BepiColombo maakt woensdag vierde Mercurius-fly-by ondanks technische problemen

De ruimtesonde BepiColombo maakt op 4 september zijn vierde fly-by langs Mercurius. Deze passage brengt de sonde dichter bij de planeet dan ooit tevoren, tot op slechts 165 kilometer van het oppervlak.

De fly-by is cruciaal voor het afremmen van BepiColombo en het aanpassen van zijn koers richting een toekomstige baan om Mercurius. Eerder dit jaar kampte de sonde met problemen waarbij de elektrische stuwers niet op volle kracht konden werken. Dit heeft geleid tot een aangepaste route en vertraging van de missie. De verwachte aankomst bij Mercurius is nu verschoven naar november 2026, bijna een jaar later dan oorspronkelijk gepland.

Ondanks deze uitdagingen blijven de wetenschappelijke doelstellingen van de missie ongewijzigd, zegt het European Space Agency. Tijdens de fly-by zullen tien van de zestien wetenschappelijke instrumenten data verzamelen. De eerste beelden van de fly-by worden op 5 september verwacht, met mogelijk zicht op de zuidpool van Mercurius.

Reacties (14)

[wildhagen]

Goed om te horen, hopelijk zorgen de eerdere problemen niet voor verdere problemen met de missie.

Goed om te melden overigens dat dit niet alleen een ESA-missie is, ze werken met deze missie samen met de Japanse Japan Aerospace Exploration Agency (JAXA).

De missie bestaat ook uit 3 componenten, die nu nog gecombineerd zijn, maar zich na aankomst bij Mercurius zullen afsplitsen in 3 losse onderdelen:

- Mercury Transfer Module (MTM) for propulsion, built by ESA.
- Mercury Planetary Orbiter (MPO) built by ESA.
- Mercury Magnetospheric Orbiter (MMO) or Mio built by JAXA.

De missie heeft een aantal hoofddoelen:

- Study the origin and evolution of a planet close to its parent star
- Study Mercury's form, interior, structure, geology, composition and craters
- Investigate Mercury's exosphere, composition and dynamics, including generation and escape
- Study Mercury's magnetised envelope (magnetosphere) – structure and dynamics
- Investigate the origin of Mercury's magnetic field
- Verify Einstein's theory of general relativity by measuring the parameters gamma and beta of the parameterized post-Newtonian formalism with high accuracy

Zie voor meer info: Wikipedia: BepiColombo

De naam van de missie komt van de Italiaanse wetenschapper Giuseppe Colombo (1920-1984), die de "gravity assist" maneouvre bedacht heeft, waarbij planeten gebruikt worden om ruimtesondes extra snelheid te geven. Tevens is Colombo één van de wetenschappers die specifiek onderzoek gedaan heeft naar Mercurius.

Is sowieso een erg interessante missie, want van Mercurius weten we nog maar relatief weinig, omdat er nog maar weinig missies geweest zijn naar deze planeet.

In het verleden hebben alleen Mariner 10 (NASA, 1973-1975) en MESSENGER (NASA, 2004-2015) daar onderzoek gedaan, en dat was erg beperkt (met name Mariner 10 was heel erg beperkt).

Mariner 10 was tevens de eerste ruimtesonde die de door Colombo (naar wie deze missie dus genoemd is) bedachte gravity assist toepaste. Daardoor kon Mariner 10 in totaal 3 fly-bys uitvoeren van de planeet, ipv slechts één.

[Reactie gewijzigd door wildhagen op 3 september 2024 08:12]

[CH4OS]

Ik blijf het ook wel fascinerend vinden, dat we (gevoelsmatig) meer weten van de planeten rondom ons, dan van de bodem van onze eigen zeeën en oceanen!

[YopY]

Dat is zeker gevoelsmatig; er is meer onderzocht van o.a. de oceaanbodem dan het oppervlak van Mars, Mercurius of Venus. Maar het is maar net wat je verstaat onder "weten". Iets laten landen op Venus is bijvoorbeeld deels vergelijkbaar met iets op de zeebodem zetten, de druk op het oppervlak is vergelijkbaar met ~1 km onder de zee, maar het is bijna 500 graden celsius heet. De Russische landers (Venera) in de jaren 70 konden dat max twee uur overleven.

[yorkick]

Tegelijkertijd verbaast het mij regelmatig hoe weinig missies er zijn (geweest) voor de planeten in ons zonnestelsel. Alleen Mars, Venus en Jupiter zijn meer dan een enkele keer bezocht en onderzocht door missies. Saturnus met Cassini "slechts" 1 keer, en Uranus/Neptunus hebben nog nooit een zelfstandige missie gehad.

