad, een patroon van denken, een benaderingswijze. Maar de natuur, of breder, de werkelijkheid is geen 'probleem'. Het is typisch wetenschap om zaken als een probleem te zien dat via een benaderingsmethodiek 'opgelost' kan worden. Daarbij hanteert het een soort formule, waarbij men stelt dat men een hypothese dient te ontwikkelen, waarna experimenten moeten aantonen dat de hypothese klopt. Daarbij dienen de omstandigheden, de parameters van het experiment vooraf te zijn afgesproken. M.a.w. het is een soort kaartenhuis dat instort als een van de parameters veranderd.
Eigenlijk stelt men dat als je parameters A, B en C hanteert en je vermenigvuldigt D met E, dan als A, B en C gelijk blijven, het antwoord altijd F is. De uitklomst ald zodanig is alleen nuttig en waar binnen dat stelsel van afspraken, dat we hebben geleend van de oude Grieken die dit verzonnen hebben. Als zodanig beschrijft wetenschap de realiteit volgens bepaalde paradigma's. Maar het geeft dus een beeld, niet een beschrijving van de werkelijkheid zelf.
De onderbouwing richt zich dus vooral op wat valt binnen die paradigma's. Het zegt niets over zaken als menselijke ervaring, gevoelens en emoties, de beleving van een zelf-reflecterend wezen in het moment en dergelijke 'secundaire attributen' zoals het cartesiaans denken bepaald.
Wetenschap heeft alles van doen met welvaart. Welvaart in de basis komt voort uit de implementatie van ideeën uit onder andere wetenschappelijk onderzoek i.c.m. het gebruik van energie.
D.w.z dat als je kijkt naar de historie dan is de technologische vooruitgang gedurende de laatste 2000 jaar gestaag vergroot maar in de laatste 150 jaar explosief gegroeid. Dat komt door de ontdekking van de stoommachine (kolen) en daarna het gebruik van olie.
De ontdekking van die energie jackpotten maakte een nieuw soort samenleving mogelijk, een industrialistische en technocratische. Wetenschap ligt in bed met goedkope, goed voorradige energie en de economie. Energie maakte industrialisatie mogelijk, ofwel de omzetting van materie in nieuwe combinaties van materie, ofwel, productie en consumptiegoederen en dat zijn afgeleiden van energie en wetenschappelijk inzicht in materie. Denk daarbij aan de ontdekking van polymeren, plastics, zowel letterlijk als figuurlijk het kind van olie en wetenschap.
Wetenschappelijk inzicht (kennis) wordt dus via een economie aan de man gebracht in de vorm van materiële goederen, die m.b.v. goedkope en goed voorradige energie geproduceerd worden uit de natuurlijke bronnen van de planeet met welvaart als gevolg. Welvaart is de bevrediging van materiële behoeften. Aldus is wetenschap een basis, een fundament onder die welvaart en als zodanig mede-verantwoordelijk voor anthropogenische klimaat veranderingen. Het draagt bij aan de materialistische visie van het wetenschappelijk denken waardoor wij menen dat gelukkig zijn hetzelfde is als veel geld verdienen en dat geld omzetten in materie, dure huizen, auto's, Ipods en een veelvoud aan diverse gadgets.
Het is verder die economie, mogelijk gemaakt door wetenschappelijke vooruitgang, die er voor zorgt dat er meer middelen zijn voor onderzoek. Via belastingen word belastinggeld doorgesluisd richting universiteiten.
Kennis is niet neutraal. Kennis vergaring is een zuiver menselijke hang. Kennis kan verkeerd worden gebruikt. Zie de discussie over privacy. Maar te stellen dat wetenschappers, de dragers dus van het wetenschappelijk model van denken vooral uit zijn op het verbeteren van ons leven is een nobel maar naief idee. Er zijn uitzonderingen, wellicht medische wetenschap, waar, naar ik aanneem, een wetenschapper bezig is met het vinden van een medicijn tegen een of andere ziekte, mits ze niet werken voor Big Pharma uiteraard, want daar gaat het om de patenten.
