Onderzoekers van het Amerikaanse MIT hebben augmented reality voor televisies mogelijk gemaakt. Daarmee komt de techniek die al bekendheid geniet op mobiele telefoons mogelijk in de toekomst ook in de huiskamer beschikbaar.
Bij augmented reality worden digitale gegevens op een videobeeld van de werkelijke omgeving geplaatst, bijvoorbeeld informatie over huizen die in de omgeving te koop staan. Het Nederlandse bedrijf Layar is voorloper op dit terrein met hun mobiele applicatie. Het mobiele platform is tot op heden de enige toepassing van de techniek, een gevolg van het feit dat veel smartphones van dit moment al beschikken over de technische vereisten: een internetverbinding, een camera, een GPS-ontvanger en een kompas.
Veel moderne huiskamers beschikken tegenwoordig over een surround sound systeem. Als bijvoorbeeld Steven Segal tijdens een schietpartij van twee kanten beschoten wordt, hoort een toeschouwer de kogels ook van links en rechts komen, acties die niet op de televisie zichtbaar zijn. Het is deze techniek die MIT-student Santiago Alfaro ertoe inspireerde om Surround Vision te ontwikkelen.
Surround Vision moet gebruikt kunnen worden op standaard mobiele apparaten. Als een toeschouwer wil zien wat er links naast het beeld op de televisie gebeurt kan hij eenvoudig zijn telefoon of tablet links naast het televisiescherm richten. Zo kan bijvoorbeeld een auto die het beeld op de grote tv binnen komt rijden eerder al op het kleine scherm van de telefoon gezien worden. Ook kunnen tijdens sportwedstrijden tv-kijkers zelf hun ideale camerastandpunt bepalen zonder de medekijkers op de bank daarmee lastig te vallen.
Distributeurs van televisiesignalen hoeven hun infrastructuur niet aan te passen om gebruik te maken van Surround Vision. De extra streams zouden via internet aangeboden kunnen worden en via een standaard wifi-verbinding op de apparaten getoond kunnen worden. Door de telefoon op de tv te richten, kan bepaald worden op welke zender de tv staat en in welke hoek de televisie staat ten opzichte van de telefoon. Als extra hulpmiddel zou het logo van de zender gebruikt kunnen worden om zo nauwkeurig te bepalen waar het beeld op de tv eindigt en waar het extra scherm zou moeten beginnen.
Nu de techniek in het testlab werkt, staat het team van MIT voor een nieuwe uitdaging: bepalen hoe het systeem in de praktijk gebruikt kan worden. De komende maanden wordt een vervolgonderzoek gehouden in samenwerking met een aantal partners. Het onderzoek richt zich in eerste instantie op situaties waar nu al meerdere camera’s gebruikt worden, zoals sportwedstrijden, en programma’s die in een studio worden opgenomen, waaronder talkshows en kinderprogramma’s.
Alfaro geeft wel toe dat het systeem nog niet geschikt is om langdurig te gebruiken: de gemiddelde televisiekijker houdt niet zijn telefoon anderhalf uur lang met gestrekte arm voor zich. De MIT-student hoopt dat regisseurs rekening gaan houden met zijn uitvinding zodat je de telefoon bijvoorbeeld kunt gebruiken om het beeld te zien dat de onderzoeker in een lab door zijn microscoop ziet. Als de komende studies een aantal realistische toepassingen van het systeem opleveren, dan zou Surround Vision meer kunnen worden dan een hersenspinsel en binnen een jaar in de huiskamer beschikbaar zijn, zo stelt Alfaro.