Intel stuurt wifisignaal over honderd kilometer

Intel heeft een techniek ontwikkeld waarmee een wifisignaal een afstand van honderd kilometer kan overbruggen. De nieuwe methode is vooral bedoeld voor toepassing in derdewereldlanden.

Het systeem bestaat uit gewone wifihardware waarvoor aangepaste software is ontwikkeld. Verschillende standaarden die in normale omstandigheden worden gebruikt, zoals handshaking en collision detection zijn uitgeschakeld. De belangrijkste wijziging is echter de zendmethode. In tegenstelling tot normale wifisignalen zendt de langeafstandsversie van Intel de signalen niet in een straal van 360 graden uit. Het signaal moet precies uitgericht worden op de ontvangende antenne; dat is een lastige bezigheid temeer omdat obstakels tussen de beide ontvangers het signaal kunnen verstoren. Om het richten te vereenvoudigen is een stuurmechanische ontwikkeld. De antennes worden hierbij niet fysiek gestuurd, maar er wordt gebruik gemaakt van een elektronisch signaal waarlangs het wifisignaal wordt gestuurd, de exacte technische uitvoering hiervan is nog wel onduidelijk. Een groot voordeel van het stuursignaal is het feit dat de verbinding niet wegvalt als de antennes iets verschuiven ten opzicht van elkaar.

Het systeem is niet bedoeld voor de Europese of Amerikaanse markt. Intel hoopt met deze ontwikkeling te kunnen bijdragen aan verbindingen in landen waar een goede infrastructuur niet zo vanzelfsprekend is. Een serie geschakelde wifiverbindingen zouden als backbone kunnen dienen voor gebieden die ver van een vaste verbinding liggen. Het systeem van Intel is vergelijkbaar met Wimax, maar het grootste verschil is de investering die ermee gemoeid gaat. Een Wimax-zendtoren kost 15.000 dollar terwijl een wifioplossing voor ongeveer 700 dollar over de toonbank gaat. Omdat beide systemen gebruik maken van een verschillende frequentie kunnen ze wel naast elkaar gebruikt worden. Over enkele maanden start Intel met een pilot in Uganda.

Reacties (71)

De reden dat dit hier niet gebruik zal worden is dat het een point-to-point verbinding is. Daarvoor liggen hier al genoeg kabels en fibers. Die zijn trouwens sneller, minder onderhevig aan interferentie en storing en betrouwbaarder.

Hier wordt wireless vooral gebruikt voor het laatste stuk to aan de eind-gebruiker's laptop, desktop, PDA, ...

Ik vind het interessant wat ze er ginder mee kunnen bereiken, maar zie het voordeel voor hier niet.


P.S. Als je zelf eens wilt experimenteren met point-to-point WiFi ... zoek maar eens naar 'Pringles antenna' op Google ... kan je met een paar standaard 802.11b kaartjes afstanden halen die een veelvoud van de beloofde 100m zijn ;-)

Jaaaa, computers zijn alleen maar handig als je internet hebt . Wij hadden al een computer thuis staan zo'n 10 jaar voordat Nederland IP kon spellen... Tekstverwerking, rekencapaciteit en data-opslag zijn absoluut geen handige features van een PC...

Verder kan het volgens mij juist goedkoop, ook qua energie, omdat die antennes gericht zijn.

Hoe dan ook is dit een goede ontwikkeling voor Afrika als het echt in praktijk blijkt te werken... Wat mij namelijk een probleem lijkt is om te verzekeren dat die antennes onaangeraakt blijven staan. Maar het zou ideaal zijn om wat industrie naar die landen toe te trekken

Maar wie heeft er wireless in een 3e wereld land?
ik denk dat niemand daar een pc heeft of bijna niemand dan.

Wat interessant is van dit soort draadloze verbindingen (vooral in combinatie met bijvoorbeeld het 100$ laptop project) is dat je op deze manier een makkelijke en vooral goedkope methode krijgt om bijvoorbeeld scholen met elkaar te koppelen en dus gezamenlijk gebruik te maken van gedeeld les materiaal of lesmethodes.

Door dorpen en steden middels dit soort lange straal-verbindingen te koppelen met een zeer lage kostprijs (700 dollar valt mij alles mee) kun je ook informatie-voorziening over diverse land-bouw plagen en de preventie daarvan sneller en doel gerichter verspreiden, opdat het kleine beetje opbrengst wat men daar van bijvoorbeeld landbouw en dergelijke heeft beter kan worden beschermd.

