Het leuke aan LEDs is dat ze zelf licht geven in de gewenste kleur. Bij een LCD display werk je typisch met een witte achtergrondverlichting waarvan je voor elk van de 3 types pixels een filter voorziet in de passende kleur. De LCD pixel laat dan door zijn polarisatietoestand het overblijvend licht al dan niet door.
Als we er even vanuit gaan dat de helft van de pixels 'aan' staat en de andere helft van de pixels 'uit', dat is de situatie bij LCD:
- maak genoeg licht
- filter voor elke (sub)pixel 2 van de 3 hoofdkleuren weg
- gooi het overblijvend licht weg in de helft van de gevallen
---> Slechts een zesde van het geproduceerde licht wordt door het display uitgestraald !
Bij LEDs produceer je alleen het licht dat gezien mag worden, dus zou je bij gelijkblijvend rendement een zes keer hogere lichtopbrengst halen. Bovendien is de kijkhoekafhankelijkheid bij LEDs niet echt een probleem.
Ik zie verder ook geen reden waarom het contrast niet zou kunnen oplopen tot 1000000:1, aangezien het zo triviaal is om een LED uit te zetten
Toch is niet alles zo rooskleurig als ik het hierboven liet uitschijnen. Ten eerste kan je een soort microprismas gebruiken om de achtergrondverlichting bij LCD enigszins in golflengten te splitsen (beter rendement per pixel), wat de kloof kleiner maakt. Ik weet niet in hoeverre dit momenteel toegepast wordt in commerciele displays. Ten tweede is het rendement van OLEDs momenteel nog belabberd, maar er zijn mij geen fundamentele problemen bekend waardoor het de komende jaren niet ernstig zou kunnen verbeteren. LEDs zijn bijzonder goed op weg om de meeste kunstlichtbronnen te vervangen binnen een aantal jaar, gaande van fietsverlichting tot monitoren en TV schermen. Zelfs de klassieke gloei- en spaarlampen worden museumstukken, allemaal kwestie van tijd.
Lang leve LEDs! (en dat doen ze dan nog ook)