Je kunt niet volhouden dat iemand die een biologisch wapen ontwikkelt of een atoomwapen niet volstrekt amoreel is. Waar wetenschappers vooral mee bezig zijn is kennis vergroten en vervolgens menen dat de samenleving maar de keuzes moet maken of die kennis gebruikt gaat worden en hoe en waarom. Ik vind dat een gevaarlijk idee, omdat zoals je om je heen kunt zien, starend naar deze monitor, wetensachap wel degelijk een enorme impact heeft op hoe de samenleving er uit ziet. Kennisvergaring is dus nooit onafhankelijk en neutraal. Dat idee is utopisch en idealistuisch: wij hebben zelfreflectie als soort, daarmee kunnen we zien hoe wij kennis op alle mogelijke manieren ge- en misbruiken. Dat wetend is het onlogisch dat wetenschap niet aan banden wordt gelegd. Zo raar is dat niet, immers, als jij een wetenschappelijk onderzoek wilt doen met mensen, dan dien je vooraf bij je universiteit je voorstel te laten toetsen door een commissie die er voor is om te garanderen dat die mensen niets schadelijks overkomt end e eisen zijn streng.
Ik vraag me dus af waar je dat ideologische utopische model van wetenschap vandaan haalt als de gevolgen van het omzetten van kennis uit wetenschappelijk streven, omgezet in producten via markten, onze planeet schaadt. Je kunt ook onmogelijk volhouden dat dit niet zo is, immers is daar klimaat wetenschap...
Peer review is een vorm van onderlinge controle, die vaak faalt. Zo werd de Spanjaard Sautuola, een amateur archeoloog middels een vuile smeer camapgne door onder andere de Fransman Emille de Carthailac geïsoleerd en vernederd voor zijn claims betreffende de kunst in die grot. Peer review is niet onfeilbaar wanneer wetenschappers niet bereid zijn zelfs maar een voet in een grot te zetten omdat hun paradigma niet overeenkomt met botsende claims. En in dit geval zelfs publicaties in de wetenschappelijk relevante periodicals voorkwamen terwijl ze zelf editors waren voor die uitgaven.
Maar een belangrijker punt is dat peer review niet gaat over het betwijfelen van wetenschappelijk dogma. Ze adresseert alleen de claims die binnen wetenschappelijk kader gemaakt worden. Dus, in geval van het Higgs-Boson experimentele resultaat van afgelopen jaar, werd gevraagd dit resultaat te controleren, maar werd niet gevraagd of de zoektocht naar dit elementaire deeltje wel belangrijk was voor de mensheid, of de kosten van dit enorme project te verantwoorden waren aan de samenleving.
Erger, is het niet zo dat n.a.v. het bericht dat de derde (!) reactie al ging over commerciële toepassingen? Want dat is het meest gebruikte argument, dat we alle onderzoek maar moeten laten doen, wat het ook kost, omdat er wellicht een 'commerciële toepassing' uit kan ontstaan. Dit ondersteunt mijn argument dat wetenschap ideeën of kennis, via patenten omzet in welvaart verhogende goederen via economie, dus open markten.
Kortom peer review is een zaak die zich afspeelt binnen de wetenschappelijke paradigma's waaraan niet getwijfeld mag worden schijnbaar.
Verder, je punt dat spiritualiteit geen oplossing is voor oorlog en geweld en andere negatieve zaken betekent niet automatisch dat wetenschap een betere track record heeft. Wat wetenschap heeft gedaan is het verhogen van de ante. Waar men in oude tijden elkaar de kop in sloeg met een strijdbijl, doen we dat nu met een stealth bomber. Het verschil is dat een bijl minder 'impact' heeft om onmiddellijk heel veel doden te veroorzaken, terwijl een vliegtuig ineens tientallen slachtoffers kan maken. Zie ook mijn standpunten rond privacy en hoe ICT een van de fundamenten is onder de surveillance cultuur.
Wat je zegt is juist. Mensen geloofden 'blind'. Blind geloof leidt tot corruptie, vraag het de commissie Deetman. De kerk vind ik een valse vorm van spiritualiteit omdat het gegrondvest is in patriarchale, hiërarchische organisatorische verbanden en die lieden onherroepelijk tot corruptie. Het daarin geen onderscheid maken van jouw kant is hetzelfde als wanneer ik geen onderscheid zou maken tussen diverse wetenschappelijke disciplines: ik noemde al de medische wetenschap als zijnde een tak waar, naar ik hoop een aanneem, oprechte geleerden met een goed hart bezig zijn om dingen te ontwikkelen die ons welzijn vergroten. (Noteer, welzijn, niet welvaart.)
Mijn punt is dat het wetenschappelijk denken haar nut heeft maar dat het een eenzijdige kijk geeft op de realiteit. De andere zijde is de intuïtie end e spiritualiteit. Kijk om je heen, uit je raam in de straat en je ziet hoe dat wereldbeeld de maatschappij vormde tot wat die is. In tegenstelling tot stammen in de Amazone, die niet de noodzaak gevoelen om materie te overpoweren en om te zetten in iets anders. Zij leven op een geheel andere manier volgens andere paradigma's. Te stellen dat wetenschap de enige levenswijze en filosofie moet zijn voor een samenleving is absurd.