Dit is een van die middelen die op zich als overbodig gezien wordt (wat moet een persoon in de derde wereld nou met internet etc.), maar wat de mogelijkheid bied voor uitermate goedkope en doeltreffende methodes om mensen en overheden in de regio's sneller op problemen te laten inspringen.

Inderdaad, nu kun je er misschien om lachen maar misschien zit mumbutu de suikerboer straks wel achter zijn laptop via google te zoeken wat voor pesticiden hij kan gebruiken om de boze beestjes weg te krijgen die zijn oogst opvreten...

Of Hamambu die wil weten wat hij aan de ziekte van zijn 5 jarige zoontje kan doen omdat er in een straal van 100 kilometer geen ziekenhuis is... informatietechnologie kan overal voor gebruikt worden.
Sinds ik google heb en met een vraag zit of een van mijn colllega's knalt er weer een of ander duur woord in waar ik nog nooit van gehoord heb... stel hem gewoon aan google en binnen 10 seconden heb je antwoord

Nog niet eens zoveel pesticiden, maar er is al duidelijk gebleken dat boeren met internet veel meer verdienen dan de boeren zonder omdat wij hun afnemer kunnen selecteren ipv gebruik maken van de lokale handelaren die leuk kartels vormen om zo hun inkoopprijs laag te houden.

Wat betreft zelf docteren, ja het is beter dan totaal geen toegang tot medische faciliteiten, maar dit soort zaken kunnen ook juist contrqproductief blijken omdat interpretatie van symptomen toch een vak apart is. Maar men zou uiteraard ook een medische faciliteit kunnen raadplegen via mail en daar de zaken kunnen voorleggen en dan een diagnose kunnen laten doen. Op basis daarvan kan dan besloten worden om uit te rukken naar de probleemlokatie of de patient verzoeken langs te komen.

Maar alles valt en staat met de implementatie van dit soort projecten, de infrastructuur op zich is niet genoeg, maar zeker wel noodzakelijk.

@ Zamman
Contraproductief hier misschien, als in slechter dan naar de dokter gaan, maar wij hebben nog andere opties. Als je inderdaad zonder auto een paar honderd kilometer van een ziekenhuis zit maar wel je $100 laptopje en internet hebt kan je tenminste nog iets proberen. Zonder internet zou je dat ook wel gaan doen denk ik (menselijk instinct) maar dan weet je dr helemaal niets van af.

In Europa en VS is naar ieder huis koper getrokken voor telefonie. Ondertussen is deze telefoonverbinding zéér betrouwbaar te noemen.

In landen als China en India, maar ook 3e wereldlanden, is dat niet zo. Dus die landen hebben de keuze:
a) kabels trekken naar alle woningen in alle uithoeken van het land (graven, kabelkosten, onderhoud)
b) zendmasten neerzetten

Niet alleen "arme" landen hebben dat probleem. Denk maar aan mensen die in de Alpen wonen bijvoorbeeld.

Dat is toch ook een soort 3e wereldland?

Valt je mee hoor, wat dacht je van de instanties die daar werken om dat soort landen op te bouwen? Die hebben veel baat bij dit soort projecten. En niemand gebruikt daar wifi, omdat het er nog niet is?

Ik heb het idee dat jij nog nooit in een derde wereld land bent geweest.
Het is al een tijdje geleden dat iedereen daar in een bananenrokje rond liep,
steden als Nairboi zijn economische centra waar veel geld in omgaat en je hebt
heel veel mensen die in een buurthuis gebruik maken van Internet.

Met name het Inter-signaal naar de mensen krijgen is lastig, een telefoonlijn loopt
daar vaak niet, deze mensen hebben de vaste telefoon overgeslagen en zijn
meteen naar de mobiel gegaan. Een PC om mee te Internetten kost nu ook
niet veel meer dan 150 dollar.

Nu zal 100 km in de steden niet heel boeiend zijn, maar met name dorpjes
die wat verder weg liggen zal zo'n lijn een uitkomst zijn. Nu is er niets, want
een telefoonlijn is te duur om aan te leggen, straks kun je met deze techniek
al deze dorpjes aan elkaar knopen, waardoor informatie weer vrijer is geworden
in de wereld en mensen mee kunnen met de nieuwe technologie.

