LauPro bedoelt alleen maar te zeggen dat de op het moment dat de P4 uitkwam (Willamette core) die langzamer was dan een P3 (Tualatin core), óók op hogere klok voor de P4. Pas vanaf ongeveer 2ghz kon de P4 de op 'slechts' 1,4ghz geklokte Tualatin bij houden (behalve op geheugenbandbreedte, daar was de P4 toen superieur tov de P3). Bij de introductie van de P4 had men dus liever een P3 gezien die sneller was, dit had een paar redenen: ten eerste was de Tualatin meer een proefcore voor 130nm procédé (wat toen door Intel voor het eerst werd toegepast) en Willamette nog op 180nm werd gebakken. Tevens was de Tualatin de eerste core die data prefetching gebruikte (bij Netburst nu beter bekend als de Micro-Ops) dit icm de tamelijk korte pipeline van de Tualatin (was niet gebaseerd op Netburst) maakte de P3 een wel een stukje sneller dan de eerste generatie P4. Pas toen Northwood (op 130nm) kwam, werden de verschillen groot in het voordeel van de P4. We zien het potentieel van één van de beste cores van Intel (tualatin) nu nog terug in de vorm van de Pentium M in het centrino platform. De Banias en Dothan core zijn doorontwikkelde versies van Tualatin en laten daarmee ook zien dat Tualatin makkelijk had door kunnen schalen naar >= 2ghz, echter omdat Intel net enorm veel geld in marketing voor de Pentium 4 en 'het gigahertz-verhaal' had gestoken, werd Tualatin van de markt af gehaald, om verkopen van P4 te verbeteren (die lading Tualatins die destijds overbleven werden expres duurder gehouden door Intel).
Just some inside information