Gerucht over dual-core PowerPC voor toekomstige Apples

Wat je zegt klopt helemaal niet. Alle huidige chips zijn intern "risc-like" en breken instructies op in micro-ops. Aan de zogenaamde CISC chips zit gewoon een extra vertaalstuk aan het RISC blok geplakt. Dit vertaalstuk maakte bij de pentium generatie bijna de helft van alle logic uit - daarom waren toen die RISC chips zo veel sneller (meer ruimte voor functionele logic en cache), tegenwoordig is dat maar 10%. Ook het gebrek van het aantal registers in de x86 architectuur is gedeeltelijk opgelost door "virtuele" registers en gratis FXCH instructies. Het zijn hacks dus helemaal zo efficient zal nooit gaan, maar grotendeels wel. AMD64 chips hadden dacht ik ook oplossingen voor de immens inefficiente stack gebaseerde FPU van de x86. Voor veel goede achtergrondinformatie zie ook bijvoorbeeld...
http://arstechnica.com/cpu/004/pentium-1/pentium-1-1.html
en
http://arstechnica.com/cpu/004/pentium-2/pentium-2-1.html

Beide zijn SuperScalar chips, verbazingwekkend dat er nog steeds mensen zijn die die met het RISC is beter dan CISC argument komen. Kijk eens op ArsTechnica door zijn een aantal goede artikelen te vinden over PowerPC vs. Pentium.

>> Waar, maar innovaties als dit zijn zeker een stuk makkelijker te realiseren in een lossere cpu structuur

En dat is nog steeds een niet onderbouwd argument. De PowerPC G3 en G4 waren wel een vrij "clean" design, maar de G5 (eigenlijk PPC970) is al erg complex van opbouw. Het parallelliseren van de PPC970 zal dan ook niet veel makkelijker of moeilijker zijn dan een Athlon64, beiden zullen tegen dezelfde soort problemen aanlopen. Wat bedoel je precies met een "lossere CPU structuur?". Er zijn nadelen en voordelen te bedenken voor beide aanpakken. CISC instructiesets hebben bijvoorbeeld minder instructies nodig om hetzelfde te doen, dus de geheugentoegang voor programmadata is efficienter. De micro-ops die erachter zitten kunnen bij beide verschillende architecturen even efficient gemaakt worden.

Dat neemt niets af van het feit dat de PPC970 een goed design is, evenals de Athlon 64. Het design van de P4 daarentegen is vooral gedreven door marketing, de kloksnelheid is dan wel (iets minder dan) twee keer zo hoog, maar per kloktik wordt maar de helft gedaan. Intel heeft zich ook gerealiseerd dat dit technisch een fout ontwerp was, en gaat nu verder met het Pentium M design om hun nieuwe high end processoren (dual core) te maken.

Een chip van design completion naar verkoop duurt erg lang (maanden). Dus het bekend zijn ervan betekent niet noodzakelijk dat deze chips eerder verkrijgbaar zijn dan andere dual core processoren.

Een chip heeft niet meerdere lagen logische schakelingen. Er is maar 1 laag met transistoren (= logica), alle lagen daarboven zijn alleen maar metaal lagen, voor de interconnects. En dan kan je nogsteeds 10 lagen nodig hebben, want je wil heel veel verbindingen maken tussen al je transistoren. Vroeger, toe er nog maar 1 of 2 lagen met interconnects mogelijk waren werd het grootste deel van het chipoppervlak niet gebruikt voor transistoren, maar alleen maar voor de metaalbanen om alles te verbinden.