* Tukk moet denken aan de $100-laptop waar iedereen zich afvroeg waar de 'afrikaantjes' het Internet vandaan moesten halen...

Maar wie heeft er wireless in een 3e wereld land?
ik denk dat niemand daar een pc heeft of bijna niemand dan.

OLPC

Reis eens wat meer

(Dit is vanuit Namibië getypt op mijn eigen laptop via een draadloze lazer verbinding en thuis in Ethiopië heb ik ook een computer)

Dit is ook helemaal geen consumententechnologie. Denk eerder: Dorpje A in de woestijn wil telecommunicatie. Een kabel lukt niet, want daar is geen geld voor. Het is ook de moeite niet; alle inwoners samen genereren een kleine 10Mbit data. Dan kan die data nu makkelijk naar de bewoonde wereld gestuurd worden.

Het lijkt me dat dit soort toepassingen alleen handig zijn voor situaties waarin het word gebruikt als backbone, bijvoorbeeld tussen een stad en een dorp op het platteland waardoor er geen kabels hoeven te worden gelegt. Waarna vervolgens de verbinding via een tweede accespoint of switch word verdeeld over de rest van het dorp

Wat ik me in dat geval afvraag is het niet goedkoper om dat internet via een sataliet te laten lopen ipv een aantal accepoints aan elkaar te schakelen in de middle of nowere.

En bestaan er al geen oplossingen die straalverbindingen (point to point) over veel grotere afstanden kunnen versturen dan 100 kilometer.

Wat ik me in dat geval afvraag is het niet goedkoper om dat internet via een sataliet te laten lopen ipv een aantal accepoints aan elkaar te schakelen in de middle of nowere.

Het nadeel van de verbinding via sateliet is vooral dat je dan ook nog eens moet betalen voor data verkeer, bij een wireless verbinding is het slechts een initiële investering van de apparatuur en wat zonnepanelen + accu's voor energie-voorziening zijn de kosten zo goed als voorbij. Er dient nog wel onderhoud gepleegd te worden maar dat is niets t.o.v. de kosten van een schotel straal verbinding.

Dat is natuurlijk onzin, de kosten voor dataverkeer zullen met sataliet internet misschien iets hoger liggen dan via een bekabelde of straalverbinding maar ook via vaste lijnen moeten aanbieders/providers betalen voor hun dataverkeer en dit word net zo hard doorgerekend aan hun klanten.

Overgens kent de aanbieder van sataliet abonnementen in europa BySky ook al Fairusepolicies maar dat is natuurlijk op individuele abonnementen.

Het detail is echter dat als er een structuur komt waarbij vooral onderling gecommuniceerd wordt en er slechts op enkele punten van dat draadloze netwerk daadwerkelijk een uplink richting het internet zelf wordt gemaakt, dan hoef je niet voor iedere locate dataverkeer via de sateliet te maken om te communiceren met b.v. het buur-dorp.

De kosten van data verkeer naar 1 vast punt per land waarna het vervolgens via wifi door de rest van het land verspreid wordt betekend dat je 1 straalverbinding met sateliet hebt (of andere verbinding naar het internet) i.p.v. 1 per dorp.

Als je die verbindings-kosten naast elkaar legt, komt het financële plaatje voor deze wifi versie beduiden lager te liggen.

Bovendien is de data die over het netwerk zal gaan vooral gericht op bijvoorbeeld communicatie tussen scholen en communicatie met een arts in de grote stad, hierdoor zal de grootste moot van de data stromen niet buiten het netwerk komen.

edit:
typo

Ontvangen is het probleem niet... maar heb je enig idee wat het kost om een schotel neer te zetten waarmee je naar een satelliet kan zenden? En de latency is sky-high...

Wat ik me in dat geval afvraag is het niet goedkoper om dat internet via een sataliet te laten lopen ipv een aantal accepoints aan elkaar te schakelen in de middle of nowere.

Er was laatste een serie op TV over een Nederlands stel die een vakantie resort hadden opgestart in, ik meen, Kenia.
Die mensen moesten dus als ze hun e-mail wilden bekijken met hun laptopje naar buiten om via de sateliet te proberen een verbinding te krijgen. Wat ik veel gevallen dus ook niet lukte.
Ook voor dit soort plekken zou een oplossing als deze ideaal zijn.

De nieuwe methode is vooral bedoeld voor toepassing in derdewereldlanden.

