DeCursor schrijft dat in België een heffing op lege cd-r schijfjes is ingevoerd. Onze zuiderburen hadden reeds een heffing van 12 eurocent op zogenaamde audio cd-r's, maar per 1 mei moet ook voor data cd-r's 12 cent betaald worden. De taks voor audio cd-r's is bovendien verhoogd naar 23 cent. Dat lijkt wellicht niet zo'n groot bedrag, maar komt in feite neer op tien à twintig procent van de aankoopprijs van de schijfjes. De heffing is uitdrukkelijk geen vrijbrief om alles zomaar te kopiëren, maar is slechts bedoeld als schadevergoeding aan de platenindustrie wegens derving van inkomsten. Een voorstel om muziekapparatuur te belasten in plaats van cd's haalde het niet na lobbyen door de elektronica-industrie:
De belasting wordt geïnd door Auvibel, die het geld via auteursverenigingen zoals Sabam tot bij de artiesten brengt. Maar veel zal die artiest daar niet van merken, de belasting is slechts een aalmoes want zo erg veel cd-r schijfjes gaan in België niet over de toonbank. Bovendien vergoedt de overheid enkel de artiesten, zeg maar de uitvoerders. Alle andere jobs en functies in de muzikale wereld, bijvoorbeeld producers en platenmaatschappijen, blijven in de kou staan. De belasting stelt dus relatief weinig voor.