Je moet maar geen 1:1 vergelijking verwachten met de game.
Aannames.
Ik heb de game pas bij de 3e poging door kunnen spelen. De eerste keer was vlak na ik opeens gedwongen werd als Ciri te spelen, wat voor m'n gevoel nergens op sloeg en voor mij compleet de immersie weghaalde. Ik ben er na lange tijd achter gekomen dat dat maar een heel kort stukje zou zijn en dat die flauwekul maar 2 of 3 keer voor komt in het spel, dus heb ik een 2e poging gewaagd waarbij ik na een paar keer spelen gewoon mijn interesse verloor door het stupide gegeven dat je enorm veel moeite doet om speciale armors en wapens te vinden of laten maken en dat die nooit beter zijn dan de shit die je uren daarvoor ergens opgeraapt hebt en dat je soms verplicht voor keuzes gesteld wordt waarbij je geen enkele hint krijgt wat die keuze inhoud of wat de gevolgen zijn.
Ik ben helemaal geen fan van de game.
Ik verwachte ook zeker geen kopie van de game maar wel enigszins iets uit de boeken omdat dat voor release al ergens gezegd was. Ik vond de boeken niet zo goed, ben gestopt na 2 en ik vreesde ook dat het geheel voor de serie afgezwakt, meer geschikt voor alle leeftijden gemaakt zou worden. Mijn verwachtingen waren daarom vrij laag. Ik had ook mijn twijfels over de acteurs.
Ik vond de eerste paar afleverringen echter best aardig en heb daarop mijn mening bijgesteld.
En toen was het over. Het ging nergens meer over, er gebeurde niets dat mijn aandacht vast kon houden. Van de ene op de andere aflevering waren ze me kwijt.
Ik ken ook mensen en die vertellen me dat het een kwestie is van die sprongen in de tijd en dat het gewoon een goede serie is als je maar blijft kijken. En misschien geeft ik het nog wel een keer een kans.
Maar als ze het niet voor elkaar kunnen krijgen om me voor maar 8 afleveringen consequent te boeien dan heb ik er eigenlijk helemaal geen zin in.
Met wat ik lees over het 2e seizoen staat het me alleen maar meer tegen.
Natuurlijk is die mening persoonlijk. Natuurlijk hoor ik ook van anderen dat zij een andere mening hebben. Maar dat doet niets af aan het feit dat veel mensen de laatste tijd dingen geweldig vinden die vreselijk slecht geschreven zijn of die totaal geen feeling hebben voor het origineel waar ze op gebaseerd zijn of voor het publiek dat fan is het origineel of domweg copy-paste verhaaltjes of juist idiote onzin over multiverses verstoppen onder een enorme lading CGI.
En dan heb ik het maar niet over alle politiek correcte onzin die er tegenwoordig in moet zitten terwijl het totaal niets toevoegt en de niet politiek correcte realiteit die overal uitgehaald wordt omdat ze niet willen dat mensen 'gekwetst' worden.
Als je de berichten over The Witcher serie en de schrijfster ervan een beetje hebt gevolgd dan kom je meteen op een andere ziekte van deze tijd. De makers, schrijvers, showrunners van alles wat tegenwoordig ook maar een beetje kritiek krijgt verklaren doodleuk dat zij in hun genialiteit een meesterwerk hebben geleverd en iedereen die iets anders vindt mankeert iets of is een -ist of -foob of iets anders.
Om dan weer even terug te komen op creativiteit; kijk naar Paul Verhoeven die in Amerika een paar geniale films maakte die als (cult) klassiekers beschouwd worden en vervolgens door studio's gedwongen wordt formuleshit te regisseren en dat gelukkig maar 1 keer gedaan heeft.
Kijk naar die superheldenfilms waarvoor door de studio gewoon totaal onervaren regisseurs worden ongezet die totaal geen creatieve vrijheid krijgen. Alle broodschrijvers die worden ingehuurd om dingen te schrijven zoals de studio ze wil zien.
We worden overspoelt met bagger en mensen blijven zo'n club als Disney, die het voor elkaar krijgt om zowat iedere franchise die ze hebben langzaam maar zeker te reduceren tot slappe, politiek correcte cgi rommel maar geld geven.