Mercurius heeft tot nu toe maar 2 eerdere missies gehad (beide NASA). Messenger, die in 2011 aankwam bij Mercurius was de eerste orbital probe rondom Mercurius.

Als je kijkt naar de voorgestelde budgetten van bijvoorbeeld NASA, is het ook maar een relatief klein deel wat bestemd is voor "Planetary science". https://www.nasa.gov/fy-2025-budget-request/

[wildhagen]

Tegelijkertijd verbaast het mij regelmatig hoe weinig missies er zijn (geweest) voor de planeten in ons zonnestelsel. Alleen Mars, Venus en Jupiter zijn meer dan een enkele keer bezocht en onderzocht door missies. Saturnus met Cassini "slechts" 1 keer, en Uranus/Neptunus hebben nog nooit een zelfstandige missie gehad.

Dat is toch niet helemaal juist. Saturnus heeft in 1979 een fly-by van Pioneer 11 gehad, en in november 1980 werd hij onderzocht door Voyager 1, gevolgd door Voyager 2 in augustus 1981.

Daarna idd Cassini–Huygens in 2004

Uranus is in januari 1986 bezocht door Voyager 2, en in augustus 1989 bezocht deze ook Neptunus.

Probleem van die laatste 2 planeten is de enorme afstand, waardoor missies erg lastig zijn en heel lang duren. En dus minder interessant zijn.

[yorkick]

Vandaar dat ik ook het ook "zelfstandige missies" noemde, maar ik had het wat duidelijker kunnen beschrijven. Ik doe dan inderdaad de Voyager en Pioneer missies wat tekort, en Saturnus is inderdaad meer dan 1 keer bezocht.

[Kenhas]

Ik zal misschien iets missen maar ik lees dit

Deze passage brengt de sonde dichter bij de planeet dan ooit tevoren, tot op slechts 165 kilometer van het oppervlak

en dit

De verwachte aankomst bij Mercurius is nu verschoven naar november 2026

Als ie op 165 kilometer voorbij raast, is dit toch al aangekomen? Of wordt er met "aankomst" een landing bedoeld?

[wildhagen]

Landen gebeurt niet, deze missie is enkel een dubbele orbiter.

Met "aankomen" wordt bedoeld dat hij in een baan om de planeet komt, waarna het onderzoek kan starten.

Daar is nu nog lang geen sprake van, daarvoor moeten we nog ruim 2 jaar wachten tot het zover is.

[thomas_n]

Als ie op 165 kilometer voorbij raast, is dit toch al aangekomen? Of wordt er met "aankomst" een landing bedoeld?

Ergens "aankomen" in de ruimtevaart gaat niet alleen over afstand, de relatieve snelheid is net zo belangrijk. Zoals je zegt "raast" hij nu Mercurius voorbij, er is nog wat tijd nodig om op een zuinige manier — door slim gebruik te maken van de zwaartekracht — de relatieve snelheid t.o.v. Mercurius genoeg te verminderen om in een baan rond de planeet te kunnen komen.

Van een landing is bij deze missie geen sprake, zoals @wildhagen al opmerkte.

[sigmundfreund]

De grote broer van BebiNana, die rondom de maan vliegt.

[De_Daapse]

Wel leuk dat hij naar Lieutenant Colombo is vernoemd. Peter Falk was er trots op geweest denk ik!!

[cmeest]

Niet deze columbo. De wetenschapper zie halverwege de tekst

[Reactie gewijzigd door cmeest op 3 september 2024 11:07]

[rixster]

lol

[matthew2300]

Ik heb toch altijd een dubbel gevoel bij dit soort missie's. Enerzijds geweldig dat we raketten de ruimte in schieten om de ruimte om ons heen te verkennen. Maar anderzijds is het toch ook een beetje blijven kijken naar het onbereikbare en gissen naar wat zou kunnen zijn. Het overgrote deel van de onderzoeken heeft als conclusie dat er wellicht water aanwezig is geweest en dat er wellicht ooit leven is geweest. Hoe primitief ook. Tegelijkertijd is de conclusie ook dat er leven onmogelijk is omdat het er te koud of te heet zou zijn. Einde conclusie. Wat gaan we er dan verder mee doen? Nou, eigenlijk niks. We houden vooral veel wetenschappers aan het werk die allerlei gegevens bestuderen en op zoek gaan naar een volgende missie met dezelfde conclusie. Verder komt er eigenlijk niets uit. Technologisch zet het wel zoden aan de dijk omdat we qua materialen al veel hebben gehad aan de ruimtevaart.