Ik ben het helemaal met je eens. Maar als intel dit gaat aanbieden, zou het interessant worden als de nieuwste tech de oude tech vervangt en dit betaalbaar wordt voor de massa.
Dit zal altijd OC en High-End blijven, echter waterkoeling heeft altijd de reputatie gehad
(terecht of niet doet er minder toe) van duur, complex (moeilijk) en vooral risicovol. Op het moment dat het systeem gaat lekken heb je immers een groot probleem, aanzienlijk groter dan bij het falen van een luchtgekoeld systeem.
Ik kan me voorstellen dat een serverhoster daarom als eis stelt dat er geen gebruik wordt gemaakt van waterkoeling, immers als één server lekt kunnen er anderen mee vernield worden, zeker als de lekker bovenin het rack zit.
Het is nu wel al een stap dichterbij. Intel erkent nu de waterkoeling markt en heeft de funds om dit te vergroten.
Door deze stap wordt het een stuk normaler om waterkoeling toe te passen, immers men kan als argument gebruiken dat het een standaard-component is van Intel. Door de grotere schaal waarmee het dan toegepast gaat worden, wordt het goedkoper en zullen meer en meer systemen er mee uitgerust worden.
Echter, en dan kom ik terug op mijn eerste zin, de goedkope systemen zullen luchtgekoeld blijven. Een goedkoop waterkoeling-systeem zal meestal duurder blijven als een budget tot middensegment luchtkoeler. Ook in notebooks e.d. zie ik waterkoeling niet snel verschijnen.
De beperkingen in de toekomst op het versnellen van de processors zou omhoog geschroefd kunnen worden door dit systeem aan te bieden met overgeklokte processors.
In combinatie met overgeklokte processors mischien wel, echter dan zal de systeembouwer de garantie overnemen. Voor normale systemen verwacht ik het niet.
Hoe hoger de processor geklokt wordt, hoe groter de warmte-ontwikkeling en de met die warmte toenemende temperatuur zorgt ervoor dat de processor fouten gaat maken. Met een betere koeling kun je meer warmte afvoeren, echter die warmte moet ook van het binnenste van de processor naar diens buitenkant afgevoerd worden, en dat is moeilijker te verbeteren. Daarom is men al sinds de Pentium D en Pentium 4 bezig is het stroomverbruik, en dus de warmte-ontwikkeling naar beneden te brengen.
Daarbij is gebleken dat bij het verder omhoog klokken de prestaties steeds minder toenemen. Men zoekt daarom bij Intel voornamelijk naar andere manieren om de prestaties omhoog te brengen, voorbeelden daarvan zijn er te over
- hyperthreading en meerdere cores (werkt echter alleen als taken zijn op te splitsen)
- turbo modus (wordt alleen gebruikt als er geen of weinig parallelle taken zijn)
- grotere L2 en L3 cache, pipeline-lengte
- Quickpath (op de i7), extra instructiesetsSSE3, SSE4, SSE4a, SSE5, AVX, FMA3
- zie de andere verschillen tussen i7, 75, i3, Pentium Gxx en Celeron-modellen
- Een Sandy-Bridge-cpu is veel sneller als diens gelijk geklokte voorganger,
Daarom zal men dus de klokfrequentie pas omhoog gooien als een dye-shrink en het daarmee gepaardgaande lagere verbruik, dat mogelijk maakt en men daarmee binnen de TDP-specificatie blijft.
Wat Intel nu gedaan heeft is in feite het overboord zetten van luchtkoeling als standaard, bouwers mogen nu zelf bepalen welke koeling ze gebruiken, mits die aan de eisen voldoet. Velen zullen nog bij luchtkoeling blijven omdat ze dat gewend zijn of het goedkoper is. Ruimte om de klokfrequentie omhoog te gooien is er dus op grond daarvan niet, daarmee gaat immers ook weer de TDP omhoog.
Wat
zowie
zo positief is, is dat bouwers nu betere koelers kunnen gebruiken, de standaardkoelers waren nogal luidruchtig en de levensduur was korter als van de cpu. Veel gebruikers waren genoodzaakt hun systeem van een nieuwe cpu-fan te voorzien omdat deze versleten was terwijl de rest van hun systeem nog wel aan hun behoefte voldeed.