Je laatste punt betreft zoals altijd in dit soort uitwisselingen, het punt van hypocrisie.
Dat is een ad hominem aanval maar ik zal er op ingaan. Ik heb nooit gezegd dat wetenschap geen nut heeft. Dat ik daarvan geen gebruik maak. Dat ik geen plezier beleef aan de resultaten van onderzoek. Jij suggereert dat ik een luddiet ben, waar er geen aanleiding is voor jouw om dat aan te nemen. Je hebt dus een aanname, niets meer. Waarom je meent dus het wetenschappelijk model zo te verdedigen ten koste van mij verklaar ik door te stellen dat jij en ik samen met dit model zijn geïndoctrineerd, zoals ik al aangaf - waarop jij niet reageerde. Wat ik wel ben is een technorealist en iemand die in staat is om de maatschappij terug te voeren tot haar wezenlijke elementen. Hoe komt het dat alles is zoals het is op dit moment? En het antwoord is goedkope, goed voorradige energie, wetenschappelijke inzichten, de open markt economie waar die inzichten tot een product zijn gemaakt.
En die wetenschappelijke vooruitgang van de afgelopen 100 jaar is weer deels een afgeleide van die economie. Want economie is een systeem waar je via belastingen en heffingen op arbeid en omzet o.a financiële middelen kunt herverdelen ten gunste van universiteiten. Immers, zoals je weet, komt een derde van de financiering van universiteit van de overheid, dus van ons belastinggeld. De rest komt uit het bedrijfsleven, ofwel de open markt, dus economische principes en uit private fondsen.
Ik zeg dus niet dat wetenschap "zinloos" is. Maar het moet onderdeel zijn van een discussie over nut en noodzaak van bepaalde ontwikkelingen. Vind jij het goed dat er biologische wapens worden ontwikkelt? Vind jij het goed dat voor elke ziekte een medicijn zou moeten komen? Bedenk wel, als je antwoord ja is, dat doordat mensen langer elven door medische wetenschap, de natuur schade ondervindt omdat langer levende mensen meer energie en grondstoffen gebruiken. En naarmate ze ouder worden, meer en meer beschermt worden en de samenleving steeds meer kosten. Het is erg genoeg dat we dit berekenen. Maar utopische naiviteit het niet te doen.
Ik vind dat er een bredere maatschappelijk discussie zou moeten zijn over wat wetenschap is en de nut en de noodzaak van onderzoek op alle terreinen. Niet alle vooruitgang is ook vooruitgang of voordelig.
Verder hobbelt de wetenschap zelf achter haar falen aan. Men stelt dan dat 'de wetenschap er wel een oplossing voor vindt'. Uit je eigen woorden blijkt ook dat jij meent dat wetenschap zoekt naar oplossingen voor problemen. Wat je er NIET bij zegt is dat de wetenschappelijke zucht naar kennis ook veel van die problemen veroorzaakte.
Ik denk dat ik hierbij duidelijk heb gemaakt wat mijn mening is. Ik wil aanvullen dat ik denk dat wetenschap en spiritualiteit in elkaar moeten opgaan in een nieuwe vorm van denken, die niet langer zuiver wetenschappelijk is en waar waarden, zoals het beschermen van de biosfeer even belangrijk zijn als het vergroten van kennis.
Kennis en spiritualiteit dienen te integreren zodat de zucht naar kennis beteugeld wordt met normen en waarden die gebaseerd zijn op de ecologische begrenzingen van de planeet, respecteert dat die planeet eindige voorraden grondstoffen heeft, dat elke soort recht heeft op overleving, dat wij als mens onderdeel zijn en niet boven die andere soorten staan, dat er rekening wordt gehouden met toekomstige generaties en hun recht op een deel van de eindige voorraden grondstoffen, een schone wereld en een stabiel klimaat, dat deze principes in een grondwet moeten worden opgetekend en als zodanig ook een beteugeling vormen van vervuilende en schadelijke economische principes die botsen met het belang van alle mensen op aarde. De spirituele kant betreft o.a. het besef dat we sterfelijk zijn en dat ons materialisme een vlucht in materie is vanwege een angst voor onze sterfelijkheid.
Wetenschap wordt dus misbruikt vanwege deze angst, dat wetende, en wetende dat we die angst als soort niet makkelijk kunnen overwinnen, dient wetenschap beteugeld te worden.