Ik zie hier anders ook wel toekomst voor wifisingnalen over een afstand van honderd kilometer. Als ze zo'n grote afstand kunnen overbruggen, zal je hier in Nederland nog maar een stuk of 10 van die antennes nodig hebben en dan heeft heel Nederland internet. De vraag is alleen hoe ze daar een internet verbinding op gaan realiseren?

lees eens goed:

In tegenstelling tot normale wifisignalen zendt de langeafstandsversie van Intel de signalen niet in een straal van 360 graden uit.

Dat zijn dus point-to-point verbindingen en niet all-around-360

ik weet niet hoe goed jij het gelezen hebt, maar volgens mij gaat het om gerichte point-to-point straalzenders, landelijke dekking gaat dus niet lukken, behalve als je voor elke verbinding 1 zender neerzet die meebeweegt met het apparaat waarmee het verbonden is, compleet onpraktisch dus.

Dit is geschikt voor een wireless backbone, met bij elk zend-ontvangst-station een lokaal wireless accespoint, en misschien 1 of meerdere zenders naar andere stations.

Zeer praktisch om een backbone op te zetten op plekken waar geen bekabeling ligt, maar in dichtbekabelde gebieden als Nederland zijn er andere, meer praktische oplossingen.

:edit
Ik moet vaker refreshen

Sorry, heb niet goed gelezen inderdaad

Vraag me ernstig af wat de nieuwswaarde van dit bericht is.
Het record voor een terrestrial wifi-link is een ruim jaar geleden al gezet op 220.8km
klik
Met standaard hardware staat dit record op 212.5km
klik

Of is het zo bijzonder dat Intel dit (toch) óók blijkt te kunnen?

Dit is met standaard Wifihardware. Dat brengt de kosten natuurlijk aardig naar beneden, de wikipedia pagina die je aanhaalt heeft het over speciaal aangepaste apparatuur.

Klopt, maar de 2e link is met std hardware 212.5km... Dus nog steeds; wat is er zo bijzonder?

En wat is hier nou pecies nieuw aan ?
Nix..
Denk ook dat he niet zo goedkoop is als ze doen lijken.
een zender die 100 kilometer zapt op 2.4ghz dat red je echt niet met een accutje

beter als wimax ? volgens mij doet dat 360 en niet een kant op.

Heel mooi - in de niet zo verre toekomst zal internet net als radio overal gratis te gebruiken en 'ontvangen' zijn....
Ik snap dan ook niet waarom deze techniek niet voor de EU en Amerika geschikt zou zijn.

Omdat het een straal verdbinding is de 2 apparaaten moeten mekaar kunnen zien. als er en boom staat is het al afgeloopen.

Denk ook dat he niet zo goedkoop is als ze doen lijken.
een zender die 100 kilometer zapt op 2.4ghz dat red je echt niet met een accutje

In de bron van het artikel staat dat het met huis-tuin-en keukenapparatuur gebeurt. Heel veel power zal het dus niet slurpen.

Een geweldig idee van Intel. In een 3e wereldland als kenia, waar ik ben geweest, kan dit enorm goed van pas komen.

Wat je op het eerst moment niet zal verwachten, is dat je in de grote steden van kenia (oa nairobi) perfect kunt internetten. Ga je wat verder land inwaarts, word het wat moeilijk. Toch zijn ze nu in de binnenlanden ook goed bezig. bv (kitui). Daar maakt men gebruik van een edge techniek. Je verbind een draadlose usb modem met je computer. Deze belt in via het gsm netwerk. Hiermee is makkelijk een snelheid van 400 kb/s te halen. (spreek uit ervaring).

Voor de meer afgelegen plekken, is dat zo'n idee van intel perfect. Zo kun je dus, het signaal van de grotere steden, het binnenland insturen.

Wat je op het eerst moment niet zal verwachten, is dat je in de grote steden van kenia (oa nairobi) perfect kunt internetten. Ga je wat verder land inwaarts, word het wat moeilijk.

Klopt. Anderzijds heb je in het zuidelijk buurland van Kenia zelfs GSM ontvangst in het midden van het Serengeti national park.

Volgensmij is die supergeheimesuperdigitaletechniek de pringles bus

[quote]Deze techniek gaan ze vanzelf OOK toepassen in Europa, Asie & Amerika [quote]

Niet dus, aangezien er hier al infrastructuur bestaat voor het internet. Deze wifi techniek is alleen geschikt om een signaal in 1 specifieke richting over grotere afstand te versturen.